Danel Cana

[Ali Baba Tepele]

- AVENTUR E ÇMUAR

Kam halle dhe derte
Sa nuk i them dot!
Në zemër ç’më preke,
Më shkrive në lot.

Lotët bien vetë,
Mendimet më mbynë.
Në shtrat s’jam i qetë,
Gjumi s’ma mbyll synë.

Për fjalët e mira,
S’ka tjetër si ti.
Të ndjeja, e dija,
Mall dhe dashuri.

Kam çfarë të kujtoj
Çfarë të them më parë!
Dhe kur e mendoj,
Digjem porsi zjarr.

Se puthjet e tua,
Nuk i harroj dot!
Herë më ngrinin buzët,
Herë më shkrinin lot!

Herë, herë më thoshe:
Unë të dua shumë!
Vetëm pak më duaj,
Se të dua unë!

Si të dua shumë,
Si të dua pakë,
Zemrën se lë dot,
Të jetë në merak!

Çmimi, aventurë e re,
Për mua për ty!
Se zoti për ne,
Është kjo dashuri.

@cana

[Ali Baba Tepele]

O MALE
(përpunuar për këngë labe)

- O ju male si duroni!- o male!
Borë dhe akull kur ngarkoni,-o male!
Zjarre dhe stane ndërroni!-o male!
Në verë nga gjumi zgjoni!-o male!
Lule, trëndelin mbuloni!-o male!
Historitë na tregoni!-o male!
Me rrufetë kur bisedoni!-o male!
Shqipëtarë kudo rroni!-o male!
Erdhi ora ti bashkoni!-o male.
@cana

[Ali Baba Tepele]

NË ZEMËR E SHKRUAR

Ishe ti, a më bënë sytë?
Më vije kaluar.
Hipur pelës së përhimtë,
Me frerët në duar.

Më zbrisje nëpër zallishtë,
Drejt lumit kulluar.
Ndrinte lëkur e fildishtë
Dhe gjoksi zbuluar.

Shkoje vije porsi era,
A sytë më bënë!
Flokë lëshuar, ç’ti merr era,
Këndon si mëllënjë.

Prisja të, të shoh me taka,
Alla qytetare!
Kur ti shkele përmbi zall,
Këmba zbathur fare!

Ajo këmbë e butë, e vogël,
Pa mendje më lë.
Të isha me fat do doja,
Të lozja me të.

Të më vraç me atë dorë,
Të butë si sfungjeri.
Në mos, prek të më shërosh,
Të mos vuaj i mjeri.

Të vraç, siç vret dashuria,
Pa pritur, pa ndjerë.
Veçuar botës të rrija,
Vetëm dhe i mjerë.

Ishe ti, a sytë më bënë?
A në ëndërr rashë?
Fërkoj sytë i gëzuar,
Kur pranë të pashë.

Ishe ti dhe s’ishte ëndërr,
As nuk mund të jetë!
Të mbaj të shkruar në zemër,
Se u deshëm vetë.
@cana

[Ali Baba Tepele]

DITURIA ËSHTË VLERË

Ka të ditur të pa ditur,
Dituria është vlerë.
Siç ka Guzhinier t’uritur!
Se gatuan për të tjerë.

Guzhinieri kur gatuan,
Provon gjellët që ka bërë!
Por kjo urinë nuk e shuan!
Ai mbetet i pa ngrënë.


Po kështu “Njeriu ditur”,
Që punon me dituri!
Kalon kohën duke “situr”,
“Miell” për mbretin e tij.

Dhe në fund, që të dy majmen,
Një nga “vlera një nga era”!
Dhe nuk duan që t’ja dinë,
Kanë të hanë gojët e tjera!

Ka të ditur, shok me djallin,
Që e quajnë “ndershmëri”!
Kur të drejtin, vetë e kallin,
Thellë më thellë në burg të zi.

Gjithë njerëzit të jenë të ditur,
Dituria s’është e keqe,
Mos i bëj qejfin të ligut,
Duke ndëjtur lepe-peqe.

Dituria është dritë,
Na duhet në të vërtetë.
Siç është Dielli Rrezeartë,
Që gjith botës i jep jetë.
@cana

[Ali Baba Tepele]

KECI DHE GJINKALLA
(fabula)
Gjinkalla dhe Keci zunë miqësi.
Kudo shkonte Keci, gjethe të kulloste,
Përmbi degë Gjinkalla këngës ja thoshte.
Pa pritur ndënë hije, ku bagëtia rrinë,
Vjenë ujku uritur dhe rrëmbeu Dhinë.
Gjinkalla vazhdonte këngë e melodi...
I thotë Kec i gjorë: - Duhet mbajtur zi!
Përgjigjet Gjinkalla me një ci-ci-ci...
-“Ujku s’do Gjinkalla..kërkon Kec e Dhi!”
@cana

[skender76]

O MALE
(përpunuar për këngë labe)

- O ju male si duroni!- o male!
Borë dhe akull kur ngarkoni,-o male!
Zjarre dhe stane ndërroni!-o male!
Në verë nga gjumi zgjoni!-o male!
Lule, trëndelin mbuloni!-o male!
Historitë na tregoni!-o male!
Me rrufetë kur bisedoni!-o male!
Shqipëtarë kudo rroni!-o male!
Erdhi ora ti bashkoni!-o male.
@cana

U permbyt Vlora...

[Ali Baba Tepele]

TË JEMI TË FORTË

Tu shtoftë jeta, qofsh e lumtur,
Donika Rrethej!
Në portret je shum e bukur,
Sytë kur ti kthej.

Në portret edhe në jetë,
Qëndron kaq e bukur.
Ndaj e meriton vërtetë,
Të jesh shum e lumtur.

Mësova se sa ke vuajtur,
Nuk ka qënë e lehtë.
Fati me ty paska luajtur,
Kështu është në jetë.

S’je e para, as e fundit,
Që del e helmuar.
Koha për të qën e lumtur,
Akoma s’ka shkuar.

Në jetë vetëm një gjë duhet,
Të jemi të fortë.
Se me jetën s’mund të luhet,
Kështu është kjo botë.

Mos ta shtojmë më tej urrejtjen,
Në jetë një herë vijmë.
Sa je gjallë zemra të tretet,
Veç për dashurinë.

@cana

[Ali Baba Tepele]

KUNADHJA

Kunadhe kurthin ta ngrita,
Bishtë bukura si xhufkë!
Dalngadal veshjen ta grisa,
Të prek lëkurën e butë.

Të kapa a erdhe vetë?
E bukura lozonjare.
Ç’ma grise rrjetën e shkretë,
Ah Kunadhe, moj Kunadhe!

Falma moj rrjetën që ngrita,
Doja të të kisha pranë.
Atë çast mezi e prita,
S’besova ato që thanë.

S’besova një çast të shihja,
Çapet e tua ngadalë.
Mbi gushë kokën të vija,
Të pëshpëritja ngadalë.

Të thoshja ç’është dashuria,
Që kurthe na ngre në jetë.
Si pa dashur njerëzia,
Zemra përfundon në rrjetë.
@cana

[Ali Baba Tepele]

TËRMET ZEMRE

Kur më dilje afër darke
Pran shtëpis, rrugicës-o
S’kam frikë se shtje pallate...
Bukuri e lindur-o

Bukuri që s’ke të dytë,
Sa të shkojnë nazet-o!
Thahet pështyma në grykë,
S’ti gjej dotë avazet-o
@cana

[Ali Baba Tepele]

MODA
(fabul)
Zonja Dhelpër, jo si na hera,
Doli me brekë të shqyera.
Lepurushja qesh me lotë!
Thotë Dhelpra: Është modë!
Modë e bukur, si për dreq,
E grisur në vënd të keq!
@cana

[Ali Baba Tepele]

Vizitën e krye-parlamentarit në Athinë unë nuk e quaj të denjë për interesat kombëtare.

- “LAPIDARI”

Ilir s’ma preu fiqiri,
Që të dilje kaq “i miri”!
Në Greqi për hara-kiri,
Ilir xhan, Ilir floriri!

Ilir ty ta paska ënda,
Ta marrësh kalanë na brënda,
Por janë pazare të rënda,
Dridhet rrota e të zë brënda.

Ilir çfar të them më pare,
Ngrehu dhe shko në Skrapar.
E ke një cop tokë për varrë,
“Do të bëjnë lapidarë.”
@cana

[Ali Baba Tepele]

BUKURI QË S’PREKET KURRË

Poshtë një shelgu gurgullonte,
Ujë i ftohtë si Kristal.
Ktheja kokën rrethë e rrotull,
Lumi poshtë e lartë mal.

Dy brigjet e lumit mbushur,
Plotë me rrepe madhështor.
Kënga e zogjëve ushtonte
Dëgjohej bukur si në kor.

Lumi rend e s’di të ndalet,
Shkon fodull e s’përshëndet.
Mosbesues shohin malet,
Ne, që ty të japim jetë!

Përmbi zall një vajzë fshati,
Si një zanë gurë mbi gurë.
Përqafon dhe krahët hapi,
Bukurin që s’preket kurrë.

Me fjalë dot nuk e tregon
Bukuritë që vëndi mban,
Shko ti shijosh në Sajmolë,
Poshtë fshatit Mezhgoran.
@cana

[Ali Baba Tepele]

TË FLASËSH ME KULTURË

Fjala të bën ta duash një njeri,
Një fjalë të bën edhe ta urresh!
Çfarë ke në bark askush se di!
Por vlerëson atë që nxjerr në shesh!

Gjithmonë mate fjalën o njeri!
Përpiqu, kur ta thuash të zerë vend!
Ato janë xhevair e flori,
Tjerët thonë: - Qënka njeri me mend!

Njeriu peshohet nga fjala që flet.
Dhe veprat nga fjalët dalin pastaj.
Një politikan që është në pushtet,
Nga fjala dhe vëndin e zhyt në faj.

Të gjitha të këqijat nga fjalët vijnë
Për botën nuk është aspak rastësi.
Ligjet i bëjnë ata që dinë,
Ai që zbaton më duket nuk di.

Të flasësh bukur nuk është e lehtë,
Si bujku prodhon misër dhe grurë.
Të punoj mendjen gjithkush e bën vetë;
S’ka lodhje, djersë, por thjeshtë kulturë.
@cana

[Ali Baba Tepele]

NË SITË TË KOMBIT

Çdo ditë dëgjojmë e shohim,
Që si krimbat në kërmë rriten.
Njerëz që Nënën mohojnë,
Në Sitë të kombit po siten.

Domozdo do ketë dhe krunde,
Nga mielli situr i Kombit.
Se, nuk ka punë pa munde,
Dhe sikur të gjithë të donit!

Sado mirë ta bluaj mulliri,
Miell të butë për bakllava,
Kulaçi s’bëhet nga hiri!
Pulat, Derri s’ka çfarë ha!

Shokë dhe Miq, mos qoft e thënë,
Që të kenë gjë në dorë...
Jemi “ Dhen të perëndisë ”
Ata, Deshë me këmborë!

Ju ka marrë koka erë,
Shesin Nënën dhe Babanë!
Me ta kombi qesh përherë,
Kurr si do dhe kurrë si mbanë.
* * *
@cana

[Ali Baba Tepele]

MINORITETE

Igli Totozani, ç’pati avokati?
Kush beson ringjalljen, beson tek “Lugati”
Kësaj here Igli nuk foli për vete,
Se artificialisht do shtoj minoritete!
E ka pikë të dobët të falet tek prifti,
Çoç ka thënë Vangjeli dhe ai “jeziti”.
Anti-shqiptaria sot po nxjerrin dhëmbët,
Se mbajnë dotë për koke, e kapin nga këmbët.
Kushtetuta jonë, nuk paska të drejtë,
Kush nuk di mirë shqipen është minoritet!
Të shpallet Arab, kush flet arabishten,
Edhe grek i pastër, kush flet greqishten.
Të paktën Ballkani, a e di këtë?
Para njëqind vjetësh, shqip flisnin të tërë?
Se minoritetet, Igli ynë, me leje,
Nuk janë politika, por gjaku në deje.
****************************
@cana

[Ali Baba Tepele]

- AVENTUR E ÇMUAR

Kam halle dhe derte
Sa nuk i them dot!
Në zemër ç’më preke,
Më shkrive në lot.

Lotët bien vetë,
Mendimet më mbynë.
Në shtrat s’jam i qetë,
Gjumi s’ma mbyll synë.

Për fjalët e mira,
S’ka tjetër si ti.
Të ndjeja, e dija,
Mall dhe dashuri.

Kam çfarë të kujtoj
Çfarë të them më parë!
Dhe kur e mendoj,
Digjem porsi zjarr.
Se puthjet e tua,
Nuk i harroj dot!
Herë më ngrinin buzët,
Herë më shkrinin lot!

Herë, herë më thoshe:
Unë të dua shumë!
Vetëm pak më duaj,
Se të dua unë!

Si të dua shumë,
Si të dua pakë,
Zemrën se lë dot,
Të jetë në merak!

Çmimi, aventurë e re,
Për mua për ty!
Se zoti për ne,
Është kjo dashuri.
@cana

[Ali Baba Tepele]

A E DI

Unë mund të mos lexoj mendimet
Por buzët i lexoj, me siguri.
Ndonjëherë mund të ikin vështrimet,
Por jo dhe rrahjet e zemrës në gji.

Vështrimet me zemrën diku takohen,
E ndiej këtë prandaj s’kam frikë.
Dhe për dy zemra që dashurohen,
Është ky moment i quajtur magjik.
@cana

[Ali Baba Tepele]

ALTIN LAMTUMIR

- Që nga Amerik e largët erdhe në kuti!
Të priti nëna e gjorë me duar në gji.
Ndalu Vjosë për Altinin se ishte i ri!
Mjerë toka çfar lule tretë, kë futi në gji!

U kujdesën “Bijt e Shqipes”, të prunë në atdhe.
Plot kurora edhe lutje: “Tini, pse na le”!
Të përcolli shoqëria që kishe atje...
Ah, kjo vdekje e pa pritur, çtë ndau nga ne!

Jo gjithmonë njerëzimi, vdekjes i bën ballë,
Qeshjen tënde, nëna, motrat, ku ta gjejnë vallë?
Tre vëllezër që le pas, kush i shëron vallë?
Dhimbje tyre zjen nga brenda, si deti me valë.

Gjithë çtë njihnin të përcollën me lot në sy.
Zemrat tona stë harrojnë, malli do na marr për ty.
Të kujtojmë çastet e mira dhe dritën në sy,
Lamtumirë Altin i dashur, prehu në qetësi.
@cana

[Ali Baba Tepele]

PËR TY VETULL SHKRUARËN-Ë

Ç’qan a qafshë kokën-ë!
Unë iki, ti më përzë!
Do ti lë cangadhet-ë,
Do të vi në darket-ë.
Të mbështjell me sharkun-ë.
Pridëve mos u thuaj gjë,
Se na dalin llafet-ë,
Edhe marrin fshatin-ë,
Bëj sikur nuk dimë gjë.
Sa të piqet grurët-ë,
E të zëmë brumët-ë!
Kur vijnë Dallandyshet-ë,
Do ti mjel për qumësht-ë.
Për ty të gjitha i lë,
Sy e vetull shkruarën-ë!
@cana

[Ali Baba Tepele]

KUSH MËSOJ, NË JET NUK VOJ

Ndodh në jetë që zemra rreh shpejtë,
E ndienjat të drejtojnë gabim.
Lulet, të gjitha si bën dot buqetë,
Se griset në shpirt i miri mendim.

Dashuria nuk ka vetëm një anë,
Dhe ti të bindesh që do vërtetë.
Anën e kundërt një tjetër e mbanë,
Ashtu si, dy brigje i ka çdo det.

Kushdo që të jet notar i zoti
S’mundet që detin ta shkoj me notë.
Ashtu një zemër e lirë që deshi,
Në pusin e mërzis nuk mbytet dot.

Mësoni njerëz, në jetë të doni,
Gjithmon ti besoni të vërtetës.
Dhe gjëmbin e trëndafilit duroni,
S’prish punë ca gjak nga dora e jetës.

Na ndodh të duam në jetë një mike,
Mendimin shfernuar, lemë të dalë.
Ajo di mirë “kalatë si merren”.
Bukur, vendosur, sulmit bën ballë.

Sa herë, ndjenjat e mija do dua,
Me ndienjat e saja ti bashkoj.
Shigjeta të hidhura bjen mbi mua,
Mikja e mirë këtë më tregoi.
@cana