Kryeministri - kapo i kamorras shqiptare

[Duaje Siveten]

Gazeta Korrieri 05 June, 2008 02:42:00

Kryeministër apo kapo i Camorras shqiptare

Fatos Lubonja

Lexova me vëmendje intervistën e kryeministrit tonë Sali Berisha botuar me datë
29 maj në “Corriere della Sera”. Kur lexon një intervistë që kryeministri yt i
jep një mediaje të huaj dhe jo pak, por gazetës më të madhe italiane, nuk ke të
njëjtin disponim që ke kur e dëgjon, apo lexon, nëpër mediat e vendit. Sepse me
këto të vendit, si të thuash, jemi brenda familjes. Në këto media edhe bërtasim
edhe tallemi edhe shahemi, edhe themi “ky është i çmendur”, edhe themi “ky është
i madh”, edhe i bëjmë hiçët gjeni dhe gjenitë hiç. Por, kur flet kryeministri yt
tek të huajt, ti, si shqiptar, do s’do edhe identifikohesh me përfaqësuesin tënd
të lartë, prandaj e merr shumë më seriozisht. Jo vetëm, por takon ndonjë të huaj
që e ka lexuar dhe ti e di se ai nuk sheh PD apo PS tek deklaratat e
kryeministrit të vendit, por qëndrimet politike të Shqipërisë dhe shqiptarëve në
përgjithësi.

E pra s’më ka qëlluar të lexoj një intervistë të Sali Berishës, por edhe të
ndonjë lideri tjetër që nga koha e Enver Hoxhës e këtej, ku të konstatoj se nuk
identifikohem thuajse me asnjërën nga përgjigjet që i ka dhënë kryeministri im
gazetarit italian. Dhe vetvetiu më erdhi të shtroj pyetjen: si ka mundësi që unë
nuk identifikohem me kryeministrin tim në asgjë që ai thotë. Këtu ka një problem
të madh: ose unë jam jashtë këtij realiteti, ose jam krejtësisht i
papërfaqësuar, ose është kryeminstri ynë jashtë realitetit.

Le ta marrim me rradhë intervistën dhe ta komentojmë.

E para që vlen të komentohet është çështja e centralit termobërthamor.
Pa pikë mëdyshjeje kryeministri ynë merr përsipër të na ndërtojë një central
termobërthamor dhe na del se e vetmja pengesë që paska pasur deri tani ishte
qeveria e majtë italiane, kurse tani që në gadishullin apenin është rikthyer në
pushtet “luani” Berlusconi, këtë punë do ta ketë më të lehtë. Por shton edhe se,
nëse nuk do qeveria italiane, ai do të vazhdojë për këtë marrëveshje me privatë.
Madje nga intervista del se kryeministri ynë nuk merakoset edhe aq për energjinë
e shqiptarëve, por ai kërkon ta ofrojë Shqipërinë si truallin ku do të ndërtohet
centrali termobërthamor që do të prodhojë, sipas Corrieres, energji “për
Italinë”. Dhe kjo vërtetohet, edhe nga ministri Tremonti i cili çuditërisht e
paska njoftuar prej kohësh, sapo u bë ministër, një projekt të tillë.

Vërtetohet, indirekt, edhe nga fakti se Kryeministri ynë tashmë ka arritur
marrëveshje për ndërtimin edhe të disa Tec-eve ku, për të mos përmendur atë të
Vlorës, spikat ai i Durrësit (ME QYMYR!!!) që planifikohet të prodhojë 1300 MW
çka, përdijeni të lexuesit, është afro baraz me kapacitetet aktuale të të gjithë
Shqipërisë. Dhe kjo është më shumë se shqetësuese, është për të vënë alarmin
kombëtar, pasi kjo është shenja se politika jonë po vazhdon ta trajtojë vendin
si një mjet pushteti e pasurimi për disa politikanë me filozofinë “merr, plaçkit
sa të mundesh për veten dhe familjen tënde e ik”, kurse një pjesë italianësh
vazhdojnë ta shohin si koshin e tyre të plehërave. Me fjalë të tjera kryeminstri
ynë angazhohet ta përdorë tokën shqiptare pak a shumë ashtu siç e ka përdorur
Camorra Campagna-n: si truall për të hedhur ndotjet kimike të Veriut të pasur,
për t’u pasuruar camorristët. Hajde doktor hajde. Edhe për çështjen e ngritjes
së djegësve të plehrave italiane duket sikur i vjen keq që na qënka aprovuar
ligji se, përndryshe, po të ishte për doktorin, italianët mund të digjnin edhe
plehërat këtu, më ndonjë vend në bregdet pranë e pranë me Tec-in me qymyr dhe me
pusin gjigant prej betoni që do të hapet për skoriet bërthamore. Po t’i besojmë
gazetarit që ka intervistuar Berishën del se ky vend na qenka lokalizuar andej
rrotull Durrësit, dmth. në zonën me popullsinë më të dendur të vendit dhe kjo e
ka një shpjegim sepse italianëve kështu u kushton më lirë transporti.

Më poshtë gazetari e pyet kryeministrinë tonë lidhur me antarësimin në Nato. Jam
në gjendje të dalloj e pranoj diferencat në qëndrimet ndaj Natos. Personalisht
bëj pjesë ndër ata që nuk konsiderojnë gjë për t’u festuar futjen në një
organizatë lufte, ndonëse nuk i kundërshtoj ata që thonë se kjo ka edhe aspekte
pozitive. Por nuk mund të pranoj kurrsesi një përgjigje si ajo e kryeministrit
tim kur gazetari e pyet se ç’mendim ka për ngritjen e bazave të Natos në
Shqipëri: “Jemi gati të bëjmë çdo gjë që të na kërkojë Nato”. Kjo më duket e
papërgjegjëshme.

Berisha s’mund të sillet me Shqipërinë sikur të jetë pronari edhe i tokës
shqiptare. Ashtu sikurse për termocentralin bërthamor, atë me qymyr
etj. vendime kaq të rëndësishme kërkojnë të paktën formalisht konsultim me
komunitetet në shkallë kombëtare apo lokale. Sepse të ngresh baza luftarake
këtu, në një vend kaq të vogël, do të thotë jo vetëm të jesh nën shënjestër kot
së koti, por edhe t’u mohosh shqiptarëve një copë territor, edhe të shkatërrosh
bregdetin apo ndonjë zonë tjetër të vendit. A nuk ka dëgjuar Berisha se çfarë po
ndodh në Italinë e Corrieres kundër zgjerimit të bazës së Vicencas? Si mund të
marrë përsipër ai të heqë brekët e vendit të vet në këtë mënyrë fare të
pakondicionuar!?

Kryeministri ynë vazhdon të flasë sikur të jetë pronari i vetëm i Shqipërisë
edhe kur gazetari i Corrieres i thotë se imazhi jashtë shtetit i tij nuk është i
mirë dhe i përmend tarfikun e armëve dhe Gërdecin. Ai jo vetem ua vesh
korrupsionin amerikanëve, por zbulon edhe gjëra të tjera: thotë se na paska
vendosur t’i japë armë gratis Afganistanit dhe se e ka bërë një gjë të tillë
edhe gjatë luftës në Ballkan. Kur gazetari i kërkon se kujt, ai nxiton t’i thotë
ta lerë këtë muhabet – sikur të jetë duke folur me ndonjë mik në kafene. Së
pari, nga sa kemi lexuar shypin, kjo nuk na rezulton e vërtetë. Armët nuk janë
dhënë gratis, por janë shitur, pa paragjykime miqësish apo armiqësish, veçse nuk
dimë se në ç’farë xhepash kanë hyrë. E dyta, nëse janë dhënë gratis, pse u
dashkan dhënë gratis, kur vendi ka kaq nevoja dhe, kush e mori këtë vendim për
t’i dhënë gratis duhet të përgjigjet?

Por le të kalojmë më tej në intervistën skandaloze të Kryeministrit tonë. Kur
bie fjala për emigrantët shqiptarë në Itali kryeministri flet sikur të ketë
ardhur nga Hëna. Atij nuk i intereson fare se tani që ka ardhur në Pushtet
“luani i gadishullit” në koalicion me një parti me tipare të qarta nacional -
socialiste si ajo e Bosit (Lega Nord) aty ka filluar gjahu i emigrantëve në
përgjithësi dhe i shqiptarëve në veçanti. Në vend që të reagojë, si kolegu i tij
rumun, që ka protestuar disa herë për keqtrajtimin e bashkëatdhetarëve të tij në
Itali, ai kërkon petulla me ujë: statusin e minoritetit për emigrantët atje saqë
gazetari i thotë me ironi: “a mos po kërkoni që shqiptarët të trajtohen si
tirolezët e jugut”, që janë popullsia më e privilegjuar e Italisë.

Edhe kur e pyetet më poshtë për Del Ponten dhe akuzat e saj kryeministri ynë jep
një përgjigje aspak prej politikani: “Kjo grua nuk jep prova. Ndoshta është e
afashinuar nga Agata Christi por është një imituese e keqe e saj. OKB-ka ka bërë
një zgjedhje të tmerrshme me emërimin e kësaj gruaje…”. Unë e kuptoj se
kryeministri nuk ka gjetur kohë të lexojë librin e Del Pontes. Mund ta kuptoj
edhe maçoizmin e tij kur në çdo frazë thotë “kjo grua”, por, përderisa bën pjesë
ndër ata njerëz që duhet të jenë të përgatitur për të dhënë përgjigje edhe për
këtë çështje në petkun e kryeministrit të Shqipërisë, duhet të kishte ndonjë
këshilltar që ta lexonte. Të paktën kapitullin për Kosovën. Sepse, në fakt, del
Ponte ka dhënë shumë prova atje për faktin se Haradinaj me shokë kanë vrarë dhe
frikësuar dëshmitarë shqiptarë dhe ai, nëse është vërtet i merakosur për Kosëvën
dhe të drejtën, nuk duhet të qajë hallin e Haradinajt, por të kosovarëve që del
se nuk qënkan në duar fort të sigurta dhe demokratike në atë vend. Kurse lidhur
me akuzën për trafik organesh Del Ponte thotë vetëm se ka pasur denoncime dhe se
ka kryer hetime që nuk kanë ofruar prova të mjaftueshme edhe për shkak të
prokurorit shqiptar. Ai fare mirë, nëse është i sigurtë se nuk ka ndodhur asgjë
e tillë në Burrel, mund të përgjigjej se shteti ynë është i gatshëm të japë të
tërë mundësitë për t’u hetuar deri në fund kjo histori që të na hiqet
përfundimisht njolla e një dyshimi të tillë. Mirëpo kryeministri ynë preferon të
futet shpejt e shpejt në listën e atyre të pushtetëshmëve që denoncon del Ponte
si pengues të drejtësisë.

Le të vijmë tani tek përgjigja mbyllëse e intervistës me të cilën përsëri nuk
mund të pajtohem kurrsesi. I pyetur nëse do të vazhdojë të kandidojë Berisha
përgjigjet se “në pension mund ta nxjerrë vetëm Zoti dhe populli shqiptar”. Që
me “populli shqiptar” kupton votën kjo më duket e kuptueshme dhe e pranueshme,
por nuk del qartë se çfarë kupton kryeministri me “Zoti”. Më shumë gjasa ka që
ta ketë fjalën për ndonjë sëmundje të rëndë, përderisa flet për pension dhe jo
për vdekje. Mirëpo kjo përgjigje tregon se Berisha nuk ka mësuar fare as nga
përvoja e vendeve demokratike dhe as nga përvoja e vetë shqiptarëve. Nuk po
përmend përvojën e vendeve demokratike, por po përmend vetëm atë tonën. A nuk e
di Berisha se pasi u sëmur rëndë Enver Hoxha jo vetëm që nuk hoqi dorë nga
pushteti, por nxitoi të varrosë sa më parë kë mundi e si mundi edhe nga rradhët
e bashkëpunëtorëve të tij dhe askush nuk guxonte t’i thoshte se ishte i sëmurë
jo vetëm fizikisht, por edhe mendërisht. A e ka parasysh ai atë thënien:
“Të ruajtë Zoti mendtë”.

Pushteti korrupton, pushteti zhvillon paranoja, mani madhështie, por
edhe konsumon, prandaj të pushtetshmëve u duhen vendosur kufij
në demokraci dhe jo të pritet vendimi i Zotit për tërheqjen e tyre.
E di që dikush do të nxitojë të më thotë: po ti që e ke mbështetur riardhjen e
Berishës në pushtet, a nuk e dije se kush ishte Berisha? Nxitoj të them se kur e
kam mbështetur, kam mbështetur principet që ka mbrojtur sepse ai erdhi në
pushtet duke denoncuar Camorrën socialiste, duke premtuar Vlorën turistike
kundër termocentraleve me naftë apo qymyr, duke premtuar ruajtjen e ambjentit
dhe jo fabrika çimentoje që po gërryejnë e shkatërrojmë malet shqiptare, (e jo
më centrale bërthamore), duke premtuar plane urbanistike dhe kontroll territori
dhe jo bashkëpunim me shkatërruesit e territorit. Me një fjalë e kam mbështetur
sepse premtoi të luftojë Camorrën dhe jo se do të bëhet kapo i Camorras
shqiptare. Nxitoj gjithashtu të them se kjo nuk është një akuzë thjeshtë kundër
personit Berisha, por kundër sistemit camorrist të ngritur në Shqipëri ku
kryetari i qeverisë është njëherësh edhe kryetar i Camorras.

Shtoj se, nga sa e kam ndjekur Berishën ve re se, veçanërisht pas Gërdecit,
ndoshta për shkak të akuzave që e implikojnë familjarisht, kryeministri po bëhet
totalisht autoreferencial; shikon një Shqipëri që e shikon vetëm ai, me një territor të
madh sa Rusia, me kriminalitet më të pakët se Evropa, me siguri për ndërtimin e
centraleve bërthamore dhe që, kur ndeshet me opinione të kundërta, nxiton të
gjejë armikun kudo që nga New York Times deri tek gazetari i fundit shqiptar.
Nuk do të shkruaja kaq me dëshpërim, megjithatë, sikur të mos mendoja se me këtë
historinë e centralit termobërthamor, çmenduria kamorriste duket sikur premton
të kalojë të gjitha kufijtë dhe të mos konstatoja, nga ana tjetër, nënshtrimin
apo komprometimin gati përfundimtar të tërë atyre që duhet t’u bien këmbanave të
alarmit. Vendi duket i zhytur në një depresion dhe apati të thellë dhe, në këto
kushte, mund të realizohet çdo çmenduri. Nuk çuditem sikur doktori ta quajë
nesër termobërthamorin “çlirimi përfundimtar i Shqipërisë” dhe të gjithë ta
duartrokasin si dikur shokun Enver. Në fakt që nga Metalurgjiku e këtej kemi
pasur disa çlirime “të treta”, “të katërta”, mjafton të hedhësh sytë rreth e
rrotull vendit, por ky do të ishte vërtet përfundimtari sepse, me një shpërthim
të tij gërdecar, do të “çlirohemi” më në fund nga të gjitha streset dhe hallet
që na kanë nxirë jetën.

[loni-loni]

Kto Lobonjat nuk jone shqiptare , kte e din tan Shkodra e tan Shqipnia, e kta jon mire me shkue e jetue ke vllaznit e tyne

[juanito02]

Me berishen ne rregull fare jemi
Avash avsh don me bere nje fabrike per plehra dhe ajo do punoje me plehrat italiane qe do vine nga italia.
Me kosh plehrash nuk behet me Shqiperia se ceshte.
Pritni pak se do dale kjo pune shpejt dhe mos u habitni.

[drague]

Tosi kur ishte Todi ne pozite ti thyente brinjet.
tani i kane rene puplat

[PetritKola]

Saturday, January 12, 2008
Kuvendoj me Perendimin

Perendimi beri pakt me Djallin dhe rrezikon te humbi popullin shqiptar
duke vene keshtu ne pikepyetje ballancat Ballkanike dhe me gjere.

Perse pakt me Djallin?

Ne fund te viteve 1980-te dhe fillim te viteve 1990-te kur ne skenen
boterore po ndodhnin ndryshime te pashmangshme ne Shqiperi si i vetmi
partner biznesi u paraqit Djalli. Realitetet ishin te atilla por edhe
Djalli me mjeshteri e luajti karten e vet.

1-Ne realitet forcat progresiste, nacionaliste ose ishin inegzistente
ose shume te dobta. Per rreth 60 vjet ato forca ose ishin likuiduar
fizikisht ose ishin friksuar aq shume sa qe ishin vene me hire e me pa hire
ne sherbim te Djallit qe i bente ato te perjetonin cdo sekond Ferrin.

2-Djalli me mjeshteri e luajti karten e terrorit duke bindur Perendimin
se nje kasapane gjigande do te ndodhte ne se Perendimi do te zgjidhte
forcat e dobta progresiste si partnere ne biznes dhe keshtu marrveshja
u nenshkrua dhe maskarada filloi, ku diplomate te huaj perendimor
merrnin pjese ne aktivitetet politike te partive (PD, PR...) te ideuara nga
Ramiz Alia (ish sekretari i pare i PPSH-se) dhe ndertuara nga Gramoz
Ruci (ish minister i puneve te brendeshme). Faktet e perditshme ne
shtypin shqiptar dhe sidomos ato te dhena nga zoti Kastriot Myftaraj nuk lene
vend per dyshim se partite "opozitare" te asaj kohe (viteve 1990-te)
ishin veper e sigurimit te shtetit. Maskarada Djall-Perendim filloi dhe
mjerimi total shqiptar dhe rrezikimi i interesave perendimore ne
rajonin e Ballkanit po harrin pika te rrezikshme pasi Perendimi po humbet
popullin shqiptar.
Carta bianca perendimore dhene Pratise se Punes dhe Sigurimit te
Shtetit duke u keqperdorur nga keta kundra vete popullit te tyre dhe
Perendimit, po bene cdo dite qe shqiptaret te humbasin ne permasa tragjike te
rrezikshme besimin tek Perendimi duke rrezikuar vete egzistencen e tyre
si komb (pa alencen perendimore shqiptaret jane ne pikepyetje) dhe vene
ne rrezik ballancat Ballkanike.

Duhet vepruar

Sot eshte vone. Neser nuk do te kete kthim.
Ne se Perendimi e ka te veshtire te pranoje haptazi fiasko-politiken ne
lidhje me Shqiperine, ai duhet te marri masa te forta, te hapura,
konkrete per ndryshimin e gjendjes pasi interesi eshte i perbashket.
Vetem sinjalet per ndryshim dhene nga zyrtare te niveleve te larta te
Perendimit nuk mund te ngjallin besimin e vrare dhe te kthejne shpresen
e humbur shqiptare.
Punet kane shkuar shume thelle. Masa konkrete dhe publikimi i tyre jane
sherrimi, ndryshe fjale, vetem fjale...
Bllokimi i pasurive maramendese te grabitura te politikaneve dhe
qeveritareve shqiptar qe gjenden kryesisht ne Perendim dhe ndalimi i hyrjes
se tyre ne vendet Perendimore jane masa konkrete qe do te ndryshojne
menjehere besimin dhe mentalitetin shqiptar duke bere te mundur
ndryshimin shume te shpejte te realiteteve politike ne kahjen pozitive, c'ka do
te sjelle zhvillimin e Vendit. Nje Shqiperi e begatuar eshte edhe nje
interes Perendimor. Le te punojme se bashku.

[PetritKola]

Wednesday, August 02, 2006
Riciklimi i plehrave


Shikojeni mire.
Ky eshte Mjerim Lubonja.
Mjerimin sot e zgjodhen anetar te KRRT CRNS me synimin qe ta bejne kryetar te saj. KRRTCRNS eshte si bicimi i sektorit te propagandas te Partise se Punes por ne kushte te reja te “demokracise”…
Anetari i Keshillit Drejtues te Radio Televizioneve, Fatos Mjerim Lubonja, deklaroi dje gjate mbledhjes se pare te ketij keshilli se "anetaret e ketij institucioni nuk jane te vendosur ne asnje llogore politike, por jane perfaqesues te sherbimeve sekrete dhe Ramiz Alise".
Jo, jo… bera shaka. Ai tha te shoqerise civile, por ne fakt jane te sherbimeve sekrete dhe Ramiz Alise...
Si rezultat i luftes brenda llojit ai, Mjerim ra brenda ne vitet e diktatures pa maska, komunizmit.
Kur u vendosen maskat (vitet pas 1990) i dhane rolin e publicistit.
Ne vitet 1996-1997, Mjerimi mori detyre shkatrimin e Shqiperise. Se bashku me Cupat dhe Lesat kaloi turmat ne histeri… Rezultati dihet… Shqiperia u be baker…
Prisni, prisni ka akoma…
Ne ngjarjet e 13 Shatorit (vrasjes se Azem Hajdarit) Mjeranin e kishin marre nga xverku dhe se bashku me Klosin (ish drejtorin e televizionit) na llomotiten nja dy ore per ato ngjarje sa mua mu peshtirose Mjerim Lubonja pasi gjoja ishte dhe disident.
Do te ishte mire qe Mjerimi para se te fillonte detyren e re te ritrasmetonte biseden e ngjarjeve te 13 Shtatorit…
Nuk ke ci bene. Kesaj i thone riciklim plehrash.
Ne se Mjerimi nuk eshte dakort me ato qe shkruaj une, i ve ne dispozicion blogun tim per te me kundershtuar ose te me ftoje ne debat publik ne television.
Une jam ne pritje…

Petrit Kola
Njeriu qe i meshiron te peshtiret
pojofree@yahoo.com

[Damastioni]

tosi lubonj.. eshte kampioni.. ne publicistiken shqiptare.. i mbrotjes se qyteteve nga mafia e ndertimit.. e sidomos shquhet per mendimet me shum vlere ne mbrotje te tiranes..

pamvaresisht se.. fjala e tij nuk degjohet.. por ato do mbeten dokument historik.. qe kur te dalin neser me kancer trecereku i femijve te sotshem te tiranes.. njerzit do thone.. na tha ai tosi ahere po nuk e degjuam..

per kete tosi do mbetet ne histori..

Mos u ngut të japësh profeci të tilla. Tosi do të mbetet në histori për deklaratat e tija asnjëherë të zakonshme por gjithmonë duke kërkuar një lajm ekskluziv që atë do ta bënte Nr. 1 në Shqipëri. Ai njejtë edhe për identitetin shqiptar kishte deklaruar se nuk ekziston një i tillë i mirëfillt pasi që turqit e kishin shkatërruar si të tillë për 500vjetë sundim. Sipas një logjike të tillë do të duhej që as Gjergj Kastrioti të mos luftonte fare undër turqve.
Ndërsa ke të drejtë që thua se njëherë duhet ta lexojmë edhe intervistën e kryeministrit e pastaj të bëjmë krahasimet.

Tosi nuk ka të drejtë të merr nepër gojë Ramush Haradinajn sikur të ishte kriminel lufte kur ai nga Haga u kthye si pafajshëm. Ai kapitull për Kosovën ka përfunduar. Me Ramushin edhe Kosova është e pafajshme për krimet që i mveshen uçk-së.

[Breshka]

qe te jemi ne rregull me rregullat e debatit.. do duhet te postojme ketu.. intervisten ne fjale.. pra cka ka thene berisha ne korier te nates.. italane e pastaj gjykojme dhe tosin lubonje ne korier te tiranes..
hajde nje vrap silleni berishen..

e llafosemi pastaj..

Berisha: Me Berluskonin, do të ndërtojmë centrale bërthamore
(30.05.2008)
Kryeministri i Shqipërisë vijon të ketë një rezonancë të madhe me qeverisjen e tij, në mediat më të mëdha ndërkombëtare. Pas Hard Talk të BBC dhe Euronews-it, dje ka qenë radha e Corriere della Sera-s dhe e “tg5” të intervistojnë shefin e ekzekutivit Berisha lidhur me marrëdhëniet e tij preferenciale me qeverinë e djathtë italiane


Në një intervistë për gazetën italiane “Corriere della Sera”, kryeministri Sali Berisha deklaron sërish synimet e Shqipërisë për ndërtimin e një centrali bërthamor për prodhimin e energjisë. Në komentin që shoqëron intervistën me gazetarin Francesco Battistini, mes të tjerash thuhet: “Bërthamore? Po, faleminderit! Nuk është e nevojshme të premtosh reduktim taksash sipërmarrësve italianë: përtej Adriatikut, ekziston tashmë një “po, faleminderit” e Shqipërisë dhe e kryeministrit të saj, i përjetshmi Sali Berisha që nuk hedh poshtë aleancat e vjetra (“Prodi mbetet një mik i madh!”) dhe ndërkohë kërkon aleanca të reja (“Silvio është luani i gadishullit! Ka bërë shumë për Italinë dhe miqtë e saj! Do të kemi raporte të ngushta! Do ta ftoj sa më shpejt të jetë e mundur!”), ndoshta përmes ngjashmërive të veçanta: i rizgjedhur për të tretën herë kreu i qeverisë me premtimin se do te përgjysmojë taksat, në moshën 64-vjeçare, ky kardiolog që vjen nga Shqipëria e veriut ka në mendje një vend në ofertë speciale dhe pa shume shqetësime: “Ky vend ofron të gjitha garancitë për të prodhuar energji bërthamore të sigurtë. Do të kemi sistemin më të mirë të brezit të katërt. Askush nuk duhet të ketë frikë, në Mesdhe”.

Zoti Berisha, a është e gatshme Shqipëria të ndërtojë centralet bërthamore që do Berluskoni?
Vendimi im është të mos përjashtoj shqiptarët nga ky potencial i madh, siç është energjia bërthamore. Më ekonomike, më e pastër. Na mungon një kuadër normativ i nevojshëm, jemi duke punuar me Agjencinë Ndërkombëtare të Energjise Bërthamore në Vjenë. Projekti po avancon. Sapo të jetë gati, idealja do të ishte të arrinim një marrëveshje me vendet fqinje, Italia e para. Do të financojmë bashkë me qeverinë e Romës ndërtimin e një impianti në Shqipëri. Dhe nëse kjo nuk do të jetë e mundur, do t’i drejtohemi sektorit privat për të studiuar tregun ballkanik dhe italian.

Disa javë më parë, ministri Tremonti tha se Shqipëria është një zgjidhje e mundshme. Eshtë e vërtetë që keni caktuar një vend në Durrës?
Vendi ynë është i hapur ndaj energjisë atomike. I hapur për të gjithë. Nuk kam biseduar ende me qeverinë italiane, pasi qeveria e mëparshme ishte antibërthamore. Ndërsa me Berluskonin ndryshon gjithçka. Një grup italian ka ardhur të diskutojë rreth mundësisë së një centrali në Shqipëri. Por nuk kemi vendosur ende për vendin. Dimë vetëm që do të jetë.
Po për afate kohore? Qeveria italiane ka folur për pesë vjet...
Varet. Nëse do të arrihet një marrëveshje mes qeverive tona, pesë vjet janë një afat i mundshëm.
Në të kaluarën me Italinë keni pasur edhe mjaft projekte të përbashkëta lidhur me mbetjet urbane. Mund të bëni diçka për Napolin?
Çështje tepër delikate. Gjërat kanë ndryshuar. Sot, ligjet shqiptare e ndalojnë importin e mbetjeve urbane. Unë besoj se kjo veto është vendosur edhe nga interesa të veçantë, pasi kështu me biznesin e mbeturinave merren vende të tjera. Por pengesa ligjore është e pakapërcyeshme.
Franko Fratini, në pozicionin e Komisionerit europian, ju premtoi afate të shkurtra për liberalizimin e lëvizjes në Europë. Tani është në qeveri me Legën e Veriut. Besoni se do ta mbajë premtimin?
Frattini, një mik i madh! Nuk mund të ndryshojë në sjelljen me shqiptarët. Në një takim me Silvion, ky i fundit më tha, mua dhe medias: nuk kemi probleme me shqiptarët. Në fakt situata në Itali po përmirësohet. Janë të paktën 400 mijë shqiptarë me dokumente të rregullta, disa mijëra sipërmarrës, më shumë se 10 mijë studentë.
Ju jeni optimist: në Itali ka shumë intolerancë...
Krimi i organizuar është kudo problem. Ne po e luftojmë me tolerancë zero. Por nëse vërejmë treguesit e kriminalitetit, mund të thuhet se janë më të ulëtit në të gjithë Europën, më shumë se tek ju. Nëse Italia përdor dorën e hekurt me kriminelët tanë, edhe Shqipëria përfiton. Por e vetmja zgjidhje për problemin e emigrantëve të ligjshëm është t’u jepet një status minoriteti.
Shqiptarët të mbrohen si tirolezët e jugut ?
Varet. Nëse minoranca e kalon 10 % e popullatës, përse të mos u jepet kjo mbrojtje? Por, Europa nuk është ende e përgatitur.
Ndërkohë, synoni anëtarësimin në BE brenda 2014...
Nuk vendos data. Nuk jam profet. Por mendoj se anëtarësimi do të jetë shumë më i shpejtë sa imagjinohet.
Sapo keni marrë ftesën për anëtarësim në NATO: do të mirëprisni edhe baza të tjera ushtarake?
Rezultat i shkëlqyer! Gjithçka që kërkon NATO ne jemi të gatshëm ta bëjmë.
Por, imazhi juaj jashtë vendit nuk është i mirë, “New York Times” ju akuzon për trafik të paligjshëm. Dhe pas tragjedisë së Gërdecit, arsenali i shpërthyer në afërsi të Tiranës, kritika edhe lidhur me çështje të familjes suaj...
Nuk ka asnjë përfshirje timen apo të familjes sime. Eshtë kjo gazetë e madhe që përdor vetëm regjistrime mafiozësh!.. “NYT” i referohet furnizimit me municione nga Pentagoni. Shqiptarët nuk kanë lidhje fare. Kemi qenë të parët që bllokuam atë kontratë. Kur pashë se këtu dyfishohej çmimi i shitjes së armëve tek afganët, mora në telefon presidentin Karzai dhe i thashë: mund t’i merrni të gjitha falas. Të gjithë municionin që ju nevojitet. E bëra gjatë luftës në Ballkan, me kombet mike!....
Më falni, kujt ia jepnit atë municion?
Eshtë histori e gjatë, lëre më mirë. Por e kam bërë. Kemi një mal me municione.
Pastaj është edhe Karla Del Ponte: akuzon Shqipërinë se ka lejuar vendosjen e një baze të UÇK, ku bëhej trafik organesh për të financuar gueriljet kosovare...
Unë di që kanë qenë 1.500 shqiptarë të zhdukur në Kosovë. Jam prej tre vjetësh kryeministër dhe gjithnjë e kam mbështetur gjykatën e Hagës. Kjo zonjë nuk jep prova. Ndoshta, është e apasionuar pas Agatha Christie. Por, është një imitim shumë i keq. Një zgjedhje e tmerrshme e OKB-së, emërimi i kësaj gruaje në një post me kaq shumë përgjegjësi dhe që ka shpikur çdo gjë. Do të kërkojmë të veprohet kundër saj.
Berisha prej 18 vjetësh në skenë: do të kandidojë sërish?
Vetëm dy gjëra mund të nxjerrin Berishën në pension. Zoti i plotfuqishëm dhe populli shqiptar. Më pëlqen të shoh tek e ardhmja dhe jo të shkuarën.
Intervistoi: Francesco Battistini

[Duaje Siveten]

Shqip 8 Qershor 2008

Migjeni, Berisha dhe... koha për të ikur

Ben Andoni

"Unë e marr moralin e saj për sy e faqe, n‘sa mbrapa ia loz lojën kur të due. Kështu si unë ia lozin lojën shoqnis‘ me qindra vetë në vendin tonë",... shkruante Migjeni... duke mos ditur se këto fjalë do t‘i shkonin aq shumë më vonë një Kryeministri të vendit të tij. Migjeni nuk është ngucur asnjëherë. Por edhe sikur ta dinte se jeta e tij do ishte vetëm 27 vjet, do kishte pak gjasa që të ngutej. Për Migjenin kishte kohë. Nuk i erdhi keq pas viteve ‘90, kur vandalët i thyen varrin dhe as kur shtëpia për ironi iu kthye në një Kuvend. Kishte kohë. Sërish i qëlloi disi "keq", kur me të drejtë Presidenti Topi arriti të kalonte barrierën e bashkëkohësve të tij dhe i dha në tagrin e vet "Nder i Kombit". Migjeni ishte një i tillë. Vonë. Por më mirë se kurrë.

Deri këtu asgjë e re. Gjithçka e ditur. 70 vjet më vonë, morali i tij i shkon si duhet epokës ku jetojmë. Por, ndryshe nga ai, që pranonte në heshtje gjithçka, në Shqipëri tash është e vështirë që të pranosh këtë lojë të turpshme me shoqërinë.

Ndaj një personazh i kohës sonë ngucet. Ngucet, sepse tashti i ka ardhur koha që të prehet në harresë. Personazhi merret me mend: Z.Berisha. I akuzuar familjarisht publikisht për Gërdecin, ai ka mundur që t‘i shmanget dobët përgjegjësisë së tij të madhe morale. Aq dobët dhe turpshëm, saqë gishti i tij shkoi te letargjia e strukturave tona sekrete, shërbimeve që për hir të vërtetës e kanë belbëzuar dhe kanë ulur gjithë këto kohë kokën para shpatës së tij; ushtria, që i ishte shmangur turpshëm; dhe të gjitha strukturave të qeverisë bashkë. Ato ishin kaq të shmangura, saqë ditët e sotme post-Gërdeci po bëhet më i dhimbshëm se tmerri i ngjarjeve... nga mali i fakteve që zbulohen dhe ku dora e familjarëve të Kryeministrit është kudo. Gjithçka bëhej me leje, ishte dhënë një e tillë; në dijeni ishte Kryeministria me informacionin ditor të Shtabit të Përgjithshëm etj. Shkurt. Shqipëria është e zënë.

Përgjigjen më të thjeshtë e ka dhënë arsyeja njerëzore: Çfarë dreqin donte kjo fabrikë vdekje afër një aeroporti, afër një porti. Kjo është arsyeja që shkarja e vazhdueshme e Kryeministrit tash i ngjan njeriut që në stuhi i ka humbur të gjitha, busullën, velat... madje dhe farin e tij. Aq sa në këtë terr tashmë nuk i mjaftojnë dhe patericat që mori për arnimin e Kushtetutës prej opozitës. Është kaq i turbulluar tashmë, saqë do të mjaftonte artikulimi i thartë i nëpunësit të parë të "Rrugës së Elbasanit", që Kryeministri të transformohej për pak orë. Të pranonte. Të përulej. Si kurrëherë.

"Unë jam pa moral. Konceptimi im menduer - mos me thanë ideologjik - nuk pajtohet me moralin të cilin kjo shoqni ma imponon. Por unë e marr moralin e saj për sy e faqe, s‘sa //////mbrapa ia loz lojën kur të due. Kështu si unë ia lozin lojën shoqnis‘ me qindra vetë në vendin tonë".

Në fakt, Migjeni e shkruante dhe nuk e bënte, por Berisha e luan vetë, sepse ngucet. Konceptimi i tij mendor pajtohet me moralin më të keq të kohës. Dhe, kur kësaj i shtohet dhe Fati, që e ndjek nga pas, atëherë është mirë të presësh katrahurën. Njeriu që bëri oponencën më të madhe ndaj korrupsionit dhe papërgjegjshmërisë së qeverisë së mëparshme, tashmë është ulur vetë i qetë në të njëjtën bankë. Në një akord, si asnjëherë tjetër me njeriun më "të fortë", pas tij në skakierën politike shqiptare, znj. Topalli, bashkërisht arritën që hë për hë problemin e imunitetit të zotit Mediu dhe të imuniteteve në përgjithësi mos ta përfshinin në rendin e ditës deri në mesin e korrikut. Dhe që gjërat që nuk u shkojnë t‘i çonin si zakonisht në kalenda... ashtu si ndodh zakonisht pas mbarimit të pushimeve të verës, duke lënë në eterin politik shqiptar të vazhdojë përralla e bukur e centralit bërthamor, legalizimeve, dosjes së spiunëve etj.

Dikur, përballë Berishës, kundërshtarët e tij kanë pritur të ndodhte ndonjë zgjidhje alla "deus ex machine", që larg qoftë më 1997 rezultoi me pasoja për të gjithë. Vetëm se "Berisha 2008" është krejt ndryshe nga Berisha i viteve të mëparshme. Karikimi i viteve të para të demokracisë... duket se i ka mbaruar me kohë. Ndërsa karikimi i dytë me mandatin e ri duket se nuk do t‘i mjaftojë as të shkojë në pragun e fundit të mandatit të tij. Ndaj Berisha ngucet. Ngucet. Aq sa, po të kishte mundësi, do tentonte që t‘i bënte ndonjë marifet edhe vetë kohës.

Por, tash ka ndryshuar diçka. NATO, procedurat e përshpejtuara në BE duken se kanë pak peshë në qetësimin e ndërgjegjes së njerëzve, që tash janë duke vuajtur realisht në kurriz një valë premtimesh pa sens të Kryeministrit shqiptar. Që e ka vështirë të shikojë bazën, prej zgjyrës së lukunisë së servilëve, apo të testojë me sytë e tij varfërinë, burimet e para të munguara të jetës dhe zvogëlimin gjithmonë e më shumë të mirëqenies së njerëzve të thjeshtë. Në këtë qerthull, duket se edhe vetë të huajt, "kumbarët" e Berishës, ia kanë thënë qartë se nuk mund të bëhen më pjesë e lodrave dhe pehlivanllëqeve të tij. Raporti i departamentit për trafikimin e qenieve njerëzore, indekset më parë të korrupsionit etj., kanë treguar se Shqipëria berishiane pas kulaçit duhet të provojë dhe kërbaçin e demokracisë.

...unë e marr moralin e saj për sy e faqe, n‘sambrapa unë ia loz lojën kur të due. Kështu si unë ia lozin lojën shoqnis‘ me qindra vetë në vendin tonë". Migjeni e mbylli qetë rrugën e tij dhe i ka pëlqyer kinse "harresa", duke ua lënë pa dashje të tjerëve kultin e tij të qashtër. Nuk është çudi në fund t‘i jetë kujtuar dhe vetë Zoti, prej fatit të tij të keq.

Ndërsa Berisha, që nuk do të dijë shumë për moralin e popullit të tij, do ishte mirë të angazhonte strukturat e partisë dhe të gjente vetë një vend prehje jashtë politikës për veten e tij. Edhe pse tash është e vështirë... dhe duket se duhet të japë llogari sesi ia "lozi lojën shoqnis". Duhet të ngucet. Për at‘Zot. Është koha thjesht për të ikur.

[Albo]

Eshte interesant se sa pak thithin nga politika analistet e veteshpallur ne Shqiperi, dhe atehere kur nuk kuptojne se cfare kerkon te arrije kryeministri shqiptar me qendrimin e tij, bejne ate qe dijne te bejne me bukur, lakojne e pergojojne emrin e Berishes, e ulin e perdhosin ate, pasi ne kete menyre, ne ato mendjet e tyre te vogla meskine kujtojne se nxjerrin veten si te zgjuar e te ditur.

Perse Berisha insiston per "centralin berthamor italian"?

Dikush mund te thote se Shqiperia ka nevoje per energji te mjaftueshme dhe te vazhdueshme. Por Shqiperise nuk i mungojne as resurset natyrore hidrike per te ngritur hidrocentrale apo termocentrale per nevojat e vendit. Nuk i mungojne as malet, as fushat dhe as bregdeti per burime te tjera dytesore energjie, sic mund te jete ajo e eres. Perse Berisha eshte "fiksuar" me centralin berthamor?

Centrali berthamor eshte nje investim kolosal si nga ana financiare por edhe nga ana strategjike. Sigurimi i burimeve energjitike, si per Shqiperine si per Italine perben nje problem te sigurise kombetare. Berisha ka kryer me sukses fazen e pare te procesit, joshjen e biznesit privat italian per te projektuar, planifikuar, projektin e ndertimit te nje centrali berthamor per nevojat energjitike. Ky eshte nje hap i pare i madh, qe jo vetem zgjon interesin e opinionit publik italian, por vete investitoret italiane jane ata qe do te lobojne ne Rome ne favor te ndertimit te centralit berthamor ne Shqiperi. Por prodhimi i energjise nuk eshte pikesynimi i vetem i kryeministrit Berisha. Edhe pse ne media Berisha shtiret si nje femije i pafajshem qe kerkon dicka me sinqeritet te plote, ai e ka te qarte qe kerkesa e tij per homologun italian nuk eshte nje kerkese e lehte e pa konseguenca. Berisha e ka te qarte, ashtu sic e ka edhe vete pala italiane, qe nese italianet do te zgjedhin te ndertojne centrale berthamore ne Shqiperi, para se gjithash Italia duhet te ktheje Shqiperine ne nje partner te vete strategjik ne Ballkan. Te jesh partner strategjik i Italise do te thote qe a) italianet heqin dore nga minimi i stabilitetit politik te Shqiperise b) italianet rishikojne interesat e tyre aktuale ne Ballkan dhe braktisin disa prej partnereve te tjere ballkanike c) italianet duhet te sponsorizojne e ndertojne nje industri te tere te re nuklerare ne Shqiperi, qe aktualisht nuk ekziston d) italianeve do tu duhet te paguajne ne llogari te shtetit shqiptar per energjine qe importojne nga Shqiperia. Me pak fjale, po ti marresh te gjitha keto se bashku, do te thote qe italianet te mos ta shohin me Shqiperine si "bishtin e Italise" te cilin italianet e tundin sic u do qejfi, por ta shohin sic shohin te gjithe popujt e tjere ballkanike si Serbia, Bullgaria, Rumania, Greqia e Turqia.

Ajo qe Berisha kerkon te arrije me anen e "centralit berthamor italian" thyerrja e nje prej tabuve me te medha ne Shqiperine post-komuniste, qe Shqiperia edhe pse nje vend me potencial te madh zhvillimi, nuk eshte nje vend i sigurt per investitoret e medhenj te huaj. Nese Berisha do te siguronte voten e italianeve per kete projekt, Shqiperia do te joshte nje mori projektesh te tjera nga investitore te huaj. Garancia e investimeve te tyre do te behej pikerisht ai "centrali berthamor", pasi per aq kohe sa Shqiperia do te kete nje central te tille qe furnizon me energji vendin dhe shtetin fqinj, vendi do te njohi stabilitetin politik dhe sigurine e duhur per cdo lloj investimi. Kete e garanton jo vetem shteti shqiptar, por kete e garanton edhe shteti italian.

Sa ka gjasa qe kjo te ndodhi?

Une do te habitesha nese italianet do te ndryshonin kendveshtrimin e tyre shekullor ndaj shqiptareve brenda nje nate. Dhe ne fakt, me nje kryeminister si Berlusconi, qe eshte nje rimisherim i Musolinit ne shume qendrime dhe ide fashiste sidomos karshi te huajve, shanset qe shteti italian te aprovoje dicka te tille jane te pakta. Berisha perdor superlativa per te pershkruar nje njeri si Berlusconi, qe edhe pse mund te jete "i djathte", eshte shume larg interesave shqiptare: dy projektet qe Berlusconi kerkonte te realizonte ne Shqiperi ne administraten e kaluar ishin nje fabrike gjigande per perpunimin e plehrave italiane ne Durres, dhe marrjen e ujit te pijshem te Syrit te Kaltres ne Sarande per te zgjidhur problemin e furnizimit me uje te pijshem te rajonit te Puglias. Dhe ai Berisha qe sot e quan Berlusconin "luan", priti 6 vjet me kot per nje mbeshtetje te homologut italian per tu rikthyer ne pushtet.

Edhe nese nje projekt i tille nuk realizohet nga italianet, interesi mediatik nderkombetar qe po merr, do te beje qe investitore te tjere te huaj ti afrohen qeverise shqiptare per te realizuar nje projekt te tille. Kete do ta diktojne nevojat gjithmone ne rritje te ekonomise globale per energji.

Albo