Dobesi njerezore!
E keqja jone eshte se duam akoma dhe kur na shkelin.....
E di qe eshte e paimagjinueshme te duash nje njeri qe te ka mashtruar duke te tradhetuar dhe genjyer ne menyren me vulgare qe eksziston,por ja qe ndonjehere mendon kohen qe ke kaluar me te!
Ke kaluar kaq shume momente te bukura dhe te shemtuara dhe te gjitha mbajne emrin e tij/saj....
Kujtoni se eshte kaq e lehte ti japesh fund nje gjeje per te cilen ke enderruar kaq shume?!Jo,nuk eshte fare e lehte....
Dhe ndihesh papritur e tradhetuar,nje prostitute intelektuale qe vetem intelekt dhe force nuk ka!Sa e lendojme dhe sa poshte e ulim veten...As karakter dhe as krenari.E mbytur ne kujtimet e dikurshme duke qare ate qe deri dje e quaje "mrekulli"!
Shoqeria mundohet te te flase,por ēdo fjale qe do te thoshin tani,do te ishte nje denim me shume,nje padrejtesi e trishte qe nuk do te na sillte serish ne rrugen qe konsiderohet e drejte!....
Ndonjehere ndjen deshiren te marresh pak nga trishtimi tjetrit per te fshehur tendin.
Por kur ndjen lotet e tjetrit mbi lekuren tende e kupton se dhimbja eshte diēka e pergjithshme qe i afron njerezit diku rreth pikes se fillimit...
Dhe ndjenja kokeforte nuk arrin te urreje direkt ate qe te beri aq keq....duhet kohe,muaj vite!
Dhe me e keqja eshte se do dike qe nuk te ka dashur kurre!Edhe sikur gjithe bota te te thoje qe ai/ajo jane te ligj nuk do ti besojme!
Prandaj e kuptoj dhe vetveten time qe nuk e ka te lehte ta harroje edhe pse forca njerezore duhet t'i kaperceje ndjenjat dhe emocionet per te arritur diēka me te mire,diēka qe e ēon perpara mbijetesen e kesaj rrace ne univers...
Urrejme dhe ulim veten tone dhe ngreme padrejtesine dhe tradhetine ne piedestal...
Dhe nuk duhet te jete aspak keshtu....Personalisht kam vendosur mos te vuaj,pasi askush nuk meriton vuajtjen.
Krijoni Kontakt