Krijimet e mia për ty

[crazy_diamond]

Negli ultimi tempi pensavo a quanto fosse incredibile - e meraviglioso - riuscire a parlare con una ragazza; nella vita di tutti i giorni questo non è quasi mai possibile… per un'infinità di ragioni. Ma tu sembravi diversa… e avevi reso diverso anche me. Ma ancora tu, ora, lo rendi impossibile.
Credevo che nulla fosse impossibile… per chi ama davvero!
Ma sicuramente mi stavo sbagliando…

mos me mendo kurre
dhe ateher kur nuk ke ç'te besh,pluhur
shperthim,mendimet e tua,transgresion
nese nuk i ngjajme atyre qe do te doja,unik
dhe me kufizojne gjerat qe kane shijen,pluhur
fol per mua,nese eshte e domosdoshme
me dike qe nuk me njeh,
them,do me fishkellejne veshet
-nuk thuhet keshtu?-
dhe fishkellima jote,e di!
do te behem pluhur...polvere...blue...dust of diamond...

post criptum.dhe me kte postim mbyll aventuren time virtuale.
ju kerkoj falje admin-eve,smod-eve,mod-eve,per nick-et e ndryshme dhe shqetesimet qe ju kam sjelle.
ju lutem mos e fshini kte postim

ju pershendes te gjitheve

land

[dust]

Ironi e fatit quhet a thjesht rastesi,
Qe vargjet te thurren per te njejten dashuri.

Nje here me trishtim ,tjetren me lumturi,
Te treten me zhgenjim,pastaj me vrazhdesi.


Ironi e fatit quhet,apo marrje mendsh,
Qe vargjet te te japin,ate qe nuk do kesh.

Nje here te bejne te ndihesh princeshe,
Pastaj akullnaje sjellin midis nesh......


Dhe vargjet u thurren me kaq pakujdesi,
Si te ishte heret prej fatit ironi,

Dhe doren ma shtyne lehte me brishtesi
Pa fryme me lane,pa jete e miresi...


augusta b.....

[dust]

Si ndihesh te mbartesh shpirtin e fituar
Ate te lirin,te fortin,ate qe te sundon?
E me vone ta quash "shpirt te dashuruar"
Dobesia ne mbartje,nga nje force buron?

Ne ndihesh i forte ti,une si te ndihem?
Ne merr ti nje shpirt,te jep energji,
Po nese marr une me te do te shkrihem
Se shpirtrat nuk mbarten,shkrihu edhe ti.

[_Magnolia_]

[B]

mos me mendo kurre
dhe ateher kur nuk ke ç'te besh,pluhur
shperthim,mendimet e tua,transgresion
nese nuk i ngjajme atyre qe do te doja,unik
dhe me kufizojne gjerat qe kane shijen,pluhur
fol per mua,nese eshte e domosdoshme
me dike qe nuk me njeh,
them,do me fishkellejne veshet
-nuk thuhet keshtu?-
dhe fishkellima jote,e di!
do te behem pluhur...polvere...blue...dust of diamond...


land

Dhe gjuha ime do te rreshkasepas rrekese se ujit,qe le akulli pas,kur shkrin,ndersa ndjek doren,qe mban copen e akullit,e cila filloi nje rruge te gjate,atje poshte rrenjeve te flokeve te tu.Akulli ndjek shtyllen kurrizore ngadale,kaq ngadale saqe lekura jote rrenqethet.
Nuk dua te kthehesh.Je i ulur ne krevat,me kembet menjane,i mbeshtetur ne njerin krah,me koken perkulur mbi sup.Nuk i shoh syte e tu,por e di.Jane te mbyllur dhe ndersa rrenqethesh,dicka atje poshte kerkon te sulmoje.
Jo i dashur.Nuk eshte momenti.Ti nuk e di kush jam une.U futa ne dhome ndersa ti flije.Te lidha syte.Nuk kundershtove.Instikti te tha JO!
Je leshuar tani ne duart e mia,pa kushte,si ta kesh jetuar kete moment edhe me pare.Nuk te thashe asnje fjale.Nuk ishte nevoja!Jam padrone e kesaj imagjinate dhe vendos une!
Ku kisha mbetur?A po!
Akulli po afrohet pothuaj ne mes.Oh zemer!Gjuha ndjek cdo milimeter te lekures tende.Kjo lageshti,me cmend!Copa e akullit tani iken andej dhe shkon tek buzet e tua.Tani ti degjon fjalet e mia te para.
-Hape gojen!-te them rreze veshit me ze qe mezi degjohet.
Te fus akullin ne goje dhe te them:
-Kafshoje!Therrmoje!Pertype!
Shtrihem para teje dhe bertas:
-Peshtyje mbi mua!
Ti e peshtyn mbi gjoksin tim dhe une te them me padurim:
-Tani,me lepi!
Jam e shtrire para teje.Nje e panjohur,qe njeh mire kafshen qe ka perpara.E njeh nga era qe leshon.Kjo ere kaq sunduese,kaq manipuluese....
Mos kerko perreth,te gjesh aromen time.Ti je kafshe me nuhatje perfekte.Gjahu yt,kurre nuk do te ishte kaq prane.Dhe ne fund te fundit,nuk do te ishte thjesht nje gjah.Lojrat me te rrezikshme,jane ato te paparashikueshmet.
O gjahtari im,eja te gjesh gjahun tend!
Eshte koha perfekte te gjuash kete stine,kur cdo gje ndalohet,sepse eshte kohe lindjeje.
O gjahu im,eja te njohesh gjahtarin tend!

[_Magnolia_]

Eshte nate dhe pij.
Pij per te harruar.
Harroj,por pendohem.
Pij per te kujtuar.
Per here te fundit pij,mos kij merak.
Doren tende ndjej,te me preke pas pak,
Hapin tend te lehte e degjoj ne prag,
Dhe qaj se humbet shpirti im binjak.

Perfytyroj kaq here si futesh brenda saj
Ndjej nje xhelozi,por iken pastaj.
Eshte nje ndjenje e thelle,nje ndjenje e marre.
Por zhduket njeheresh,se te tille zjarr,
Te tille dashuri si me ne me pare,
Nuk ke per ta ndjere,sa te jesh i gjalle!