Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- GOMAR DO JETË
(fabula)
Një gomarit në parlament,
I ngritën një monument!
Ujku shkroi një diçiturë:
“ Gomar mos u plakshi kurrë”

- Të mos ishit ju, o trim,
Do mbeteshim pa ushqim!
Edhe zhvillimin që jemi,
Dhuratë nga ju e kemi!

Lavdi rracës tuaj, lavdi,
Të marrim shëmbull nga ty!
- Qeshi Lopa, ha ha ha,
Po ky çfarë merita ka?

Brenda parlamentit mjerë,
Se dëgjuam asnjëherë!
Jashtë parlamentit po,
Yhaha dhe ohoho!

Ja kthen Kau: - Kohë të tjera,
Të ngrihen ata pa vlera!
Unë punoj gjithë atë arë,
S’më tha kush, “puna e mbarë”!

Lëre mike, mos e pyet,
Gomar ishte dhe do jetë!
Atje vete kush të dojë,
Parlamenti të do pa gojë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KUSH DOGJI ATDHEUN

Në gjilpërë unë e shkoj përin,
Ti e heq, e flak, të tërin!
Rrobën e grisur të androj,
Ti s’më lë, përin ta shkoj!

Ky na qënka mendim ndryshe,
Për i drejtë, pak si mëdyshje!
Nëse duhet respektuar,
Rrobat mbetën pa andruar!

Kjo qënka demokracia,
Në shesh na dalka liria!
Unë me bukë, ti me gurë,
Atdheu nuk bëhet kurrë!

Atdheu sot ka nevoj,
Prandaj kujdes atë gojë!
Zgjidhe dhe fjalën që thuaj,
Mos e bëj vëndin të vuaj!

Ti, që sot e ke në dorë,
Të kanë varuar një “këmborë”!
I çdo partie ti qofsh,
Shqipëria s’ua ka borxh!

Të gjithë kërkoni qoshe,
Me teoritë tuaja boshe!
Atdheu një është, pa mëdyshje,
Nuk pranon mendimin ndryshe!

Të përparoj vëndi im,
Bëhuni me një mendim!
Historinë e di gjithë bota,
Mos bëni si Penelopa!

Çfarë bën ditën, e prish natën,
Atdheut i vutë flakën!
Kundërshtoni njëri-tjetrin,
I riu përqesh të vjetrin!

Populli që ju besoj,
Gjysëm shekulli, çfarë shijoi!
Lumturia si mbaroi,
E përqeshin kudo shkoi!

Tani s’pret koha aspak,
Të gjithë kaloni nga SPAK!
Të shikoj populli sa vleni,
Të shikojmë kujt i shërbeni!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MARRSHI TË LIGUT

Me gisht populli e tregoi!
Sa hapa hidhte, e mashtroi!
E kapi populli e dënoi!
E kishte hak!

Veç luftë dhe trazira donte!
Dhe varfëria të mos mbaronte!
Vetëm ai të komandonte!
Qoftë largë!

Babëzia e ka mbytur!
Mbi atë, nuk kish të ditur!
Veç fundin se kish llogaritur!
Ndodh dhe kështu!

U mblodhën ca, dalë prej hiçit!
I kërkuan ndihmë ligjit!
Prishën “tapitë e Maliqit”!
U bëtë dhe ju!

Pastaj të parin e gjykuan!
Asgjë s’i fshehën, e mohuan!
Për tradhëti e akuzuan!
Dhe me të drejtë!

Populli të zgjedh me votë!
Kurrë nuk e kundërshton dot!
Është sovrani që të flet!
E ka thënë vetë!

E pa se planet, nuk i shkuan!
Çirret, bërtet, nuk më duan!
Kundërshtarët e sulmuan!
Su pendua!

Drejtësinë do t’ja lëmë kohës!
Festen e bëre pas kokës!
Haje siç e deshe çorbën!
Mosmirnjohës!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- HISTORI E SHKRETË

Historinë e shkretë,
Se lënë të tregoj,
Ato që ajo pa,
Në lëkurë i shkoj!

Histori e shkretë,
S'ka guxim të flasë,
As kohën e sotme,
As atë të lashtë!

Siç do politika,
Rrobat një nga një,
Ja heqin përdita,
Nuk i lanë asgjë!

Ç'bëni mor të mjerë,
Shikoni njëçikë,
Ajo është shkencë,
Nuk është politikë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KISHTE THËNË

Na kish thënë i pari,
Kur të mbyll unë sytë!
Armiku do ngjallet,
Vëndin do ta mbytë!

Ku ta dinim ne,
Na e mbyllën synë!
Armiku do ngjallet,
Po nga gjiri ynë!

Armiku na qënkej,
Një shokë në parti!
I ditur, me shkollë,
Si shoku Sali!

E mori komandën,
Hipi në podium!
Popullit të varfër,
I premtoj shumë!

Ndryshoj historinë,
Fund edhe fillim!
Histori e gjora,
Po ecte gabim!

Ca emra në listë,
Vendos edhe hiq!
Për demokracinë,
Qënkeshin armiq!

Kot e theve shpatën,
Ti o Skënderbe!
Sot dhe Ballabani,
U kthye me ne!

Hamza Kastrioti,
Nuk të tradhëtoj!
Ai thjesht një rrugë,
Turqve u tregoj!

Çfarë të themi sot,
Vendi si e mba?
Në krye të vendit,
Janë të gjithë Hamza!

Po ku ishin fshehur,
Gjithë këta më parë!
Në gjirin tonë ishin,
Rronin si zagarë!

Lehnin nga të mundin,
Gjoja kishin emër!
Sa rasti u erdhi,
Kafshuan në zemër!

Në zemër kafshuan,
Na e nxorën synë!
Prishën edhe shitën,
Gjithë Shqipërinë!

Të lanë ty o popull,
Me nder dhe pa brekë!
U bënë ustallarë,
U pasuruan vetë!

Tani ti o popull,
Ke një punë të rëndë!
Çkuli një nga një,
Të gjithë me rrënjë!

Ktheu prapë tek fjala,
Që tha burrri i parë!
Jepu drejtësinë,
Çoji në kandar!

Kështu paska vuajtur,
Gjithë njerëzimi!
Nis e ndërto vëndin,
Prapë nga fillimi!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PA BEREQET

Eh, dynja jallane...!
Si u bë kështu!
Ngrihen të mësojnë,
Disa mëndjehu!

Një e kap për bishti,
Një e tërheq zvarrë...
Asnjë nuk e çonë,
Diganin në zjarr!

Nuk dinë nga zihet,
I ziu digan!
Të gjithë hapin gojën,
Dhe duan të hanë!

Eh dynja e shkretë,
Vetëm mëndje je!
Po për veten tënde,
Asnjëçik nuk ke!

Kush ta lë ty mëndjen,
Janë vënë në garë!
Ca kalorës duken,
Hipur mbi gomar!

Shufrën se lëshojnë,
Ecin çalë-çalë!
Bota qesh dhe tall,
Nastradinët tanë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- BIJA SOJËLLESHË

Lëri shqiptarët
të vendosin vetë!
Bashkimin e kombit,
për tokë e për detë!
Politikë e keqe,
na e bje vërdallë!
Të mbroj interesat,
na mban të përçarë!
Vetëm ILIRIKU,
nënt miljon shqiptarë!
Që nga lashtësia,
me fis, e me farë!
Fatin shqiptarët
e vendosin vetë!
Popull paqedashës
lëreni të qetë!
Dëgjo moj Evropë,
sojëllesha bijë!
Krenohu me Shqipen,
nuri të të ndrijë!
Mos e mbyll ti derën,
për një fis të lashtë!
Koka e Zeusit,
zemrën e lë jashtë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MBRETËRESHA IME

Kush ma tregon rrugën mua,
Për drejtë lumturisë!
Do ti falë një pjesë të bukur,
Vitet e rinisë!

Lumturi në ka mbirë kurrë,
Ç'lulëzoj në jetë!
Të bindem që ekziston,
Dua ta shohë vetë!

Lumturi në mbretëroftë,
Në ç'cep të kësaj jete!
Ti falem, në më pranoftë,
Me peshqesh ti vete!

Trëndafile moj e bukur,
Mbretëresh je ti!
Sa isha djalë, shumë të doja,
Të mbaja në gji!

Të ishte bota trëndafil,
Tej edhe përtej!
Vetëm petale do shtroja,
Gjëmbat i urrej!

Bota ndahet në dy pjesë,
Të varfër, të pasur!
Cili nga këta, në jetë,
Lumturinë ka hasur!

Gjer më sot nuk jam takuar,
Kurrë me pasurinë!
E dua dhe kam kënduar,
Veç për dashurinë!

Mbretëresh e jetës time,
Është dashuria!
Në krah të një bukurie,
Më mbeti rinia!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MAGJIA E ARTIT

Vetëm një moment magjik,
E gdhëndur në gur më rri!
Frymën jepja për njëçikë,
Sikur të isha perëndi!

Ç'dorë të gdhëndi ty në gur?
Dorë artisti e vërtetë!
Më bukur se kaq, kurrë,
Nuk bëhej në të vërtetë!

Sikur të mundja vetëm pak,
Atë flokun kaçurel!
Të ta krihja për merak,
Ai çast magjik më del!

Sikur të mundja, të përkëdhel,
Buzën, gushën, për njëçikë!
Ashtu derdhur në mermer,
Dhe mermeri të ka frikë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PARAJA QARKULLON

Drejtësia për disa,
Është një Lum, nga shirat del!
Është një dallgë, fuqi s'ka,
Kë gjen para, e rrëmben!

Në një shoqëri hajdute,
Miku i mirë bëhet zinxhir!
Dhe pse dallga e fut brenda,
Vendos miku, del pa pirë!

Me para e nxjerr përjashta,
Kur gjykata e dënon!
Sa ti vijë dhe këtij Radha,
Prapë paraja qarkullon!
@cana