Njehshmeria e Zotit tek te krishteret dhe muslimanet

[Gostivari_usa]

ATI _ BIRI _ FRYMA E SHENJETE = JAN NJE

1 x 1 x 1 = 1

Ose ma mire per ata qe nuk jane ne gjendje te kuptojne trinitetin , ja nje video qe e sqaron trinitetin ne menyre perfekte !







GV_USA

[celyy]

Eeeeh ky ne video e paska spjeguar tamam, hahahahaha.

p.s - Seminarist , as ti smund tja kalosh ketij ne spjegimin te trinitetit

[shkencari]

[QUOTE=Uarda-1;1936382]Shiko po te pergjigjem me disa shembuj.
Sa gjymtyre ka trupi?
Shuma e te tera ketyre nuk japin nje trup te vetem?
Ti ke nje fryme, ke nje trup ke dhe nje mendje shuma e ketyre sje ti personalisht?
Keshtu qe At, Bir dhe Fryme e Shenjte jane nje.
Dhe persa i perket Frymes se Shenjte, lexoje ne Bibel, e ke shume mire te shpjeguar se cfare eshte.[/QUOT

E kuptoj qellimin tend! persa i perket shembullit mu nuk me duket aspak logjik.
po mundohem te sjell nje logjik me te thjesht:
Ju mir e keni kur thoni qe fryma, trupi mendja, e shum pjes te tjera te trupit perbejn nje. por edhe babe nene djal vajz mund ti permbledhim me nje term familje. keshtuqe dhe babe bir frym nuk mund te jen nje.

[Arrnubi]

Kurani 61: 6: mire qe te besoni kete. Eshte thelbi i besimit myslyman.


Pastaj pjesa e Gjonit. Kristianet mendojne se Ngushelluesi per te cilin flet Jezusi eshte Spirti i Shenjt, qe zbriti ne nje menyre solemne diten e Rreshajeve ne Cenaklin per te ngushelluar dhe per te perforcuar dishepujt te tstishtuar per njarjet e Pashkeve. Muhamedi nuk ka qene asnjehere nje Ngushellues per kristianet.



.
Me simpati dhe nderim. crici_01

Une te keshilloj ta analizosh versetet biblike te gjonit 14 dhe 16

Ti thua se Muhamedi nuk ka qene asnjehere ngushullues per Kristianet.Gabon rende perkundrazi ka qene me shume se nje Ngushullues.

5:19.
O ithtarë të librit(E bibles), ju erdhi i dërguari i Jonë(Muhamedi), ju sqaron (çështjet e fesë) pas ndërprerjes së të dërguarve, në mënyrë që të mos thoni: "Neve nuk na erdhi as i dërguar që të na përgëzojë, e as të na tërheqë vërejtjen ". Pra ja, ju erdhi Përgëzuesi dhe Kërcenuesi. All-llahu është fuqiplotë për çdo send.

Une te Keshilloj ti rikthehesh gjuhesh hebreje ne kuptimin e ketyre verseteve

Nese tek gjoni thuhet

8 Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.

Me thuaj kush e bindi boten per mekatin drejtesine dhe gjykimin me ligjin e Zotit.Pali e hoqi ligjin dhe gjykimin.Drejtesia ska qene asnjehere ne pushtetin kristian.

13 Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t'ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai nuk do të flasë nga vetja, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t'ju kumtojë gjërat që do vijnë.

14 Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej meje dhe do t'jua kumtojë.

15 Të gjitha gjërat që ka Zoti janë të miat; për këtë ju thashë se ai do të marrë prej simes dhe do t'jua kumtojë.(Gjoni 16)

A nuk ka folur realitetin per Jezusin Muhamedi a.s. A nuk ka treguar historine e lindjes se Tij dhe me shume sesa ka bibla si histori.A nuk ka treguar per Tryezen qe ju zbriti besimtareve, per foljen e jezusit kur ishte foshnje ne nidhme te Nenes se tij pasi hebrejte akuzuan nenen e tij per imoralitet.A nuk ka treguar Kurani historine e Nenes se tij dhe ka vendosur nje kapitull me emrin e saj. Pse nuk e pranoni Kuranin si liber te Zotit kur ne te permendet Merjemja(Maria) dhe nuk permendet Nena e Muhamedit a,s.Kjo tregon se Kurani eshte Hyjnor .


Vete Hebrejte pritnin qe atyre tu vije nje profet tjeter pervec Mesise dhe Gjonit.

Prandaj unë po ju them se juve do t'ju hiqet mbretëria e Perëndisë dhe do t'i jepet një kombi që do ta bëjë të japë fryt.(Mateu 21/42-43)


19 Dhe kjo është dëshmia e Gjonit, kur Judenjtë i dërguan nga Jeruzalemi priftërinj dhe levitë për ta pyetur: "Kush je ti?".20 Ai edhe e rrëfeu, edhe nuk e mohoi, dhe rrëfeu: "Unë nuk jam Mesia(Krishti)".
21 Atëherë ata e pyetën: "Kush je, pra? A je Elia?". Ai tha: "Nuk jam!". "Je ti profeti?". Dhe ai përgjigjej: "Jo!".
22 Atëherë ata i thanë: "Kush je ti, që t'u japim përgjigje atyre që na dërguan? Ç'thua për veten tënde?".
23 Ai u përgjigj: "Unë jam zëri i atij që bërtet në shkretëtirë: drejtoni udhën e Zotit, sikurse tha profeti Isaia".
24 Dhe ata që qenë dërguar, ishin nga farisenjtë;
25 ata e pyetën dhe i thanë: "Atëherë pse ti pagëzon, kur nuk je as Mesia, as Elia, as Profeti?".(Gjoni 1/19-25)

Pra hebrejtë e kishin të shkruar në librat e tyre se do të vinin tre profetë në të ardhmen.Njeri do ishte Elia.

Dhe Jezusi e vërtëton këtë se Gjon Pagëzori ishte Elia.(Nuk po merrem me gabimin biblik pse Gjoni e mohon ndersa jezusi e pohon)

12 Dhe qysh nga ditët e Gjon Pagëzorit e deri tash mbretëria e qiejve po pëson dhunë dhe të dhunshmit e grabitën.
13 Sepse të gjithë profetët dhe ligji kanë profetizuar deri te Gjoni. Dhe, në daçi ta pranoni, ai është Elia, që duhej të vijë. (Mateu 11/12-14).(Mateu 17/11-13)

Po kështu Bibla tregon se Jezusi ishte Mesia (Krishti).

28 Ata u përgjigjën: "Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët".
29 Dhe ai u tha atyre: "Po ju, kush thoni se jam?". Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: "Ti je Mesia(Krishti)".
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.(Marku 8/28-30)

Po kush ishte Profeti që pritej të vinte mbas Jezusit.Nuk ka sesi të jetë askush përvec Profetit Muhamed a.s dhe për këtë dëshmoi vetë Jezusi në bibël ku tregon se mbas largimit të tij do vij një profet tjetër.

Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të vijë te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t'jua dërgoj.(Gjoni 16/7)

Jeremia 28:9:"Profeti i cili predikon Paqen dhe profetesia e tij plotesohet do ta njihet si profeti i derguar me te vertete nga i Plotfuqishmi (Zoti)."

Dhe se fundi beji nje pyetje muslimaneve se ke duan me shume jezusin apo besimtaret dhe shoket e tyre qe falen me to perdite.Vertet do gjesh pergjigje qe do ta vleresosh?

[crici_01]

Per ata qe me vullnet te mire, duke harruar per disa minuta mendimet e veta, deshirojne te kuptojne mendimet e te tjereve. Dokumenti qe kam gjetur me pelqen shume, e kam perktyer nga
frengjisht, spresoj lmire. Pres reagime. Eshte shume i gjate. Komenton "besojmen" nikeno-Kostantinopolitan.








BESOJ NË JEZU KRISHTIN
NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT



LAJMI I MIRË: ZOTI KA DËRGUAR BIRIN E VET
422 «Por, kur erdhi koha e caktuar, Hyji dërgoi Birin e vet, të lindur prej gruaje, të nënshtruar Ligjit, që t’i shpërblente të nënshtruarit e Ligjit, që ne ta fitonim bijësinë në shpirt» (Gal 4, 4-5). Ja Lajmi i Mirë në lidhje me «Jezu Krishtin, Birin e Hyjit» (Mk 1, 1): Zoti e pa dhe e shpërbleu popullin e vet , i ka plotësuar premtimet e bëra Adamit dhe pasardhësve të tij ; dhe ka shkuar përtej çdo pritjeje: ka dërguar «Djalin e dëshirit» (Mk 1, 11).
423 Ne besojmë dhe dëshmojmë se Jezusi i Nazaretit, i lindur hebre nga një bijë e Izraelit, në Betlehem, në kohen e mbretit Herod i Madh dhe të perandorit Cezar Augustit, me mjeshtërí zdrukthëtar, i vdekur i kryqëzuar në Jerusalem, nën Prokurorin Ponc Pilatin, kur ishte në sundim perandori Tiber, është Biri i amshuar i Zotit, i bërë njeri, i cili «erdhi prej Hyjit» (Gjn 13, 3), «zbriti nga qielli» (Gjn 3, 13; 6, 33), ka «ardhur në trup» (1 Gjn 4, 2); në të vërtetë «Fjala u bë njeri e banoi ndër ne. Ne e pamë lavdinë e tij, atë lavdi që prej Atit i përket Birit të vetëm plot hir e të vërtetë... Vërtet, prej plotësisë së tij të gjithë ne morëm, madje, hir mbi hir» (Gjn 1, 14. 16).
424 Të nxitur nga hiri i Shpirtit Shenjt dhe të tërhequr nga Ati, në lidhje me Jezusin, besojmë dhe rrëfejmë: «Ti je Mesia – Biri i Hyjit të gjallë!» (Mt 16, 16). Mbi shkëmbin e kësaj feje, të rrëfyer nga Shën Pjetri, Krishti ka hedhur themelet e Kishës së vet .

425 Transmetimi i fesë së krishterë është mbi të gjitha Lajmërimi i Jezu Krishtit, me qëllim që të çohen njerëzit te besimi në të. Që në fillim, nxënësit e parë kanë qenë të pushtuar nga dëshira e zjarrtë për të kumtuar Krishtin: «Ne, veç, nuk mundemi që të mos flasim për çka kemi parë e dëgjuar!» (Vap 4, 20). Ata i ftojnë njerëzit e të gjitha kohëve që të hyjnë në gëzimin e bashkimit të tyre me Krishtin:
Çka ishte qysh në fillim, çka dëgjuam, çka pamë me sytë tanë, çka soditëm dhe duart tona prekën, në lidhje me Fjalën e jetës, – po, Jeta u shfaq, ne e pamë dhe dëshmojmë dhe ju kumtojmë Jetën e pasosur, që ishte te Ati dhe na u shfaq neve – çka pamë e dëgjuam po jua kumtojmë edhe juve që edhe ju të keni bashkësi me ne. E bashkësia jonë është me Atin dhe me Birin e tij, Jezu Krishtin. Po ju shkruajmë këto që gëzimi ynë të jetë i plotë. (1 Gjn 1, 1-4)

426 «Në qendër të katekezës ne gjejmë në thelb një person: personin e Jezusit të Nazaretit, Birin e vetëm të Atit..., i cili ka vuajtur dhe ka vdekur për ne dhe tani, i ngjallur, jeton përgjithmonë me ne... Prandaj, të katekizosh, do të thotë të zbulosh në personin e Krishtit, të gjithë planin e Hyjit... Do të thotë të përpiqesh të kuptosh vështrimin e gjesteve dhe të fjalëve të Krishtit, të shenjave që ka bërë ai» . Qëllimi i katekezës: «Të vërë... në bashkim... më Jezu Krishtin: vetëm ai mund të çojë te dashuria e Atit në Shpirtin dhe mund të na bëjë të marrim pjesë në jetën e të Shejtërueshmes Trini» .
427 «Në katekezë mësohet për Krishtin, Fjalën e mishëruar dhe Biri i Zotit, dhe të gjitha të tjerat bëhen duke iu referuar atij; ...vetëm Krishti mëson, ndërsa kushdo tjetër e bën këtë në masën që është zëdhënësi i tij, duke i dhënë mundësi Krishtit që të japë mësim nëpërmjet gojës së tij... Çdo katekist do të duhej t’ia përshtatte vetvetes fjalën e mistershme të Jezusit: «Mësimi im nuk është imi, por i Atij që më dërgoi» (Gjn 7, 16) .
428 Ai që është thirrur «për të dhënë mësim mbi Krishtin» duhet të kërkojë pra, mbi të gjitha, atë fitim «të lartë të njohjes së Krishtit», duhet të pranojë të humbasë çdo gjë, «me qëllim që të fitojë Krishtin dhe të gjendet në Të», dhe «ta njohë atë dhe fuqinë e ngjalljes së tij me pjesëmarrjen në vuajtjet e tija, që të bëhet i ngjashëm me Të në vdekjen e tij, që në ndonjë mënyrë të mund t’ia arrijë ngjalljes së të vdekurve.» (Fil 3, 8-11).
429 Nga kjo njohje plot dashuri për Krishtin, lind dëshira e papërmbajtur për ta lajmëruar, për të «ungjillëzuar», dhe për t’i çuar të tjerët te «po-ja» e fesë në Jezu Krishtin. Në të njëjtën kohë ndihet edhe nevoja për ta njohur përherë më mirë këtë besim. Për këtë qëllim, duke ndjekur rendin e Simbolit të besimit, para së gjithave do të paraqiten titujt kryesorë të Jezu Krishtit: Krisht, Bir i Hyjit, Zotëri (neni 2). Pastaj, me radhë, Simboli rrëfen misteret kryesore të jetës së Krishtit: ata të Mishërimit të tij (neni 3), ata të Pashkës së tij (nenet 4 dhe 5), më në fund ata të lavdërimit të tij (nenet 6 dhe 7).




«DHE NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E TIJ,
ZOTIN TONË

I. Jezusi
430 Jezu në hebraisht do të thotë «Hyji shpëton». Në çastin e Lajmërimit, engjëlli Gabriel thotë se emri i tij do të jetë Jezus, emër që shpreh njëkohësisht identitetin e tij dhe misionin e tij . Meqë vetëm Hyji mund t’i falë mëkatet , është Ai që, në Jezusin, Birin e vet të amshuar të bërë njeri «do ta shëlbojë popullin e vet prej mëkateve të tija» (Mt 1, 21). Kështu, në Jezusin, Hyji përmbledh të gjithë historinë e vet të shëlbimit në favor të njerëzve.
431 Në historinë e shëlbimit, Hyji nuk është kufizuar të çlirojë Izraelin «prej shtëpisë së skllavërisë» (Lp 5, 6) duke e bërë të dilte nga Egjipti; e shpëton edhe nga mëkati i vet. Meqë mëkati është kurdoherë një fyerje që i bëhet Hyjit , vetëm Hyji mund ta shlyejë . Prandaj Izraeli, duke fituar përherë e më shumë vetëdije për karakterin universal të mëkatit, nuk do të mund ta kërkojë më shpëtimin veçse duke i bërë thirrje emrit të Zotit Shpërblyes .
432 Emri Jezu do të thotë që vetë Emri i Hyjit është i pranishëm në personin e Birit të tij të bërë njeri për Shpërblimin universal dhe përfundimtar të mëkateve. Vetëm emri hyjnor sjell shëlbimin , dhe tashmë mund të thirret nga të gjithë, sepse, nëpërmjet Mishërimit, ai është bashkuar me të gjithë njerëzit në mënyrë të tillë që «s’ka asnjë person tjetër nën këtë kupë qielli që Hyji ua dha njerëzve me anën e të cilit do të mund të shëlbohemi» (Vap 4, 12) .
433 Emrin e Zotit Shpëtimtar e shqiptonte Kryeprifti vetëm një herë në vit, pasi e kishte spërkatur me gjakun e flisë pajtimoren e Shenjtit të Shenjtërve për larjen e mëkateve të Izraelit . Pajtimorja ishte vendi i pranisë së Zotit . Kur Shën Pali thotë për Jezusin se «Ati Hyj e caktoi të jetë ... fli pajtuese me anë të gjakut të vet» (Rom 3, 25), ka ndër mend të pohojë që në natyrën e tij njerëzore «Hyji nëpër Krishtin e pajtoi botën me vetveten» (2 Kor 5, 19).
434 Ngjallja e Jezusit lavdëron emrin e Zotit Shpëtimtar , sepse tashmë është emri i Jezusit që e shfaq në plotësinë e saj fuqinë më të lartë të «Emrit që është mbi çdo emër» (Fil 2, 9-10). Shpirtrat e këqij e kanë frikë emrin e tij dhe në emër të tij nxënësit e Jezusit kryejnë mrekullitë ; në të vërtetë çdo gjë që ata i kërkojnë Atit në emrin e tij, Ati ua jep .
435 Emri i Jezusit është në qendër të lutjes së krishterë. Të gjitha lutjet liturgjike përfundojnë me formulën «per Dominum nostrum Jesum Christum... – nëpër Zotin tonë Jezu Krishtin...» «Të Falemi Maria» arrin kulmin në fjalë: «i bekuar qoftë fryti i barkut tënd, Jezus». Lutja e zemrës, e zakonshme te lindorët dhe e quajtur «lutja e Jezusit», thotë: «O Zot Jezu Krisht, Bir i Zotit, ki mëshirë për mua mëkatarin». Shumë e shumë të krishterë vdesin me të vetmen fjalë në buzë «Jezus», si shën Zhanë D’Ark (Jeanne d’Arc).

Krishti
436 Krisht vjen nga përkthimi grek i termit hebraisht «Mesi» që do të thotë «i lyer». Ai bëhet emri i Jezusit vetëm sepse ai e kryen në mënyrë të përsosur misionin hyjnor që shënon. Në të vërtetë në Izrael ishin të lyer në Emër të Hyjit ata që i ishin shuguruar Atij për një mision që ai u kishte besuar atyre. Ishte rasti i mbretërve , i priftërinjve dhe, në raste të rralla, i profetëve . I tillë do të ishte, më shumë se kurrë, rasti i Mesisë, që Zoti do ta dërgonte për të vendosur përfundimisht Mbretërinë e vet . Mesia duhej të lyhej nga Shpirti i Zotit , njëkohësisht si mbret dhe prift , por edhe si profet . Jezusi e ka realizuar shpresën mesianike të Izraelit në funksionin e tij të trefishtë si prift, profet dhe mbret.
437 Engjëlli u ka lajmëruar barinjve lindjen e Jezusit si atë të Mesisë së premtuar Izraelit: «Sot, në qytet të Davidit ju lindi Shëlbuesi - Krishti Zot!» (Lk 2, 11). Që në fillim ai është « ai që Ati e shuguroi dhe e dërgoi në botë» (Gjn 10, 36), i zënë si «i shenjtë» (Lk 1, 35) në kraharorin e virgjër të Marisë. Jozefi ka qenë i thirrur nga Zoti të «merrte» me vete «Marinë», «të fejuarën» e vet, shtatzënë me «atë që është zënë në të... për virtyt të Shpirtit Shenjt» (Mt 1, 20), në mënyrë që Jezusi «i quajtur Krisht», të lindet nga e fejuara e Jozefit në pasardhësinë mesianike të Davidit (Mt 1, 16) .
438 Shugurimi mesianik i Jezusit shfaq misionin e tij hyjnor. «Kjo është diçka që e tregon vetë emri i tij, sepse me emrin e Krishtit nënkuptohet Ai që ka lyer, Ai që është lyer dhe vetë lyerja me të cilën është lyer: Ai që ka lyer, është Ati, Ai që është lyer është Biri, dhe është lyer në Shpirtin që është lyerja» . Shugurimi i tij mesianik i amshuar është zbuluar në kohën e jetës së tij tokësore, në çastin kur qe pagëzuar nga Gjoni, kur Hyji «e shuguroi me Shpirtin Shenjt e me pushtet» (Vap 10, 38) «që ky t’i zbulohet Izraelit» (Gjn 1, 31) si Mesia i tij. Veprat e tija dhe punët e tija do ta zbulojnë si «Shenjtin e Hyjit» (Mk 1, 24; Gjn 6, 69; Vap 3, 14).
439 Shumë judenj dhe disa paganë që e kishin të përbashkët shpresën me ta, i kanë njohur në Krisht tiparet themelore të «birit të Davidit» mesianik, të premtuar Izraelit nga Zoti . Jezusi e ka pranuar titullin e Mesisë, të cilin kishte të drejtë ta gëzonte , por jo pa rezerva, sepse një pjesë e bashkëkohësve të tij e konceptonin në një mënyrë tepër njerëzore , me thelb politik .
440 Jezusi e ka pranuar dëshmimin e fesë së Pjetrit, që e njihte si Mesi, duke lajmëruar mundimet tashmë të afërta të Birit të njeriut . Kështu ai ka zbuluar përmbajtjen autentike të karakterit të tij mbretëror mesianik, në identitetin transcendent të Birit të Njeriut «që zbriti nga qielli» (Gjn 3, 13) . Si dhe në misionin e vet shpërblyes të Shërbëtorit të vuajtur «Biri i njeriut... s’erdhi për të qenë shërbyer, por për të shërbyer e për të flijuar jetën e vet si shpërblim për të gjithë!)» (Mt 20, 28) . Prandaj kuptimi i vërtetë i karakterit të tij mbretëror shfaqet vetëm nga lartësia e kryqit . Vetëm pas Ngjalljes, karakteri i tij mbretëror mesianik do të mund të shpallet nga Pjetri para Popullit të Zotit: «Le ta dijë, pra, pa farë dyshimi mbarë populli i Izraelit se mu këtë Jezus, që ju e kryqëzuat, Hyji e bëri Zotëri e Mesi» (Vap 2, 36).

I vetmi Biri i Hyjit
441 Bir i Hyjit, në Besëlidhjen e Vjetër, është një titull që u jepet engjëjve , popullit të zgjedhur , bijve të Izraelit dhe mbretërve të tyre . Në raste të tilla ka kuptimin e një bijësimi që vendos ndërmjet Zotit dhe krijesës së tij marrëdhënie me një intimitet të veçantë. Kur Mbreti-Mesia i premtuar quhet «bir i Zotit» , kjo nuk do të thotë domosdo, sipas kuptimit fjalë për fjalë të atyre teksteve, që ai është më se njeri. Ata që e kanë cilësuar ashtu Jezusin si Mesi të Izraelit ndoshta nuk kanë dashur të thonë gjë më tepër .
442 Nuk është e njëjta gjë për Pjetrin kur rrëfen se Jezusi është «Mesia, Biri i Hyjit të gjallë» (Mt 16, 16), sepse Jezusi i përgjigjet me solemnitet: «Këtë nuk ta zbuloi mishi e gjaku, por Ati im që është në qiell» (Mt 16, 17). Në mënyrë paralele Pali, në lidhje me kthimin e tij në fe në rrugën e Damaskut, do të thotë: «Kur Atij, që më zgjodhi qysh në kraharorin e nënës dhe më thirri me hirin e vet, i pëlqeu ta zbulojë në mua Birin e vet për ta shpallur ndër paganë...» (Gal 1, 15-16). «Menjëherë filloi të predikojë në sinagoga se Jezusi është Biri i Hyjit» (Vap 9, 20). Kjo do të jetë që në fillimet qendra e besimit apostolik të shpallur para të gjithëve nga Pjetri si themel i Kishës .
443 Pjetri ka mundur ta njohë karakterin transcendent të bijësimit hyjnor të Jezusit Mesi, vetëm sepse vetë Jezusi e ka lënë të kuptojë qartë një gjë të tillë. Përpara Sinedrit, kur e pyesin akuzuesit e vet: «Ti, pra, qenke Biri i Hyjit?», Jezusi është përgjigjur: «Ju thoni të vërtetën! Unë jam!» (Lk 22, 70) . Tashmë shumë më parë, ai e kishte cilësuar veten si «Biri» që njeh Atin , që dallohet nga «shërbëtorët» që Zoti i ka dërguar më parë popullit të vet , më lart se vetë engjëjt . Ai e ka dalluar bijësimin e vet nga ai i apostujve të vet, duke mos thënë kurrë «Ati ynë» , përveçse kur i urdhëron ata: «Ju pra lutuni kështu: «Ati ynë» (Mt 6, 9); dhe e ka nënvizuar një dallim të tillë: «Ati im e Ati juaj» (Gjn 20, 17).
444 Ungjijtë, në dy çaste solemne, në Pagëzim dhe në Shndërrim të Krishtit, na njoftojnë për zërin e Atit që e cilëson si «Birin tim të dashur, të cilin e kam për zemër» . Jezusi e paraqet veten si «Një të vetmin Birin e Hyjit» (Gjn 3, 16) dhe me një titull të tillë e pohon paraekzistencën e vet të amshuar . Ai e kërkon besimin «në Emrin e Njëlindurit, Birit të Hyjit» (Gjn 3, 18). Ky rrëfim i krishterë duket që në thirrmën e Centurionit përpara Jezusit në kryq: « Ky njeri paska qenë me të vërtetë Biri i Hyjit!» (Mk 15, 39); vetëm në Misterin e Pashkëve besimtari mund t’i japë titullit «Bir i Hyjit» kuptimin e tij të plotë.
445 Pas Ngjalljes bijësimi i tij hyjnor duket në fuqinë e natyrës së tij njerëzore të lumturuar: ai është bërë «Bir i Hyjit me të gjitha pushtetet me anë të Shpirtit Shenjt mbas ngjalljes prej të vdekurve » (Rom 1, 4) . Apostujt do të mund të rrëfejnë: «Ne e pamë lavdinë e tij, atë lavdi që prej Atit i përket Birit të vetëm plot hir e të vërtetë» (Gjn 1, 14).

Zot
446 Në përkthimin grek të librave të Besëlidhjes së Vjetër, emri i patregueshëm me gojë nën të cilin Zoti i është zbuluar Moisiut , YHWH, është përkthyer me «Kyrios» («Zot»). Që atëherë fjala Zot bëhet emri më i zakonshëm për të treguar vetë hyjninë e Zotit të Izraelit. Besëlidhja e Re e shfrytëzon me këtë kuptim të fortë titullin «Zot» njëkohësisht për Atin, por, dhe kjo është gjëja e re, edhe për Jezusin, i njohur kështu edhe ai vetë si Hyj .
447 Vetë Jezusi ia jep vetes, në mënyrë të mbuluar, një titull të tillë atëherë kur diskuton me farisenjtë për kuptimin e Psalmit 110 , por edhe në mënyrë të qartë kur u drejtohet Apostujve të vet . Gjatë jetës së tij publike, gjestet e tija të pushtetit mbi natyrën, mbi sëmundjet, mbi demonët, mbi vdekjen dhe mbi mëkatin, e shfaqnin sovranitetin e tij hyjnor.
448 Shumë shpesh, ndër Ungjijtë, disa persona i drejtohen Jezusit duke e quajtur «Zotëri». Ky titull shpreh respektin dhe besimin e atyre që i afrohen Jezusit dhe presin nga ai ndihmë dhe shërim . I shqiptuar nën veprimin e Shpirtit Shenjt, shpreh njohjen e Misterit hyjnor të Jezusit . Në takimin me Jezusin e ngjallur, bëhet shprehje adhurimi: «Zotëria im dhe Hyji im!» (Gjn 20, 28). Atëherë bëhet një shprehje dashurie dhe dashamirësie, që do të mbetet diçka e veçantë për traditën e krishterë: «Është Zotëria!» (Gjn 21, 7).
449 Duke i dhënë Jezusit titullin hyjnor Zot, rrëfimet e para të fesë të Kishës pohojnë, që në fillim , se pushteti, nderi dhe lavdia që i takojnë Zotit Atë, i përkasin edhe Jezusit , sepse ai ka «natyrë hyjnore» (Fil 2, 6), dhe që Ati e ka shfaqur këtë karakter hyjnor të Jezusit duke e ngjallur nga të vdekurit dhe duke e ngritur lart në lavdinë e vet .
450 Që në fillim të historisës së krishterë, pohimi i karakterit hyjnor të Krishtit mbi botën dhe mbi historinë sjell si pasoja edhe njohjen e faktit se njeriu nuk duhet t’ia nënshtrojë lirinë e vet personale, në mënyrë absolute, asnjë fuqie të kësaj bote, por vetëm Hyjit Atë dhe Zotit Jezu Krisht: Cezari nuk është «Zoti» . «Kisha beson... se gjen në Zotin dhe Mësuesin e vet, çelësin, qendrën dhe qëllimin e fundit të të gjithë historisë njerëzore» .
451 Lutja e krishterë dallohet nga titulli «Zot», qoftë kur bëhet fjalë për thirrjen për t’u lutur: «Zoti qoftë me ju», qoftë në përfundim të lutjes: «Nëpër Zotin tonë Jezu Krishtin, ose kur lëshohet thirrma plot besim dhe shpresë: «Maran àtha» («Zoti po vjen»), ose «Maranà tha» («Eja, o Zot!» (1 Kor 16, 22), «Amen! Eja, o Zot, Jezus!» (Zb 22, 20).


Në sintezë
452 Emri «Jezus» do të thotë «Zoti që shpëton». Fëmija i lindur nga a Mari quhet «Jezus», «sepse Ai do ta shëlbojë popullin e vet prej mëkateve të tija» (Mt 1, 21): «S’ka asnjë person tjetër nën këtë kupë qielli, që Hyji ua dha njerëzve me anën e të cilit do të mund të shëlbohemi» (Vap 4, 12).
453 Emri «Krisht» do të thotë «I Lyer» (I Shuguruar), «Mesi». Jezusi është Krishti, sepse Zoti «e shuguroi me Shpirt Shenjt dhe me pushtet» (Vap 10, 38). Ai ishte ai që duhej të vinte , objekti i «shpresës së Izraelit» (Vap 28, 20).
454 Emri «Bir i Hyjit» tregon marrëdhënien unike dhe të amshuar të Jezu Krishtit me Hyjin, Atin e vet: Ai është Biri i vetëm i Atit dhe Zot ai vetë . Për të qenë të krishterë duhet besuar se Jezu Krishti është i Biri i Hyjit .
455 Emri «Zotëria)» tregon sovranitetin hyjnor. Ta shpallësh Jezusin si Zot ose t’i drejtohesh si Zot, do të thotë të besosh në karakterin e tij hyjnor (në hyjninë e tij). «Askush nuk mund të thotë «Jezusi është Zoti», veçse nën veprimin e Shpirtit Shenjt» (1 Kor 12, 3).

Nje jobesimtar e gjen kete tekst shume te arsyeshem e mendon qe meritojne shume respekt ata qe besojne kete. Per 1+1 + 1 = 3... Matematika eshte nje shkence e shkelqyeshme, mbreteresha e shkencave, por ketu flitet per dicka qe eshte ne nje nivel me te larte, sepse kerkohet Zoti, mbase mund ta gjejne duke prekur, ndonese ai nuk eshte larg nga secili porej nesh. (Vepra e apostujve 17/27.Lexo 17/ 22-32.
Me simpati.crici_01

[crici_01]

ATI _ BIRI _ FRYMA E SHENJETE = JAN NJE

1 x 1 x 1 = 1

Ndoshta 1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund = Nje i Pafund

Infinity + Infinity + Infinity = Infinity.

Immensity + Immensity + Immensity = Immensity

Me simpati e me shprese. crici_01

[crici_01]

Arrnubi, tike shkruar

5:19.
O ithtarë të librit(E bibles), ju erdhi i dërguari i Jonë(Muhamedi), ju sqaron (çështjet e fesë) pas ndërprerjes së të dërguarve, në mënyrë që të mos thoni: "Neve nuk na erdhi as i dërguar që të na përgëzojë, e as të na tërheqë vërejtjen ". Pra ja, ju erdhi Përgëzuesi dhe Kërcenuesi. All-llahu është fuqiplotë për çdo send.

A nuk ka folur realitetin per Jezusin Muhamedi a.s. A nuk ka treguar historine e lindjes se Tij dhe me shume sesa ka bibla si histori.A nuk ka treguar per Tryezen qe ju zbriti besimtareve, per foljen e jezusit kur ishte foshnje ne nidhme te Nenes se tij pasi hebrejte akuzuan nenen e tij per imoralitet.A nuk ka treguar Kurani historine e Nenes se tij dhe ka vendosur nje kapitull me emrin e saj. Pse nuk e pranoni Kuranin si liber te Zotit kur ne te permendet Merjemja(Maria) dhe nuk permendet Nena e Muhamedit a,s.Kjo tregon se Kurani eshte Hyjnor .







VEREJTJE TE MIA
Myslymanet bejne mire kur besojne ne Kuranin e ne fjalet e tij, kur me vetedije te plote e sipas ndergjegjes se tyre jane te bindur se ajo qe eshte shruar ne Kurani eshte e verteta.
Kristianet e cdo konfesioni kane nje verejtje: Pse kur Mahumedi ka shkruar historine e Jezusit dhe te Marise, nuk ka kontrolluar burimet paraprake: Dhjata e re dhe veprat e eterve se kristere, qe kane qene shume e denje per besim ne 600 vjet mes vdekjes se Krishtit e Kuranit? Atehere pyetjes tende kristianet duhet te pergjiogjejne : Jo, nuk ka folur te verteten. Ne qofte se pergjigja e tyre do te ishte PO, nuk do te ishin me kristiane.


Por lere edhe qe kristianet ta interpretojne Biblen sipas tradites se tyre.
Profeti: per 300 vjet e me shume populli nuk kishte pasur nje profete. Populli priste plotesimin e profecise se Ligjit te Perterire, Kapitull 18/ 15-22. E Gjoni pagezori nuk ishte ai profete por erdhi per t 'ia paraqitur popullit ate profete, Krishtin. Populli priste edhe plotesimin e profecise se Joelit, kapitull 2/28-32. Kristianet mendojne qe kjo ndodhi diten e Rreshajve (Veprat e Apostujve kapitull 2. Kete dite Shpirti i Shenjt e ka bindur botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim. Lexo kap. 2/14-47. Sa me shume i kundershton ti te verteta me te thjeshta te krishtereve, sa me shume bindem se kristianet jane ne te Verteten. Amicus Plato, sed magis amica Veritas. Bibla nuk flet per Muhamedin!

Me paqe, me simpati e me shprese. crici_01.

[Arrnubi]

Postuar më parë nga krishterprizren Lexo Postimin
ATI _ BIRI _ FRYMA E SHENJETE = JAN NJE

1 x 1 x 1 = 1

Ndoshta 1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund = Nje i Pafund

Infinity + Infinity + Infinity = Infinity.

Immensity + Immensity + Immensity = Immensity

Me simpati e me shprese. crici_01

1 x 1 x 1 x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1x1 x 1 x 1= 1

Kurse per ty

Ndoshta 1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund =Bejne tre te Pafund

ose me llogjiken tate

1 i pafund + nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund+ nje i pafund + nje i pafund =nje i pafund


Pse keshtu do e argumentoni trinitetin ju.Lexo pak Kuran se ka shume me llogjike se numrat matematikor



5:72. Bënë kufër (mohuan të vërtetën) ata që thanë: “All-llah është ai, Mesihu, biri i Merjemes”. E vetë Mesihu, (Isai), tha: “O beni israilë, adhurojeni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai që i përshkruan Zotit shok, All-llahu ia ka ndaluar (ia ka bërë haram) atij xhennetin dhe vendi i tij është zjarri. Për mizorët nuk ka ndihmës.

4:171. O ithtarët e librit, mos teproni në fenë tuaj dhe mos thuani tjetër gjë për All-llahun, përveç asaj që është e vërtetë. Mesihu, Isa, bir i Merjemes, ishte vetëm i dërguar i All-llahut. Ishte fjalë e Tij (bëhu) që ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymë (shpirt) nga Ai. Besojeni pra All-llahun dhe të dërguarin e Tij e mos thoni: “Tre” (trini). Pushoni (së thëni), se është më mirë për ju. All-llahu është vetëm një All-llah; larg qoftë asaj që Ai të ketë fëmijë. Ç'ka në qiej dhe ç'ka në tokë është vetëm e Tij. Mjafton që All-llahu është planifikues i pavarur.

5:73. Gjithashtu bënë kufër (mosbesim) ata që thanë: “All-llahu është i treti i treve”. S'ka në gjithësi tjetër pos një All-llahu, e nëse nuk pushojnë nga ajo që thanë (tre zotëra), do t'i kapë dënim i dhembshëm ata që nuk besuan prej tyre.
5:74. E pse të mos pendohen dhe të kërkojnë te All-llahu falje, kur All-llahu dihet se falë shumë, është mëshirues?


5:116. Dhe kur All-llahu tha: “O Isa, bir i Merjemes, a ti njerëzve u the: “Më besoni mua dhe nënën time dy zota pos All-llahut!?” (Isai) Tha: “Larg asaj të mete je Ti (o Zoti im). Nuk më takon mua ta them atë që s'është e vërtetë. Ta kisha thënë unë atë, ti do ta dije. Ti e di ç'ka ka në mua, e unë nuk di çka ka në Ty. Ti je më i dijshmi i të fshehtave!”

9:31. Ata i konsideruan “ahbarët” (priftër jehudi) të tyre, “ruhbanët” (murgjit e krishterë) të tyre dhe Mesihun (Isain) birin e Merjemes, për zota pos All-llahut, ndërsa ata nuk janë urdhëruar për tjetër (nga pejgamberët) pos për adhurimin ndaj All-llahut një, e që nuk ka të adhuruar tjetër pos Tij. I lartë është Ai nga çka i shoqërojnë.

57:27. Pastaj vazhduam pas tyre me të dërguarit Tanë, e pas tyre e dërguam Isain, të birin e Merjemes dhe atij i dhamë Inxhillin, e në zemrat e ithtarëve të tij dhuruam butësi e mëshirë, ndërsa murgësinë ata vetë e shpikën. Ne atë nuk ua bëmë obligim atyre, mirëpo edhe pse kishin për qëllim me të vetëm ta arrijnë kënaqësinë e All-llahut, ata nuk iu përmbajtën asaj si duhet përmbajtur, prandaj atyre që besuan, Ne ua dhamë shpërblimin e tyre, po shumë prej tyre janë mëkatarë (jobesimtarë).

[fisniku-student]

Meqense i shkoni gjerave rreth e rrotull dhe ne fund asgje nuk thuani (nuk arrini te shpjegoni),pse nuk behemi konkretë me pyetje konkrete dhe pergjigje konkrete...

Dhe Fundi i fundit realiteti eshte me i rendesishem se sa te mbrohet me fanatizem e dyshuara apo edhe Genjeshtra dhe e gabuara...

Per te mos e zgjatur deshiroj menjher te e bej nje pyetje ,qe i drejtohet te krishtereve...

Pse Triniteti???

A eshte i domosdoshem qe per ta besuar Zotin ,duhet te personifikosh Zotin ne Tre persona ???

A nuk mund ta besojm dhe Njohim Zotin ,pa ndihmen e Trinitetit???

Per Fund...>>

A eshte shkaktar "Logjika" e perdorur ne Tewhid, per Shpifjen e Trinitetit???

Besoj qe kur te ipen Pergjigjet e sinqerta dhe te sakta ketyre pyetjeve te mia ,mendoj se do arrijmë nje rezultat realë ne kete rast..

Kaloni mire dhe Pershendetje

[land]

pilaf me miza