-
Njerzit kanë fytyra
Shikoj në rrugë,njerzit kanë fytyra
fytyra me kockë e me mish,
me rrudha,me puçra,me lyra,
fytyra të dhëna bakshish.
Fytyra të zbehta,të mpihta,
pa shprehje,pa dhimbje,pa gaz,
të verdha,blu të jeshilta,
fytyra të ngjitura me plasmas.
Ooo,njerzit paskan,paskan fytyra!
E kam konstatuar disa herë,
kanë sy,kanë veshë,mullaqe të fryra,
dhe pse s'duan as vetë që ti kenë.
Lavdi fytyrës që kanë,
ashtu si do që të jetë,
të pista të vjetra siç janë,
i puth vetëm unë, si poet.
Ndryshuar për herë të fundit nga riza2008 : 28-09-2008 më 16:10
-
-
Mosbesim
Jo,nuk më besohet!
Këtë më thoshte ëndrra mbrëmë.
Ju më flisni se ka vdekur,
"Jo,-them unë-e shoh në këmbë.
Dëgjoni,
po keni besim në të vërtetën.
Nga zëri i tij gjëmonte honi,
kur bizedonte me Zhanetën.(1)
Aspak nuk dua t'ju gënjej,
përralla hiç nuk po tregoj.
Nga malli që ndjeva në ëndërr.
edhe sot vetëm lotoj.
Shënim
ëtë poezi ja kushtoj djalit të hallës Enver Baros i cili unda nga jeta para kohe,së bashku me motrën time Zhanetë.
-
-
Ai
Kur zerin s'do ma dëgjosh më
Dhe s'do t'i shohësh sytë e mi,
Tik-taku zemrës që nuk flë,
Diellit dhe Hënës do t'u thuash:
-AI....
-
-
Ike.......
Të mbetën sytë mbrapa si grykës,
si Dielli në perëndim,
duke lëpirë majat e maleve si lypës....
-
-
Sa shumë u lodhëm...o,sa shumë!
Unë s'ulem dot tek ti,
Ti s'ngrihesh dot tek unë...
-
-
****************
E lodha një mikun tim në telefon,
çdo ditë i lutesha për punë.
Kapardisur ma kthehu:"U kujtove vonë,
Një vënd që ishte e zunë."
-
-
Më ligështuan thinjat e tua,
si bryma mbi lulet e bajames.
Ti akull pervete...
kërkon të më ngrohësh mua?
-
-
Miremengjes Riza!
Po ta them nje fjal`Riza
Me qe kerkon vec nje
Se liri fjale dihet ka
Por perse edhe per ke?!
Se flasim e s`na degjojne
Se po duam e s`na duan
Dhe ne endrra na ngacmojne
Dhe nga endrrat na larguan
Te uroj nje dite te bukur!
-
-
******
Pershendetje Beso faleminderit per poezine dhe pjesmarrjen ne temen time.
Jam rritur larg pekuleve....
S'më trëmbin plehrat,
ushqimi i luleve....
-
-
Jam rritur larg pekuleve....
S'më trëmbin plehrat,
ushqimi i luleve....
Eh more Riza !
Po ndryshon dhe po arrin tek poezia e mendimit.
Me kujtove nje poezi te V.Hygo-it.
O varr, o varr katran
ce ben nje trup qe merr,
trupn ku e mban.
I thote varr lules.
-Lule,Lule plot magji,
ku e merr, ku e gjen
gjithe kete bukuri ?
I thote lulja Varrit.
-Une me lotin qe pikon
rritem,kur dhemb
nje dashuri.
Po ti , o varr i zi
-Une prej vdekjes marr
nje trup,
e nxjerr prej andej nje shprit,
nje hyjni.
Te pershendes I dashur Riza.
Ndoshta perkthimi qe postova nuk eshte plote spas origjinalit, por u perpoqa ta kujtoja dhe te dilte ideja.
Ishte merita juaj , e poezise suaj.
Me respekt Gent Banaj
-
Regullat e Postimit
- Ju nuk mund të hapni tema të reja.
- Ju nuk mund të postoni në tema.
- Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
- Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
-
Rregullat e Forumit
Krijoni Kontakt