Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- BALADA E JETËS

Si ai që pati fat dhe ai që s’pati fat,
nuk shpëton nga gjumi i gjatë.
– populli –

1- Vjen gjykimi nga fillesa,
Populli nuk gabon!
Ka treguar, se fsheh jeta,
Vdekja nuk harron!

2- Qofsh i varfër, a i pasur,
Shpirti është njëlloj!
Po qe se fundi është qasur,
Vdekja s’do vonoj!

3- Siç u nis nga zanafilla,
Sot vazhdon njëlloj!
Kanë kaluar mbretërira,
Vdekja si harroj!

4- Njerëzimi vjen në jetë,
Dhe duhet ta çmoj!
Shërbëtor qofsh, apo mbret,
Vdekja s’do dalloj!

5- Ky është ligji i natyrës,
Nuk e ndryshojmë dot!
Nuk i fshihet njeri vdekjes,
E ka spatë, mbi kokë!

6- Natyra komandon botën,
Është gjithësia!
Njeriu të kryej me nder,
Detyrat e tija!

7- Është në nderin e njeriut,
Puna, dituria!
Mos ti përbuzim të tjerët,
Kjo është dashuria!

8- Keq mos bëj, keq mos u sill,
O njeri me mënd!
Vuajtje, varfëri mos mbill,
Vetes bëji vënd!

9- Një zemër që kullon gjak,
Kurrë mos e prek!
Fati i tij, të gjen mbas pak,
Vdekja ty të pret!

10- Në ke mënd edhe ndërgjegje,
Fundin të mendosh!
Zemër burri, apo femre,
Kurrë mos ta lëndosh!

11- Pjesë e bukur, delikate,
Është fëmijëria!
Çdo gjë jap, nga pjesa ime,
Kurrë keq mos ti shihja!

12- S’duroj dot buzën që dridhet,
Syrin e pa faj!
Si mallkim vdekja u sillet,
Kush i bën të vuajnë!

13- Ata janë e ardhmja jonë,
Për ta bëj gjithçka!
Siç jemi bërë prindër ne,
Do bëhen ata!


14- Sa kanë shkuar dhe do vijnë,
Natyra s’ndërroj!
Kush erdhi në këtë jetë,
Dhe se dashuroj!

15- Ka dhe njerëz të pa ditur,
Jetën nuk e çmoj!
Sy e vesh, të gjithë i kanë,
Nuk mësojnë njëlloj!

16- Jeta është shkollë e madhe,
Mëso o njeri!
Mos u sill si i pa ngopur,
Vdekja do të vij!

@cana

[Ali Baba Tepele]

DEPUTET ME SHKOLLË
(fabula)

Kafshë e shpendë, qenë ku qenë,
Të gjithë në zgjedhje do venë!
Plotë tre muaj bënë fushatë,
I ranë Pyllit poshtë e lartë!

Mbushet pylli plotë cicërima,
- Kjo fushatë qe më e mira!
Thotë Dallandyshja bisht-hollë,
- Deputet të gjithë me shkollë!

Unë për vete e kam në xhep,
Folenë e bëj në universitet!
Zgjedh një cep, në një dritare,
Nuk thonë dotë, pa shkollë fare!

Shpesh kam shkuar me praktikë,
Në Kembrixh, a Amerikë!
Ja kthen Gomari, me të pëllitur,
- Bravo mike, shumë e ditur!

Edhe unë, shkollë kamë marrë,
Mbrapa saj kullosja bar!
Kam qënë nxënës shëmbullor,
Shpesh kullosja në oborr!

Si do t’ja bëj Qukapiku,
Gjashtë muaj nga shkolla iku!
Mbi çati të universitetit,
E ndërtoi folenë i shkreti!

- Mua mos ma qani hallë,
Tre diploma i kamë marrë!
Dyshoj për Dheprën turi hollë,
Në ka mbaruar ndonjë shkollë!

Përgjigjet Dhelpra dhe po qesh,
Nuk e paskeni marrë vesh!
Në këtë sistem, të rrojë partija,
Nuk nevoitet fare dija!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- OKTAPODHI NË FUSHATË
(fabula)
Oktapodhi në foltore,
Hapi fushatën zgjedhore.

Thotë Delfini: Na e hodhe!
Si ti mbash, fjalët që fole,
Kur s’ke shtyllën kurrizore?

- Për shtyllën, kam ngjarë nga nëna!
Unë i mbaj fjalët e dhëna,
Se kot nuk i kam tri zemra!

- Ju vërtetë, tri zemra kini,
Prandaj s’ju mungon guximi!
Nuk do vetëm guxim jeta,
Fjalët do ti kthesh në vepra!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- GOJË TË MADHE
(fabula)
U krijuan dy Parti,
Një në pyll, një në shtëpi!

Të dyja parti me kafshë,
Njëra brenda, tjetra jashtë!

Do shkojnë në zgjedhje të lira,
Cila të dalë më e mira!

Do të nxjerrin kandidatë,
Një e djathtë, e një e majtë!

Në fushatë elektorale,
Të dyja nuk ndalen fare!

- Të qeverris më e mira,
Kurrë s’pranojmë egërrsira!

Thonë të majtët në fushatë,
Dhe të djathtët s’rrinë rehatë!

- Ç’thoni ju, s’na bëhet vonë,
Se bëni dot zanatin tonë!

Rrini mbyllur në shtëpira,
Kini frikë nga errësira!

Dimë të gjuajmë dhe të hamë,
Prandaj kemi marrë dhe nam!

Ne do bëjmë parlament,
Dhe do zgjedhim president!

Kur të hapë të madhen gojë,
Vetëm emri tu tmerrojë!

- Se duam presidentin tuaj,
Luaj mor, nga vendi, luaj!

President nga ana jonë,
Të mos vjedhë, na nderonë!

President me gojë të madhe,
Mos na pafshin sytë fare!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NATË
(lirikë)

Rri e pres i vetëm,
Rri e pres një rrezë!
Ah moj natë e errët!
Ah moj natë e zezë!

Në zemër goditur,
Mezi pres mëngjezë!
Ah moj natë e errët!
Ti moj natë e zezë!

Gjumi, lagështia,
Ç’ma këputi mezë!
Moj e ftohta natë!
Ti moj natë e zezë!

Mbyllë sytë e mendoj,
Ditën, diell e rrezë!
Kur i hap, më zhduken!
Mbetet natë e zezë!

Në shpirtin e mekur,
Një dritëz mu ndezë!
Ah moj natë e ftohtë!
Ti moj natë e zezë!

Shoh majën e malit,
Filloj e u ndezë!
Ik moj natë e keqe!
Ik moj natë e zezë!

Baba e kam Diellin,
Nënë, Tokën e zezë!
Të munda moj natë!
E ftohtë, e zezë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KONGJILL I MBULUAR

Në dritaren tënde moj,
Paska lule shumë!
Si do ma bësh mua moj,
Që të dua shumë!

Në oborrin tënd, dhe moj,
Lulet e dynjasë!
O të bëj për vete moj,
O do të pëllcasë!

Mbi majë të këmbës moj,
Ikën si një flutur!
Vajzë e bukur fshati moj,
E thjeshtë, e bukur!

Mos i dëgjo fjalët moj,
Që të tjerët thonë!
Kur do që të dalësh moj,
Merr në telefonë!

Unë me tyja shkoj moj,
Edhe mbrapa Diellit!
Ëmbël kur më puthje moj,
Me duart rreth belit!

Më puthje, të puthja moj,
Pa rreshtur në buzë!
Zjarr mbuluar ishe moj,
Sikur prekja shpuzë!

Kongjill i mbuluar moj,
Që më përvëlonte!
Ashtu si të doja moj,
Ashtu si më donte!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- SI ZOG PA KRAH

Nuk fluturon dot zogu në ajër,
Me një krahë të vetëm, kurrë!
Për ty, që me shpresë më mbanë,
Të dy krahët do ti pres unë!

Për ty, të dy krahët do ti pres,
Si zog pa krahë do vi te ti!
Të kisha dhënë zemër dhe besë,
Po ti, shpirtvogël, më le n’vetmi!

Krahët e zemrës do ti pres,
Të rri mbi tokë, kërcu i zi!
Rrënjët nga zemra me zor t’ja heq,
Një ndjenje të quajtur dashuri!

Nuk dite në jetë ta vlerësoje,
E vrave, e mbyte që fëmi!
Dhe një më fal, kurrë su kujtove,
Të qetësoja dhe shpirtin tim!

Ah zëri im i mbytur del,
Askush s’më sheh, s’dëgjon njeri!
Veç ti e gjallë në ëndërr vjen,
Të prek s’guxoj, as vetë se di!

Në ajër zogu nuk ngrihet dot,
Pa njërin krah, këtë e di!
Nuk derdh për ty, asnjë pikë lotë,
Dhimbjen e ktheva në poezi!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- FATI
(fabula)

Një dhelpër, aspak dinake,
me kafshët kish marrë inate!
Dhe inati më i madh,
e quan vehten të pafat!
E ngushëllon një Ari;
Nuk të zgjedh fati,
E zgjedh ti!

Ja kthen Dhelpra aty për aty:
- E ke mirë ti o Ari,
Fatin tënd se ka njeri!

- Edhe fatin tënd moj Dhelpër,
Nuk e merr dot askush tjetër!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KOHË MODERNE

Flutura dhe Shpresa jonë,
Bisedojnë në telefonë!
Shkojnë në klasën e tretë,
Kanë LAP-TOP edhe Tabletë!

Kohë virusi për gjithë botën,
Qeveria mbylli shkollën!
Mësimet në të vërtetë,
Sot i bëjnë në internet!

Flutura jonë dhe Shpresa,
Kanë shkëmbyer shumë adresa!
Mbas mësimit rrinë vetëm,
Bisedojnë njëra me tjetrën!

- Eej moj Shpresa, thotë Flutura,
Macja ime më e bukura!
- Pa shiko moj, qenushin tim,
Thotë Shpresa, bashkë rrimë!

Unë kamë edhe një dhi,
Vet e mjelë dhe qumësht pi!
Ka bërë tre keca të bukur,
Los me ta, jamë shumë e lumtur!

- Edhe unë kamë shumë dëshirë,
Ta kem ndonjë qëngj të mirë!
I them babit të ma gjej,
Më dha fjalën, do ma blej!

Kur ta sjellin në shtëpi,
Do ta nxjerrë fotografi!
Edhe vidio do xhiroj,
Në Facebook do ti postoj!

Tani është virus-corona,
I ndaloj pak lodrat tona!
Nuk na lënë të luajmë përjashta,
Dhe në shkollë mbajmë maska!

Kohë të vështira jetojmë,
Largë njeri-tjetrit rrojmë!
Frika nga epidemia,
Shqetësohen dhe fëmija!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- MBRETI DASHURISË

Pse mu hape që tani,
Trëndafil i bukuri!
Në oborr para shtëpisë,
Ti je mbret i dashurisë!

Pse i hape gjethet shpejt,
Të gënjeu erë e lehtë!
Era s’më gënjen kollaj,
Unë çelem në Prill a Maj!

Era jote e bukur shumë,
Vajzat ç’na i vë në gjumë!
Falma erën tënde mua,
Ta deh atë që dua!

Ti je mbret i bukurisë,
Simboli i dashurisë!
Në mes të gjirit të ndrisë,
Sikur të ushqejnë me sisë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ÇKULET ZEMRA

Çu thanë moj, çu thanë moj,
Gonxhet, trëndafilat-o!
Djemtë po largohen-o!
Vajzat po martohen-o!
Në vënd të huaj shkojin-o!

Çkulet zemra vendit-o,
Për djemtë dhe vajzat-o!
Largohen prej gjirit-o!
Pemët xhveshin gjethet-o!
Dielli si më parë nuk ngro’
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DASHURIA NUK KA ÇMIME

Një herë që më zuri gjumi,
Miken-o e marrtë lumi!
Erdhi pranë, pastaj më humbi,
Ç’më hapi plagë si plumbi!

Pak dremita dhe u zgjova,
Që nga largë, atë dallova!
Nga gëzimi lart u hodha,
Mikes përpara i dola!

Aman mike, zemra ime,
Unë nuk di të japë premtime!
Dashuria nuk ka çmime,
Ndjehet mirë kjo zemra ime!

Si ujët në gurgullime!
Më freskojnë ato vështrime!
Të pushoj asaj lëndine,
Ta harroj kohën jetime!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- VËNDI IM I SHËNJTË

Vagalati ishte dhe mbeti,
Fshati lindjes, plotë kujtime!
N’ato vënde shpirti mbeti,
N’ato brigje plotë me hije!

N’ato vënde mëndja mbeti,
Kush më merr, e kush më shpie!
Ku kam pirë qumësht blete,
Ku mbanë erë bagëtije!

N’ato brigje, e në korije,
Dëgjoja zile, këmborë!
N’ato vënde kush më shpie,
Ti prek dhe një herë me dorë!

N’ato vënde do të vete,
Të shkel në gjurmët e para!
N’ato vënde gjithë lezete,
Je i ngrënë, të ngop dhe fjala!

Tek ai vatan të falem,
Ku sot s’gjendet as gërmalla!
Vendpushim për udhëtarin,
Në vend të ujit, pihej dhalla!

Vetëm emri sot ka mbetur,
Gropë e pusit, fisi Cana!
Halli na bëri të tretur,
Nga kërcelli çel dhe xana!

Gjysh, stërgjyshër atje treten,
Kohët ndryshuan më mbrapa!
Por një ditë, atje do vete,
Të ngre shtëpinë nga e para!

E të mblidhemi në odë,
Ku kishte lezet dhe fjala!
Në dasma dhe festa, tokë,
Të gjëmoj, si më përpara!

Në atë të bukurin vënd,
Kush më shpie, e shpërblej!
Për atje zemra më dhëmb,
Humbas mëndjen e se gjej!

Në ka ndonjë gjë të shënjtë,
Ato janë vëndet e mija!
Atdheu dhe gjuhë e nënës,
Ato janë vetë Perëndia!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- JAM KRENAR

Thoshin pleqtë nganjëherë:
- “Mos u bëj njeri pa vlerë,
Shiko mikun, edhe nderë,
Nuk gjen treg, për ti blerë”!

Atdheut çmim mos i verë,
Si ai nuk ka të tjerë!
Prindin në treg, dot se nxjerr,
Veç ai dhimbjen ta ndjen!

Prindin dhe vëndin, si zgjedh dot,
As dhe gjakun që në trup mban!
Jam krenar dhe jo më kotë,
Që kamë lindur shqipëtar!

Jam krenar për pjesën time,
Që s’punova kurrë me hile!
Si hyra askujt në pjesë,
Dhe jetova veç me djersë!

Jam krenar që dhe fëmija,
Mbajtën traditat e mija!
Dinë të zënë, e mbajnë miq,
Nuk u përzjenë me të liq!

Dhe kështu jeta vazhdon,
Të mbajnë stafetën tonë!
Dhe kudo që të punojmë,
Vëndin, gjuhën se harrojmë!

Nipër, mbesa, brez pas brezi,
Shqiptar mbetemi dhe jemi!
Sot të shpërndar nëpër botë,
Një ditë do mblidhemi tok!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- GOMARI REVOLTUAR
(fabula)
Një Gomar shumë po bërtet:
- U treguan të pa drejtë,
Nuk më zgjodhën deputet!
Protestoj në parlament!

I thotë Dërri:- Kam një lutje!
Rri tek dera, sot e tutje!
Se dhe kokën pak të fusje,
Gomarllëqe do këpusje!

Gomari i revoltuar:
- Nga sot kam për t’ju treguar!
Kush votimet ka ndryshuar,
Mbi kurrizin tim kanë shkuar!

E dëgjon Ujku dhe flet:
- Të gjithë ndihemi të pa drejtë!
Hajde të bëjmë protestë,
Rotacionin, drejt-përdrejtë!

Ja kthen Dërri përsëri:
Të thash Gomar, ti bëj si di!
Vetëm Ujku të vlerëson ty,
Kësaj i thonë DEMOKRACI!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- ERËMIRI

Trëndafil të erdhi vakti,
Të çelësh lulet e tua!
Kam një vit, që pres i ngrati,
Të të marrë dy lule hua!

Dita hedh një vesë shiu,
Ti më dukesh i vetmuar!
Fjala në buzë më ngriu,
Se jam shumë i dashuruar!

Fjala në buzë ç’më ngriu,
Mezi pres lulet e tua!
Në gji do të mbaj, i ziu,
T’ja fal syzezës që dua!

Trëndafili erë mirë,
Zemërimin di ta zbusë!
Me kujdes, nga një në ditë,
Lulet e tua të këpusë!

Çdo ditë ty falenderoj,
Që jetën ma zbukuron!
Se dhe vajzën më të fjetur,
Me një trëndafil e zgjon!

Vajzat me ty ngjajnë shumë,
Zbukurojnë jetën tonë!
Ndaj dhe dashurinë e tyre,
E mbaj në zemër gjithmonë!

Motet ikën me rininë,
Bukuria veç tu shtua!
S’ta mohuan dashurinë,
Shum i duan lulet e tua!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DITA E BASHKIMIT

Kush ta theu zemrën vallë?
Tund themelin tonë!
Edhe guri për mbi gur,
Dot më, nuk qëndron!

Kush të shan, të poshtëron?
Një ëngjëll si ty!
Urrejtje me gojë tregon,
Pa mëndje dhe sy!

Urrejtja në shpirt u vaftë,
Se s’kanë sy në ballë!
Dhe drita jote i vraftë,
Bukuri e rrallë!

Edhe vëndi, edhe gjuha,
Janë që nga fillimi!
Kurrë se mohon shqipëtari,
Ky vend është imi!

Gjuhë e huaj, politika,
Furtuna ka ngritur!
Të na ndajë vëndin në copa,
Me zor ka arritur!

Por nga zemrat shqipëtare,
Nuk do mundet kurrë!
Se një ditë do ta shërojmë,
Botën e sëmurë!

Se ditët e errëta ikën,
Erdhi ditë tjetër!
Sot është dita e bashkimit,
Dhe e bashkjetesës!

Kudo gjëndet kombi im,
Ti shpërthej kufijtë!
Pranë Nënës, pranë gjirit,
Do të mblidhen bijtë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- XHELOZIA DI TË DJEG

Ja dhe dielli, ra mbi det,
Seç e ndezi detin flakë!
Çadrën, era, përkund lehtë,
Zgjatet hija, pak nga pakë!

Mbi rrogoz një zemër pret,
Lidhur një peshqir përqark!
Syri i saj në heshtje flet:
- “Eja, mos më qëndro larg”!

Gjoksi i saj, shikon nga retë,
Re nuk ka, është deti vaj!
Syri im ëmbël rrëshketë,
Format e trupit të saj!

Një buzëqeshje e lehtë,
Tradhëton ndjenjat kollaj!
M’u duk apo ishte nxehtë,
Një qershi në buzët e saj!

Femra, qënka e vërtetë,
Shkrin mbi trup si kallaj!
Nektarin që do çdo bletë,
Arrin kulmin, Prill e Maj!

Dashuria lule mbjell,
Ditë, javë edhe çdo muaj!
Xhelozia, vetëm djeg,
Kurrë mos e lërë ti thaj!

Xhelozia di të djegë,
Sy e zemra dhe pastaj!
Bota bosh edhe e shkretë,
I pa shpresë që di të qaj!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- DO TË MBAHET AMANETI

Kemi thënë, e stërthënë,
Disa, mëndja i ka lënë!
Masë “amorfe”, e grupimi,
Nuk hyjnë tek njerëzimi!

Mëndja disa i ka lënë,
Kur ndjellin të madhen gjëmë!
Kundër popullit, vëndit tënë,
Kundër gjuhës, kombit mëmë!

Si mor’, flet ti, hapur fare!
Kundër rracës shqipëtare!
Ti, që gjakun në damarë,
Je i lindur shqipëtar!

Si mundesh që ti bësh gropën!
Ti, që shet kombin, për botën!
Armikut i fërkon kokën,
Se të mban “tagjinë e torbën”!

O shqiptar, e bij shqiptari!
Gjakun me ujë mos e lani!
Amanet e la i pari,
Bashkohu, kurrë mos ndani!

Përse mor’, ju therin sytë!
Si vëllai, s’ka të dytë!
Feja dhe luftrat na lanë,
Të urrej vëllai, vëllanë!

Pa shikoni mor’ të marrë,
Në sa pjesë na kanë ndarë!
S’u vjen keq për gjakun tuaj,
Kur e shkel këmba e huaj!

Po si vallë, ne do ta lëmë,
Që ta zhdukin gjuhën tënë!
Në gjuhë drizat u kanë mbirë,
Hapni sytë, shikoni mirë!

Gjuhën në rrëzë do ta prisja,
Sikur pak inat të kishja!
Faqen kombit t’ja gërvishtja,
Gjak, nga zëmra ime pifsha!

Si mor’ do ta bëj të vuaj!
Vëndin tim ta bëj të huaj!
Kini humbur vlerën tuaj,
Sa dhe minjtë, u duken kuaj!

Kombin mos e gjuaj me gurë,
O njeri mëndje sëmurë!
Ti që do të bësh një punë,
Gazetar me mëndje shumë!

Gjuha jote shumë dinake,
Di vetëm të ngreri çarqe!
Më mirë hesht edhe bëj lutje,
Sa ta kesh kokën mbi supe!

Amaneti është i shënjtë,
Ndaj dhe do ta çojmë në vënt!
Ju që shani, lart e poshtë,
Koha do tu hedh në koshë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

- NJË DEGË BAJAME
( romantike)
Një degë bajame moj,
Një degë lajthie!
Vije nëpër vapë moj,
Me to bëje hije!

Me fustan të shkurtër moj,
Drejt lumit më vije!
Me sy seç të ndiqja moj,
Shtrirë nën një hije!

As doje të vija moj,
As doje të vije!
Nën zë më këndoje moj,
Një këngë dashurie!

Nëna që të bëri moj,
S’kishe si ta dije!
Pa kursyer të hodhi moj,
Nure bukurie!

Një degë bajame moj,
Një degë lajthie!
Sebep seç u bënë moj,
Menduar më rrije!

Sandalet në dorë moj,
Fare zbathur rrije!
Zhytur gjer në gju në ujë,
Si statujë më rrije!

Tek rrepet mbi zallin moj,
Bëje sikur s’dije!
Kopeja mërzente moj,
Të ftova të vije!

Unë çaja bajame moj,
Ti çaje lajthie!
Thelpinj të qëruar moj,
Buzët i lëpije!

Të putha në buzë moj,
Ti vështrimin ngrije!
Aman ato buzë moj,
Aman atë shije!
@cana