Ta gerryen shpirtin pak e nga pak,keshtu qe lere!do gjesh paqen
Ta gerryen shpirtin pak e nga pak,keshtu qe lere!do gjesh paqen
UNE JAM TI-TI JE UNE
E LA NOSTRA GIOIA CON NOI
Nuk ka asgje te keqe te jesh xheloz ne dashuri por aman duhet rrespektuar nje limit:
Nuk duhet asnjeher qe xhelozine ta shnderoni ne nje qellim brenda vehtes tuaj !
Do te ishte shume fatale.
Blossoms of heaven, Ashes of hell...
Xhelozia nuk eshte nje semundje e pasherueshme. Per mendimin tim kjo shprehje eshte teper e gabuar. Xhelozia eshte nje "semundje" qe mund te sherohet me lehte se te gjitha semundjet e tjera. Por, duhet te jesh nje njeri i forte qe te luftosh ndaj kesaj semundje. Kjo eshte nje semundje qe ne ia shkaktojme vete vetvetes me dijeni te plote. Une mendoj se nje person, nese arrin te ndermarre hapat e duhur ne kohen e duhur nuk do te prekej nga kjo "semundje".
Por, duhet thene dhe tjetra, qe xhelozia eshte edhe nje semundje e mire, por kur kjo eshte ne masen e duhur dhe jo te teprohet me te. Pastaj, kur fillohet e teprohet me te dhe njerezit nuk jane ne gjendje te marrin hapat e duhur per te miren e tyre, atehere kjo behet shkaterruese per nje njeri. Por, prape, ekziston ilaēi qe e sheron. Nje dashuri e paster, e sinqerte me personin e duhur eshte dhe antitrupi me i mire i xhelozize.
Por, nje person, nese nuk arrin te vetesherohet nga xhelozia, mendoj se ai person eshte i semure dhe psikologjikisht, dhe i duhet shume force qe ai te rikthehet ne ate qe ka qene.
Pėr inad tė Djallit dhe Shqyptarėvet, Zoti ka me mbajtė Shqypninė mė kambė me nder e me lumni
Xhelozia Eshte Ne Perpjestim Me Dashurine Por Jo Gjithmone Ka Lidhje Midis Tyre
Duke qene se je xheloz, ti ke deshire qe ai person me te cilin je lidhur, te jete pikerisht ashtu sic ke deshire ti, qe ai te jete! Duke i ndaluar shum gjera partnerit/es duke e ber te ndryshoje si person edhe duke i kerkuar gjera nga me te ndryshmet ( qe per ty eshte e drejte, por sdo te thote qe eshte per ate eshte e drejta) automatikisht kthehesh ne egoist/e, sepse ti do qe te ndihesh mire ne vetvete duke i kerkuar pales tjeter te beje ndryshime edhe gjera te ketij lloj, por nuk pyet shume se cfar do partneri/ja (edhe pse ti mund ti thuash gjithmone qe je i/e gatshem te japesh jeten per te).
Atehere, xhelozia a eshte egoizem? Nese PO, atehere pse behemi xheloze? Sepse jemi egoiste duam te kenaqim veten (fshehur pas fjales dashuri) ?
Un them se po, pres pergjigjet tuaja.
There is no never ending banquet under the sun. All good things must come to an end.
Te qenurit pak xheloz eshte ok , por kur e kalon kete mas jam dhe un e mendimit qe kthehet ne egoizem , deshira per te qen vet i qet shpirterisht ben mos te mendosh per palen tjeter , dhe pastaj vec dashuri nuk mund te kete ne kete lidhje , qe te kushtezohet dhe diktohet gjithcka ...
Pikerisht per kte e kam fjalen "deshira per te qene vete i qete shpirterisht" mundohesh te kushtezosh palen tjeter te veproje ashtu sic ke deshire ti, ose me sakte ; ashtu sic te ben ty te ndihesh me mire, duke mos marre parasysh nevojat qe ajo/ai ka! Kthehesh ne egoist/e duke menduar vetem per veten.deshira per te qen vet i qet shpirterisht ben mos te mendosh per palen tjeter , dhe pastaj vec dashuri nuk mund te kete ne kete lidhje
Pak xhelozi thua ti mire eshte, p.sh?
Sepse un jam i mendimit qe ne nje lidhje ska pse te kete xhelozi, nese gjerat funksionojne me se miri, pse te jemi xheloze? Nese e dashura mua me jep besimin qe ajo sdo me tradhetoje me asnje tjeter, pse ta keme kete problem qe me shoqeron mua gjith kohen? Un smund ti them kurre te dashures time qe ; mos vish minifunde, mos dil me shoqerine etj etj gjera te ktij lloj, madjeee mund tja them ti veshi ato minifunde kur del me mua, se kot sdo ja bleje, qe tja shoh veshur i kam shpenzuar ato leke, jo ti mbaje ne dollap. Me shoqerine prap nuk e ndaloj qe te dale, pra pse te kete pak xhelozi?
There is no never ending banquet under the sun. All good things must come to an end.
Perderisa ka xhelozi dmth se disa gjera nuk shkojn , do thuash ti qe kur me jep besim e i jap ska pse te mos funksionoj ,te ishte kshu si thua ti cdo gje do ishte perfekte e sdo kishte ndarje e as sherre e as vrasje se deri ketu shkon egoizmi i paleve ,por fillon gjithmon me dicka te vogel e cila sterhollohet e te con te mendosh ne vete e jo ne tjetrin , te rralla jan ato cifte te cilat kan nje relacion pa egoizem e ku me te vertet mbizotron nje harmoni e papare ..
Ke then dicka shume te sakte nese nje dashuri funksionon mese miri me besim dhe mirkuptim te plote ne asnje moment ska vend per xhelozi .Personalisht jetoj nje dashuri pa qene xheloze fare ,thjeshte kujdesem per te qene ajo me e lumtur.
te njejten gje kuptoj dhe ndjej dhe nga partnerin besim te plote dhe mirkuptim ne cdo rast.Ne se ne nje lidhje njef mire pergjegjsit dhe te drejten si individ(nga te dy) ,ska vend fare per xhelozi ,aty ka vetem ndjenje te paster ku mbizoteron besimi .
Asgje nuk e tradheton me teper karakterin e nje njeriu se sa gjerat me te cilat ai tallet.
Prsh lepurushe , te pergezoj per optimizmin ne kendveshtrimin e situatave.
Ato qe ke ti ke shkruar ne parim jane te mrekullueshme sikur te funksiononin gjithmone keshtu, atehere nuk do njihnin c'eshte vuajtja. Realisht nuk ke asnjehere dyshimin ose "friken" se ne momentet kur ti je ne anen tjeter te botes , i dashuri jot eshte duke " te godit pas shpine" .... Mund te jete engjell,njeriu me i mire ne bote por dyshimi akziston apo jo ? Aty lind e xhelozia, nje njeri qe ti do per aq kohe sa eshte me ty, nuk do qe te te dedikohet trup ,shpirt e mendje ty, kjo eshte ndjenje egoiste nuk mun ta mohojme , por nuk mund te them se eshte e gabuar.![]()
Un amigo verdadero es algien que cree en ti aunque tu hayas dejado de creer en ti mismo.
Krijoni Kontakt