Libri: Vendimi i Islamit për Lënësin e Namazit - Sheikh Albani

[Tonyss]

Vendimi i Islamit për Lënësin e Namazit

Dijetari i madh dhe muhadithi i kohës,
Imam Muhamed Nasirudin el Albani
Vdekur në vitin 1420 h. (Allahu e mëshiroftë!)

Përgatiti për botim:
Ali ibën Hasen ibën Ali ibën Abdulhamid el Halebi el Etheri

Titulli në Origjinal:
"Hukmu Tariki es Salat"

Autor: Muhamed Nasirudin el Albani

Përktheu: Unejs Shuajb Murati & Ylli Rama

Recensim: Bledar Hoxha








Përmbajtja



Parathënia e botimit të dytë
Parathënia e botimit të parë
Parathënia e autorit
Teksti i Hadithit
Nxjerrja dhe transmetimi i Hadithit
Kuptimi i Hadithit
Studime dhe diskutime
Konkluzioni i broshurës
Përfundimisht







Parathënia e botimit të dytë



Falenderimi i takon Allahut të Vetëm. Paqa dhe Bekimi i Allahut qofshin mbi të Dërguarin e tij, shokët dhe pasuesit e tij!


Botimi i parë i kësaj brushure të dobishme ka qenë gjatë jetës së profesorit dhe dijetarit tonë, imamit Ebu Abdurrahman Muhamed Nasirudin el Albani (Allahu e mëshiroftë!), në prezencën e vetë atij. Ndërsa sot, ajo po përgatitet të ribotohet dhe të shpërndahet, por pas ndarjes dhe vdekjes së tij, Allahu e mëshiroftë!


Në fjalën hapëse, ne përforcojmë edhe më shumë faktin se botimi i parë i kësaj broshure të bereqetshme ka bërë dobi të shumta, në dy drejtime:


Së pari: Kthimi i shumë lënësve të namazit, të humbur e të prishur, të devijuar nga rruga e së Vërtetës, tek e Vërteta dhe serioziteti, tek Rruga e Drejtë e Allahut. Shkak ka qenë se kjo broshurë ka mbledhur nga të mirat e ligjit Islam, kërcënime fetare dhe shtytje studimore, të cilat ringjallën vdekjen e zemrave të tyre dhe shëruan gjymtyrët e sëmura të tyre.


Së dyti: Përpikmëria në përmbledhjen e subjektit dhe studimin e tij, nga aspekti i të gjykuarit me dalje nga Islami apo jo, duke qëndruar në fjalën e mesme, pa lënë diçka mangut dhe pa e tepruar. Larg tejkalimit dhe neglizhencës. Në pëlqim me metodën e pasuesëve të Selefëve.


Ashtu siç kam përmendur edhe në parathënien e botimit të parë, esenca e kësaj broshure është kërkim akademik studimor i profesorit tonë, Muhamed Nasirudin el Albani (Allahu e mëshiroftë!), i bazuar në një transmetim të saktë nga transmetimet e Hadithit të ndërmjetësimit, bazën e të cilit e kanë kundërshtuar disa grupacione nga pasuesit e bidateve e dëshirave të tyre, qofshin ata të hershëm apo bashkëkohorë. Këtë Hadith, ai e ka nxjerr në librin e tij të shndritshëm "Silsiletu el Ehadith es Sahihatu" (Nr.3054).


Pas botimit të kësaj brushure për herë të parë, përveç asaj që gjendet në "Silsiletu el Ehadith es Sahiha", shtoi edhe disa fjalë që kanë lidhje të ngushtë me këtë temë. Ai e titulloi atë shtesë:"Hadithi i ndërmjetsimit përfshin edhe lënësin e namazit prej muslimanëve".


Ai (Allahu e mëshiroftë!), në atë shtesë thotë:


"Më pas e kam botuar këtë punim studimor në një brushurë të posaçme, me titull "Vendimi për Lënësin e Namazit"1, me të cilën Allahu u bëri dobi shumë krijesave të Tij, megjithëse disa autorë librash e refuzuan vendimin dhe përfundimin e nxjerr në atë broshurë; se lënësi i namazit nga përtacia, por duke besuar se ai është i obligueshëm, nuk është "kafir", pasi që kjo bie në kundërshtim me bindjen e tij të mëparshme, për këtë shkak ai konsiderohet kundërshtar i asaj broshure. Ndërsa ai (besimi i lënësit të namazit se namazi është obligim, me të cilën gjë ai nuk e ka lënë të gjithë obligimin, siç thotë Ibën Tejmije, në "Mexhmuul Fetava": 20/91,92. –fjalë e shejh Aliut), është vepër e zemrës, të cilin Allahu i Lartësuar ka garantuar se nuk ia humb poseduesit të tij, siç ka thënë edhe Ebu Seid el Hudri (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) për këtë Hadith:"Kush nuk e beson këtë Hadith, të lexojë Fjalën e Allahut të Lartësuar: "Sigurisht që Allahu nuk bën padrejtësi as sa një grimcë…" [en Nisa: 40]".



--------------------------------------------------------------------------------
1. Pas gjithë kësaj, dr. Sefer Havali (Allahu e faltë!) hedh dyshime mbi atë broshurë, dhe në librin e tij "Dhahiretu el Irxha." (2/759), ai shprehet kështu:"Broshurë e cila i është mveshur shejh Albanit", ndërmjet shumë e shumë dyshimeve boshe, të kota e të pabaza!!

--------------------------------------------------------------------------------

Por nëse do të shihnim tek ai për nga lënia e namazit, ai ngjan më shumë me mosbesimtarët në veprën e tij, ata të cilët do të vajtojnë fatin e tyre në Ditën e Gjykimit, duke qenë në Zjarr. Ata thonë:"Ne nuk qemë prej atyre që e falin namazin, dhe as prej atyre që e ushqejnë të varfërin." [el Muddethir: 43-44].


Kështu që, kufri i tij është kufër në vepër, sepse ai ka vepruar vepër të mosbesimtarëve. Ai është njësoj si mosdhënësi i Zekatit, për të cilin është transmetuar gjithashtu Hadith i saktë, se mosdhënësi i zekatit do të dënohet në Ditën e Kijametit, për shkak të pasurisë që nuk e pastroi me zekatin e saj, pastaj do të dërgohet për në Xhenet ose në Zjarr.


Mirëpo, autori i përmendur më sipër (dr. Seferi), Allahu na udhëzoftë neve dhe atë, ka bërë komentim të gabuar, ashtu si ka komentuar gjithashtu edhe Hadithin për mosdhënësin e zekatit, me një komentim që ia ka shfuqizuar kuptimin dhe argumentimin e tij të qartë për atë që folëm më sipër, në dallimin ndërmjet kufrit me zemër dhe kufrit me vepër, edhe pse ky dallim është vërtetuar nga Ibën Abasi dhe disa nxënësit2 e tij, për t'u pasuar më pas nga pasuesit e Selefëve, si Ibën Kajjimi dhe mësuesi i tij3.



--------------------------------------------------------------------------------
2. Është për qëllim fjala e tij:"Kufër (vepër kufri) pa Kufër (që nuk e nxjerr personin nga Feja)". Nga Ibën Abasi janë përcjellë edhe shprehje të tjera të ngashme me këtë, shprehje të cilat janë shpata që ua thyejnë kurrizin grupacioneve të Tekfirit dhe shokëve të tyre në skajshmëri", siç thotë profesori ynë, në "es Sahiha" (7/135).

Sigurisht se ai që dyshon në transmetimin apo tekstin e këtyre fjalëve të Ibën Abasit (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!), është njësoj sikur të dyshojë tek vetë ai!!

3. Shih: "Tenvir el Erxhai" (f.91-92/ Revista "el Esale").

--------------------------------------------------------------------------------

Megjithatë, personi në fjalë nuk ka qëndruar absolutisht në këtë fjalë të tyre, qoftë edhe për t'iu kundërvënë, por ku është ai nga kjo?! Allahu i Lartësuar thotë:"A do të sillemi Ne atëherë me muslimanët njësoj si me kriminelët e mosbesimtarët? Si është kështu me ju? Si gjykoni?" [el Kalem: 35-36].


Po ashtu, autori në fjalë e ka hequr vështrimin nga Hadithi:"Vërtet që Islami ka disa shenja…"4, i cili flet qartë për dallimin ndërmjet "atij që lë një pjesë prej Islamit, e cila është një pjesë Islami e lënë mangut" dhe ndërmjet "atij që i lë të gjitha pjesët e Islamit, i cili e ka lënë të gjithë Islamin". Ai nuk ka dhënë asnjë përgjigje për këtë Hadith!!


Megjithëse nuk e quaj çudi, nëse ai përpiqet t'a interpretojë ndyshe apo t'a konsiderojë të dobët atë, siç ka vepruar edhe me Hadithe të tjera të sakta!!



--------------------------------------------------------------------------------
4. Hadithi i plotë është kështu:"Vërtet që Islami ka disa shenja dhe drita si ato të rrugës. Prej këtyre shenjave është që të besosh në Allahun dhe të mos i përshkruash Atij shok askënd, të falësh namazin, të japësh zekatin, të agjërosh Ramazanin, të kryesh Haxhin, të urdhërosh për të mirë dhe të ndalosh nga e keqja, të përshëndesësh familjen tënde me selam kur të hysh tek ata në shtëpi dhe të përshëndesësh me selam njerëzit me të cilët këmbehesh në rrugë. Kush lë diçka prej këtyre, ai ka lënë mangut një prej pjesëve të Islamit, ndërsa kush i lë të gjitha ato, ai i ka kthyer shpinën Islamit." Hadithi gjendet në "es Sahiha" (nr. 333). Ndërsa në "Korrektimin" e bashkangjitur "es Silsile es Sahiha" (Vëll: 1, pjesa: 2, f. 935, botimi i ri), profesori ynë (Allahu e mëshiroftë!) ka shënuar:

"Them: Ky është tekst i qartë, i cili tregon se muslimani nuk del nga Islami për shkak të lënies së një prej pjesëve të tij, prej të cilave është edhe namazi. Mjafton që lënësi i namazit është Fasik/i shthurur, që nuk i pranohet dëshmia dhe se për të ekziston frika e mbylljes së keqe të kësaj jete."

--------------------------------------------------------------------------------

Shkurtimisht, mundësia për t'i kthyer kundërpërgjigje atij (dr. Seferit) është e madhe dhe e lehtë, dhe nuk e di se kur do të jepet rasti që të ndërmarrë një hap të tillë5 për të qartësuar kritikat që i drejtohen atij, si nga shkenca e fikhut, ashtu edhe nga ajo e Hadithit. Megjithëse përbri kësaj, unë e falenderoj atë për edukatën, butësinë dhe respektin që ka treguar për autorin e atyre fjalëve (shejh Albanin), si dhe e falenderoj gjithashtu për mbrojtjen që i ka bërë Akides së Dijetarëve të Hadithit, në fjalën se besimi shtohet dhe pakësohet, edhe pse ndonjëherë ai ka përzier me të diçka nga tejkalimi, apo mospajtimi e akuzimi me Irxha6, megjithëse ai e di mirë se unë i kundërshtoj rrënjësisht murxhiet dhe them se besimi shtohet dhe pakësohet, veprat e mira janë nga besimi, dhe se në të janë të mundshëm edhe përjashtimet, ndryshe nga murxhiet. Megjithatë, ai më akuzoi me Irxha, më shumë se një herë, duke e përmbysur me këtë porosinë e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!):"Veprën e keqe pasoje me një të mirë, që ajo t'a fshijë atë…"!!!


Them: Sa i përngjan e sotmja të djeshmes! Një burrë i tha Ibën Mubarekut: Ç'thua për atë që bën prostitucion dhe pi alkool, a është besimtar ai?


- Ai tha: Unë nuk e nxjerr atë nga besimi.


- Ai burri tha: A tani në moshën e pleqërisë u bëre Murxhi!?


- Ibën el Mubarek i tha atij: Murxhiet nuk më pranojnë mua, sepse une them se besimi shtohet dhe pakësohet, ndërsa murxhiet nuk e thonë këtë. Murxhiet thonë se veprat e tyre të mira janë të pranuara, ndërsa unë nuk e di nëse më është pranuar ndonjë vepër e mirë apo jo! Por unë shoh se ti ke nevojë të madhe të kapësh defterin dhe të ulesh para dijetarëve." Këtë e transmeton Ibën Rahavejh, në "Musnedin" e tij (3/670-671).



--------------------------------------------------------------------------------
5. Më pas, Allahu i mundësoi profesorit tonë që ta lexonte librin e personit në fjalë, "Dhahiratu el Irxha", dhe ai bëri disa shënime të shkurtra mbi të, por ato janë shumë të forta, falë Allahut!

6. Murxhiet janë ata që e nxjerrin punën nga esenca e besimit dhe thonë se besimi është vetëm në zemër, nuk shtohet e nuk pakësohet, etj.

--------------------------------------------------------------------------------

Them: Pika e takimit ndërmjet dy shpifjeve të padrejta, është të bashkuarit në shprehje me disa nga fjalët e murxhieve; unë ngase nuk e kam konsideruar të dalë nga Feja (kafir) atë person që e lë namazin nga përtesa, ndërsa Ibën Mubareku, ngase nuk e konsideronte të dalë nga Feja atë person që bën gjynah të madh!


Nëse do t'i kundërvihesha atij me të njëjtën mënyrë, unë do t'a akuzoja atë se ai është prej Havarixhëve7, pasi që havarixhet e nxjerrin nga Feja lënësin e namazit dhe secilës prej katër shtyllave të tjera të Islamit!


Por:"Unë i kërkoj mbrojtje Allahut, nga të qënurit prej injorantëve që nuk marrin vesh." [el Bekare: 67].



--------------------------------------------------------------------------------
7. D.m.th: Në çështjen e Namazit…

Tërheqim vërejtjen këtu, se nuk ka kundërthenie ndërmjet kësaj fjale të shejhut tonë (Allahu e mëshiroftë!), me atë që është përgjigjur në pyetjen që i është bërë, më 27/Dhilhixhe/1418h. siç gjendet në kasetën e titulluar "Havarixhët bashkëkohorë", për librin "Dhahiretul Irxha fi el Fikri el Islami" të Sefer Havalit, nëse e ka parë apo jo atë libër?

- Shejhu tha: Po, e kam parë.

- I thanë: Po shënimet (fusnotat), a i ke vënë re, veçanërisht ato në vëllimin e dytë?

- Shejhu tha: Unë kam pasur dikur një mendim, të cilin e kam shfaqur para më shumë se tridhjetë vjetësh, kur kam qenë në "Universitetin Islamik" në Medine, dhe në një tubim jo të vogël, jam pyetur se çfarë mendimi kisha për xhematin e Tebligëve? Unë thashë se ata janë "Sufije bashkëkohorë". Ndërsa sot, më shkoi në mendje që t'i quaj këta, që u janë bashkangjitur atyre, të cilët kanë dalë kundër udhëheqësave në kohën tonë dhe të cilët i kanë kundërshtuar selefët në shumë prej metodave e rrugëve të tyre. Kështu që, mua m'u duk e përshtatshme t'i quaj këta "Harixhije asrije/bashkëkohore".

Këta të sotmit ngjajnë shumë me havarixhët, sidomos kur lexojmë fjalët e tyre, fjalë të cilat në fakt ndjekin rrugën dhe drejtimin e havarixhëve, në lidhje me nxjerrjen nga Feja të atij që bën një gjynah të madh, gjë e cila, nuk di ç'të them, por ndoshta është pavëmendësi e tyre, ose kurth i ngritur nga ata!

Këtë e them gjithashtu, nisur nga Fjala e Allahut të Lartësuar:"…e mos lejoni që armiku dhe urrejtja ndaj të tjerëve t'ju bëjë që t'i shmangeni drejtësisë. Jini të drejtë; kjo është më afër përkushtimit dhe kini frikë Allahun." [el Maide: 8]. Nuk di ç'të them! Këta nuk e shprehin hapur se çdo gjynah i madh e nxjerr vepruesin e tij nga Islami, por ata sillen rreth disa gjynaheve të mëdha dhe heshtin, apo mbyllin sytë para disa aspekteve të tjera. Kjo fjalë që themi për ta, është prej drejtësisë për të cilën jemi urdhëruar të mbajmë."

Them (shejh Aliu): Profesori ynë i nderuar, shejh Rabij ibën Hadi (Allahu largoftë nga ai kurthet e shtegjeve!), ka bërë një koment të mrekullueshëm për këto fjalë të shejhut tonë. Atë koment e kemi shënuar në revistën tonë "el Esale" (Nr. 24/f. 88-89), si dhe në librin tim "et Tearif ue et Tenbie" (139-141).

Shih gjithashtu disa kundërpërgjigje me vlerë të shejhut të nderuar, Rabij ibën Hadi, kundër dr. Sefer el Havali, të përmendura në revistën tonë, "el Esale" (Nr. 24/f.15-21 dhe nr. 35/f.55-62).


Vazhdon inshAllah...

[Tonyss]

Them: E gjithë kjo është fjala e shejhut tonë, el Albanit (Allahu e mëshiroftë!), të cilën e kam përmendur të plotë, në librin "et Tearif ve et Tenbieh Biteesilat el Alameti el Albani fi Mesaili el Iman uer Radi ala el Murxhie" (f.133-136), nën temën:"Kush nuk i di çështjet e dijes, atëherë t'i mësojë ato!!" Pastaj kam thënë: Kjo është fjala e shejhut tonë, imam Albanit (Allahu e mëshiroftë), në mënyrë arbitrare e me drejtësi. Ajo fjalë është e mjaftueshme, dhe për pasuesit dhe kërkuesit e të Vërtetës, bindëse.


Ndërsa tani them: Kërkoj mbrojtje nga Allahu prej fanatizmit dhe padrejtësisë...


Po e përfundoj këtë parathënie duke përmendur diçka të rëndësishme, që ka të bëjë me gjykimin për lënësin e namazit, e cila është: se ka dalë një fjalë dhe është shpikur një gjykim, i cili nuk ka mbështetje e as e ka thënë njeri; ajo është bërja kafir e lënësit të namazit në këtë botë, duke zbatuar mbi të të gjitha vendimet që zbatohen mbi atë që del nga Islami, të gjitha ato, madje edhe ndarjen mes tij dhe gruas së tij, ndalimin nga trashëgimia dhe mosvarrosja e tij në varrezat e muslimanëve! Pas gjithë kësaj, thonë:"Nëse Allahu e di se thënësi i shehadetit, se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, është i sinqertë në të, ai kthehet në Ditën e Gjykimit në Dijen e Allahut, duke përfituar nga Mëshira e Tij, si rezultat i senqeritetit që ka pasur, mospërjetësimin në Zjarr!"


Kjo është fjala e tij8 – Allahu e faltë! - fjalë për fjalë.


Ku është ai nga fjalët e të gjithë dijetarëve në këtë çështje të madhe, qofshin të hershmit apo të mëvonshmit, ata që e bëjnë kafir (mosbesimtar) apo ata që nuk e bëjnë?!


Kjo do të thotë të bashkosh mes dy të kundërtave!!


Por, "Kush punon një punë që nuk është në çështjen tonë, ajo është e refuzuar", pa dyshim.


Në "Tenvir el Erxha..." (f.25-77 nga revista "el Esale") është një kundërpërgjigje e sqaruar për këtë.


Edhe diçka tjetër e rëndësishme, njësoj si e para. Ajo ka të bëjë me fanatizmin e disa prej atyre që pretendojnë se janë prej dijetarëve, të cilët anojnë në nxjerrjën nga Islami të lënësit të namazit, fanatizëm i cili bëri që ata t'i mveshin kundërshtarit të tyre Irxhanë, apo se ata "i ulin vlerën" namazit, nga mosbërja "kafir" lënësin e namazit!!



--------------------------------------------------------------------------------
8. Sh.p. Ai është Ebu Malik Muhamed Shakra.

--------------------------------------------------------------------------------

Kjo e fundit është e kotë dhe nuk ka nevojë për shumë komente!!9


Ndërsa, sa i përket të parës, që është mveshja me Irxha, na ka mjaftuar përgjigjja dhe kundërpërgjigjja e dijetarit të nderuar, profesorit tonë, shejh Ebi Abdilah Muhamed ibën Salih el Uthejmin (Allahu e mëshiroftë!), kur ai u pyet:


"Disa njerëz thonë se shejh Albani (Allahu e mëshiroftë!), në çështjet e besimit thotë me fjalën e murxhieve. Çfarë thotë shkëlqesia juaj për këtë?!"


Përgjigjja e profesorit tonë të nderuar, Ibën el Uthejminit (Allahu e mëshiroftë!) ishte tekstualisht kështu:


"Them siç ka thënë poeti:


"Ngrijini prej tyre fajësimet,


O ju humbtë babai i babait tuaj!


Ose zini vendin që ata kishin zënë!"



Albani (Allahu e mëshiroftë!) është dijetar, muhadith (dijetar i hadithit), fakih (dijetar i fikhut -legjislacionit Islam), megjithëse është më i fortë në hadith se sa në fikh.10 Unë nuk di që ai të ketë ndonjë fjalë që përmban Irxha, assesi. Por, ata që duan t'i quajnë njerëzit kafira, thonë për atë, e për të tjerë si ai: Ata janë prej murxhieve! E kjo hyn tek mveshja me llagape të ndaluara.



--------------------------------------------------------------------------------
9. Këtij dyshimi bosh, i jam kundërpërgjigjur në një shënim të vogël, në librin "et Ta'rif ve et Tenbietu..." (f.90); le të shikohet.

10. Të mos rebelizohet ndonjë injorant, apo ziliqar, me këtë fjali parantezë të shejh Ibën el Uthejmin, për fik'hun e shejhut tonë, Albanit (Allahu e mëshiroftë!), ashtu si dhe të mos rebelizohet me të njëjtën fjali, por për dijetarë të tjerë, të cilët kanë qenë në fikh më të fortë se në hadith!

Ngase dija nga një aspekt, ka degë e tema të ndryshme, ndërsa nga aspekti tjetër, ka shkallë dhe grada të ndryshme

--------------------------------------------------------------------------------

Ndërsa unë dëshmoj për shejh Albanin (Allahu e mëshiroftë!), se ai ka qenë në Rrugën e Drejtë, me Akide të pastër e me qëllim të mirë. Por megjithatë, nuk themi se ai nuk gabon. Sepse askush nuk është i pagabueshëm përveç të Dërguarit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!)..."11


Një herë tjetër, dhe duke kundërshtuar ata që thanë se shejh Albani është murxhi, Ai (Allahu e mëshiroftë!), tha12:


"Kush e akuzon shejh Albanin me Irxha, ai ka gabuar; ose sepse ai nuk e njeh Albanin, ose sepse nuk e njeh Irxhanë.13


Albani është prej Ehli Sunetit, sakrifikues për të, imam në Hadith, saqë nuk njohim ndokë që e konkuron atë në kohën tonë. Por disa njerëz - dhe lusim Allahun të na ruaj prej tyre! – kanë smirë në zemrën e tyre; nëse sheh suksesin e ndokujt në tokë, shkon dhe shpif për të; siç veprojnë munafikët (hipokritët), të cilët shpifin për ata që japin lëmoshë prej besimtarëve, e ata të cilët nuk gjejnë çfarë të japin përveç mundit të tyre. Ata shpifin e përgojojnë për atë që jep lëmosh shumë, e për atë që jep pak, nga varfëria!


Këtë njeri (Allahu e mëshiroftë!) e njohim nga librat e tij, madje unë e njoh edhe nga disa takime që kam pasur me të nganjëherë. Ai është selefi në Akide, i pastër në menhexh. Por disa njerëz duan që të bëjnë kafira robët e Allahut, me atë që nuk i ka bërë Allahu të atillë, e pastaj pretendojnë se ai i cili i kundërshton në këtë gjë, është murxhi, duke shpifur, mashtruar e dëshmuar rrejshëm.



--------------------------------------------------------------------------------
11. Është marrë nga takimi i Drejtorisë së Thirrjes, në Ministrinë Fetare dhe të çështjeve të Islamit, në Katar, më datë: 7\5\2000, e Allahu i shpërbleftë të gjithë me të mira!

12. Vëreje pak akuzën e bërë ketu me fjalën "murxhi", ndërsa më parë me fjalën:"thotë me fjalën e murxhive"! Që ta dish se këta që luajnë me fjalë, nuk munden të mashtrojnë për profesorat tanë dijetarë dhe imamët tanë të mëdhenj.

13. Them: Ose sepse ai nuk i njeh që të dy! E kjo është gjendja aktuale e tyre, pa pikë dyshimi…

--------------------------------------------------------------------------------

Ndaj mos e dëgjoni këtë fjalë prej kujtdo që ajo të dalë…!"14


Kjo është fjala e dijes për njerëzit e dijes, kështu që kapu për të, o nxënës i dijes, sepse ajo është metoda e drejtë dhe rruga më e arsyeshme, e mos prano zëvendësim të saj, as mos u largo prej saj…!15


Kujdes, përsëri kujdes! O ti vëlla i dashur që e do të vërtetën! Kujdesu të mos mashtrohesh nga fjalët e zbukuruara të injorantëve të panjohur16, frikacakëve që dridhen, trilluesëve të luhatshëm. Ata të cilët nuk njohin drejtësi, nuk punojnë me hakun (të vërtetën) dhe nuk dallojnë dije, të cilët duke u maskuar thonë:


Ai ështe murxhi (shejh Albani)!


Apo: Ka rënë në përputhshmëri me murxhiet!!


Apo: Ai ka irxha!!!


Ju i mveshët atyre turpin,


që të largoni njerëzit prej tyre,


ashtu siç vepron magjistari i djallëzuar.


Por faji i tyre, për Zotin, nuk është tjetër,


veçse ata u kapën për Furkanin


dhe Shpalljen e Allahut të Madhëruar!




Vazhdon inshAllah...

[Tonyss]

14. Siç është në kasetën me titull:"Biseda telefonike me dijetarë të thirrjes Selefije" (Nr: 4), e nxjerr nga:"Mexhalis el Huda lil Intaxhi ve et Teuzi", në Algjeri, më datë 12\6\2000.

15. Prej çështjeve që të habisin, është se disa të ashtuquajtur "të arsimuar", të cilët kanë qenë të "lidhur" pas shejhut të nderuar, Ibën Uthejminit (Allahu e mëshiroftë!), madje e konsideronin si ndërmjetës mes tyre dhe Allahut(!), kur e panë këtë fjalë të tij, e disa të tjera, që nuk u përshtatet me epshet e tyre, e që e kundërshton qëllimin e tyre, filluan të flasin e të shpifin kundra shejhut. Madje në disa faqe të internetit, pretenduan se fjala e shejh Ibën Uthejminit (në një çështje të caktuar), i ka përçarë muslimanët kudo që janë në botë!! [Nëse ata e mohojnë adresimin e kësaj fjale tek ata, a e pranojnë atë në realitet, apo e kundërshtojnë në gjykim?!!]

Këta lloj njerëzish, me të cilët nuk bën dobi mirësia, e as nuk përmirësohet me ta jetesa, duhet që të thyhet pragu i tyre i dobët, e të shkatërrohen kullat e tyre të pafuqishme!!

16. Pyetja e vëllezërve tanë nga Algjeria, të cilët i përmendëm pak më parë, dhe përgjigjigjja e saj, ishte rreth një shkrimi të një të panjohuri, Ebu Ruhajm!! Shejhu i nderuar, Ibën Uthejmini (Allahu e mëshiroftë!), e filloi përgjigjen e tij duke thënë:"Nuk e njoh atë..."

Kjo fjalë e shejhut tonë të nderuar është diskreditim që e hedh poshtë këtë pretendues, përmbi rënien ku ai është mbytur!!!

E sa i përket diskreditimit nga ana e shejhut tonë, Ebi Abdurrahman Muhamed Nasridin el Albani (Allahu e mëshiroftë!) ndaj këtij pretenduesi, atë e kam përmendur në librin:"Me shejhun tonë, ndihmuesin e sunetit dhe Fesë...", (f.33-34). Ajo ka të bëjë me kundërpërgjigjen e shejhut ndaj asaj që ai (Ebu Ruhajmi) ka shkruajtur kundra meje!

Ajo Fjalë e shejhut (Allahu e mëshiroftë!), është:"Fjalët e tij tregojnë smirë dhe zili të neveritshme. Që sa e lexova atë, e mora vesh se ai është injorant i anshëm e partiak...", e deri ne fund te fjalës së tij (Allahu e mëshiroftë!).

Si do të thuhej, nëse mësojmë edhe dy gjëra të tjera:

E para: Në botimin e dytë dhe të tretë të këtij libri, të cilit i ka ndryshuar edhe emrin, nga:"Tahdhir el Umme...", në "Hakikatu el Hilaf...", ku ai e ka sharë shejhun tonë, shumë hapur disa herë, duke shpifur ndaj tij me disa shpifje, të cilave ai nuk ua di esencën dhe as të vërtetën, e që është el Irxha!!

E dyta: Dikush, i cili vazhdon ende të adresohet tek selefijet në përgjithësi dhe tek shejhu ynë në veçanti, e ka ngritur dhe e ka lavdëruar atë libër, madje për të ai ka thënë:"Ai është vërtet libër që lexohet, e duhet të lexohet. Ky është libër bazor në një prej çështjeve të besimit", deri në fund të fjalës së tij – Allahu e faltë!

Megjithëse ai libër – pasha Allahun! – është libër bosh, i ndërtuar në injorancë e mësymje.

Vëllai ynë i nderuar, Azmi el Xhevabire, bashkë me dy vëllezër të tjerë, kanë shkruar një dëshmi të vërtetuar, të marrë nga shejhu ynë (Allahu e mëshiroftë!), ku zbulohet kjo përmbytje, shumë e më shumë. Ai shkrim është i njohur dhe i përhapur.


--------------------------------------------------------------------------------

Së fundi:


Kjo parathënie, si dhe shtesat e mia të ndryshme në këtë libër, të cilat janë përmendur nëpër fusnota, kam dashur që t'i shkruaja më mirë se sa janë, në hollësi, analizë, kritikë e miratim.


Por unë tani them atë që shejhu ynë e ka përsëritur prej kohësh:"Ajo që nuk mund të arrihet e gjitha, nuk duhet të lihet e gjitha".


Kështu që, po e lë për në një kohë më të lirë, duke e lutur Allahu e Lartësuar me Akide të pastër nga shpikjet, e me argumente të miratuara të selefëve.


Zemra (ime) ka qenë dhe është e hapur për çdo kënd që ka ndonjë kritikë akademike vëllazërore, apo ndonjë udhëzim të ligjshëm e sipas Sunetit, pa pasur mendjemadhësi e as fanatizëm.


E sa i përket sharjeve, shpifjeve dhe gënjeshtrave, ato mund t'i bëjë çdo kush, i vogël apo i madh, madje mundësitë e të voglit janë më të mëdha se ato të madhit, për shkak të mendjelehtësisë dhe pakujdesit të tij.


Allahu i mëshiroftë dijetarët tanë, imamët e mëdhenj, të cilëve iu lirua litari dhe iu afrua vdekja, e ne i humbëm ata! Sigurisht që fatkeqësia me vdekjen e tyre ishte shumë-shumë e madhe:


Shejh Ibën Baz…
Shejh el Albani…
Shejh Ibën Uthejmin…


Allahu i mbuloftë ata me Mëshirën e Tij dhe i bëftë banues të Xhenetit të Tij!


Ngushëllimi i ynë i vetëm, pas durimit dhe suksesit nga Allahu, është që t'a mbajmë lart metodologjinë e tyre dhe të vazhdojmë të ecim në rrugën e tyre, si dhe të qëndrojmë me forcë e vendosmëri përballë çdokujt që kërkon të ndryshojë, të zëvendësojë apo t'ia mbathë. Pasi që ata janë njerëz, shoqëruesi dhe pasuesi i të cilëve nuk humbet kurrë e as nuk hidhërohet.


Fjalët tona të fundit janë: Falenderimi i takon Allahut, Zotit të botëve.




Shkroi:
Ali ibën Hasen el Halebi el Etheri - Allahu e faltë!
Zerka – Jordani
5/Dhul Kaade/1421h – 29/1/2001.
kthehu lart




Parathënia e botimit të parë



Falenderimet i takojnë vetëm Allahut. Vetëm Atë falenderojmë, Atij i kërkojmë ndihmë dhe falje të gjynaheve tona. I kërkojmë mbrojtje Allahut prej të keqes së veteve (shpirtrave) dhe punëve tona! Atë të cilin e udhëzon Allahu, nuk ka kush e humb dhe atë të cilin humb Allahu, nuk ka kush e udhëzon. Dëshmoj se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i Dërguari i Tij.


Prej çështjeve në të cilat nuk ka polemikë mes muslimanëve, është se lënia me qëllim e namazit farz/të obligueshëm është nga gabimet më të rënda dhe nga mëkatet më të mëdha, madje krimi i tij është më i madh se mbytja e njeriut, vjedhja e parave, prostuticioni dhe pirja e alkoolit. Dhe se lënësi i tij meriton Dënimin dhe Zemërimin e Allahut, si dhe nënçmimin e tij në dunja dhe në Ahiret."17


Kanë zbitur Ajete të shumta Kuranore që tregojnë madhështinë e namazit dhe qartësimin e mëkatit të madh të atij që e lë, apo neglizhon në të.


Allahu i Lartësuar thotë:


"Por pas tyre (të mirëve) erdhën pasardhës të këqij, që e lanë namazin e u dhanë pas kënaqësive (trupore). Shpejt do të shijojnë shkatërrimin, do të hidhen në Xhehenem. Përveç atyre që pendohen, besojnë dhe punojnë mirësi e drejtësi. Të tillët do të hyjnë në Xhenetin e begatë dhe nuk do t'u bëhet asnjë padrejtësi." [Merjem: 59-60]



--------------------------------------------------------------------------------
17. "Namazi dhe gjykimi për lënësin e tij" (f.16), i Ibën Kajimit.

--------------------------------------------------------------------------------

"Atëherë pra, mjerë për ata që falen (për sy e faqe). Të cilët për namazin e tyre janë të pakujdesshëm. Ata që vetëm shtiren (sa për sy e faqe). Dhe nuk japin as sendin më të vogël (as hua)." [el Maun: 4-7].


"Ç'ju bëri juve të hyni në Sekar? Ata thonë:"Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin." [el Mudethir: 42-43].


Si dhe shumë Ajete të tjera, të cilat tingëllojnë në veshë dhe trokasin tek dëgjuesit.


Po kështu, janë përcjellë Hadithe të shumta nga i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), ku tregohet pesha e madhe e mekatit për lënësin e namazit, apo neglizhencën e mospërfilljen e tij:


Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) thotë:


"Ndërmjet besimtarit dhe idhujtarisë është lënia e namazit."18


"Zotimi mes nesh dhe atyre është namazi, kështu që kush e lë atë, ai është kafir."19


"Kush e lë namazin me vetëdije, garancia e Allahut është hequr nga ai. Vetëm se është pastruar kujdesi i Allahut ndaj tij"20



--------------------------------------------------------------------------------
18. Transmeton Muslimi (82), nga Xhabiri (Allahu e mëshiroftë!).

19. Transmeton Ahmedi (5\346), Tirmidhiu (2623), Ibën Maxhe (1079), etj. Ndërsa shejhu ynë (Albani) në komentet e tij, në librin "Kitab el Iman" të Ibën Ebi Shejbes (f.15), thotë:"Zinxhiri i transmetuesëve të tij është sipas kushteve të Muslimit."

20. Transmeton Ibën Maxhe (4034), Buhariu në "el Edeb el Mufrad" (18), etj. Në zinxhirin e trensmetuesëve të tij ka dobësi, por ka transmetime të tjera që dëshmojnë në përforcimin e tij. Shih "et Telhis el Habir" (2\148) të Ibën Haxherit dhe "Irvau el Galil" (7\89-91) të shejhut tonë Albanit.

--------------------------------------------------------------------------------

Them: Dijetarët Islamë, duke shikuar këto ajete Kuranore dhe Hadithe Profetike, kanë polemizuar rreth gjykimit për njeriun i cili e lë namazin me vetëdije; a del nga Islami apo jo?


Imam el Begavi, në "Sherh es Sune" (2/178-179), thotë:


"Dijetarët kanë rënë në kundërshtim në lidhje me daljen apo jo nga Feja të atij që e lë namazin e obligueshëm me vetëdije…"


Pastaj përmendi emrat e atyre që kanë polemizuar në këtë çështje.


Ndërsa Sheukani, në librin "Nejlu el Eutar" (1/369), duke shpjeguar hadithin e Xhabirit të përmendur më sipër, thotë:


"Hadithi argumenton se lënia e namazit është nga gjërat që të çojnë në kufër, dhe nuk ka mospajtime mes muslimanëve për daljen nga Islami të atij që e mohon obligueshmërinë e namazit, përveç atij që ka hyrë i ri në Islam, apo që nuk është shoqëruar me muslimanët aq kohë sa të mësonte se falja e namazit është e detyrueshme.


E nëse e lë nga neglizhenca, me besim në obligueshmërinë e tij, siç është gjendja e shumicës së Muslimanëve21, në këtë dijetarët janë kundërshtuar mes njëri-tjetrit."


Pastaj, pasi që përmendi diçka nga ky mospajtim mes dijetarëve, ai transmetoi thënien e shumicës së dijetarëve prej selefëve dhe atyre që kanë ardhur pas tyre, si imam Maliku dhe imam Shafiu, se ai nuk del nga Islami, por është Fasik/i shthurur."


Ibën Hibani, në "Sahihun" e tij (4/324) thotë:


"Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e ka përdorur termin "Kufër" (mosbesim) ndaj lënësit të namazit, sepse lënia e namazit është fillimi i mosbesimit. Pasi që, nëse personi e lë namazin dhe kjo gjë i bëhet zakon, atëherë e tejkalon atë dhe fillon të lerë obligimet e tjera, gjë e cila e çon atë në mohim e përgënjeshtrim. Ndërsa i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), përdori termin e gradës së fundit, i cili është fundi i gradëve të kufrit, duke emërtuar me të fillimin e tij, i cili është grada e parë e tij, d.m.th. lënia e namazit."



--------------------------------------------------------------------------------
21. Kjo ka qenë në kohën e tij, e çfarë mund të thuhet sot?!

--------------------------------------------------------------------------------

Më pas, ai (Ibën Hibani) vazhdoi me një nëntemë, të cilën e titulloi:"Përmendja e një njoftimi që tregon saktësinë e asaj që përmendëm; se arabët shpeshherë përdorin cilësinë e fundit e të pritur që në fillimet e saj."


E pasi përmendi fjalën e Pejgamberit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!):"Polemizimi në Kuranin është kufër (mosbesim)"22, ai tha:


"Nëse dikush polemizon në Kuran, kjo e çon atë – nëse nuk e ruan Allahu – që të dyshojë në Ajetet që kanë më shumë se një kuptim. Këtu, i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka përdorur emrin "kufër", i cili është mohimi, për fillimin e shkakut të tij, i cili është polemizimi."


Pra, lënia e namazit është një krim shumë i madh dhe çështje e rrezikshme, i cili të shpie drejt dezertimit nga Islami dhe bashkëngjitja me mosbesimtarët e politeistët, Allahu na ruajt!



--------------------------------------------------------------------------------
22. Transmeton Ebu Davudi (4603), Ahmedi (2\528), Ibën Ebi Shejbe (10\529), el Hakim (2\223), etj. me zinxhir transmetuesish të mirë. Shih "Mishkatu el Mesabih" (336) dhe "Sahih et Tergib" (139), të dyja me rencensimin e shejhut tone, el Albani.

--------------------------------------------------------------------------------

Për këtë shkak, përderisa dijetarët dhe imamët e ummetit kanë mospajtime në këtë çështje shumë të rëndësishme, atëherë për nxënësit e dijes është obligim që të maten dhe të ruhen, e jo të nxitojnë në nxjerrjen nga Feja të lënësit të namazit, duke e cilësuar si jobesimtar e dezertues, me gjithë ashpërsinë e vrazhdësinë. Kjo, pasi që gjykimi për një musliman se ai ka dalë nga Feja Islame dhe ka hyrë në mosbesim, kjo nuk i lejohet një muslimani që beson në Allahun dhe Ditën e Gjykimit, përveç nëse ka argumente më të qarta se dielli i mesditës. Është transmetuar në Hadithe të sakta, nga një numër i konsideruar prej sahabeve23, se i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë:"Kush i thotë vëllait të tij: O Kafir! Vetëm se e ka merituar atë njëri prej tyre." Ndërsa në një transmetim tjetër thuhet:"Vetëm se njëri prej tyre ka dalë nga Feja."


Këto hadithe janë një pengesë shumë e madhe dhe një këshillë mëse e qartë, për mosshpejtimin e të gjykuarit me dalje nga Islami të muslimanit.


Allahu i Lartësuar thotë:


"Por fjala është për atë që ia hap gjoksin mosbesimit…" [en Nahl: 106].


Kështu që, dalja nga Feja bëhet me pranimin dhe hapjen e zemrës para kufrit, të kënaqurit me të dhe strehimin tek ai.


Është e vërtetë se xhelozia dhe pasioni mund t'i shtyjë disa nxënës të dijes që të gjykojnë me mosbesim për çdonjë që e lë namazin, pa marrë parasysh nëse e ka lënë nga mohimi i obligueshmërisë së tij, apo nga përtacia, ku sipas tyre, ata marrin në konsideratë kërcënimin e madh që është bërë për lënien e kësaj pune të madhe, si dhe futjen e dëshirës, siç pretendojnë, që të largojnë çdo neglezhim ndaj namazit dhe gjykimit për të, të cilat mund të çojnë në humbjen e kësaj shtylle të madhe të Islamit.



--------------------------------------------------------------------------------
23. E transmeton Buhariu (10/428) dhe Muslimi (60), nga Ibën Umeri.

--------------------------------------------------------------------------------

Disa prej këtyre dijetarëve dhe nxënsëve të dijes mund të argumentojnë me disa argumente Kuranore dhe Hadithe Pejgamberike, disa prej të cilave i përmendëm më sipër, mirëpo duke mos bashkuar ndërmjet argumenteve të ardhura për këtë çështje, pozitive dhe negative, ose për shkak të mosstudimit të plotë në këtë bashkim të argumenteve!!


Nuk desha që në këtë parathënie të grumbulloj dhe të paraqes argumentet e kundërshtuesëve në këtë çështje të madhe, apo të verifikoj pikat e kundërshtimit dhe analizimin e tyre, pasi që kjo temë ka vendin e saj (siç do ta shohim në libër). Por, po mjaftohem këtu duke përkujtuar disa vërejtje akademike të rendësishme, të cilat mund t'i mungojnë shumë prej nxënësve të dijes:


Së pari: Dijetari i madh, Ahmed ibën Hanbel (Allahu e mëshiroftë!), duke këshilluar nxënësin e tij, imam Hafiz Musedid ibën Muserhed24, thotë:


"... Nuk e nxjerr njeriun nga Islami asgjë përveç shirkut, apo nëse ai kundërshton diçka nga obligimet e Allahut, duke i mohuar ato. Por nëse lë diçka nga përtesa apo neglizhenca, ai mbetet në Mëshirën e Allahut; nëse do, e dënon e nëse do, e falë atë…"25


Them: Kjo është edhe ajo që ka ardhur qartë në Kuran dhe Sunnet, sipas gjykimit të përgjithshëm dhe për çështjen e namazit në veçanti:


Allahu i Lartësuar thotë:


"S'ka dyshim se Allahu nuk fal (mëkatin) t'i përshkruhet Atij shok (idhujtarinë), e përveç këtij (mëkati), i falë kujt do."



--------------------------------------------------------------------------------
24. Siç thuhet në "Tabakat el Hanabile" (1\343), etj. Unë i kam bërë një shpjegim të shkurtër kësaj "Këshilleje", e cila është në botim.

25. Shih: "el Iman" (f.245) të shejhut të Islamit, Ibën Tejmije (Allahu e mëshiroftë!), për të parë transmetimet e imam Ahmedit rreth kësaj. Disa prej tyre do të përmenden në libër.

--------------------------------------------------------------------------------

Ndërsa i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) thotë:


"Allahu ka bërë obligim për njerëzit pesë namaze në ditë. Kush i kryen ato, pa lënë diçka mangut prej tyre nga neglizhenca, ai ka marrë premtimin tek Allahu për hyrje në Xhennet, ndërsa kush nuk i kryen ato, për të nuk ka premtim nga Allahu, nëse do, e dënon e nëse do, e fut atë në Xhennet"26








Libri ende vazhdon.... Nëse ndokush deshiron ta shoh ne teresi kete liber mund ta shikon këtu

[rapsod]

Une nuk e di se me sa guxim ndermerrni persiper te citoni apo te postoni shkrime qe nuk mund t'i mbroni ne shpinen tuaj.

[Tonyss]

Une nuk e di se me sa guxim ndermerrni persiper te citoni apo te postoni shkrime qe nuk mund t'i mbroni ne shpinen tuaj.

Vella, separi Selam Alejkum.

Me pas,

Kete liber nuk e kam postuar me doren time kete dhe shum postime tjrera ketu, por dikush kishte kerkuar kete liber dhe velai im ja kishte sjellur, e ty nu ke di qka po don me than me ato fjal? ish kan mir me fol me gjersisht, qe te kuptoj me mir.


Selam Alejkum