E mira njeh të mirën ndaj dhe zotëriu shumë i nderuar Agim Doçi paska shprehur pikëpamjen e tij lidhur me poezitë dhe krijimitarinë tuaj i nderuari riza2008.
Edhe unë me shumë kënaqësi i bashkangjitem mendimit të zotëri Agimit dhe vetëm do të uroja suksese të vazhdueshme e të pandalshme.
Falenderoj edhe zotëriun Doçi për komentin e tij.
"Lehtë bëhesh pasha në nahi
por është vështirë të jesh njeri".
Ky qe fati im…!
Më ndodh sikur më kanë braktis të gjithë,
Veç vetmia për mua kujtohet.
Ky qytet i çrregullt,ky qytet i pistë
Dita ditës,s’di pse më largohet.
Pse më duket,vëndi im i huaj
Edhe njerzit si kur s’flasin shqip.
S’di ç’far ju ndodh juve, në shtëpizat tuaj,
Kur jashtë bije shi e s’i prisni miqtë.
Pse më duken rrugët si shtigje me çarqe
Edhe ambasadat si varre pa emra,
Ndërtesat,fërngji që vrasin me harqe
Lokale lluksoze,tregëti me femra.
Pse qeveritarët më duken si horra,
Sa hipin në frone transformohen krejt.
Pse ky vënd i bukur është mbushur me qorra
Dhe s’dallon të ligën që e prodhon vetë.
S’di ç’far ti them mëndjes që e ndjen të huaj,
Veten në një vënd që e bëri burrë.
Ky qe fati im të heq e të vuaj,
Ndaj e ndjej në shpirt, ky vënd s’bëhet kurrë.
Kjo gjendje!
Më rrëmben kjo gjendje
E papërcaktuar me emër
Më gjëmbon në mendje
Më robëron në zemër.
S’kam më syshikues
Veshdëgjues nuk kam
Nuk kam hapavrapues
As gojën që mbyllhap!
Jam i tëri kjo gjendje
Kjo gjendje tejekzistente
Ku veten s’e ke tënden
Se tëndja s’ta do veten.
Më lini për një çast
Kujdesi s’ka më vler’
Kjo gjendje s’do ilaç
Kjo gjendje s’di si dhemb!
Veç Krishti më kupton
E prapë fuqi nuk ka
Kjo gjendje më kryqëzon
E prapë më le të gjall’!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
OK! riza2008, por une do te lutesha EJA M,E OPTIMISTET! vargu yt asht fantastik! Je poet i rangut Nolian! Pra fshikullon si Fan Noli i Madh. Ndonse do kisha deshire te merrje nje varg optimist dhe te na ngrohje sadiopak shpirtin,. Une dua te behet Shqiperia!
Te perqafoj mkiku im edhe ty z. Adem Berisha te falem nderes.
sinqerisht
Pershendetie Z.Doçi!Ne radhe te pare shum faleminderit qe e gjen kohen dhe merresh me poezite tona.Eshte vertet nje kenaqesi e madhe jo vetem per mua por per kedo poet te forumit qe ti i jep nje vleresim , mendim,apo kritike.,sepse kjo te ndihmon qe ne vazhdimesi te jesh me cilesor.Eshte shum e drejt kritika qe beni lidhur me poezine ne fjale,sidomos per mbylljen e saj,por ja qe nga njehere thyhet dhe poeti.Realiteti shqiptar eshte shum i hidhur,kondributi i shtetit per shtresat ne nevoje eshte shum degjenerus.Shtresat ne shqiperi jan diferencuar aq shume sa shtresa e mesme si ure lidhese mes dy shtresave ekstremeve nuk egziston ose eshte shum e pa perfillshme.E shum probleme te tjera qe ju jini ne gjendje ti zbertheni me mire.Une ju falenderoj dhe njehere per kintributin tuaj ne poezine shqiptare qe une personalisht ju kam admiruar dhe ju admiroj per krijimtarin tuaj shum te çmuar.Jeni nje njeri i nderuar.Me respekt Rizai.
I dashur Riza!
Me behet qefi shume qe poete te vertete japin opinionin e tyre per poezite e tua.
Gjej rastin te pershendes te dy parafolesit z.Agim Doci dhe zAdem Berisha por pa harruar mikun tone te perbashket Mondin.
Te uroj gjithe te mirat!
reza2008
I dashur mik!
U bera pishman qe "te kritikova"...! Asht e vertete qe po rrafshohen vlerat dhe shtresat. Nuk asht kollaj te bahet Shqiperia dhe demokracia. Ky tranzicion na lodhi. Megjithatë, lexuesit presin nga ti qe je poet fantastik dhe madje edhe nga mua qe jam poet karizmatik (lol) te japim sadopak shprese edhe drite optimiste. Per kete po shkruaj pak rreshta te tillë.
Ej!
Me beni pak vend mua poetit te krisur!
Une jam mire kur gjendem prane jush...
Sa here qe shterngohem te bej vargje te stisur
i gezohem faktit qe nuk mi lexon askush...!
Sot dua te shkruaj, per rrogen e poetit
qe paguhet nga Bankomati i juaj
Do te doja t'i beja nje grusht shtetit
Shtetit ama!...Jo ketij qe po e vuaj.
Po e vuajnë Rilindasit në varre ku janë
Po e vuan Driteroi, Xhevahiri edhe te tjerë...
Dashurinë per Atdheun keto halle s'na e vranë!
Ndoshta Ne dhe Shteti jemi: Nuse dhe Vjerrë...
Une jam dashuruar me Shqiperine time
Madje me vjen inatë kur e shoh merzitur.
Nganjeher thur vargje dhe mbytem në kujtime
dhe shkruaj bardh e zi...duke zhgarravitur...
Pastaj sa çel mengjezi i nje dite tjetër
I fus nja dy dopio me vargun optimist.
Mos pandehni se jam djal, tani jam burre i vjetër
Rakinë nuk e pi...nuk mjam as feminist!......(lol)
Por shkruaj edhe shkruaj, çudi nuk ndjej as lodhje
Bej sherr dhe me vetë vehten, madje e ofendoj!
Poeti miqt e mij, nuk di aspak vendndodhjen
Planetin e poetit, ndër vargje e kerkoj!...!?
Pershendetje Z Doçi!Jeni njeri inderuar dhe i respektuar dhe nuk benet llaf per as nje gje tjeter.Ne vazhdim une po hedh nje poezi të titulluar:
Krah per krah të dy....
S'di si të ta shpreh, dashurinë Atdhe!
Përpiqem,përpiqem ditë edhe natë.
Dhe pse jam poet i lindur pa fe,
Për ty përgjërohem dhe në kryqëzatë.
Siç të dua un' dashuromë dhe ti,
Se jam patriot dhe për ty marr hak.
I dashur Atdhe ,për ty un' mbaj zi,,
Për ç'do fatkeqsi,që të vjen përqark.
Me aromën tënde zor se mund të ngopem,
Dhe kur ndodhem larg,mallin e marr pas.
Të lutem Atdhe,për ty po rrudhosem
Dhe në regëtimë zemrën do ta qas.
Dhe sikur të humb,do thërras Atdhe,
Malet,pyjet detet do të më dëgjojnë.
Aman po të lutem,pyetëm:"Ku je"!
Se me njëri tjetrin dimë ç'të dashurojmë......
Ndryshuar për herë të fundit nga riza2008 : 24-11-2008 më 10:20
QUOTE=riza2008;2084554]Ky qe fati im…!
Më ndodh sikur më kanë braktis të gjithë,
Veç vetmia për mua kujtohet.
Ky qytet i çrregullt,ky qytet i pistë
Dita ditës,s’di pse më largohet.
Pse më duket,vëndi im i huaj
Edhe njerzit si kur s’flasin shqip.
S’di ç’far ju ndodh juve, në shtëpizat tuaj,
Kur jashtë bije shi e s’i prisni miqtë.
Pse më duken rrugët si shtigje me çarqe
Edhe ambasadat si varre pa emra,
Ndërtesat,fërngji që vrasin me harqe
Lokale lluksoze,tregëti me femra.
Pse qeveritarët më duken si horra,
Sa hipin në frone transformohen krejt.
Pse ky vënd i bukur është mbushur me qorra
Dhe s’dallon të ligën që e prodhon vetë.
S’di ç’far ti them mëndjes që e ndjen të huaj,
Veten në një vënd që e bëri burrë.
Ky qe fati im të heq e të vuaj,
Po për ty Atdhe s'do kursehem kurrë.[/QUOTE]
Pershendetje Z Doçi!Jeni njeri inderuar dhe i respektuar dhe nuk benet llaf per as nje gje tjeter.Ne vazhdim une po hedh nje poezi të titulluar:
Krah per krah të dy....
S'di si të ta shpreh, dashurinë Atdhe!
Përpiqem,përpiqem ditë edhe natë.
Dhe pse jam poet i lindur pa fe,
Për ty përgjërohem dhe në kryqëzatë.
Siç të dua un' dashuromë dhe ti,
Se jam patriot dhe për ty marr hak.
I dashur Atdhe ,për ty un' mbaj zi,,
Për ç'do fatkeqsi,që të vjen përqark.
Me aromën tënde zor se mund të ngopem,
Dhe kur ndodhem larg,mallin e marr pas.
Të lutem Atdhe,për ty po rrudhosem
Dhe në regëtimë zemrën do ta qas.
Dhe sikur të humb,do thërras Atdhe,
Malet,pyjet detet do të më dëgjojnë.
Aman po të lutem,pyetëm:"Ku je"!
Se me njëri tjetrin dimë ç'të dashurojmë......
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt