Si e përballoni vdekjen e të afërmve?

[broken_smile]

Me lot...si mund te perballohet ne tjeter menyre...

[MI CORAZON]

Me harresë! Po të mos ekzistonte ajo, do ishim çmendur.

[Xhuxhumaku]

Me dashurine dhe me ngohtesine e te afermve qe vazhdojne prane teje, dashurine e te dashurit/dashures qe keni dhe me ngohtesine e miqve,...

dhe sigurisht me harresen e perditshmerise....

[broken_smile]

Unë qaj për brenda per vajzen time qe humbi mamin e saj
ate mami unlike no otherone.
Unë duhet të jem i fortë,
Unë nuk mund të le dhëmbjet e mia të zemrës te pikëllojne ate
knowing they will never be with her again.

never again will she hold her
never again will she talk to her
never again will she feed her
never again will she play with her.

mua gjithmone me duhet te buzëqesh
gjithmone te behem nene e babe
gjithmone duke e genjyer qe mami i saj eshte atje lart

Unë mund të them e ndjej mungesen e saj tmerrshëm
me syte nga qielli e pyes duke i kërkuar
nganjehere shume i zemëruar perse perse me le mua dhe kete foshnje të çmuar.

http://<iframe class="restrain" titl...="0"></iframe>

[thirsty]

.......................

[altint71]

Duke i bere te gjith respektin duke i kujtuar per mire e duke vazhduar punen dhe zakonet e mira qe eshte lene prej ture.

[lisa12]

Vdekjen e prinderve e kam kapercyer por me veshtiresi te madhe,mos me befte zoti por nuk rezistoj me ne raste shume te aferta(lus zotin qe kurre mos pafsha me sy te vllezerit dhe motrat dhe me keq te femijet dhe burri)............

[tetovarja87]

ne fillim babai....
nuk isha prezente sepse vdiq ne spital te shkupit,ma sollen te pa jete...
e doja aq shume,dhe si e cmendur kam bere,me vinte shume keq.

vdekja e nenes: me shokoi,e dija,sepse tre dite para me tregoi mjekja e cila kujdesej .
Nga i keqi filloi te me mirej goja-zeri,flisja shume rende mezi theksoja fjalet,nga nje here biles as qe mund te flisja,u shtangsha.

vdekjen e me te dashures sime: e perballova si me qene nje vajze me ne moshe,vec per hater te vellzerve dhe motre sime,aspak nuk qajta,as bertita,isha prezente kur nena dha frymen e fundit,e fundit une per here te fundit mbylla ata sy qe me jepnin drite ,jete e dite.
ishim aty te gjith ne,femijet e saj,dhe c'benim: te tre ne venduam doren mbi ballin e saj,benim dua per ate,ne vesh i pershperita "beni te fala babit,o nene" dhe ajo dal nga dal iku nga kjo bote,shkoi,per te mos u kthyer asnjeher me...
ne atoo caste lusja zotin qe nenes sime ti jape jete nga jeta ime,zemer nga zemra ime,por kete fate kishmi pasur...
Tani vuaj akoma me shume per vdekjen e saj,por jetoj me nje shpres se nje dite edhe une do te vdes,dhe ne boten tjeter kam dy prinder qe do te me presin.
jetoj duke u lutur per ata,dhe per gjithe ne qe dikend ne jete kemi humbur.
Zoti na ndihmoft...

[Arlina]

Vdekja eshte si nje plag qe e marrim gjate nje lendimi. Ne fillim eshte e madhe dhe dhemb fort, me kalimin e kohes sherohet dhe nuk dhemb më, ama shenja do mbetet gjithmone...

[BEHARI]

pa dyshim,Respektin qe ju takon,me dhimbje te madhe,njehkoesisht duke mos harruar se nje dite heret apo vone te gjithe do shkojme ne ate Bote!