"Unë - Udha jote, Ti - Qumështi im..."

[M_u_Z_a]

Përshëndetje e nderuar Muza, sa të them se vazhdimisht ndjej kënaqësinë shpirtërore me vargjet tuaja të mëndafsht...

Respekte Muza!

Te falenderoj iqe vazhdon te me lexosh dashur Agim!




Rrënjët nuk di ku janë…


Rërë e qelqtë,
Guricka,
Midhje të kalbura,
gaforre të tymosura hyjnish…
Hëna,
mbytet përnatë në pus,
.......................por, çuditërisht nuk vdes…
Pëhpërimat e luleve të limonit më zgjuan,
nga gjumi i së nesëmes që mbi mua nderur ish.
Nga zukatja e grerëzave
..........................që së brendshmi më hanë…
Eja, të ngërthejmë degët,
lulet,
gjethet
e gjithe ç’ka mbi dhe.
Se,
rrënjët,
nuk di ku janë…

[M_u_Z_a]

(Pa titull)


Ndez një zjarr me krizantemat e përqafimit.
Shuaj lumenjve epshin kafshëror të jetës.
Shtriqem mbi një fije bari dhe…
fle gjumin e pakohë, të kohës.
Shpëlaj mëkatin në lotin e rëndë te qerpikut tënd…
Edhe trishtimin…

Ngarkoj në shpinë hijen se…
(Nuk u bera Amazonë në trojet e frikës,
As Zanë në pyllin e panjohur të vetëflijimit)
Nuk kam kohë të pres.
I heq një vijë të bardhë(ose të zeze), jetës.
E ndërkohë që ju,
……………….të përpiktë,
…………………………..bëni llogaritë e mia,

Prehem një copë here tek vetja,
Vdes…

[Ndjenja]

woowow Muzë pa fjalë )))

[M_u_Z_a]

woowow Muzë pa fjalë )))

Te falenderoj qe humbet kohe ketu, Ndjenje...

Te pershendes:




Kohë e çmendur…


Një Korb,
bën dashuri, me lulen e bardhë të mollës…
Limfa rënkon…
Gjethet e rrudhura, ëndërrojnë shi të klorofiltë,
teksa kryqëzojmë të sotmen që të vdesë nesër.
.....................................ngujuar me vargonjtë e erës,
Rrënqethet rrënja…
Të nesërmes,
i masim me pëllëmbë përmasat e dhimbjes…
Thatësirë e trëndafiltë,
në ç'pasqyrë i kreh flokët hëna?
Penelatat e dritës,
shuajnë zbehtësinë e mendimeve,
Që,
...struken,
.........struken brenda konturit të tyre të përfytyruar.
Mëkatar, njeriu…
Shqiponja,
fluturon në qiellin e hapësirës së bravës së derës…
Kris reja...
Shemrat petale,
nguten të mbulojnë polenin nga shiu.
Kafka është bosh, krejt bosh…
Krizantemat e vdekura,
.................vajtojnë vyshkjen e tyre të sigurt,
Ndërkohë që arkivoli – qese antike mbeturinash
Skërmitet duke u prehur në një qosh…

[Preng Sherri]

Koha është pajtjetër e çmendur!
S'mund u durova pa e përshendetur " Muzën time" ngaqë ka më shumë që një muaj që nuk lexova asgjë përpos natyrishtë një dhurate - vargë nga zemra!
S'munda ta përshendes dhe ta them fjalën time ngaqë këta të Forumit Shqiptarë më kishin larguar ngaqë vizioni im nuk përputhet me vizionin e atyre që moderojnë!
Po u ngushllova në atë që Gomarit tim së paku në ditë " pazari" ( tregu) i thonin " pse ke dal në foto si të konkurosh për moderator"!

[M_u_Z_a]

Koha është pajtjetër e çmendur!
S'mund u durova pa e përshendetur " Muzën time" ngaqë ka më shumë që një muaj që nuk lexova asgjë përpos natyrishtë një dhurate - vargë nga zemra!
S'munda ta përshendes dhe ta them fjalën time ngaqë këta të Forumit Shqiptarë më kishin larguar ngaqë vizioni im nuk përputhet me vizionin e atyre që moderojnë!
Po u ngushllova në atë që Gomarit tim së paku në ditë " pazari" ( tregu) i thonin " pse ke dal në foto si të konkurosh për moderator"!

Preng...sa kam qeshur...
Nuk po te falenderoj per pranine tende ketu se e ke per detyre(shaka). Me ke munguar jo vetem ti por edhe humori yt(me "kunjat" e mencura, ngacmuese).
Preng, koha nuk eshte vetem e cmendur por edhe e uritur...Ajo ecen ne rrugen e saj me dredha duke na bere skllever te "asgjese" e duke na perpire...

Te pershendes:


Regëtimë…



Në pergamenët e pluhurosur të fatit,
shpupurisa paranojat e moshës
Tinëz fshiva një zero
Një zero që mua dhe 4-ës,
na ben alergji.

Ndihem kaq e vogël…
Regëtimë…
Rrënqethje…

Nga pylli i Edenit,
mbërrin uria shekullore e kohës,
Që,
si fillim,
më mat perimetrin e shpirtit,
e mandej, më pagëzon me vdekje…



Ajo është frymë…(II)


Ajo,
Ditët lëngëzon…
Netët,
shkrin mes shalësh,
.................mbytur nën një mërmërimë…
Mëngjeset
lan pellgut të syrit.
Gjethesh,
loton brymë…

Është frymë…



. . .

A nuk ma ndien kraharorin,
............Çarë dhunshëm si tokë e tharë
..........................Thërrmuar brinjësh, thellësish tretur?

Lekurën time - plug të irnosur,
.............Ndryshkut të kohës, tek hiqet zvarrë,
..................................Duke te pritur, “Danub” i etur…?

[Preng Sherri]

Preng...sa kam qeshur...
Nuk po te falenderoj per pranine tende ketu se e ke per detyre(shaka). Me ke munguar jo vetem ti por edhe humori yt(me "kunjat" e mencura, ngacmuese).
Preng, koha nuk eshte vetem e cmendur por edhe e uritur...Ajo ecen ne rrugen e saj me dredha duke na bere skllever te "asgjese" e duke na perpire...

Te pershendes:


Regëtimë…



Në pergamenët e pluhurosur të fatit,
shpupurisa paranojat e moshës
Tinëz fshiva një zero
Një zero që mua dhe 4-ës,
na ben alergji.

Ndihem kaq e vogël…
Regëtimë…
Rrënqethje…

Nga pylli i Edenit,
mbërrin uria shekullore e kohës,
Që,
si fillim,
më mat perimetrin e shpirtit,
e mandej, më pagëzon me vdekje…



Ajo është frymë…(II)


Ajo,
Ditët lëngëzon…
Netët,
shkrin mes shalësh,
.................mbytur nën një mërmërimë…
Mëngjeset
lan pellgut të syrit.
Gjethesh,
loton brymë…

Është frymë…



. . .

A nuk ma ndien kraharorin,
............Çarë dhunshëm si tokë e tharë
..........................Thërrmuar brinjësh, thellësish tretur?

Lekurën time - plug të irnosur,
.............Ndryshkut të kohës, tek hiqet zvarrë,
..................................Duke te pritur, “Danub” i etur…?

Falemenderit për përshendetjen dhe mendoj që sa herë njeriu tek Ju ( ti) e kam këtë liri të të drejtohem me " ti" - se nja tre vite na ndajnë) lexon Poezin e njejtë, për të satën herë, e perjeton si të ishte e para herë!
Kur të kem kohë me bollëk, do ta bë një " recension të vogël" - Për - " imazhet kanë ftohtë"! Me një tjetër arsyetim, për t'i ngrohë ato, imazhet pra - sepse " e, bardha është pak" si paralajmerim i koherave me të ngrohta!

[M_u_Z_a]

Të pathënat…


Më mbyt në heshtje…
Si dikur.
Me gojën e puthjeve thithëse.
Krahët e pangjyrë, si të vdekjes,
shtrëngomi qafës, gjinjve
Frymë të mos marr netëve pa ty…
“Kutinë e Pandorës”,
shkelmoje…
Alfabetin e saj,
të mos e mbledh dot,
deteve të thella të heshtjes…
Të pathënat, çeli me zemër,
I dashuri im ”armik”.
Më mbyt me dashuri,
Në “shtratin” që është gjithmonë i njëjti.
E njëjta jam edhe unë.
Po ti?

[M_u_Z_a]

Kalendar


Një nga një i gris fletët.
Një nga një i ngyrs ditët.
Perëndisë,
ia bëj kurban netët.
Muajt s’kanë emra…
Vitet i bëjnë sfidë rinisë.
Koha,
......dredhon
................duke imituar,
Përrallën
...........e kecave,
.....................të Mama Dhisë…!

[mondishall]

Kalendar


Një nga një i gris fletët.
Një nga një i ngyrs ditët.
Perëndisë,
ia bëj kurban netët.
Muajt s’kanë emra…
Vitet i bëjnë sfidë rinisë.
Koha,
......dredhon
................duke imituar,
Përrallën
...........e kecave,
.....................të Mama Dhisë…!

Ndonese me nje dialektike pesimiste, vargu tend Muza te pakten mua nuk me deshperon, por s'e fsheh ama, me dritheron. Me dritheron jo nga frika, por nga nje lloj elektriciteti i deshirueshem, i nevojshem per te sjelle shpirtin ne vete dhe per t'i thene qe ta shikoje e vleresoje realitetin ne dialektiken e vet, duke e shkeputur nga pesimizmi. Nuk eshte kollaj(c'fjale!), qe ta besh lexuesin te kaperceje me pertej, te ndjeje me tej, vazhdimesine e mesazhit . Them keshtu une se kaq di, kurse ti ja ke arritur me kohe ta realizosh. Urime!
-------------------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.