Pėrsėri vazhdoj tė hesht
Mos hesht
Mė thanė tė gjithė, o njeri.
Mos hesht
Mos qaj mė tha nėna, kur isha fėmijė.
Mos hesht
Mė tha babai njė natė dimri tė gjatė.
Mos hesht
Mė tha gjyshja, mos u bėj i prapė.
Mos hesht
Mė thanė vėllezėr e motra.
Mos hesht
M’u kėrcėnua zjarri qė po shuhej te votra.
Mos hesht
Mė thanė pėrgjithmonė kur tė dalėsh nė jetė.
Mos hesht
Mė thanė, s’ke mėsuar akoma tė heshtėsh.
Hesht
Mė tha korbi, se i bardhė jam para teje.
Mos hesht
Mė tha zemra mė gjak tė ngrirė nė deje.
Mos hesht
Mė thanė yjet, hėna atyre nuk ju zemėrua.
Mos hesht
Mė tha dielli me pak rreze mbi mua.
Mos hesht
Mė tha kėnga se mund tė mė kėndosh.
Mos hesht
Mė tha deti, kur mbi mua nuk ka vale.
Mos hesht
Mė tha fusha mė barin e tharė.
Por kam heshtur
e vazhdoj tė hesht,
Me trupin akullnajė me shekuj rrjesht.
Qė nė barkun e nėnės
Mė kanė bėrė tė hesht.
Hesht mė thanė
Ligjet bėn mirė me hesht.
Coptuar ju kėmi ne mbi njėqind vjet rrjesht.
Mos hesht
Mė thanė heronjtė pėr gjakun qė kemi derdhur.
Mos hesht
Mė thanė lumenjėt se atė gjak nė e kemi mbledhur.
Mos hesht
Mė tha kroi, mos ma ndal gurgullimėn.
Mos hesht
Mė tha qielli, mos ma ndal vetetimėn.
Mos hesht
Mė tha vera, se ma shton nxehtėsinė.
Mos hesht
Mė tha vjeshta se ma prish bukurinė.
Ligjet prapė mė thanė
Hesht
Hesht.
Hesht.
Qė nė barkun e nėnės pėrsėri vazhdoj tė hesht.
Mos hesht
Mė thanė tė parėt me zėrin e tyre tė fortė.
Mos hesht
Mė thonė themelet e kalasė qė rėnkojnė mbi tokė.
Mos hesht
Mos hesht
Mos hesht
Tė lutem, o njeri,
Mos hesht
Pėr gjakun e derdhur pėr liri
Por pėrsėri vazhdoj tė hesht...
17 janar, 2008
Prangat nė duar kurrė s’i harroj
Duke qarė linda,
Buzėqeshjen kurre s’ma mėsuan.
Pak e nga pak fillova tė ngrihem,
Pengesė m’u bėnė, mbi veten time me rrėzuan
Fillova tė belbėzoj fjalė tė bukura,
Tė kėqijat s’i mėsova as mė vonė.
Ėndėrroja tė fluturoja si fluturat,
Ėndėrroja tė prija si ogiēi me kumbonė.
Ėndėrroja tė isha i lirė si zogu nė hava,
Tė pėrēoja qiellin nėn re e mbi re.
Tė mos lej cep tė botės me sy pa e parė.
Ėndėrroja qė liria tė ishte sunduese mbi dhe.
Ėndėrrova tė bukurėn,
Mė mėsuan tė keqen.
Krahas dashurisė
Mė rrėnjosen urrejtjen.
Krahas lirisė
Mė hapėn burgun.
Krahas byzylikut
Mė vendosėn prangat e vdekjes.
Luftėn pėr liri e nisa mė shpirt,
Mė gjakun e trupit tim ujita lulet.
Kėrkonin tė m’i nxjerrin sytė,
I gjakosur kurrė nuk i pėrkula gjunjėt.
Kam luftuar e prapė do vazhdoj tė luftoj,
Kurrė nuk e harrova lirinė e burgut.
Prangat nė duar kurrė s’i harroj,
Liria t’ja shembė perden,
Territ e muzgut.
23 janar, 2008
Gjarpėrinjtė, gjarpėrinj kanė me mbetur
Lumenjtė e gjakut tė fryrė shtratin po kalojnė,
Fushat mė to po pėrmbyten.
Malet me to po zhuriten,
Toka gjėmon,
Deti ushtin,
Tash njėqind vjet mbi kėto lumenj po e kėrkojmė lirinė.
Gjaku vazhdon pėrsėri lumė,
Gjarpėrinjtė kanė thithur nė kėtė gjak,
Ngopje nuk kanė pasur,
Tė pangopur tė thithin, kėrkojnė prapė.
Nė diellin e lirisė kėta gjarpėrinj janė shulla,
Lumenjtė nga shtrati pėrsėri kanė dalė.
Dita e lirisė fillon tė zbardhet
Mbi atė gjak, nuk ka kush pėr ta ndalė.
Gjarpėrijntė dridhen, skutat kėrkojnė,
Me miqėsira tė vjetra tė lidhura fijet i mbajnė.
Gjuha e tyre nuk do mundet mė tė na helmojė,
Liria vaditur mė gjak qiellin do tė ēajė.
Gjarpėrinjtė, gjarpėrij kanė me mbetur,
Frikėn mė kush nuk ua ka.
Pėrsėri kėrkojnė gjak tė etur.
Pavarėsia e shumėpritur,
Gropėn ka me ua bėrė.
23 janar, 2008
Besė e fe kemi shqiptari
Erdh pranvera, agoi dita
Qielli shtron qylimin e mirėseardhjes.
Kanė pritur para nesh dhe ne shumė e kemi pritur,
Ditėn mė tė bukur tė faqezbardhjes.
Kėmbana tingujt i lėshoi,
Anė e mbanė botės kanė ushtuar.
Gėzuar kurorėn princesha jonė
Mė flamurin kuq e zi, kilometra mbi trupin tėnd lėshuar.
Gėzuar, gėzuar e gėzime paē gjithmonė
O e bukura Dardani.
Ma gėzofsh ditėn mė fatlume nė jetė,
Ma gėzofsh emrin pavarėsi!
Nėpėr shekuj ke qėndruar
E gjakosur mbi tabanin ku ke lerė.
Kurrėn e kurrės nuk je turpėruar,
Ke luftuar pėr tė buzėqeshur njė herė.
Loti lotin s’e ndalon,
Mjaft kemi qarė tė veshur nė zi.
Shtrije hapin e vendosur.
Marsho pėrpara me pavarėsi.
Buzėqesh kombi, buzėqesh natyra,
Shamizezat, buzėgaz janė.
Mbi zemrėn e gjakosur u qesh fytyra,
Nė gjoksin e tyrė skalitur emrat heronjtė i kanė.
Jemi bashkė njė flamur njė komb,
Mbi ēdo fe, stuhi, dredhi.
Besa-besė ėshtė besa jonė,
Besė e fe kemi shqiptari.
Shqiponjė e stuhive
Udhėtove gjatė,
Udhėtove pėr jetė,
Udhėtove e robėruar
Gati njė shekull, plot 96 vjet.
Udhėtove stuhive,
Nė rrebesh e fortune,
Udhėtove nė kėrkim tė dritės sė syve,
Kur lotėt e zemrės nė to t’i vunė.
Udhėtove e lodhur e sfilitur, nė besė tė zotit,
Kurrė nuk u mposhte pėrballė tiranisė.
Nė ditėt mė tė ngushta nuk ta panė lotin,
O shqiponjė e pėrgjakur nė ballė tė stuhisė.
Kur nėna trupin e kishte tė coptuar,
Askush nuk tė shikoi, jo, duke qarė.
Foshnjėt nė djep kur t’i patėn shpuar,
Nuk lotove dhe kur trupin me gjak ta kishin larė.
Kur vatrat nga tymi dhe flaka rėnkonin,
Mbi gjokse trimash kalove e papėrkulur.
Kur varrhapėsit mbi trupin tėnd kėmbėkryq ishin ulur,
Loti nuk tė rrodhi dhe kur zemrėn ta coptonin.
Udhėtove e pėrgjakur, udhėtovė gjatė,
Nga ajo lodhje asnjėherė nuk ofshanė.
Plagėt e shpirtit pastroj ditė e natė,
Lotėt nuk tė rrodhen nė prehrin e asaj nėne.
Iknin vitet, para stuhisė kurrė nuk u ndalė,
Rrugės pėsove vuajtje shumė.
Tymi dhe flaka shponin zemrat e maleve,
Gjaku i lirisė vėrshontė poshtė tyre lumė.
Era e barutit shtonte rrjedhėn e gjakut ndėr deje,
Padrejtėsitė e botės deri nė qiell nuk kishin tė sosur.
Nė shpirt e plagosur, ishe o shqipe e betejės,
Lirinė kėrkonin mė kilometra thellė pėr ta varrosur.
Brenga e thellė sa vetė trashėsia e tokės,
Pėrshkoi trupin tėnd pėr ideal kombėtar.
Flamuri kuq e zi ishte veshja jote ndėr mote,
Liria notonte mbi gjakun e fisit Adem Jasharit.
Je simbol nė zemrat e shqiptarve,
Nė ēdo cep ku kanė ndertuar folenė.
I bashkove pėrsėri nė dheun e tė parėve,
Me gjak e lot bashkė po puthėn prap dhene.
Mbi flatrat e tua e kanė rritur guximin,
Nga brengat e tua kanė marrė krenarinė.
Nėn lotėt e tua kanė bėrė betimin,
Nė trimėrinė tende nxorėn pavarėsinė.
Mbas asaj rruge tė gjatė, ti sot buzėqesh,
Nga sytė e tu lot tė rrjedhin.
Shpiponjė e mundimit shekullor, gėzoju sot mes nesh,
Shikoje dhe gėzohu qė bota ta lėshoi diellin.
Hapi krahėt pėrsėri,
Sillju kombit rreth e rrotull.
U farketove nė stuhi,
Ke buzėqeshur, kurrė nuk je pėrlotur.
Faqet tua bėji shtrat lirie,
Qerpikėt e tu kurorė nė qiell.
Nėpėr brazdat e trimėrise,
Korre frutin “PAVARESI” qė heroinjtė pėr ty kishin mbjellė.
Bashkė mė ty tė gjithė kemi vuajtur,
Bashkė me ty stuhite i kemi ēarė.
Si loti i fėmijės pastėr tė kemi ruajtur,
Halle e brenga bashkė kemi ndarė.
Nė rrugėn e lodhshme kujt nuk i je lutur,
Nė mesin tonė na dhe hov e trimėri,
Simboli yt trimėroi zemrat e gjithė shqiptarėve,
U mblodhem rreth teje pėr pavarėsi.
Erdhi dita mė fatlume pėr ne, nė botė,
17 shkurt 2008!
Kėtė ditė vėrtetė ty tė rrodhėn lot,
Lotėt e lodhjes pėr gati njėqind vjet.
Kėto lot nuk janė lot dhimbje,
Janė lotet qė rralle kujt i rrjedhin nė jetė.
Lotėt e tu janė lote biblik qė shekuj pėrshkove.
Janė lot gėzimi, 17 shkurt 2008!
Nė luftė me pėrbindėsha kėpute vargonjtė
Po ja mbyll pėrgjithmonė dritaren hidhėrimit,
Lotėt e tu,
Janė lot pavarsie, lotė gėzimi.
Nė rrjedhėn e stuhisė me trimėri je futur,
Njė komb me njė gjak, shpirt e zemėr
28 nėntori 1912 dhe 17 shkurt 2008
Janė pavarėsia e kombit tonė mė njė emėr.
20 shkurt, 2008
Krijoni Kontakt