Samiti i Kopenhagenit...te rejat qe solli.

[Enri]

Nga Selami Xhepa

Bashkimi Europian tashmë u zgjerua në 25 vende anëtare, nga 15 anëtarë aktualisht; tregu i BE u zgjerua dhe me 70 milionë konsumatorë. Por dimensionet e ekonomisë europiane, megjithëse u zgjeruan duke përfshirë më shumë se gjysmën e kontinentit, pak ndryshuan. Ekonomitë e dhjetë vendeve të reja që përfshihen në BE përbëjnë vetëm sa 5 për qind të prodhimit të përgjithshëm të BE-15. Nga kjo pikëpamje, nuk mund të priten efekte të ekonomisë së BE-së për shkak të zgjerimit. Ajo që pritet janë ndryshimet pozitive në ekonomitë e vetë anëtarëve të rinj.
Çfarë përfitimesh priten për to? Në një masë të konsiderueshme, përfitimet ndoshta mund të quhen të realizuara. Regjimi i shkëmbimeve tregtare nga ana e Bashkimit Europian është liberalizuar prej kohësh, madje dhe për shumë nga produktet bujqësore. Po kështu, ekonomitë e vendeve të reja anëtare kanë tërhequr flukse të rëndësishme kapitale nga Bashkimi Europian dhe ekonomitë e tjera të zhvilluara. Në këtë kuptim, përfitimet që krijohen nga hapja ekonomike dhe liberalizimi mund të jenë të papërfillshme. Por, dhe adoptimi i të ashtuquajturës “acquis communitaire” (procesi i përafrimit dhe harmonizimit të legjislacionit) është një proces i filluar prej kohësh dhe tashmë thuajse i realizuar.
Sigurisht që integrimi i plotë i tyre në strukturat e BE-së do të realizojë përfitimet për këtë grup vendesh, të cilat rrjedhin kryesisht nga transfertat buxhetore për rajonet e prapambetura dhe bujqësinë. Por, veçanërisht për sektorin e bujqësisë, përsëri nuk priten të ndodhin përparime të rëndësishme. Tokat bujqësore në vendet e reja anëtare të Europës Qendrore janë mjaft të copëzuara, mungojnë njohuritë mbi teknologjitë e reja dhe aplikimi i tyre në proceset e prodhimit. Vështirë se paraja mund të jetë një zëvendësues perfekt i problemeve të thella strukturore me të cilat ballafaqohen ekonomitë akoma në tranzicion.
Ajo çfarë konsiderohet si një proces akoma i panisur është anëtarësimi në Bashkimin Monetar Europian: adoptimi i euros si monedhë kombëtare. Ndoshta këtu duhet të shihen edhe përfitimet më të rëndësishme që mund të realizohen prej vendeve të reja anëtare. Sidoqoftë, në këtë çështje ka qëndrime të ndryshme. Importimi i disiplinës financiare nëpërmjet zëvendësimit monetar ndoshta është dhe përfitimi më i rëndësishëm i pritshëm nga integrimi i plotë i vendeve në BE. Nga njëra anë, deficitetet e larta fiskale në këto vende shihen si argumente kundër idesë së zëvendësimit monetar. Joshja e qeverive për të shpërndarë frytet e reformave përpara se ata të vilen, i shtyn ato drejt rritjes së shpenzimeve qeveritare dhe thellimit të deficiteve fiskale. E drejta monopol mbi printimin e parasë kombëtare, kështu shpërdorohet dhe thellon më tej vështirësitë financiare të vendit (të paktën për gjeneratat që vijnë) dhe dëmton më shumë perspektivat e zhvillimit. Nga ana tjetër, mënyra për t’iu imponuar këtyre vendeve disiplinë fiskale mund të kërkohet nëpërmjet zëvendësimit monetar. Kujtojmë për shembull se, në mes të viteve ’90, Spanja adoptoi politika rilaksuese fiskale (rritje e deficitit buxhetor dhe kufizime të tregut të punës). Vetëm kur ajo u kërcënua se do të përjashtohej nga Mekanizimi i Kurseve të Këmbimit (regjimi politikës monetare të asaj periudhe në vendet anëtare të BE-së), vendi u detyrua të rikthehej në politika të kujdesshme dhe të rivendoste disiplinë të brendshme fiskale.
Është për këtë arsye që edhe argumenti i deficitit fiskal, në vend që të shihet si faktor kufizues, ndoshta ka ardhur koha të konsiderohet edhe si shtysë drejt argumentit të zëvendësimit monetar. Argumentet në favor të euroizimit (duke e marrë për grant diskutimin mes euros dhe dollarit) edhe të ekonomisë shqiptare tashmë janë të shumtë dhe mendoj se ka ardhur koha që duhet t’i kushtohet vëmendje serioze kësaj çështjeje. Edhe përfitimet e ekonomisë sonë nga integrimi perspektiv europian qëndrojnë më së shumti në këtë drejtim.

[Enri]

Qeveritaret greke shpalosin politikat qe do ndermarri Greqia gjate 6-mujorit te kryesimit te B-E.
Prioritet i qeverise greke do jete ceshtja e nenshkrimit te traktatit ne Selanik ne pranvere per hyrjen e vendeve te reja ne B-E, politikat e emigrimit, si dhe ceshtja e politikave fiskale te vendeve antare. Ketu duhet te shtohet politika e jashtme e Komunitetit Europian ne lidhje me ceshtjen e Irakut.

Greqia ka marre zyrtarisht presidencen e radhes se Bashkimit Evropian, e cila perfundon më 1 korrik te ketij viti. Evropa ka shume sfida perpara, keshtu qe pritet qe Athina te luajë një rol të madh në këto gjashtë muaj që vijojnë. Danimarka, e cila sapo e përfundoi presidencën e radhës arriti një marrëveshje me 10 vendet që do të anëtarësohen përfundimisht në BE në vitin 2004 (Estonia, Letonia, Lituania, Sllovenia, Sllovakia, Polonia, Republika Çeke, Qipro, Hungaria dhe Malta). Ndërsa puna më e rëndësishme e Greqisë në këtë çështje është të nënshkruajë marrëveshjen e pranimit me këto vende më 16 prill në Athinë. Por puna e zgjerimit të Bashkimit Evropian nuk mbaron këtu, pasi siç u shpreh presidenti i Komisionit Evropian, gjatë ceremonisë zyrtare të dorëzimit të presidencës së BE-së, Greqisë, “dyert e BE-së mbeten të hapura për një kohë të gjatë, kryesisht për gjithë vendet e Ballkanit që i përkasin Evropës”. “Në të njëjtën kohë, ne do të ecim përpara për të përgatitur strategjinë e parapranimit me Bullgarinë e Rumaninë, të cilat do të bëhen anëtarë brenda një kohe të caktuar, gjithashtu do të bëhet progres në partneritetin e ri me Turqinë (rivalen e vjetër)”, -është shprehur kryeministri grek Kostas Simitis në një deklaratë të përgatitur për prioritetet e Athinës gjatë presidencës. Athina zyrtare, gjithashtu ka deklaruar se do të ndihmojë veçanërisht vendet e Ballkanit në procesin e integrimit në Bashkimin Evropian. Pikërisht për t’i dhënë një shtysë këtij procesi, ministri i Jashtëm grek, Jorgo Papandreu ka planifikuar një turne në Ballkan, i shoqëruar nga shefi i politikës së jashtme ne BE, Havier Solana dhe nga komisioneri për marrëdhënie me jashtë, Kris Paten. Ky mision do të nisë me Shqipërinë me 13 janar. Më pas kjo treshe do të ndjekë inagurimin e forcës policore të BE-së në Sarajevë të Bosnjes, pasi BE merr detyrat paqeruajtëse në këtë shtet nga Kombet e Bashkuara. Më pas, Papandreu do të vizitojë Kroacinë e Maqedoninë dhe javën tjetër do të vizitojë Serbinë. Vendet e rajonit kanë shumë sfida për t’u përballur përpara se t’i hyjnë seriozisht procesit të anëtarësimit në BE.
Imigrimi i paligjshëm
Por sfida të tjera, që shtrihen para Greqisë në këto gjashtë muaj, janë ekonomia e vendeve anëtare dhe problemet që lidhen me imigrimin e paligjshëm. Një debat shumë i madh ka nisur mes gjithë vendeve të Evropës për emigrantët, veçanërisht për ata joevropianë, nëse duhet të lejohen ata që të jetojnë e të punojnë në Evropë dhe në në ç’masë duhet lejuar. Greqia, e cila ka një numër të madh ishujsh dhe një vijë kufitare prej rreth 14 000 kilometash, ka qenë vazhdimisht një nga portat më të mëdha për hyrjen e imigrantëve drejt Evropës. Simitis ka thënë gjatë një deklarate se çështja e imigrimit dhe forcimi i fushatës kundër imigrimit të paligjshëm do të jenë prioritet i Greqisë gjatë presidencës. “Progres është bërë, por ne duhet ta përfundojmë… Kjo shqetëson sigurinë e çdo qyetari, në vendet tona, por edhe në Bashkimin Evropian në tërësi”, - ka thënë Simitis. Situata sidoqoftë është dramatike. Vetëm vitin e kaluar rreth 250 000 refugjatë kanë hyrë në Evropë nëpërmjet Greqisë. Shumica e tyre udhëtojnë shumë gjatë për të mbërritur aty, ata nisen nga vende të tilla si Afganistani, Irani ose Iraku drejt Turqisë dhe më pas ata drejtohen me varka apo anije për në Greqi. Mijëra të tjerë shkojnë nga Shqipëria nga kufijtë tokësorë. Ndonjëherë këto udhëtime pa fund përfundojnë në katastrofa pikërisht në brigjet greke. Vetëm në dhjetor të vitit të kaluar, dy anije e dy varka që u përmbytën kishin me qindra refugjatë drejtuar për në ishujt grekë. Në një intervistë më parë për radion gjermane “Deutsche Welle” Simitis ka thënë se është shumë e rëndësishme për BE-në të arrijë në një politikë të përbashkët azili. “Imigrimi i paligjshëm është një problem shumë i madh për Evropën… Ne duhet të ndihmojmë njerëzit që janë në Greqi për t’u integruar. Në të njëjtën kohë evropianët duhet të përcaktojnë se sa refugjatë mund të pranojë çdo vend dhe çdo ekonomi e këtij vendi”,- tha Simitis. Mijëra emigrantë të paligjshëm që hyjnë në Greqi preferojnë të drejtohen në Gjermani, ose Angli. Por në fakt Greqia mbështetet jashtë mase mbi punën imigrantëve, veçanërisht në bujqësi dhe në sektorët e ndërtimit e kryesisht punonjësit kryesorë në këta sektorë janë shqiptarët.
Politika e jashtme
Shumë i papritur ka qenë qëndrimi i Athinës në prag të presidencës mbi çështjen e Irakut. Kështu në shkurt Athina zyrtare ka planifikuar një udhëtim të zyrtarëve të saj për në Irak, në përpjekje për të shmangur një luftë të SHBA-së kundër këtij shteti. Edhe në ceremoninë e marrjes së presidencës së radhës, gjatë një konference për shtyp me Prodin, dy ditë më parë, Simitis u shpreh se “sot askush nuk mund të parashikojë nëse do të bëhet ndonjë luftë, por pavarësisht nga kjo, dëshira jonë është që luftë të mos ketë”. Gjithsesi, ai theksoi se qëndrimi i qeverisë greke do të jetë i njëjtë me atë të vendeve të tjera të BE-së dhe një qëndrim i përbashkët mbi këtë çështje mund të ketë ndikim. Simitis theksoi se ka një procedurë që duhet të plotësohet para se të nisë një luftë në Irak – Këshilli i Sigurimit të OKB-së ka vënë disa kushte, që një mision special të dërgohet në Irak dhe që vendimet mbi këtë çështje do të bëhet pas konluzioneve të tyre. Ndërsa ministri i Jashtëm grek Jorgo Papandreu në lidhje me politikën e jashtme të Greqisë ka thënë: “BE mund të jetë një faktor stabiliteti në krizat rajonale duke nxitur paqen dhe duke vepruar në përputhje me ligjin ndërkombëtar, si në Lindjen e Mesme edhe në Irak… Ne mund të kontribuojmë për të luftuar kundër terrorizmit ndërkombëtar.. dhe në të njëjtën kohë të përballemi me shkaqet e tij, duke ndërmarrë iniciativa në rajonet ku ka tensione”.

PRIORITETET
Greqia ka radhitur këto prioritete gjatë presidencës së radhës në BE:
1) Përfundimi i zgjerimit të BE-së dhe firmosja e Traktateve të pranimit (16 prill)
2) Vazhdimi i strategjisë së adoptuar në samitin e Lisbonës për të nxitur konkurrencën dhe për të luftuar papunësinë
3) Përfundimi i konventës për procesin e të Ardhmes së Evropës
4) Forca mbrojtëse të BE-së
5) Politika e jashtme, veçanërisht Lindja e Mesme dhe Iraku

A është Greqia një anëtar me vlerë i BE-së?
Sipas një artikulli të botuar në Danimarkë nga Gunnar Nissen, Greqia për disa arsye nuk mund të quhet anëtar i denjë i Bashkimit Evropian. Ja se si autori e përshkruan Greqinë. “Vendet anëtare duhet të njohin të drejtat e njeriut dhe të drejtat e minoriteteve. Këto kërkesa janë vendosur në krye axhendave të shteteve të Evropës qendrore dhe ata u binden atyre. Ka qenë shumë e vështirë për Estoninë, Letoninë e Lituaninë që të njohin minoritetet nacionale, veçanërisht minoritetin rus. Sllovenia në këtë pikë u influencua nga Kushtetuta jugosllave e 1974, një vend ekzemplar me një njohje të plotë të minoriteteve kroate e italiane. Po Greqia? Nga faqja zyrtare e Greqisë në mënyrë bombastike lexohet: Vetëm grekët jetojnë në Greqi. Por kjo nuk mund të besohet, pasi në Evropën juglindore asnjë shtet nuk ekziston i vetëm etnikisht. Në Greqi ka një minoritet të madh turk (që nuk dëshiron të prezantohet si grek i konvertuar në islam) në Thrakë, një minoritet shqiptar jeton në Epir dhe përfundimisht një minoritet maqedonas në Maqedoninë e Egjeut, numri i të cilëve mund të jetë rreth 75000 - 500 000, megjithëse nuk mund të llogaritet asnjëherë saktësisht, pasi Greqia nuk e njeh ekzistencën e tyre. Gjithashtu dhe çështja e njohjes së emrit të Maqedonisë nga ana e Greqisë mbetet një problem pa zgjidhje”. Kjo është një pjesë e artikullit, por që tregon se Greqia ka shumë probleme për të zgjidhur. Po kështu problemet me Turqinë rivale veçanërisht për Qipron mbeten ende një sfidë për Greqinë, veçanërisht tani që Qipro do të bëhet një anëtar me të drejta të plota në BE. Një ligj lufte me Shqipërinë ekziston në Parlamentin grek, të cilit gjithashtu duhet t’i jepet një zgjidhje, në mënyrë që Greqia të jetë një shtet shembull që respekton të drejtat e shteteve të tjerë dhe të drejtat e minoriteteve.


***
Takimi
Prodi- Simitis diskutojnë emigracionin
ATHINË - Premiera e drejtimit të BE-së nisi me vizitën e kryetarit të Komisionit Evropian, Romano Prodi. Një nga pikat kryesore që u diskutua në këtë vizitë të Prodit ishte edhe problemi i emigracionit. Me programin e ri të emigracionit që po ndërtohet, emigrantët do të lëvizin më lirisht si dhe të drejtat e tyre do të jenë të barabarta me ato të qytetarëve të BE-së. Nuk duhet harruar se këto ditë pritet që në Parlamentin grek të miratohet edhe shtyrja e afatit të rinovimit të lejeve të qëndrimit. Shumica e emigrantëve kanë mbetur të jashtëligjshëm dhe qëndrimi i tyre në tokën greke mund të jetë i kërcënueshëm nga forcat e policisë, të cilët mund të rindërmarrin fushatën çnjerëzore “Fshesa”. Në deklaratën e tij për gazetën “Athines”, zv/ministri Papadhima tha - “se kjo çështje beson se do të zgjidhet me miratimin e amendamentit, por duhet pritur edhe dalja e udhëzimeve përkatëse që Ministria e Rendit do t’u dërgojë instancave të veta të pikave kufitare”. Kjo do t’u japë edhe një shans të gjithë atyre emigrantëve që 31 dhjetori i skadimit të kartave i zuri në Shqiperi dhe që presin një vendim të tillë nga Parlamenti grek, në mënyrë që fati i tyre të marrë fund dhe të kthehen në vendet e punës. Po dje ministri grek i Marinës Tregtare, Georgos Anomeritis i kërkoi dje Komisionit Evropian fonde për të financuar luftën kundër imigracionit klandestin. Anomeritis u takua me komisionerët evropianë Antonio Vittorino dhe Loyola de Palacio të ngarkuar, veçanërisht, me imigracionin dhe transportet detare, në kuadrin e një vizite në Athinë të të gjithë anëtarëve të Komisionit Evropian me rastin e marrjes së presidencës së radhës së organizatës nga Greqia. Ministri grek u paraqiti atyre "masat e zbatuara nga Greqia për të penguar hyrjen e anijeve që transportojnë klandestinë, për të siguruar shpëtimin e klandestinëve dhe garantimin e kujdesit për ta". Anomeritis "kërkoi një linjë financimi në buxhet për këto probleme si dhe fonde për vendet nga vijnë klandestinët, siç është Turqia, për të mbështetur politikat kundër imigracionit ilegal", thuhej në tekst. Ministri shqyrtoi, ndër të tjera, me Palacio "çështjet e transportit detar dhe reformën e rregullores detare evropiane, veçanërisht përsa i përket sigurisë.
Çështje kryesore që u diskutua mes Simitit dhe Prodit, gjatë vizitës së tij dyditore në Athinë, dhe që ka lidhje me të ardhmen e Ballkanit, ishte hapja e negociatave për hyrjen e disa prej këtyre vendeve në familjen e madhe të BE-së. “Dyert e BE-së janë të hapura dhe përjetë i gjithë Ballkani i përket Evropës”,- theksoi Romano Prodi. Ndërsa z.Simitis tha se “Evropa ka kufijtë gjeografikë natyrorë të saj”. Në lidhje me këtë çështje, Simitis përpara disa javëve kishte deklaruar se me drejtimin e Greqisë në BE prioritet do t’i japim Shqipërisë dhe Jugosllavisë në hapjen e negociatave të asociim-stabilizimit.
Marko Caka

Emigrantët, faktor kryesor në rritjen e popullsisë greke
Sipas të dhënave të “Eurostat”, në Greqi viti 2002 shënoi numrin më të madh të vdekjeve në raport me numrin e lindjeve. Grekët jo vetëm që po plaken, por dhe numri i popullsisë sa vjen dhe po zvogëlohet. Nga të dhënat e “Eurostat”-it,Greqia me 98.892 lindje zë vendin e dytë me përqindjen më të ulët të lindjeve në BE, pra domethënë me 9 lindje në 1000 veta. Vendin e parë e zë Gjermania me përqindjen më të ulët 8.8 në 1000 veta. Megjithë këtë zhvillim natyror negativ të popullsisë, përsëri numri i banorëve të Greqisë ka një rritje për shkak të dyndjes së emigrantëve. Numri i emigrantëve u shtua në 35.161 vetë, domethënë shtimi i përgjithshëm i popullsisë arriti në 2.8 në 1000 veta. Përafërsisht në të njëjtat statistika mbizotëron edhe popullsia e përgjithshme e BE-së. Pra ka një shtim në 3.6 në 1000 veta, domethënë në 378.5 milionë veta. Kjo rritje e popullsisë të BE-së i dedikohet zmadhimit të numrit të emigrantëve që arrin në 75%, e jo zhvillimit natyror të popullsisë së saj. Numri i lindjeve në BE për vitin 2001 u rrit në 0.3% në krahasim me 2001.Sidoqoftë, numri i emigrantëve në krahasim me vitin 2001 pësoi një rënie, nga 1.15 milionë në 1.03 milionë që shënoi për vitin 2002. Në raport me numrin e popullsisë, Franca radhitet e para në BE që ka numrin më të vogël të emigrantëve me 1.0 në 1000 veta, dhe pas saj vjen edhe Britania me 1.8 në 1000 veta. Ndërsa vendin e parë me numrin më të madh të emigrantëve në raport me numrin e popullsisë e zënë Luksemburgu dhe Portugalia me 6.7 në 1000 veta. Sipas të dhënave të “Eurostat”-it, është për t’u theksuar se viti 2002 shënoi për të parën herë rritje në numrin e të vdekurve në zonën e BE-së, pra sa vjen dhe plaket popullsia e saj, domethënë u regjistruan 3,68 milionë të vdekur, pra në 60.000 më tepër se viti i kaluar. Përqindjen më të vogël të vdekjeve në zonën e BE-së e paraqet Irlanda me 7.7 në 1000 veta, ndërsa Greqia regjistron 9.7 në 1000 veta.

[Enri]

Nga Franko Egro

Greqia mori për të katërtën herë, qysh prej anëtarësimit në vitin 1982, drejtimin e Bashkimit Evropian. Pavarësisht prej të përbashkëtave që qëndrojnë në themel të të gjitha presidencave, Athina ka vendosur prioritetet e saj vetjake. Për të, absolutisht thelbësore janë çështjet që lidhen direkt me Ballkanin. Vitet e fundit politika e saj është fokusuar ndjeshëm në përmirësimin e marrëdhënieve me vendet e rajonit. Si anëtari i vetëm i këtij organizmi në Evropën Juglindore, ajo është e interesuar për një peshë më të madhe të gadishullit në këtë bashkim, por deri më tani nuk ka arritur ta konkretizojë. Kjo ka ndodhur kryesisht për faktin se marrëdhëniet e saj me fqinjët kanë lënë shumë për të dëshiruar. Raportet e Athinës me Shkupin u tendosën gjatë, për shkak të mosmarrëveshjeve serioze lidhur me çështjen e emrit të Maqedonisë. Armiqësia shpesh herë e hapur me Ankaranë, për problemin e Qipros, por edhe të tjera, rëndonin tepër mbi imazhin e saj si vend i Evropës moderne. Nuk duhet harruar se problemet me Shqipërinë nuk kanë qenë të pakta gjatë dekadës së fundit. Por po t‘u shtosh atyre edhe raportet e saj miqësore aj me ish-regjimin e Milosheviçit në Jugosllavi, e kupton farë lehtë se përse liderët e BE-së nuk e "vlerësonin dhe besonin" Greqinë. Por situata ka ndryshuar. Falë koncepteve moderne që ka futur së fundi në politikën e jashtme, Greqia po i largohet imazhit të saj nacionalist, duke u cilësuar përherë e më tepër nga qarqet e politikës evropiane si "anëtare e përgjegjshme e saj". Në gjashtë muajt e ardhshëm Athina do t‘i kushtojë rëndësi anëtarësimit në BE të Bullgarisë dhe Rumanisë, por edhe afrimit të Turqisë. Përsa u përket dy të parave, asaj nuk i mbetet shumë për të bërë, sepse tashmë është përgatitur kuadri i nevojshëm dhe duhet veçse të monitorojë fazat e përcaktuara paraprakisht. Ndërkaq, nëse nuk ndodh ndonjë kthesë krejt e papritur në çështjen e Qipros, Greqia dëshiron ta inkurajojë Ankaranë në përpjekjet e saj për fillimin e negociatave. Gjithnjë në funksion të imazhit të ri, kryeministri Kostas Simitis ishte i qartë në mesazhin e tij, kur deklaroi se "Turqia ka qenë fuqi e madhe evropiane qysh prej shekullit të 16-të. Ajo luajti një rol përcaktues në krijimin e Evropës së sotme, ndaj do të ishte miopi politike ta përjashtoje këtë vend". Duke qenë se anëtarët e tjerë të BE-së do t‘i përkrahin këto lëvizje të Athinës, atëhere do të dërgohet një sinjal i qartë dhe kuptimplotë te të gjitha vendet e rajonit se Greqia është faktor me peshë dhe aleat i tyre brenda BE-së. Në këtë kuadër duhet kuptuar edhe deklarata e kKryeministrit Kostas Simitis, sipas te cilit: "Ne duam një Ballkan stabil dhe të integruar në Evropë. Të gjitha shtetet ballkanike mund dhe duhet të anëtarësohen në BE, por vetëm pasi t’i kenë përmbushur kriteret e nevojshme". Ndërkohë, nuk duhet nënvleftësuar synimi grek: një respektim i zërit të saj nga ballkanasit problematikë do ta forconte ndjeshëm autoritetin e Athinës në sytë e politikëbërësve evropianë. Si prioritet tjetër madhor, presidenca greke ka evidentuar edhe emigracionin ilegal. Athina nuk rresht së përsërituri se dëshiron ta zgjidhë këtë çështje të mprehtë dhe tepër delikate në Ballkan. Ministri i Jashtëm, Jorgos Papandreu, theksoi “nevojën e kontrollit të kufijve”, por ai nuk mënoi të nënvizonte edhe domosdoshmërinë e ndërgjegjësimit të BE-së për vlerat e "emigracionit të kontrolluar". Greqia është shprehur se kërkon krijimin e praktikave të njehsuara mbarevropiane, nëpërmjet të cilave do të sigurohej një menaxhim afatgjatë dhe i balancuar i emigrimit. Por nuk ka dyshim se test për Athinën mbetet trajtimi i emigracionit disa mijësh (kryesisht shqiptar) që jeton brenda këtij vendi. Dhe hapi i parë është përshpejtimi i shtyrjes të së drejtës së qëndrimit të tyre edhe për gjashtë muaj. Kaotizmi nuk e ndihmon aspak të tashmen dhe të ardhmen e prestigjit të saj në Evropë. Emigracioni ilegal në rajon në të gjithë kompleksitetin e vet është fenomen që BE-ja, si e tërë, po e trajton me prioritet absolut. Pikërisht për këtë arsye, janë të shumta shtetet e fuqishme të BE-së, si Anglia, Gjermania dhe Italia, që e kanë mirëpritur dhe inkurajuar iniciativën e Athinës.