Trishtimi

[ENISS]

Pa trishtimin, nuk do kishim mundur kurre te njihnim gezimin....

[The Hobbit]

Si arrin ne kete perfundim Eniss, a mund ta argumentosh?

[Eni]

Postuar më parë nga Puhiza
Vetem trishtimi nuk mund te te coje ne vetevrasje. Perkundrazi, mund te te beje qe ta duash me shume jeten, ta duash dhe fatkeqesine sepse pa te nuk do te kishte kuptim as lumturia. Trishtimi eshte ai qe te ben te lundrosh ne skutat me te fshehta te shpirtit, edhe ne ato te mendimeve. Trishtimi eshte nje persiatje, jo per te ndryshuar boten, por per ta pranuar ate, pa rene kurre ne fatalizem. Trishtimi i pranon te gjitha, por ajo qe e zbukuron me shume eshte thellesia dhe vetedijesimi. Ka shume drite kur jemi te trishtuar, vetem se kjo drite eshte e brendshme dhe ndoshta shume me e fuqishme se ne castet e gezimeve qe shuhen si flaka e kashtes.
Por jeta eshte shume me shume se te qenit vetem i trishtuar, jeta eshte mister...

Une do thoja eshte me shume shpresa per te ndryshuar dicka qe te ka çuar ne nje trishtim te atille, qe te ben te mos e çosh veten tende dem, duke i dhene nje fund - vetevrasje.
Pra jo trishtimi, por per mua llogjika dhe shpresa se gjerat do te ndryshojne te bejne te ecesh perpara.
Kur jam e trishtuar s'kam sesi ta dua fatkeqesine apo te kuptoj lumturine.
Per mua trishtimi nuk eshte force, perkundrazi eshte dicka qe me zhyt me keq ne nje vorbull mendimesh, te cilat megjithese s'dua t'i kujtoj, ato, fale trishtimit me bllokohen ne mendje dhe me kthejne ne nje skllave te trishtuar.

Thjesht pra, une e urrej trishtimin.

[Edmond83]

e drejte ajo pa trishtimjnuk do ta njihnim gezimin
nice one

[klevis2]

Perpara se te filloni te shkruani per trishtimin duhet te zbertheni fjalen t r i sh t i m, dhe perpara kesaj duhet te keni perjetuar trishtimin e vertete, ose me sakte te jeni duke e perjetuar. Shijen e molles e dini vetem kur jeni duke e ngrene, me pas ajo eshte zbehur. Trishtimi vjen nga shume faktor. A nuk ju duket se p[o merreni me nje teme qe me teper eshte humbje kohe se frytdhenese. Tani ndihem teper e trishtuar, por kjo s'do te thote qe do te vras veten.Ta cosh dicka neper mend s'do te thote ta besh. Jeta shqiptare ka shume probleme. Kapni nje prej tyre.......Pershendetje Ledi

[Mina]

Trishtimi vjen nga shume faktor. A nuk ju duket se p[o merreni me nje teme qe me teper eshte humbje kohe se frytdhenese....
Klevis rasti i delirit te vetvrasjes eshte ekstrem i gjendjes se trishtuar dhe e vetmja alternative per tipat e dobet. Trishtimi jo te gjithe i con ne vetvrasje. Me vjen mire per ty qe je optimist por ne qe marrim pjese me diskutime, ndikojme pak a shume tek tipat e dobet dhe ndoshta mendimet tona jane njefare kontributi sado i vogel. Kam degjuar qe ka patur nje linje telefonike ne dispozicion te njerezve patetike, me probleme, me strese, madje u behej thirrje edhe atyre qe ishin te fiksuar per vetvrasje dhe ne kete moment dobesie, gjithkush kerkon nje mendim! Perderisa te gjitha temat kane lexues dmth. qe askush nuk humbet kohen por fiton nje pervoje te re.

[The Hobbit]

Eni jam dakord me mendimin tend ne njefare menyre, por te mos harrojme se momentet e trishtimit jane ato te cilat shpesh here "na sjellin ne vehte", megjithate...egziston edhe ana negative.

Klevis2 na thuaj ndonje teme qe nuk eshte humbje kohe dhe shume e rendesishme (miqesisht)

Mina te falenderoj sepse mundet qe ti shohesh gjerat realisht dhe gezohem per faktin qe ke pohuar me lart. Gje e mire nese tek ne do te egzistoje kjo lloj fryme. Keshtu mund te ndihmojme sadopak njeri tjetrin dhe te jemi me "te dobishem"...

Pershendetje

[armandovranari]

Une nuk e shikoj trishtimin si gjendje te keqe. psh si rasti i merzise ose depresionit. Trishtimi ka nje funksion (te pakten tek une) shkarkues, clirues.
Eshte si nje lloj doreheqje nga pergjegjesite e momentit dhe nje soditje e realitetit ne poziten e te mundurit, te lodhurit.
Eshte njelloj sikur te jesh duke ngjitur nje pale shkalle te larta e gjata dhe trishtimi vjen si nje sheshpushim nga ku ti sheh poshte dhe lart per te vazhduar perseri.

Ne te vertete kjo puna e ndricimit me ndodh edhe mua, ne dite te mugeta dhe mot te vranet ndihem pak i trishtuar.

[Puhiza]

Ku ka si dielli, aman!
Sot eshte nje mrekulli ne Tirane. As per trishtimin nuk te vete mendja. Ka shume drite dhe eshte ngrohte.
Ju pershendes

[ENISS]

Per: THe Hobbit

Pa trishtimin, nuk do kishim mundur kurre te njihnim gezimin....

Po kaq thjeshte edhe mund te ta argumentoj. Shpesh nje koncept mund te shpjegohet edhe (pasi argumente te tjera te ndryshme, kishin dhene anetare te tjere me siper) duke e krahasuar me kahun e kundert te tij. Dhe ne fakt vlerat e saj te verteta duken shume mire kur i peshon, krahason te dyja. Eshte e vertete qe gezimi i merr vlerat e tij sepse ne kemi jetuar edhe trishtimin. Te dyja jane pjese e jona... E thashe ne ate menyre pasi lexova me siper qe disa kishin filluar ta trajtonin ne kendveshtrimin pozitiv ''Trishtimin'', lidhur me kete menyre te trajtuari asgje te bukur nuk i gjeta pervecse mundesise se vetme te bukur qe na jep ai, ate te njohjes se ''Gezimit''
Por megjithate une skisha per te bere kurre pakt me Trishtimin nese do me jepej mundesia (e pamundur)qe aq bukur disa nga ju kane shkruar duke e zbukuruar e duke i humbur vlerat reale qe ai permban...

see ya