Jo,s'korogjohet gabimi i vjetër...
Por më keq është,
kur bën një të ri...
Mbi dërrasën e kalbur kalon një ketërr,
luani që e ndjek,bie ne pusi.
Jo,s'korogjohet gabimi i vjetër...
Por më keq është,
kur bën një të ri...
Mbi dërrasën e kalbur kalon një ketërr,
luani që e ndjek,bie ne pusi.
-----Faleminderit per pjesmarrjen sistematike ne faqen time letrare dhe per poezite e bukura qe ke shkrojtur .Me respekt Rizai. ---
Falemindeit ju qe na keni dhene kete mundesi qe te lexojme keto poezi shum te bukura ...
e ndonjher ti hedhim edhe ne ca vargje ne kete faqe.
Me shume repekt Warning!
!Gjeja me e mire dhe me e keqe e njeriut eshte gjuha!
Mundohu të më urresh,
S'e s'dëshpërohem,
Kur vetveten e kënaqur do ta ndjesh.
Para humnerave që gjëj nuk shqetsohem,
Kush di të fluturojë,s'do ura si peshqesh...
Mundohu të më gënjesh,
Se je e lumtur...
O det gëzimesh,fllad,valë e kaltërsi!
Mundohu të më harrosh,
Të fitosh kohën që ke humbur...
Atë që s'e bëj dot unë,
Bëje TI!
Pasuri s'kemi...
Por ndajme kete dashuri!
Pa xhelozi kush merr me shume....
-Nga pjesa ime-te them-na ca dhe Ti!...
Per pjesen tende me thua:
-Kam me shume une!...
Nata ty nuk te frigon se
Ti nuk je Femije, te lutem
shume o i dashur mike
Frigoje shume vetmin.
Vetmija e nje Nate vere
Do me kishte shkatrruar
Ne dhe e mbi te une i shkreti
Parajsen do e kisha kerkuar.
Vetmia eshte nje ferr
Qe askush nuk e done
po te morri me vete
nuk te le deri sa te shkatrron
Fal po munde, mos ndrysho por ruaje tenden...
Sa keq më vjen,
Kur të shoh si vuan...
E lodhur çan rrugën për mes resh,
Nga dobësia jote të vish tek unë druan...
Eja unë të pres...
Si do që te jesh!
Në se më pyesni ç'është ikja,
Do t'ju flas për lotin e tim eti.
Që ditët numuron si tespije,
Për bijtë e shpërndarë si zogjtë pas një krisme.
Në se më pyesni ç'është ikja,
Do t'ju flas për një derë të kyçur,
Që s'do t'ma njohë trokitjen e lehtë,
Për ëndrrat e mbetura në shtëpinë e boshatisur.
Në se do të më pyesni prapë ç'është ikja,
Do t'ju flas për qënin që këputi zinxhirin.
Gomat e makinës kërkon t'i kafshojë
Dhe nuk i bindet as një zëri.
Dhe pse i lodhur,prap s'dorzohem,
Çdo çast mendoj për poezi.
I rreshtoj vargjet,nis e kthjellohem,
Prap s'gjëj rehat,s'e di - çudi!
Vargjet më duken krejt të kota,
Me laps i prish me një të rënë.
U kthehem prap,çuditet bota,
Ndryshe më duken,çohem në këmbë.
Një çast më duket poet me emër,
Mburrem, krekosem si një gjel.
Shëtis gjith botën,veçse në ëndërr,
Zgjohem pa pritur,kthyer dembel.
Po kush më lodhi më sfiliti?
...Ende nuk po e marr vesh...
Vargu i natës rrugën ndriti.
Poezia buzëqesh.......
Mire se te kapa mik Riza!
Vazhdoj te te ndjek hap pas hapi pa u merakosur se mund te thuash se pse me ndjek ky.
Te uroj krijimtari te bollshme dhe besoj se ke mjaft.
Me respekt
Besua
Beso! Te gjithe e ndjekim njeri tjetrin.Nuk mund te ndodhe qe dikush te kete nxjerre nje diçka te re dhe mos ta lexoj,panvarsisht se nuk u dergon te gjithve pershtypje per çdo poezi.Poezite e tua i kam lexuar qe te gjitha si dhe te gjith poetve qe kan nxjerre temat ne faqen e poezive.Te falenderoj per gjithçka dhe te uroj shendet e krijimtari te vazhdueshme.Me respekt Rizai.
Krijoni Kontakt