Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- BUZËQESHJE SHEKULLORE

Kjo buzëqeshje, që shekuj shkuan,
mbuluar thellë, në errësirë!
As shekujt, as kushtet, nuk ta shuan,
gjer, dole përsëri në dritë!

Kjo buzëqeshje, nga ç’dorë gdhendur,
pa dashur të dha përjetësin!
Shum shekuj në pritje, durim gjendur,
buzëqeshjen ruajte për njerinë!

@cana

[Ali Baba Tepele]

- VALË GRINDAVECE

Ah kjo valë e detit,
që s'u shtrua kurrë!
Bregut, rërës mbeti,
sikur është sëmurë!

Ah, e bardha valë,
që kurrë s'u shua!
Të ftohtin të fal,
për ty dhe për mua!

Grindavece valë,
s'të them dot e mirë!
Herë shpejt, herë ngadal,
shkëmbinjt i lëpinë!

Me gjuhën e lagur,
i lëpin shkëmbinjtë!
Natë e ditë pa ndalur,
shpërndan vetëm kripë!

Valë e pa bindur,
grindavece valë!
Dhe qëkur kam lindur,
kështu të kam parë!

Dhe për të kaluarën,
ah sikur ta dija!
Të tregosh të tuat,
të tregoj të mijat!

Se për nga inati,
mund edhe të ngjajmë!
Nxirre si do fati,
brenda dot se mbajmë!

E pa bindur vërtet,
inatçore valë!
Jeta bëhet det,
dhe në tokë ka ngjarë!

Valët që ngre jeta,
a mund ti frenojmë?
Atëherë e vërteta,
kurrë s’do na lëndojë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- VETËM TË DY

Nga malli po digjem si qiri,
dhe psherëtij sa herë të kujtoj ty!
Nga hidhërimi i ndarjes, e di,
sa herë të kujtoj, psherëtij!

Me psherëtima dhe lot s’ka qetësi,
zemra ime të deshi vetëm ty!
Të rrinim një natë vetëm të dy,
dashuris t’i falemi me përulësi
@cana

[Ali Baba Tepele]

- POPULLI PËR DREJTËSI

Vë duart në kokë, sytë ç'më panë...
U lagë baruti për maskaranë!
Ngrihu o popull, drejtësi së pari,
se nuk ka humbur ende litari!

Ngrihu o popull ti, si një herë,
armiku ka zënë nga këmbët si ferrë!
Armiku nuk paska mëshirë aspak,
ndaj këmbët dhe zemra kullojnë gjak!

Mos thuaj firova, mos thuaj u plaka,
armiku qëndron këmbëkryq tek vatra!
Nderin e çveshi, në besë të prenë,
kërkon të zhvasë të gjithë atdhenë!

Ku shkoj besa dhe nderi që mbolle,
a do ta mbajnë bijtë që polle!
A do ta mbajnë ky brezi i ri,
që helmin po merr me demokraci!

Se gjoja portat na qënkan të hapura,
në turmë dëfrejnë dhe pa të mbathura!
Dhe ditën tjetër nuk dinë ç’i pretë,
në rrugë e flakin, uritur, pa brekë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- FRENOJE INATIN

Si ta nxjerr inatin,
mllefin si ta nxjerr!
Nervat majat kapin,
dita duket sterr!

Inati, mërzia,
na janë bërë telvik!
Ç’të bëj njerëzia,
zjen vëndi or mik!

Inati ka lindur,
vetëm për njerinë!
Kush e nxori dufin,
veç ai e din!

Inati pushton,
të varfër, të pasur!
Askush s’e frenon,
pengesa s’ka hasur!

Kapriço, inati,
gjendet në natyrë!
Si ta pyes, c’pati,
nuk ka një fytyrë!

Era ç’inat pati,
u kthye në furtunë!
Deti nga inati,
ngriti dallgë shumë!

Në jetë të njeriut,
ku s’hyri inati!
Si t’ja bëj i ziu,
hundën ku s’e zgjati!

Veç një porosi,
i jap njerëzisë!
Ta frenoj inatin,
largë dashurisë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NGRIHU BURRË I DHEUT

Dhe një herë e mora penën,
të shkruaj për mëmëdhenë!
Tradhëtia që është përhapur,
dita, ditës, po e brenë!

Do marr shkopin, do ta gjezdis,
cep më cep atdheun tim!
Do ndalem, të përgjërohem,
ku prehet i madhi trim!

Dhe me zërin ëngjëllor,
ngrihu o trim, do bërtas!
Me shkopin që mbaj në dorë,
përmbi varr do ti trokas!

Ngrehu trim dhe vishi armët,
të kërkonë fush-beteja!
Armiku i shtrihu krahët,
ka veshur rroba të reja!

Dhe do ti shetis me radhë,
gjithë trimat ku kanë rënë!
Do ti zgjuaj nga gjumi gjatë,
si vigan do ta tund vëndë!

Do dalë në majën e lartë,
me një frym do ti bje bririt!
Që nga Aleksandri i madh,
tek Pirro zemër floriri!

Ngrehuni një herë më këmbë,
gjithë vëndi për ju lutet!
Shkele tradhëtinë me këmbë,
të mos dijë se ku të futet!

Ç’qe ky kob, e kjo mandatë,
ç’u gjunjëzua njerëzia!
Mbeti kombi lis i thatë,
po lulëzon tradhëtia!

Dhe një zë, si oshëtimë,
vjen nga brenda, gjëmon dheu!
Mbani në gjak trimërinë,
porosi nga Skënderbeu!

Ngrehuni o shqipëtarë,
edhe mbroje Shqipërinë!
Nuk ju vete puna mbarë,
pa e vrarë tradhëtinë!

Ngrehu popull, si duron,
si duron populli im!
Gjithfarë feje si pranon,
lufto me ideologjin!

Gjithfarë feje mbuloj vëndin,
si retë e zeza përhapur!
Kockat e zemra po dhëmbin,
për gryke e kanë kapur!

Ngrihu përsëri në këmbë,
ngrihu edhe bëhu burrë!
Zotin që të la më këmbë,
ti nuk e mohove kurrë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

-KOHË ME RE

Puthen retë, me kërkëllima,
lëshojnë dritë, rrufe të gjatë!
Pa gjumë sot, natën e gdhiva,
rëndon gjumi mbi kapak!

Puthen retë, përqafohen,
fillon shiu, që të bjerë!
Kur fryn era, zë largohen,
shkojnë në vende të tjerë!

Qielli përmbi kokë s’dallohet,
herë, herë nxihet, herë pret!
Pret retë, që të afrohen,
ja nis dendur nga rrufetë!

Pemë dhe bari gjelbërohen,
i ngrenë kryet përpjetë!
Nga ujë gjithçka gjallërohet,
kur bje shiu lehtë, lehtë!

@cana

[Ali Baba Tepele]

- NDARJA

Ndarja nuk është vdekje,
po është dhimbje, thellë!
Dhimbja çon në vdekje,
varet si të bjerë!

Kurrë në një familje,
ndarja s’është e mirë!
Hapet plagë e dhimbje,
me bir dhe me bijë!

Prandaj veshi na dëgjon,
ata që nuk durojnë!
Ose zemra u pushon,
o gjak në tru pësojnë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KOLEKTIVIZIM

O Selman, Selman mavrija,
ç'i bëre dhëntë mor aman!
M'i mori kooperativa,
nuk më la një për nishan!

Dhëntë me bype të rënda,
edhe deshtë me këmborë!
Cjeptë me zile të ergjënda,
dhitë të zgjedhur me dorë!

M’i mori kooperativa,
se kishte nevoj për to!
Urdhërin e jepte partia,
nga komiteti qëndror!

Për pakë sa s’më ra pika,
jo pakë, po treqind kokë!
I kisha blerë të gjitha,
t’i bija murit me kokë!

Dy pëndë qe, edhe dy mushka,
dhe qën të stanit ma mori!
Arat që mbillja lëpushka,
ishte urdhër nga qarkori!

Selman t’i dorzosh të gjitha,
ndryshe do bëhesh kulak!
Për fëmijtë mendon partia,
le ta hanë bukën thatë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- JETA TË MËSON

Nga fillimi njerëzimi,
nuk kishte këto dije që ka!
Mësoi t'i përballoi
vështirësit e mëdha!

Jeta s'është aspak e bukur,
mëshirplotë dhe bujare!
Si një kafshë rritur në xhungël,
që s'pranon të zbutet fare!

Ju desh kohë që të mësoi,
ti përshtatet egërrsisë!
Jetën si dyshek ta shtroi,
në të mirë të njerëzisë!

Por jeta ka të pa pritur,
herë nxehtë, herë ftohtë!
Mësonte duke u rritur,
si të bëhej më i fortë!

Dhe sa herë që njerëzimi,
është treguar i pa besë!
Aty jeta të përgjigjet,
këput fillin mu në mes!

Se me jetën s’ka hakmarrje,
ka marrveshje, miqësi!
Ç’do dhuratë të saj ti mbaje,
shkoje jetën në liri!

Jeta në tokë nuk ka vdekje,
ajo rron në përjetësi!
Njerzit të mendojnë për vehte,
se një fund i pret të gjithë!
@cana