Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- KUR FJALËT I TJERR

Kishim një në fshat,
mos e pastë askush!
Dhe emrin, si fat,
e kishte Agush!

Çfardo që dëgjonte
nga mua, nga ty!
Shpejt e transmetonte,
dhe e bënte dy!

Tek të gjithë vije,
ngarkuar me fjalë!
Si kallëp ta shihje,
thoshje, “goxha djalë”!

Agushi ish bërë,
si tel telefoni!
E thoshin të tërë,
një shaka s’guxonin!

Fshehur të përgjonte,
veshët ngritur lartë,
fjalët shumëfishonte,
jo vetëm në fshatë!

I madh dhe i vogël,
Agushin e di!
Sapo kthente kokën,
ruheshin nga ai!

Hiqej sikur deshte,
pleq edhe të rinj!
Si flinin, përqeshte,
shtrirë apo në brinjë!

Tërë ditën mendonte,
tirrte vetëm fjalë!
Dhe i ngatërronte,
të vdekur, të gjallë!

Fjalët, janë si retë,
fryhen edhe shtohen!
Kur fillojnë rrufetë,
përplasen, kullohen!

Dhe pa pritur derdhen,
të gjitha mbi ty!
Kudo që të gjenden,
rrebesh e stuhi!

Stuhi dhe rrebesh,
ku të futësh kokën!
Sa ta marrësh vesh,
ta kanë bërë gropën!

Fjalë dhe vetëm fjalë,
në lagje, në fshat!
Agush, gjeç belanë,
nuk na le rehat!

Ngjish e mbush një shakull,
fjalë e vetëm fjalë!
Dhe gomarin mashkull,
e bënte me barrë!

Kështu janë bërë sot,
si Agushi ynë!
Gazetarë plotë,
të gjitha i dinë!

Të gjitha i mësuan,
ku i kanë mësuar!
Dhe botën e duan,
veç të ngatërruar!
@cana

[Ali Baba Tepele]

-ATY SHUHET FLAKA

Ta puth buzën, flakë-ndezur,
po kam frikë se ç'ndodh më vonë!
Një ilaç prej zemrës fshehur,
dashuri, ah, dashuria na përgjon!

Aty në cepat e saja,
është mbledhur ëmbëlsia!
Gjithë jetën do t'a mbaja,
çfarë shije ka dashuria!

Si bleta që mbledh polenën,
t'i thith buzët pak, e nga pak!
Zemrës aty t'ja bëj tendën,
i lodhur kur vij nga largë!

Buzët, ah buzët e tua,
fshehin dhe të butën gjuhë!
Këto më kanë dehur mua,
sy hapur më vën në gjumë!

Dhe pastaj ashtu si era,
t'ja lë kohës, të pushoj!
S'jan fjalë mike, janë vlera,
besom se të dashuroj!

Mike, aty shuhet flaka,
vetëm tek buzët e tua!
Dridhu, përdridhu si ngjala,
flaka jote vjen tek mua!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ÇMOJE FEMRËN

Gruaja sa të mund,
të duhet me burrë!
Me dashuri dhe buzë,
s'u ngop njeri kurrë!

Gruaja për burrë,
shkrihet-ë si vesë!
Nuk u çmua kurrë,
shtrenjtë do të shesë!

Gruan-ë në jetë,
asgjë s’e ndalon!
Bëhet si do vetë,
e kur dashuronë!

Gruaja vërtetë,
çfarë do jeta, di!
Zemrën ajo tretë,
ngadalë si qiri!

Nga natyra femra,
është mrekulli!
Ato mbajnë në zemra,
shumë dashuri!

Kur me burrë martohet
dhe hap një shtëpi!
Ajo përkushtohet,
me shum dashuri!

Femra bën njerinë,
kurr mos i ver faj!
Mos e lerë të fiket,
si kandil pa vaj!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- BUKURIA MERR KALANË

Kapërceve male,
shkove në bregdet!
Vajzë përmetare,
si hëna mbi det!

Vëndi kishte pritur,
për hiret e tua!
Bukuri e rritur,
që nuk merret hua!

Rërës, e të nxehtit,
të pashë këtë radhë!
Do ti futem detit,
dallga të më marrë!

Erdhe në bregdet,
bleve një shtëpi!
Bëri me shëndet,
të tillë bukuri!

Bukuri e falur,
nga babai dhe nëna!
Kalatë, me të tallur,
i merrje nga brënda!

Vendi që të lindi,
vendi që të mban!
Vetëm bukuria,
e pushton kalanë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- LAPIDAR I GJALLË

Koha letrat i ka hapur,
nuk po gaboj aspak!
Për shqiptarët e shum vuajtur,
vëllezrit në Sanxhak!

Po ringjallet kombi ynë,
koha po na prinë!
Natë e ditë, nuk e mbyll synë,
një vajzë heroinë!

Amina Nuraj, me nure,
trimëresh, me guxim!
Nga presionet s’u përkule,
veç e rrit lavdinë!

Ashtu si e do atdheun,
kombi të nderon!
Ti, stërmbes Skënderbeut,
kurrë s’e mohon!

Koha idetë shoviniste,
i kalb pak nga pak!
Ringjalljen, koha e priste,
aty në Sanxhak!

Është tokë shqipëtare,
gjithë ajo krahinë!
Shqipëria natyrale,
e di historinë!

Koha i do shqipëtarët,
me zemër dhe gjak!
Amina është ndër të parat,
aty në Sanxhak!

Flamurin e kombit tonë,
shqipe dykrenare!
Lart ngre, nuk e mohon,
trime shqipëtare!

Krenohem me ty Amina,
me gjak shqipëtar!
Për ty do flasë historia,
mbetesh lapidar!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- GJEZDIS LABËRINË

Vajta dhe në Progonat,
s'kisha shkuar kurrë!
Rrugë e ngushtë, asfaltë,
vendi shkëmb e gurë!

Në Lekdush, e Progonat,
ligjet do i bëjnë vet!
Libri me kapak të trash,
kërkon ligjet nëpër flet!

Për nga feja, s'di çfarë janë,
nuk i dinë dhe mirë ligjet!
Kështu dua, mor amanë,
s'bënet gjëma, të përgjigjet!

Në Nivicë, nuk shkova dot,
ndaj u ktheva xarrë-xarrë!
Me raki e mish të ngrohtë,
hëngra drekën në Gusmar!

Unë isha vet i tretë,
na priti një vajzë e bukur!
Kam dëgjuar, e vërtetë,
Sorkadhet nuk qënkan zhdukur!

Mish i qëngjit, nga të malit,
i pjekur në saç me prush!
Rakia ball i kazanit,
mbante ende era rrush!

Jashtë koha ishte nxirë,
s’kishte dalë Marsi ende!
Bora jashtë kishte ngrirë,
pa filloj dhe borë e re!

Më të dalë në Lekdush,
bëra sehir një cop herë!
Aty dhe mushkritë i mbush,
u ngopa me oksigjen!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KËMBËT SPO E MBAJNË

Kur lëndoje, grabisje tjerët,
nuk kishe shpirt o ditëzi!
Tani dridhesh, si të mjerët,
kur të tjerët t'a bëjnë ty!

Me qëllim të pasurohesh,
grabite, veshur me pushtet!
Tani dridhesh dhe mendohesh,
si ta hedhësh këtë hendek!

Mendoje s’kanë ç’të bëjnë,
ishe vetë drejtësia!
Po tani këmbët s’të bëjnë,
të përpiu grykësia!

Kështu e paska kjo jetë,
dikush ha, dikush e ha!
Balua me kokën përpjetë,
sëmundjen brënda e ka!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NË LUMIN E FTOHTË

Në një ëndërr isha,
nuk di si do dalë!
Në një pyll me lisa,
lartë në një mal!

Një lëndinë e bukur,
bar e lule shumë!
Më tej, rrëzë shkëmbit,
një burim, si lumë!

Për’mi majë të malit,
Dielli dukej qartë!
Brenda zemrës vajti,
një rreze e artë!

Nga toka më ngriti,
përmbi lisa lartë!
Rreth qafës më ngjiti,
një kurorë të artë!

Në lumin që rridhte,
u futa me not!
Vetëm pak të pije,
ishte shum i ftohtë!

Pa pritur një vajzë,
para meje rri!
Drejt në sy e pashë,
plot me dashuri!

Ashtu përqafuar,
dorën për mbi mes!
Ëndrra kish mbaruar,
u mbyta në djersë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PËR VALLET SHQIPTARE

Për vallet kurrë nuk kam kënduar,
edhe pse vallzoj, kur rasti vjen!
Vallet shqiptare s'janë krahasuar,
në asnjë vend të tillë nuk gjen!

Valle të bukura, dorë për dore,
majë e opingës, pak sa prek dhenë!
Të lehtë valltarët si flokë bore,
të tilla në shekuj, e kështu mbenë!

Në majë të gishtave frymën mbajnë,
e shpirti ndalon, kur ritmin ndjen!
Zinxhir me ngjyra nga lart më ngjajnë,
të tilla ndjenja s’ke ku i gjen!

I madh dhe i vogël, të gjithë i duan,
ngrihen në valle, kërcejnë me llahtarë!
Në paqe e luftë, kurrë s’i ndaluan,
heronjtë, me valle, përcjell duke qarë!

Dhe nënat për dore, me bijtë e tyre,
kur hasmit shkonin, t’i bënin ballë!
Nënat e mira, të buta prej natyre,
në valle këmbët, i hidhnin ngadalë!

Për vallet shqiptare, të tjerët kanë shkruar,
për mua poetin, është hera e parë!
Ndoshta m’u desh kjo kohë për t’u menduar,
të shkruaj për vallet, do doja që djalë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- TË NDRIJ NJË ÇAST

Në ngrihesh lart, ti ndonjëherë,
si retë të rrish, në qiellin blu!
Unë do të ndrij, si një mermer,
të të kujtoj, se jam këtu!

Në u kujtofsh, ti ndonjëherë,
se sytë e mi, janë sytë e tu!
Do t’më kërkosh, në natën sterrë,
kot lodhesh zemër, unë jam këtu!

Në të mungofsha ndonjëherë,
mos qoftë e thënë, si flas kështu!
Tek bibloteka do të më gjesh,
në raftin plot, s’më do kështu?

Në u mendofsh, ti ndonjëherë,
një jetë që patëm, e ngrysëm tok!
Pa dashur ti, një lot do bjerë,
se humbe më të mirin shok!

Edhe atëherë, në atë çast,
unë zemrën tënde do t’a ndriçoj!
Të kesh në mendje, për çdo rast,
që vetëm ty të dashuroj!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NUSE PËRMETI

Vajzë e Tepelenës, Martuar në Përmet,
rrugën ta treguan, a e gjete vetë!

Ma treguan o djalë, nuk e dija mirë,
këtu ishte fati, ujë për të pirë!

Vjosës legjendare, freskuar të dy,
s’më gënjeu fare, më drejtoj tek ty!

Njëri trëndafil, tjetra trëndelinë,
dasmën do ta bëjmë, me gjithë miqësinë!

Dashuri e pastër, o levendi im,
si zjarri në vatër, ta ndez dashurinë!

Siç e do adeti, bjer moj klarinetë,
vajzë e Tepelenës, nuse në Përmet!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- SI GJAKU NË VENA

O ti zëri kanerinës, ç’më këndon gjithë ëmbëlsi!
Përmetar me zë bilbili, s’mbetesh mbrapa edhe ti!

Ref.
Kur dalin dy zëra zëra, sa lezet ka skena,
Djali na Përmeti, vajza Tepelena!
.................................................. .........
Këngët edhe vallet tona, janë si gjaku në vena!
Bilbil gjuzar i Përmetit, iso të mban Tepelena!

Thuaja këngës përmetar, nise vallen klarinetë!
Çe ujdis moj Tepelenë, fustanella ka lezet!

Vetë natyra na ka bërë, të dy vendet pran e pranë!
Fusha male sërë-sërë, Vjosën e kemi gjerdan!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KU TA DIJË GOMARI
(fabula)

Në një luadh gomari,
kulloste në gjunjë!
Sapo la samarin,
që e kish vrarë shumë!

Sheh disa fshatrë,
po vinin me vrap!
Bobo – tha me vehte,
do më rrahin prapë!

Ç’faj ka bërë i ziu,
ku ta di dhe unë!
S’më lenë të kullos
dhe të fle pak gjumë!

S’ish fare “gomar”,
merrte dhe ca vesh!
Të shkretin samar,
kishte lënë dhe leshtë!

Këtë herë ndryshonte,
nuk donte shumë ment!
E donin të shkonte,
drejt, e në parlament!

Po, po, mirë dëgjuat,
s’e beson vëllanë!
Dhe jo do ku do,
parlament evropian!

E morën të shkretin,
s’u ngop dot me bar!
Në vënd të samarit,
i vunë një kollar!

Në këmbë s’e lanë,
e hipën në taksi!
Njëherëshi i dhanë,
njëqind porosi!

Atje ku do vesh,
do betohesh sot!
I drejtë do jesh,
me të tëndin zot!

Zoti yt është,
kush të mban më mirë!
Ai që ke njohur,
është një egërsirë!

Ne demokracinë,
e kemi në dorë!
Ndaj dhe për më mirë,
të varim këmborë!

Kur t’a mësoj mileti,
urdhër nga ka marrë!
Se krejt parlamenti,
qënka me gomarë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- LITARËT E JETËS

Raki e ftohtë k'të herë,
sytë m'i mbushi me lot!
Shpuzë dhe flakë nxjerrë,
po nuk e shohim dot!

Raki, e bardhë raki,
me ty jam dashuruar!
Që kur të shpikën,e di,
të gjithë të kanë uruar!

Lexojnë k’to vargje tani,
nipërit dhe mbesa n’internet!
Ja gjyshi, thonë me habi,
na dalka dhe pijanec!

Të bëhesh pjanec do kohë,
kollaj t’a lësh pijen!
Gjykoni gabim, e shoh,
provuar s’ja kini shijen!

Gjykimin e mora si shembull,
nga mbesa dhe nipërit e mi!
Në jetë takojmë shumë denduar,
pa njohur, gjykojnë gabim!

Gjykojnë kur shohin një djalë,
që gotën me fund e pi!
Çfarë brenge që ka, pa fjalë,
kur jeta s’i fal dashuri!

Nxitojmë ne shpesh të parët,
të tjerët në jetë gjykojmë!
T’ja presim së keqes litarët,
zhgënjyer ne shpesh harrojmë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NUK VDES TRIMËRIA

Pa përtes për mëmëdheun,
Shqipëria kur e deshi!
I përgjigjej Skënderbeu,
Gjergji trim, armët i ngjeshi!

Edhe Gjoni, bir i tija,
erdhi qëndroi në Himarë!
Se lëngonte Shqipëria,
prapë turku e kishte marrë!

Ishte mbjellë tradhëtia,
çelur, e hedhur lastarë!
S’di çfarë bënte njerëzia,
kë të luftonte më parë!

Shkuan vite edhe shekuj,
prapë vuan Shqipëria !
Skënderbeu sot ka vdekur,
por nuk vdes kurrë trimëria!

Në Himarë, ku zbriti Gjoni,
sot po luhet tragjedia!
Po ushqehet grekofoni,
të shesë vatanet e tija!

Duan t’ja ndryshojnë drejtimin,
politikë e korruptuar!
Greku të arrij qëllimin,
Himarën për t’a zaptuar!

Himara fis i Kaonit,
pjesë të Epirit plak!
Gjaku Kastriot, i Gjonit,
tokë e mbrojtur me gjak!

Mbi Himarë, në ato maja,
që mbajnë emrin vetëtimë!
Kush i prek bëhet hataja,
Zeusi kishte shtëpinë!

Dhe as dje, as sot, as nesër,
tjetër s’qaset n’ato male!
Nuk do t’a ndërroj kurrë besën!
veç shqiponjës dykrenare!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- E KA FJALËN DASHURIA
(këngë)
Dielli që ngrohu dynjanë,
zalli detit përvëluar!
Si s’ngrohu një zemër pranë,
formë plotë dhe e zbuluar!

Fol moj, se pa folur mbeta,
se për dashuri u treta!
* * *
Vapa që na përvëloi,
më nxehtë behari për mua!
Nishanezeza më shkoi,
as u dogj, as përvëluar!

Fol moj, se pa folur mbeta,
se për dashuri u treta!
* * *
Përpara meje kaloi,
të shikoj format e tua!
Lum deti çfarë do shijoj,
si vala të isha, dua!

Fol moj, pa folur mos rri,
ç’u treta për dashuri!
* * *
@cana

[Ali Baba Tepele]

- LUM KUSH TË MERR NUSE

Rrathë rrath gjerdani,
rruazat sërë sërë!
Atë fat, amani,
e paçin të tërë!

Fatin tënd e paçin,
gjithë ata që dua!
E tillë bukuri,
të më binte mua!

Të binte për mua,
e thonë të gjithë!
Të fle, e të ngrihem,
sa hap, e mbyll sytë!

Syt e tu të bukur,
qepallat rënduar!
Me bojra, me xixa,
i ke zbukuruar!

Dhe vënd bosh s’ke lënë,
të t’i puthja pakë!
Qëllimisht ke zënë,
zemërën në lak!

Çfarë fat që të ra,
të ra pjesë mbreti!
Sa, loti që u tha,
mbi faqe të mbeti!

Thashë, fatin tënd,
t’a mbash mu në gji!
Të veshësh ergjënd,
e të shkelësh flori!

Djali që të mori,
deshi, të rrëmbeu!
Gjith pasurin hodhi,
asgjë nuk kurseu!

Asgjë nuk kurseu,
as do të kursej!
Si ty, në gjith dheun,
kurrë nuk do gjej!

Nuk do gjej të tillë,
vajzë me edukatë!
Të kanë rritur mirë,
jot ëmë dhe yt atë!

Në jetë mësove,
s’u bëre me huqe!
Lum kush të rriti,
e kush të merr nuse!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KËNDEZI
(fabula)
A e dini pse këndezi këndon,
çdo mëngjes ki-ki-ki?
Se iku një natë dhe pulat,
i pret një ditë plotë dashuri!
Ai leje nuk merr, kur punën e di!

Ki-ki-ki këndezi këndon
dhe pulat i zgjoi nga gjumi!
Ngrihuni se dita agon,
vrapon dhe puplat i shkundi!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DURON PLEQËRIA
(këngë)
Iku dhe rini e shkretë,
më s’duron!
Të pashë në ëndërr prëmë,
vjen më zgjon!
Për mbi kokë vije dorën,
ledhaton!
Ah moj koha gënjeshtare,
që s’mendon!
Ç’e bëre fuqin që pate,
ku e çon!
S’paske mike, zemër fare,
që s’më don!
Thellësi është pleqëria,
nuk tregon!
Gjëmbat që ka dashuria,
i duron!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- E MIRA HËNË

Faqja në të ngrënë,
drita e venitur!
Gënjeshtare Hënë,
mbete e pa rritur!

Hënë e përgjysmuar,
Hënë gënjeshtare!
O fol, e besuar,
o mos na dil fare!

Hënë e mira Hënë,
ç’tregon e uruar!
Një faqe ke lënë,
tjetra e mbuluar!

Herë na qëndron larg,
herë e afruar!
Ç’sekret të ka mbetur,
pa n’a e treguar!

Si njerzit nuk rron,
fejuar, martuar!
Të njohim gjithmonë,
shumë të dashuruar!

Çiftet kur shikon,
shpesh i ke ndihmuar!
Njerëzimi ndryshon,
po ti s’ke treguar!
@cana