MASHTRIMET E SHEJTANIT(Satanait)

[_Mersin_]

Në emër të All-llahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshiruesit!

MASHTRIMET E SHEJTANIT(Satanait)

http://mjekesia-profetike.com/islam/...hp?readmore=16
http://mjekesia-profetike.com/forum/...?p=430#post430

Dr. Omer El-Eshkar

Botuar nga: SHB SIRA
Të gjitha të drejtat e këtij libri i takojnë botuesit

Permbajtja

ARMIQËSIA MES NJERIUT DHE SHEJTANIT

SHKAQET E ARMIQËSISË, HISTORIA DHE ASHPËRSIA E SAJ
QORTIMI I ALL-LLAHUT NDAJ SHEJTANIT

QËLLIMET E SHEJTANIT
QËLLIMI I LARGËT I TIJ
QËLLIMET E TIJA TË AFËRTA
HUDHJA E NJERËZVE NË SHIRK (IDHUJTARI) DHE MOSBESIM:
HUDHJA E TYRE NË MËKATE DHE MOSBINDJE:
HEDHJA E TYRE NË BIDATE - RISI NË FE;
PENGIMI I NJERËZVE NGA BINDJA NDAJ ALL-LLAHUT:
PRISHJA E ADHURIMIT:
SHEJTANI SHTYNË NJERIUN QË TË KALOJË PARA ATIJ QË ËSHTË DUKE FALË NAMAZRESPEKTIMI I SHEJTANIT ËSHTË KUNDËRSHTIM I ALL-LLAHUT
PËRFUNDIMI

DËMTIMI FIZIK DHE SHPIRTËROR

SHEJTANI SULMOI MUHAMMEDIN S.A.V.S
ËNDËRRIMI ËSHTË PREJ SHEJTANIT
DJEGIA E SHTËPIVE ME ZJARRË:
PREKJA E NJERIUT NGA SHEJTANI NË MOMENTIN E VDEKJES
SHEJTANI DËMTON FËMIUN E POSALINDUR
KOLERA ËSHTË SËMUNDJE NGA XHINDËT

DISA SËMUNDJE TË TJERA
SHEJTANI SHOQËRON NJERËZIT NË USHQIMIN, PIRJEN DHE SHTËPITË E TYRE:
KOMANDANTI I BETEJËS NË KONFLIKTIN MES BOTËS SË XHINDËVE DHE BOTËS NJERËZORE

USHTRIA E SHEJTANIT JANË NGA XHINDËT DHE NGA NJERËZIT
ÇDO NJERI KA NJË SHOQËRUES
KURTHA DHE POSHTËRIMI QË U BËN AI MIQËVE TË TIJ

METODAT E SHEJTANIT NË HUMBJEN E NJERIUT

1- UA ZBUKURON TË KOTËN:
SHQUARJA E GJËRAVE TË NDALUARA ME EMRA TË BUKUR:
2- EL-IFRAT VET-TEFRIT - MANGËSIMI DHE TEPRIMI:
3- LARGIMI I NJERËZVE NGA PUNA DHE HUDHJA E TYRE NË SHPRESIME DHE PËRTACI:
4- PREMTIMI DHE SHPRESIMI I TIJ:
5- PARAQITJA E SHEJTANIT SI KËSHILLTAR I NJERIUT:
6- SHEJTANI PASON HAPA TË NJËPASNJËSHËM DERI NË DEVIJIMIN E NJERIUT:
7- AI E BËN NJERIUN TË HARROJ ATË QË I BËN MIRË DHE QË ËSHTË NË INTERES TË TIJ:
8- FRIKËSIMI I BESIMATRËVE PËRMES ITHTARËVE TË TIJ:
9- HYRJA E SHEJTANIT NË SHPIRTË TË NJERIUT PËRMES DERËS TË CILËN AI E PËLQEN DHE E DO
10- PARAQITJA E DYSHIMEVE
11-14- ALKOOLI, BIXHOZI, IDHUJTË DHE FALLI
KËRKIMI I NJOHJES SË PËRCAKTIMEVE PËRMES FALLIT

15- ES-SIHRU - MAGJIA
A ËSHTË MAGJIA REALITET?
MAGJIA QË I BËN JAHUDITË MUHAMMEDIT SAL-LALL-LLAHU ALEJHI VE SEL-LEM
16- DOBËSIA E NJERIUT
17- GRATË DHE DASHURIA PËR KËTË BOTË:
18- MUZIKA DHE KËNGËT:
ZILJA ËSHTË MUZIKA E SHEJTANIT:
19- PËRTACIA E MUSLIMANËVE NË REALIZIMIN E ASAJ ME TË CILËN JANË URDHËRUAR

SI ARRINË SHEJTANI TË PËSHPËRITË NË SHPIRTIN E NJERIUT?

VESVESJA-PËSHPËRITJA

ARMËT E BESIMTARIT NË LUFTËN KUNDËR SHEJTANIT

RUAJTJA DHE PËRGATITJA

PËRMBAJTJA E KUR'ANIT DHE SUNNETIT
STREHIMI TEK ALL-LLAHU DHE MBROJTJA ME TE
VENDET E KËRKIMIT TË STREHIMIT
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU GJATË HYRJES NË NEVOJTORE
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU ME RASTIN E HIDHËRIMIT
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU GJATË MARRËDHËNIEVE SEKSUALE
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU GJATË ZBRITJES NË NDONJË LUGINË APO GJATË HYRJES NË SHTËPI
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU NGA SHEJTANI GJATË PËLLITJES SË GOMARIT
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU NË FILLIM TË LEXIMIT TË KUR'ANIT
KËRKIMI I STREHIMIT TEK ALL-LLAHU PËR FËMIJËT DHE FAMILJEN
SURET KUR'ANORE MË TË MIRA ME TË CILAT KËRKOHET STREHIM

SI VEPRON ME SHEJTANIN KUR T'I HIJESHON MËKATET
TË MARRURIT ME PËRKUJTIMIN E ALL-LLAHUT
NDJEKJA E XHEMAATIT TË MUSLIMANËVE

ZBULIMI I PLANEVE DHE I GJUEJTJEVE TË SHEJTANIT
KUNDËRSHTIMI I SHEJTANIT
BARTËSIT E SHEJTANËVE-.
NGUTËSIA ËSHTË PREJ SHEJTANIT
KOTJA:
TEVBEJA DHE ISTIGFARI (PENDIMI DHE KËRKIMI I FALJES)
LARGIMI I PAQARTËSIVE DHE DYSHIMEVE TË CILAT I FUTË SHEJTANI NË SHPIRTRA
SHPIRTI NJERËZOR NË FUSHBETEJËN E KONFLIKTIT


http://mjekesia-profetike.com/islam/...hp?readmore=16
http://mjekesia-profetike.com/forum/...?p=430#post430

[_Mersin_]

ARMIQËSIA MES NJERIUT DHE SHEJTANIT

SHKAQET E ARMIQËSISË, HISTORIA DHE ASHPËRSIA E SAJ

Armiqësia në mes njeriut dhe shejtanit është më rrenjë të thella, historia e saj kthehet në ditën në të cilën All-llahu krijoi Ademin ende pa i dhuruar shpirtin. Transmetoi Muslimi nga Enesi radiAllllahu anhu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kur All-llahu e krijoi trupin e Ademit në Xhennet, e la ashtu një kohë sa Ai dëshiroi, Iblisi filloi t'i afrohet e të shikojë se ç'është ai, kur e pa se është i zbrazët, e kuptoi se është një krijesë labile”.

Kur All-llahu i dhuroi Ademit shpirtin dhe i urdhëroi melekët t'i bëjnë sexhde atij, Iblisi adhuronte All-llahun me melekët e qiellit, kështu që ky urdhër e përfshiu edhe atë, por ai e pa vetën të madh, bëri mendjemadhësi dhe refuzoi t'i bëjë sexhde atij: “Tha (Iblisi): “Unë jam më i mirë se ai, mua më krijove nga zjarri, kurse ate nga balta” (El-A'raf: 12).
Kur babai ynë Ademi (alejhis-selam) i hapi sytë, gjeti para vetës respektin më të lartë, ai i gjeti melekët duke i bërë sexhde, por ai gjeti edhe një armik të rrezikshëm, i cili i kërcënohet atij dhe pasardhësve të tij që t'i shkatërrojë dhe t'i devijojë.

Pas kësaj All-llahu e largoi Iblisin nga Xhenneti i përhershëm si shkak i mendjemadhësisë së tij dhe i premtoi se do ta lë të gjallë deri në Ditën e Kijametit: “Tha (Iblisi): “Më jep afat deri në Ditën e ringjalljes së tyre”. I tha (All-llahu): “Ti tash më je nga ata që iu është dhënë afati” (El A'rafë: 14-15). Ky i mallkuar u betua se do t'i devijojë bijtë e Ademit: “Tha (Iblisi): “Për shkak se më humbe mua, unë do t'u ulem atyre (do t'u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë. Mandej, do t'ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjejsh që të falënderohen (të besojnë)” (El-A'rafë:16-17).

Kjo fjalë sqaron masën e mundit të tij që ai shpenzon në devijimin e njerëzimit, ai u del para atyre nga çdo rrugë, nga e djathta e nga e majta, para dhe prapa; dmth nga të gjitha anët. Tha Zemhasheriu duke komentuar këtë ajet: “Pastaj do t'u vijë atyre nga të katër anët, nga të cilat anë në të shumtën e rasteve vjen armiku dhe ky është shembull i pëshpëritjes së tij dhe i zbukurimit të punës së tyre sa të ketë mundësi, sikurse thuhet në fjalën e All-llahut: “Dhe me atë alarmin e zërit tënd, mashtroje atë që mundesh prej tyre, me kalorësit e këmbësorët tu thirri ata…” (El-Isra: 64).

[_Mersin_]

QORTIMI I ALL-LLAHUT NDAJ SHEJTANIT

Kur'ani në shumë vende na tërhoqi vëmendjen ndaj shejtanit si shkak i trazirës dhe zotësisë së madhe të tij në devijim dhe nxitje të vazhdueshme: “O bijtë e Ademit, ruanu mos t'ju sprovojë shejtani juve…” (El-A'rafë: 27), “Shejtani vërtetë është armik i juaji, pra merrne edhe ju atë armik” (Fatir: 6), “Ai që e merr shejtanin për dashamirë përveç All-llahut, ka dështu me dështim të qartë” (En-Nisa: 119).

Armiqësia e shejtanit nuk ndryshon dhe nuk merr fund; sepse sipas tij shkak i largimit të tij nga Xhenneti dhe shkak i mallkimit të tij është njeriu (Ademi), kështu që ai dëshiron në çdo mënyrë të hakmirret kundër Ademit dhe pasardhësve të tij: “Tha (Iblisi): “A e sheh (i tha Zotit) këtë që Ti e vlerësove mbi mua, nëse më lë të jetojë deri në Ditën e Kijametit, unë gjithsesi do t'i shfaros pasardhësit e tij, me përjashtim të një pakice” (El-Isra: 62).

Disa njerëz i kanë dhënë shumë rëndësi të metave dhe mëkateve të shpirtit, por nuk i kushtuan kujdes të madh njohjes së këtij armiku të palodhshëm.

QËLLIMET E SHEJTANIT

QËLLIMI I LARGËT I TIJ

Shejtani nxiton vetëm për një qëllim të fundit të tij, ai është hudhja e njeriut në Xhehennem dhe pengimi nga hyrja në Xhennet: “Ai (shejtani) fton partinë e tij që të jenë nga banorët e zjarrit të fortë” (Fatir: 6).

QËLLIMET E TIJA TË AFËRTA

Ky ishte qëllimi i tij i largët, kurse qëllimet e tija të afërme janë të shumta, nga ato:

HUDHJA E NJERËZVE NË SHIRK (IDHUJTARI) DHE MOSBESIM:

Duke i thirrur kështu që të adhurojnë tjetër kë përveç All-llahut, të bëjnë mosbesim dhe të mohojnë sheriatin (Ligjin) e Tij: “Sikur shembulli i shejtanit kur i tha njeriut: Moho! Kur ai mohoi (besimin në All-llahun) i tha: Unë jam i pastër prej teje..” (El-Hashr: 16). Transmeton Muslimi nga Ijjad Ibni Himari radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem mbajti me një rast një fjalim, e tha: “O ju njerëz, All-llahu më urdhëroi t'ju mësojë atë që nuk dini nga ajo që më mësojë në këtë ditë: Çdo pasuri që i dhurova robit tim është për të hallall (njerëzit nuk mund të bëjnë pasurinë e All-llahut haram përveç asaj që Ai vetë e ndaloi), Unë i krijova robërit e Mi të pastër (në fenë Islame, të pastër nga mëkatet) në përgjithësi, pastaj u
erdhën shejtanët dhe i larguan nga feja e tyre, u ndaluan atyre çka Unë u lejova dhe i urdhëruan të më bëjnë shok Mua çfarë Unë fare nuk u shpalla”.

HUDHJA E TYRE NË MËKATE DHE MOSBINDJE:

Nëse shejtani nuk arrinë t'i hedhë njerëzit në shirk dhe kufër, nuk e humbë shpresën, por është i kënaqur që t'i hedhë në mëkate dhe mosbindje e kështu të mbjellë mes tyre armiqësinë dhe urrejtjen. Transmeton Tirmidhiu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Vëni re, shejtani ka humbur shpresën përgjithmonë që të adhurohet në këtë vend tuajin (Mekkën dhe Medinen, apo në Gadishullin Arabik), por atij do t'i bëhet respekt me vepra që ju do t'i urreni, kurse ai do të jetë i kënaqur me atë”. Po ashtu Muslimi transmeton nga Xhabiri radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Shejtani ka humbur shpresën që ta adhurojnë falësit (namazlitë) në Gadishullin Arabik, por atij i mjafton që t'ju nxitë kundër njëri-thetrit”. Dmth. hedhjen e armiqësisë dhe urrejtjes në mes tyre dhe në sulmimet kundër njëri-tjetrit, sikurse thotë All-llahu: “Shejtani nuk dëshiron tjetër, përveç se nëpërmjet verës dhe bixhozit të hedhë armiqësi mes jush, t'ju pengojë nga të përmendurit Zotin dhe t'ju largojë nga namazi. Pra, a po i jepni fund (alkoolit e bixhozit)” (El-Maide: 91).
Ai urdhëron çdo të keqe: “Ai ju urdhëron vetëm me të këqia e imoralitet, dhe ju shtyen të thoni për All-llahun atë që nuk e dini” (El-Bekare:169).
Përfundimisht mund të themi se:
Çdo adhurim i dashur për All-llahun, është i urrejtur për shejtanin dhe çdo mëkat i urrejtur për All-llahun, është i dashur për shejtanin.

HEDHJA E TYRE NË BIDATE - RISI NË FE;

Kjo gjë është më e dashur për shejtanin sesa mëkatet dhe moskryerja e urdhërave; sepse risia dëmton vetë fenë. Tha Sufjan Eth-Thevriu: “Bidati (risia në fe) është më i dashur te shejtani sesa mëkati; sepse për mëkatin njeriu mund të pendohet, kurse për bidatin nuk do të pendohet (sepse ai që bën bidate është i bindur se ajo është feja e vërtetë)”.

PENGIMI I NJERËZVE NGA BINDJA NDAJ ALL-LLAHUT:

Shejtani nuk mjafton vetëm me thirrjen e njerëzve në shirk, kufr dhe mëkate, por i pengon ata edhe nga veprimi i veprave të mira, nuk e lë asnjë rrugë të mirë të cilën njeriu e ndjek përveçse ai i del në pritë, mundohet ta pengojë dhe ta largojë nga ajo rrugë. Transmeton Sibretu Ibni Ebi Fakih se tha: “Dëgjova të dërguarin e All-llahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem duke thënë:
“Shejtani i ka zënë pritën birit të Ademit në të gjitha rrugët e tij, i ka zënë pritën atij në rrugën e Islamit, e i tha: A e pranon Islamin dhe kështu e hedhë fenë tënde dhe fenë e paraardhësve?! Njeriu (ai që pranoi Islamin) e kundërshtoi atë dhe e pranoi Islamin. Pastaj shejtani i zuri pritën atij në rrugën e emigrimit (Hixhretit), e i tha: A emigron dhe kështu e lenë tokën dhe nënqiellin tënd? Shembulli i emigruesit është sikurse kali i lidhur për shtylle (që nuk mund të ikë se është i lidhur). Ai e refuzoi atë dhe emigroi. Pastaj shejtani i zuri pritën atij në rrugën e Xhihadit, e i tha: A lufton, e shpenzon shpirtin e pasurinë, lufton dhe vritesh dhe pastaj gruaja jote martohet e pasuria jote ndahet?! Ai e refuzoi atë dhe luftoi. Ai i cili i vepron të gjitha këto, është hak për All-llahun që ta dërgojë atë në Xhennet, si dhe ai që vritet, është hak për All-llahun që ta dërgojë në Xhennet, si dhe ai që fundoset, është hak për Allllahun që ta dërgojë në Xhennet dhe ate që e godet shtaza e tij, është hak për All-llahun që ta shtijë në Xhennet”.
Këtë e vërteton edhe fjala e All-llahut në gjuhën e shejtanit, i cili tha: “Për shkak se më humbe mua, unë do t'u ulem atyre (do t'u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë. Mandej, do t'ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjejsh që të falënderohen (të besojnë)” (El-A'rafë: 16-17).

Ibni Abbasi e komentoi “rrugën” e përmendur në këtë ajet si: feja e qartë. Kurse Ibni Mes'udi tha se është: Libri i All-llahut. Ndërsa Xhabiri tha se është: Islami. Muxhahidi tha se është: E vërteta. Pra, shejtani nuk lë asnjë rrugë nga rrugët e mira përveçse mundohet t'i largojë njerëzit nga ajo.

PRISHJA E ADHURIMIT:

Kur shejtani nuk arrinë që t'i pengojë njerëzit në kryerjen e ibadeteve (adhurimeve ndaj Zotit), mundohet që së paku t'ua prishë ato, që kështu mos t'i arrijnë shpërblimet dhe sevapet, sikurse transmetohet se Sahabiu Othman Ibni Ebil-As radiAll-llahu anhu, erdhi te Muhammedi sal-lAllllahu alejhi ve sel-lem dhe i tha: “Shejtani më ndërhyri në namazin dhe leximin tim, mundohej të ma përziej ate”.
Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem i tha: “Ai është një shejtan që quhet: Hinzib, kur ta ndiesh prezencen e tij, kërko strehim tek All-llahu nga ai dhe pështyj në të majtë tri herë”. Tha (Sahabiu): Unë veprova sikurse me tha ai dhe All-llahu ma largojë ate”.
Kur njeriu fillon të falet, i afrohet shejtani dhe fillon t'i pëshpëritë, ta pengojë në adhurimin e tij ndaj All-llahut dhe i përkujton problemet e kësaj bote, sikurse transmeton Buhariu nga Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kur të thirret ezani për namaz, ikë shejtani duke lëshuar një bërtimë që mos ta dëgjoj ezanin, e kur të përfundojë ezani, kthehet, pastaj kur të bëhet ikameti për namaz, ikë prap, pastaj afrohet dhe i ndërhynë në mendimet e tij, i thotë: përkujto këtë, përkujto atë, nga ato çështje që nuk i kujtoheshin derisa në fund nuk e di njeriu se sa reqate i fali”.

SHEJTANI SHTYNË NJERIUN QË TË KALOJË PARA ATIJ QË ËSHTË
DUKE FALË NAMAZ:

Tha Ebu Salih Es-Semman: “E pashë Ebu Seid El-Huderijjin në ditën e xhuma duke u falur, para vetës kishte vendosur diç që mos t'i kalojnë njerëzit para, një djalosh nga fisi Benu Ebu Muit tentoi të kalojë para duarve të tij, Ebu Seidi e shtyu në gjoksin e tij, djaloshi shikoi të kalojë nga ndonjë anë por nuk gjeti vend tjetër veçse të kalojë para duarve të tij, kështu që tentoi të kalojë prap, por Ebu Seidi e shtye edhe më fortë se herën e parë, ai u godit nga Ebu Seidi, pastaj ai hyri te Mervani dhe u ankua nga ajo që i ndodhi, menjëherë pas tij hyri tek ai edhe Ebu Seidi, Mervani i tha: Çfarë ke ti me djalin e vëllait tënd, o Ebu Seid? Tha: E dëgjova Muhammedin sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem duke thënë: “Kur dikush nga ju është duke u falur para ndonjë gjëje që e mbron nga njerëzit dhe dikush dëshiron të kalojë para duarve të tij, le ta shtyjë, e nëse ai refuzon të
largohet, le ta luftojë sepse ai është shejtan”. Qëllimi me fjalën “ai është shejtan” është se: veprimi i tij është veprim i shejtanit, sikurse tha Ibni Haxher El-Askalani.
Ibni Haxheri përmendi edhe një mundësi tjetër më të vërtetë të komentimit të kësaj thënie, ai tha: “Kuptimi i saj mund të jetë: ai që e nxiti të bëjë atë vepër është shejtani, kështu u tha edhe në transmetimin e El-Ismailiut: “...sepse me të është shejtani”, po kështu transmetoi edhe Muslimi nga Ibni Omeri”.

RESPEKTIMI I SHEJTANIT ËSHTË KUNDËRSHTIM I ALL-LLAHUT

Thotë All-llahu: “Ata nuk lusin tjetër pos Tij vetëm (emra idhujsh) femra dhe nuk lusin tjetër pos djallit plot sherr. Atë e mallkoi All-llahu. Ai ka thënë: “Unë do të përfitoj një pjesë të caktuar të robërve të Tu” (En-Nisa: 117-118). Kushdo që adhuron dike tjetër përveç All-llahut, siç janë idhujtë, dielli, hëna, dëshira personale (epshi), njeriu, ide (në kundërshtim me Islamin), është adhurues i shejtanit, pa marrë parasyshë a e pranon këtë apo e refuzon; sepse shejtani është ai që i urdhëroi dhe ua hijeshoi ato vepra, për këtë arsye ata që adhurojnë melekët, në realitet adhurojnë shejtanin: “Dhe, (përkujto) Ditën kur All-llahu i tubon të gjithë ata e pastaj melekëve u thotë: “A këta ishin që vetëm juve u adhuronin? “Ata (melekët) thonë: “I pa të meta je o i madhëruar! Ti je Zoti ynë, larg asaj që ata thonë! Ata në realitet adhuronin xhindët (shejtanët dhe xhinët) dhe shumica e tyre u besonin atyre” (Sebe'ë: 40-41) Dmth. se melekët nuk i urdhëruan të veprojnë ashtu, por shejtanët i urdhëruan që t'i adhurojnë ata, sikurse i urdhëruan edhe idhujtarët t'i adhurojnë idhujtë, prapa të cilëve fshiheshin shejtanët.

PËRFUNDIMI:

Nga kjo mund të përfundojmë se shejtani urdhëron çdo të keqe, nxitë në të dhe largon nga çdo e mirë, sikurse thotë All-llahu: “Shejtani ju premton varfëri (ju frikëson me varfëri) dhe ju urdhëron të bëni imoralitete (çdo gjë të keqe), kurse All-llahu ju premton falje dhe mirësi nga Ai...” (El- Bekare: 268), ai i frikëson njerëzit me varfëri, e u thotë: nëse ju shpenzoni pasurinë tuaj në rrugën e All-llahut, do të varfëroheni, kurse “imoraliteti” me të cilin ai na urdhëron është çdo vepër e keqe, sikurse koprracia, prostitucioni, etj.

[_Mersin_]

DËMTIMI FIZIK DHE SHPIRTËROR:

Ashtu sikurse mundohet shejtani ta humbë njeriun përmes mosbesimit dhe mëkateve, ashtu mundohet edhe ta dëmtoi atë fizikisht dhe shpirtërisht. Më poshtë do të paraqesim diçka nga ajo që dimë rreth këtij dëmtimi:

SHEJTANI SULMOI MUHAMMEDIN S.A.V.S:

Më parë përmendëm hadithin në të cilin na lajmëron Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem se shejtani e sulmoi atë dhe deshi t'ia hedhë një shkëndijë të zjarrtë në fytyrën e tij.

ËNDËRRIMI ËSHTË PREJ SHEJTANIT

Shejtani ka mundësi t'i paraqesë njeriut në gjumë ëndërra të këqija, të cilat e tronditin dhe e lodhin atë, me qëllim që ta pikëlloi dhe ta mundoi atë. Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem na lajmëroi se ëndërrat të cilat njeriu i përjeton në
gjumë janë tri lloje. Transmeton Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu se ai tha: “Ëndërrat janë tri lloje:
Përgëzim prej All-llahut, të folur të shpirtit (ajo që e mundon shpirtin e njeriut) dhe frikësim i shejtanit”.
Po ashtu Buhariu transmeton nga Ebu Seid El-Huderijji radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sallAll-llahu alejhi ve sel-lem ka thënë “Kur ndonjëri nga ju sheh ëndërr të cilën e do, ajo është nga All-llahu, prandaj le ta falënderojë All-llahun për të dhe le ta rrëfejë atë, e nëse sheh diç tjetër që e urren, ajo është nga shejtani, prandaj le të kërkojë strehim tek All-llahu nga sherri i saj dhe mos t'ia përmendë atë askujt, sepse kështu ajo nuk i bën dëm”.

DJEGIA E SHTËPIVE ME ZJARRË:

Ai mund ta bëj këtë me ndihmën e disa shtazëve të cilat i nxitë që ta bëjnë këtë, sikurse transmeton Ebu Davudi se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kur të bini në gjumë, fikni llampat tuaja, sepse shejtani e udhëzon miun te llampa dhe kështu ju djegë”.

PREKJA E NJERIUT NGA SHEJTANI NË MOMENTIN E VDEKJES:

Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem shumë herë kërkonte strehim tek All-llahu nga kjo gjë, e thoshte: “O Zot, tek Ti kërkoj strehim nga rrëzimi (prej ndonjë naltësie), shkatërrimi (rënia e diçkaje mbi të), fundosja, zjarri dhe te Ti kërkoj strehim nga prekja (turbullira) e shejtanit në momentin e vdekjes, po ashtu te Ti kërkoj strehim që të vdes duke qenë dezertues nga rruga Jote dhe te Ti kërkoj strehim që të vdes i helmuar (nga gjarpëri, akrepi, etj)”.

SHEJTANI DËMTON FËMIUN E POSALINDUR:

Transmeton Muslimi nga Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Çdo fëmijë e prekë shejtani në ditën që e lindë nëna e tij përveç Merjemes dhe birit të saj”.
Transmeton Buhariu nga Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Çdo fëmijë kur ai lind, e therrë shejtani në të dy anët e tij me gisht, përveç Isaun të birin e Merjemes (nuk pat mundësi ta prek), shkoi që ta therri por ai therri vetëm mbulesën”.

Po ashtu Buhariu transmeton nga Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Nuk ka asnjë fëmijë që lindë përveçse shejtani e prekë atë, kështu që e ngritë zërin (duke qajtur) nga prekja e shejtanit, nga kjo shpëtuan vetëm Merjemja dhe biri i saj”. Shkak për mbrojtjen e Merjemes dhe birit të saj (Isaut alejhis-selam) nga shejtani është përgjigjja e All-llahut ndaj lutjes së nënës së Merjemes (gruaja e Imranit) kur e lindi ate: “...e atë (Merjemen) dhe pasardhësit e saj (Isaun alejhis-selam) po t'i lë Ty në mbrojtje prej shejtanit të mallkuar” (Ali Imran: 36). Për këtë arsye Ebu Hurejre kur e përmendi hadithin e sipërm, e lexoi këtë ajet. Pasi që nëna e Merjemes (alejhas-selam) ishte e sinqertë në këtë lutje të saj, All-llahu iu përgjigj lutjes së saj dhe i mbrojti Merjemen dhe të birin e saj, Isaun (alejhis-selam), nga shejtani i mallkuar. Prej atyre që po ashtu i mbrojti All-llahu prej shejtanit është Ammar Ibni Jasiri, sikurse transmeton Buhariu se Ebud-Derdai radiAll-llahu anhu e pyeti Alkamen, i cili ishte nga banorët e Kufes, e i tha: “A është në mesin tuaj ai që e strehoi All-llahu prej shejtanit në gjuhën e profetit të Tij sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem? “Tha Mugire: “Atë që e strehoi All-llahu prej shejtanit me gjuhën e profetit të Tij sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, ka për qëllim Ammarin”.


KOLERA ËSHTË SËMUNDJE NGA XHINDËT:

I Dërguari i All-llahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem na lajmëroi se: “Zhdukja e ummetit të tij është me therrje dhe kolerë; si shkak i prekjes së armiqëve tuaj në mesin e xhindëve, dhe që të dyja janë dëshmorësi (në shkallën e dëshmorit)”. Kurse Hakimi transmeton se Muhammedi sallAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kolera është prekje e armiqëve tuaj në mesin e xhindëve, nëse ajo ju ndodhë për ju është dëshmorësi (në shkallën e dëshmorëve)”. Ndoshta sëmundja e cila e kaploi profetin e All-llahut, Ejubin (alejhis-selam), ishte nga xhindët, sikurse thotë All-llahu: “Përkujto edhe robin Tonë Ejjubin, kur me lutje iu drejtua Zotit të vet: “Shejtani më ka goditur me mundim e dhimbje!”. (El-Enbija: 83)

DISA SËMUNDJE TË TJERA:

I tha Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem një gruaje që ishte me menstruacione, kjo ishte Himnetu Bintu Xhahsh: “Ai është shqelmim nga shqelmimet e shejtanit”. (Ebu Davudi dhe Nesaiu).

SHEJTANI SHOQËRON NJERËZIT NË USHQIMIN, PIRJEN DHE SHTËPITË E TYRE:

Prej dëmeve që i bën shejtani njeriut është edhe ajo se e sulmon atë në ushqimin e pijen e tij, kështu që e shoqëron në të, si dhe e shoqëron në shtëpinë e tij, por kjo ndodhë vetëm nëse njeriu harron përmendjen e All-llahut dhe udhëzimin e Tij, kurse nëse i përmbahet udhëzimit me të cilin na udhëzoi All-llahu dhe nuk harron përmendjen e All-llahut, atëherë shejtani nuk gjenë kurrfarë rruge deri te pasuritë dhe shtëpitë tona.

Shejtanit nuk i lejohet ushqimi ynë përveç nëse e ngrëmë atë pa thënë bismil-lahin, e nëse kjo thuhet, ai ushqim është i ndaluar për të. Transmeton Muslimi nga Hudhejfe radiAll-llahu anhu se tha: “Kur ne uleshim pranë ushqimit në prezencën e Muhammedit sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, nuk i vinim duart tona para se të fillojë i Dërguari i All-llahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem dhe kur ai fillonte edhe ne fillonim pas tij. Me një rast ishim pranë ushqimit, në atë moment erdhi një robëreshë sikurse të jetë e shtyer nga dikush, shkoi dhe deshi të marrë ushqim, i Dërguari i Allllahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem i kapi dorën e saj, pastaj erdhi një beduin sikurse ishte duke e shtyer dikush, edhe këtij i kapi dorën”. Pastaj u tha Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem: “Shejtanit i lejohet ushqimi gjatë ngrënies së atij i cili nuk e ka përmendur emrin e All-llahut, shejtani është ai që erdhi me këtë robëresh që t'i bëhet ushqimi i lejuar, për këtë arsye unë i kappa dorën, pastaj erdhë shejtani me këtë beduin që t'i bëhet ushqimi i lejuar, për këtë arsye edhe këtij i kapa dorën. Betohem në Atë që shpirti im është në dorën e Tij, dora e shejtanit ishte me dorën e saj dhe bashkë me dorën time”.

I Dërguari i All-llahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem na urdhëroi që t'i ruajmë pasuritë tona nga shejtani duke i mbyllur dyert, duke i mbuluar enët dhe duke përmendur emrin e All-llahut; sepse këto i mbrojnë ato prej shejtanit. Transmeton Muslimi nga Xhabir Ibni Abdull-llahu radiAll-llahu anhu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Mbyllni dyert,
perrmendeni emrin e Allllahut, sepse shejtani nuk hapë nje derë të mbyllur dhe mbuloni tengjerët, përmendni emrin e All-llahut, mbuloni enët tuaja, përmendni emrin e All-llahut, mbuloni ato qoftë edhe me diç të hollë dhe fikni llampat tuaja”. Shejtani pinë ujë me njeriun nëse ai e pinë atë në këmbë. Transmeton Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem e pa një njeri duke pirë në këmbë, e i tha: “Vjelle”. Ai tha: “Pse!” I tha: “A gëzohesh që me ty të pijë maca?” Tha: “Jo”. Tha: “Me ty ka pirë ai që është më i keq se maca, ai është shejtani”. Që ta përzesh shejtanin nga shtëpia, mos e harro përmendjen e All-llahut gjatë hyrjes në shtëpi, i Dërguari i All-llahut sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem na udhëzoi në këtë kur tha: “Kur njeriu hynë në shtëpinë e tij dhe përmend All-llahun gjatë hyrjes dhe gjatë ngrënies së tij, thotë shejtani: Nuk ka qëndrim (bujtje) e as darkë për ju. E nëse ai gjatë hyrjes në shtëpi nuk e përmend All-llahun, thotë shejtani: E arritët fjetjën, e nëse nuk e përmend All-llahun edhe gjatë ushqimit të tij, ai thotë: E arritët fjetjën dhe e arritët darkën”.



KOMANDANTI I BETEJËS NË KONFLIKTIN MES BOTËS SË XHINDËVE
DHE BOTËS NJERËZORE

Iblisi është ai i cili e pregatitë planin dhe e udhëheqë betejën kundër njerëzimit, nga baza e tij i dërgon ushtritë në drejtime të ndryshme, pastaj ai përcakton takime në të cilat diskuton me ushtrinë e tij për rezultatet që kanë arritur dhe i lavdëron ata që kanë patur sukses në humbjen dhe hudhjen e njerëzve në trazira.
Transmeton Muslimi nga Xhabiri radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sellem tha: “Vërtetë Iblisi e vë fronin e tij mbi ujë, pastaj i dërgon ushtritë e tij dhe më i afërmi tek ai është ai që më së shumti bën trazira (fitne), dikush nga ata i thotë: Bëra kështu e kështu, i thotë: Ti nuk ke bërë asgjë. Pastaj dikush tjetër i thotë: Unë nuk iu largova njeriut përderisa nuk e ndava me gruan e tij. Këtë shejtan e afron Iblisi afër vete dhe i thotë: Eh, ti je ai (që meriton të jesh më i
afërmi)”.
Po ashtu Muslimi transmeton nga Ebu Seidi radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem i tha Ibni Saidit kur e takoi në një rrugë të Medinës (Muhammedi alejhis-selam dyshonte se ky është vetë Dexhxhalli): Tha: “Çfarë sheh”? Tha: “E shoh një fron mbi ujë”. Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem i tha: “Ti e sheh fronin e Iblisit mbi det”.
Shejtani ka zotësi dhe praktikë të gjërë e të lashtë në humbjen e njerëzve, për këtë arsye ai është i përpiktë në vënien e planeve të tij, si dhe në vënien e kurthave dhe mashtrimeve të tij, sepse ai jeton që prej krijimit të njeriut të parë e deri më sot dhe do të jetojë deri në Ditën e Kijametit: “Ai (Iblisi) tha: “O Zoti im, më jep afat deri në Ditën e ringjalljes së tyre”. I tha (All-llahu): “Ty veç të është dhënë afati deri në Ditën e kohës së njohur (Ditën e Kijametit)” (El-Hixhr: 36-38).
Shejtani është gjithmonë në veprim të sherrit, mu ashtu sikurse u betua dhe asnjëherë nuk ndalet e as nuk lodhet. Tha Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem: “Tha shejtani: Betohem në fuqinë dhe madhërinë Tënde o Zot, unë nuk do të ndalem duke i mashtruar robërit e Tu përderisa janë shpirtrat në trupin e tyre. All-llahu i tha: Betohem në fuqinë dhe madhërinë Time, Unë nuk do të ndalem duke ua falur atyre sa herë që kërkojnë falje prej Meje”.

USHTRIA E SHEJTANIT JANË NGA XHINDËT DHE NGA NJERËZIT

Shejtani ka dy grupe të ushtrive: një grup nga xhindët dhe një grup nga njerëzit. Më parë paraqitëm hadithin në të cilin Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem se tha shejtani i dërgon ushtritë e tij që t'i devijoj njerëzit, kurse në Kur'an thuhet: “Dhe me atë alarmin e zërit tënd, mashtroje atë që mundesh prej tyre, me kalorësit e këmbësorët tu thirri ata...” (El-Isra: 64).
Ushtria e tij sulmojnë me këmbësori dhe me kalorës, i dërgon ai ata te njerëzit që t'i nxisin në sherr: “A nuk e di ti se Ne i kemi lëshuar shejtanët kundër jobesimtarëve, e ata i nxisin pa ndërprerë në vepra të këqija” (Merjem: 83).

ÇDO NJERI KA NJË SHEJTAN SHOQËRUES:

Çdo njeri ka një shejtan i cili e shoqëron gjithmonë dhe nuk ndahet prej tij, sikurse thuhet në hadithin të cilin e transmeton Muslimi nga Aishja radiAll-llahu anha, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem një natë doli nga dhoma e saj, tha ajo: “Pata smirë ndaj tij, ai u kthye që të shikoj se çfarë do të veprojë, e tha: “Ç'është me ty, oj Aishe?” I thashë: “Për çfarë arsye të mos ketë smirë ndaj teje një grua sikurse unë? Ai tha: “A të erdhi shejtani yt”. Tha Aishja: O i Dërguar i All-llahut, a me mua ka ndonjë shejtan? Tha: “Po”. I thashë: Dhe me çdo njeri ka një shejtan? Tha: “Po”. I thashë: A edhe me ty ka një shejtan? Tha: “Po, përveçse Zoti im më ndihmoi kundër tij, dhe ai pranoi Islamin”.
Transmeton Muslimi nga Abdull-llah Ibni Mes'udi radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAllllahu alejhi ve sel-lem tha: “Nuk ka asnjë nga ju përveçse i është përcaktuar shoqëruesi i tij nga xhindët dhe shoqëruesi i tij nga melekët”. Sahabët i thanë: “A edhe ty, o i Dërguar i All-llahut? Tha: “Edhe mua, vetëmse All-llahu më ndihmoi kundër tij, kështu që ai e pranoi Islamin dhe nuk më urdhëron përveçse të bëj mirë”.
Në Kur'an thuhet: “Kush mbyll sytë para këshillave të All-llahut, atij ia shoqëron një shejtan që nuk i ndahet kurrë” (Ez-Zuhruf: 36)
“Ne u shoqëruam atyre (pabesimtarëve) asi shoqërues (xhindë) që ua hijeshonin atë që bënin në atë kohë (derisa ishin në dun'ja) dhe atë që do t'u vijë më vonë (në ahiret)..” (Fussilet: 25).
Shejtani ka pasues nga njerëzit të cilët e kanë bërë atë udhëheqës të tyre, i pasojnë hapat e tij dhe kënaqen me idetë e tij edhe pse ai është armik i parë i tyre i cili nxiton që t'i shkatërroj, andaj eshtë gjë e keqe për njeriun që armikun e tij ta bëjë dashamirë: “...vallë, a në vend Timin do ta merrni për mik atë (shejtanin) dhe pasardhësit e tij, ndërsa ata janë armiqë tuaj? Sa këmbim i shëmtuar është ai i jobesimtarëve!” (El-Kehf: 50).

Nuk ka dyshim se ata dështuan në mënyrë të qartë kur e morën ate për mik: “...e kush e bën mik shejtanin, e jo All-llahun, ai ka dështuar sheshazi” (En-Nisa: 119). Ata dështuan, sepse shejtani i ndyti dhe i prishi shpirtrat e tyre, u ndaloi begatinë udhëzuese dhe i hudhi ata në devijime dhe dyshime: “...e kujdestarë të atyre që nuk besuan janë shejtanët që i nxjerrin ata prej drite e i hudhin në errësira.Ata janë banues të zjarrit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë” (El-Bekare: 257).
Po ashtu dështuan sepse ai i drejton për në Xhehnem: “...ai në realitet fton partinë e tij që të jenë nga banorët e zjarrit të fortë” (Fatir: 6). Këta miq të shejtanit, i shfrytëzon ai si nëpunës dhe ushtri të vetën që t'i realizoj planet dhe qëllimet e tij.

KURTHA DHE POSHTËRIMI QË U BËN AI MIQËVE TË TIJ:

Shumë njerëz e marrin për mik shejtanin, por ai u vë atyre kurtha dhe i dërgon ata në vendin e zhdukjes së tyre, spastrohet nga ata, i dorëzon, i fyen, qeshet me ta, i urdhëron të vrajnë, të vjedhin, të bëjnë imoralitet dhe i poshtëron ata. E bëri këtë ai me idhujtarët e Mekkës në betejën e Bedrit, kur iu paraqit atyre në pamjen e Suraka Ibnu Malikut dhe iu premtoi se do të triumfojnë dhe do t'i mposhtin muslimanët: “Përkujto (Muhammed) kur shejtani u dha guxim për veprat e tyre dhe u tha: “S'ka kush që mund t'iu mposhtë sot ju, unë jam mbrojtës i juaji..” (El-Enfal: 48).

Kur armiku i All-llahut (shejtani) i pa melekët duke zbritur në ndihmën e muslimanëve, iku me vrap, i dorëzoi pabesimtarët dhe u tha: “...unë shoh çka ju nuk shihni, unë i frikohem All-llahut, All-llahu është dënues i ashpër”.
Kështu veproi edhe me priftin i cili vrau gruan dhe fëmiun e saj, shejtani e urdhëroi ate të bëj imoralitet, pastaj e urdhëroi ta vrajë ate, më vonë familjen e gruas i udhëzoi deri te varri i saj dhe u zbuloi realitetin e kësaj ngjarje, pastaj e urdhëroi t'i bëj sexhde, e kur ai veproi këtë iku nga ai dhe e la në vetmi, këtë do ta sqarojmë më vonë.
Në Ditën e Kijametit u thotë dashamirëve të tij kur të gjithë bashkohen në Xhehnem: “...unë mohova pasi që më shoqëruat ju më parë…” (Ibrahim: 22). Ai i sjelli deri në atë vend të shëmtuar, pastaj u spastrua nga ata në përgjithësi.
Më vonë do ta paraqesim rrëfimin e atij që pretendoi se është dijetar i madh dhe si u larguan shejtanët nga ai pasi që arriti famë të madhe, kështu që ai mbetë i hutuar dhe nuk dinte se çfarë punonte.

Shejtani i mobilizon dashamirët e tij që t'i shërbejnë atij dhe që t'i luftojnë besimtarët: Njerëzit janë dy lloje: Dashamirë të All-llahut dhe dashamirë të shejtanit. Dashamirë të shejtanit janë pabesimtarët, pa marrë parsysh popujt dhe fetë e tyre: “Ne, shejtanët i bëmë dashamirë të atyre që nuk besojnë” (el-A'raf: 27).

Shejtani i shfrytëzon pabesimtarët që t'i devijojnë besimtarët përmes dyshimeve që ua paraqesin atyre: “S'ka dyshim se shejtanët i shpallin dashamirëve të tyre që t'ju polemizojnë, e nëse ju u bindeni atyre, atëherë s'ka dyshim se ju jeni idhujtarë” (El-En'am: 121).
Nuk ka dyshim se dyshimet të cilat i paraqesin orientalistët, kryqtarët, çifutët dhe ateistët janë të këtij lloji (frymëzim i shejtanit). Po ashtu shejtani i shtynë dashamirët e tij që t'i prekin shpirtrat e besimtarëve: “S'ka dyshim se biseda e fshehtë është nxitje e shejtanit për t'i shqetësuar ata që besuan…” (El-Muxhadele: 10). Ai i shtyente idhujtarët që t'i pëshpëritin njëri-tjetrit në prezencën e muslimanëve, kështu që muslimanët mendonin se janë duke bërë komplot kundër tyre.
Madje ai i shtyen ata edhe t'i luftojnë muslimanët: “Ata që besuan luftojnë në rrugën e All-llahut, e ata që nuk besuan luftojnë në rrugën e shejtanit.Luftoni pra miqtë e shejtanit, s'ka dyshim se intriga e shejtanit është e dobët” (En-Nisa: 76).
Ai gjithmonë mundohet t'i frikësoj besimtarët me dashamirët e tij: “Po atë (propagandë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet idhujtarët), t'ju frikësojë, po ju mos u frikësoni prej tyre, frikësomuni Mua, nëse jeni besimtarë” (Ali Imran: 175). Dashamirët e shejtanit janë numër i madh: “Në të vërtetë, djalli realizoi mendimin e vet ndaj tyre, ndaj edhe e dëgjuan atë, përpos një grupi besimtarësh” (Sebe'ë: 20).

[_Mersin_]

METODAT E SHEJTANIT NË HUMBJEN E NJERIUT

Shejtani nuk shkon te njeriu e t'i thotë: mos i vepro këto vepra të mira dhe veproi këto vepra të këqija; që të jesh i palumtur në këtë botë dhe në botën e ardhme; sepse sikur ai të vepronte kështu nuk do ta respektonte askush, por ai ndjekë rrugë të ndryshme me të cilat i mashtron robërit e All-llahut.

1- UA ZBUKURON TË KOTËN:

Kjo është rruga të cilën shejtani e ndoçi dhe vazhdon ta ndjekë në tentimin e tij që t'i humbë njerëzit. Ai të pavërtetën e paraqet si të vërtetë, kurse të vërtetën si të pavërtetë dhe nuk i largohet njeriut duke ia zbukuruar të pavërtetën dhe duke ia urrejtur të vërtetën përderisa nuk fillon njeriu t'i veprojë gjërat e urrejtura dhe derisa ta urrej të vërtetën, sikurse i tha vetë i mallkuari All-llahut: “Tha (Iblisi): “Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t'ua zbukurojë (të këqiat)
atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t'i largoj nga rruga e drejtë! Përveç robëve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë” (El-Hixhr: 39-40).
Tha Ibni Kajjimi në këtë kontest: “Nga kurthat e tij është se ai i bën magji mendjes çdoherë dhe nuk i shpëton magjisë së tij përveç ai që All-llahu dëshiron, ai ua zbukuron veprën e cila u bën dëm saqë i duket njeriut se nuk ka vepër më të vlefshme se sa ajo, pastaj e largon nga vepra e vlefshme saqë mendon njeriu se nuk ka vepër më të dëmshme, fela Ilahe il-lAll-llah (dhe nuk ka zot tjetër përveq All-llahut), sa sprovime i kanë ndodhur njeriut nga kjo magji! Sa ndërhyrjen e bëri ai me të mes zemrës dhe mes Islamit, imanit e bëmirësisë! Sa të pavërtetën ai e paraqiti në formë të bukur dhe sa të vërtetën e paraqiti në pamje të kobshme! Ai është i cili u bëri magji mendjeve derisa i hudhi të zotët e tyre në epshe dhe mendime të ndryshme, i futi ata në çdo rrugë devijuese, i hudhi në shkatërrim pas shkatërrimi, ua zbukuroi adhurimin e idhujve, ndërprerjen e
marrëdhënieve farefisnore, mbytjen e fëmijve, martesën me nënat, ju premtoi hyrjen në xhennete me gjithë pabesimin në cilësitë e All-llahut të madhëruar dhe në librat e Tij duke u thënë se kështu e kërkon pastërtia e All-llahut, lënien e urdhërimit në të mira dhe pengimit nga të këqiat duke u thënë se kështu e kërkon dashuria ndaj njerëzve, i largoi nga mirësjellja, i urdhëroi të shikojnë interesin e vet: “…shikoni vetën tuaj..”, i detyroi ta refuzojnë atë me të cilën u dërgua
Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem duke u thënë t'i imitojnë të parët…
Kjo është mënyra me të cilën Iblisi i mallkuar i bëri kurthë Ademit alejhis-selam; kur ia zbukuroi ngrënien nga pema të cilën ia ndaloi All-llahu, pandërprerë u mundua ta bindë se ajo pemë është pema e përjetësisë, ngrënia nga ajo pemë e bënë ate të qëndrojë në Xhennet përgjithmonë, ose e bënë atë një prej melekëve, derisa në fund edhe i besoi Ademi, kështu që All-llahu e nxjerri nga Xhenneti.
Shiko pasuesit bashkëkohorë të shejtanit se si ndjekun të njejtën rrugë në tentimet e tyre që t'i devijojnë njerëzit.
Thirrësit e komunizmit dhe socializmit supozojnë se drejtimet e tyre janë ato të cilat e shpëtojnë njerëzimin nga hutia, frika, humbja dhe uria… thirrësit të cilët ftojnë që gruaja të dal në rrugë lakuriq në emër të lirisë e tolerancës, duke shkelur në këtë mënyrë çdo fytyrë e moral, supozojnë se ftojnë në lirinë njerëzore. Pastaj shiko idetë e helmuara të cilat ftojnë që pasuria të dorëzohet nëpër banka të cilat punojnë me fajde; që t'i realizojnë kështu fitimet e tyre në emër të zhvillimit dhe kamatës.
Pastaj shiko thirrjet të cilat supozojnë se përmbajtja e fesë është prapambeturi, ngurtësi dhe kthim në shekujt e kaluar dhe të cilat thirrje i quajnë thirrësit islam të çmendur dhe nëpunës të shteteve lindore…etj.
E gjithë kjo është vazhdim i rrugës së shejtanit me të cilën ai i bëri kurthë Ademit qysh herët, duke i zbukuruar të pavërtetën dhe duke i urrejtur të vërtetën: “Betohem në All-llahun (All-llahu betohet në vetën e Vetë), Ne dërguam edhe para teje të dërguar ndër popuj, po veprat e tyre (të këqija) ua hijeshoi shejtani, se ai është mik i tyre, e ata kanë një dënim të idhët” (En-Nahl: 63).
Kjo metodë -betohem në All-llahun- është metodë e rrezikshme; sepse kur njeriut i zbukurohet e pavërteta dhe i duket si e vërtetë, e shfrytëzon fuqinë e tij në përgjithësi që të realizoj atë që i duket si e vërtetë, madje edhe nëse aty fshihet shkatërrimi i tij: “Thuaj: “A t'ju tregojmë për më të dëshpruarit në veprat e tyre? Ata janë veprimi i të cilëve u asgjësua në jetën e kësaj bote, e megjithatë ata mendojnë se janë kah bëjnë mirë” (El-Kehf: 103-104).
Ata pasues të shejtanit ngriten që t'i pengojnë njerëzit nga feja e All-llahut dhe t'i luftojnë dashamirët e Tij dhe në të njejtën kohë ata mendojnë se janë në rrugë të drejtë dhe të vërtetë: “E ata (pabesimtarët) shmangin nga rruga e drejtë, kurse llogarisin se janë të udhëzuar” (Ez-Zuhruf: 37).

Ky është edhe shkaku që pabesimtarët i dhanë përparësi kësaj bote, kurse refuzuan botën e ardhme, sikurse thotë All-llahu i madhëruar: “Ne u bashkuam atyre asi shoqërues të cilët ua hijeshuan atë që bënin në atë kohë (në këtë botë) dhe atë që do t'u vijë më vonë (në botën e ardhme)…” (Fussilet: 25). Shoqëruesit e përmendur në këtë ajet janë shejtanët, të cilët u
zbukuruan veprat që bënin në këtë botë dhe i bënë që ta përgënjeshtrojnë ahiretin dhe këtë çështje ua zbukuruan deri në atë pikë saqë mohuan ringjalljen, llogarinë, Xhennetin dhe Xhehnemin.

SHQUARJA E GJËRAVE TË NDALUARA ME EMRA TË BUKUR:

Nga mashtrimet me të cilat shejtani e mashtron njeriun është po ashtu shquarja e gjërave të ndaluara, të cilat janë në kundërshtimin e All-llahut, me emra të dashur për shpirtin; që kështu ta mashtrojë njeriun dhe të falsifikojë realitetin, sikurse e quajti p.sh. pemën e ndaluar: pema e përjetësisë, që kështu t'i zbukurojë Ademit ngrënien nga ajo: “Tha (Iblisi): “O Adem, a të udhëzojë deri te pema e përjetësisë dhe deri te pushteti që nuk ka fund” (Taha: 120).
Tha Ibnul-Kajjimi: “Pasuesit e Iblisit e trashëguan nga ai emrimin e gjërave të ndaluara me emra të cilët i pëlqejnë shpirtit, kështu që e quajtën alkoolin: nëna e gëzimeve, kamatën e quajtën: bashkëpunim (biznis), …” . Sot fajden e quajnë me emrin: kamatë, kurse muzikën, filmin dhe formimin e statujave e quajnë: art.

2- EL-IFRAT VET-TEFRIT - MANGËSIMI DHE TEPRIMI:

Tha Ibnul-Kajjimi për këtë çështje: “Nuk ka asnjë urdhër që All-llahu e urdhëroi përveçëse shejtani ka ndaj tij dy dëshira: ose mangësim dhe mosinteresim në te, ose teprim dhe kalim i kufirit në te, atij nuk i intereson se cilën të keqe e arrinë te njeriu. Ai i afrohet zemrës së njeriut dhe i merr erë, nëse në te gjenë zbrazëti, ngadalësim dhe lirim, e kërkon ate nga kjo rrugë, e përforcon për toke, e ulë dhe e bën që të jetë përtac e i ngadalshëm, si dhe i hap derën e komentimeve, shpresës, etj, derisa njeriu lë urdhërat në përgjithësi.

E nëse tek ai gjen kujdes e sinqeritet, përgatitje e ringjallje, kështu që humbë shpresën ta kërkojë nga ajo derë, e urdhëron që të bëjë përpjekje të tepërt, e bindë se ajo që vepron është pak, e bindë se interesimi i tij është më i lartë, kështu që duhet të veprojë më shumë se çdo njëri, të mos flejë kur njerëzit flejnë, të mos ngrënë kur njerëzit ngrëjnë, të mos ndalet kur njerëzit ndalen, nëse ndonjëri nga ata i lanë duart dhe fytyrën e tij tri herë, i thotë këtij t'i laji shtatë herë, nëse të tjerët marrin avdes për namaz, ti laju në përgjithësi, dhe teprime e tejkalime të ngjashme. Kështu shejtani ate e dërgon në ekstremitet dhe gjëra të tejkalueshme, e bën ta kalojë rrugën e drejtë, ashtu sikurse e bëri njeriun e parë ta lë çdo gjë të mëngët. Qëllimi i shejtanit me të dytë është që t'i largojë nga rruga e drejtë: i pari që mos t'i afrohet asaj, kurse i dyti që ta kalojë ate. Ai me këtë metodë sprovoi shumicën e njerëzve dhe nga kjo nuk të shpëton veçse dituria e rrënjosur, imani dhe fuqia e mjaftueshme për luftimin e tij dhe përmbajtja e rrugës së mesme. All-llahu qoftë në ndihmë”.

3- LARGIMI I NJERËZVE NGA PUNA DHE HUDHJA E TYRE NË SHPRESIME DHE PËRTACI:

Ai në këtë çështje ndjek disa rrugë e metoda. Transmeton Buhariu nga Ebu Hurejre radiAll-llahu anhu, se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kur ndonjëri nga ju është në gjumë, i lidhë shejtani në qafën e tij tri lidhëse, në vendin e çdo lidhëse i bie (dhe i thotë): nata është e gjatë, prandaj bi (flejë e pusho), e nëse kur ai zgjohet e përmend All-llahun, i zgjidhet një lidhëse, e nëse merr edhe avdes, i zgjidhet një tjetër lidhëse, e nëse ngritet e falet, i zgjidhet edhe lidhësja e fundit, kështu që kur ai gdhinë, është aktiv dhe me shpirtë të mirë, përndryshe gdhinë me shpirtë të keq dhe përtac”.

Transmetojnë Buhariu dhe Muslimi se Muhammedi sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem tha: “Kur të zgjohet ndonjëri nga ju prej gjumit, le t'i pastrojë hundët tri herë, sepse shejtani ka fjetur në zgavrën e hundës së tij”.
Po ashtu Buhariu transmeton se dikush i përmendi Muhammedit sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem një njeri që kishte fjetur deri në mëngjes (pa e falur namazin e sabahut), e tha: “Ai është një njeri që shejtani kreu nevojen (urinën) në veshët e tij”.
Kjo që përmendëm është përtaci e stimuluar nga shejtani. Ai mund ta largojë njeriun nga veprat e mira edhe me pëshpëritje dhe me metodën e tij që t'i bëj njeriut të dashur përtacinë, t'i lë punën e sotit për nesër dhe i jep shpresime të shumta. Thotë Ibnul-Xhevziu për këtë: “Sa ka hebrenjë dhe të krishterë të cilëve u është bërë i dashur Islami në zemrat e tyre, por Iblisi pandërprerë i largon ata nga ai, e u thotë: mos shpejto, shiko me vëmendje dhe kështu i lenë me shpresime derisa të vdesin në mosbesimin e tyre. Të njejtën gjë i bën edhe mëkatarit që dëshiron të pendohet nga mëkatet e tij… ndoshta dijetari mendoj ta përsëritë mësimin e tij, e ai i tha: Pusho pak. Ndoshta një i devotshëm mendoi që të falet natën, kurse ai i tha: Ka kohë.
Për këtë arsye ai që është i vendosur duhet të punoj me vendosmëri, vendosmëria është kapja e kohës dhe lënia e shpresimeve… disa nga të parët thanë: “Ju këshilloj që t'i ruheni shpresimit, sepse ai është ushtari më i madh i Iblisit…”.
Disa njerëz janë të përgatitur e të zgjuar, e kur t'u vie meleku i vdekjes, nuk pendohen, kurse disa janë të mashtruar e me shpresime, kështu që kur t'i vie momenti i ndarjes nga kjo botë, ndien idhëtim dhe bën pendim të madh.

3- PREMTIMI DHE SHPRESIMI I TIJ:

Shejtani u premton njerëzve premtime të rrejshme dhe këtë ua justifikon me shpresime të embëla; që kështu t'i hedhë ata në gropën e thellë të devijimit: “Ai u premton atyre dhe i bën të shpresojnë, por shejtani nuk premton tjetër vetëm se mashtrim” (En-Nisa: 120).
Kur pabesimtarët i luftojnë besimtarët, u premton se do të triumfojnë, pastaj kur ata pësojnë disfatë, ikë dhe i lë ata: “Përkujto (Muhammed) kur shejtani u dha guxim për veprat e tyre dhe u tha: “S'ka kush që mund t'ju mposhtë sot ju, unë jam mbrojtës i juaji! “E kur u ballafaquan të dy grupet (u takuan muslimanët me idhujtarët e Mekkës në Bedr), ai u tërhoq prapa e tha: “Unë jam i pastër prej juve, unë shoh çka nuk shihni ju (i pa Xhibrilin, Mikailin dhe melekët duke zbritur në
anën e muslimanëve të përgatitur për luftë), unë i frikësohem All-llahut. All-llahu ndëshkon shumë ashpër” (El-Enfalë: 48).
Ai u premton pabesimtarëve të pasur se në botën e ardhme do të kenë pasuri të madhe, kështu që pabesimtari thotë: “..nëse ndodhë që të kthehem te Zoti im, pa dyshim do të gjej ardhmëri edhe më të mirë se kjo (në këtë botë)” (El-Kehf: 36).
Betohem në Zotin se ky pabesimtar gënjeu, ai në botën e ardhme nuk do të gjenë asgjë tjetër veçse zjarr.
Ai po ashtu i premton atij shpresime të ëmbëla që nuk ekzistojnë në realitetin jetësor, kështu ai e pengon ate nga puna e sinqertë dhe e frytshme.

4- PARAQITJA E SHEJTANIT SI KËSHILLTAR I NJERIUT:

Shejtani e fton njeriun që të bëj mëkate dhe mundohet ta bindë se është këshillues i tij dhe se i do të mirën. Ai iu betua babait tonë Ademit se është këshillues i tij: “… dhe u bëri be atyre dyve (Ademit dhe Havës): “Unë vërtetë jam këshillues i juve dyve” (El-A'raf: 21).
Vehb Ibni Munebbihi radiAll-llahu anhu transmeton një rrëfim të këndshëm nga historia e Beni Israilëve, të cilën ne e paraqesim që të kuptojmë një metodë të shejtanit në tentimin e tij për humbjen e njerëzve dhe që ne t'i ruhemi këshillimeve të tij e ta kundërshtojmë atë.
Tha Vehbi: “Ekzistonte një adhurues në kohën e Beni Israilëve, ishte adhuruesi më i madh i kohës së tij. Në kohën e tij jetonin tre vëllezër të cilët kishin një motër të pamartuar. Një ditë prej ditëve të tre vëllezërit u detyruan të dalin në luftë, por nuk dinin se kujt t'ia lënë motrën e tyre, nuk dinin kujt t'i besojnë dhe ku ta lënë. Në fund vendosën që të gjithë ta lënë atë te adhuruesi i Beni Israilëve (adhuruesi i përmendur në fillim) meqë kishin besim tek ai. Shkuan tek ai dhe kërkuan që ta lënë motrën e tyre tek ai, kështu që ajo të qëndroi nën mbikëqyrjen e tij derisa këta të kthehen nga lufta. Ai e refuzoi këtë dhe kërkoi strehim tek All-llahu nga ata dhe nga motra e tyre. Por ata nuk u larguan nga ai derisa pranoi. Ai u tha: Sillne atë në një shtëpi afër faltores time. Ata e zbritën atë në atë shtëpi, pastaj shkuan dhe e lanë atë.
Ajo qëndroi afër atij adhuruesit një kohë dhe ky ia lente ushqimin te dera e faltores së tij, kur e lente ushqimin te dera e mbyllte derën dhe ngritej lartë në faltore, pastaj e urdhëronte atë që të dal nga shtëpia dhe ta marri ushqimin që i ka lënë te dera. Shejtani filloi ta zbusë atë, t'i bëj të dashur bëmirësinë dhe filloi t'ia bëj të madhe daljen e saj nga shtëpia ditën dhe e frikësonte ta sheh atë dikush e t'i ngjitet asaj, shejtani i tha: sikur t'i dërgosh ushqimin te dera e shtëpisë së saj, do të
ishte më vlefshëm. Shejtani nuk iu nda atij derisa filloi t'ia dërgoi ushqimin te dera e saj pa i folur fare.
Ai qëndroi në këtë gjendje një kohë, pastaj shejtani ia bëri të dashur më tepër bëmirësinë dhe e nxiti në te, e i tha: sikur t'i dërgosh ushqimin asaj në shtëpinë e saj, do të ishte shumë më vlefshëm. Shejtani nuk iu nda atij derisa ky filloi t'i dërgoj ushqimin në shtëpi. Në këtë mënyrë qëndroi një kohë.

Pastaj, erdhi shejtani dhe filloi t'ia bëj bëmirësinë të dashur, e nxiti në te dhe i tha: sikur të kishe biseduar ndonjëherë me te që të ndiej ngrohtësi, sepse ate e ka kapluar vetmi e madhe. Shejtani nuk iu largua atij derisa ky filloi t'i flasë asaj nga faltorja e tij. Pas një kohë i erdhë shejtani dhe i tha: sikur të zbritësh te dera jote dhe ajo të zbret te dera e saj dhe të bisedoni do të ishte më mirë për te. Shejtani nuk iu largua këtij derisa filloi të dali te dera e faltores së tij dhe ajo të dali te dera e saj. Ata qëndruan kështu një kohë duke biseduar.
Pastaj, shejtani i zbukuroi punën dhe shpërblimin që fiton me bëmirësinë e tij ndaj saj, e i tha: sikur të dilje nga dera e faltores tënde dhe të afrohesh afër shtëpisë së saj e të bisedoni, do të ishte më ngrohtësi për te. Ai nuk iu nda duke e nxitur në këtë derisa veproi këtë dhe kështu qëndruan një kohë. Pastaj i erdhë shejtani e i tha: sikur të hysh në shtëpi me te dhe të bisedosh, kështu nuk do të lejoshe që ta sheh fytyrën e saj askush. Ai nuk iu nda atij duke e nxitur derisa filloi të hyjë në
shtëpi me te dhe të bisedojnë tërë ditën, e kur kalonte dita, ngjitej në faltoren e tij.
Pas një kohe i erdh shejtani dhe nuk iu nda derisa e kapi atë për kofshën e saj dhe derisa e puthi. Ai vazhdoi t'ia zbukuroi atë në syrin e tij derisa edhe bëri marrëdhënie seksuale me të, kështu që ajo mbet shtatëzënë dhe lindi një fëmijë. Atëherë i erdh shejtani e i tha: Çfarë do të bësh kur të vijnë vëllezërit e saj dhe e shohin se ajo ka lindur? Unë nuk mendoj se ti do të shpëtosh pa u marruar, prandaj merre fëmiun, preje dhe varrose, sepse nëna e tij nuk do ta shfaqi këtë nga frika që vëllezërit e saj do ta kuptojnë se çfarë ke vepruar me te. Ai veproi sikurse i tha shejtani.Pastaj ai i tha: a mendon se ajo do të fshehi para vëllezërve të saj çfarë bëre me te dhe me fëmiun e saj, por ti merre edhe atë e preje dhe varrose me fëmiun e saj. Shejtani nuk iu largua atij derisa ky veproi sikurse i tha ai. Më pastaj i futi me një gropë dhe i mbuloi me një guri të madh, pastaj shkoi në faltoren e tij dhe filloi të bënte adhurim. Ai qëndroi në këtë gjendje aq sa dëshiroi All-llahu dhe pastaj erdhën vëllezërit e asaj vajze. Erdhën menjëherë te ky dhe e pyetën për te, ky u tregoi se ajo ka vdekur, kërkoi falje për te dhe filloi të qajë, e tha: ajo ishte gruaja më e mirë dhe shikoni ky është varri i saj. Vëllezërit e saj erdhën te varri, qajtën aty, kërkuan mëshirë për te dhe qëndruan te varri i saj disa ditë, pastaj shkuan te gratë e tyre.

Kur erdhë nata dhe ranë në gjumë, u erdhë shejtani në ëndërr në formën e një udhëtari, e filloi me vëllaun më të madh, e pyeti ate për motrën e tij, ky i tregoi se çka i kishte thënë adhuruesi se ajo kishte vdekur dhe si u tregoi vendin e varrit të saj, por shejtani i tregoi se ai kishte gënjyer dhe i tha: ai nuk u tha të vërtetën për motrën tuaj, ai e bëri shtatzënë motrën tuaj dhe ajo lindi një djal, pastaj ai i mbyti që të dy sepse kishte frikë nga ju dhe i varrosi prapa derës së shtëpisë në të cilën ajo qëndronte dhe në anën e djathtë të saj, unë jam i bindur se ju do t'i gjeni aty që të dy. Pastaj shkoi te vëllai i mesëm dhe më i vogëli dhe u tha të njejtën gjë.

Kur gdhinë në mëngjes ata u habitën nga ëndërra që kishin ëndërruar, kështu që u tubuan të gjithë dhe filluan t'i thonë njëri-tjetrit: unë sonte pashë një ëndërr të çuditshme, kështu që të gjithë treguan se çfarë kishin ëndërruar. Vëllau i madh tha: Kjo është ëndërr dhe nuk është asgjë, andaj ejani të shkojmë e lëne këtë gjë. Por vëllau i vogël tha: Betohem në All-llahun unë nuk largohem nga këtu përderisa të shkoj tek ai vend dhe të shikoj se çfarë ka në te. U drejtuan ata të gjithë në drejtim të shtëpisë në të cilën qëndronte motra e tyre, e hapën derën dhe hulumtuan vendin të cilin e kishin parë në ëndërr, kur shikuan aty, e gjetën motrën dhe fëmiun e saj të prerë e të varrosur në atë vend, ashtu sikurse kishin parë ëndërr. Këta menjëherë shkuan te adhuruesi dhe e pyetën për këtë dhe ai ua vërtetoi fjalën e shejtanit në atë që veproi me ata dy. Ia morën këta pasurinë që i kishin dhënë, e zbritën nga faltorja dhe e dërguan që ta kryqëzojnë. Kur e lidhën në drurin e kryqëzimit, i erdhi shejtani dhe i tha: Ti e kuptove se unë jam ai që të mashtrova me atë gruan derisa mbet shtatzënë dhe derisa e preve atë dhe fëmiun e saj, nëse ti sot më bindesh, mohon All-llahun i cili të krijojë dhe të formoi, unë do të shpëtojë nga gjendja në të cilën je. Adhuruesi mohoi All-llahun, e kur ai mohoi, shejtani e la atë dhe pastaj e kryqëzuan”.
Këtë rrëfim e përmendën komentatorët e Kur'anit gjatë komentit të fjalës së All-llahut: “Sikurse shembulli i shejtanit, i cili i tha njeriut: “Moho!” E, kur ai mohoi, i tha: “Unë jam i pastër nga ti...” (El-Hashr: 16).

6- SHEJTANI PASON HAPA TË NJËPASNJËSHËM DERI NË DEVIJIMIN E NJERIUT:

Nga rrëfimi i mëparshëm mund të kuptojmë një metodë të shejtanit në tentimet e shumta të tij për humbjen e njeriut. Ai e tërheqë njeriun hap pas hapi pa pushuar e pa u lodhur, sa herë që e hedhë në një mëkat, e udhëzon në një mëkat tjetër më të madh, derisa ta dërgojë te mëkati më i madh dhe kështu e shkatërron atë. Ky është edhe ligji i All-llahut për robërit e Tij, kur ata devijojnë, ua mbizotëron shejtanin dhe ua shmang zemrat nga rruga e drejtë: “...e kur ata u shmangën (nga e vërteta), All-llahu i largoi zemrat e tyre, pse All-llahu nuk e vë në rrugë të drejtë popullin e prishur” (Es-Saff: 5).

7- AI E BËN NJERIUN TË HARROJ ATË QË I BËN MIRË DHE QË ËSHTË NË INTERES TË TIJ:

Kjo është ajo që shejtani veproi me Ademin, ai pandërprerë i pëshpëriti derisa Ademi harroi urdhërin e Zotit të tij: “Na i patëm urdhëruar edhe Ademit (të mos i afrohej pemës), po ai harroi, pra tek ai nuk gjetëm vendosmëri” (Taha: 115).
Kurse shoqëruesi i Musaut alejhis-selam i tha atij: “Ai (djaloshi-Jushaë bin Nun) tha: A e sheh!? Kur u strehuam te shkëmbi, unë e harrova peshkun dhe përveç shejtanit, nuk më bëri kush të harrojë që të përkujtojë ty atë...” (El-Kehf: 63).

All-llahu i ndaloi të Dërguarit të Tij dhe Sahabëve të të Dërguarit që të ulen në mexhliset (vendndejat) ku bëhet përqeshje me fenë e All-llahut, por shejtani e bën njeriun të harrojë këtë urdhër të All-llahut, kështu që i shoqëron ata përqeshës: “Kur sheh ata se janë thelluar (me tallje) në ajetet Tona, largohu prej tyre derisa të kalojnë në bisedë tjetër.Nëse shejtani të bën të harrosh (e rri me ta), pasi të bie ndër mend, mos rri me popullin mizor” (El-En'amë: 68).

Jusufi alejhis-selam kërkoi nga shoku i tij që ishte me te në burg, që kur të dal nga aty dhe të filloj t'i shërbejë mbretit, ta përmend çështjen e tij para mbretit, por shejtani e bëri këtë njeri të harrojë atë që i tha Jusufi alejhis-selam, për këtë arsye mbeti Jusufi në burg disa vite: “E atij për të cilin besonte se është i shpëtuar i tha: “Më përkujto mua te zotëriu yt”. Po shejtani e vuri në harresë ta përkujtojë te zotëriu i tij, e për këtë mbeti në burg disa vjet” (Jusuf: 42).

Kur shejtani e sundon njeriun në përgjithësi, e bën që ta harrojë Zotin në përgjithësi: “Ata i ka nënshtruar shejtani dhe ua ka qitur në harresë përmendjen e All-llahut. Ata janë partia e shejtanit. Vëre, partia e shejtanit janë më të dëshpruarit” (El-Muxhadele: 19). Me këtë ajet janë për qëllim munafikët -dyfytyrshat- sikurse thuhet në ajetin para këtij. Përmendja e All-llahut është arma e cila largon shejtanin: “Përkujto Zotin tënd kur të harrosh...” (El-Kehf: 24).

[muli21]

Faleminderit mjekësia për këtë punë të mrekullueshme që po e bëni.
Allahu të shpërbleftë, për gjithë këtë mund që po e jepni

[Apollyon]

Pas kësaj All-llahu e largoi Iblisin nga Xhenneti i përhershëm si shkak i mendjemadhësisë së tij dhe i premtoi se do ta lë të gjallë deri në Ditën e Kijametit: “Tha (Iblisi): “Më jep afat deri në Ditën e ringjalljes së tyre”. I tha (All-llahu): “Ti tash më je nga ata që iu është dhënë afati” (El A'rafë: 14-15). Ky i mallkuar u betua se do t'i devijojë bijtë e Ademit: “Tha (Iblisi): “Për shkak se më humbe mua, unë do t'u ulem atyre (do t'u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë. Mandej, do t'ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjejsh që të falënderohen (të besojnë)” (El-A'rafë:16-17).

Edhe pse Allahu nuk e levizi gishtin e madh, qe ta shfaroste fare kte shejtanin? Apo kishte qejf te luante me neve si minjt ne kafaz?

[fisniku-student]

Do provoj qe te sjelli nje shembull te ndikimit te shejtanit ne jeten e Perditshme te nje njeriu:

Llogariten te jenë rreth 99% te pijeve jo alkoolike apo te lengjeve qe nuk kan alkool,kundrejt 1 % te pijeve alkoolike qe jan sot ne posedim te njerzimit...

Dihet dobia e nje lengu peme,dihet shija e mrekullueshme e nje lengu pjeshke apo molle,dhe te lengjeve te tjera siq jan pijet exotike/te gazuara dhe shume lengje qe posedojne qdo element qe ndikon pozitivisht tek organizmi i njeriut dhe poashtu edhe tek shija qe formon nje kenaqesi dhe nje shurje etjesh...

Nje Birrë apo Pije Dehese- Perberja:

Pamja e saj gjason tej mase ne nje urinë lope apo apo cjapi,te mos them njeriu,shija e saj poashtu gjason ne nje shije Urine Elefanti dhe efektet jan te Tipit Viagra per te zgjuar dhe zhdukur qdo kontroll nervore dhe sherben si anestezion per te vazhduar jeten e rrejshme...


Tash shume kjart mund te vereni se qfar ndikimi ka shejtani tek mendja e njeriut : Shejtani ia mbush mendjen nje njeriu qe te konsumoj Urinë Pele (Birre apo Raki) qe shkatrrn organizmin e tij dhe ka shije te tmerrshme ,ndersa zhduk oreksin ne mendjen tij qe te konsumoj nje Leng qe posedon qoft shije te mrekullueshme,qoft vitamina ,qoft pamje ,qoft elemente sheruese dhe elemnte qe ndikojn pozitivisht ne shendetin e njeriut...

Kam ndegjuar tek disa tipa ,se te Konsumosh Birre apo raki ,quhesh dhe konsiderohesh Burr (kete ia ka thene Shejatni se asnje budall nuk e thot kete) ndersa nese pi nje leng ,do konsiderohesh Femijë dhe jo si nje Burrë (kete poashtu ia ka then Shejtani se as budalla nuk e thot nje gje te tille)...

Me siguri qe keni mundur qe te kuptoni ne kete kend se qfar ndikimi absurd ka shejtani ne jeten e njeriut...

[fisniku-student]

Njeriu Me shume Shpenzon per te shkuar ne Xhehnem se sa qe shpenzohet per te siguriar nje vend ne Xhehnnet!! Pse??

Nese deshiron qe te sigurosh Vend per Xhehnem keto shpexzime duhet te besh:

-|Sepse Per te shkuar ne ato ambiente ku te fusin ne Xhehnem ,lypset nje shpenzim i madh ,si per shembull nese deshiron qe te hyjsh ne ndonje shtepi publike dhe te kerkosh sherbimet sexuale te nje prostitute ,ateher te nevoiten nje shume e konsideruar e te hollave..

-|Apo nese deshiron qe te konsumosh ndonje droge te tipit Heroina apo Marihuane ,ateher te duhet nje shume e te hollash per te konsumuar nje substanc e tillë,qe te shkatrron dhe poashtu te siguron nje viz per ne xhehnem.

-|Nese deshiron te hyjsh ne ndonje ambient ku behen mekate te ndryshme siq jan disa Puba dhe diskoteka ateher fillimisht duhet te paguash bilet hyrese dhe te paguash pijet dehese qe neviten aty....

Ndersa shpenzimet per te fituar nje Vend ne Xhennet jan:

Te ofrosh nje Buzeqeshje nje Femije(ska shepnzime)

te ledhatosh nje Femije Jetim (ska shpenzime)

te rrespektosh Prinderit dhe te afermit tuaj (ska shpenzime)

te lexosh literatur te dobijshme (ska shpenzime)

te duash dhe te rrepektosh te tjeret (ska shpenzime)

Te dashurosh sinqerisht te dashurin/te dashuren (ska shpenzime)

Te Falesh dhe te Adhurosh Allahun (ska shpenzime)

Te shkosh ne Xhami (ska shpenzime) etj....

Me siguri qe kuptuat edhe ketu rolin devijues te Shejtanin ne sistemin nervor te njeriut ,qe te shpie ne humbje te sigurt si ne kete jet poashtu edhe ne jeten tjeter...

E kuptuat se si Shejtani ka kete ndikim tek njeriu ,qe te zgjedh te keqen ndersa te refuzon te miren dhe te refuzoj poashtu rrugen qe te shpie ne shpetim ,duke mos shpezuar asgje,ndersa te jeshon rrugen qe te shpien ne humbje dhe poashtu duke te bere qe te shpenzosh shume ...

[extreme]

Edhe pse Allahu nuk e levizi gishtin e madh, qe ta shfaroste fare kte shejtanin? Apo kishte qejf te luante me neve si minjt ne kafaz?

ashtu disi eshte kjo pun


po ju para se te tregoni se cfar ben shejtani a mund te na tregoj dikush cili ishte qellimi i krijimit te tij ?? apo ai vetem po ben ate se cfar e ka shkruar zoti te bej, ai pra po i zbaton detyrat te cilat ia ka caktuar zoti ???