. . .
Gjysma - mashkull.
Gjysma - femër.
Lind,
rron,
vdes ndër sy.
Hapësire dhe kohë e matur me zemër,
Dashuri…
.
. . .
Gjysma - mashkull.
Gjysma - femër.
Lind,
rron,
vdes ndër sy.
Hapësire dhe kohë e matur me zemër,
Dashuri…
.
. . .
Pëshpëritmë ëmbël në gojë.
Se rrugës zëri, ftohet.
Dashuria është drithërimë,
Nga fjalët tona ngrohet.
Dhe,“mua” tretet në “ty”.
I ndez buzët në zemër,
Digjet heshturazi në sy…
Intime...
Tretem thellësish...
Thërrmohem…
Struku brenda meje
.................duke u zvogëluar,
Që "të zmadhohem"…
Ndonëse e kam lexuar këtë cikël, sërish po më duket si një lum i shkumbëzuar.
Në Gjakovë urimi më i mirë për nuset është: ardhç me këmbë të mbarë! Kujtoj se vlen edhe për poeteshat e vërteta të Jugut...
Gramatikë ekzistenciale…
Emër? - Njeri(opsion i dështuar).
Mbiemër? - I ëmbel(edhe pse hidhëron).
Folje? Kam(por më largohen tinëz).
Fjalë e çuditshme? Vetja(te cilën duhet ta flak patjetër prej...vetes).
Lehje eksituese? Ham…ham…
Ku endesh duke u shndërruar sipas stinës?
Duhet të rendë dora jote - kohë mbi mua,
Që të besoj se…JAM.
Ndryshuar për herë të fundit nga EAGLE_1 : 30-04-2008 më 04:30
Te falenderoj i dashur Diamant!Postuar më parë nga diamant abrashi
Te pershendes me keto poezi:
Me vjen te te mbys...
Që ti, nuk je rastësisht në rrugën time,
Këtë ma pëshpëritën Zotat,
Duke pirë në haremin tim të përfytyrimit,
kafen e marrëzisë ...
Shpesh më vjen të të mbys,
E, më pas, të të ha,
(sigurisht pa dhimbje)
atë fytyrëzën tejet të bukur.
Pa tendina të shqyera e gjak,
në shtratin e madh të urisë.
Si thua, së pari (se fund me sa duket nuk ka),
E nisim me një të puthur?
Duke degjuar “Kastadiva”…
Kjo melodi,
Më tërheq flokësh
dhe
më flak thellë aty…
Në atë stinën gjethe – flakëruar…
E shkuara rrëzëllitëse më përpin.
Imazhe puthjesh, më mbarsin me uri..
Hijet e buzëqeshjeve dhe duarve
………………………………kapluar…
Tatuazhe mesjetare, gri…
Zjarresh,
lëkurën e nxirë
……………nga pritja e stërgjatë…
Le të themi ishte ditë
Pse jo edhe natë...
Perëndim i çmendur apo
……………………mëngjes i marrë…
Pleksur blertësisht tek ti.
"Agim i ndritur", të kujtohet,
mbrëmja kur dogje çadërzën – shtëpi,
për një përqafim të gjatë, të gjatë,
...............................që shojti flakë tabush
.................................................e ndezi shandanët e mi…?
Kjo melodi,
thërrmon vargjet
dhe
i shpërndan skutave
....................ku s’ka mundur të shkelë askush,
Udhëve të thara te askundit,
ndiej therje vetëtimash,
thellë zemrës - prush…
Eja,
struku duke u zvogëluar
............................në tënden fole,
......................................diku aty në gushë…
Të të marr udhëve, me vete…
Duke të pëshpëritur: "Je aty?"
Ti, metamorforizuar në një rrënqethje,
Ngërthyer mbi lekurën - përqafim – stuhi…
Sot,
në pyllin gjethendezur,
Seleksionoj erërat e heshtjes,
Duke dëgjuar këtë melodi…
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 30-04-2008 më 05:08
Le te jem
kafeja e haremit
ku një grua (babëzishëm)
të dashurin e saj
përditë ngapak e han...
Le të jem pjella e dashurisë tënde
dhe mamia e të gjitha dashurive të mia
mbledhur të gjitha në një van
E dashur,
mjafton ta dish ti (dhe Zotat e tu)
se njerëzit
(e sidomos poetët)
as lindur as dalur në rrugë
rastësisht kurrë nuk kanë...
MUZA
Sinqerisht te lumte per vargjet dhe poezite tejet njerzore dhe filozofike. Une shkrova keto vargje, meqense sot asht e premte...
Poetët në fund javë
Dalin lodhshëm nga kuvlia e muzave
Zhyten në vëtminë e së djelës duke pritur…
Poetët në fund javë
Vijnë me muzën e rjepur.
Ata rjepin lëkurën e tyre poetike
Dhe falin sinqerisht gabimet e të tjerëve
Me dedikimet e pafundëm dhe autografët e tyre në promovime.
për librat që askush nuk ua lexon.
Nje krijim poetik shume i arritur, me nje larmi te tere emocionesh, ashtu si edhe vete pjesa muzikore.
Pergezimet e mia me te sinqerta.
Me respekt Pellumb Syku
MUZA
Sinqerisht te lumte per vargjet dhe poezite tejet njerzore dhe filozofike. Une shkrova keto vargje, meqense sot asht e premte...
Poetët në fund javë
Dalin lodhshëm nga kuvlia e muzave
Zhyten në vëtminë e së djelës duke pritur…
Poetët në fund javë
Vijnë me muzën e rjepur.
Ata rjepin lëkurën e tyre poetike
Dhe falin sinqerisht gabimet e të tjerëve
Me dedikimet e pafundëm dhe autografët e tyre në promovime.
për librat që askush nuk ua lexon.
Te falenderoj per vleresimin Agim!
Te falenderoj edhe per krijimin tend te ndjere, sa domethenes aq edhe te dhimbshem.
Teksa te lexoja, mu kujtua nje poezi per Shekspirin, shkruar prej Marin Soreskut.
E lexoj, e rilexoj shpesh. "Mbarsem" me kuraje aty, per tu leshurar pastaj ne humbellat e mia.
Te falenderoj per vleresimin Pellumb!Nje krijim poetik shume i arritur, me nje larmi te tere emocionesh, ashtu si edhe vete pjesa muzikore.
Pergezimet e mia me te sinqerta.
Me respekt Pellumb Syku
Nuk kam mundur te jap as nje te mijten e ndjesive qe me le "Kastadiva" teksa e shijoj...
Ju pershendes me kete poezi:
Me vjen te te mbys...
Që ti, nuk je rastësisht në rrugën time,
Këtë ma pëshpëritën Zotat,
Duke pirë në haremin tim të përfytyrimit,
kafen e marrëzisë ...
Shpesh më vjen të të mbys,
E, më pas, të të ha,
(sigurisht pa dhimbje)
atë fytyrëzën tejet të bukur.
Pa tendina të shqyera e gjak,
në shtratin e madh të urisë.
Si thua, si fillim(se fund me sa duket nuk ka),
E nisim me një të puthur?
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 04-05-2008 më 16:02
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt