Tragjedia e Gerdecit dhe politizimi i tij

[AVataj]

Permasat e ngjarjes qe ndodhi ne fshatin Gerdec pak kilometra larg kryeqytetit, Tirana, natyrshem ishte nje tragjedi. Pas asaj qe u kthye ne realitet rrenqethes, qartazi shohim teksa shfaqet ana e pasme e shtetit ne pergjithesi dhe strukturave te mbrojtjes ne veçanti. Solidariteti i popullates per ta perjetuar kete tragjedi me dhimbje dhe per te ofruar sejcili dicka nga vetja e tij ne mbeshtetje per te mbijetuarit e kesaj ngjarje te rende duket se u zbeh dite pas dite me mobilizimin e politikes per te marre nen zoterim vijen e pare te frontit te debatit, konfliktualitetit, zhurmes dhe ligjerimet e pafundme, e tam-tames e oponences.
Rendom si dhe ne ngjarje te tjera, ndoshta jo te permasave te tilla, e pse jo dhe me me shume viktima, kujtojme Otranton, klasa politike pernjehere turret te zere foltoret dhe podet e shesheve per te derdhur tere vrerin dhe helmin politik te mbledhur.
Tendenca per te shfrytezuar per kapital politik, apo epersi ne garen e veshtire te kreut, duke u kthyer ne nje mjet ne duart e politikes shqiptare sjell nje dem te zbardhjes se ngjarjes, shkaktaret qe finalizuan tragjedine, e me pas venien para drejtesise te te gjithe pergjegjesve.
Ndersa politika eshte gjithnje ne krye, per te thene ajo fjalen e pare e te fundit, kompetentet mbeten te eklipsuar. Sakaq pergjegjesit qe duhet te pergjigjen para drejtesise, se sben duhet te jene te nje ngjyre politike, pavaresisht se mund te kene edhe larushi ngjyrimesh ne kete katrahure te abuzimit me pushtetin dhe perfshirjes ne afera te pista. Drejtesia mbetet ne miniature dhe politika kerkon dhe ngulmon te zbardh gjithcka me tam-tame politike

[Duaje Siveten]

Kam bindjen se lumi i genjeshtrave te sali qehaja berishes është përgjigja më e shkëlqyer qe sillet ne dem te zbardhjes se ngjarjes, shkaktaret qe finalizuan tragjedine, e me pas venien para drejtesise te te gjithe pergjegjesve ...

Ndjehem në infinit i detyruar te theksoj se sali berisha do ti sherbeje pakufizimisht deri ne fund ndraghetes punisto-nomenklaturiste kapo-gjoni-kondi ...

Ndjehem infinitivisht mirënjohës ndaj mobilizimit te politikes per te marre nen zoterim vijen e pare te frontit te debatit, konfliktualitetit, zhurmes dhe ligjerimet e pafundme, e tam-tamet e oponences ...

[komandosi]

Këto dite media po paraqet një ngjarje e cila për pasojat e saj mund të jetë për fëmijët dhe familjarët e Gërdecit pse jo po aq e dhimbshme sa vetë tragjedia e tyre.

Pas një krimi shtetëror me vdekjen e 26 banorë të kësaj zone, pas shkatërimit tw mbi 450 shtëpi dhe dëmtimit mbi rreth 3500 të tyre, familjarë të strehuar në një ndërtesë shtetërore dhe pikërisht pronë e Ministrisë së Mbrojtjes, lajmërohen me qendër zëri si në filmin "Lulëkuqe mbi mure" se të nesërmen do t’ju ndëpritet ushqimi dhe do të duhet të largohen.

Akoma më cinik është veprimi, kur në mediat vizive prezantohet bujaria qeveritare, duke u garantuar qera të lartë për 6 muaj të tjerë.

Të largosh fëmijët dhe familjet që me krimin tënd shtetëror u shkatërrove shtepitë, pasuritë dhe ëndrrat, për tu garantuar pushime të gëzuara disa klientëve turistë,
Të përdorësh stimuj financiare për t’i larguar këto familje me joshje dhe më vonë me forcw nga qendra ku janë sot,
Të veprosh fshehurazi dhe me tërësinë e kërcënimeve dhe joshjeve si t’i largosh sa më parë këta fëmijë në ditën e festës së tyre,
Të kërkosh t’i nxjerrësh këta fëmijë dhe familjarë fatkeqë nga një qendër ku mund tu lehtësosh sado pak dhimbjen njerëzore dhe tronditjen psikologjike që lë gjurmë afatgjata – të gjitha së bashku janë veprime çnjerëzore.
Të kërcënosh të nxjerrësh nga ajo qendër disa qindra fëmijë thjeshtë dhe vetëm se duhet të dalë me fitim kjo qëndër pushimi, do të thotë të bësh biznes me njerëz të pafajshëm. Vetëm mentalitete çnjerëzore mund të ushqejnë veprime të tilla.
Ndërsa tragjedia e Gërdecit është një krim shtetëror në hetim dhe nuk mund t’i bëjë përgjegjës të gjithë politikanët e vendit, nxjerrja e fëmijëve dhe familjarëve të Gërdecit forcërisht apo me joshje nga kjo qendër është një turp. Në këtë rast heshtja na bënë jo më pak fajtor të gjithëve.

Ato familje dhe ata femijë nuk duhen detyruar të kthehen në fshatin e tyre, kur ekspertët ndërkombëtarë edhe publikisht ju kanë paralajmeruar të mos nxitoni se risqet afatgjata të ndotjes nga baruti janë të larta dhe njësoj vrastare.

Ata femijë nuk duhen shpërndarë dhe të mbeten pa asistencë psikogjike, por duhet të qëndrojnë të grupuar dhe nën trajtim intensiv psikologjik për të eleminuar në maksimum pasojat e rënda të asaj tragjedie.

Ushtria shqiptare duhet jo vetëm të mos i nxjerrë, por tu ofrojë ndihmë të specializuar nga kontigjentet mjeksore, ekspert psikologë vendas dhe të huaja me një program intensive rehabilitimi.

Sot ushtritë moderne synojnë ta fitojnë mbështetjen publike jo thjeshtë nga betejat luftarake, por sidomos nga angazhimi në tragjeditë njerëzore, ku luftohet njësoj për çështje jetësore.

Vetëm dy orë më parë, Sekretari amerikan i Mbrotjes, Robert Gate, urdhëroi ndërprerjen e ndihmave për qeverinë e Birmanisë, për aq kohë sa kjo qeveri nuk garanton se destinacion i ndihmave janë vetë të dëmtuarit nga tragjëdia natyrore.

Vetëm dy ditë më parë, nivele të ndryshme të qeverisë shqiptare që fshihen përballë këtij veprimi çnjerëzore, urdhërojnë që familjet fatkeqe të largohen duke u ndërprerë ushqimin mbi të gjitha fëmijëve, dy herë fatkeqë, dhe jo nga një fatkeqësi natyrore, por nga një krim shtetëtor.

Në vend që të këmbëngulw për t`i nxjerrë jashtë qeveria shqiptare ka në rradhë të parë përgjegjësi për të bërë disa veprime konkrete :

T`ju kërkoj falje të menjëhershme dhe publike fëmijëve dhe familjarëve për tensionin shtesë të krijuar
Të ndalë përdorimin e urisë si mjet presioni për t’i larguar,
T`ju garantojë qëndrimin në atë qendër për aq kohë sa ekspertët e konsiderojnë të nevojshme, të paktën deri në një rehabilitim psiokologjik me të mirë të fëmijëve
Të kërkojë menjëherë ndihmë të specializuar dhe të financojë programe sa më të plota kulturore, edukative dhe asistencë të kualifikuar psikologjike për këta femijë.
Të përballojë të plotë faturën financiare për qendrën ku janë vendosur këta fëmijë.
Kjo është minimalja që ne duhet të bëjmë ndaj tyre dhe duhet ta bëjë sot dhe menjëherë larg çdo keqpërdorimi politik dhe larg çdo përfitimi abuziv.

Pa këtë detyrim moral, ne do të jemi gjithashtu gjithnjë e më të përbuzur nga opinionet publike.

Humbja e besimit, humbja e kredibililitetit, humbja e vlerësimit dhe mbështejtes publike janë humbja e gjithckaje për çdo politikan, të çdo forcë politike dhe të çdo vendi.

Qeveria duhet të reagojë, opinioni publik duhet të reagojë, këto janë rastet më të dhimbshme, ku edhe mosreagimi është një krim, minimalisht moral.

Besoi qe qeveris se kardiologut Berisha po i vie fundi!