Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

– BUKURIA NËNË

Bukuri që shkel mbi lule,
Lule nëna të ka bërë!
Ai djep që të përkundi,
Mbajti një botë të tërë!

Bukuris i jan përkulur,
Mbretër edhe diktator!
Që të gjith i ka verbuar,
I ka kthyer në shërbëtor!

E ç’të them i mjeri unë,
Që s’kam fare pasuri!
Veç një penëz kam në dorë,
Me të gërvisht poezi!

Penëz moj ti e bekuar,
Në një diell do të kthej!
Çdo zemër që ke takuar,
Rrezet e mia të ndiej!

Njeri, krijes e verbuar,
Që dorë ngre mbi bukurinë!
Emrin Nënë, më i bekuar,
Atë që krijon njerinë!

Atë që i mposht të tëra,
Shiun, borën, ftohtësinë...
Atë që na mbajti ngrohtë,
Atë që mëkojë gjinë...!

Atë...që fjala nuk matet,
T’a krahasosh me gjith botën!
E nderoj edhe i falem,
Në të do ta mbështes kokën!
@cana

[Ali Baba Tepele]

DO TA BËJ NË ZEMËR VËNDË
(përpunuar për këngë)

Gjerdani që ke në grykë,
Të shtërngoftë, e mos të mbytë,
Jelekun lule ergjënda,
Obobo se ç'mbështjell brënda!
Mbështjellka dy mollë të ëmbla,
Hëngra një e dot s’u shëmba!
Ref.
Mos më rri o mike rëndë,
Në zemër ta kam bërë vëndë!

Ç’nurë të merrte fytyra,
Kur m’i ulje sytë!
Më nge të stolisi nëna,
Si ty ska të dytë!
Ngashëreheshe nga brënda,
Hidhej gjoksi ytë!
Ref.
Mos më rri o mike rëndë,
Në zemër ta kam bërë vëndë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- S’BËHET MË ORIGJINALE

Bobo ç’më ka zënë një mall,
Do ti ngjall të gjitha!
Kujtimet e vogëlisë,
Vajzat porsi drita!
Me bisht të syrit i prisnin,
Levendët në prita!

Kush tha se vdesin kujtimet,
Mendja i ka vdekur!
Ato mbetën frymëzimet,
E shpirtit të etur!
Aventurën më të bukur,
Ende se ka gjetur!

Ç’më zë një mall, herë-herë,
Më mbërthen për vëndi!
Ku vanë çupat e asaj kohe?
Si pikë ergjëndi!
Fjalë të prishte dashurinë,
Nuk dilte nga dhëmbi!

Veshur thjeshtë, me fustan basëm,
Trupi u kish hije!
Vajzë fshati, në sup spatën,
Shkonim në korije!
Prisnim dushk për bagëtinë,
Edhe ti djersie!

Ngarkonim mushkën a kalë,
Niseshim për udhë!
Kënga vënçe, popullore,
Na vinte në buzë!
Dorën njëri-tjetrit zinim,
Digjeshim si shpuzë!

Eh rinia ime e bukur,
S’kishe pretendime!
S’kish si sotë, FB, kompiuter,
Mbushur me klikime!
Je gjithmonë origjinale,
Në zemërën time!

Ajo kohë që s’kthehet mbrapsht,
S’ka të krahasuar!
Sot më shumë janë virtualë,
Të modernizuar!
Shpirti dhe mendja më mbeten,
Në kohën e shkuar!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- S’TË THEM DOT LAMTUMIRË

Lamtumirë nuk të them dot,
Atdheu im i mirë!
Shpresoj një ditë të më presësh,
Si pret Ati të bir!

Largë sot jam dhe s’të shikoj,
Dhe sytë i mbaj nga hëna!
E di se, bijtë i do njëlloj,
Si do fëmijët nëna!

Dhe mosha bën punën e saj,
Kujtimet nuk më ndahen!
Lotët më bjenë, po jo nuk qaj,
Se dua të përmbahem!

Nga syri loti rrëshket vetë,
E ngecet përmi gji!
Unë kam nevoj për emrin tënd,
Dhe ti për dashuri!

Në kohë rrëmuje, ikëm të lamë,
S’na mbajte me pahir!
Këtu ku erdhëm, vështirë e pamë,
Mundohemi për mirë!

Ata që mbetën, për ty s’punuanë,
Ti prenë të gjithë damarët,
Shumica u shpall politikanë,
Dhe sot tundin litarët!

S’menduan për ty, as dje, as sot,
Në botë, në treg të nxorën!
Ata që ikën, s’po bëhen tok,
Votën me ligj ua vodhën!

Unë besoj një ditë do vijë,
Që sytë nga ty ti kthejmë!
Dhe drejtësia duarkryq s’do rrijë,
Ç’kanë vjedhur, tua rrëmbejë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- TRËNDAFILI THARË

Dikur në biblotekën time,
një sy duke i hedhur!
Gjysëm fletore me shënime gjej,
nga koha fletët sverdhur!

Në dorë e mora, ngadalë e hap,
shikoj si për çudi!
Me shkrim dore, shkruar bukur,
dy strofa poezi!

Shfletoj ngadalë fletët e zverdhura,
kujdes e me ngadalë!
Diku një trëndafil unë gjeta,
të shtypur, e të tharë!

Një çastë mbeta i hutuar,
ashtu menduar rri!
Dikur një dorë ma ka dhuruar,
si shenjë për dashuri!

Eh, sa do doja ta kisha pranë,
ta shihja drejt në sy!
Të ish’ këtu, si atëherë,
e të flisnim të dy!

Ta shihja, po se di ku është,
jeta na ka ndarë!
Ta pyesja nëse e mbanë mend,
k’të trëndafil të tharë!

Në buzë e vura trëndafilin,
akoma mbanë erë!
Jo më kotë, për dashurinë,
është lulja më e ndjerë!

Mendimet sot, kjo lule e bukur,
pa dashur mi ngacmoi!
E shumë largë, në kohë të shkuar,
zemra më fluturoi!

Atëherë kur kishim dy të shtrenjta,
moshën dhe shoqërinë!
Shtërnguar fort e kishim “frërin”,
se prishnim miqësinë!

Më mirë ashtu, them sot, më mirë,
përmbajtur, ruanim nderin!
E jo si sot, të shthurur fare,
se njohin fare “frerin”!

Dhe nëpër ekrane dalin,
lakurq e zhveshur!
Nder, e cipë, nuk njohin fare,
duhet të rrish heshtur!

Sikur kanë pirë koçimare,
janë të tërë njëlloj!
Këndojnë ca këngë bajate,
që s’mundem ti dëgjoj!

Pa kthyer kokën, të shohësh mbrapa,
të shikosh nga vjen!
Nuk di ku je, e shkon përpara,
rrugën dot se gjen!

Ky trëndafili i tharë, sot,
më futi në mendime!
Për brezat sot, e pas kush vjenë,
i lëmë këto kujtime!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MA VODHËN RININË
(humoristike)

U ngrita i llahtarisur,
Nga një gjumë i rëndë!
..“Sikur lart në mal unë isha,
I vetëm në tëndë!

Hajdutët më kishin ardhur,
Kur isha duke fjetur!
Edhe dhëntë kishin marrë,
Asnjë nuk kish mbetur!”

Ngrihem nga krevati shpejtë,
Në banjë shkoj me bujë!
Kokën shpejt në çezëm futa,
Hedh ca grushta ujë!

Hodha sytë në pasqyrë,
Veten të shikoja,
Isha bërë tjetër njeri,
Sytë nuk i basoja!

Unë isha, pak më i ri,
Mbrëmë kur rash për gjumë!
Sot shoh veten në pasqyrë,
Qenkam plakur shumë!

Ngrihu, i them gruas time,
Për çfarë rrimë shtrirë!
I pe hajdutët moj trime,
Na vodhën rininë!

Mbrëmë isha më i ri,
Sot kamë ndryshuar!
Se do plakesha kështu,
Se kisha menduar!

Ngrihu grua, e uruar,
Shtrirë mos të rrimë!
Shikoj veten i tmerruar,
Ma vodhën rininë!

Ngrihet plaka lehtë-lehtë,
Ç’thua mor i uruar!
Rininë e përzumë vetë,
E kemi jetuar!

Çfarë shaka pa kripë bënë,
Për të më zgjuar mua!
Ai që rudha s’ka vënë,
Pakë ka jetuar!

Rudhat janë zbukurime,
Për gjithë pleqërinë!
Qase faqen plaka ime,
Ta kujtojmë rininë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DASHURINË PRANOJE
(romancë)

Në avlli më dole moj,
Faqet bërë shpuzë!
Lulet të vadisje moj,
Me këngë në buzë!

Flokët e pa krehur moj,
Dredhur e përdredhur!
Flokë kaçurela moj,
Përmbi supe derdhur!

Ngjyrën e floririt moj,
Kush ua paska dhënë!
Të kanë dritë të syrit moj,
Babai me gjithë nënë!

Lulet më vadisje moj,
Pak edhe nga pakë!
Si ato ti ishe moj,
Lule për merakë!

Sytë dot s’ti ndaja moj,
Fustani zbërthyer!
Gjysëm sise brënda moj,
Dhe gjysma në diell!

Fustanin të shkurtër moj,
Gjysëm kofshe zinte!
Pjesën më të bukur moj,
Përjashta e linte!

Zemrën ma gozhdove moj,
Herët në mëngjes!
Dashurinë pranoje moj,
Mos më ler të vdes!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ZËRI PESHON FLORI
(këngë)
Të pashë në barçen tënde, moj,
Shetisje gjithë dëshirë!
Kishin çelur lulet, moj,
Lule e trëndafilë!

Babait i kërkoje, moj,
Një fustan të ri!
Ta vishje, ta mbaje, moj,
Plotë me dashuri!

Kush nuk do të donte, moj,
Një vajzë si ti!
Jo vetëm e bukur, moj,
Por dhe për shtëpi!

Në shkollë e në jetë, moj,
Mbaje shoqëri!
Miqësin e zgjidhje, moj,
Ashtu si di ti!

Shikoj e s’kam të ngopur, moj,
Të dua me pashë!
Me lule të mbuloj, moj,
Lulet e dynjasë!

Bukurija jote, moj,
Pa lee, kur këndon!
Zëri yt i bukur, moj,
Me flori peshon!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- GJUMIN MOS MA PRISH

- Kush ma prishi gjumin mua,
Dola jashtë të shoh!
Një vajzë me dy kanerina,
Po loste me to!

Imitonte kanerinat,
S’ish e vogël-o
Loste, qeshte e gëzuar,
Shumë e lumtur-o!

O Zanë e zbritur nga mali;
Prit pak, më dëgjo!
Dëgjoje një zemër djali,
Si troket, e do!

- Lermë o djalë për kokën tënde,
Ashtu mos shiko!
Se, do zemër dashuria,
Ndryshe, mos kërko!

- Shiko buzët si janë tharë,
Moj e bukur-o!
Hajde në kasollen time,
Ti njomë buzët-o!

Nuk duhet veç bukuria,
Duhet edhe kokë!
I bukur është dhe ylberi,
Po se prekim dotë!

- Lëre djalë, për kokën tënde,
Mos u lodh më kotë!
Trëndafilin e këputur,
E hedhin përtokë!

Në beson tek dashuria,
Në sy më shiko!
Këto fjalë janë ndienja,
Zemëra ime do!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MUSHKONJA ARTISTE
(fabula)
Qeni dhe macja një natë,
Bisedonin gjerë e gjatë!
Thotë macja:- E pe mbrëmë?
Një orë në televizor kam qënë!

Ja kthen qëni: - Ç’po na thua?
Çdo ditë, nuk më ke parë mua?
Një mushkonjë, që shkoi pranë,
I dëgjoj e veshë mban!

Kur mbi kokën tuaj ulem,
Unë dalë, e nuk mburrem!
Ja kthen macja menjëherë:
- Nuk të kemi parë, kur del?

E dëgjoj mushkonja, qeshi:
- Kush të pickoi ty te veshi?
@cana