"Unë - Udha jote, Ti - Qumështi im..."

[M_u_Z_a]

Shumë e dashur dhe e respektuar Suzana, për të satën herë të përgëzojë e përgëzojë deri në paKufi për dhuntin e shkrimit që posedon dhe për poezitë e këndshme që na dhuron për relaksim shpirtëror.
Ti i ke afruar rreth poezive tua edhe Dionisin edhe Bakun... edhe të gjithë Zotërat të tjerë - e bashkë me ta, edhe ne që e adhurojmë poezinë.

Të lumtë e t'u praroftë dora e nderuar!

Agim METBALA

Te falenderoj qe me lexone vlereson Z.Agim!
Te pershendes me nje "buqete lulesh" dhe nje poezi per poetet...


LULET…



E bardhë,
..........e kuqe,
.................e verdhë
...........................e gjelbër.
Do rrëmbej penelin t’ju “qëndis” në letër.
Sa jep njëra shpirtin,
ja ku lind një tjetër.

Mund të jetë e kuqe,
.......................e verdhë a e gjelbër

Kjo, është histori e vjetër...



POET…



Fatin ta shkroi në ujë Zoti.
Se lexove dot rreshtin që vijonte.
Presjen se kape në mes të fjalisë.
As pikën që lirise donte ti vinte fre.
Ndaj s’u rrite kurrë…
Mbete ashtu i brishtë,
Herë leckaman e herë mbret
Me këmbët në ujë e kryet në re.
Shpuar xhepash,
Lagur dhimbjesh,
Me shpirtin det…
Poet…

[laguna blu]

.
.
.
“Pema ime”…
Rreth teje jam gjarpëruar.
Në mos qofsha asnjëherë pranvera jote,
A më lejon të jem
.................hardhia që të deh me musht,
E ti(në mundsh), të behesh Dionisi im i harbuar…???
.
.
.

E dashura Muza,

Unë nuk jam kashta e një stine, jam druri i jetës që nuk njeh vdekje e as pritje në shtratin sentimental të mosharrimit...

Të përqafoj fort për guximin. Miqësisht dhe pa keqkuptime!

[M_u_Z_a]

E dashura Muza,

Unë nuk jam kashta e një stine,
jam druri i jetës që nuk njeh vdekje
e as pritje në shtratin sentimental të mosharrimit...

Të përqafoj fort për guximin. Miqësisht dhe pa keqkuptime!

Te falenderoj Laguna!
Nuk i them jo perqafimit...virtual...hahaha...

Besoj pak me vone do tete "replikoj" me ca vargje.

[M_u_Z_a]

Mbi renë e bardhë, ëndërr…



Në ëndrrat e njëri - tjetrit,
Koha ngrin dhe hapësira ndihet e zënë në faj…
Çarçafësh të butë lëkure,
Pleksur përqafimesh…
Shkrirë dëshirash ekstreme,
Zemrat i morën në duar
……………….për t’u qetësuar regëtimat…
Në ëndrrat e njëri-tjetrit,
Në shtretër degësh të blerta, kapluar,
Ajo ia vodhi paqen,
Kraharorit të tij rrënjëzoi.
Ai, rrëmbeu çmendurinë e saj
Dhe…e mbolli në tokën e premtuar – zemër

Qiellit,
Mbi renë e bardhë në ëndërr,
Ku dashuritë krihen në pasqyra yjesh,
E dhimbjet s’kanë emër…

[JestersWorld]

Mbi renë e bardhë, ëndërr…



Në ëndrrat e njëri - tjetrit,



Ajo ia vodhi paqen,
Kraharorit të tij rrënjëzoi.
Ai, rrëmbeu çmendurinë e saj
Dhe…e mbolli në tokën e premtuar – zemër

uau... per mendimin tim modest, pershkrimi me perfekt dhe i plote i relatave femer- mashkull.

[M_u_Z_a]

uau... per mendimin tim modest, pershkrimi me perfekt dhe i plote i relatave femer- mashkull.

Jester i dashur(kusheri), me ka marre malli per ty...
Te pershendes me nje poezi e cila dikur te ka shijuar:


Trill...



Jam unë ajo fija e barit…
Ti me vjeshtën tënde
......................më përgjak,
................................tek shkel në lëndinë.
Ndërsa limfa e “ecjes”, ty, të mitizon,
Mua, më kthen në frymë.


Jam unë, fryma që të ngroh,
........................ndërkohë që buzësh,
me mandilen e puthjes,
(tek endesh pranverës sime),
Atë pikë gjaku, e shndërron në brymë.


Ndërsa brenda nesh, e bën ligjin “zjarri”,
Unë,
vjeshtës tënde,
të brishtat gjethe,
.................ia qëndis puthjesh me lule behari.

S’qenka kaq e lehtë, të jesh fije bari…

[M_u_Z_a]

MUSHT I LULEVJESHTËS…



Unë jam pëshpërimë,
..................e stinës së ndezur.
...........................Dehem duke pirë, honeve të trillit.

Ndërsa ti i ndrojtur
..............i derdh lulevjeshte,
...........................kupës së praruar me mushtin e pyllit.
.
.
.

[BaBa]

Baba, vleresimi yt me rri teper i madh...
Uhhh...vleresim teper "i nxehte" per "lekuren" time modeste dhe te brishte poetike...

Te falenderoj qe me lexon!
Respekt per ty!

Te pershendes me nje poezi te shkruajtur para shume viteve:


RASTËSISHT...?



Rastësisht
këtu nën hijen e plepit,
të brymtat shushurima gjethesh më shurdhojnë.
Të lagështat ëndrra, shpërndan shiu i puthjeve,
sa, edhe me sy hapur, shpesh, më vizitojnë.


Rastësisht
u laga vjeshtës së ndezur,
ëndrrash të purpurta fshehur përmbi re.
Kam frikë t’ia çel sytë dashurisë,
mantelit që zjarrin, shuan muzgjeve.

Rastësisht
u ndeza ditëve të mia,
tek dorën e zgjata, brenda një hyjnie.
Lind, i imi Diell, netëve të vjeshtës,
mallin që më djeg e përhumb në hije…





Jester, me ke munguar...
E kam postuar ketu poezine qe kam shkruar per ty dikur.
Te kujtohet?
Ja te ta sjell edhe nje here per te te pershndetur:



TI, DREKON ME POEZI…
Kushtuar E.D.



Me një gotë vere të kuqe të vjetër,
duke përtypur ëmbël poezi,
syçkat të ndrijnë si yje nate.
Ty.

Të kanë rënë dy rima nëpër buzë,
Eja të t’i fshij.
.
.
.

Te na falesh per vonesen ne pergj, se sna ka dal koha suzana, megjithate je shum e ndricuar ne mendime e siper dike si ti trajtoke gjerat.

Doja te vecoja kete fraz qe ke then {syçkat të ndrijnë si yje nate.
Ty}


e qelluar kjo gje.


Rrofshe per Poezin Suzana, e Respektin Je e Nderuar .



dy Syte me lot te ngaterruar
jane si nje dashuri
e Brisht ne dy buze te lemuara



Firma BABA.

[Agim Doçi]

M u Z a

Ju lexova me endje. Me befason mendimi juaj poetik. Une desha te te vij pas per keto ndjesi qe keni ju ne poezine e brishte.

Dashurija nuk e di a kalon nëper stinë
sepse shpirti asht si mendja e budallajt
herë vjeshtë, herë dimer e herë suferinë
madje ngjan me foshnjet qe lagin shpergajt...

por dashurija tek vargu yt Suzanë
merr tjeter forcë, madje dhe brishtesi
ajo asht e madhe...sa nje oqean
dhe mban brenda saj nje Golfstrim te ri...

[Ali Baba Tepele]

SUZAN! I lexova poezit e tua dhe po hedh edhe unë firmën time, si vizitor në librine përshtypjeve.Frymëzimin që ke gdhënde me kujdes,si ai skulptori statujën e mermertë që të shkëlqejë.Ke shum poezi me ndienja,shlodhëse,për ne që jemi mësuar të "ushqehemi me to",por mos ju largo rimës në disa raste.Nuk dyshoj se më kupton.Po të përshëndes me një poezi:


- KUSH E VRAU DASHURINË?

Kush të tha se vritet me plumb dashuria?
Kush të tha që,... Ajo paska edhe varr?
Kush të tha se ndienjat nuk burojnë nga zemra?
Kush tha: ...."Dashuria varet në litar? "

Dashurinë e hodhën nga shkëmb i thepisur,
Ajo fluturoi e në zemër ra.
Në detin e thellë e shpunë për t'a mbytur!
Ajo prapë... Çau dallgët e mëdha.

Ai që e di ç’do të thotë kjo fjalë,
Dashuri të pastër në zemër ka rritur.
Do të jet i lumtur,sa të jetë gjallë,
Edhe pse në jetë dallg e ka goditur.
D.C.


LAVDI DASHURISË