Nuk di me çfarë të dehem
Ndoshta jam bërë tapë.
Ndoshta ende nuk e kam kuptuar
Që jam esëll
Sepse nuk jam i dashuruar.
Nuk di me çfarë të dehem
Ndoshta jam bërë tapë.
Ndoshta ende nuk e kam kuptuar
Që jam esëll
Sepse nuk jam i dashuruar.
Mos bëj deklarata se nuk të besoj...
Qiellit, u trete pas një reje...të bardhë...
Me nje flutur,
rudinave te pyllit je puthur...
E detit, po flirton me një valë...
Dehur prej dëshirës,
................i paske harruar...
Ndodh edhe kështu,
.............kur je i dashuruar...
E bardha eshte pak...
E nderuara Suzana, në shenjë respekti që kam ndaj teje dhe shkrimeve të tua që, e që ti je një burim i pashtershëm e shkrova këtë poezi:
IA THEM KËNGËS NGJYROSUR ME DASHURI
Sytë më lagen nga vesa e pranverës
Unë nisem kopshtit shpirtrat ku pushojnë
Zemra më ngulfatet me gjak të ngjizur
Adrenalina damarët mi shtrëngon
Net të errëta s’më duken të tmerrshme
Aty janë tubuar të gjitha ankthet e mia
Zot, unë jam krijesë që më krijove Ti
I këndoj njësoj këngës së lindjes dhe vdekjes
Sot këngës ia them pakëz më ndryshe
Ia them këngës ngjyrosur me dashuri
02. 07. 2008.
Ndryshuar për herë të fundit nga xheladin : 02-07-2008 më 05:35
Më e mira do të ishte që ta lëmë rehat" Muzën" të bëjë Poezin ngaqë disa Poezi të bëra, jo nga " Muza" por nga të tjerët po më ngjajnë si në ankandin Publik të automjetëve, ku ekspozohen ca makina " socialiste" karshi produkteve më të reja dhe moderne të limuzinave.
Tashti, po shfrytezoj rastin dhe po ju tregoj një ngjarje për një Dashuri të jashtëzakonshme.
" Vite më parë isha nxënës i B.SH. e cila ishte bashkëshortja e njërit prej krijuesve më të mirë të Kosovës ( tash i ndjerë). Por një ditë, nga ato orët e mësimeve, të cilat gabojnë itenerarin e destinimit, s'mu durua dhe e pyeta, profesoreshen time se si ishte njohur me Poetin dhe prozatorin tonë të njohur, para se të martoheshin".
Ajo filloi të na rrëfejë:
" Isha normaliste dhe si nxënëse e mirë mora në fundë viti një libër si shperblim për suksesin e treguar. Dhe, ky libër ishte pikrishtë një përmbledhje me Poezi nga XY. Kur e hapa librin, në faqe të parë ishte fotorafia e tij dhe më pëlqeu. I lexova Poezit dhe ato më pëlqyen po aqë sa autori. NJë ditë në shkollë, si maturnate që isha organizuan një mbrëmje letrare me Poetë ku ishte ftuar edhe XY i cili sapo kishte kryer studimet aso kohe por në fushën e krijimtaris ishte bërë shumë i njohur me Romanin e tij. Aty, në Mbrëmje pas Orës letrare iu afrova, e përshendeta, i kërkova të ma nënshkruante librin e tij që e kisha marrë dhuratë dhe i thashë: " Më mirë dukeni kështu se në foto që keni mbrenda librit". Njejtë ma ktheu edhe ai dhe kështu filluam të takoheshim më shumë sidomos kur fillova studimet dhe, ja sot jemi të martuar".
Kështu kishte rrëfyer profesoresha ime.
Tani, libër dhuratë s'mora nga asnjeri por sikur " MUZA" të bënte një orë letrare, Publike me Poezit e saja, do të shkoja patjetër për një " autogram rasti" dhe për një kompliment çasti ngaqë " helbete njerëz jemi".
Ne detin e vargjeve deshta te mbytem
dhe u kredha ne ujin e kripur.
harrova qe notare te tjere kishin nisur
at notim te veshtire dhe te stisur...
kur befas u gjenda ne mes gjeratoresh
dhe vorbulla me thithi ne fund...
Trekendeshi Bermudes kishte mbytur para meje
me mijera poete...me te mire se un'...
I dehur nga deshira flututova
Dhe vetes i thash, djalosh mbahu pak.
Ç do sy qe te shef ty u torturua,
Nga sjellia jote e çmendur dhe pa shkak.
Por s qe e thene qe buzet te vazhdonin,
Pershperitie grimcash ne per dhembe.
Te dehur nga gezimi me shikoni,
Apo te lodhur nga ecia ne kembe.
Suzana ju pershendes per krijimtarine tuaj shum te mire.Zoti ju bekofte.
Preng, Xheladin, Agim, Riza, ju falenderoj qe me lexoni dhe shkruani "fjalen" tuaj ketu.
Ju pershendes me:
Shtëpia me themele eshtrash…
Shtëpia ime,
në kufi me legjendat.
Ngritur
........mbi themele
........................eshtrash.
Rrobat,
endur me flokë njomëzakesh.
Kurora,
........me petale
....................gënjeshtrash…!
Me heshtën e lashtë e të ndryshkur,
çarçafin e harresës gris.
Duke i thurur pelena jetës,
Përtyp vdekjen time,
Por...dot...s’e gëlltis…!
Si Kësulkuqja do trokas...
Do t’vija tek ti, si Kësulkuqja.
Me shportën e luleshtrydheve,
............................................,dhe
.................................................një pako kafe.
S’më prite dot.
Të rrëmbeu vdekja,
...................në dasmën time.
Në vend të shportës,
Solla lot…
Do t’vij tek ti, si Kësulkuqja.
Por,
Mos vallë?
Mos vallë ujku na gëlltit, si në përrallë?
Megjithatë, unë, do të trokas.
Vdekjen,
do e verboj me një grusht piper.
Dhe,
pakon me kafe,
..............nga shporta do e nxjerr.
Ty,
e dashur,
në dorë do të ta jap.
Do puth cepin e varrit,
pastaj do të kthehem prapë...!
Jo si Kësulkuqja…
Ajo,
......në kthim,
................mori edhe gjyshen me vete…
E dashur. e ëmbël.
Si vegim,
Në zemrën time,
Mbete...!
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 04-07-2008 më 11:31
E bardha eshte pak...
Suzana, je vertet e madhe! Po hedh nje poezi ketu pasi me ngjan e temes:
Permbi lekuren tende
Permbi lekuren tende
rreshqasin deshirat e mia,
te egzagjeruara,
te stermadhuara.
Shklasin kufirin e realitetit
endrrat e bebezeve te mavijosura
ndersa arsyeja e korruptuar
mban krah kah abstraktja.
Uria me shtrengon ne stomak,
ujk po behem e te ti ha dua
te gjitha pjeset e trupit,
zushem, deri ne profanim.
Pastaj do te t’gdhend serish,
trupin te ta formoj me zjarr
me fryme te ti mbush mushkerite
qe te fluturosh e lire.
Nese te rastis te kthehesh serish
lule une do te jem bere
qe nektarin te ma thithesh
e qe te te mbush me ere.
Permbi lekuren tende
rreshqasin deshirat e mia,
te egzagjeruara,
te stermadhuara.
Muze e dashur....
Ti je nje burim frymezimi qe nuk shteron kurre.
Cdo varg i yti eshte magjik dhe i zbukuruar me stolite me te rralla te vete botes.
Jam lexuese e rregullt e çdo shkrimi tend....
Je ne te vertete e veçante.
Urime dhe mos pusho se shkruari mikja ime....
Te perqafoj fort miqesisht
Diana
"Carpe Diem"
Krijoni Kontakt