Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- RRI DHE PAK

Ku je o yll i mëngjes,
natë e verës gdhirë jashtë!
Duart lidhura për mesi,
vesa që na lagu bashkë!

Fjalë të ngrohta pëshpërisje,
pranë veshit, me të puthur!
Gulçonte zemra kur flisje,
- “rri”, më thoshje, me të lutur!

Zemra ime, zemra jote,
lundrojnë në një liman!
Mrekullit e kësaj bote,
dy zemra që duhen, janë!

Sa të rrojmë në këtë jetë,
urrejtjen largë ta mbajmë!
Të duhen me të vërtetë
dhe lotët fare ti thajnë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MOTRA ME VËLLANË

- Motra për vëllanë, e ka një merak,
na e njëjta zemër, na i njëjti gjak!

- Ah moj motër e dashur, edhe pse jam lark,
mendimet më çojnë, tek i njëjti prak!

- O vëlla i dashur, dritë e syrit mbete,
edhe pse ne bëmë, familje më vete!

- Dritë syri je, gjaku që unë kam,
një zemër që rreh, motra me vëllanë!

- Ne do ti mësojmë dhe fëmijët tanë,
ç’është vëllai për motër, motra për vëllanë!

- Na e njëjta zemër, na i njëjti gjak,
motra për vëllanë, e ka një merak!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- LUM KUSH KA NIPËR E MBESA

Trëndafil lagur nga vesa,
lum kush i do, lum kush i ka!
Lum kush ka nipër e mbesa!
lum kush i ka, i ka për sevda!

Si zogjtë shtegëtar kur vijnë,
lum kush i do, lum kush i ka!
Mbushet vendi cicërimë!
lum kush i ka, i ka për sevda!

Nipër, mbesa, kudo janë,
lum kush i do, lum kush i ka!
Vijnë si zogjtë shtegëtar!
lum kush i ka, i ka për sevda!

Gëzojnë gjyshërit për t’a,
lum kush i do, lum kush i ka!
Më të lumtur në botë s’ka!
lum kush i ka, i ka për sevda!

Për ti zgjedhur s’ka nevoj,
lum kush i do, lum kush i ka!
I dua të gjithë njëlloj!
lum kush i ka, i ka për sevda!

Pa folur me t’a s’rri dot,
lum kush i do, lum kush i ka!
Më mbushet shtëpia plotë!
lum kush i ka, i ka për sevda!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DUAJE FISIN
(këngë)
O dega në lis,
kush ka fare-fis!
Kush ka, e ndjen mall,
xhaxha, teze, hallë!
Dajo e të tjerë,
kurrë s’je i mjerë!
Si gishtrinjt në dorë,
lidhur si kurorë!
Fisi babës, nënës,
si drita e hënës!
Të gjithë me shëndet,
ti kemi me jetë!
Të na rrojë fisi,
duaje dhe nderoje!
I fortë si lisi,
si bleta në hoje!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PRES TA PUTH NË BALLË

Ç'është kjo ëmbëlsi në gojë?
Mjalt i pa tretur në hojë!
Të më rroj nipi, të rrojë,
do bërtas, botën ta zgjoj!

Ç’gëzim që u mbush shtëpia,
me zërin, thirrjet e tija!
Me çika na labëria,
Noari nga Iliria!

U shtua fisi me djalë,
zemëra më bëhet mal!
Mezi pres në dorë ta marrë,
dajo, xhaxha edhe hallë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- HAPE DERËN EVROPË

E vranë mor, e vranë,
drejtësin e shkretë
dhe për një copë varr,
vendi nuk ju gjet!

E vranë mor, e vranë,
se u prishte punë!
Një ditë me diell,
e zunë në gjumë!

E vranë mor, e vranë
dhe e hoqën zvarrë!
Nuk e di ku prehet,
ka mbetur pa varr!

O botë e sëmurë,
ke mbetur me “curle”!
Në varrin e hapur,
pret të hedhin lule!

O botë e ç’thurur,
mbete pa vetëdije!
Hap të tjera gropa,
brënda vetë bije!

Hapi sytë Evropë,
nga gropa e hapur!
Djallin pyet më kotë,
që rob të ka kapur!

Merr frymë thellë,
pastroi mushkritë!
Po del e pa vlerë,
nga dita në ditë!

Këshillat e djallit,
të bëjnë pa vlerë!
Po troket shqiptari,
hapja atë derë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KALI NË TROJË

Hektorin nuk e vrau Akili,
në atë të lashtën Trojë!
"Unë" e vrava më të mirin,
se ambicja mbizotëroj!

"Unë" e vrava dhe Priamin,
pastaj vrava dhe Akilin!
Dhe Trojës i vura zjarrin,
të mos ngrihej më nga hiri!

Dhe pas tridhjet e tre shekuj,
marrë guximin deklaroj!
Se dinakëria s'ka vdekur,
sa të jet kali në Trojë!

Unë, unë ja vura zjarrë
dhe bëra të madhen gjëmë!
Që bota s’e kishte parë,
të mos mbetej gjë më këmbë!

Unë me këtë mëndjen e vogël
dhe kalin atje e lashë!
Që bota ti vinte rrotull,
me sytë e mija e pashë!

Unë, unë, tradhëtia,
që s’dija fjalë dhe besë!
Nëpër shekuj historia,
e mallkuar k’shu të mbesë!

Brez pas brezi e mallkuar,
tradhëtia do të rrojë!
Trimërinë e përgjëruar,
do ta mund kali në Trojë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PLEQ E PLAKA VETËM

Në një rrëzë mali,
ndodhet fshati im!
Aty ku Thëllëza,
piqet me Bilbilë!

Në pyllin me lisa,
fshati për krashi!
Thëllëza, Bilbili,
kanë ngritur shtëpi!

Thëllaza, Bilbili,
bëjnë shoqëri!
Se fshati ka mbetur,
vetëm pesë shtëpi!

Thëllëza, Bilbili,
shtohen për çdo vit!
Po rini e fshatit,
largohet çdo ditë!

Kanë mbetur në fshat,
ca pleq të shkretë!
Një Lopë e një Dhi,
e një Dele shterpë!

Ca plaka të urta,
me një fustan basëm!
Ka mbi tridhjet vjet,
nuk bëhet një dasëm!

Iku gjysma e jetës,
këndon Bilbili!
Mendo se një ditë,
të fiket kandili!

Ah mor fshat i dashur,
ti nuk na ke faj!
Janë ca mëndjetrashur,
sundo e përçaj!

Gjithë fshatrat e vendit,
të tillë gjëndje kanë!
Pleqtë mezi rrojnë,
zjejnë në një kazan!

Në një kazan zjejnë,
pakë apo shumë!
Një pension s’u del,
sa një kile qumësht!

Djemtë na kurbeti,
çoku u dërgojnë!
Po çmimet u rritën,
ato s’u mjaftojnë!

Vendi shumë i pasur,
njerzit fukarenj!
Pa rrugë e pa ujë,
gjithë jetën mbenë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ETHET E DASHURIS
(këngë e vjetër labëria)

Një mëngjes o në të gdhirë,
takoj një njeri të mirë!

S’ish i keq, e i pështirë,
po ish, në kup për të pirë!

Mustaqet sapo dërsirë...
Se kishte humbur fiqirë,

me një vajzë kalli të ngrirë!
Vështrimin mbi të kish shtirë!

Gjithë natën gjumi s’e mirrë...
Se ethet i kishte shtirë!

Nashtin-aj, nuk ndihej mirë!
Zemra punon me pahirë!

Zjarri më përvëloi gjinë,
Ja atë, ja vdes më mirë!
Ref:
Gjithë natën gjumi s’më mirrë,
o atë, o vdes më mirë!
@cana