Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

DERDHE NEKTARIN

Për shum shekuj do të jeshë,
Dritë e brezave që vinë.
Si pianisti mbi tastierë,
Ti po luan me poezinë.

Atë dorë të butë,mëndafsh..
Që shkruan fjalët një nga një,
Atë dorë,të bardhë,të butë,
Që balsam mbi plagë vë.

Do ta puth moj, atë dorë..,
Me gjith zjarrin që më ndez.
Kur këndon për dashurinë,
Dashurin që..kurrë s’vdes.

Do marr pendën edhe unë,
Për të shkruar poezi.
Do të shkruaj me shpirt të pastër,
Pavarsisht se s’shkruaj si ti!

Kur e ndienë..,e ke në zemër,
Zemra shprehet dhe pa fjalë,
Fjalët ikin..,i merr era..,
Dashuria të mban gjallë.

Këndoj zemër dashurisë,
Shprehu, zemrën e kalitë.
Është farë e bukurisë,
Dashuria nuk është frikë.

Kush e ndieu si poeti,
Dashurin e përmalluar?
Zemër e Dianës që i derdhi,
Ëmbëlsin e dëshëruar.

Ajo dorë prej ergjëndi,
Që në shekuj do kujtohet.
Ajo zemër e plagosur,
Që në vite do bekohet.

Ti moj Dianë,të lutem shumë..
Merre pendën,siç di vetë.
Derdhe gjith nektar e zemrës,
Na mban gjallë..na jep jetë.

Danel Cana Zakinthos 24-07-08

LAVDI DASHURISË

[Ali Baba Tepele]

UDHËS SË POEZISË
(Kushtuar Suzana Zisit)

Nëpër rrug të poezisë,
Të agimit,që s’mbaron,
Ikën me hapin e lehtë,
Një poete, plotë pasion.

Ecën,ecën kurreshtare,
Nëpër udhë të poezisë.
Herë bie e herë ngrihet,
Në honet e dashurisë.

Del si ujët e burimit.
Vargu saj’ gjith freski,
Hedhur lirshëm, si të mbjella
Nga një dorë,plot dashuri.

Vazhdon me hap të vendosur,
Nëpër udhë të poezisë,
Herë si erë e herë si flutur,
Herë me forcën e stuhisë.

Herë herë e shkujdesur,
Pret agimin e praruar,
E me rrezet përkëdhelet,
Si një Zanë që fle zbuluar.

Danel Cana 25-07-08 Zakinthos

[Ali Baba Tepele]

JETË E ZHVESHUR
(Fragment nga një poemë e pa mbaruar)

Mbi atë që jam ushqyer,
S’mund të kthehem të pështyj!
S’mund t’a falë, edhe t’a dua,
Këtë botë të Pafytyrë!

Ktheni kokën rreth e qark,
Shihni njerëz ! Ku jetoni?
Shkojmë pa dashje.., a e zgjodhëm
Këtë jetë? A s’më thoni?

Lind fëmija duke qarë,
Nuk e di ç’e pret në jetë!
Qoftë vajzë apo djalë,
Shumë vështirë do ta ketë!

O njeri që i jep jetë,
Kësaj bote të trazuar!
Bëj durim, të lexoshë...,
Një libër të pa lexuar!

Shumë njerëz shoh në jetë,
Shum të tjer që i dëgjoj...
Zoti,Zoti...thonë të tërë,
Me sytë lartë po i shikoj!

Bëj çudi,se s’është ashtu...!
Vetë natyra na mëson...!
Dhe kalliri kur është plotë.
Koka poshtë i rëndon...!

Ai që përpjet e mbanë,
Kokën edhe syt nga qielli,
Harron se ç’ka në Tokë,
Thua kapërcen Ylberin!

Fallëxhor e Astrologë...
Që çdo orë flasin me yjet,
Nuk shikojnë se në k’të Tokë,
E bardha tenton të nxihet!


O njeri,kockë e lëkurë,
Që kalimtar je në jetë...
Dashuro...mos urre kurrë,
Tjetër jetë s’do të ketë!

Mos e mba’ kokën përpjetë,
Të flasësh me perëndinë!
Shiko se i ke në tokë,
Të mirën..e ligësinë!

Në ke të mirën në zemër,
Ajo është dhe perëndija,
Na mëson Naimi i Madh.
S’të ndih as kish,as xhamija!

Shiko njerzit që ke rrotull,
Edhe fisin edhe farë...
Beso familjen e gjakun,
Edhe ç’janë më të gjallë.

Gjuh e njerëzve eshtra s’ka,
Por të lidh edhe të bluan,
Me mashtrime,me gënjeshtra,
Për ata që s’e kuptuan!
..................................
Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

ËNDËRR E MALLKUAR

Seç kam par një ëndërr,
Dua ta tregoj,
Aman,aman zemër,
Lërm të ligjëroj!

Një Xhinde e egër,
Erdhi,më verboj,
Aman,aman zemër,
Lërm të ligjëroj!

Dua që ta kapë,
Ajo më shpëtoj,
Aman,aman zemër,
S'di nga ta filloj!

I flas që të kthehet,
Ajo s'më dëgjon,
Aman në ke zemër,
Zemra më vajton!

Ëndrra e mallkuar,
E ku nuk më çoj?
Tej për tej shpirtin,
Si shigjet ma shpoi!

D.Cana

[Ali Baba Tepele]

ZANA
(Emër)
Vjenë papandehur dhe ikën me dhimbje,
Ndienjë e dashurisë, e bukur katile !

Ëndërra të ergjënda dhe në qofshë Ti, Xhinde !
Rrofsh e qofsh sa kënga, po s’më the, ku linde?

Qofsh Ti e bekuar, ashtu si ke emrin,
Mos e lësho zemrën, në jetë një herë jemi !

Zëmra jote e butë, e vrarë sa më s’ka,
Di të përballojë dallgë të mëdha !

Zëmra të vajtonë, Ti dëgjon lëngatën,
Dashuri e re do t’a mundë shtërngatën.

DORË-PËRDORE

Leonard, të fala shumë...
E mësova historinë.
Nuk e di se Lulo Shehu,
Ka ngrënë bukë me Alinë!

Stërnip Ti e stërnip Unë,
Një për pushk e një për penë.
Nuk t'a thashë të të prish punë,
Por..dhe jo të marrin dhenë !

Ti më fletë për Ali Luanin
Se paske qënë krahu djathtë !
Unë të flas për Frashëllinjtë
Që u nxirrte pena mjaltë.

Tek ka rrjedhur do pikojë...
Thotë një fjalë popullore.
Ndaj t'i lëmë huqet e tharta,
E të kapemi për dore.

KËSHTU TË ËNDËRROJ

Sa shumë dua të jem pranë,
Të dëgjojë zërin tënd.
Buzët e tua më lanë
Në një puthje krejt pa mënd.

Pranë teje të pushoj,
Të thur ëndërrat e kësaj bote.
Zemrën tënde të dëgjojë,
Të më zgjuaj puthja jote.

Të ngrihem nga gjum i rëndë,
Të shikojë sytë e tua..
Të ledhatoj flokun si tëndë,
Të të them sa shum të dua.

Të rrëmbej në krahët e mia
Dhe me puthje të mbuloj,
Të them:"Kështu dashuria,
Në zemëra do lulëzoi."
21/11/09

- NËNË EMIGRANTE

Dhimbja pret, e dhimbja vret,
dhimbjet lumë, e lumi detë.
Loti gjak syrit troketë,
deti s'lan, dheu s'e tretë.
Faqe çjerrë lesh-lëshuar
shpirt e zemër sakatuar.
.................................................. .............
- FLOKË ARTA
(Për Benën)

Si një gonxhe trëndafili,
Që me vesën etjen shuan.
Dy petale përmbi buzë,
Natyra ka pikturuar.

Sytë e Tu plot gjallëri,
Thellësin e jetës ndajnë.
Balli ytë shpreh mirësinë.
Bukurin e zemrës mbanë.

Floku artë si kurorë,
Të shkëlqen porsi mëndafsh.
Të pastë nëna të gëzuar,
Është urimi që të japë.
D.CANA

-PASKE QËNË KATILE

Shpirtin m'a plagose,
Zemrën seç m'a vrave.
Paske qënë katile...
As qeshe as qave...!

Ti moj gënjeshtare
Do të vuash shumë...
Një ditë t'a kuptoshë
Sa të doja unë...
D.Cana

[Çaushi]

ZANA
(Emër)
Vjenë papandehur dhe ikën me dhimbje,
Ndienjë e dashurisë, e bukur katile !

Ëndërra të ergjënda dhe në qofshë Ti, Xhinde !
Rrofsh e qofsh sa kënga, po s’më the, ku linde?

Qofsh Ti e bekuar, ashtu si ke emrin,
Mos e lësho zemrën, në jetë një herë jemi !

Zëmra jote e butë, e vrarë sa më s’ka,
Di të përballojë dallgë të mëdha !

Zëmra të vajtonë, Ti dëgjon lëngatën,
Dashuri e re do t’a mundë shtërngatën.

.........

D.Cana

Bukur D.Cana!
Pergezimet e mia...per vargjet Tuja!

[Ali Baba Tepele]

Bukur D.Cana!
Pergezimet e mia...per vargjet Tuja!

Faleminderit i nderuar.

[Ali Baba Tepele]

SINQERITET

Je kaq e sinqertë,
Apo më duket mua?

Me vargjet që shkruan,
S'ka si mos të dua !

Sinqeriteti... si deti me dallgë.
Zien përbrënda, jashtë s'mund të dalë.

Kush ja di vlerën,
Vjenë e zhytet vetë,

I mungon dashurisë
Pak sinqeritetë.

- PËR TY

Flokët kaçurela në flori praruar,
Sytë si deti në të aguar...,
Gjoksi i mbushur, gusha e bardhë,
Mesi i hollë trupi ytë lastarë.

Shumë t'i pëlqej, të gjitha i dua.
Dashuria jote është ëndërr për mua.
Më bëre për vete, më hyre në zemër
Për mua ke lindur, s'ka tjetër emër.

S'trëmbem nga asgjë, veç na syt'e tua,
Aty tretem unë, zemra m'u ligështua.
Nuk më djegin mua rrufet e k'saj bote,
Sa më djeg një puthje, veç na buza jote.

30/9/09

-SHQIPËRIA NATYRALE

Shqipëria natyrale,
lumenj, dete, fusha,male,
Është që nga Pellazgjia,
....Iliria, ....Arbëria.

Do rilindë me gjak e gjuhë,
Zemërmadhe
Hynë i mbarë shekull'i ri,
rroftë e qoftë Shqipëria.

Shqipëtar..kjo rracë Arjane,
zemërgjer edhe bujare,
I vendosur i pamposhtur në beteja,
e ka njohur historia.

Lashtësia..Pellazgjia,
....që ka lindur Perëndinë
I dha botës gjithë ç'i duhet...
mbi të gjitha dashurinë.

Mblidhni mblidhni mënd e kokës,
Mos u sillni si të marrë...
Nukë kemi tjetër Fe,
Përveç kombit shqipëtarë.


- FJALA NA MBAN NGROHTË

Pse s'u bëre Erë moj, Erë moj amanë...?
Po u bëre çupë moj, të trazosh dynjanë!

Si s'u bëre dotë moj, Detë a Oqean?
Kaltërsin e tyre moj, zemra jote mbanë.

Rrufe si s'u bëre moj, të digjie dynjanë?
Mua më shkrubove moj, zemra ime vuanë.

Borë si s'u bëre moj, të mbulosh dynjanë?
Bardhësin e saja moj, zemra jote mbanë.

Bukuritë e botës moj, vlerë më shum nuk kanë,
Sesa fjala jote moj, zemrën ngrohtë mbanë.

NË GREQI SI NË KULVI

Që kur erdha në Greqi e gjer më sotë,
Rroj me stres e rroj me ankthë,s'duroj dotë.

Mundohemi për më mirë..ah moj botë ...
Në kurbet s'je kurrë i lirë... është e kotë...!

Na luftojnë na urrejnë pa mëshirë,
Nukë duan kurrësesi të jesh mirë.

Nëpër zyrat e bashkisë hall mbi hall,
Për një vulë e për një kartë bjenë vërdallë.

[Ali Baba Tepele]

GJUHA PRET SI SHPATA

Ç'na dëgjojnë veshët kështu,
Neço Muka këngëtari!
Të gjeti si Gjergji i madh,
Eshtrat ti nxuarën na varri!

E çvarrosën Skënderbeun,
Se tregoi trimërinë.
Edhe sotë në muze,
Shpat e tija vetëtinë.

Gjergjin e çvarrosi Turku,
Se mbi ta bëri kërdinë.
Kur kujtonin atë shpatë,
Harronin dhe perëndinë.

Gjuha jote Neço Muka,
Pret si shpata e Skënderit,
Se këndove për Himarën,
E çove në vënd të nderit.

Ty nuk të çvarrosi Turku,
As greku që mbronë Greqinë,
Të çfarosën Himariotët,
Që u bën më të këqinjë.

Ato këngë që këndove,
Neço Muka këngëtari,
Janë shkruar për jetë e motë,
Në zemrën e çdo shqiptari.

Zemra jote këndoi shqip,
Kur dilje përmbi Himarë,
I lëvdove bukuritë,
Edhe mbete Shqipëtarë.

Danel Cana ..21/7/10

[Ali Baba Tepele]

NDËRRIM MONUMENTESH

Shqipëri moj hallemadhe,
S'mendove një herë për vete!
E mbushe vëndin me varre,
Ulë e ngri veç monumente!

Shqipëri o vëndi im,
Me asgjë nuk të ndërroj,
Me ty jam dhe në mërgim,
Për ty qaj, për ty këndoj.

Si furtunë shkon politika,
Me ca njerëz të pa shpirt,
Përmbi ty me tradhëtira,
Të coptojnë çik-nga-njëçikë.

Shkojnë e vijnë si perandorë,
I riu tjetrin e shanë,
Ndërrojnë bustet,e maskat,
Ulë e ngri ca sharlatanë.
DANEL CANA