MuZa! Thjesht per mosperseritje te vleresimeve te mia per krijimtarine tuaj, mjaftohem ketu me nje: Te lumte mendja e dora bashke!
MuZa! Thjesht per mosperseritje te vleresimeve te mia per krijimtarine tuaj, mjaftohem ketu me nje: Te lumte mendja e dora bashke!
Te falenderoj serish Mondi!
Perfitoj edhe une per te bere nje "perseritje": Te uroj shume sukses per librin tend! Uroj te bjere ne duart e atyre qe dine ta lexojne, ndiejne e vleresojne poezine!
Ps: Ndonje info per titullin e librit, shtepine botuese dhe librarite ku gjendet.
Dua ta blej edhe pse me shijojne me shume me autograf...
Te pershendes me kete poezi:
. . .
Ndez një zjarr me krizantemat e përqafimit.
Shuaj lumenjve epshin kafshëror të jetës.
Shtriqem mbi një fije bari dhe…
fle gjumin e pakohë, të kohës.
Shpëlaj mëkatin në lotin e rëndë te qerpikut tënd…
Edhe trishtimin…
Ngarkoj në shpinë hijen se…
(Nuk u bera Amazonë në trojet e frikës,
As Zanë në pyllin e panjohur të vetëflijimit)
Nuk kam kohë të pres.
I heq një vijë të bardhë(ose të zeze), jetës.
E ndërkohë që ju,
……………….të përpiktë,
…………………………..bëni llogaritë e mia,
Prehem një copë here tek vetja,
Vdes…
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 04-05-2008 më 16:52
Vertet qe ngela pa fjale kur lexova ket
Dhe pastaj ket tjetren ... thjesht BRILANTE ... urime vertet mese te arrira poezite, bravoMbrëmjeve të kthjellëta,
E etur për zgjim,
Unë - udha jote,
Ti - qumështi im…
Të të marr udhëve, me vete…
Duke të pëshpëritur: "Je aty?"
Ti, metamorforizuar në një rrënqethje,
Ngërthyer mbi lekurën - përqafim – stuhi…
Apollyon, [Perla], Nyx, ju falenderoj per fjalet e ngrohta dhe vleresimin!
Ju pershendes me:
Një fjalë…për ty…
Fjalë...
Thënë ashtu sic duhet,
Hieroglif që thote shumë,
Bëhet gërmë pas gërme varg.
Rrënjët kapen fort tek unë,
….Degët e heshtura,
……….të atyre që kurrë nuk i thashë,
……………Blerojnë tek ti…
Agoninë time
përtypin kukuvajkat rrugës.
E nëse s’mundin,
Mos e prek!
Dimri e ngroh në muzgun e gjumit te tij…
Nëse thahen njomështirat degë,
..........Trokit me grushta kraharorin tim,
…………..Mund ta gjesh aty të strukur.
……………….Atë që kurrë nuk njohu zgjim.
Shtrydhe,që të pikojë
Etjen për një këngë të harruar,
Apo thjesht, pikëllim…
Qumësht dëshirash,
….mbetur nga shtatëzania e fundit me dritën,
……..Që…çuditerisht,
……………..kish shijen e dashurisë,
E, kurrë nuk pikoi kur duhej,
në “të zezën” e syve te mi…
Kam frikë ti shfaqem hijes.
………..Veten, e mas me metrin e memecërisë...
Degë të njoma thyer nga era,
Si vargjet e mia këputen mëngjeseve të fjalës…
……(Që duhet thëne së mbari, jo së prapthi)
…………Hieroglif i vogël që flet aq shumë,
……………..E, gërmë pas gërme, bëhet poezi…
Rrënjët kapen aq fort tek unë ,
…………Degët e heshtura
……………..të asaj që kurrë nuk e thashë,
..............................................Blerojnë tek ti…
__________________
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 05-05-2008 më 09:10
Dilemë…
Vizatoj një mur,
Me brinjë dhe lëkurë…
Mish dhe gjak,
Vrer,
Katran…
Mjafton amalgama kocka + ujë,
Për të të mbytyr në sy?
E zbërthyer atom pas atomi,
Brenda rrethit,
Gjendem,
Jam.
Kush do e ngujojë tullën e fundit aty?
__________________
Ndryshuar për herë të fundit nga M_u_Z_a : 05-05-2008 më 10:05
Sureale…
Trokojnë hapat e mi mbi këto kalldrëme.
Edhe pse fajin që jam,
…………………....nuk ma ka guri.
Damarët e prere dje,
Pikojnë pamundësinë për tu përgjakur.
Ulërijnë pa zë, këto rrugica pa emër.
Infarkti i radhës,
Më rrëfen udhën për në zemër…
Muza e respektuar,
I kam lexuar nga disa herë poezitë tua, dhe se harë jam kthyer nga fillimi, secila poezi më është dukur më e mirë se me leximin e parë, me leximin e dytë...
Vlerat artistike të poezive tua, në pikat e shkurtëra, por shumë sakt, i kanë vlerësuar poetët e nderuar të Frumit dhe në këtë drejtim edhe unë ndaj të njëjtin mendim.
Unë do të shtoja se ke gjuhë të pasur, përdorë figurat stilistike dhe krahasime krejtësisht të reja, dhe këtu qëndron madhështia dhe autonomia jote e veçantë e shkrimit
Urime e suksese!
Me respekt!
Agim METBALA
Te falenderoj per vleresimin dhe ngrohtesine Agim!
Me bere te skuqem...
Teksa po kerkoja nje poezi per te te pershendetur, mu shfaqen keto vargje te shkruara vite me pare.
Te pershendes...
NJË PËRQAFIM…
Mos po kërkoj shumë,
ndërsa shtretërish naivë rrjedh
…………………….e rrugësh pa kthim, shtrihem?
Shndërrohem, e detit shkumë
……………………. dhe gurëve të tu lëpihem…
………………………………………………….
Mos po i kërkoj shumë,
………………..erës çmendake të dashurisë?
Tek përplas
trupave tanë të lakuriqtë,
Degët e harlisura të gjymtyrëve,
Që mbërthejnë dëshirat
…………………….dhe i ngrohin aty…midis…
Krijoni Kontakt