Llogaritja e vetvetes

[Murabit]

Llogaritja e vetvetes

Bismil-lahirr Rrahmanirr Rrahim
Falënderimi i takon vetëm Allahut, Atë e falënderojmë dhe vetëm prej Tij kërkojmë falje dhe ndihmë. Paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi Muhamedin salAllahu alejhi ve selem, familjen dhe shokët e tij, dhe të gjithë ata që shkojnë pas rrugës së tyre deri në Ditën e Fundit.

Më herët nuk e kam pasur ndërmend të kyçem në debate me shkrim me disa njerëz të cilët për shkaqe të ndryshme apo nga dituria e tyre e paktë bëjnë gabime, manipulime dhe shtrembërime të ndryshme. Mirëpo, këtë durim timin dhe të atyre që mundohen që në formë sa më të mirë të thërrasin në të mirë dhe ndalojnë nga e keqja e kanë keqpërdorur disa njerëz duke shkruar shkrime tendencioze në të cilat pa kurrëfarë argumentesh ofendojnë dhe nënçmojnë hoxhallarë të cilët predikojnë të Vërtetën. Prandaj e pash të udhës t’ua korrigjoj gabimet këtyre dhe njëkohësisht t’ua bëj të qartë se qëllimi i durimit të deritashëm nuk ka qenë ajo se nuk di të shkruaj por se kam shpresuar se nuk do ta teprojnë me shkrime provokative dhe tendencioze.
Ndërsa, prej tash ua bëj me dije të gjithë atyre që përpiqen të provokojnë me shkrime tendencioze se, shkrimeve të tyre do t’u pasojnë demante me argumente të shëndosha nga Kur’ani, Sunneti dhe ixhmaja e dijetarëve të Ehlu Sunnetit. Elhamdulilah ka shumë web – faqe islame në të cilat mund të postohen shkrime të tilla.
Këtë qëllim e ka edhe ky shkrim-demant ndaj shkrimit me titull “Allahu e udhëzon atë që Do”

Shqipja, shenjat e pikësimit dhe gazetaria

Autroi i shkrimit “Allahu e udhëzon atë që Do” le që merrë guxim duke deklaruar në shumës, për mosnjohjen e gjuhës arabe por shkon edhe më larg akuzon duke u drejtuar në shumës, për problemet me gjuhën shqipe, shenjat e pikësimit dhe jep rregulla dhe parime në gazetari. Se ai hiç nuk është kompetent të deklaron një gjë të tillë do të shohim në vijim duke i analizuar problemet e tija të mëdha që ka ai me gjuhën e tij amëtare – shqipen.
Ai në fillim të shkrimit të tij shkruan: “Unë shumë qartë e nëntitullova shkrimin tim – reagim ndaj postimeve anonime - …” Vetëm në këtë fjali ai ka bërë tre gabime trashanike:

* Nuk shënohet “nëntitullova” por titullova sepse “Reagim ndaj postimeve anonime është titull e jo nëntitull, nëntitull është p.sh. “A kanë rëndësi emrat?” te shkrimi me titull “Allahu e udhëzon atë që Do”ç
* Kur të citohet titulli në ndonjë shkrim nuk futet ndërmjet dy vizave por në vend të tyre përdoren thonjëzatç
* Titulli i ndonjë shkrimi kur të citohet shënohet me shkronjë të madhe. P.sh. “Reagim ndaj postimeve anonime” e jo “reagim ndaj postimeve anonime”.

Sa për fjalët e tua “...është një mësim që aspak s’kanë dëgjuar që ekziston.” që shkruan ti në lidhje me thonjëzat, je kontradiktor me fjalinë tënde: ”Thonjëzat e atij nuk ia ndryshojnë aspak realitetin kësaj reviste në sytë e atyre që e njohin përmbajtjen e saj.” Nga kjo fjali ti shumë mirë e ke kuptuar se pse unë përdori thonjëza kur shkruaj fjalën revistë kur bëhet fjalë për “AlbIslamin”. Po të ishin thonjëzat “një mësim i padëgjuar” për mua atëherë nuk do të mund ta shprehja mendimin tim për “AlbIslamin” me thonjëza.
Pastaj në vijim para se të citon titullin “Votimet, mes dëmit dhe dobisë” ai përdor dypikëshin pa nevojë.
Më tej shkruan emrin e “AlbIslamit” pa e futur në thonjëza.
Më tutje shkruan: “Sa për nënçmimet drejtuar personit tim...” në të cilën bën një gabim të madh, sepse nuk shënohet personit por personalitetit.
Këta ishin vetëm disa gabime gjuhësore të bëra në hyrje të shkrimit të tij “Allahu e udhëzon atë që Do” dhe të cilat mjaftojnë për të argumentuar se ky i mjer nuk është kompetent të tregon për problemet e dikujt në lidhje me gjuhën e tij amëtare. Kontradikta e tij në lidhje me akuzën ndaj thonjëzave dëshmon për manipulimet që mundohet t’i bën.
Shpresojë se këta gabime të bëra vetëm në disa rradhë do ta nxisin që më me seriozitet ta mëson gjuhën e tij amëtare
Të kalojmë tash te gazetaria. Ai në këtë shkrim shkruan: “Pasi në gazetari njeriu detyrohet të shkruajë me emër dhe mbiemër,...”. A thua nga e pjelli këtë rregull të gazetarisë? Në gazetari njeriu nuk detyrohet të shkruan emrin dhe mbiemrin. Nëse nuk më beson mua atëherë ta rekomandoj libin e gazetarit kosovar Shaqir Foniqi “Albumi i një gazetari (Teori dhe praktikë gazetarie)”


Argumenti dhe mënyra e argumentimit

Autori i shkrimit “Allahu e udhëzon atë që Do” më akuzon duke shkruar:
”Shleperin me argumente që e paske gati, besoj se ai nuk është asgjë më tepër sesa ky përshkrim madhështor nga fjalët e Allahut (le t’i lexojë të përkthyera):
“Shembulli i atyre që iu dha Teurati, por pastaj nuk e zbatuan është si shembulli i gomarit, që vetëm i mban librat (dhe s’kupton gjë prej tyre). Sa i keq është shembulli i atyre që mohojnë shpalljet e Allahut. Vërtet Allahu, nuk i udhëzon zullumqarët.” (El - Xhumua 5)
Prandaj, me këtë cilësi ai ka bërë një përzierje të paparë mes argumentit (shahidit) dhe mënyrës së argumentimit (uexhhul istishhadit)”
Imam Taberiu kur komenton ajetin e lartëshënuar, citon fjalët e Ibën Abasit, radijAllahuanhu, ku thotë:
“Allahu subhanehu ve teala solli shembullin e atij i cili e lexon Librin dhe nuk e pason, sikurse shembulli i gomarit që bart Librin e Allahut e nuk di ç’ka në te”
Imam Kurtubiu në lidhje me këtë ajet thotë:
“Allahu sjelli shembullin e jehudive, të cilët nuk punuan sipas Teuratit dhe nuk besuan Muhamedin salAllahu alejhi ve selem ndonëse ishin të obliguar të vepronin sipas tij (Teuratit), dhe të cilët (jehudi) nuk përfituan nga ajo që zbriti Allahu”
Ky ajet kur’anor është përshkrim madhështor për jehudit dhe ata të cilët kanë shleperë me argumente por nuk i praktikojnë ato. Në këtë grup do të futesha edhe unë po qe se do të dilja të votoja gjatë zgjedhjeve demokratike dhe do të inkuadrohesha në partitë laike, sepse shkruaj dhe flasë për diçka që nuk e zbatojë. Mirëpo unë nuk kam dalur të votojë gjatë zgjedhjeve demokratike si dhe nuk jam inkuadruar në partitë laike.
Ky ajet kur’anor do të ishte një përshkrim madhështor për ty që citon hadithe të Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem dhe jep parime të cilat nuk i zbaton dhe për ata që me zë të përvajshëm nëpër hutbe thonë se nuk lejohet pjesmarrja në festimin e të a.q. viti i ri, e vet marrin pjesë në festime të tilla bashkë me ata që i festojnë këta festa.
Nuk e di se kush bën përzierje të paparë mes argumentit (shahidit) dhe mënyrës së argumentimit (uexhhul istishhadit)???

Parimit, që nuk i qëndroi besnik

Ai citon hadithin e Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem: “Kush ma garanton atë mes dy mjekrave dhe atë mes dy këmbëve, unë ia garantoj xhenetin”. Pas citimit të këtij hadithi ai shkruan: “Kjo mes dy mjekrave, gjuha pra, nëse nuk e merr në llogari, si mund ta garantosh ndryshe prej gabimeve që i bën.” Mirëpo ai nuk iu përmbajt këtij parimi. Në vijim do ta argumentoj këtë.
Që në fillim shkroi se “edhe shqipja për ata qenka problem.” Po t’i ishte përmbajtur hadithit të Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem dhe parimit të tij të sipërshkruar nuk do të kishte shkruar një gjë të tillë, sepse sipas gabimeve trashanike që i kishte bërë në hyrje të shkrimit të tij (dhe gabimeve tjera të bëra më tutje dhe në shkrimin e tij “Reagim ndaj postimeve anonime”, për të cilat nuk na premton koha që t’i analizojmë) doli se ai nuk është kompetent që të akuzon në lidhje me problemet gjuhësore. Pastaj në lidhje me thonjëzat ai thotë: “ky është një mësim që aspak s’kanë dëgjuar që ekziston.” Po t’i përmbahej hadithit të Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem dhe thënies së tij nuk do ta thoshte një gjë të tillë sepse ai nga thënia e tij: “Thonjëzat e atij nuk ia ndryshojnë aspak realitetin kësaj reviste në sytë e atyre që e njohin përmbajtjen e saj.” shumë mirë e ka kuptuar se thonjëzat nuk janë “një mësim që aspak s’kanë dëgjuar që ekziston.” Gjithashtu po ta kishte pasur parasysh parimin e Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem nuk do të shkruante: “në gazetari njeriu detyrohet të shkruaj emër dhe mbiemër” sepse kjo nuk është rregull gazetarie. Pastaj ai plot mllef akuzon: “të cilët kanë rrëzuar shenjtërinë e çdo alimi, kanë dhënë guximin çdo xhahili dhe kanë nëpërkëmbur nderin e çdo të ndershmi.” Asnjëra nga këta akuza nuk është e vërtet, argument për këtë është shkrimi im i cili argumentohet me fjalë të alimëve, në të cilën çmohet dhe respektohet veprimtaria e tyre, nuk shtrembërohen fetvatë e tyre, ashtu siç bën ti dhe mentori yt, plot xhehël etj. Ti dhe kompania juaj nëpërkëmbni nderin dhe gjakun e mbrojtësve të nderit dhe gjakut të muslimanëve!
Po t’i përmbahej hadithit të Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem dhe thënies së tij ai kurrë nuk do të shkruante këtë “Që nga numri 38 i revistës e deri tani (numri 59) unë garantoj për çdo shkrim që është botuar se nuk është plagjiatë, nuk është alla copy-paste” sepse në numrin 48, viti V, 1 Korrik 2007 të “revistës” në të cilën si kryeredaktor figuron emri dhe mbiemri i tij është botuar një shkrim me titull (që të jetë ironia edhe më e madhe emri i titullit të këtij shkrimi shënohet si kryetitull në ballinën e “AlbIslamit” në këtë numër) “’Imani’ në Vjenë, ndërsa ‘kufri dhe mosbesimi’ në Medinë” i cili është shkrim alla copy-paste nga shkrimi i Semir Imamoviçit “Tekfir iz Beçke kuhinje”. Ku mbet tash garanca e tij???
Po, ti përmbahej parimeve të lartëshënuar nuk do ta akuzonte shkrimin tim për alla copy-paste edhe ate nga një “libër pa autor, pa shtëpi botuese por me një përkthyes” me mbiemër Ibishi. Kjo është akuzë e rëndë. Unë po të sfidojë publikisht. Gjeje vetëm një fjali të shkrimit tim që është e njëjtë me ndonjë fjali të atij libri!
Sa i përket fetvasë që e ke dhënë në Kumanovë e të cilën kategorikisht e mohon në shkrimin tënd, unë për këtë kam dy dëshmitarë (dhe të gjithë ata që kanë qenë prezent atë ditë), të cilët janë njerëz të besueshëm dhe të cilët mund të t’i prezantojë jo vetëm me emër dhe mbiemër po edhe me emër të babait e gjyshit të tyre. E këtë gënjeshtrën tënde do ta lëmë për atë Ditë.


Thëniet e të moshuarve

Autori i shkrimit “Allahu e udhëzon atë që Do” ka fundi i shkrimit të tij shkruan: “Nëse binden njerëzit se vërtet qenkeni tu e mbart dertin e Islamit, do t’ju ndihmojnë, por nëse kështu vazhdoni, atëherë do t’i bindni njerëzit që të thonë kështu: ‘Këta, a janë spiunë të Amerikës apo janë të çmendur” sikur më pat thënë një i moshuar para disa kohësh.”. Autori i këtyre rreshtave shumë mirë e dinë se çfarë thonë të moshuarit për praktikuesit e Sunnetit të Pejgamberit salAllahu alejhi ve selem, njëra nga shprehjet e tyre janë edhe këta që i ka cituar ai. Mirëpo kësaj rradhe ai përpiqet që t’i shfrytëzon këta shprehje në favor të tij.
Shprehjet e ndryshme, etiketimet, cilësimet nuk duhet të na brengosin sepse edhe Pejgamberin tonë salAllahu alejhi ve selem e kanë etiketuar me lloj-lloj etiketimesh, njëra nga ata është edhe “i çmendur”.
Ndërsa, afera, që akuzoheni për larje parash, prej miliona eurosh dhe njëkohësisht shëtisja juaj me mercedesë luksozë i bind njerëzit të thonë: “Po i financon Irani me bë përçarje të xhematit”, siç janë duke thënë shumë të moshuar kohëve të fundit.
Mirëpo, gjithsesi që nuk duhet t’u besojmë thënieve të tyre duke pasur parasysh ajetin kur’anor:
“O besimtarë, nëse një njeri gjynahqar (fasik) u sjell mdonjë lajm, sigurohuni mirë (a është i vërtetë), për të mos i bërë dëm dikujt pa dashje, e t’ju vijë keq pastaj për atë që keni bërë.” (El – Huxhurat 6)
Prandaj nuk është mirë që thëniet e paverifikuara t’i shfrytëzojmë për ta nënvlersuar punën e atyre që sinqerisht përpiqen që ta ringjallin Sunnetin e të Dërguarit salAllahu alejhi ve selem, e atyre që mundohen t’i thërrasin njerëzit në të mirë dhe t’i largojnë nga e keqja.
Gjithashtu nuk duhet të brengosemi nga thëniet e tyre sepse Allahu subhanehu ve teala në Kur’an thotë:
“Dhe thuaj: ‘Veproni, Allahu do ta shohë veprën tuaj, edhe i dërguari i Tij e besimtarët, e më vonë do të ktheheni te njohësi i të fshehtës dhe të dukshmes, e do t’ju njoftojë për atë që vepruat.” (Et – Teube 105)
Sa për spiunimin tënd, unë kur të akuzojë kam argumente të dokumentuara. Edhe ti në shkrimin tënd nuk e mohon një gjë të tillë.

Përfundim

Debatet me shkrim e kanë dobinë dhe efektin e vet mirëpo më mirë do të ishte që debate të tilla të mbaheshin edhe gojarisht nëpër xhami të mbushur me xhematë. Atëherë do ta kuptonin të gjithë realitetin dhe të vërtetën, pa marrë parasysh se a janë njerëz që vizitojnë web-faqe islame apo jo. Atëherë do të ishte edhe më mirë sepse më mirë do të prezantoheshin argumentet e dokumentuara dhe dëshmitarët.
Këtë të vërtet e dijnë shumë mirë ata që dëshirojnë të manipulojnë me xhematin prandaj edhe kategorikisht mohojnë një ide të tillë.

O Allah më mundëso ta kuptojë të vërtetën si të vërtetë dhe më udhëzo në te dhe të kotën si të kotë dhe më largo prej saj!
Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të Dërguarin e Tij dhe të gjithë ata që pasojnë rrugën e tij!

Qëndrim Osmani

www.Forum-islamik.com