Realpolitika e Ibrahim Rugovës

[grepi, dora vet]

z. Niemand

ti sna the që ka then Abrashi se gati me shkoj mendja që qenke ndergjegjsuar !!

[Nertili]

Analiza politike - historike



Realpolitika e Ibrahim Rugovës

( 17 )



Përmbajtja:



- Forcimi politik i Ibrahim Rugovës…

- Pranimi i konkluzioneve të Grupit të Kontaktit pa vërejtje nga Rugova;

- G-15´shi i Ibrahim Rugovës për dialog me Serbinë!

- Kërskea e GK-së për fillimin e dialogut Prishtinë- Beograd dhe prejudikimi i statusit të Kosovës;

- Reduktimi G-15´shit në G-4 nga Ibrahim Rugova dhe ideja për zhvillimin e negociatave me Serbinë në dy faza;

- Takimi Millosheviq-Rugova më 15 maj 1998 në Beograd;

- Vazhdimi i dialogut Beograd-Prishtinë më 22 maj 1998 në selin e LDK-së pa ndërmjetësimin e palës ndërkombëtare;

- Çfarë historie i tregoi Ibrahim Rugova ambasadorit Danelly në Velani, derisa po mbahej takimi në selinë e LDK-së?!



* * *



Roli i Ibrahim Rugovës në negociatat me Serbinë

dhe injorimi i faktorit UÇK, në vitin 1998



Shkruan: Sheradin BERISHA / 16. 06. 2008



Forcimi politik i Ibrahim Rugovës…



Janari i vitit 1998, solli me vete kumtin e fundit të paqes së rrejshme në Kosovë. Atëkohë kur UÇK-ja po bëhej gjithnjë e më shumë mbizotruese e situatës në Kosovë, u vu në lëvizje diplomacia ndërkombëtare, për të parandaluar rrjedhën e ngjarjeve që çonin pashmangshëm drejt luftës. Qasja e bashkësisë ndërkombëtare ndaj zgjidhjes së çështjes së Kosovës, ndërtohej mbi qëndrimin e njohur siç ishte mospranimi i gjendjes status quo dhe kundërshtimi i aspiratave të shqiptarëve për pavarësi.



Mbi këtë bazë, gjatë vitit 1998, Grupi i Kontaktit dhe qendrat tjera ndërkombëtare të vendosjes përmes diplomacisë së ashtuquajtur lëvizëse, do të ngarendin sa në Beograd e sa në Prishtinë për të gjetur një zgjidhje politike për Kosovën, përmes negociatave. Ngjarjet më kulmore që i dhanë kahje zhvillimeve politike në Kosovë, konsiderohen vizitat e shpeshta të ambasadorit amerikan Robert Geldbard, i deleguari special i SHBA-ve për ish-Jugosllavinë, në janar-mars të vitit 1998 në Prishtinë dhe në Beograd.



· Foto: Takimi Geldbard - Rugova në vitin 1998



Robert Geldbard në një nga takimet e tij (22.02.1998) me Ibrahim Rugovën në Prishtinënë publikisht e akuzoi “UÇK-në si organizatë terroriste”, ndërsa kërkonte forcimin e lidershipit politik të moderuar në krye me Ibrahim Rugovën. Një ditë më vonë z.Geldbard gjatë një takimi me Millosheviqin, i dhuroi Beogradit lehtësitë duke deklaruar se disa nga sanksionet ekonomike do të hiqen! Ky veprim i diplomatit amerikan, skajshëmrisht akuzues për UÇK-në, në të vërtet i dha forcë shtytëse në aspektin politik Ibrahim Rugovës, ndërsa në aspektin ushtarak e trimëroi Sllobodan Millosheviqin, për të marrë një ofensivë për zhbërjen e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, për vrasjen e shqiptarëve dhe shkatërrimin e vendbanimeve të tyre.



· Foto: Tanksat e ushtrisë serbe në ofenzivë!



Pse mendoi kështu?!

E para: Porosia e amabasadorit Robert Geldbard, për forcimin e lidershipit në Kosovë, duket se Ibrahim Rugovës, i ka dhënë edhe një arsye më shumë për të vënë kontrollin e plotë dhe fuqizimin e tij brenda strukturave të LDK-së. Dhe këtë akt z.Rugova e kryen në Kuvendin e tretë të LDK-së, që mbahet më 25 shkurt 1998. Në këtë kuvend, Ibrahim Rugova në mënyrë autoritare largon nga organet drejtuese të LDK-së, ish të burgosurit politik në krye me Hydajet Hysenin, duke i zgjedhur në Kryesi dhe në Këshillin e Përgjithshëm të partisë të gjithë ata që bënin Amin, për çdo vendim që do të merrte ai.

E dyta: Tri ditë më vonë (nga mbajtja e kuvendit të LDK-së), më 28 shkurt 1998 forcat ushtarake-policore të Millosheviqit në “emër të spastrimit të terenit nga bandat terroriste të UÇK-së“ sulmuan fshatrat Qirez dhe Likoshan, me ç´rast vranë e masakruan 24 shqiptarë, gra, fëmijë e pleq të pafajshëm në shtëpitë e tyre. Ndërkaq, një javë më vonë, më 5, 6 e 7 mars 1998, forcat barbare serbe sulmuan fshatin Prekaz, duke përdorur gjithë arsenalin ushtarak modern, kundër familjes së Shaban Jasharit. Pas një lufte tre ditore të pabarabart, çetnikët e Beogradit vranë mizorisht 56 anëtarë të familjes Jashari, në mesin e të cilëve ra për të mos vdekur kurrë edhe komandanti legjendar i UÇK-së Adem Jashari.



· Foto-shënime: Lexoni e shikoni masakrat e regjimit fashist të Millosheviqit, në Prekaz, Likoshan, Çirez etj

Vazhdon.........
www.pashtriku.org

[Flora82]

niemand e tha te verteten,
Deshet apo nuke deshet rugova se besoj se keto çpikje te reja do i kishte pranuar...

Mbetet vetem nje çeshtje tek misteri mbi Rugoven qe te gjithe e dijne...pse ai nuke u angazhua ne U9K, per disa trup, pse nuke i veshi çizmet e me shkua ne malet e Berishes aty ku ishte i strehuar se paku nje çereku i popullit..rugova se paku mbeti aty mbrenda...
Me kujtoet nje ngjarje e tille kur Zhan Paleologu mundohej me çdo kusht ta kete edhe me tej nen sundim Mesin(dardanine) e ne vend qe te mbrohej nga sulmet e pushtuesve lindor ai donte te mbronte kete regjion qe te mos bie ne sundimin Sklavon(serbe) te Rascisë, mirepo kur u kthye ne terren gjeti vetem se 50 veta !
Nganjehere them, si ka paturforce zoti rugov te mbetej ende ne Prishtine kur e dinte qe Nje milion e treqind mi kishin braktisur vendin !
DUhet me pas forc morale te konsiderueshme qe te perballosh nje situat te tille aqe dramatike, te jesh kryetar i je shteti me vtem 200 ooo drenicas te ngujuar ne malet e Berishes...
Po e zemi qe Nato do ishte nal, do ishin nderpre bombardimet, ta imagjinojmi Rugoven si Zhan Paleologun ne vitin 1200 ku mbeti i vetem me 50 vendas....mjerimi nuke eshte ndryshe...

Do kisha thene se pa e ditur te kaluaren mos meno se do ndertosh nje ardhmeri !

Edhe shum tjera ka qe paske harru mi cekur . Si nuk shkoj ne Prekaz ta vizitoj familjen jashari , si nuk shkoj te perkulet para komandantit legjendar , etj... let vazhdon dikush .

[gjilan55]

mos u tallni me gjakun e deshmorve sepse do tju mallkoj historia.nese dikush meriton ta kujtojn brezat qe vine ajo eshte familja jashari.

[Nertili]

Vijon....

Pranimi i konkluzioneve të Grupit të Kontaktit
pa vërejtje nga Ibrahim Rugova

Pas këtyre ngjarjeve, ndërhyri diplomacia ndërkombëtare, e cila kërkojë ndërprerjen e dhunës së armatosur për t´i lënë rrugë zgjidhjes së problemeve përmes dialogët në mes palëve.

Më 9 mars 1998 në Londër mbahet mbledhja e Grupit të Kontaktit, ku do të diskutohet për gjendjen e rëndë në Kosovë. Në deklaratën e Grupit të Kontaktit, kritikohet „përdorimi i tepruar i forcës“ dhe „tejkalimi i autorizimeve“ të njësive speciale të policisë serbe, „që ka sjellë për pasojë së paku 80 humbje jete“, ndërsa denohen në tërësi siç theksohet në deklaratë „aksionet terroriste të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, apo të çfarëdo grupi apo personi.“ Pra, Grupi i Kontaktit, operacionet shfarosëse të njësive speciale serbe kundër shqiptarëve i cilëson si përdorim i tepruar i forcës, ndërsa veprimet e UÇK-së që ishin në mbrojte të popullatës shqiptare nga forcat serbe, i cilësonte si “arsione terroriste”!!!

Grupi i Kontaktit kërkon „nga presidenti Sllobodan Milosheviq të ndërmarrë hapa të shpejtë dhe efektivë për të ndërprerë dhunën dhe të angazhohet vendosmërisht për të gjetur një zgjidhje politike të çështjes së Kosovës përmes dialogut. Në veçanti brenda 10 ditëve ai duhet: - të tërheqë njësitë e policisë speciale dhe të ndërprejë veprimet e forcave të drejtuara kundër popullsisë civile, - që të deklarohet vetë publikisht mbi fillimin e procesit të dialogut në pajtim me paragrafin 10, me udhëheqjen e komunitetit shqiptar të Kosovës.“

Në konkluzat e Grupit të Kontaktit, vijëzohet qartë kundërshtimi për pavarësinë e Kosovës, ndërkohë që RSFJ-së gjegjësisht Serbisë po i ofrohej një shans shtesë për t´iu shmangur sanksioneve ekonomike të përgatitura prej kohësh.

· Lexo të plotë: Deklaratën e Grupit të Kontaktit për Kosovën

Faktori politik shqiptar në krye me Ibrahim Rugovën pa asnjë vërejtje i mbështet konkluzionet e Grupit të Kontaktit, ndërsa po atë ditë (9.03.1998) kur Grupi i Kontaktit ishte mbledhur në Londër, reagon SHQ i UÇK-së përmes Komunikatës nr.45. Në komunikatë thuhet: “Shtabi Qëndror i UÇK-së u bën me dije forcave politike në botë dhe institucioneve dhe organizmave ndërkombëtare, në veçanti Grupit të Kontaktit që takohet sot në Londër, si UE-së, OKB-së e shteteve demokratike, se UÇK dhe populli shqiptar do të vazhdojnë luftën çlirimtare, mbi bazën e vullnetit historik për pavarësi. Nga qendrat në botë kërkohet të pranojnë shtetin e Kosovës, ndërsa pushtuesin serb ta ndëshkojnë në bazë të konventave ndërkombëtare për luftën, mbasi dëshmohet lufta e tij fashiste për të zhdukur popullin shqiptar.“

Në vazhdën e aktiviteteve diplomatike, më 17 mars 1998 ministria e jashtme ruse, kishte marrë nismën për një zgjidhje politike për Kosovën. “E binda Millosheviqin, në bisedën kokë më kokë, më 17 mars 1998”, pohonte ish-ministri i Jashtëm rus Primakov që “të merrte nismë lidhur me autonominë e Kosovës; të urdhëronte njësitë ushtarake të ktheheshin në kazerma; që personalisht të angazhohej për të filluar negociatat me liderin e krahut të moderuar të kosovarëve Ibrahim Rugovën dhe të pranonte vëzhguesit e OSBE-së.” (J.Primakov: Memoare, Jeta ime në politikën e lartë, fejton politik, “Zëri” 30 maj 2002, fq.9.)

G-15´shi i Ibrahim Rugovës për dialog me Serbinë!

Në frymën e qëndrimeve të Grupit të Kontaktit, më 18 mars 1998 i deleguari amerikan për çështje të Ballkanit ambasadori Geldbard, merrë pëlqimin e Ibrahim Rugovës, të këtij “kolosi të brishtë” (siç e cilësonin analistët perëndimor Rugovën) për formimin e Grupit Negociator për dialog me Serbinë, ani pse Ibrahim Rugova ato ditë bënte fushatë për zgjedhjet “presidenciale e parlamentare“ të 22 marsit 1998 !!! Më 18 mars para gazetarëve (në hyrje të selisë së LDK-së) Ibrahim Rugova deklaron: ”Në bisedë me ambasadorin amerikan Geldbard, unë rikonfirmova zotimin tim të fuqishëm për dialog, si të vetmen mënyrë për zgjidhjen e problemeve të ngutshme në Kosovë.” “Për të qenë i suksesshëm dialogu”,- theksonte Rugova, “duhet të përfshihet patjetër këmbimi i hapur dhe i pakushtëzuar mes përfaqësuesve të zgjedhur të udhëheqjes së Kosovës dhe përfaqësuesve të presidentit Millosheviq, siç është bërë thirrje javën e kaluar në Londër nga ministrat e jashtëm të Grupit të Kontaktit”.

Vini re!

Më 22 mars 1998 mbahen zgjedhjet “presidenciale dhe parlamentare” në Kosovë, ndërsa të nesërmen më 23 mars në Prishtinë nga grupi 3+3( i përcaktuar qysh në marrëveshjen Millosheviq-Rugova më 1.09.1996), në mes palës serbe dhe asaj të Kosovës, nënshkruhet aneksi për normalizimin e arsimit shqip në Kosovë. Grupi 3+3 që nënshkroi aneks marrëveshjen më 23 mars ishte vazhdimësi e bisedave të mëhershme në mes të Ibrahim Rugovës me Sllobodan Millosheviqin, dhe nuk kishte të bënte drejtpërdrejt me themelimin e grupit të ri negociatorë, që do të quhet G-15, edhe pse kemi të bëjmë me të njejtit njerëz në krye të këtij grupi.

· Fotodokument: Akti i nënshkrimit të aneksit për arsim, më 23 mars 1998 në ambientet e Bibliotekës kombëtare në Prishtinë.

Më 24 mars 1998 (atë ditë kur kishte shpërthyer lufta në fshatin Gllogjan të Dukagjinit, në mes të forcave pushtuese serbe dhe UÇK-së) Ibrahim Rugova pasi shpalli rezultatin e zgjedhjeve, ku ai dhe partia e tij kishin triumfuar bindshëm në këto zgjedhje farsë, do të kumtojë listën prej 15 negociatorëve të Kosovës “G-15”, të cilët Rugova i quan si “Grup Këshilldhënësish”, për të përgatitur një platformë për bisedime me përfaqësuesit e Millosheviqit.

Në listën e G-15-shit, me sugjerimin edhe të ambasadorit Geldbard u përfshinë: Ibrahim Rugova, Fehmi Agani, Edita Tahiri, Bujar Bukoshi, Rexhep Ismajli, Mark Krasniqi, Pajazit Nushi, Esat Stavileci, Adem Demaçi, Veton Surroi, Mahmut Bakalli, Hydajet Hyseni, Shkëlzen Maliqi, Bujar Dugolli dhe Blerim Shala. Adem Demaçi, ndonëse nuk ishte pyetur fare për këtë punë, është prononcuar kundër pjesëmarrjes në këtë grup, duke e quajtur këtë nismë si “mashtrim të ri të Ibrahim Rugovës…”, ndërsa Hydajet Hyseni e Bujar Dugolli largohen nga ky grup me 13 maj 1998, në momentin kur merret vesh se pa dijen e “G-15” Ibrahim Rugova kishte vendosur të takohet me Millosheviqin më 15 maj në Beograd.

Blerim Shala, ish-zëdhënës i grupit G15, kujton se „sesioni i parë i G-15 që u mbajt më 25 mars, do të jetë një mbledhje e paorganizuar, pa fillim dhe pa fund, pa pasur të qartë pse jemi thirrur, çka jemi në të vërtet, këshilltarë apo negociatorë, dhe cili është misionin ynë i njëmendtë. Rugova në fillim na tha se janë disa pika të cilave duhet t´u përmbahet pala kosovare në negociata…dhe ato ashtu si ishin hedhur në letër prej tij, diheshin përmendësh prej secilit shqiptar të Kosovës. Në këtë takim të parë, ne - thotë Shala, nuk morëm vesh se çka jemi, nuk filluam fare bisedën për strategjinë negociuese dhe fare pak folëm për luftën, e cila tashmë po hynte në muajin e dytë.“( B.Shala- Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000, fq.41) Një rrëmujë e tillë, e shkaktuar nga Ibrahim Rugova, do të vazhdojë deri në fund të ekzistimit të G-15, deri në korrik të vitit 1998.

· Foto: Blerim Shala, ish-zëdhënës i grupit G15

Kërskea e GK-së për fillimin e dialogut Prishtinë- Beograd
dhe prejudikimi i statusit të Kosovës

Po, më 25 mars 1998 Grupi i Kontaktit mban mbledhjen e radhës në Bon ku shqyrtohet situata në Kosovë, ndërkaq të nesërmen më 26 mars, ambasadori amerikan Robert Geldbard së bashku me Jeremy Greenstock, Drejtor politik në Foreign Office të Anglisë, vizitojnë Prishtinën për t´ja kumtuar Ibrahim Rugovës qëndrimet e Mbledhjes së Bonit. Ndonëse Grupi i Kontaktit ka kërkuar që sa më shpejt të fillojnë bisedimet Prishtinë-Beograd, në pikën 13 të konkluzioneve të Bonit theksohet se GK angazhohet për një “autonomi të gjerë dhe vetadministrim të mirëfillt të Kosovës” dhe kjo prejudikonte qartë ecurin e negociatave dhe përcaktimin e kornizës së tyre.

Edhe Këshilli i Evropës, nxori një rezolutë, sipas së cilës “kërkohej fillimi i bisedimeve të menjëhershme të Serbisë - RFJ me shqiptarët e Kosovës”. Dhe, në atë rezolutë mbështetej “vetëm një autonomi në kuadër të RFJ-së për Kosovën”. Ndërkaq, Ibrahim Rugova në një konferencë për shtyp, duke përmendur rezolutën e Këshillit të Evropës, e cila prejudikonte qartë statusin e Kosovës, deklaron: “Shpresoj se së shpejti Kosova do të bëhet anëtare e këtij asociacioni” (e Këshillit të Evropës - v. ime). Çudi! Kosova akoma pa qenë subjekt i pranuar ndërkombëtarisht, për më keq atëkohë kur bashkësia ndërkombëtare kërkonte me ngulmë autonomi për kosovën në kuadër të Serbisë, Ibrahim Rugova flet për anëtarësimin e shpejt të Kosovës në Këshillin e Evropës. Duhesh me qenë idiot dhe i pandërgjegjshëm, që ta marrësh seriozisht këtë deklarim të Ibrahim Rugovës.

Reduktimi G-15´shit në G-4 nga Ibrahim Rugova dhe ideja
për zhvillimin e negociatave me Serbinë në dy faza

Ibrahim Rugova meqë vetë vendoste e vetë vuloste për ecurin e procesit negociator brenda faktorit politik shqiptar, më 6 prill 1998 në një mbledhje të radhës të G-15 ai grupin G-15 e reduktoi në G-4 (prej katër vetash), të cilët sipas tij duhej të përbënin Grupin e mirëfillt Negociator të Kosovës.

Në G-4 ishin:

- Dr. Fehmi Agani,

- Mahmut Bakalli,

- Pajazit Nushi dhe

- Veton Surroi.

Pas këtij propozimi të Rugovës, pjestarët e mbetur të G-15, nuk e dinin se cili do të jetë roli i tyre në këtë mishmash të krijuar nga Rugova. Këto marifetllëqe politike të Ibrahim Rugovës, po zhvilloheshin në Prishtinë, pikërisht në kohën kur në shumë pjesë të Kosovës, UÇK-ja zhvillonte luftë çlirimtare kundër forcave pushtuese serbe.

Në gjysmën e dytë të muajit prill diplomatët e huaj që vizitonin shpesh Kosovën kishin hedhur idenë që negociatat me Serbinë të zhvilloheshin në dy faza. Në fazën e parë mendohej që prania ndërkombëtare të kishte një nivel të ultë diplomatik, ndërsa përmendej Shoqata “Shën Exhidio” dhe Monsinjor Paglias si ndërmjetësues kryesor në mes palës Serbe dhe asaj të Kosovës. Gjatë negociatave të fazës së parë, kur do të kuptoheshin më qartë pozicionet e palëve në bisedime, do të vijonte faza e dytë me involvimin e Grupit të Kontaktit dhe të diplomacive kryesore perëndimore.

Më 25 prill 1998, vetëm katër ditë para mbajtjes së takimit të Grupit të Kontaktit në Romë, Umberto Vattani, sekretar i përgjithshëm në Ministrinë e Jashtme të Italisë qëndroi në Prishtinë dhe gjatë takimit me Ibrahim Rugovën zyrtarisht i propozoi këtij të fundit fillimin e menjëhershëm të negociatave me Beogradin, me ndërmjetësimin e shefit të Shoqatës: “Shën Exhidio”, Minsinjor Paglias.

Derisa në Prishtinë po bëheshin përgatitjet për negociata me Serbinë, lufta me shpejtësi po përhapej në shumë pjesë të Kosovës. Ushtria Çlirimitare e Kosovës, gjatë operacioneve ushtarako - policore serbe, me të gjitha njësitë e saj të organizuara ishte vënë në mbrojtje të popullatës shqiptare. Ndërkaq, Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së në një deklaratë Politike të datës 27 Prill 1998 lidhur me negociatat me Serbinë deklaron, se, bisedimet janë të pranueshme “vetëm pasi të jenë larguar trupat e pushtuesit nga trojet shqiptare. Çdo lloj tjetër marrëveshjeje dhe pa praninë tonë do të jetë e pavlefshme dhe e denueshme.”

Takimi Millosheviq-Rugova më 15 maj 1998 në Beograd

Më 9 maj 1998 nis një proces i ri përpjekjesh për fillimin e bisedimeve Beograd - Prishtinë. Atë ditë në Beograd, një delegacion amerikan në krye me diplomatin e njohur Riçard Holbrook, takohet me Sllobodan Millosheviqin, ndërkaq më 10 maj ky delegacion vjen në Prishtinë për tu takuar edhe me Ibrahim Rugovën. Gjatë tri ditëve në vijim ( 10 – 13 maj) Holbrook dhe Geldbard zhvilllojnë një turne diplomatik në relacionin Beograd – Tiranë – Prishtinë – Shkup dhe anasjelltas. Më 12 maj (ditë e martë) Ibrahim Rugova ka pranuar para Holbrookut që të takohet me Sllobodan Millosheviqin më 15 maj në Beograd. Një ditë më vonë, më 13 maj të gjitha agjensitë e rëndësishme botërore kanë dhënë lajmin, se: “Dr. Rugova do të takohet në Beograd, të premten, më 15 maj, me Sllobodan Millosheviqin, kryetar i RFJ-së.”

Për këtë vendim të Rugovës nuk kishte ditur as G-15, dhe këtë lajm, i cili për shumë kënd ishte fillimisht sensacional dhe i pabesueshëm, ata e morën vesh nga mediat perëndimore. Ibrahim Rugova ka pranuar të takohet me Millosheviqin pa i plotësuar kërkesat e Grupit të Kontaktit, të Mbledhjes së Londrës, të 9 marsit 1998 për tërheqjen e njësive speciale serbe nga vendbanimet shqiptare ku zhvilloheshin luftimet dhe për ndërmjetësimin e Misionit të Filipe Gonsalesit në bisedimet Beograd – Prishtinë. (B.Shala, Vitet e Kosovës 1998 – 1999, Prishtinë 2000, fq.54-60.

Më 15 maj 1998 Ibrahim Rugova ka udhëtuar për në Beograd me grupin G-4 të përzgjedhur nga G-15, si me: Dr. Fehmi Aganin, Mahmut Bakallin, Pajazit Nushin dhe Veton Surroin. Adnan Merovci - Shef i protokollit dhe i sigurisë së Ibrahim Rugovës, thotë: se për në Beograd kemi udhëtuar me tri vetura dhe një ka qenë si përcjellje. Ne shkuam deri në hyrje të Beogradit, aty na priti një makinë e shërbimeve serbe dhe na shoqëroi gjatë tërë kohës.” – kujton z. Merovci. (Lexo Librin “Pa protokoll-Bisedë me Adnan Merovcin”, Prishtinë, 2003, fq. 78)


· Foto: Takimi i famshëm Rugova-Millosheviq në Beograd, më 15.05.98

· Foto: Rugova, Bakalli – Millosheviq, më 15 maj 1998 në Beograd

· Foto: Biseda e ngrohtë Rugova-Millosheviq më 15 maj në Beograd

Ky takim do të zhvillohet në selinë presidenciale të Millosheviqit në Beograd, pa ndërmjetësimin ndërkombëtar, pa plan të qartë, madje pa pika të rendit të ditës. Po atë ditë derisa po mbahej takimi Millosheviq – Rugova në Beograd,( ku Televizioni shtetëror serb gjatë gjithë kohës jepte pajme duke buzëqeshur Rugova me Millosheviqin) forcat serbe në Kosovë kishin ndërmarrë një operacion të gjerë luftarak dhe me këtë rast vranë e masakruan dhjetra shqiptarë të pafajshëm. Po atë ditë, (në orët e pasdites) Millosheviqi vendosi edhe një bllokadë ekonomike ndaj Kosovës që gjithësesi kishte prapavijë politike. Qeveria serbe në rrugën Nish – Prishtinë kishte ndaluar të gjithë kamionët me mallra ushqimor që ishin nisur për në Kosovë, dhe në ditët që pasuan takimin Millosheviq – Rugova në Beograd, Kosova do të përballet me probleme serioze në furnizimin me artikuj elementarë ushqimorë.


Vazhdimi i dialogut Beograd-Prishtinë më 22 maj 1998
në selin e LDK-së pa ndërmjetësimin e
palës ndërkombëtare

Pas takimit të 15 majit filluan përgatitjet për mbajtjen e takimit të radhës Prishtinë – Beograd. Siç vihet në dukje në këtë mes, faktori UÇK ishte lënë anash, duke u injoruar plotësisht nga Ibrahim Rugova, edhe pse përhapja e luftës kishte marrë një dinamikë të përshpejtuar. Z.Rugova akoma nuk e kishte kuptuar, në të vërtet ai nuk donte ta kuptonte, se zgjerimi i luftës në Kosovë e bënte të pakuptimt dhe absurde tërë procesin e negociatave me Serbinë.

Takimi tjetër i negociatorëve shqiptarë e serbë, ishte caktuar të mbahet më 22 maj 1998 në Prishtinë. Ky takim u mbajt në ambientet e selisë së Lidhjes Demokratike të Kosovës. Palës serbe i printe Nënkryetari i Qeverisë së RFJ-së Nikola Shainoviq, i përbërë nga nënkryetari i qeverisë së Serbisë Ratko Markoviq, Nënkryetari i Partisë Radikale të Sheshelit, Tomisllav Nikoliq, Radoslav Rajkoviq dhe Leposava Miliçeviq, ndërsa palës shqiptare i printe Dr. Fehmi Agani ku bënte pjesë: Mahmut Bakalli, Pajazit Nushi, Veton Surroi, Bajram Kelmendi dhe Blerim Shala.

· Shih foton nga: Takimi serbo-shqiptarë në selinë e LDK-së, më 22.05.1998

Bajram Kelmendi dhe Blerim Shala, G-4´shit ( që ishte takuar me Millosheviqin më 15 maj në Beograd) ju bashkua më 21 maj, një ditë para mbajtjes së takimit në Prishtinë. Ishte i propozuar edhe dr.Esat Stavileci të jetë pjesë e delegacionit shqiptar, por ai nuk ka pranuar të jetë pjesë e këtij takimi të dëmshëm për Kosovën, për faktin sepse z.Stavileci ka kërkuar që të bisedohet vetëm për statusin e Kosovës, e jo për paketa sigurie, si zhbllokimi i mallrave e çështje të tjera, sipas të cilave Millosheviqi dëshironte të fitonte poena para bashkësisë ndërkombëtare.”

Për takimin e përfaqësuesve të Rugovës me ata të Millosheviqit në selinë e LDK-së në Prishtinë, ka shkruar gjerësisht edhe numri revial i gazetës “Bota Sot” e datës 24 maj 1998 faqe 5.


· Lexo të plotë këtë artikull: pjesën e parë dhe pjesën e dytë


Ky takim u mbajt pa ndërmjetësimin e palës ndërkombëtare edhe pse atë ditë në Prishtinë ishte ambasadori amerikan Christopher Hill dhe Brian Donelly, ambasadori i Anglisë në Beograd. Blerim Shala, ish-zëdhënësi i grupit negociatorë të Kosovës, thotë se, ambasadori amerikan Hill, në kohën kur po zhvilloheshin bisedimet me palën serbe, ka qenë në ambientet e selisë së LDK-së, saktësisht në dhomën ku zakonisht rrinte Ibrahim Rugova, për të krijuar kështu, për palën tonë dhe mediat shqiptare, një përshtypje se, megjithatë, negociatat po zhvillohen me ndërmjetësimin e diplomacisë amerikane (!!!). Ndërsa Ibrahim Rugova gjatë katër orëve sa zgjatën bisedimet në selinë e LDK-së, ishte në rezidencën e tij në Velani së bashku me ambasadorin anglez Brian Donelly.

Çfarë historie i tregoi Ibrahim Rugova ambasadorit

Brian Danelly në Velani, derisa po mbahej takimi

në selinë e LDK-së?!

Ish-zëdhënësi i G-4 Blerim Shala, përkujton se pas përfundimit të takimit, me palën serbe, në dhomën e Ibrahim Rugovës në Selinë e LDK-së së bashku me Veton Surroin, kanë pasur një takim me ambasadorët Hill dhe Brian Donelly, të cilët i kanë njoftuar për rrjedhën dhe atmosferën e takimit me delegacionin serb. Ndërkohë, thotë z.Shala “Danelly na informoi se kishte kaluar një kohë të gjatë me dr. Rugovën, në rezidencën e tij private, në lagjen e Velanisë, duke pirë verë të zezë dhe duke ngrënë djath Sharri. “Unë e pyeta (Ibrahim Rugovën-vërejtja ime Sh.B) se cila është platforma negociatore e delegacionit tuaj dhe çka pritet të arrihet në takimin e sotëm…”, na tha Danelly. Dr. Rugova iu kishte përgjigjur se nuk ka dyshim që negociatorët kosovarë do të mbrojnë si duhet interesat e Kosovës dhe pastaj ia kishte shpjeguar, hollë-hollë, cilësinë e verës së Kosovës. (!!!) (Lexo: B.Shala: Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000, faqe. 68-71.) Çdo koment për këtë veprim të Ibrahim Rugovës(në kohën kur Kosova po digjet flak) është i tepërt.

Zhvillimet dramatike në zonat e luftës, përveç që zhvlerësuan procesin e nisur negociues me takimin Millosheviq-Rugova në Beograd më 15 maj, treguan qartë se, këto bisedime nuk do t´i sillnin asgjë të mirë Kosovës. Për më tepër, vrasjet, ekzekutimet dhe masakrimet në mënyrë barbare të shqiptarëve në fshatrat e Dukagjinit dhe të Drenicës nga forcat policore-ushtarake të Millosheviqit, e mbuluan me padenjësi mundësinë e vazhdimit të negociatave me Beogradin, në formën që nisi në Prishtinë, më 22 maj.

( Vijon )

E huazuar nga www.pashtriku.org

http://www.pashtriku.beepworld.de/fi...a_pjesa_17.htm

[Arb]

NO COMENT...............................

Ju bêje thirrje muderatorve qe tê largojn ket mbeturin , se me qujte kafshe i ofendoje kafshet .

Hec bre shko qendis naj sen. Cka merr vesh ti n'keto sene. Hec deli shpie babes ma...

[Nertili]

Analiza politike - historike



Realpolitika e Ibrahim Rugovës

Përmbajtja:



- “Dora e fortë” e Ibrahim Rugovës!
- Kush ishte ndëmjetësues i marrëveshjes Millosheviq-Rugova për arsim?
- Për çka janë marrë vesh Millosheviqi me Rugovën?!
- Pse aq lehtë Ibrahim Rugova e shkeli vullnetin e popullit?
- Nënshkrimi i marrëveshjes hap kapitullues për Ibrahim Rugovën?
- Përpjekjet e Vincenzo Paglias për realizimin e marrëveshjes Millosheviq - Rugova!
- Çka përmbanë aneks-dokumenti ”Masa të akorduara për zbatimin e marrëveshjes për arsim, të 01.09. 1996, të nënshkruar më 23.03.´98”?!


* * *

“Dora e fortë” e Ibrahim Rugovës dhe dogovori “historik”

Millosheviq-Rugova!


Shkruan: Sheradin BERISHA / 26. 05. 2008


“Dora e fortë” e Ibrahim Rugovës!

Dihet mirëfilli se, deri në fillim të vitit 1998 në “teatrin” e hapur politikë të Kosovës së pushtuar nga regjimi fashist i Millosheviqit, përveç Lidhjes Demokratike të Kosovës, aktronin edhe disa parti simotra të saj, si: Partia Shqiptare Demokristiane e Kosovës, Partia Liberale e Kosovës, Partia Socialdemokrate e Kosovës, Partia Republikane, Partia Liberale Shqiptare, Partia Fshatare e Kosovës, pastaj Partia Parlamentare e Kosovës, Partia e Unitetit Kombëtar (si opozitë) etj., ekzistonin dy kuvende: Kuvendi i nomenklaturës ish-komuniste në krye me Iljaz Ramajlin dhe Kuvendi i pakonstituuar i Republikës së Kosovës, i dalë nga zgjedhjet e “lira dhe demokratike” të 24 majit 1992; “vepronin” dy këshilla koordinues të partive politike shqiptare, Qeveria e Bujar Bukoshit në exil etj. etj., pastaj botoheshin dhjetra gazeta ditore, revista… e kështu me radhë.

Nga ky pasqyrim, krijohet përshtypja sikur në Kosovë ka dominuar një demokraci e mirëfillt pluraliste, ani pse Kosova dhe populli shqiptar jetonte nën pushtimin klasik, me kërbaçin e shkaut në çdo moment mbi kokë!

Duke pasur parasysh këtë gjendje, natyrshëm shtrohet pyetja:

- kush e ka menagjuar në këtë periudhë “pluralizmin politikë e medial” në Kosovën e robëruar?!

Të gjitha argumentet e shkruara, elektronike, arkivore…, flasin qartë se zhvillimet legale politike në Kosovë, pothuajse në mënyrë absolute ishin nën kontroll të “presidentit” të Republikës së Kosovës Ibrahim Rugova dhe të shërbimeve sekrete serbe! Në këtë kontekst, për dominimin e “dorës së fortë” të Ibrahim Rugovës në skenën politike shqiptare, kanë ndikuar edhe qarqe të caktuara politike jashtë Kosovës.

Ibrahim Rugova duke qenë në majën e politikbërjes , atëherë vetë vendoste, e vetë vuloste për çdo gjë në Kosovë, madje pa i përfillur as ekspoziturat e oborrit „politikë e institucionalë“, siç ishin: kryesia e LDK-së, Këshilli i Përgjithshëm i LDK-së, Kuvendit i pakonstituuar i Kosovës, Qeveria e Bukoshit etj. ( Për injorancën e tij lexo këtu: 8 - 10 )

Këto veprime të Ibrahim Rugovës sipërfaqësonin dukshëm profilin e një politikani të mveshur me “pushtet” të paprekshëm (nën pushtimin serbë!), që zakonisht i kanë vetëm politikanët autokrat, të cilët ushtrojnë pushtetin absolut apo ata autoritar, që kërkojnë nënshtrim të verbër e pa kundërshtim ndaj autoritetit të tij absolut (!!!) Situatë absurde kjo apo? Vetëm në Kosovë ka ndodhë kjo, askund tjetër në botë!


Kush ishte ndëmjetësues i marrëveshjes

Millosheviq-Rugova për arsim?


Për të argumentuar këtë gjë, me këtë rast po i referohem Marrëveshjes - Dogovorit Millosheviq-Rugova për arsimin shqip ( për lirimin e objekteve të pushtuara shkollore dhe kthimin e nxënësve, të studentëve dhe të arsimtarëve shqiptar në shkolla e në universitet), të nënshkruar më 1 shtator 1996!


*Foto: Ibrahim Rugova dhe Sllobodan Millosheviqi


Ndonëse Ibrahim Rugova në konferencat e të premteve me gazetarë e ripërsëriste shpesh slloganin, se: “Statusi i Kosovës duhet të zgjidhet vetëm me ndërmjetësimin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, si e vetmja garancë e sigurt”, negociatat për arritjen e kësaj marrëveshjeje me Millosheviqin i kishte nisur e bitisur nën monitorimin e misionarit të Shoqatës kishtare italiane ”Shën Exhidio” Monsignor Vicenzo Paglia, i njohur ky prej kohësh si mik i Millosheviqit…!


*Foto: Ndërmjetësuesi i marrëveshjes Monsignor Vicenzo Paglia


Pra, “i plotëfuqishmi” Ibrahim Rugova (edhe pse nuk ishte konsultuar me faktorët tjerë politik shqiptarë) pa ndërmjetësimin e faktorit relevant politikë ndërkombëtar, pranon të nënshkruaj marrëveshjen, me ndërmjetësimin e një kishtari që përfaqësonte një shoqatë humanitare, e cila si e tillë ( përveç autoritetit moral) nuk kishte kurrfarë mekanizmi ndikues në realizimin e kësaj marrëveshjeje të nënshkruar.


Edhe pse kjo marrëveshje në esencë antihistorike u nënshkrua nga Ibrahim Rugova, ajo, kurrë nuk u implementua në praktik. Nuk u implementua kjo marrëveshje për faktin, sepse krimineli Millosheviq nuk e kishte bërë këtëgjë, për të mirën e shqiptarëve. Jo! Këtë marrëveshje, kryebarabari serb, e bëri me Rugovën, vetëm sa për t´i treguar bashkësisë ndërkombëtare se Serbia me shqiptarët po bënë dialog, dhe se problemet e tyre po zgjidhen hap pas hapi. Dhe, kjo marrëveshje i tregoi rezultatet e veta në një planë tjetër, e shpëtoi Serbinë nga sanksionet e reja dhe iu zbut muri i jashtëm i sanksioneve që ishte vënë më herët nga SHBA-të (!!!) dhe zatën ky ishte synimi kryesor i varrmihësit të shqiptarëve - Sllobodan Millosheviq!


Për çka janë marrë vesh Millosheviqi me Rugovën?!


Në marrëveshjen (dogovorin) Millosheviq-Rugova të datës 1 shtator 1996 shkruan:


M A R R Ë V E S H J E

Tash disa vjet mbarë sistemi edukativo-arsimor në Kosovë prej atij fillor e deri në atë universitar nuk funksionon normalisht. Në bazë të marrëveshjes së përbashkët, të nënshkruarit më poshtë, Kryetari i Republikës së Serbisë Slobodan Milosheviq dhe dr. Ibrahim Rugova arritën marrëveshjen për të filluar normalizimin e sistemit edukativo-arsimor për nxënësit, për studentët dhe për të rinjtë e Kosovës.

Kjo Marrëveshje parasheh kthimin e nxënësve, të studentëve dhe të arsimtarëve në shkolla e në universitet. Për arsye të rëndësisë shoqërore dhe humanitare, kjo marrveshje është jashtë çdo debati politik. Kujdesi për ardhmërinë e nxënësve dhe të studentëve që ndiejnë nënshkruesit, i udhëhoqi ata për të nënshkruar këtë Marrëveshje.

Ata po ashtu i falënderojnë miqtë e përbashkët nga Komuniteti Shën Exhidio për ndihmën dhe për përkrahjen që dhanë për realizimin e këtyre negociatave.

Nënshkruesit janë të bindur për gatishmërinë e të gjithëve që janë të obliguar ta zbatojnë Marrëveshjen për normalizimin e sistemit edukativo-arsimor. Për realizimin e kësaj marrveshje do të formohet grupi i përbashkët (3+3).

Duke iu qasur me seriozitet ngritjes së tyre arsimore dhe kulturore, të rinjtë bëhen qytetarë përgjegjës, kështu fiton qytetërimi, e jo njëra palë mbi tjetrën.

Prishtinë, më 01. 09. 1996 Beograd, më 01. 09. 1996

(Nënshkrimi) (Nënshkrimi)

Dr.Ibrahim Rugova Kryetari i Republikës së Serbisë

Sllobodan Milosheviq


Lexo këtë dokument në origjinal:

Marrëveshja (Dogovori) Millosheviq-Rugova, për arsim!

***


Marëveshja Millosheviq-Rugova në anglisht:

01/09/1996
STATEMENT

Since some years now, the educational system of Kosovo - from elementary schooling to university - does not work in a normal way.

By mutual consent the undersigned, Mr. Slobodan Milosevic, President of the Republic of Serbia and Dr. Ibrahim Rugova have decided to proceed to the normalisation of the educational system of Kosovo for Albanian youth (at all levels).

On this line the agreement reached foresees the retum of the Albanian students and teachers back to schools (and Faculties).

The present agreement, because of its social and humanitarian value, takes its place bey'ond political debate. Thc concern for the future of the Albanian youth of Kosovo, a concern that both undersigned feel very strongly, has lead them to reach such an agreement.

Both undersigned thank their joint friends of the Community of S. Egidio for the generous commitment and the valid help and support they have given to dialogue.

Both undersigned are furthermore certain about the commitment of all those who are in charge in the implementation of the agreement for the normalisation of the educa- tional system. There wil1 be a mixed group (3+3) established for the realisation of this agreement.

When young people do commit themselves with serenity to their cu1tural formation so to become responsible citizens, we face a victory of civilisation itself, not the victory of one side on the other.

Prishtina, September 1, 1996
Dr. Ibrahim Rugova
Belgrade, September 1, 1996
Mr. Slobodan Milosevic
President of the Republic of Serbia

Lexo këtë dokument: KETU


Siç vihet në dukje, “humanistët” Millosheviq - Rugova në këtë marrëveshje, shprehin në mënyrë të veçantë kujdesin për ardhmërinë e nxënësve dhe të studentëve, dhe theksojnë se: ”Për arsye të rëndësisë shoqërore dhe humanitare, kjo marrveshje është jashtë çdo debati politik.” ndërkaq dihet mirëfilli se, shkollat shqipe u mbyllën dhe nxënësit e studentët shqiptarë u flakën në rrugë, pikërisht me dhunë e diktat politik nga Krimineli Millosheviq.


Kjo marrëveshje e binomit Millosheviq - Rugova, sikur ta kujton deklaratën e ministrit të Jashtëm të Serbisë, Vlladan Gjorgjeviq, menjëherë pas Luftës së Parë Botërore, dhënë vëzhguesve ndërkombëtarë në Kosovë, përkitazi me ekspeditat e dhunshme serbe mbi popullatën shqiptare në Drenicë. Shovenisti Gjorgjeviq me këtë rast thotë, se: “Serbia e bën pacifizimin e këtij regjioni, sepse shqiptarët janë popull i egër, me bisht dhe ky pacifizim bëhet për qëllime humanitare dhe civilizuese”. (!!!)


Pse aq lehtë Ibrahim Rugova e shkeli vullnetin e popullit?


Pas nënshkrimit të kësaj marrëveshjeje, mediat e shkruara që ishin nën kontroll të LDK-së këtë akt e cilësuan „historik“, ndërsa „vizionarit“ Ibrahim Rugova i arrinin telegrame urimi nga partitë simotra, degët dhe degëzat e LDK-së në Kosovë dhe gjithandej ku shtriheshin nëpër botë.


Për këtë marrëveshjen të turpit “Millosheviq - Rugova", pati edhe reagime kunërshtuese, largpamëse e dinjitoze.


Në një prononcim për “Zërin e Amerikës“ më 2 shtator 1996 (vetëm një ditë pas nënshkrimit të marrëveshjes) Akademik Rexhep Qosja lidhur me marëveshjen Millosheviq-Rugova, deklaron( citoi):

„Gjatë tërë ditës më 2 shtator 1996, në TV të Beogradit është dhënë në tërësi (fotografuar me kamera) teksti i marrëveshjes, si thuhet në të, për normalizimin e sistemit të arsimit për fëmijët dhe rininë shqiptare dhe janë treguar emrat e nënshkruesve të saj. E kanë botuar në tërësi atë tekst edhe shumica e gazetave në gjuhën shqipe. Pse? Sigurisht për t´u treguar shikuesve dhe lexuesve se nënshkrues të tij janë: Sllobodan Milosheviçi dhe një qytetar i Kosovës, i nënshkruar si person pa kurrëfarë funksioni politik. Jo rastësisht gazetat tona të përditshme edhe nuk e kanë botuar këtë tekst, por e kanë komentuar kryesisht sipas qefit dhe si ta botojnë atë tekstin e pajtimit me kapitullimin. Shqiptarët që e kanë kokën për të menduar lirisht domosdo shtrojnë pyetjen: Pse me një nënshkrim u hoq dorë prej qëllimit të shpallur. Pse aq lehtë u shkel vullneti i popullit?”- përfundon citati.


Nënshkrimi i marrëveshjes hap kapitullues

për Ibrahim Rugovën?


Për marrëveshjen “Millosheviç-Rugova”, prononcohet edhe Adem Demaçi në të përjavshmen ”Zëri”. Demaçi me këtë rast thotë (citoi):

“Kështu si u bë dhe si doli, kjo nuk është kurrëfarë marrëveshje, por është vetëm një leje e Milosheviçit që shqiptarët mund të kthehen në godinat e veta shkollore, varësisht nga tempoja e rrëshqitjes së tyre drejt autonomisë kulturore. Kështu si u bë dhe si doli, ky nuk ishte një dokument për normalizimin e arsimit në gjuhën shqipe, por ky është një dokument politik me të cilin Dr.Rugova në mënyrën më të mirë bëri hapin e vet fatal kapitullues përpara regjimit hegjemonist dhe policor të Beogradit. Të merremi vesh, s´ka njeri që s´e di se as Rugova, as Millosheviçi kur e nënshkruan dokumentin nuk ishin udhëheqës të arsimit, por ishin udhëheqësit më të lartë të dy kombeve që janë në ngatërresa serioze dhe dramatike tash e një shekull.

-Dhe ç´ndodhi?

-Ndërsa Milosheviçi dokumentin në fjalë e nënshkroi në cilësinë e Kryetarit të Republikës së Serbisë, Rugova dokumentin e nënshkroi në cilësinë e një qytetari me doktoratë (...) Ai që nuk linte konferencë për shtyp dhe emision televiziv pa theksuar deri në gërdi se si ”Kosova e ka presidentin e vet”, se si ”vetëm ai ka të drejtë dhe është i autorizuar që të përfaqësojë shqiptarët në bisedimet me të tjerët”, se si ”vetëm ai ka mandatin e popullit për të zhvilluar negociata me të tjerët”, pikërisht ky njeri, i cili me aq arrogancë sa e sa herë na përbuzi të gjithëve, pikërisht ky njeri, ku nuk ishte as koha as vendi, kur as nuk priste as nuk dëshironte askush nga shqiptarët ky njeri me dorën e vet, me nënshkrimin e vet, hoqi dorë nga mandati i popullit, mohoi se është president dhe rrjedhimisht mohoi se Kosova është Republikë, mohoi zgjedhjet e 1992-tës, hodhi poshtë vendimin e popullit të shtatorit 1991 për pavarësi, dhe përsëri po ia mban nderi që disfatën e tij politike ta shesë si sukses.”- përfundon Adem Demaçi.


Përpjekjet e Vincenzo Paglias për realizimin e marrëveshjes Millosheviq – Rugova!


Në marrëveshjen Millosheviq-Rugova të datës 1 shtator 1996, thuhet, se (citoi): “Për realizimin e kësaj marrveshje do të formohet grupi i përbashkët (3+3).” Dhe grupi i përbashkët 3+3 është formuar nga palët respektive Millosheviq-Rugova, me të cilët ka vazhduar punën “garantuesi” i marrëveshjes Monsignor Vicenzo Paglia.


Me këtë rast (pa u futur në angazhimet intensive të këtij grupi implementues, në periudhën shtator 1996 - shkurt 1998), vë në pah finalizimin e një dokumenti të grupit 3+3, i quajtur si “aneks” për realizimin e marrëveshjes së 1 shtatorit 1996 Millosheviq-Rugova, i cili asnjëherë nuk u implementua në praktik, sepse kjo është parë qartë, ishte një lojë e Millosheviqit dhe e miqëve të tij italian…!


Kur u nënshkrua ky aneks?


Më 23 mars 1998, grupi 3 + 3 me ndëmjetësimin e Vincenzo Paglias, në Prishtinë nënshkruan aneksin për realizimin e marrëveshjes për arsim, të arritur më 1 shtator 1996 në mes Millosheviqit dhe Rugovës.

Vini re!

Ky aneks u nënshkrua më 23 mars 1998, vetëm një ditë pas mbajtjes së “zgjedhjeve të lira e demokratike” në Republikën Kosovës (zgjedhjet u mbajtën më 22 mars 1998) të organizuara nga “presidenti” i Republikës Ibrahim Rugova.


Pra, derisa të dielën më 22 mars 1998 u mbajtën zgjedhjet e Republikës së Kosovës, ku “presidenti“ Ibrahim Rugova fitoi 99.88 % të votave, të elektoratit shqiptarë (!!!) të nesërmen, dmth të hënën më 23 mars, grupi punues prej 3 vetash, i emruar prej tij, në Prishtinë nënshkruan aneksin me Republikën e Serbisë (me një shtet tjetër) për zgjidhjen e çështjes së arsimit shqip në shtetin e Republikës e Kosovës. (!!!)

Çfarë absurdi antihistorik e antikombëtar njëkohësisht!!


Çka përmbanë aneks-dokumenti ”Masa të akorduara për
zbatimin e marrëveshjes për arsim, të 01.09. 1996,
të nënshkruar më 23.03.´98”?!


Më 23 mars 1998 “Grupi 3 plus 3 dhe ndërmjetësuesi nga Shën Egjidio nënshkruan aneksin për realizimin e marrëveshjes për arsim” - kështu shkruante informatori ditor i QIK-ut, edicioni i dytë i orës 16:00, nr.206 - B datë 23 mars 1998


Në këtë informacion të QIK-ut thuhet( citoi):

“Sot në Bibliotekën Popullore dhe Universitare të Kosovës, Grupi 3 + 3 me ndërmjetësimin e palës së tretë, përfaqësuesit të bashkësisë katolike "Shën Exhidio" nga Vatikani, Vinçenc Palia nënshkroi një aneks për realizimin e marrëveshjes për arsim të nënshkruar nga presidentët Rugova e Millosheviq. Para gazetarëve këtë dokument e nënshkruan, në emër të grupit të Kosovës: prof. dr. Fehmi Agani, mr. Abdyl Rama dhe mr. Rexhep Osmani, në emër të grupit të Serbisë: Ratomir Vico, Goran Perçeviq e Dobrosav Bijeletiq dhe në emër të ndërmjetësuesit nënshkroi Vinçenc Palia. Pas nënshkrimit të aneksit, Vinçenc Palia mbajti një konferencë për gazetarë. Ky i njoftoi në italisht gazetarët me përmbajtjen e aneksit, ndërsa zëdhënësi i Shën Egjidios Mario Marazziti e lexoi dokumentin në gjuhën angleze.”- përfundon citati.


* Fotodokument: Akti i nënshkrimit të aneksit për arsim, më 23 mars 1998 në ambientet e Bibliotekës kombëtare në Prishtinë.

*Lexo këtu: Kush është Vicenzo Paglia

*Foto: Zëdhënësi i Shën Egjidios Mario Marazziti


Në dokumentin me titull: “Masa të akorduara për zbatimin e marrëveshjes për arsim të 1 shtatorit 1996”, prej nëntë pikash, janë përcaktuar edhe afatet për implementimin e këtij aneks - dokumenti.


Në këtë dokument thuhet:

1. Masat e mëposhtme miratohen përkohësisht për zbatimin e marrëveshjes për arsim të nënshkruar nga Presidenti Sllobodan Millosheviq dhe Dr. Ibrahim Rugova më 1 shtator 1996.

2. Instituti Albanologjik i Prishtinës do të rihapet për shfrytëzuesit e mëparmë më 31 mars 1998.

3. Brenda datës 31 mars 1998, Komuniteti Shën Egjidio, duke marrë parasysh propozimet e paraqitura nga të dyja palët në Komisionin "3+3", do të zgjedhë tri fakultetet e para të Universitetit të Prishtinës në të cilat studentët dhe profesorët shqiptarë do të rikthen deri më 30 prill 1998. Parimisht, kushtet për rikthim do të jenë si vijon: studentët të cilët tani studiojnë normalisht në objekte dhe studentët shqiptarë do t’i shfrytëzojnë në mënyrë alternative hapësirën dhe objektet/mjediset universitare, sipas sistemit të dy turneve që do të këmbehen çdo semestër. Në semestrin e parë të zbatimit të këtyre masave, studentët të cilët tani studiojnë normalisht në objekte do t’i shfrytëzojnë mjediset paradite (deri në ora 14:00) ndërsa shqiptarët pasdite. Në semestrin e dytë, turnet do të këmbehen, studentët shqiptarë do të jenë paradite ndërsa studentët të cilët tani ndjekin mësimet në objekte pasdite, dhe kështu me radhë në semestrat vijues. Përveç përdorimit të dhomave të mësimit për ligjërata, studentët dhe profesorët shqiptarë do t’i kenë në dispozicion mjedise/objekte përkatëse në secilin Fakultet për funksione administrative dhe trupin e mësimdhënësve (nëse kjo nuk është e mundshme, do të gjinden zgjidhje të tjera).

4. Brenda datës 30 prill 1998, Komuniteti Shën Egjidio, duke marrë parasysh propozimet e paraqitura nga të dyja palët në Komisionin "3+3", do të zgjedhë tri fakultete të tjera të Universitetit të Prishtinës në të cilat studentët dhe profesorët shqiptarë do të rikthehen deri më 31 maj. Kushtet për këtë rikthim do të jenë të njëjta si ato për fakultetet në pikën pararendëse.

5. Studentët dhe profesorët e tjerë shqiptarë të shtatë fakulteteve të tjera do të mund të kthehen në mjediset/objektet e Universitetit të Prishtinës deri më 30 qershor 1998, simbas kushteve të njëjta për fakultetet pararendëse, që shtrohen në pikën 3 dhe 4. Brenda datës 30 shtator 1998, studentët dhe profesorët shqiptarë do të mund të përdorin në mënyrë adekuate mjediset universitare (mensat, bibliotekat, konviktet, etj.). Komuniteti i Shën Egjidios do të ofrojë zgjidhje, pasi të ketë dëgjuar propozimet e të dyja palëve, për problemet që mund të dalin eventualisht. Sidoqoftë, viti akademik duhet patjetër të fillojë normalisht më 1 tetor 1998.

6. Brenda datës 30 qershor 1998, studentët dhe profesorët shqiptarë do të mund të përdorin mjediset e shtatë shkollave të larta pedagogjike, ekonomike dhe teknike, në Prishtinë dhe në qytetet e tjera të Kosovës. Përdorimi i tyre do të bëhet simbas kushteve për ripërdorim të objekteve/mjediseve universitare, sikur në pikën 3, po qe se këto shkolla përdoren.

7. Komisioni "3+3", i ndihmuar nga Komuniteti Shën Egjidio, nënvizon domosdonë e sigurimit të fondeve për ndërtim të shpejtë të objekteve / mjediseve të reja, me qëllim të shtimit të hapësirës për mësimdhënie, për kërkime dhe për administratë, që do të jenë në dispozicion të të gjithëve. Ndërtesa të reja universitare, që do të mund të ndërtoheshin shpejt, do të mund të strehojnë, në kushte të barabarta, …(…)


Lexoni këtë dokument në anglisht:


TEXT OF AGREED MEASURES
FOR THE IMPLEMENTATION
OF THE AGREEMENT ON EDUCATION

1. The following measures have been temporarily adopted to enable the implementation of the Agreement on Education signed on September 1 by President Slobodan Milosevic and Dr. Ibrahim Rugova.

2. The Institute for Albanology in Pristina will be open for its previous users on March 31.

3. By March 31, the St. Egidio Community will, in view of the proposals submitted by the two sides in the 3+3 Committee, determine the first three faculties of the Pristina University where the Albanian students and professors will be reintegrated by April 30, 1998. In principle, the following is a condition for reintegration: students currently normally conducting their studies at the University and the Albanian students will use the University facilities and equipment alternately, through a system of double shifts which will change every semester. During the first semester of the application of these measures, students currently normally studying in the University facilities will use them in the morning (until 2 p.m.), and the Albanian students in the afternoon; in the second semester, the shifts will change and the Albanian students will be in the morning and the students now studying in the University facilities in the afternoon, and this order will change in the following semesters. Apart from using facilities for holding classes, Albanian students and professors will also have at their disposal the corresponding space at each faculty for administrative functions and the teaching staff (if this is not possible, another solution will be found).

4. By April 30, 1998, the St. Egidio Community will, taking into consideration proposals submitted by the two sides in the 3+3 Committee, determine the next three faculties of the Pristina University where the Albanian students and professors will be reintegrated by May 31, 1998. The conditions for this will be the same as for the faculties in point 3.

5. Albanian students and professors of the remaining seven faculties will be able to re-enter the facilities of the Pristina University by June 30, 1998 according to the same conditions as the faculties in points 3 and 4. By September 30, 1998, Albanian students and professors will be able to use University facilities (cafeterias, libraries, student dormitories, etc.) in the corresponding way. The St. Egidio Community will, after hearing the proposals of both sides, reach a solution for possible problems which could occur. In any case, the school year must start normally on October 1, 1998.

6. By June 30, 1998, Albanian students and professors will be able to use the facilities of seven schools of higher learning in Pristina and other cities in Kosovo which are specialized for teaching, economic and technical subjects. Their use will be regulated in keeping with the conditions for the renewed use of University facilities, as in point 3, if these schools are to be used.

7. The 3+3 Committee, with the support of St. Egidio, underlines the need for securing funds for the faster construction of new facilities in order to make more space for holding classes, research and administration, and which will be at the disposal of all. New University buildings, which can be built speedily, will be able to accommodate, under equal conditions, all structures of the University. This will be the subject of a special program, which will contain deadlines and the financing of its realization in keeping with real needs and material capabilities.

8. Similarly, by March 31, 1998, Albanian pupils of elementary and high schools will be able to return to elementary and high schools which are currently not is use, in keeping with a list to be prepared by the 3+3 Committee. St. Egidio will find a solution for possible problems which could emerge. Albanian pupils of elementary and high schools will return to those elementary and high school building which are partially in use by April 30, 1998. Their use will be regulated in keeping with the conditions for the renewed use of University facilities mentioned in point 3, or in another mutually acceptable way.

9. The 3+3 Committee, assisted by St. Egidio, will meet by March 30 at the latest to guarantee the implementation of the transitional normalization measures. The 3+3 Committee will immediately set up working groups for each faculty. The 3+3 Committee will examine the remaining problems which are concerned with the normalization of the education system (funding, administration, languages, programs, diplomas, status questions of employees).

In Pristina, March 23, 1998

Fehmi Agani
Abdulj Rama
Redzep Osmani
Ratomir Vico
Goran Percevic
Dobrosav Bjeletic

In the presence of the members of the St. Egidio Community

Monsignor Vicenzo Paglia
Prof. Roberto Morozzo della Rocca
Dr. Mario Giro


Lexo këtë dokument - Këtu

„Dialogu“ serbo-shqiptar sipas marrëveshjes Millosheviq-Rugova nuk përfundon këtu, ai vazhdon edhe mëtutje me takimet tjera madje të mbajtura edhe larg syrit të opinionit !!!

…………………….

Këtu mund t´i lexoni vazhdimet : 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11

Huazuar nga www.pashtriku.org

Kete analize ne origjinal mund ta lexoni nese klikoni KETU

http://www.pashtriku.beepworld.de/fi...a_pjesa_12.htm

[Kreksi]

Duhet te caktohet një grup intelektualesh qe te sqarohet ky fenomen.
Pytja shtrohet; pse serbet nuke ishin kundershtar te Rugoves dhe kesaj partie ?
besoj se zoti Sh. Berisha mundet te kontribuoje shume ne kete qeshtje sepse eshte i vetmi historian i kohes bashkohore te kosoves i cili i njehe mire keto çeshtje.
Punimet e tija jane per tu lavderuar dhe ankurajuar se pa e njohur kete qeshtje te zymet te historise sone kombtare neve nuke e di se si t'iu lemi pasardheseve neser nje histori te saket, pra ketu duhet te punohet me kujdes si nje detektiv.
Aspake nuke me mbeet hatri nese rugova del fajtor ne kete qeshtje kombtare, gjeja me madhore eshte realiteti yni qe te mos gabojmi ne te ardhmen.
Se paku na duhet nja 10 vite te mirremi me kete dosje.
Fakti tjeter qe Rugova nuke shkoi asnjehere ne prekaz te perkulet para deshmorve dhe Martirve te kombit mbetet shpraztira me e madhe rrethe "Misteri Rugova" !

[Harudi]

Përshëndetje Kreksi!

Pytja shtrohet; pse serbet nuke ishin kundershtar te Rugoves dhe kesaj partie ?

Ti nuk po pyet,por po konkludon se srbët nuk ishin kundërshtarë!!!!

Pyetja mund të shtrohet edhe ndryshe:
A ishin Rugova dhe LDK-ja kundërshtues të poltikës srbe në Kosovë?

besoj se zoti Sh. Berisha mundet te kontribuoje shume ne kete qeshtje sepse eshte i vetmi historian i kohes bashkohore te kosoves i cili i njehe mire keto çeshtje

.

Sh.Berisha vetëm mbledhë artikuj/citate të të tjerëve nga librat dhe shkrimet në gazeta e të cilat kanë të bënë me Rugovën dhe paraqet shumë njëanshëm apo më mirë me thënë ,Rugovën e paraqet gjithmon në kontestin negativ.
Gjenerata tona përveç se jemi dëshmitarë të kohës kur Rugova ka udhëhequr dhe artikuluar/plasuar interesat politike të shqiptarëve të Kosovës para faktorit ndëkombëtar,sot mund të lexojmë edhe libra publicistik e anlizues me autorë të cilët ishin pjesë përbërese e politikës së Rugovës (B.Shala,A.Merovci,E.Tahiri etj).
SH.Berisha e paraqet Rugovën dhe politikën etij si rreziku më i madhë i shqiptarëve të kosovës dhe më gjërë,duke "harruar" se edhe Rugova dhe të gjithë në Kosovë ishim të rrezikuar nga aparati represiv i shtetit të Srbisë.
Një shembull për marrëvesjen e arsimit:

Nënshkrimi i marrëveshjes hap kapitullues për Ibrahim Rugovën?

Shqiptarët kishin dy mundësi:

Të pranojnë planprogramet e arsimit të Srbisë dhe të vazhdojnë vijimin e mësimit në objektet shkollore të okupuara nga Srbia apo
Të vazhdojmë mësimin me planprogramet e arsimtit të Kosovës, nëpër shtëpi private të shqiptarëve?

Në cilin rast do të kapitullonim shqiptarët para Srbisë?.Në rastin e parë apo në dytin?

Punimet e tija jane per tu lavderuar dhe ankurajuar se pa e njohur kete qeshtje te zymet te historise sone kombtare neve nuke e di se si t'iu lemi pasardheseve neser nje histori te saket, pra ketu duhet te punohet me kujdes si nje detektiv.

Në qështjen e historisë më të re të Kosovës janë të përfshirë shumë partner nisur prej atyre të Kosovës,Srbisë,OKB-së,SHBA-së,BE-së etje etj.
Në histori nuk përfshihet vetëm njëri (Rugova) dhe "harrohen" të tjerët si bën SH.Berisha.
A nuk është kjo "histori" e Berishës e mangët dhe e pasakt?
Kjo i përgjan "po shkruaj histori për qejfin tim"!

Aspake nuke me mbeet hatri nese rugova del fajtor ne kete qeshtje kombtare, gjeja me madhore eshte realiteti yni qe te mos gabojmi ne te ardhmen.

Pajtohem plotësisht,kur para vete kemi argumentet dhe kundërargumentet e jo animet dhe bindjet politike në këtë rast të Berishës.
Unë anoj nga Rugova,por kjo nuk më jep të drejtë të bëjë historia dhe të shkruaj në superlativ për Rugovën!!!
Unë mund të bëjë koment.Kaq!

Fakti tjeter qe Rugova nuke shkoi asnjehere ne prekaz te perkulet para deshmorve dhe Martirve te kombit mbetet shpraztira me e madhe rrethe "Misteri Rugova" !

Këtë "mister",mund t'a ndriçojë sot familja Jashari.
Pse po them sot?
Sepse,pas përfundimit të luftës u "privatizua" kjo familje dhe dëshmorët e saj dhe në emër të kësaj familje ka folur kush si ka dashtë për interesa të ngushta o politike o ekonomike duke filluar prej komandantëve lokal e deri tek ata regjional e të cilët sot një pjesë të mirë të tyre i kemi si politikanë.
Nëse i referohemi mbamendjes pak kohë pas luftës,at'herë mediat shkruanin se Rugova do të bënë vizitë në Prekaz,por shpejt i'u "tërhoq" vërejtja Rugovës se në Prekaz nuk ka çka lyp se e pret edhe plumbi.Këto kërcnime vinin nga ata të cilët "privatizuan" këtë familje dëshmorësh.

[Arb]

O Harud!

Mos hup kohe me keta sojin e Kreksit me Co. Ky Selatini ashkaliu eshte i paguar qe te bej karriere duke paraqitur ne skaje sa me negative figuren madhore te Rugoves. Eshte nje bir Shkine qe lyp edhe mijte n'tavan me ja....