Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

VIKTIMAT E LIRISË
(Kushtuar grave dhe vajzave të keqtrajtuara gjatë luftës në Kosovë)

Arratisur mëndja ime, në honet e historisë,
N’ato ngjarje të urryera, të mendimit, të trishtisë.
Mbi petalet delikate, siç bje dëbora e ftohtë,
Ra një dorë gjakatare, grusht që i goditi fortë.
U rrëmbeu lumturinë dhe ashtu si ajo diti,
I vrau, i përdhunoi, zvarr i hoqi, i braktisi.
Britmat, thirrjet, pa pushim, të shpirtit në agoni,
Dridhje tyre pushtoj dhenë, kërkon mbrojtje, drejtësi.
Dhe pse s’pati ngushëllime, botën ndau në dy pjesë,
Njëra thjesht i quan viktima të një lufte të pabes.
Në mes tyre hyn besimi, minareja dhe kambana,
Kërkojnë të qeverisin, lajnë duart e palara.
Ato janë një pjesë krenare, xhevaire të një kombi.
Nuk braktisen si plaçkë lufte edhe pse kështu i donin!
Ajo pjesë e poshtëruar, kërkon në vënd drejtësinë.
Kërkojn nderin edhe gjakun, gjithçka humbën ngrohtësinë.
Egërsi e çizmes serbe i goditi qëllimishtë,
Për t’ju fshirë çdo fije shprese të zemrës tyre të brishtë.
Britëm e motrës, britëm e vajzës, e gruas, britma nëne.
Britëm e përzier me jargë të bishës së egërr serbe.
Gjëmojnë ende veshët tanë edhe zgjuar dhe në gjumë,
Ato thirrjet histerike: “Përdhunoni sa më shumë!”
Përdhunoni që të dalë, sa më shumë një “rracë hibride”,
“Që të vdesi shqipëtari dhe si popull të mos rritet”.
Mos harro o kriminel, që për krime je i bindur,
Gjith ç’ke bërë do shpërblyer dhe ty nëna të ka lindur.
Zhfrytëzon një moment lufte, bëre krime të pashoqe.
Si do ndihesh kur të tjerët, t’i bëjnë tek vatra jote?
Natyrish që s’të vjen mirë, pa ktheje thikën nga vetja!
S’ke ndërgjegje, as guximin t’i pranosh k’to të vërteta.
U kthyet në vegël të ndyrë, politika shkatrrimtare.
Nuk rri dot me pabesi në Kosovën shqipëtare.
Dot s’i shmangesh historisë, ajo shkruan të vërteta,
Popujt dashurojnë lirinë, ajo është vetë jeta.
2016-01-23

[Ali Baba Tepele]

HAPE ZEMRËN O NJERI

Dikush shkon të blej piktura,
Dikush bukë s’ka të hajë.
Dikush s’di sa shkon fatura,
E shpenzimeve në muaj.

Dikush mendon ku do flerë,
Me fëmijët, s’kanë shtëpi.
Dikush “ as e çan menderë”
Edhe banjën ka flori.

Dikush kontrollon kazanët,
Jasht në rrugë, në bor e shi.
Dikush një kope me qen mban,
Ju gatuan për mbrekulli.

Shum fëmij në botë vuajnë,
S’kanë qumështë që të pinë.
Dikush me qumësht bën banjë,
Përtërisin bukurinë.

Kape dritën o njeri,
Hape zemrën edhe duaj.
Gjithë ç’jemi pa dallim,
Si vëllezër, të mos vuajm.
@cana
2016-02-04

[Ali Baba Tepele]

EDHE ËNDËRR QAJA

Zhytur në një ëndërr, të gjith mënd se mbaja,
Shkrirë, bërë një trup, di që mënd po luaja.
Herë sytë, edhe buzët s’mund t’i ndaja,
Dhe unë qaja, nga gëzimi vetëm qaja.

Dhe unë qaja, mbledhur grusht, vetëm qaja.
Herë prekja, herë ikje, herë të mbaja.
Herë më ikje, më rrëshkisje, dot s’të mbaja.
Herë doje, herë puthje, prapë qaja.

S’di sa zgjati, gjysmë jete, vetëm vuaja,
Dhe s’guxoja, sy të hapja, mbyllur mbaja.
Pastaj deti na përpiu, s’mund të qaja,
Përqafuar nëpër dallgë të mëdhaja.
@cana

[Ali Baba Tepele]

- PLAKU I MËNÇUR

Një herë një plak, pa dhëmbë në gojë ,
I mençur shumë dhe filozof fshatari.
Në një kuvend të madh doli të flasë ,
Por qeshje dëgjoi, gojën sa hapi .

Të paditurit qeshën, me gisht treguan,
Nga goja e plakut që ishte pa dhëmbë.
Qeshën sa u lodhën, pastaj kërkuan,
Që plaku të thoshte, ç’kish për të thënë.

Plaku i mençur dha urdhër t’i binin,
Gomarin e vetëm aty në kuvend.
“ Po deshët pyeteni”- u tha – budallenj,
Kini një kokë, siç kini dhe dhëmbë.

Një kokë pa mënd, një gojë pa dhëmbë,
Nuk janë njëlloj, për hir të fatit!
Goja pa dhëmbë më prish punë mua,
Koka pa mënd i prish punë fshatit.
@cana

[Ali Baba Tepele]

BEJKË TË ZËNTË LIJA

Bejkë moj të zëntë Lija..!
Çmë plasi kjo dashurija!
Çmë vanë sytë tek tyja!
Nga era të ra shamija.

Unë i mjeri nuk dija..!
Dit për dit doja të shihja.
Sëmundje për syt e mia,
Bejkë moj të zëntë Lija..!

Bejkë moj Lija të zëntë..!
Për ty do të ngre një tëndë.
Atje të bëj gjum të rëndë..
Do të mbaj në dor si pendë.

Bejkë moj Pika të raftë!
Kaloft Xhindi dhe të marrtë.
Atë buzë të kuqe Flakë,
Që më nxjerr fjalën si Mjaltë.

Bejkë moj të zëntë Lija!
Si s’më le njëçik të flija!
Si Manar Sisën lëpija,
Qumështin e ngrohtë pija.

Për qumësht edhe për Sisë,
Dashuria u bëftë Lis.
Dashuria e Rinisë...
Flaka i rëntë shtëpisë.

22-03-2016

[Ali Baba Tepele]

- BESËN PËR ATDHE

Po si bre burrë i zhytur në Fe,
Mohon gjakun, fis dhe Atdhe?
Dhe për pak pare që do t’fitoni,
Besën e të parëve gjithë e harroni!
Vendin e bukur që të parët na lanë,
Trojet etnike të Shqipes, ku janë?
Të parët tanë e dinin shumë mirë,
Se Feja e huaj të mban në zinxhir.
Besa jonë e shpallur si Fe,
Është kombi, vendi që quajmë Atdhe.
Dhe foshnjat që lindin dhe brezat që vijnë,
Ta kenë në zemër, ta duan Shqipërinë.
Si mund të luftosh në vend të huaj,
Kur tjetri mban peng Atdheun tuaj?
Si ja jep besën një feje pa shkak,
Që vendin ku lindi e mbyti në gjak?
Si shpirtin e shite vërtetë në Fe,
Kur gruan dhe vajzën nuk di kë ke?
Ju hodhi mbi kokë kafazin e linjtë,
Për epshin e ç’thurur i ktheu robinë.
Dhe s’mbeti për ty krenari e parë,
Ilirët e bukur dhe emri Shqiptar.
Ky fis i bukur dhe shumë krenar,
A do ta lëmë të vajtoj i ndarë?
A do ta lëmë Nënën Shqipëri,
Të ndarë në Fe të veshur në zi?
Unë them se jo, eja bashkohu,
Të gjithë si vëllezër në vatër betohu.
Të mblidhemi tok me zemër dhe besë,
Ti japim fund përçarjes dhe Fesë.

@cana

[Ali Baba Tepele]

- KURORË NDERI

Një herë një plak e pyetën:
- Pse e keqja dëgjohet më shumë?
- Edhe krisja, - u përgjigj i urti,
- E mbyt misrin po nuk e shkula unë!

E keqja është në qafën tonë,
Si barrë e rëndë më kërrusi mua.
E mira në zemër na vlon,
Si gjaku i pastër, dashuroj dhe dua.

Në bëfsh një të keqe dikujt,
Për pak kohë e përul gjer në tokë.
Të mirë në bëfsh, s’ka bujë
Por tjetri të mban “kurorë mbi kokë.”
@cana

[Ali Baba Tepele]

- KËTU KAM QËN DHE DO JEM

Më mer mall moj më mer mall,
Më mer mall për Tepelen.
Se do vijnë disa djem,
Do mblidhen të mbrojnë atdhenë,
Qoftë me pushkë a me penë.
Ta shkarkojnë Deputenë.
Se shiti kombin për fenë.
Do lidhemi besa-benë
Shqipërinë nuk do ta lemë
Për gjuhë e flamur të them,
Mos më prek se “derman” s’gjen
Janë të miat dhe do ti kem.
Këtu kam qenë dhe do jem.
@cana

[Ali Baba Tepele]

Për 5 - Majin

Ja na erdhi dhe kjo ditë,
Ngrihuni dëshmor njëçikë,
Të shihni ca hipokritë,
Si mbulojnë paturpësitë.
Ngrihuni dëshmor për pak,
Ta shihni po s’ju vran prapë.
Qeveritarët “santrap”,
@cana

[Ali Baba Tepele]

- BABA KU MË DHE

Ku më dhe Baba!
Tek një fukara!
Pasuri e tij,
Një Ka dhe një Dhi.

Nënë si më nxore!
Për mua s’mendove!
Larg më martove,
Deshe më harrove!

Ç’të bëj unë shkreta,
Si Qyqe unë mbeta.
Pres edhe fëmi,
Ta rris me një Dhi!

Një ka dhe një Dhi,
Kam si pasuri.
Kasolle me një Tra,
Shtëpi emrin ka.

Punoj natë e ditë,
Mbjellë, korrë, drithë.
Përmbys përmbi tokë,
Nuk u ngopa dot.

Burri im i mjerë,
Çoban për të tjerë.
Zile plot gjëmime,
Me gjysmë opinge.

Gjithë jetën në mal,
Rrallë më vjen, me mall.
Tjetër gjë nuk di,
Çfarë ka në shtëpi.

Në stane ha mirë,
Qumësht dhe shëllirë,
Edhe po ju tek,
Ha ndonjë sheleg.

Bukë i çon Agai,
Me të mirë ta mbaj.
Këtej nga shtëpia,
Ka pllakosur zija.

Dhe sharkun që mba,
Të tijin se ka.
Me mushkë shkon dhe vjen,
Një barrë dru se bien.

Pret nga unë e ngrata,
Dal e mbledh ca shkarpa.
Të laj, të shpëlaj,
Buk’ e gjell’ gatuaj.

Një torbë me miell,
Dhe për miun s’del.
Nuk jemi dhe shumë,
Vjerra edhe unë.

Burri që kam unë,
Nuk bën asnjë punë.
Më shitët me pare,
Të jem ysmeqare.

Për një viç të shkretë,
Më shite për jetë.
Më mirë të rrija,
Kallogre tek shpia.
@cana