Njeriu nuk mund tė jetojė pa besim dhe pa ideologji ndaj tė cilave do tė mund tė shfaqte dhembshuri dhe dashuri.
Nė Mesjetė, nė Perėndim, besimi dhe ideologjia e kėtillė u gjet nė krishterimin dhe nė religjionin e kishės. Mirėpo, krishterimi ishte religjion jo i realtė, i papėrsosur dhe njėdimensional, dhe meqė kishte baza joshkencore dhe antiintelektuale, ai nuk mundi tė mbetet si ideologji dhe religjion i pėrhershėm dhe i pėrgjithshėm. Renesansa dhe ndryshimet e pastajme nė masė tė madhe e goditėn kishėn, andaj krishterimi nuk ishte mė nė gjendje qė tė mbetet si besim i gjallė nė Evropė dhe sė shpejti u bė njė besim i vdekur. Siē thamė edhe mė parė, krishterimit i mungonte gjallėria, e cila njerėzit i pėrmbush me zell, me tėrbim, me fanatizėm dhe me solidaritet. Pas paraqitjes sė renesansės, ai tėrėsisht u tėrhoq nga jeta politike, shoqėrore, intelektuale dhe emocionale e njerėzve.


Peace