Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

TA PUTH NISHANKËN.

Mall për ty më mori,
Malli për të puthur!
Të shikoj nishankën,
Nishankën e bukur.

Të kujtohet dita,
Kur ëmbël më the:
- Nishankën e bukur,
E pe, a se pe?

Nishankën, më pyete,
E pe, a se pe?
Sytë e mi nuk ishin,
Lundronin mbi re.

Të takoja prapë,
Shpirti im, do donte,
Ti puthja nishankat,
Asnjë nuk shpëtonte.

Në buzë e në gjoks,
Të puth të betohem.
Për ato nishanka,
Do të përgjërohem.
@cana

[Ali Baba Tepele]

PËR XHAXHIN POET

Xhaxhi poet, xhaxhi poet!
Do më bësh një poezi?
Për mua, ta mësoj shpejtë,
Bashkë me shokët e mij.

Gjithë poetët, shkruajnë vjersha,
Por për të rritur, jo për fëmij!
Dhe botën tonë, aspak në rreshta,
Nuk e përmendin, këtë se di!

Këtë se di, që për fëmijët,
Të shruash qënka shumë vështirë!
Përdore na marrin, të mëdhenjtë,
Shpesh na çojnë, ku s’kemi dëshirë!

Ne botën se njohim edhe aq mirë,
Kuptojmë ato që syri na kap!
Shumë fëmij luftrat po vrasin,
S’dimë ku të vemi, të ikim me vrap!

Lufta nuk është për ne fëmijtë!
Ne duam lojra, të lozim bashkë!
Lufta s’është lojë, as për të rritur,
Ndaj nuk kuptojmë qytetin në flakë!

Ca gërma mësova në shkollë ABC-në.
Dhe të lexoja nuk dija kaq mirë!
Mami më dha një libër të trashë,
Që ta lexoja me pahirë!

Ç’e dua këtë? - Mamit i thashë.
Unë dot se ngre, jo ta lexoj!
Është “Kurani”, mos fol kështu e trashë,
Lexoje këtë, zoti do të ndihmoj!

Unë dua lodra, bukë dhe rroba,
Këtu s’shikoj asnjë nga këto?
Pusho moj shtrigë dhe më qëlloi,
Po fole kështu, Zoti s’të do!

Shumë prind nuk i kuptojnë fëmijtë!
Ndaj të lutem, shkruaj ti, Xhaxhi poet!
Për ëndërrat tona nuk duan t’ja dinë,
Na burgosin zemrën, pa të drejtë.

Kështu e njoha një vajzë të vogël,
Nga sotë e tutje do udhëtojmë bashkë.
Ajo më dha fjalën se do mësojë,
Dhe unë disa libra do ti fal.
2019
@cana

[Ali Baba Tepele]

TI MBROJMË FËMIJËT

Xhaxhi poet, xhaxhi poet,
Të lutem shkruaj, shkruaj pa frikë!
Ta mësoj bota, njerzit e shkret!
Ta duan jetën dhe ne fëmijtë!

Këngët dhe vjershat i duan fëmijtë,
Dhe pemët çelin nga zërat e tyre !
Me këngë dhe prralla ti rrisim bijtë,
Ti duam fëmijët, çdo rrace dhe ngjyre.

O njerëz, prindër dëgjoni fjalët tona.
Që edhe jeta të bëhet beharë!
Krijoni lodra, jo armë dhe bomba,
Të gjitha ato janë për të vrarë.

Ju vetë e thoni, fëmija s’ka faj,
Edhe ne, nga ju kemi mësuar!
Fëmija nuk duhet kurrë të qaj!
Fëmija është për tu dashuruar.
@cana

[Ali Baba Tepele]

POLITIKA - PERËNDI

Efigjeni, je si drita, në një moshë gati të rritur!
Orakulli të zgjodhi për fli, për Helenën e grabitur.

Vetë babai, Agamemnoni, ta preu kokën e bukur,
Oh, ç’dhimbje ndjeu Delfi, për atë filiz të këputur!

Ushtarët godasin me ushta mburojat, thërrisnin perënditë!
Që gjaku yt, tu shuante etjen dhe shpirtin në Olimp!

Drejt Ilionit, mbreti tiran, ushtarët i drejtoj,
Ta shkatëronin atë qytet, o vdisnin gjithë në Troj!

Nga ai çast u hipën anijeve, nuk humbën asnjë ditë,
Deti gjëmonte, i mbushur me vela, u prinin Perënditë!

Njëqind mijë shpirtra përmbi anije, drejt Trojës u nisën,
Mbi dallgët e detit, me shpatën të zhveshur, nuk e njohin frikën!

Agamemnon i udhëhiqte, i veshur me petkun si mbret,
Të mposhtë krenarinë trojane, nuk donte as jetën e vet!

Që Trojën në flakë ta shihte, t’ja zhdukte krenarinë,
Ushtarët mbi mure ti linte, s’kurseu Efigjeninë!

Njerëzimi ç’përfytyruar nga ndienjat, njers pa njerëzi!
Cili zot do donte, për nektarin gjak, që pjellën ta bësh fli?

Kohë e egër, njerëz të egër, lakmonin pasuritë!
Bota, njerzit, kanë bërë ndryshime, ashtu si perënditë!

Sot jetojmë në tjetër epokë, ska Trojë dhe Helenë,
Por vëlla-vrasja për pasuri, ka mbetur ashtu siç qenë!

Se qënkërka shumë e vështirë, i gjalli të jetë Njeri!
Ndaj shohim akoma politikanë, që mbahen si Perëndi.
@cana

[Ali Baba Tepele]

MOLLA E KRIMBUR

Pa pritur, një mollë tek këmbët më ra!
Këputet nga pema, sapo e puthi era!
Në dorë e mora dhe kokën ngrita,
Në pemë kishte edhe kokrra të tjera.

E ngrita nga toka, pranë hundës e çova,
E ndjeva aromën dhe freskinë e saj!
Një pikë të zezë pranë bishtin i pashë,
Ku larva e krimbit kishte hyrë kollaj!

Ky krimb i vogël, që çau lëkurën,
Nga pakë e brente dhe pa kuptuar!
Pema nuk e donte të dobët, të sëmurë,
Të tijën ta kishte, në tokë rrëzuar.

Kështu është kombi, një pemë e madhe!
Ne njerzit jemi si kokrrat e mollës.
Nuk duhet të lemë krimbin e përçarjes,
Që gjuhën, traditat, t'ja humbim kohës!
@cana

[Ali Baba Tepele]

LOTI NA PIKON NË PORTË

Hyj në portë e s'të shikoj,
Zërin tënd nuk e dëgjoj!
Loti në portë pikoj,
Arben, o e ëmbla gojë.

Loti më pikon në portë,
Kush ta fshin ballin e ftohtë!
Ballin që të fshinte motra,
Mbuluar me djersë të ftohta!

Nënë e gjorë fshinë sytë,
Si ty nuk kishte të dytë!
Qanë gurët, qau vëndi,
Arben, o ballë ergjëndi!

Arben të kërkon shtëpia,
Vëllezërit, gjithë shoqëria,
Të kërkon edhe fëmija,
Gojëmjalti që ska si tyja!

Arben që s'të harrojmë dotë,
Sa herë hyj tek ajo portë,
Zemra dridhet, se mbaj dotë,
Folna Beni, goja plotë!

Malli na ka djegur xhanë,
O Arben, o djalë!
Shumë na ka marrë!
Ngrehu nga gjumi i gjatë!

Dhe folna një fjalë!
A të dhëmbin ato plagë?
Sytë të kanë rënduarë!
Djersa mbi qepallë!

@cana

[Ali Baba Tepele]

LOTI NA PIKON NË PORTË

Hyj në portë e s'të shikoj,
Zërin tënd nuk e dëgjoj!
Loti në portë pikoj,
Arben, o e ëmbla gojë.

Loti më pikon në portë,
Kush ta fshin ballin e ftohtë!
Ballin që të fshinte motra,
Mbuluar me djersë të ftohta!

Nënë e gjorë fshinë sytë,
Si ty nuk kishte të dytë!
Qanë gurët, qau vëndi,
Arben, o ballë ergjëndi!

Arben të kërkon shtëpia,
Vëllezërit, gjithë shoqëria,
Të kërkon edhe fëmija,
Gojëmjalti që ska si tyja!

Arben që s'të harrojmë dotë,
Sa herë hyj tek ajo portë,
Zemra dridhet, se mbaj dotë,
Folna Beni, goja plotë!

Malli na ka djegur xhanë,
O Arben, o djalë!
Shumë na ka marrë!
Ngrehu nga gjumi i gjatë!

Dhe folna një fjalë!
A të dhëmbin ato plagë?
Sytë të kanë rënduarë!
Djersa mbi qepallë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

SYRIN SE PENGON

Si të ndal unë lotin,
Lotët si ti ndal?
Ata rrjedhin vetë,
Kur zemra ka hall .

Kur zemra gufon,
Ndienjat bëhen det!
Syrin se pengon,
Lotët rrjedhin vetë !

Loti rrjedh njëlloj,
Për mirë a për keq!
Zemra komandon
Dhe s'ke si e ndreq!
@cana

[Ali Baba Tepele]

Fabul
Zonja dhelpër mëshirplotë,
Vë dy kushte sot për sot!
O një pulë, o një zok. ..!
Këto ligje ka kjo botë!
@cana

GOMARI NJERI
Fabula

Një gomar kishte dëshirë,
Të ndahej nga rracë e tija.
Donte të dukej më mirë,
Të ngjante si njerëzija.

Veshi një kostum të zi,
Që të ngjante si njeri!
Dhe të mos dukej gomar,
Kishte vënë dhe një kollar!

Kur e panë lopa dhe kali,
U çuditën edhe qeshën.
- Qënka bërë njeri gomari,
Po ta prishin punën veshët!
@cana

[Ali Baba Tepele]

E BUKUR KJO RRACA JONË

Vana, si ftujëz manare,
Pse na dole gënjeshtare!
Na the, nuk martohem fare,
Do ti rri babait beqare!

Vito, rritur si billonjë,
Sy e vetull shigjeton!
Gjithë bota na mban në gojë,
E bukur kjo rraca jonë.

Vana, Vitori me halle,
Koha s’ka vetëm behare,
Se zemrat djemve jua vrave,
Kur del si bora në male.

E bukur me shoqe shumë,
Buzëqeshjet rrjedhin lumë!
Dil ti, të dal dhe unë,
Xhelozit ti vëm në gjumë!
*********************
Sa lotë derdh njerëzimi,
As Zotat nuk kanë kaq lotë!
Ata kanë fuqi nga njerzit,
Prandaj s'na kuptuan dotë.
************************
PUTHJE ZANËS

Delikate, e pafajshme, Zanë e ëndërrave je ti!
Shëtit në pyje të errët dhe pi " ujë " në poezi!
Etur pret puthjen e ngrohtë, të vij përmi buzë të rri...
Vëndin bosh në zemrën tënde ta mbush plot me dashuri. ..!
@cana