Nje nene i shkruan djalit te saj ne mergim qe e kishte harruar nenen e tij duke u mashtruar pas nje vajze ne nje vend te huaj.

Me dorėn qė mė dridhet po tė shkruaj kėto rreshta. Eh, sa vjet kisha pa shkruar!! Kurre nuk me kishte shkuar mendja se Do shkruaja leter ne kete moshe , dhe jo me Poezi ,, Por dashuria pėr fėmijėn kthen edhe malet pėrmbys. Ēdo shkronjė e kėsaj letre peshon njė mal malli. Jam nėna jote bir, tė cilėn me pėrkėdhelje thėrrisje dikur “mamush”, e rendje tė mė puthje me dashuri nė faqe duke thėnė me zėrin e ėmbėl: “Ti je nėna mė e mirė nė botė”.


Ku je ?

Ku je ti ėndėrr e mėrguar
nė ē’skuta ke ndaluar vallė
A gjete dot ē’kishe kėrkuar
atje ku je a ndjehet mall?

Me krahėt e shpresės fluturove
zemra e vuajtur nuk njohu frikė
Lotin dhe syrit s’ia tregove
Dhimbja nė shpirt filloj tė mbij.

Kaloi njė vit, dy, tre, sot katėr
E minuti i pritjes kaq ngadalė shkon
Nėna qė le tė re, tė qeshur
Mbi flokėt e saj sot ka rėnė borė.

Ēdo dallėndyshe qė shikon
Ėshtė syri im bir, tė kėrkon
Ēdo pikė shiu qė bie mbi qerpik
Ėshtė loti i mallit qė mė zhurit.

Ku je ti lulja e gėzimit
Ku je, o prehja e shpirtit tim
Sa larg ke shkuar qė dot s’mė flet
Vetėm njė fjalė qoftė keq a mirė?!

Nė ke gabuar e sot ndien turp
E dot s’ma thua jeta ime
Dije se pritja pa pėrgjigje
Rėndon sa bota mbi zemrėn time.

Gjithė pasuria e kėsaj bote
Nuk vlen pėr zemrėn e njė nėne
Gjithēka qė kisha do ta shpenzoja
Tė shihja njė herė fytyrėn tėnde.

Tė puthja duart, ball, sy e gushė
Tė pėrkėdhelja flokėt e zez,
Tė ngopem njė herė me erėn tėnde
Tė tė ndiej pranė pastaj tė vdes!



Nėna tė pret dhe me stinėt plaket. E nėse njė ditė do tė kthehesh e nuk do tė mė gjesh, dije se nė ēdo lule ėshtė buzėqeshja ime pėr ty e nė ēdo rreze dielli janė duart e mia qė tė pėrkėdhelin.
Tė puth me mall: Nena Jote !!