Nuk i trëmbem natës

[Agim Metbala]

Kalova nëpër kalldrëme vuajtjesh,
Pas gurëve gjunjët i bëra copë;
Sërisht u ngrita dhe me druajtje,
Pikat e gjakut lëpija më kot.

Pas çdo rrëzimi emrin e kam dhimbje,
Përbuzje ma quajnë të mëdhenjtë.
Unë shok me Diogjenin që në lindje
Po ku vallë ta gjëj njeriun e drejtë?

Tani gjithë hiçërit me kullarë
Gëzojnë imunitetin e parasë;
Ata të shtypin kokën me dollarë,
Unë dhe gurin dua ta bëj të flasë.

Ç'ironi që pjell kjo tokë e gjorë,
Kjo tokë e lashtë që veç shkrihet!
Krimbave u vënë krahë të fluturojnë,
Shqiponja në baltra zë e shtrihet.

Jashtëzakonisht më pëlqyen vargjet e pontencuar mik Riza...

Ju përcjell me shumë dashuri i palodhshmi Riza mik...

[bombona]

riza shkruan me nje stil te bukur qe un e pelqej dhe nje gjuh te paster .vazhdo keshtu te lumte

[riza2008]

Jashtëzakonisht më pëlqyen vargjet e pontencuar mik Riza...

Ju përcjell me shumë dashuri i palodhshmi Riza mik...

Mik i nderuar A.Metbala! Ju vleresoj per gjithçka,per shpirtgjeresine,per nivelin e larte intelektual,per maturine,per shije te holla ne vleresimin e krijimtarise,per aktivizim masiv ne temat e forumit.U jam borxhlli per vizitat e vazhdueshme ne temat,por u jam shume mirnjohes per gjithçka.Gezoj te kini shendet dhe miresi ne jete.Me respekt miku juaj Rizai

[riza2008]

Një kurorë me trëndelinë,
Ku ta çoj?
Ku ta gjëj unë varrin ty,
Ku ta kërkoj?
Arratisur,syrgjynosur,
Mbete ti!
Dhe i vdekur,dhe kur jeshe:
Djalë i ri.
Shqipëria, që ti deshe,
Me aq mall.
Si s'të dha një copë vënd ,
Për atë varr?!
Eh,o Lame,o poeti,
Im,Rebel.
Ku ta gjëj,unë varrin ty,
Ku ta gjej?!

P.S. Kjo poezi i kushtohet poetit rebel Sefulla Malëshovës(Lame Kodra).Pershendes dhe poetin R.Dade i cili ka shkruar disa poezi per kete poet.

[riza2008]

Në djall dhe lavdet s’kam ç’i dua,
U bëra zog do fluturoj,
Në tokë hero më bëtë ju mua,
Në qiell lart po cicëroj.

S’e dua veten,më kini lodhur,
Ma bëtë shpirtin pikë e vrer.
Ndaj kam vendosur,për tu çlodhur,
Tek një gëmushë do rroj me nder.

Shikomë si fle përmbi dëllinjë,
As gjëmb,as fjalë,shpirtin s’ma shpon,
Ndihem rehat dhe pse me thinjë,
Nga goja e praptë lavde s’dëgjon.

Ç’far pate mik që je marrosur
Dhe pse je tretur si rrëshirë,
Për mua prap je merakosur,
S’t’i dua lavdet,s’dua mëshirë.

[Besoja]

Sa herë shikoj postimet e tua,mendoj me vete se do gjej diçka të bukur.Të shëtisësh në një lëndinë të bukur në këtë prag pranvere,nuk është se po thur lavde.Thjesht kënaqesh.
Me respekt

[prishtinase]

complimente riza knaqem kur lexoi postimet tua

[riza2008]

Beso,prishtinase!Ju falenderoj dhe ju pershendes me vargjet e me poshtme:

E bukur ishte ajo ditë
Qyteti i gurtë një mrekulli.
Sa gjëra po më shohin sytë,
Sa s’ngeli kohë të vështroj ty.

Po ç’patën sytë e mi vëzhgues,
Po s’i pëlqeve, mund t’i shash.
Ta dish, aspak nuk do të lus
Dhe sikur inat të më mbash.

[riza2008]

Nuk kishte njerëz,kishte vetëm valë.
Valë që flisnin përmbi shkëmbinj,
Ato gjithë detin e mbanin gjallë
I tërë bregdeti një sinfoni.

Dhe unë i vetëm ulur mbi rërë
Po rrija kot pa as një plan.
Shikoja hënën tek mali i gjerë
Mali dhe hëna në det u lanë.

Të rri dhe pak thashë me vete,
Se s’ paskan fund mbrekullitë.
Iku nata pa zhurmë,në dete,
U gdhi mëngjezi me perënditë.

[riza2008]

Për të qënë vërtet i saktë
Dhe në pamje burrëror.
Ç’do gjë do t’ua them me taktë,
Që mos ta marr nofkën “Horr”.

Akzohem se jam “pusht”
Dhe bredh rrugve për “koshadhe”.
Këtu, më kini zënë ngushtë,
Kërkoj punë… ; Më duhen pare.

Akuzohem “pijanec”
Rri gjith’ ditën në lokale.
Ua them unë :Një shok po ndreq,
Që ka dalë nga rrug’ e madhe.

Akuzohem “llafazan”,
Se lexoj e shkruaj vjersha.
Letërsinë e kam pat’ xhan,
Por s’më dhanë atë që desha.

Akuzohem për çdo gjë,
S’kanë punë njerzit, merren me mua.
Më thonë:Ngrije atë zë
Se fëmijët u harbuan….

Akuzohem,akuzohem,
S’kam ç’të bëj,do ti duroj.
Nëpër vargje revoltohem,
Sa dhe natën e tërboj.

Duke qënë vërtet i saktë
Dhe në pamje burrëror.
Ata që më akuzuan,
As një herë nuk u thash :”Boll….”