Nëse vdekja nuk do te ekzistonte :

[Kryeplaku]

Pavdekshmëria është synimi i çdo qënjeje njerëzore, i çdo kombi dhe i çdo feje... pavarësisht se kjo tendencë gjen rrugë të ndryshme për t'u shfaqur (dhe pavarsisht se Zigmund Freud ka tjetër mendim nga ky).

Njerëzit bëjnë fëmijë, apo shkruajnë vepra madhështore e kontribuojnë mbi shoqërinë me synim që të transmetojnë mesazhin e jetës tyre ose në rastin e fëmijëve sepse shpesh herë besojnë se jeta e tyre do ket një farë vazhdimësie në instiktin, intuitën apo thjesht kujtesën e fëmijëve -ndaj prindit.

Kombet kultivojnë vlerat e tyre me synimin grupal që ndjenjat, dëshirat dhe sjellja e sotme do transmetohet ndër breza. Ngase mendimi grupal beson se këto janë të veçanta dhe si të tilla duhen të transmethohen, edhe pasardhësit t'i mbrojnë.

Fetë premtojnë pavdekshmërinë e brendëshme/shpirtërore në kompromis me logjikën dhe dëshirën e njeriut (dëshira është që të mos vdesim kurrë, logjika është që çdokush shuhet kështu dalim tek kuptimi i shpirtit ose a+b=c.

Pra nuk besoj se ka njeri mëdyshje tek kjo ndjenjë e fortë njerëzore, pavdekshmëria.

Kurreshtja mbetet në rast se pavdekshmëria arrihet...

Tema nuk hapet për trima që pohojnë se po të kishin pavdekshmërinë të mundur do e braktisnin, thjesht do doja të shtonim disa pyetje logjike.

Përveç pyetjeve se sa kalamaj do bëj një i pavdekshëm dhe si do e arkivoj kujtesën e tij dalin pyetje akoma më serioze për të cilat anëtarët janë të ftuar të sjellin mendim.

Pyetja kryesore lidhet me dëshirën e dytë në radhë (sipas konceptit tim që pavdekshmërinë e vendos në krye) të çdo njeriu e cila është liria. Si i bëhej hallit nëse Faraonët, Sulltanët, Hitlerët e Napoleonët nuk vdisnin kurrë? Si i bëhej hallit nëse jetonin Moisitë, Jezusët e Muhamedët.... do i ndiqnim me të njëjtin pasion që i ndiqnim më parë duke mohuar praktikish egonë? Si i bëhej hallit nëse Rockfelerët dhe Geiçët jetonin gjithmonë, do lënin pasuri a bukë për mua dhe ty (po kaloj tek ndjenja e tretë e listës sime, dmth. pronësia apo zotësia e diçkaje).

Pra pyetja e madhe është sa vlen pavdekshmëria nëse flijojmë dy ndjenjat e tjera njerëzore, lirinë dhe zotërimin/pronësinë?

Por para se ti përgjigjeni kësaj do ju lutesha të më sillni mendime të argumentuara, logjikisht, nëse vërtet pavdekshmëria rrezikon lirinë dhe pronësinë tonë.... dhe nëse (pyetje e fundit) mundet dikush me një jetë 60 vjeçare të gjej veten apo të plotësoj dëshirat e ambiciet e veta?

flm

[Borix]

Ne terma te thjeshte, jeta perkufizohet si nje proces qe zgjat ne nje hapesire kohore te caktuar, gjate se ciles qeniet (e gjalla, biologjike) jane te afta te metabolizojne, te lene pasardhes, etj.

Fjalet kyce ne kete perkufizim te zhveshur jane "proces" dhe "kohe e caktuar". Teksa ideja e te qenit proces eshte intuitivisht e kuptueshme, fjala e vertete kyce eshte percaktori "e caktuar". Nese themi se jeta eshte e pafundme, atehere kjo (matematikisht, fizikisht, realisht) perkthehet si "e pacaktuar". Menjehere, kjo thyen perkufizimin e jetes nga kendveshtrimi i kohes. Prandaj, une nuk mendoj se ia vlen te jap nje pergjigje imagjinare.

[Apollyon]

pavdekshmëria do e bënte jetën aq të ngadaltë saqë njerëzit nuk do dinin ta shfrytëzonin

Do ishte veshtire te shijoje jeten nese do ishe i pavdekshem. Ndaj kaq vite per te shijuar jeten jan te mjaftueshme, ndoshta neve na duken pak, por jan goxha. Nese do ishim te pavdekshem do ishte i paevitueshem shkaterrimi global, sepse shum shkenctare qe kan shpik gjera, kan vdek para se ti perfundonin ato, nese Da Vinci koka e shkencetareve do ishte akoma gjalle, ai do ishte Zoti ne toke, sepse kishte nje mendje shum te ndritur, edhe sikur ai ta shfrytezonte per keq ate zgjuarsi qe kishte, do te ishte sundimtar absolut.

[ABSOLUTE]

Po ne te pavdekshem jemi or...

[Hyj-Njeriu]

Cdo debat mbi pavdekshmerine njerezore i takon padobishmerise e humbjes se kohes.

[xfiles]

votova per skllaverine e pafundme,
jeta eshte e bukur por jemi gjithmone skllever te nevojave fizike, skllever te materiales.

[Zombi]

Pergezime per temen Kryeplak!

Te gjitha opcionet kishin nje filozofi te thelle ne vete. Por une zgjodha "pavdekshmëria do e bënte jetën aq të ngadaltë saqë njerëzit nuk do dinin ta shfrytëzonin"...

[brandon]

...Kureshtja mbetet ne se pavdekshmeria arrihet........?
Dicka e paimagjnueshme. Kush do te kishte ate privilegj do ti ngjasonte me shume nje perbindeshi se sa nje qenie humane.
N q s njerezit do beheshin te pavdekshem kjo do te ishte nje problem ne vetevete, dhe do te behej pengese per "freskimin" e llojit.
Vdekja ka qene gjithmone nje faktor per rinovimin e jetes.
Per me shume do kishim nje planet ,apo dhe galaktike Matuzalemi qe s do te ishte shume inovatore.
Dhe as shume argetuese..............

[mystery-guy]

Une do votoja te dyten dhe te katerten, megjithate s'po votoj fare meqe eshte teme abstrakte dhe pavdekshmeria nuk egziston !