E mora guximin,nis e shkruaj vargje,
të lehtë nuk e pata,si për çdo poet,
shkruaj e gris letra,ulur për mbi pragje,
gërmo e gërmo për një të vërtet.
Zhytesha në ëndërr,me një barrë mendime,
Dhe më dukej vetia një poet gjenial.....
Gjumi dilte herët,nis me vargëzime.
Shkruaj poezi-më dukej skandal.
Me veten inatosem,për rimën e humbur,
E mbledh letrën shuk dhe e flak në zjarr.
Pëshperij në gojë sikur të jem brumbull,
Kushdo që është pranë,thot:"Ky është i marrë"!
Hiqem e tërhiqem nga vargu nga rima,
si ndo një llastikë kthehem menjëherë.
Mbyllem nëpër dhoma,mbyllem nëpër vrima,
Dhe filloj e shkruaj mendimin e prerë.
Përsëri pendohem dhe nis e shaj veten,
Ç'të duhet zotrote,s'bëhesh dot poet.
Dil e vringëllo çokalet mbi mbrete,
shtrihu mbi livadh ashtu siç di vetë.
Në ç'andralla hyra qënka sport i rëndë,
Me inat shqiptario bëhem poet....
Në daç më lexoni,në daç thurmëni këngë,
S'tundem nga llogoria,s'pyes kush thërret.
Krijoni Kontakt