Njehshmeria e Zotit tek te krishteret dhe muslimanet

[xemanuel]

1 x 1 x 1 x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1= 1

Kurse per ty

Ndoshta 1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund =Bejne tre te Pafund

ose me llogjiken tate

1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund =nje i pafund


Pse keshtu do e argumentoni trinitetin ju.Lexo pak Kuran se ka shume me llogjike se numrat matematikor



5:72. Bënë kufër (mohuan të vërtetën) ata që thanë: “All-llah është ai, Mesihu, biri i Merjemes”. E vetë Mesihu, (Isai), tha: “O beni israilë, adhurojeni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai që i përshkruan Zotit shok, All-llahu ia ka ndaluar (ia ka bërë haram) atij xhennetin dhe vendi i tij është zjarri. Për mizorët nuk ka ndihmës.

4:171. O ithtarët e librit, mos teproni në fenë tuaj dhe mos thuani tjetër gjë për All-llahun, përveç asaj që është e vërtetë. Mesihu, Isa, bir i Merjemes, ishte vetëm i dërguar i All-llahut. Ishte fjalë e Tij (bëhu) që ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymë (shpirt) nga Ai. Besojeni pra All-llahun dhe të dërguarin e Tij e mos thoni: “Tre” (trini). Pushoni (së thëni), se është më mirë për ju. All-llahu është vetëm një All-llah; larg qoftë asaj që Ai të ketë fëmijë. Ç'ka në qiej dhe ç'ka në tokë është vetëm e Tij. Mjafton që All-llahu është planifikues i pavarur.

5:73. Gjithashtu bënë kufër (mosbesim) ata që thanë: “All-llahu është i treti i treve”. S'ka në gjithësi tjetër pos një All-llahu, e nëse nuk pushojnë nga ajo që thanë (tre zotëra), do t'i kapë dënim i dhembshëm ata që nuk besuan prej tyre.
5:74. E pse të mos pendohen dhe të kërkojnë te All-llahu falje, kur All-llahu dihet se falë shumë, është mëshirues?


5:116. Dhe kur All-llahu tha: “O Isa, bir i Merjemes, a ti njerëzve u the: “Më besoni mua dhe nënën time dy zota pos All-llahut!?” (Isai) Tha: “Larg asaj të mete je Ti (o Zoti im). Nuk më takon mua ta them atë që s'është e vërtetë. Ta kisha thënë unë atë, ti do ta dije. Ti e di ç'ka ka në mua, e unë nuk di çka ka në Ty. Ti je më i dijshmi i të fshehtave!”

9:31. Ata i konsideruan “ahbarët” (priftër jehudi) të tyre, “ruhbanët” (murgjit e krishterë) të tyre dhe Mesihun (Isain) birin e Merjemes, për zota pos All-llahut, ndërsa ata nuk janë urdhëruar për tjetër (nga pejgamberët) pos për adhurimin ndaj All-llahut një, e që nuk ka të adhuruar tjetër pos Tij. I lartë është Ai nga çka i shoqërojnë.

57:27. Pastaj vazhduam pas tyre me të dërguarit Tanë, e pas tyre e dërguam Isain, të birin e Merjemes dhe atij i dhamë Inxhillin, e në zemrat e ithtarëve të tij dhuruam butësi e mëshirë, ndërsa murgësinë ata vetë e shpikën. Ne atë nuk ua bëmë obligim atyre, mirëpo edhe pse kishin për qëllim me të vetëm ta arrijnë kënaqësinë e All-llahut, ata nuk iu përmbajtën asaj si duhet përmbajtur, prandaj atyre që besuan, Ne ua dhamë shpërblimin e tyre, po shumë prej tyre janë mëkatarë (jobesimtarë).

pse e gjykoni perendine se nuk mund te jet ne tre persona pse perendia mund te jet i kufizuar apo nuk mundet me ju shfaq njerzve ne personin e Jezusit pse Perendine e kufizoni kaq shume dhe e beni te pa afte dhe te kufizuar dhe te pamundshme per Perendine qe te ju shfaqet njerezve qe ai vet i krijoi pse Perendia nuk mund te ju shfaqet njerezve ku vet Jezusi tha kush me ka pare mua ka pare Atin AMEN

[Arrnubi]

pse e gjykoni perendine se nuk mund te jet ne tre persona pse perendia mund te jet i kufizuar apo nuk mundet me ju shfaq njerzve ne personin e Jezusit pse Perendine e kufizoni kaq shume dhe e beni te pa afte dhe te kufizuar dhe te pamundshme per Perendine qe te ju shfaqet njerezve qe ai vet i krijoi pse Perendia nuk mund te ju shfaqet njerezve ku vet Jezusi tha kush me ka pare mua ka pare Atin AMEN

Sepse bibla e mohon kete fakt.Nuk i takon Madheshtise se Zotit te behet njeri, pellumb a dicka tjeter.Ju pse thoni per Zotin ate qe ai se ka.Ai eshte vetem Nje Zot dhe Jezusi eshte profet i nderuar i Tij e ndersa ju e beni trini.Pse nuk e pranoni Jezusin si profet dhe vetem si njeri pa e hyjnizuar dhe ta pranoni Zotin si te vetmin Zot qe ska shok dhe shembull dhe keshtu ju perfitoni meshiren e Tij dhe parajsen e Tij. A e dini ju qe politeizmi ju fut ne zjarrin Gahenen pergjithmone.A e dini ju se idhujtaria dhe politeizmibesimi ne shume zotera apo si besoni ju se panteiste qe Zoti u be njeri eshte gabimi me i madh qe e kane luftuar te gjithe profetet.Pendohuni nga keto thenie se Zoti i Jezusit do ju meshiroje dhe do tju fuse ne parajse bashke me Jezusin.Per ndryshe ju do te trajtoheni si keto njerez.

21 Jo çdo njeri që më thotë: "Zot, Zot" do të hyjë në mbretërinë e qieve; por do të hyjë ai që kryen vullnetin e Atit tim që është në qiej.
22 Shumë do të më thonë atë ditë: "O Zot, o Zot, a nuk profetizuam ne në emrin tënd, a nuk i dëbuam demonët në emrin tënd, a nuk kemi bërë shumë vepra të fuqishme në emrin tënd?".
23 Dhe atëherë unë do t`u sqaroj atyre: "Unë s`ju kam njohur kurrë; largohuni nga unë, ju të gjithë, që keni bërë paudhësi".(Mat. 7:15-23).


Jezusi thote

Gjoni 1/ 18: "Askush se pa Perëndinë kurrë…"

Gjoni 5/ 37: "Dhe Ati që më dërgoi ai vetë ka për mua. Ju nuk e keni dëgjuar kurrë zërin e tij dhe as nuk e ka parë fytyrën e tij."

Dhe se Zoti kurre nuk mund te ishte njeri si Jezusi.

Osea 11/ 9: "…sepse jam një Perëndi dhe jo një njeri…"

Sipas Jobit 9/ 32: "Në të vërtetë Ai nuk është njeri si unë, të cilit mund ti përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë."

Sipas Samuelit 1,15/ 29: "…dhe nuk do të pendohet sepse Ai nuk është njeri që të pendohet."

[Bizantin]

Vetem prej Atit ne perjetesi, edhe prej Birit ne kohe. Kisha lindore e ka te pranuar kete formulim.

S'po ta kuptoj fortë këtë pjesë (edhe prej Birit në kohë). Unë di që doktrina lindore përmban këtë formulim. Shpirti buron (në gr. ekporefsis) prej Atit nëpërmjet Birit.

[Katekisti]

Eshte e dukshme, qe ti, Seminarist, jo vetem qe ketu na ke shfaqur nje simpati te dukshme per katolicizmin, dhe madje edhe keqardhjen tende qe kisha jote lindore ne shqiperi nuk varet nga Roma, por madje me nje finese jo korrekte, shpall edhe doktrina te tyre si ortodokse, duke u perpjekur te gjesh te perbashketa aty ku s'gjenden.

Qe je nje filolatin apo latinofron, kjo nuk diskutohet. Qe je nje papofil apo papist, edhe kjo eshte teper e dukshme nga mesazhet e tua, qe i karakterizon fryma jote unite. Do qe te jesh edhe lindor, por edhe i varur nga Perendimi.

Qe ngele duke u vene ne dukje protestanteve herezite e tyre, pasi ti e njeh shume mire besimin e tyre nga praktika personale, kjo eshte mese e dukshme. Vetem se harron qe kur vjen puna te dobesia jote e madhe e simpathise qe ushqen per latinizmin, i keput ca gafa teolgjike e dogmatike, qe nuk te lejohen.

Ore nuk te ka ngelur ty ta justifikosh herezine e filioqve te latineve, e te na thuash qe e paskemi dhe ne si pranim ne formulimet tona.

Mos mendo qe ti na qenke me i dituri i forumit per ceshtje dogmatike ortodokse, ndoshta ne lidhje me protestantet edhe mund te jesh, por rruga jote drejt ortodoksise, duke kaluar ne stacionet protestante dhe katolike me perpara, te ka lene disa ngaterresa dogmatike, qe ti s'do t'i korrigjosh.

Kjo ideja jote se Kisha e Anadollit e pranon frazen se Fryma ne kohe buron edhe prej birit eshte nje perpjekje jotja e deshperuar per unifikim ne stilin e unise.
Ndoshta rruga jote brenda krishterimit ka edhe nje stacion te fundit, ate te te berit uniat. Ti aty do ndjeheshe shume rehat, duke qene sa lindor ne rit, aq edhe papist ne dogme dhe ne pengun tend te perjetshem per t'u varur nga Roma.

Tani qe ta pastrosh paksa nga latinizmat ate ortodoksine tende me konture unite meso se fraza qe pranohet nga ortodokset eshte:
"Shpirti i Shenjte buron = ekporevomenon (vetem) prej Atit dhe dergohet ne kohe edhe prej Birit, pra buron prej Atit, nepermjet Birit. Por buron dhe dergohet nuk eshte e njejta gje. Ortodoksia e paster, jo ajo e jotja, kurre nuk e ka pranuar qe Shpirti buroka edhe prej Birit, brenda apo jashte kohe.

Dhe qe te mos behesh me katolik nga Papa, meso se per festen e 29 qershorit, te dy apostujve Pjeter dhe Pali, gjate Meshes ne katedrlen e Shen Pjetrit, edhe vete Papa yt i dashur (kjo s'do te thote qe s'eshte i dashur edhe per mua qe te mos keqkuptohemi) e ka lexuar simbolin e besimit (per te disajten here kjo pas paraardhesve te vet) se bashku me Patriarkun, ashtu sic eshte shpallur ne konciline dyte, pa shtesen e Filioqve.

Prandaj, preferencat e tua doktrinore, mos ja faturo Ortodoksise.
Pushime te mbara!

[crici_01]

Jezusi thote

Gjoni 1/ 18: "Askush se pa Perëndinë kurrë…"

Gjoni 5/ 37: "Dhe Ati që më dërgoi ai vetë ka për mua. Ju nuk e keni dëgjuar kurrë zërin e tij dhe as nuk e ka parë fytyrën e tij."


Arrnubi, nuk citohet keshtu nje tekst. Gjoni 1/18 thote: Askush s'e pa Perendine kurre: i vetemlinduri Bir, qe eshte ne gjirin e t'Et, eshte ai qe e ka bere te njohur".
E Gjoni 5/37: "Dhe Ati qe me dergoi, ai vete ka deshmuar per mua; ju nuk e keni degjuar kurre zerin e tij dhe as nuk e keni pare fytyren e tij.
E kjo kuptohet vetem ne lidhje me Gjonin 5/36: "Por deshmia qe kam une eshte me e madhe nga ajo e Gjonit; sepse veprat qe Ati me ka dhene te kryej, ato vepra qe bej une, deshmojne per mua, se Ati me ka derguar".
Eshte pra e qarte se Ati nuk mund te jete nje njeri si Jezusi (natyre njerzore), por vetemlinduri Bir (me natyre te Atit sepse eshte Bir, pra Bir me natyre hyjnore) u dergua nga Ati. E vepra qe ai ben deshmojne kete. Per kete doktrina e krishtereve eshte se ne Jezu Krishti,nje person i vetem, bashkohen natyra njerezore dhe natyra hyjnore, e per kete ata besojne se Jezu Krishti eshte njeri i vertet dhe Hyj i vertet.
Mos ofendoni te krishteret duke komentuar ne kete menyre Biblen e tyre. Qe te besojne ne paqe ate qe Bibla zbulon per Zotin e qe te pratikoijne ne paqe moralin qe del nga besimi i tyre.
Kjo do te jete e mire edhe per perparim te shoqerise shqiptare.
Me simpati. crici_01

[crici_01]

Pse Gjoni e quan Antikrishti ate qe nuk thote se Jezusi ska ardhur ne Mish si njeri dhe jo si Zot?

Sepse në botë kanë dalë shumë mashtrues, të cilët nuk rrëfejnë se Jezu Krishti ka ardhur në mish(si njeri); ky është mashtruesi dhe antikrishti. (1 e Gjonit 1/7)

Pra sipas Gjonit ai që nuk thotë se Jezusi ka ardhur në mish si njeri është antikrishti.Këtë e përforcon dhe verseti tjetër.

Shumë të dashur, mos i besoni çdo frymë, por i vini në provë frymërat për të ditur nëse janë nga Perëndia, sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë.Nga kjo mund të njihni Frymën e Perëndisë: çdo frymë që rrëfen se Jezu Krishti ka ardhur në mish, është nga Perëndia.Dhe çdo frymë që nuk rrëfen se Jezu Krishti ka ardhur në mish, nuk është nga Perëndia; dhe kjo është fryma e antikrishtit që, siç e keni dëgjuar se vjen; dhe tashmë është në botë. (1 e Gjonit 4/1-3)


Jezusi ishte prej mishi Njeri dhe mbas asaj qe bibla e quan ringjallje.

Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!''. Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët. Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: ''A keni këtu diçka për të ngrënë?''. Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti. Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.[Luka 24/39-43]


Kurse Ngritja e Jezusit nga profet ne Zot eshte fryma e Antikrishtit pasi keshu thote bibla per antikrishtin se Ai do ta quaj veten Zot.Dhe kur Kristianet e bejne Jezusin Zot ato nuk bejne gje tjeter vetem se permbushin profecine e berjes se njeriut Zot e cila eshte mynyra e antikrishtit.Jezusi ishte profet dhe jo Zoti.

3 Askush të mos ju gënjejë kursesi, sepse ajo ditë nuk do të vijë, pa ardhur më parë rënia dhe pa u shfaqur njeriu i mëkatit, i biri i humbjes,
4 kundërshtari, ai që lartëson veten mbi çdo gjë që quhet perëndi ose objekt adhurimi, aq sa të shkojë e të rrijë në tempullin e Perëndisë si Perëndi, duke e paraqitur veten se është Perëndi.
5 A nuk ju bie ndër mend se, kur isha akoma ndër ju, jua thoja këto gjëra?
6 Tani e dini atë që e ndalon atë që të shfaqet vetëm në kohën e vet.
7 Misteri i paudhësisë në fakt është tashmë në veprim, duke pritur vetëm që të hiqet nga mesi ai që e ndalon tashti.
8 Atëherë do të shfaqet ky i paudhë, të cilin Zoti do ta shkatërrojë me hukatjen e gojës së tij(Jezusit) dhe do ta asgjësojë me të dukurit e ardhjes së tij.
9 Ardhja e atij të paudhi do të bëhet me anë të veprimit të Satanit, bashkë me çudira, shenja dhe mrrekullish të rreme,
10 dhe nga çdo mashtrim ligësie për ata që humbin, sepse nuk pranuan ta duan të vërtetën për të qenë të shpëtuar.
11 E prandaj Perëndia do t'u dërgojë atyre një gënjim që do t'i bëjë të gabojnë, që t'i besojnë gënjeshtrës,
12 që të dënohen të gjithë ata që nuk i besuan së vërtetës, por përqafuan ligësinë!(2 Thelenikesave 2)



Prandaj Bibla thote

1 e Timoteut - Kapitulli 4

1 Dhe Fryma e thotë shkoqur se në kohët e fundit disa do ta mohojnë besimin, duke u vënë veshin frymëve gënjeshtare dhe doktrinave të demonëve,
2 që flasin gënjeshtra me hipokrizi, të damkosur në ndërgjegjen e tyre,
3 të cilët do të ndalojnë martesën dhe do të urdhërojnë të mos hani ushqimet që Perëndia i krijoi, të merren me falënderim nga ata që besojnë dhe e njohin të vërtetën.


Prandaj Jezusi e mohon vetes lartesimin sikurse do bej antikrishti hebre per veten e tij.

"Kur ta keni lartësuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s'më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë".(Gjoni 8/27-29)

Arrnubi, edhe nje here. Kur e interpreton Biblen kristiane, je nje katastrofe.
Ne pjeset e letres se pare se Gjonit qe ke cituar, si edhe ne veprat e tjera, Gjoni reagon ashper kunder disa besimtareve te bashkesive se tij (Krh. Zbulesa) qe ne entuziazmin e tyre per Krishtin Shelbuesin, mohonin natyren e tij njerezore duke thene se kjo ishte vetem nje aparence, nje dukje e per kete arsye ata quheshin doketistet. Ne Krishtin esenca, substantia ishte vetem hyjnore, sipas tyre.
Gjoni nuk ishte dakord me ta e shpesh here ne shkrimet e tij i ka kundershtuar ata, edhe duke i quhajtur Antikriste, e per kete shpesh here Gjoni, per te thellsuar besimin e vet, ka insistuar ne detajet qe bejne te dale ne pah realiteti i natyres njerezore se Krishti (Edhe ti ke cituar disa versete) por kurre duke mohuar apo duke e vene ne dyshim natyren hyjnore e Jezu Krishtit.
Ne vazhdim herezite tjera kane mohuar me shume natyren Hyjnore e Krishtit. Ne kundershtim me ta Koncilet e Nikes dhe te Kostantinopolit kane definuar ne nje formule shume te shkurte e ndoshta per kete edhe pak te qarte, bashkimin e natyres njerezore dhe te natyres hyjnore ne personin unik te Jezu Krishtit.
Tani qe kam shume kohe te lire e qe gjera qe lexojne ne forumim me provokojne kam kerkuar dicka per origjinen e fese tone dhe te Kuranit e kam lexuar se te dy jane trashegimtare e atyre heretikeve te denuar nga Koncilet e permendur.
Feja e heretikeve eshte sigurisht me e besueshme, por absolutisht jo me e vertete.
Me simpati. crici_01

[Arrnubi]

Une cuditem me ty

Me te vertete mendon se Jezusi ishte Zot ne forme njeriu.Luj prej venit or cun.
Jezusi thoshte vazhdimisht bir njeriu ska pjese te bibles qe mos e lexosh fjalen Bir njeriu Bir njeriu.Kur do te vije Biri i njeriut ku do shkoje Bir i njeriut.Per kurizoitet futi tek google nje seach "Bir njeriu Bibel" dhe shiko se ne sa vend te bibles do ta gjesh.
Jezusi tha me jepni te ha mjalte dhe peshk ju thoni u ringjall e u be Perendi.Te gjitha ato qe veproi Jezusi i kane bere te gjithe profetet nga Ademi e deri tek Muhamedi a.s.Asgje se ben Jezusin Zot sepse ashtu te gjithe popujt do ti thonin profetet e koheve te tyre se ato jane zotra nderkohe qe profetet erdhen per ti mesuar fene njerzve dhe adhurimin e Zotit.
Jezusi i lutej Zotit dhe qante per TE.Ju thoni Jezusi eshte Zot.Jezusi thoshte qe te gjithe gjerat i bej nga fuqia dhe ndihmesa e Zotit kurse ju ja fusni qe Jezusi eshte Zot.

Jezusi u quajt ne bibel Profet, i Derguar, Mesia etj kurse ju thoni qe jo eshte Zot.

E ke parasysh kur dashuria ta merr mendjen dhe llogjiken.Keshtu edhe ju me Jezusin.Nese do ta duam Jezusin kjo ska dyshim jo vetem ju qe jeni kristiane por dhe ne qe jemi Muslimane e e duam dhe e respektojme ate si profet i Zotit porse nuk e hyjnizojme ate ne graden e Zotit apo te bejme blafsemi qe Jezusi eshte gjysem hyjni gjysem njeri apo misherimi i Zotit ne toke etj etj.

Jezusi ishte profet i Zotit qe erdhi nga Zoti per te drejtuar popullin hebre ne rrugen e duhur.Kjo sdo as mend as kalem.Kush del prej kesja blafsemon kunder Jezusit dhe Zotit.Nese dike dashuria ndaj Jezusit nuk e le te shikoje te verteten atehere ky nuk eshte faji im por i llogjikes se tij te mjegulluar nga dashuria.Ke pare vajzat qe bejne vetvrasje kur i len i dashuri keshtu jeni dhe ju.

Ne si muslimane nuk e hyjnizojme Muhamedin a.s .Sepse ai tha ne fund te jetes se tij.Mos me hyjnizoni si hyjnizuan kristianet te Birin e Merejmes.Pse e ka quajt Allahu perhere Jezusin Biri i Merjemes sepse ky eshte emertim qe Jezusi i beri vetes se tij ne Bibel.


Ardhja e Birit të Njeriut



“do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me fuqi dhe lavdi të madhe.”(Mateu 24/30)


Pastaj i tha: "Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se tash e tutje ju do të shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Perëndisë duke u ngjitur dhe duke zbritur mbi Birin e njeriut".(Gjoni 1/51)

Madje unë po ju them se në të ardhmen ju do ta shihni Birin e njeriut .".(Mateu 26/64)

Dhe atëherë do të duket në qiell shenja e Birit të njeriut; dhe të gjitha kombet e dheut do të mbajnë zi dhe do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me fuqi dhe lavdi të madhe. Ai do t'i dërgojë engjëjt e vet me tinguj të fuqishëm borie; dhe ata do t'i mbledhin të zgjedhurit e tij nga të katër erërat, nga një skaj i qiellit te tjetri.Tani mësoni nga fiku këtë shëmbëlltyrë: kur tashmë degët e tij njomësohen dhe nxjerrin gjethet, ta dini se vera është afër.Kështu dhe ju kur ti shikoni se po ndodhin këto ta dini se mbretëria e Perëndisë është afër. 33 Kështu edhe ju, kur t'i shihni të gjitha këto gjëra, ta dini se ai është afër, madje te dera (Luka 21/30-32)

Ardhja e Birit të njeriut ose ardhja e Jezusit tregon se Jezusi nuk është Zot as bir i Zotit porse Bir i Njeriut dhe nuk është e pranueshme për Jezusin emërtimi i tij me emërtim jashtë kontekstit të tij njerzor.Këto janë vetëm shpifje dhe emërtime të pavleshme nga njerzit që ia atribuan Jezusit ndryshe nga termi që ai foli për vetveten. Ardhja e Jezusit në këtë botë për herë të dytë është një nga ngjarjet më të rëndësishme të historisë njerzore.Jezusi bashkë me ëngjëjt do bëjnë korrjen e të ligëve të botës.

Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: "Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur".16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr. (Zbulesa 14/14-16)


Biri i njeriut do të dërgojë engjëjt e vet dhe ata do të mbledhin nga mbretëria e tij gjithë skandalet dhe ata që bëjnë paudhësi,dhe do t'i hedhin në furrën e zjarrit. Atje do të ketë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh.(Mateu 13/41-42)

Prandaj edhe ju jini gati, sepse Biri i njeriut do të vijë në atë orë kur ju nuk mendoni". ... zotëria e këtij shërbëtori do të vijë në atë ditë kur ai nuk e pret dhe në atë orë kur ai nuk e di; do ta ndëshkojë rëndë dhe do t'i rezervojë fatin e hipokritëve(Hebrejve). Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".(Mateu 24/44,50-51)

Dhe atëherë do të duket në qiell shenja e Birit të njeriut; dhe të gjitha kombet e dheut do të mbajnë zi dhe do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me fuqi dhe lavdi të madhe.Ai do t'i dërgojë engjëjt e vet me tinguj të fuqishëm borie; dhe ata do t'i mbledhin të zgjedhurit e tij nga të katër erërat, nga një skaj i qiellit te tjetri.(Mateu 24/30-31)

[crici_01]

BESOJ NË JEZU KRISHTIN
NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

Nga dita e ringjalljes ky eshte besimi kristian. - Atehere Thomai u pergjigj dhe i tha: "Zoti im dhe Perendia im" (Gjon 20/28).
Edhe sot te krishteret perserisin shpesh here keto fjale ne deshmim te besimit te tyre.
Me simpati. crici_01

[crici_01]

BESOJ NË JEZU KRISHTIN
NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT



LAJMI I MIRË: ZOTI KA DËRGUAR BIRIN E VET
422 «Por, kur erdhi koha e caktuar, Hyji dërgoi Birin e vet, të lindur prej gruaje, të nënshtruar Ligjit, që t’i shpërblente të nënshtruarit e Ligjit, që ne ta fitonim bijësinë në shpirt» (Gal 4, 4-5). Ja Lajmi i Mirë në lidhje me «Jezu Krishtin, Birin e Hyjit» (Mk 1, 1): Zoti e pa dhe e shpërbleu popullin e vet , i ka plotësuar premtimet e bëra Adamit dhe pasardhësve të tij ; dhe ka shkuar përtej çdo pritjeje: ka dërguar «Djalin e dëshirit» (Mk 1, 11).
423 Ne besojmë dhe dëshmojmë se Jezusi i Nazaretit, i lindur hebre nga një bijë e Izraelit, në Betlehem, në kohen e mbretit Herod i Madh dhe të perandorit Cezar Augustit, me mjeshtërí zdrukthëtar, i vdekur i kryqëzuar në Jerusalem, nën Prokurorin Ponc Pilatin, kur ishte në sundim perandori Tiber, është Biri i amshuar i Zotit, i bërë njeri, i cili «erdhi prej Hyjit» (Gjn 13, 3), «zbriti nga qielli» (Gjn 3, 13; 6, 33), ka «ardhur në trup» (1 Gjn 4, 2); në të vërtetë «Fjala u bë njeri e banoi ndër ne. Ne e pamë lavdinë e tij, atë lavdi që prej Atit i përket Birit të vetëm plot hir e të vërtetë... Vërtet, prej plotësisë së tij të gjithë ne morëm, madje, hir mbi hir» (Gjn 1, 14. 16).
424 Të nxitur nga hiri i Shpirtit Shenjt dhe të tërhequr nga Ati, në lidhje me Jezusin, besojmë dhe rrëfejmë: «Ti je Mesia – Biri i Hyjit të gjallë!» (Mt 16, 16). Mbi shkëmbin e kësaj feje, të rrëfyer nga Shën Pjetri, Krishti ka hedhur themelet e Kishës së vet .

«TË SHPALLET ... PASURIA E PASHQYRTUESHME E KRISHTIT» (Ef 3, 8)
425 Transmetimi i fesë së krishterë është mbi të gjitha Lajmërimi i Jezu Krishtit, me qëllim që të çohen njerëzit te besimi në të. Që në fillim, nxënësit e parë kanë qenë të pushtuar nga dëshira e zjarrtë për të kumtuar Krishtin: «Ne, veç, nuk mundemi që të mos flasim për çka kemi parë e dëgjuar!» (Vap 4, 20). Ata i ftojnë njerëzit e të gjitha kohëve që të hyjnë në gëzimin e bashkimit të tyre me Krishtin:
Çka ishte qysh në fillim, çka dëgjuam, çka pamë me sytë tanë, çka soditëm dhe duart tona prekën, në lidhje me Fjalën e jetës, – po, Jeta u shfaq, ne e pamë dhe dëshmojmë dhe ju kumtojmë Jetën e pasosur, që ishte te Ati dhe na u shfaq neve – çka pamë e dëgjuam po jua kumtojmë edhe juve që edhe ju të keni bashkësi me ne. E bashkësia jonë është me Atin dhe me Birin e tij, Jezu Krishtin. Po ju shkruajmë këto që gëzimi ynë të jetë i plotë. (1 Gjn 1, 1-4)

NË QENDËR TË KATEKEZËS: KRISHTI
426 «Në qendër të katekezës ne gjejmë në thelb një person: personin e Jezusit të Nazaretit, Birin e vetëm të Atit..., i cili ka vuajtur dhe ka vdekur për ne dhe tani, i ngjallur, jeton përgjithmonë me ne... Prandaj, të katekizosh, do të thotë të zbulosh në personin e Krishtit, të gjithë planin e Hyjit... Do të thotë të përpiqesh të kuptosh vështrimin e gjesteve dhe të fjalëve të Krishtit, të shenjave që ka bërë ai» . Qëllimi i katekezës: «Të vërë... në bashkim... më Jezu Krishtin: vetëm ai mund të çojë te dashuria e Atit në Shpirtin dhe mund të na bëjë të marrim pjesë në jetën e të Shejtërueshmes Trini» .
427 «Në katekezë mësohet për Krishtin, Fjalën e mishëruar dhe Biri i Zotit, dhe të gjitha të tjerat bëhen duke iu referuar atij; ...vetëm Krishti mëson, ndërsa kushdo tjetër e bën këtë në masën që është zëdhënësi i tij, duke i dhënë mundësi Krishtit që të japë mësim nëpërmjet gojës së tij... Çdo katekist do të duhej t’ia përshtatte vetvetes fjalën e mistershme të Jezusit: «Mësimi im nuk është imi, por i Atij që më dërgoi» (Gjn 7, 16) .
428 Ai që është thirrur «për të dhënë mësim mbi Krishtin» duhet të kërkojë pra, mbi të gjitha, atë fitim «të lartë të njohjes së Krishtit», duhet të pranojë të humbasë çdo gjë, «me qëllim që të fitojë Krishtin dhe të gjendet në Të», dhe «ta njohë atë dhe fuqinë e ngjalljes së tij me pjesëmarrjen në vuajtjet e tija, që të bëhet i ngjashëm me Të në vdekjen e tij, që në ndonjë mënyrë të mund t’ia arrijë ngjalljes së të vdekurve.» (Fil 3, 8-11).
429 Nga kjo njohje plot dashuri për Krishtin, lind dëshira e papërmbajtur për ta lajmëruar, për të «ungjillëzuar», dhe për t’i çuar të tjerët te «po-ja» e fesë në Jezu Krishtin. Në të njëjtën kohë ndihet edhe nevoja për ta njohur përherë më mirë këtë besim. Për këtë qëllim, duke ndjekur rendin e Simbolit të besimit, para së gjithave do të paraqiten titujt kryesorë të Jezu Krishtit: Krisht, Bir i Hyjit, Zotëri (neni 2). Pastaj, me radhë, Simboli rrëfen misteret kryesore të jetës së Krishtit: ata të Mishërimit të tij (neni 3), ata të Pashkës së tij (nenet 4 dhe 5), më në fund ata të lavdërimit të tij (nenet 6 dhe 7).





«DHE NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E TIJ,
ZOTIN TONË



I. Jezusi
430 Jezu në hebraisht do të thotë «Hyji shpëton». Në çastin e Lajmërimit, engjëlli Gabriel thotë se emri i tij do të jetë Jezus, emër që shpreh njëkohësisht identitetin e tij dhe misionin e tij . Meqë vetëm Hyji mund t’i falë mëkatet , është Ai që, në Jezusin, Birin e vet të amshuar të bërë njeri «do ta shëlbojë popullin e vet prej mëkateve të tija» (Mt 1, 21). Kështu, në Jezusin, Hyji përmbledh të gjithë historinë e vet të shëlbimit në favor të njerëzve.
431 Në historinë e shëlbimit, Hyji nuk është kufizuar të çlirojë Izraelin «prej shtëpisë së skllavërisë» (Lp 5, 6) duke e bërë të dilte nga Egjipti; e shpëton edhe nga mëkati i vet. Meqë mëkati është kurdoherë një fyerje që i bëhet Hyjit , vetëm Hyji mund ta shlyejë . Prandaj Izraeli, duke fituar përherë e më shumë vetëdije për karakterin universal të mëkatit, nuk do të mund ta kërkojë më shpëtimin veçse duke i bërë thirrje emrit të Zotit Shpërblyes .
432 Emri Jezu do të thotë që vetë Emri i Hyjit është i pranishëm në personin e Birit të tij të bërë njeri për Shpërblimin universal dhe përfundimtar të mëkateve. Vetëm emri hyjnor sjell shëlbimin , dhe tashmë mund të thirret nga të gjithë, sepse, nëpërmjet Mishërimit, ai është bashkuar me të gjithë njerëzit në mënyrë të tillë që «s’ka asnjë person tjetër nën këtë kupë qielli që Hyji ua dha njerëzve me anën e të cilit do të mund të shëlbohemi» (Vap 4, 12) .
433 Emrin e Zotit Shpëtimtar e shqiptonte Kryeprifti vetëm një herë në vit, pasi e kishte spërkatur me gjakun e flisë pajtimoren e Shenjtit të Shenjtërve për larjen e mëkateve të Izraelit . Pajtimorja ishte vendi i pranisë së Zotit . Kur Shën Pali thotë për Jezusin se «Ati Hyj e caktoi të jetë ... fli pajtuese me anë të gjakut të vet» (Rom 3, 25), ka ndër mend të pohojë që në natyrën e tij njerëzore «Hyji nëpër Krishtin e pajtoi botën me vetveten» (2 Kor 5, 19).
434 Ngjallja e Jezusit lavdëron emrin e Zotit Shpëtimtar , sepse tashmë është emri i Jezusit që e shfaq në plotësinë e saj fuqinë më të lartë të «Emrit që është mbi çdo emër» (Fil 2, 9-10). Shpirtrat e këqij e kanë frikë emrin e tij dhe në emër të tij nxënësit e Jezusit kryejnë mrekullitë ; në të vërtetë çdo gjë që ata i kërkojnë Atit në emrin e tij, Ati ua jep .
435 Emri i Jezusit është në qendër të lutjes së krishterë. Të gjitha lutjet liturgjike përfundojnë me formulën «per Dominum nostrum Jesum Christum... – nëpër Zotin tonë Jezu Krishtin...» «Të Falemi Maria» arrin kulmin në fjalë: «i bekuar qoftë fryti i barkut tënd, Jezus». Lutja e zemrës, e zakonshme te lindorët dhe e quajtur «lutja e Jezusit», thotë: «O Zot Jezu Krisht, Bir i Zotit, ki mëshirë për mua mëkatarin». Shumë e shumë të krishterë vdesin me të vetmen fjalë në buzë «Jezus», si shën Zhanë D’Ark (Jeanne d’Arc).


II. Krishti
436 Krisht vjen nga përkthimi grek i termit hebraisht «Mesi» që do të thotë «i lyer». Ai bëhet emri i Jezusit vetëm sepse ai e kryen në mënyrë të përsosur misionin hyjnor që shënon. Në të vërtetë në Izrael ishin të lyer në Emër të Hyjit ata që i ishin shuguruar Atij për një mision që ai u kishte besuar atyre. Ishte rasti i mbretërve , i priftërinjve dhe, në raste të rralla, i profetëve . I tillë do të ishte, më shumë se kurrë, rasti i Mesisë, që Zoti do ta dërgonte për të vendosur përfundimisht Mbretërinë e vet . Mesia duhej të lyhej nga Shpirti i Zotit , njëkohësisht si mbret dhe prift , por edhe si profet . Jezusi e ka realizuar shpresën mesianike të Izraelit në funksionin e tij të trefishtë si prift, profet dhe mbret.
437 Engjëlli u ka lajmëruar barinjve lindjen e Jezusit si atë të Mesisë së premtuar Izraelit: «Sot, në qytet të Davidit ju lindi Shëlbuesi - Krishti Zot!» (Lk 2, 11). Që në fillim ai është « ai që Ati e shuguroi dhe e dërgoi në botë» (Gjn 10, 36), i zënë si «i shenjtë» (Lk 1, 35) në kraharorin e virgjër të Marisë. Jozefi ka qenë i thirrur nga Zoti të «merrte» me vete «Marinë», «të fejuarën» e vet, shtatzënë me «atë që është zënë në të... për virtyt të Shpirtit Shenjt» (Mt 1, 20), në mënyrë që Jezusi «i quajtur Krisht», të lindet nga e fejuara e Jozefit në pasardhësinë mesianike të Davidit (Mt 1, 16) .
438 Shugurimi mesianik i Jezusit shfaq misionin e tij hyjnor. «Kjo është diçka që e tregon vetë emri i tij, sepse me emrin e Krishtit nënkuptohet Ai që ka lyer, Ai që është lyer dhe vetë lyerja me të cilën është lyer: Ai që ka lyer, është Ati, Ai që është lyer është Biri, dhe është lyer në Shpirtin që është lyerja» . Shugurimi i tij mesianik i amshuar është zbuluar në kohën e jetës së tij tokësore, në çastin kur qe pagëzuar nga Gjoni, kur Hyji «e shuguroi me Shpirtin Shenjt e me pushtet» (Vap 10, 38) «që ky t’i zbulohet Izraelit» (Gjn 1, 31) si Mesia i tij. Veprat e tija dhe punët e tija do ta zbulojnë si «Shenjtin e Hyjit» (Mk 1, 24; Gjn 6, 69; Vap 3, 14).
439 Shumë judenj dhe disa paganë që e kishin të përbashkët shpresën me ta, i kanë njohur në Krisht tiparet themelore të «birit të Davidit» mesianik, të premtuar Izraelit nga Zoti . Jezusi e ka pranuar titullin e Mesisë, të cilin kishte të drejtë ta gëzonte , por jo pa rezerva, sepse një pjesë e bashkëkohësve të tij e konceptonin në një mënyrë tepër njerëzore , me thelb politik .
440 Jezusi e ka pranuar dëshmimin e fesë së Pjetrit, që e njihte si Mesi, duke lajmëruar mundimet tashmë të afërta të Birit të njeriut . Kështu ai ka zbuluar përmbajtjen autentike të karakterit të tij mbretëror mesianik, në identitetin transcendent të Birit të Njeriut «që zbriti nga qielli» (Gjn 3, 13) . Si dhe në misionin e vet shpërblyes të Shërbëtorit të vuajtur «Biri i njeriut... s’erdhi për të qenë shërbyer, por për të shërbyer e për të flijuar jetën e vet si shpërblim për të gjithë!)» (Mt 20, 28) . Prandaj kuptimi i vërtetë i karakterit të tij mbretëror shfaqet vetëm nga lartësia e kryqit . Vetëm pas Ngjalljes, karakteri i tij mbretëror mesianik do të mund të shpallet nga Pjetri para Popullit të Zotit: «Le ta dijë, pra, pa farë dyshimi mbarë populli i Izraelit se mu këtë Jezus, që ju e kryqëzuat, Hyji e bëri Zotëri e Mesi» (Vap 2, 36).

III. I vetmi Biri i Hyjit
441 Bir i Hyjit, në Besëlidhjen e Vjetër, është një titull që u jepet engjëjve , popullit të zgjedhur , bijve të Izraelit dhe mbretërve të tyre . Në raste të tilla ka kuptimin e një bijësimi që vendos ndërmjet Zotit dhe krijesës së tij marrëdhënie me një intimitet të veçantë. Kur Mbreti-Mesia i premtuar quhet «bir i Zotit» , kjo nuk do të thotë domosdo, sipas kuptimit fjalë për fjalë të atyre teksteve, që ai është më se njeri. Ata që e kanë cilësuar ashtu Jezusin si Mesi të Izraelit ndoshta nuk kanë dashur të thonë gjë më tepër .
442 Nuk është e njëjta gjë për Pjetrin kur rrëfen se Jezusi është «Mesia, Biri i Hyjit të gjallë» (Mt 16, 16), sepse Jezusi i përgjigjet me solemnitet: «Këtë nuk ta zbuloi mishi e gjaku, por Ati im që është në qiell» (Mt 16, 17). Në mënyrë paralele Pali, në lidhje me kthimin e tij në fe në rrugën e Damaskut, do të thotë: «Kur Atij, që më zgjodhi qysh në kraharorin e nënës dhe më thirri me hirin e vet, i pëlqeu ta zbulojë në mua Birin e vet për ta shpallur ndër paganë...» (Gal 1, 15-16). «Menjëherë filloi të predikojë në sinagoga se Jezusi është Biri i Hyjit» (Vap 9, 20). Kjo do të jetë që në fillimet qendra e besimit apostolik të shpallur para të gjithëve nga Pjetri si themel i Kishës .
443 Pjetri ka mundur ta njohë karakterin transcendent të bijësimit hyjnor të Jezusit Mesi, vetëm sepse vetë Jezusi e ka lënë të kuptojë qartë një gjë të tillë. Përpara Sinedrit, kur e pyesin akuzuesit e vet: «Ti, pra, qenke Biri i Hyjit?», Jezusi është përgjigjur: «Ju thoni të vërtetën! Unë jam!» (Lk 22, 70) . Tashmë shumë më parë, ai e kishte cilësuar veten si «Biri» që njeh Atin , që dallohet nga «shërbëtorët» që Zoti i ka dërguar më parë popullit të vet , më lart se vetë engjëjt . Ai e ka dalluar bijësimin e vet nga ai i apostujve të vet, duke mos thënë kurrë «Ati ynë» , përveçse kur i urdhëron ata: «Ju pra lutuni kështu: «Ati ynë» (Mt 6, 9); dhe e ka nënvizuar një dallim të tillë: «Ati im e Ati juaj» (Gjn 20, 17).
444 Ungjijtë, në dy çaste solemne, në Pagëzim dhe në Shndërrim të Krishtit, na njoftojnë për zërin e Atit që e cilëson si «Birin tim të dashur, të cilin e kam për zemër» . Jezusi e paraqet veten si «Një të vetmin Birin e Hyjit» (Gjn 3, 16) dhe me një titull të tillë e pohon paraekzistencën e vet të amshuar . Ai e kërkon besimin «në Emrin e Njëlindurit, Birit të Hyjit» (Gjn 3, 18). Ky rrëfim i krishterë duket që në thirrmën e Centurionit përpara Jezusit në kryq: « Ky njeri paska qenë me të vërtetë Biri i Hyjit!» (Mk 15, 39); vetëm në Misterin e Pashkëve besimtari mund t’i japë titullit «Bir i Hyjit» kuptimin e tij të plotë.
445 Pas Ngjalljes bijësimi i tij hyjnor duket në fuqinë e natyrës së tij njerëzore të lumturuar: ai është bërë «Bir i Hyjit me të gjitha pushtetet me anë të Shpirtit Shenjt mbas ngjalljes prej të vdekurve » (Rom 1, 4) . Apostujt do të mund të rrëfejnë: «Ne e pamë lavdinë e tij, atë lavdi që prej Atit i përket Birit të vetëm plot hir e të vërtetë» (Gjn 1, 14).

IV. Zot
446 Në përkthimin grek të librave të Besëlidhjes së Vjetër, emri i patregueshëm me gojë nën të cilin Zoti i është zbuluar Moisiut , YHWH, është përkthyer me «Kyrios» («Zot»). Që atëherë fjala Zot bëhet emri më i zakonshëm për të treguar vetë hyjninë e Zotit të Izraelit. Besëlidhja e Re e shfrytëzon me këtë kuptim të fortë titullin «Zot» njëkohësisht për Atin, por, dhe kjo është gjëja e re, edhe për Jezusin, i njohur kështu edhe ai vetë si Hyj .
447 Vetë Jezusi ia jep vetes, në mënyrë të mbuluar, një titull të tillë atëherë kur diskuton me farisenjtë për kuptimin e Psalmit 110 , por edhe në mënyrë të qartë kur u drejtohet Apostujve të vet . Gjatë jetës së tij publike, gjestet e tija të pushtetit mbi natyrën, mbi sëmundjet, mbi demonët, mbi vdekjen dhe mbi mëkatin, e shfaqnin sovranitetin e tij hyjnor.
448 Shumë shpesh, ndër Ungjijtë, disa persona i drejtohen Jezusit duke e quajtur «Zotëri». Ky titull shpreh respektin dhe besimin e atyre që i afrohen Jezusit dhe presin nga ai ndihmë dhe shërim . I shqiptuar nën veprimin e Shpirtit Shenjt, shpreh njohjen e Misterit hyjnor të Jezusit . Në takimin me Jezusin e ngjallur, bëhet shprehje adhurimi: «Zotëria im dhe Hyji im!» (Gjn 20, 28). Atëherë bëhet një shprehje dashurie dhe dashamirësie, që do të mbetet diçka e veçantë për traditën e krishterë: «Është Zotëria!» (Gjn 21, 7).
449 Duke i dhënë Jezusit titullin hyjnor Zot, rrëfimet e para të fesë të Kishës pohojnë, që në fillim , se pushteti, nderi dhe lavdia që i takojnë Zotit Atë, i përkasin edhe Jezusit , sepse ai ka «natyrë hyjnore» (Fil 2, 6), dhe që Ati e ka shfaqur këtë karakter hyjnor të Jezusit duke e ngjallur nga të vdekurit dhe duke e ngritur lart në lavdinë e vet .
450 Që në fillim të historisës së krishterë, pohimi i karakterit hyjnor të Krishtit mbi botën dhe mbi historinë sjell si pasoja edhe njohjen e faktit se njeriu nuk duhet t’ia nënshtrojë lirinë e vet personale, në mënyrë absolute, asnjë fuqie të kësaj bote, por vetëm Hyjit Atë dhe Zotit Jezu Krisht: Cezari nuk është «Zoti» . «Kisha beson... se gjen në Zotin dhe Mësuesin e vet, çelësin, qendrën dhe qëllimin e fundit të të gjithë historisë njerëzore» .
451 Lutja e krishterë dallohet nga titulli «Zot», qoftë kur bëhet fjalë për thirrjen për t’u lutur: «Zoti qoftë me ju», qoftë në përfundim të lutjes: «Nëpër Zotin tonë Jezu Krishtin, ose kur lëshohet thirrma plot besim dhe shpresë: «Maran àtha» («Zoti po vjen»), ose «Maranà tha» («Eja, o Zot!» (1 Kor 16, 22), «Amen! Eja, o Zot, Jezus!» (Zb 22, 20).


Mund te jem i tronditur. Edhe ti. Por e kam lexuar 100 here e duhet te pohoj qe kjo eshte ne perkim me Bible, e me ghithe traditen kristiane, nga shekulli i pare se eres sone. E ne gjithe keto ka nje logjike. Nje logjike qe nuk mund ta gjesh ne Kurani. Nuk di pse, nga momenti qe Ai u shkua 50 vjet pas kesaj.

Me simpati. crici_01

[Gostivari_usa]

BESOJ NË JEZU KRISHTIN
NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT
Nga dita e ringjalljes ky eshte besimi kristian. - Atehere Thomai u pergjigj dhe i tha: "Zoti im dhe Perendia im" (Gjon 20/28).
Edhe sot te krishteret perserisin shpesh here keto fjale ne deshmim te besimit te tyre.
Me simpati. crici_01

Pse nje ?!!Nga e di ti qe Perendija ka nje bir ?!! Nese ka nje , atehere mund te kete edhe dy , nese ka dy mund te kete edhe tre !!!
Mos valle ti ke pa familjen e Perendise qe te dish se sa femije ka Perendija ?!!
Nuk keni faj juve cipi-ripi , llogjika e juaj ka faj, tan kohen folni , mundoheni te tregoheni se besoni ne nje Perendi te vetme ndersa besimin tuaj e keni kthyer ne besim politeist dhe me e keqja kete nuk e kuptoni,akoma mendoni se besoni ne nje Zot!!!
Jezusi sipas Bibles suaj thot "Father why you have foresaken me " !!!
Lexo dhe mendo pak.

GV_USA