"Unë - Udha jote, Ti - Qumështi im..."

[M_u_Z_a]

Baladë plehrash…!



Endem rrugëve të tua,
duke lënë gjymtyrët,
.............................qelizat,
.....................................indet,
.............................................peng.
Endem, skutave të tua,
duke i falur frymën plehrave.
Endem,
..........hijesh,
...................fantazmash,
Duke vrarë ëndërrat,këtu.
Ç’fatkeqësi
...............për mua
...........................me ju,
...................................fëmijët e së keqes…!
Endem legjendash,
duke vjedhur virtyte,
për t’ia arnuar, jetës...!!!

[M_u_Z_a]

I miri im, ti…


“E mira ime…” - pëshpërite,
Unë,
Harruar…në tëndin përfytyrim,
që petalesh më vizatoi,
Në puthjen që mbeti udhëve,
………………………… pelegrin…
Në atë rrymën e nxehtë
që,
u nis prej reaksionit kimik të një vatre të trurit,
Dhe fundbarkut falje i kërkoi…
Në atë që kurrë nuk gjeti tharm brenda teje
dhe…
u struk kraharorit tim si fëmi…
Asnjëherë nuk më deshe,
E asnjëherë s’më gënjeve.
I miri im, ti…

[BlackEagle]

Nuk di pse, por kam përshtypjen se, diku, dikur, i kam parë këto ngjyra !
Shpresoj që kjo ndjenjë të mos më gënjej. E nëse gabohem, at'here ndjehem i lumtur gjithsesi, se, tashmë mund të them se, i kam parë dhe këto ngjyra dhe se më kanë pëlqyer.
Urimet e mia të sinqerta.
Leonard Seiti

[M_u_Z_a]

Nuk di pse, por kam përshtypjen se, diku, dikur, i kam parë këto ngjyra !
Shpresoj që kjo ndjenjë të mos më gënjej. E nëse gabohem, at'here ndjehem i lumtur gjithsesi, se, tashmë mund të them se, i kam parë dhe këto ngjyra dhe se më kanë pëlqyer.
Urimet e mia të sinqerta.
Leonard Seiti

Te falenderoj qe e ndjen poezine ne nje menyre kaq te bukur Leonard!
Te pershendes me kete poezi:


Argjiro…


Ti,
seksin tënd e konsumon pacipërisht,
E lakuriqta mikja ime - femër…
Yjet ,
marrin ç’duan,
Ti, ç’të mundësh u dhuron:
Lëkurën,
Fundbarkun e brishtë,
Qumështorët gjinj – oaze perëndish…
Mes territ,
Si para një ekrani të errët,
Nder, epshoren nudo të myshktë…
Ti,
Shekujsh,
Seksin tënd,
në teatrin e madh të natës, shfaq…

Aktorë,
të zjarrtët - dashnorët e tu…

E vetmja spektatore,
duke tymosur cigare në ballkon,
Unë, që drithëroj këtu…

[ooooo]

Dilemë…


Vizatoj një mur,
Me brinjë dhe lëkurë…
Mish dhe gjak,
Vrer,
Katran…
Mjafton amalgama kocka + ujë,
Për të të mbytyr në sy?
E zbërthyer atom pas atomi,
Brenda rrethit,
Gjendem,
Jam.
Kush do e ngujojë tullën e fundit aty?
__________________

FLM, si zakonisht e kendshme

[M_u_Z_a]

FLM, si zakonisht e kendshme

Mirmengjes o-je!
Edhe ti si zakonisht teper e kujdesshme dhe fine...
Te pershendes:



Mulliri i kafesë


Ti bluan,
bluan skelete.
Përtyp kafka,
mbeturina brinjësh,
Cdo ditë.
Ti,
bluan.
Bluan hije,
Linjash,
........konturesh,
.......................gjinjsh.
Ti,
bluan,
zhurmat,
............klithjet,
....................përkëdheljet.
Dashuritë…!
Bashkë me të ligun,
Bluan dhe të mirin.
Ti.
Mulliri i kafesë,
që, s’ta mbush syrin...!!!

[M_u_Z_a]

Ëndërr ...

Mbrëmë,
Gjithë natën
isha me ty...
T’i këputa venat.
T’i zbërtheva eshtrat.
T’i gjakosa floket.
Te putha
në sy.
Mbrëmë,
gjithë natën,
isha me ty.
Në mëngjes,
s’munda të të rikrijoja…
S’më dilnin gjymtyrët.
S’më mjaftonin flokët.
Buzët e kafshuara,
fytyra e plogët.
Dhe, ika…
Ika,
mora malet…!
Zjarri,
që kam brenda,
As shuhet,
As falet...

[M_u_Z_a]

Pa kohë...


Në Atlantik,
u zhyta në magjinë e egzistencës joreale.
Në Bermude,
u njësova me të fshehtat magnetike.
Ligjet e fizikës,
i shumëzovame ligjet morale.
E dolën jashtë kohe:
Njerëzit,
Jeta,
Paranojat biblike...!
S’ka mëngjese,
.....................vjeshtë,
..............................shekull.
S’ka nocione fundi e fillimi.
Mbete vetëm ti...
Mbi botë.
Pa kohë.
Pafundësisht imi…!

[M_u_Z_a]

Natën, kur ti flije…


Natën,
kur ti flije,
T’u futa në shpirt.
Nga rruga që vetëm unë e di.
U përballa,
me dhjetra portrete femrash.
U përgjaka,
në qindra skelete emrash.
Qava me oiii...!
U ngatërrova,
në labirintet e psherëtimave.
Mes premtimesh boshe, vuaj...
Puthjet pijanece belbëzojnë:
“E dashur, je në dhe të huaj!”
Dhe...rend...
Shpirti s’paska fund.
Ti,
po zgjohesh.
Një sekondë ka ngelur…
Po shkoj me shpresën,
se,
Imazhi im,
Do jetë diku…
Në tokën e pashkelur...!

[M_u_Z_a]

Po hirin ku ta çoj?


Dua…
Ta pastroj këtë farë,
nga mbeturinat.
Të mbjell dhe të korr,
Një bar të ri.
Një bar,
që të ftillojë lëndinat,
e të harlisë në liri.
Dhe,
mbeturinat,
t’i helmoj…!
Pastaj,
me zjarr ferri t’i djeg.
I djeg...
Po,
Hirin,
Ku ta çoj?