Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

I SHKRETI POET

Gjithë jetën shkrove vargje,
Thure këngë e poezi.
Ëndërrim për muzën pate,
Kishe rënë në dashuri.

Shum kujtime me të pate,
Kudo shkoje, ish me ty.
Ngrite kasolle prej balte,
U lage në bor e shi.

Gjith malet me këmb i shkele,
Bor e shkrirë të çoj në det.
Nga fushat i dehur erdhe,
Ndaj thanë: “I shkreti poet!”

Dashurinë lart e ngrite
E veshe si deshe vet.
Me vargje zëmrat trondite,
Prap than: “I shkreti poet!”

Me muzën u dashurove,
Ajo të deshi vërtetë.
I ngjalle vëndet ku shkove,
Ndaj than: “I shkreti poet!”

Vjershat si furtun i mblodhe,
Si rrebesh dhe si tërmet.
Në fund një çmim fitove;
Ky është: “I shkreti poet!”
@cana

[Ali Baba Tepele]

KURRË S’U ÇMUA

Dashuria është ndienjë,
Nga natyra është Art!
Çdo zemër di ta rrëmbejë
S’ka nevoj për shkoll të lartë!

Ajo është një pasuri,
Që e ka çdo zemër brënda.
Ajo kurrë ska djallëzi,
Furtun dhe vullkan u gjënda.

Dashuria është shkëndi,
Kur ndizet të përvëlon...
Është puhizë, është freski,
Është dhe diell që të ngron.

Për një burrë është dëfrim,
Trupi bukur i një femre.
Cipë e hollë plot shkëlqim,
Ulje-ngritjet e një zemre.


Çfar të them dhe çfar të thuash;
E vështirë gjithmon të duash.
Çfar të thuash dhe çfar të them!
I zhgënjyer kur se gjenë.

[Ali Baba Tepele]

HËNËZA PËRTACE

E pa besë Hënëza,
Mat e zura sotë!
Herë më del si vetull,
Herë më del e plotë!

Herë më buzëqesh,
Pezull përmbi mal!
Herë – herë s’guxonë,
Përton që të dalë!

Herë, rri e dëgjonë,
Ka ditë që i flasë!
Por dhe shumë dinake,
Më lë ti bërtasë!

Hënëz moj përtace,
Shumë dembele je!
Dhe dritën që jep,
Të vjedhur e ke!

Në pasqyr të detit,
Shikon me inat!
Në bishtin e dallgës,
Tundesh pak nga pakë!

Por dhe më çudit,
Njerzit e duan fort!
Pa kënduar poeti,
Për të, nuk rri dotë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

NË HIJE TË ARRËS

Hije e arrës është e rëndë,
Poshtë saj mos fli!
Shumë herë të kisha thënë,
Më mir në diell rri!

Atë ditë jo si të tjerat,
Tek Arra e madhe!
Misër mblidhnim nga parcelat,
E Gurrës me halle!

U ulëm të hanim drekën,
Aty ndënë hije!
Ato ç’kishim marr me vete,
Kos e gjalpë dhije!

Kërkoje të bëje nderë,
Me një gotë dhallë!
Me simite të ushqeja,
Simite të bardhë!


Në kohë të drekës u shtrimë
Në hije të dy!
Këmisha jote e hollë,
Cipë gjarrpëri!

I mjeri një ëndërr pashë,
Sikur u bë det!
Pastaj me notë i rashë,
Të dilja në breg!

Erdh e m’u mbështoll për qafe,
Një nepërkë, se di!
Ndjeva veten në telashe,
Të të mbroja ty!

I tmerruar u përmënda.
Po nuk zgjati shumë!
Krahët e tua rreth qafës,
Ashtu si gjumë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

JAM I MARRË
(Përpunuar për këngë)


Më thonë bota: -“Je i marrë!”- o
Se i këndoj dashurisë...
“ Iku mosha, iku koha- o
Ikën vitet e rinisë !”
ref.
Dashuria dashuria, ka magjin e saj!
Në çdo moshë njerëzia hapat mos ja ndaj!

Iku koha porsi lumi - o
Hapat zemra si ndërronë!
Pa dashuri s’të zë gjumi - o
Dashuria... të rinonë.
ref.
Dashuria dashuria, ka magjin e saj!
Në çdo moshë njerëzia, hapat mos ja ndaj!

Koha, mosha dhe rinia - o
Nukë kthehen pas më kurrë.
Rrijë afër dashurisë - o
Largësia të sëmurë !
ref.
Dashuria dashuria, ka magjin e saj!
Në çdo moshë njerëzia hapat mos ja ndaj!

Më thonë bota:“Je i marrë!” - o
... Dhe i marrë dua të mbetem.
Për dashurinë dhe në varrë - o
Mos më fusni, se nuk tretem.
ref.
Dashuria dashuria, ka magjin e saj!
Në çdo moshë njerëzia hapat mos ja ndaj!
@cana

[Ali Baba Tepele]

KUR TË PUTHA VIRGJËRESHË

Thonë se: “Fjala vret si plumb”
Por dhe syri nganjëherë!
Kur të shoh e nukë mundë,
Të prek moj vetull qemerë.

Përveç Nënës, vetëm era,
Kish prekur gjokset e tua!
Era moj, të merrte leje,
Nganjëher kur flë zbuluar.

Dorë tjetër përmbi gushë,
S’kishe ndjerë moj aman!
Përveç dorës zotris sate,
Kur mbërthen e var gjerdanë.

Në ato vënde të virgjëra,
Malin e shetisnim shpesh!
Si miza në mjalt t’u ngjita,
Për një puthje virgjëreshë.

Virgjëria është dhurat,
E natyrës për ca kohë!
Me besë dhe shpres e falë,
...Për atë që zemra do.
@cana

[Ali Baba Tepele]

E FLAMOSUR POLITIKË

Ç’më zuri një mëndje keqe;
Botën t’a haja me dhëmbë!
Të më falej lepe-peqe...
Të më mbante në pëllëmbë!

Nuk më prishet puna fare,
Se do thoshin DIKTATOR!
Të derdh Stuhi e Tufane,
Dhe të hidhja shum Dëborë.

Përsëgjalli do t’i ngrija,
Gjith ata “Krimba të ndyrë”
T’i shikonte njerëzia,
T’i pështynte në fytyrë.

Njerëz pa zorrë në barkë;
Në vënd zemrës gur të zi!
Ti shposh s’u del një pik gjakë,
As nderë dhe as turp nuk di.

Kemi ca politikanë,
Drejtojnë dhe qeveri!
Shesin lirinë dhe vatanë,
Popullin për tregëti.

Mëndjen e tyre kanë ndarë
Shikojnë për leverdi!
Rërën na shesin për farë,
Këtë quajnë Shqiptari!

Hani, pini dhe ca kohë,
Pini, hani, barkpashëmbur!
Por populli sa duronë,
Drejtësi të nëpërkëmbur?

Pa do kthehi pa bitisur,
Të penduar mor amanë!
Nga rruga që ini nisur,
S’ka hamam që ju lanë!

Pasurin që kini ngritur,
Do t’a merrni dhe në varr?
Djers e ballit, pik e pikur,
Është e kombit Shqipëtar.

Këtë farë kush e mbolli?
U shoftë, mos bëft përpjetë!
Kodoshat ç’vapor i solli?
Prishën dhe vëndin e vetë.
@cana

[Ali Baba Tepele]

THËLLËZ TREBESHINE

Përmi flok Bilbili ç’e ngriti folenë!
Thëllëz Trebeshine syri jot i shkruar!
Mendja edhe zemra t’e zotrote mbenë!
Merrëm moj me vete duke fluturuar!

T’a përzë Bilbilin do t’ja prish folenë,
Të pash përmi gurë, rrije e mejtuar!
Ngjyr e artë e flokut mbushur me polenë.
Te burimi ftohtë me ujë të kulluar.

Zbret nga Trebeshina si ujët e borës,
S’je mësuar të rrosh në vënde të thata.
Çajit, trëndelinës ja more aromën,
S’të ngriu as bora, s’të dogji as vapa.

Babai të rriti të urtë, manare,
Por zëri i Bilbilit ndezi dashurin.
Nëna që të lindi s’të mbajti për fare!
Ike fluturove, prishe beqarinë.


Thëllëz Trebeshine syri jot i shkruar!
Merrëm moj me vete duke fluturuar!
Të pash përmi gurë, rrije e mejtuar,
Te burimi ftohtë me ujë të kulluar.

@cana

[Ali Baba Tepele]

SHËRBËTORËT

Dhe thonë që nga lashtësia:
“Mbeti shërbëtor mavrija”
Kështu s’bëhet prokopia!
Me një tra..s’mbahet shtëpia!

Por koha sot ka ndryshuar,
“Shërbëtorë” gjith ç’janë shkruar,
Janë kamur e pasuruar,
Mos u ndje o i uruar.

Dëgjoni sot si po çirren,
Deputetët përpjet hidhen
Politikanët përdridhen
“Shërbëtor” të gjithë shihen!

Që nga lashtësia thonë:
“Shërbëtorë jeta jonë”!
Pasurinë s’ka ku e çonë,
Populli gjithmon votonë.

@cana

[Ali Baba Tepele]

MOS MA SHKEL

Kur ma mbyllje atë sy,
Që dritë e zjarr nxjerrë
Goja jote si kuti,
Zemërën ma merrë.

Me delikates mbyllje,
Atë syrin si ulli,
Pa kuptuar mënd, merrje
Dhe zemrën në robëri.
@cana