Te dashur Agim dhe Anxh, ju falenderoj qe vazhdoni te humbisni kohe duke me lexuar e vleresuar!
Krijimet e mia jane nje asgje pa syte dhe shpirtin e atyre qe i lexojne.
Gjuha eshte e varfer dhe une fjalen e mirenjohjes, se gjeta dot, ndersa fjala falenderim, eshte teper e vogel per te shprehur ate qe ndiej.
Uroj gjithe te mirat per ju dhe te tere ata qe lexojne ketu!
Kohë e çmendur…
Një Korb,
bën dashuri, me lulen e bardhë të mollës…
Limfa rënkon…
Gjethet e rrudhura, ëndërrojnë shi të klorofiltë…
..........................Teksa kryqëzojmë të sotmen që të vdesë nesër.
.................................................. .......................Ngujuar me vargonjtë e erës,
Rrënqethet rrënja…
Të nesërmes,
i masim me pëllëmbë përmasat e dhimbjes…
Thatësirë e trëndafiltë,
Në ç'pasqyrë i kreh flokët hëna?
Penelatat e dritës,
shuajnë zbehtësinë e mendimeve,
Që,
...struken,
.........struken brenda konturit të tyre të përfytyruar.
Mëkatar, njeriu…
Shqiponja,
fluturon në qiellin e hapësirës së bravës së derës…
Kris reja...
Shemrat petale,
nguten të mbulojnë polenin nga shiu.
Kafka është bosh, krejt bosh…
Krizantemat e vdekura,
............................vajtojnë vyshkjen e tyre të sigurt,
Ndërkohë që arkivoli – qese antike mbeturinash
Skërmitet duke u prehur në një qosh…
.
Krijoni Kontakt