Dashuri dhe urrejtje

[dikeafajtore]

Ehh, me falni, por i kam shume per zemer keto dy poezite per detin, e di qe jane shume te kunderta, po....

Detit

Pertej gjithe arsyeve vdekatare
Dhe te pamundures mizore gjithashtu
Pertej cdo teke a trilli kapricioz
Dhe fantazish qe erdhen gjer ketu,

Pertej endrrave qe kurre s’i kemi pare
Dhe neteve te paqena me ty
Pertej jetes tre-dimensionale
Je ti – dashuria ime blu…

Pertej absurdit qe koherat vulosen
Me zell rrenqethes dhe hipokrizi
Pertej deshirave qe kemi varrosur
Dashuria ime blu – je vetem ti…


***********************

E ke pare detin kur dalldiset?...

E ke pare detin kur dalldiset
Dhe brigjet shqelmon si I krisur
Eshte kaq I frikshem dhe antipatik
Me myshkun dhe ujerat e pisur.

Si nje grua kokeulur, pa fjale dhe e mire
Bregu rrihet nga dallget
E urrej detin ne nje dite te tille
Sa me duken te varfra fjalet

Ne zi-blu-grine e shemtise se tij
Ne kokekrisjen prej mashkulli potent
Dalloj shkendijat e nje tirani te ri
Qe dhunshem fiton terren

Dhe jam e sigurt…sikur te mundeshin
Brigjet do merrnin dhene
Te perzhitura nga kripa , shekullisht
Ne shterpesine e tyre te mjere…

[shigjeta]

Qe te dyja poezit jane nje kenaqsi ti lexosh Dikea

[macia_blu]

e kam vjedhur detin.
brenda nje guacke kam mundur ta mbyll
sa here me ze malli per te e ve guacken
ne buze te degjimit tim...
dhe kridhem ne dallge si ai
dhe kridhem ne trishtim si ti.
Po guacka uleret zemerimet e vjetra.
perlotet ne mallin per bregun e thare.
ishe i blute ti det kur te desha
ne qetesine e rreme te kam vrare.
Me ty i kam lidhur te gjithe lumenjt
litar te llojllojshem i kam bere., e di?
Guacken dike-as dua t'ia fal...
te kendoje ne nje tjeter poezi.

[Agim Doçi]

Mace_blue!
Je tepër e fuqishme në poezi! Urime! Urime!
Kjo që i kushton detit dhe Diekeas, mban brenda një filozofi të tërë! Bravo!
Agim Doçi

[elda]

Mace Blu je fantastike.