Shiko cka shkruan një faqezi

[^AngeL^]

Kjo është gënjeshtër. Adem Jashari ka ra dëshmor për Shqipërinë, dhe jo për një flamur magjupësh.

tani,une personalisht nuk kam qene aty kur e ka thene,por sipas te dhenave qe i kam lexuar neper media e tjera.

Adem Jashari ka Luftu per Kosove e per shqiperi, per flamurin Kuq E Zi


Baca Adem ka Luftu kunder shkijeve, ka luftu per Nderin dhe Shqiptarine.

[Jack Watson]

Deri tashi jemi si më poshtë :

[Zëu_s]

U grahu ibrahim dinari 15-16 vjet.

he ti t'varunat Ibrahim "dinarit", po mos me pas kan qaj far Ibrahim "dinari" (qysh po e perbuze ti) e me ngah neper gjith boten pur me iu kallxue krejtve qe ekziston dikund nje popull i kolonizum, i plaqkitun e i varfun ne njefar vendi me emnin Kosova qe asht i rrezikume pur ekzistenc nga nje popull e nje shtet tjeter shum i keq qe quhet Serbia, ty nuk t'kish njoft kerkush hiq, po edhe me t'pas njoft nuk kish dasht kerkush me t'njoft, sikur tjert popuj neper bote qe jan t'kolonizum, t'plaqkitun dhe jan t'rrezikum pur ekzistence. E din ti shum mire per cilet popuj nuk po don kerkush me nie hiq, hiq pa i purmend ren me ren. Nuk kish dasht kekush me t'nie ty tu ulurit si qen e tu burtit "o kuku pshtona se na hanger shkavi 1000 here ma i pergatit e ma i fort se na".

Ah jo nime se i kishe nal ti me kallash t'shtremt t'kines, ose i kishe nal tu iu kallxue se sa trim shum i madh i drenices je ti (Drenica jan trima t'mdhaj ... me Shqiptar ama, haaaa hiq pe nuk lshojne, natyrisht deri t'ja shterngojsh dhamt nihere mire, tanaj kingja bahen valla) ... neper shpella t'maleve t'kosoves qe as dreqi nuk mundet me i gjet, ose tu u mlue me burllog neper bodrume t'Prishtines.

"Udhen" qe ndjeknit ju duke u prire ibrahim dinari e theu UÇK-ja,dhe as qe i "ktheu gishtat kah thembra,as qe e ngrenen ujqit".E sheh se nuk eshte ashtu sikur menduat dhe mendoni ju multietniket!

Po ju e keni prue multietnicitetin more, ju e keni shite Mitrovicen, ju e shitet UÇK-ne, ju e hupt ushtrine qe e patem, ju dolet me nje far qeverie t'perkohshme (t'inspirum prej babes tyne Enver Hoxhovic ia nisen me kopjue ideat e tina) edhe i hupt t'gjitha, t'gjitha qe i pat arrit populli shqiptar me mund te madh deri at'here, se me pas ngue ju qat Ibrahimin e keq hiq nuk e kishmi hup as Mitrovicen, as ushtrine, as Shqiponjen dykrenare Shqiptare, as nuk na kishin mathe nji "flamur" qe marre i vjen Shqiptarit me e pa dikush at m.u.t e jo flamur etj. etj.

Keto qe po i bani ju jan: dominim me çdo kusht, agresivitet, hakmarrs, egocentrik, te paskrupullt, te semure per pushtet, te semure per pasuri, genjim te shpesht, manipulues, te pavetdijshem per konsekuencat, punen e te tjerve e shpallni si te juajen, me Charme siperfaqsore mundoheni me e fitue besimin e popullit, mundoheni me ia perbuze ose me ia hupe punen dikujna me qellim qe me ia hanger djersen, njerz pa empatie etj. etj., ... dhe keto more zotni jan simptome shum te kjarta te Psikopatise/Sociopatise, pa kurrfar dyshimi hiq.

Sy dhe veshet i keni ne rregull,vetem truri u mungon.
Ah po...multietniket logjikojne me bark.

A me bark po logjikojshi ju a, po q'ashtu kallxo he bulle (khu gati jam kan tu i than he burre), se na kemi kujtue qe ju logjikoni me diçka tjeter.

Perse genjen o multietnik?

Sa e neveritshme asht kur rrenci i thot dikujna po rren.

bla bla bla ...
Qosja eshte shkrimtar i gjithe shqiptarise.
Edhe as nji fjale te vetme mos e paste folur per Vuthaj dhe Vuthjanet,Ai perseri eshte ne zemrat tona.Jo pse eshte nga Vuthajt,por per ate c'fare i ka dhene kombit.

Qosja asht nji shkrimtar i qenefit qe u mundue per nje kohe goxha te gjat t'ia jap popullit shqiptar perqarjen me te rrezikshme te kohes sone.

Nga e din ti se s'ka folur,kur ti s'ke lexuar asgje,ama asgje nga Qosja.
Dhe,c'fare te "mundon" ty aq shume per "ckombtarizimin" e shqiptarve ne mal te zi,kur ju vete doni te krijoni komb kosovar dhe gjuhe kosovare?
Kush po u detyron te asimiloheni?
"Hane buken e vete,e mbane hallin e tjetrit",thote populli.

Jo jo ka fol, qysh s'ka fol Qosic, bile ka fol boll sa me kallxue se sa "inteligjent" asht, sidomos kur na thojke t'ia japim voten atina se ai do ta beje Kosoven Zvicer, edhe ate vetem per nje vit bile.
Qe me i pas thane kto fjale nje thmi dy vjeq , asht dasht me ia zane shum pur t'madhe, me qortue e me i than "qysh bre the ashtu, i ke ba dy vjet n'bothe e po fole ksi far fjale t'budallavta".

Qosja ka bere per Shqiperine dhe popullin shqiptar ne pergjithesi.

Po de, si p.sh. iu ka ndihmue armiqve qe ta zhdukin thesarin me te madh te kombit Shqiptar, dialektin geg. Fatmirsisht pa sukses.

Ti me krijuesit e kombit kosovare be ndonje te mire per serbine dhe maqedonine.

Jo na do t'mundohemi ta perkufizojme dhe ta çbajme damin e madh qe e keni ba ju.

Ka kaluar koha e gjykimeve nga populli.

Jo hala jo, se hala po shitshin patligjana n'pazar.

Ne cilin front ishte?

Ne q'ate front qe nuk je kan ti, e kjo asht n'çdo pllambe te tokes t'Kosoves.


Ps.: M'fal Baptist, po kta "njerzit" me symptome te kjarta psikopatike/sociopatike s'muj me i durue gat, sry.

[Zëu_s]

Deri tashi jemi si më poshtë :

Po ashtu eshte, dhe kjo do te thot pra qe ende nuk ka perfunduar amaneti i Bacit Adem (shum baca ka qe e kan lane kete amanet, por vetem kete te fundit po e permendin, se di as une pse)

pra bacin po e rrejn se nuk a krye halæ

[Rrjeti]

Le ta hap Matoshe-vici përsëri sqepin e tij të papastër e le ti jep përgjegje analistit të artikullit:
Vetintegrimi shqiptar si
domosdoshmëri ekonomike
Bleron Baraliu
Artikulli "Rilindasi i fundit Qosja &
Co" i Halil Matoshit (Gazeta Express,
18 mars 2008) shpreh shkurtëpamësi
të dalluar sidomos në rrafshin ekonomik.
Atë e përfshin një tërësi argumentesh
që nuk janë më tepër se
sa përdorim pa vend i "etiketave"
teorike dhe manipulime të koncepteve
të paverifikuara historikisht apo
moralisht. Logjika e këtij shkrimi kulminon
në përfundime të bazuara në
frikë dhe llogaritje hipotetike tejet
sipërfaqësore, që në thelb nuk kanë
të bëjnë aspak me strategji ekonomiko-
politike apo me marrëdhenie
qëllimmira me miqtë tanë. .
Këndvështrimi i këtij artikulli është
më shumë në prizmin ekonomik,
profesioni i artikullshkruesit. Vlerësimi
i autorit se integrimi shqiptar
është i pavlerë përpara integrimit
multinacional është lajthitje themelore
ekonomike. Tregjet shqiptare të
fragmentuara mbeten njësi tepër te
vogla për të zgjuar interesimin e duhur
të investorëve, pavarësisht, bie
fjala, pjesëmarrjes së tyre të përbashkët
në tregun Evropian. Në anën
tjetër, Shqipëria natyrale si njësi kohezive
ekonomike krijon joshje tipike
të investorëve të përqëndruar në
tregjet e Evropës në zhvillim.
Përvoja ime në menaxhimin e disa
miliarda dollarëve në tregun financiar
botëror, që mbetet katalist
i zhvillimit të ekonomive emergjente,
më ka mësuar se përfitimet më
të suksesshme arrihen në ato investime
qe kanë shtrirje të zgjeruar, përfshirë
thellësinë dhe efikasitetin e tregut
përkrah madhësisë së tij. Kjo krijon
diversifikim dhe ulë rrezikun idiosinkratik
(rreziku njëfaktorial për
humbje në investim), veti këto tepër
të rëndësishme për investorët.
Konkurenca globale dhe rajonale
për thithje investimesh është aq e
lartë saqë cilado njësi e botës shqiptare
më vete do të shfaqej zbehtë apo
zhdukej fare nga radari i pjesës dërmuese
të investitorëve.
Nëse shikohet Kosova, për shembull,
si pjesë e ndarë e Shqipërise,
bëhet fjalë për një treg të rraskapitur
më më pak se 2 milion konsumatorë,
rreziqe të larta politike, papunësi
dekurajuese që ka ndikuar
në një shkatërrim të kulturës së
punës, industri arkaike dhe të dëmtuar
përmes një terrorizmi ekonomik
20 vjeçar, etj. Në përfundim, Kosova
shihet si një Afrikë e vogël që
jeton në bazë të remitacioneve gurbetçare
në zbritje, një vend i dëshpëruar
që ka nevojë për donacione dhe
pa perspektivë të dukshme ekonomike.
Joshja e tanishme e Kosovës për
investues shtrihet më tepër në kategorinë
e mëshirës, duke lënë Serbinë
si një treg më të rëndësishëm dhe
më të favorshëm për botën tregtare
kryesisht apolitike. Përfundime të
ngjajshme mund të nxjerren lehtë
edhe për pjesët tjera të Shqipërisë
natyrale.
Në të kundërtën, vetintegrimi
shqiptar nënkupton nje larmi ekonomike
me hapësirë zhvillimi në fushën
e minierave, turizmit, bujqësisë,
tekstilit, ekonomisë së shërbimeve,
etj, si dhe me nevoja të larta
të zhvillimit infrastruktural, me një
kapacitet me mbi 7 milion njerëz që
kanë influencë kritike në gjashtë shtete
të Ballkanit si dhe me lidhje të ngushta
përmes diasporës me tregjet e
Evropës perëndimore dhe Amerikës.
Ekonomia e Kosovës shëndërrohet
në një cak me kapacitete domethënëse
investimesh vetëm kur shikohet
si element i lidhur mishërisht
dhe financiarisht me botën e përgjithshme
shqiptare.
Vetintegrimi i shqiptarëve si tërësi
e konsiderueshme ekonomike dhe
rajonale do t'i vente ata në një rreth
interesash me kapacitete shumë më
të larta për investime, dhe probabilitet
tejet të ngritur për zhvillim ekonomik.
Shkurtëpamësitë ideologjike që
sygjerojnë se Kosova mund të zhvillohet
si njësi e mvetësishme nga bota
më e gjerë shqiptare ushqejnë nacional-
patetizmin mashtrues "Kosovar"
se BE na dhuron fuqi unike
("Mirupafshim Bruksel!"). Së pari,
është shumë herët që strategjia e zhvillimit
kosovar apo shqiptar të bazohet
në prizmën e Bashkimit Europian
sepse asnjëra nga to nuk janë
pjesë e tij. Së dyti, edhe pas hyrjes së
mundshme në BE ekonomitë shqiptare
mbeten në vendin e fundit dhe
të parafundit, në një klasë në vete.
Si të tilla ato mbeten ekonomi shqiptare.
Këto ditë argumenti ekonomik
pothuajse gjithmonë i prinë diskutimeve
moralo-historike dhe politike,
por këto të fundit prapë duhet të
shihen në prizmën e së vërtetës dhe
drejtësisë, dhe nuk mund të rri pa
vënë në dukje dështimin e plotë të
autorit. Nuk e kuptoj dot se si një
shqiptar i vërtetë, siç shpresoj se autori
Matoshi është, mund të deklarojë
gati me mburrje se "konceptet
e historianëve [shqiptarë] që Kosova
është aneksuar nga Serbia në 1913
nuk kanë asnjë baze historike…."
Nuk di nëse qëllimi i tij është të
dalë më i "mençur" se historianët
shqiptarë apo të provojë se Serbia
qënka në anën e së drejtës.
Gjithsesi, përpara se të thërrasë
figura të shquara të kombit shqiptar
si zotërinjtë e përmendur nga ai vet
me lloj lloj epitetesh, i sugjeroj autorit
të lexojë pak me shumë për historinë
e kombit tonë. Sikur veç librin
e historianit britanik Noel Malcolm
të kishte lexuar, do të dinte që
Kosova kurrë nuk ka qëne pjesë legjitime
e Serbisë, dhe që "aneksimi"
në 1912-3 nuk qe gjë tjetër veçse pushtim.
Për më tepër, aneksimi i Kosovës
nga Serbia u bë në vitin 1912
në kundërshtim të drejtëpërdrejtë
ligjor me vet kushtetutën Serbe të vitit
1903, që nuk lejonte zgjerimin e
kufijve të Serbisë.
Edhe pse gabimisht lidershipi Kosovar
asnjëherë nuk e shtjelloi argumentin
juridik për meritën e pavarësisë
së Kosovës, të gjitha analizat e
bazuara në të drejtën ndërkombëtare
të ligjit aludojnë në të njëjtin përfundim:
Kosova nuk ishte asnjëherë
pjesë de jure e Serbisë.
Gjithashtu, nuk mund të kuptoj
se si mund të zhvleftësohet aq lehtë
prej autorit, me një të rënë te penës,
fakti që Kosova ka qenë dhe është
djep i shqiptarizmit.
Libra të tërë, jo artikuj, mund të
shkruhen për këtë temë. Thirrja e
autorit "Lamtumirë Tiranë & Beograd,
mirëupafshim në Bruksel", duke
lënë mënjanë vrerin e zi që autori
hedh me paralelizmin që bën midis
Tiranës dhe Beogradit, në rastin
më të mirë s'është gjë tjetër veç
shprehje e naivizmit "kozmopolitan"
dhe vasalitetit ndaj ndërkombëtarëve,
tashmë ngulitur aq thellë në
një pjesë të "elitës" shqiptare. Ata
që shkruajnë apo mendojnë kështu
harrojnë që shtetet formuese të BE
e kishin arritur identitetin dhe sovranitetin
e tyre të plotë kur vendosën
të bashkohen në BE. Edhe sikur
në një të ardhme BE te shpërbëhet
(siç ndodh random me aleancat
historike apo supershtetet federale),
ato përsëri kanë vetveten. Po Kosovës
që deri më tash nuk është veçse
një "lypës" i ndërkombëtarëve,
ç'do t'i ngelet?
Për të shtjelluar qasjen politike të
z. Matoshi, duhet theksuar faktin -
që kam nxjerrë nga takime të shumta
me zyrtarë amerikan, si Wisner,
Obama etj.- se populli shqiptar shihet
si një aleat i SHBA-ve që mund
të ndikojë një revulucion ekonomik
dhe demokratik në tërë rajonin. Duke
pasur parasysh se bëhet fjalë për
gjithë popullin tonë, vetintegrimi
shqiptar përbën fortifikim strategjik
të kësaj aleance dhe këtij progresi bilateral.
Diskutimi i kufijve dhe realiteteve
të sotme ligjore është i tepërt,
sepse me arritjen e integrimit në baza
kulturore, ekonomike, dhe strategjike,
kufijtë bëhen irelevant dhe
bien, siç ndodh shpesh në Ballkan.
Ky bashkim shqiptar sigurisht që
do të arrihet jo për inat të shqiptarëve
(Konica), as për hir të nacionalsocialistëve,
siç aludon Matoshi, por
për arësye të realitetit politik dhe ekonomik
shqiptar si aleat amerikan në
Ballkan në paralele me Izraelin (M
Totten: "The Israel of the Ballkans"
http://www.commentarymagazine.c
om/viewarticle.cfm/The-Israel-ofthe-
Balkans-11266).
Mirëpo mantra e kësaj lëvizjeje
prapëseprapë mbetet shprehje e
energjisë së shenjtë, që e frymëzon
popullin shqiptar, të bazuar në drejtësi
morale dhe historike, jo politike.
Të sygjerohet se pavarësia e Kosovës
është një cak në vetvete është
goditje ndaj kësaj energjie pozitive
dhe në dëm të së ardhmes politike
e ekonomike të të gjithë shqipëtarëve.
Agjenda shqiptare duhet të ecë
përpara në bazë të qëllimeve për një
të ardhme të lumtur për shqiptarët
dhe miqtë e tyre, e jo e bazuar në
koncepte vasaliste të mbushura me
frikë nga komplotet e mundshme të
armiqëve tanë kriminelë. Kjo agjendë
duhet bazuar në parashikime
realistike, por duhet mos harruar se
realitetet nuk lindin - ato krijohen
me sakrifica të mëdha. Të tilla sakrifica
karakterizuan rezistencën shqiptare
në gjithë trojet tona përgjatë një
historie të dhimbshme - që quhet
Historia Shqiptare, e asesi ndryshe!
Rilindja Shqiptare mund të ndryshojë
emrat dhe konceptet ideologjike
themeluese, por ashtu sikur religjionet,
ideologjitë janë prona personale
pa vlera kombëtare për shqiptarët.
Prandaj, megjithë diferencën
brezore mes Lidhjes së Prizrenit, Rexhep
Qosjes, dhe brezit të ri në të cilin
marrë pjesë vet, identiteti shqiptar
dhe integrimi jonë kombëtar
brenda dhe jashtë kufijve të Shqipërise
dhe Europës është kauzë madhore
e përjetshme, dhe nuk përfundon
me fitore të pjesërishme.

(Autori është Magjistër i shkencave
kuantitative financiare (Columbia
University) Menaxher ekzekutiv
në Wall Street (ZAIS Group -
Senior Portfolio Manager) Përfaqësues
i bordit të Rrjetit të Profesionistëve
dhe Sipërmarrësve Shqiptaro
Amerikan në New York)
(Rreth shkrimit "Internacionalisti ballkanas"
të Armend Mazrekut)

[alibaba]

Unë mendoj që duhet të ndjekim rrugën e serbëve. Ata vrisnin këdo që ishte kundër nacionalizmit. Edhe ne duhet të vrasim këdo që na del përpara.

[Kreksi]

Imagjino se po te dinte shqipen ndonje perendimor se çka do leonte nga keto analizat matoshiane...çfare krahasimesh te errta e te vobekta per nje intelektual modern.
As qe duhet diskutuar per nje shkrim te mbrapsh si i ketij matoshi....s'ka kurfare baze vetem fantazira mirepo ka gjetur vend ne mesin tone dhe hajt ka thene se shqiptaret moderne e hajne edhe kete...
T'ia bejmi hallin veti per krizen energjetike dhe te punojmi e te zhvillohemi, kaloj koha qe te mirremi me halila e hasana...

[Llapi]

E DHIMBSHME, OSE "TALK SHOW" I RACISTËVE SHQIPTARË 5 - (Përgjigje ndaj shkrimit të Liburn Aliut "Kombi i Halilit", Express, 26 mars 2008) - Shkruan: Halil Matoshi Gazeta „EXPRESS“




(Përgjigje ndaj shkrimit të Liburn Aliut "Kombi i Halilit", Express, 26 mars 2008)

E DHIMBSHME, OSE "TALK SHOW" I RACISTËVE SHQIPTARË 5

Shkruan: Halil Matoshi Gazeta „EXPRESS“

Nuk e kam ndër mend të jetoj dhe të ndihem si i burgosur brenda teorive etnocentrike, sepse identitetet kombëtare po marrin cilësi të reja duke u shndërruar në identitete qytetare (civis), posaçërisht në Europë dhe brenda BE‘së, si një "grossroom" Schmittian. Teoritë moderne për kombin dhe nacionalizmin si dhe interpretimet e tyre janë të pakufishme, andaj mbetën gjithnjë koncepte dhe projekte të hapura (Umberto Eco). Po ashtu një komb i ri kosovar (jo vetëm si entitet politik por edhe me veçanatitë kulturore, etnopsikologjike, madje edhe gjuhësore - rikthimi i trajtave dhe leksikut të pasur geg në shqipen standarde si dhe veçantitë qytetare, vlerat e përbashkëta perëndimore) është një mundësi për të ardhmen. Dhe natyrisht, kjo mund të ndodh si një proces i natyrshëm i zhvillimit të ndryshëm sociopolitik, ekonomik dhe kulturor. Dhe në asnjë rrethanë përmes imponimeve, qoftë nga paternalizmi kulturor apo elitat shtetërore.

Sa për "shkombëtarizim", "kushtetutë antishqiptare" dhe dokrra të ngjashme, janë përgjegjës përfaqësuesit e Kosovës, legalisht të zgjedhur dhe qeveria legale e vendit.

Pse më identifikoni mua me të gjitha këto? Që të më thoni se jam me masat në pushtet, e ju të veçoheni, të dilni përballë një armiku më të madh, megjithse "armiku juaj" është fiktiv. Unë s‘jam armiku.

Sa për historinë nuk dua ta them më asnjë fjalë. Nuk dua të dyshoj fare në historinë e dhimbshme shqiptare, plot gjak e vuajtje, e di dhe e kam përjetuar vetë një pjesë të saj, por pse nuk e kemi atë të lavdishme, pse të tjerët na kanë mundur, rrehë e përplasur nëpër shekuj? Pse ne nuk kishim miq (si Bismarck‘un) e serbët kishin!? E pse de!??? Numerikisht ishim pothuajse të barabartë me serbët në të gjitha etapat historike.

Thjeshtë nuk kemi ditë, nuk kemi pasë emancipim. Pra kjo injorancë shpjegon diçka, në njërën anë paskeshim pasur historinë e gjakut e tokës të lavdishme, deklaratat etnocentrike e raciste, kurse në anën tjetër punën dhe veprat të mjera fare!

Aliu më krahason herë me Otto von Bismarck‘un e herë me Musolinin, e herë me Cvijic‘in, Pasic‘in dhe pasic‘ët. Për të më shpallur tradhtar. Hahahah...

Ç‘mendësi e pështirë!? Pa u ndalë fare në shpjegimet e mia. Armiku i brendshëm po kolaboron më të jashtmin, (me zyrat Perëndimore në Prishtinë) qe një arsye se ai armik fiktiv, duhet identifikuar, kapur dhe mundësisht linçuar. Mendësi e fiseve parapolitike afrikane. Ja me çka e arsyeton qenësinë e shqiptarëve komb Aliu: "Sipas Halilit, shqiptarët në shekullin XIX ishin të pavetëdijshëm për ekzistencën e përkatësisë kombëtare. Kjo është kategorikisht e pavërtetë. Në një sqarim që i bën Lidhja e Prizrenit kryeministrit të atëhershëm britanik, Benjamin Disraeli-t më 1878, thuhet: "ne nuk jemi dhe as duam të jemi turq. Do t‘i kundërvihemi me të gjitha mjetet atyre që duan të na kthejë në sllavë apo grekë. Ne duam të jemi shqiptarë". Pra këtu kemi të bëjmë me etni e jo më komb politik, karakteristikat e të cilit tashmë i kam shpjeguar.

"...ata luftuan, derdhën gjak për tokën, shprehje këto që për Halilin janë të pështira", kësi farë leximi nuk i bën tekstit të tjetrit asnjë civil, pos vetë fashistëve!

Historitë e gjakut dhe tokës janë e kaluara e përbashkët, jo e nesermja e kombit. Kaq. Argumenti se "deklaratat për bashkim të shqiptarëve e ushqejnë nacionalizmin serb" nuk është i Titos as i Halilit, por i Fuqive të Mëdha, posaçërisht ShBA‘ve, shpëtimtarëve tanë, po e ritheksoj, shpëtimtarëve, atyre që na i rikthyen shpresat, shtëpitë dhe dinjitetin njerëzor, që ne, kurrë nuk ishim të zotët t‘i ruanim vet.

"Po mirë, Halil, nëse ne jemi kombëtarisht kosovarë, më trego, të lutem, çka do të jenë shqiptarët e Maqedonisë, Malit të Zi, Serbisë"? Një pyetje shumë sinjifikante dhe interesante e Liburn Aliut!? Meqë ai nuk është apo nuk ndihet mirë si kosovar, e kombi kosovar po bëhet, siç kam sqaruar më herët, ai shtron pyetje për pjesët e etnisë shqiptare, jashtë shtetit-komb Shqipërisë dhe jashtë shtetit kosovar, ata do të jenë qytetarë shtetformues në Maqedoni, natyrisht me prejardhje etnike shqiptare, sikur edhe ne, poashtu shtetas të Malit të Zi dhe të Serbisë, natyrisht se Kosova e pavarur mund t‘i ndihmojë ata, duke kërkuar nga këto shtete fqinje paritet, pra që shqiptarët atje t‘i gëzojnë të njëjtat të drejta që ua garanton konstitucioni kosovar serbëve lokalë.

Tezës më të re të unicentristëve se "të gjitha organizatat ilegale në Kosovë, deri në fillim të viteve ‘90 e kishin synim çlirimin dhe bashkimin me Shqipërinë. Por edhe përpjekjet për Republikën e Kosovës, si zgjidhje në kuadër të Jugosllavisë, frymonin me një nacionalizëm çlirimtar shqiptar, e jo racist apo fashist, si dëshiron ti t‘i etiketosh të tjerët..." Polemizuesit, po humbin energji së koti duke më akuzuar si etiketues, si "krijues" i etiketave dhe amalgamëve. Po u kundërpërgjigjem me Malcolm‘in, nga parathënia për botimin e dytë: "Kosova: Një histori e shkurtë". "UÇK‘ja e prirë nga LPK, (grupe radikale të shqiptarëve në diasporë) - e cila e kombinonte nacionalizmin shqiptar me marksizëm-leninizmin dhe e cila ka punuar për bashkimin e Kosovës me Shqipërinë, që në fillim të ‘80‘ave, kur vendi ishte nën qeverisjen e rëndë komuniste. Mirëpo, melmesat majtiste të kësaj përzierjeje ideologjike nuk ishin shumë tërheqëse për shqiptarët e rëndomtë brenda Kosovës..."

Të dashur kundërshtarë, nëse kombinimi i nacionalizmit me marksizëm-leninizëm nuk është i barabartë me nacional-socializëm, atëherë ne, të gjithë po arratisemi nga polemika dhe po shahemi nanash!!! Dhe askush dhe askurrë nuk është kundërshtuar kjo tezë e Malcolm‘it, as nga historiografia dhe publicistika shqiptare dhe as nga "perënditë shqiptare", "gjigantët", "intelektualët dhe mësuesit e së vërtetës"!?

Çështja e etiketave paarsyeshëm, sikur u imponua në në këtë debat si çështje mbi çështjet. Dhe sikur i tërë diskutimi po përmbyset rreth etiketave!? Etiketa është thjeshtë një emër për një mall, një firmë që tregon se çfarë ka brenda ambalazhit, (thesit) një simbolikë identiteti, një fjalë-ikonë që e bë të dukshëm një abstraksion. Por kur blloku i polemizuesve "të gjithë contra Matoshit" ndalet para murit të argumenteve, harxhojnë tërë "mallin që kanë në thes", dhe merren me etiketat. Ato nuk më bëjnë përshtypje.

Prandaj anarkistëve nuk u pëlqen pushteti, jo pse na qenkësh antipopullor e shkombëtarizues por pse është pikërisht demokratik. Me këtë mendësi definitivisht në Kosovë po rrezikohet demokracia. Unicentristët, nëse mendësinë e tyre e shikojmë përmes frymës psikosomatike të kohës, duan t‘i nacionalizojnë edhe bythet dhe pordhat. Madje duan t‘i nacionalizojnë edhe dyrt dhe dryrët (që mbrojnë jetën private), pra jetët tona individuale dhe të drejtat tona njerëzore. Atyre nuk u pëlqejnë argumentet dhe i kthehen terrorizmit gjuhësor.

[Kreksi]

Halil Qosja II (i dytë )

[alibaba]

Thjeshtë nuk kemi ditë, nuk kemi pasë emancipim. Pra kjo injorancë shpjegon diçka, në njërën anë paskeshim pasur historinë e gjakut e tokës të lavdishme, deklaratat etnocentrike e raciste, kurse në anën tjetër punën dhe veprat të mjera fare!

Ky nuk e sheh shkakun e vërtetë të "injorancës" dhe të "veprave të mjera fare". Shkaku është vetë ekzistenca e këtij njeriu. Dhe ekzistenca e njerëzve si ky.

Ishin njerëzit si ky që e bënin të pamundur çlirimin kombëtar dhe bashkimin kombëtar. Dhe tash pikërisht këta njerëz duke u kthyer në taborrin tonë (vetëm vizualisht), duke u hequr si shqiptarë të vërtetë, ankohen se pse nuk mundëm të bëjmë gjë.

Folni, a është kjo hipokrizi???