Kronologjia e ngjarjeve të Shqipërisë drejt NATO

[dodoni]

Adriatik 3", angazhim i përbashkët për anëtarësim në NATO - Gjatë një takimi të ministrit të mbrojtjes Majko, në konferencën e Mynihut -


TIRANE, 9 Shkurt/ATSH/.- Iniciativa "Adriatik 3", që përfshin bashkëpunimin dhe angazhimin e përbashkët të Shqipërisë, Maqedonisë dhe Kroacisë në përpjekjet për anëtarësim në NATO, ishte në qendër të një takimi të përbashkët të zhvilluar sot (e Dielë) në Mynih, mes Ministrit të Mbrojtjes Pandeli Majko, senatorit republikan amerikan Mc Cain, senatorit demokrat amerikan Libermann, Ministrit të Brendshëm të Maqedonisë, si dhe përfaqësuesit të Ministrisë së Punëve të Jashtme të Kroacisë, Milanoviç. Zëdhënësja e Ministrit të Mbrojtjes, bëri të ditur se ky takim u zhvillua gjatë seancave të ditës së dytë të Konferencës 39-të Ndërkombëtare për "Politikën e Sigurimit", në Mynih të Gjermanisë. Gjatë këtij takimi, u theksua angazhimi i përbashkët i tre vendeve Ballkanike, si pjesmarrëse aktive në të gjitha iniciativat e SHBA-së dhe NATO-s, në dobi të sigurisë, paqes dhe lirisë së popujve, rreshtimi në luftën kundër një rreziku global, sikurse është rasti i qëndrimit ndaj Irakut. Senatori amerikan Mc Cain, vlerësoi reformat e sukseshme të ndërmarra në Forcat e Armatosura shqiptare dhe shprehu besimin në shanset e mira të Shqipërisë për t'u anëtarësuar në NATO në samitin e radhës. /xh.c/en.ko/
2003-02-09

[DON_Endri]

Gjate analizes, ne Samitin e Prages, ne Nentor 2002, Lordi Robertson, iu shpreh shume thjesht dhe sakte pretendimeve te delegacionit shqiptar: '' Ne Nato nuk do te anetaresoheni me topa dhe aeroplane moderne, por me mentalitet te ri te ndryshuar duke i vene rendesi ne radhe te pare zhvillimit te kapitalit njerezor ushtarak. i.e. arsimit, stervitjes, kultures se re, koncepteve dhe doktrinave perendimore te Aleances........ ''
Dhe per momentin, aparati i MoD dhe i General Staff profesionalizmin ushtarak e ka kthyer ne nje nepotizem dhe aprofesionalizem grotesk, ku fshati, fisi, dhe partia i kan bere bllok zotesise profesionale. Nuk e di se sa do ta marrin parasysh veretjen e Lordit Robertson elita ushtarake dhe politike shqiptare, por fakti qe ato skan filluar akoma te veprojne eshte shume tregon gjithcka. ta ta

[Nika]

Khalid! Pasi je kundër Natos dhe SHBA, si mendon Ti që të sigurojmë territorin tonë? A me forca të veta si nana parti, apo duke lidhur aleancë me ndokënd tjetër?
SHBA na kanë shpëtuar dy herë. Një herë kur është formuar shteti i cunguar shqiptar, dhe një herë me intervenimin e SHBA në Kosovë kundër shovinizmit e krimit serb. Secili shqiptarë për këto duhet të jetë shumë mirënjohës SHBA, duke përfshi edhe Ty.
Shpëtimi ynë mund të vijë vetem me miqësi sa më të madhe e më të ngushtë me SHBA. Natyrisht edhe me shtetet e tjera, por me Amerikën është më e rëndësishmëja.

[Albo]

NESER, TRE PRESIDENTE NE TIRANE

Neser tre presidentet Moisiu (Shqiperi), Trajkovski (Maqedoni) dhe Mesic (Kroaci) pritet te firmosin nje plan strategjik te perbashket ne kuadrin e anetaresimit te ketyre vendeve ne NATO. Ne samitin e neserm qe do te mbahet ne Tirane, tre presidentet do te japin qendrimin e tyre edhe per krizen irakene.

Inisiatori i ketij takimi eshte Presidenti Moisiu. Keshilltari i Marredhenieve me Publikun ne Presidence Arjan Konomi informoi dje edhe axhenden e takimit. Paraditen e dites se neserme pritet qe te mberrijne Presidenti i Kroacise, Stipe Mesic dhe Presidenti i Maqedonise, Boris Trajkovski, te shoqeruar nga delegacionet presidenciale perkatese. Nga aeroporti te dy Presidentet do te shkojne ne Pallatin e Brigadave, ku do te priten nga Presidenti Moisiu. Me kete rast do te zhvillohet edhe ceremonia e pritjes Presidenciale. Me pas do te fillojne punimet Samitit te Tiranes. Seanca e pare e bisedimeve, do te zhvillohet ne mesdite ku i ftuar te marre pjese eshte edhe ambasadori i SHBA-se, James Jeffrey. Do te kete dy seanca bisedimesh ku gjate periudhes se pushimit, Presidenti Moiisu do t'i prezantoje homologeve te tij Kryeministrin Fatos Nano. Ne oren 15.00 do te kete nje deklarate te perbashket per shtyp te tre presidenteve qe do te pasoje me nje konference te perbashket per shtyp. Presidenti Maqedonas, Trajkovski do te zhvilloje ne mbremje nje takim edhe me Kryeministrin Nano, ne Pallatin e Brigadave. Takimi i neserm do te perforcoje edhe nevojen e anetaresimit te ketyre vendeve ne NATO. Ne samitin Prages, tri vendet ballkanike nuk arriten te ftoheshin si vende anetare per ne vitin 2004. Paraprakisht Presidenti Moisiu eshte shprehur se samiti i neserm do te kete dy objektiva kryesore: "pergatitjen me te specializuar sipas nje strategjie te perbashket per integrim ne NATO dhe forcimin e metejshem te marredhenieve tre paleshe". Takimi i neserm sipas Moisiut do te jete nje shprehje e perbashket, midis tre vendeve dhe mbeshtetjes qe i duhet dhene promovimit te paqes dhe sigurise ne rajon.

N.Perndoj

[Sykaltri-GB-US]

Simbas mendimit tim, antarsimi i Shqiperise ne NATO dhe BE do te ishte ideal. Si nje shqiptar i thjeshte edhe mua ma do zemra te miren per vendin tim. Ne te njejten kohe neve duhet te bindim veten qe jemi gati te hyjme ne NATO dhe BE dhe jo te shkojme atje dhe te behemi gaz i botes. Duhet te shohim realitetin dhe jo te jetojme ne endrra. Pra shqiperia duhet te japi forcat te ndertohet me shume dhe si rrjedhoje me shume pune, te ndryshoje sistemin e arsimit, te ndertoje me shume spitale dhe klinika mjeksore ne zonat remote, sherbimet publike te permiresohen, policia te respektoje te drejtat e njeriut dhe qeveria te beje qfare eshte e mundur te ndryshoje opinionin shqiptar te vjeter qe bota duhet te na ndihmoje. Edhe megjithese po punohet, duhet punuar me shume. Neve duhet te punojme per veten dhe vendin tone dhe te jemi te sigurte qe antarsimi ne BE dhe NATO nuk do te na ndihmoje shume. Duhet ta bindim vetveten tone, pa pasur parasysh sa e veshtire te jete qe pasi te hyme ne NATO dhe BE nuk eshte njesoj sikur te kemi hyre ne parajse. Atehere neve na duhet te mbajme te njejtat standarte qe kane anetaret e tjere qe me kete opinion shqiptar qe ekziston akoma ne shqiperi dhe me pretacine shqiptare per permiresimin e vendit besoj (por shpresoj te jem i gabuar) qe nuk mund tja dalim dot. Simbas sistemit tone arsimor, neve nuk jua japim te drejten vetit te analizojme qfare po mesojme. Duhet nje mesim produktiv ne jete nga shkolla dhe jo nje idiotik dhe i prapambetur qe nga koha e luftave boterore.

[Enri]

Tirane, 16 Janar 2002


Cila është Organizata e Atlantikut të Veriut?

Me shume se pese dekada me pare, me 3 prill 1948 Kongresi i Shteteve te Bashkuara te Amerikes miratoi " Programin per rimekembjen e Evropes " ose ndryshe i njohur si "Plani Marshall". Qellimi i ketij programi ishte i thjeshte - te siguronte fonde per rindertimin e nje Evrope, te shkaterruar nga lufta e Dyte Boterore. Por paraja nuk i mjaftonte Evropes . Duhej qe te sigurohej edhe " ndjenja e sigurise, e unitetit " qe e ben te efektshem çdo investim . Pikerisht per kete qellim, krijimin e lidhjes se forte e te qendrueshme euroatilantike, nje vit me vone me 3 prill 1949 presidenti amerikan Truman, se bashku me Sekretarin e Departamentit te Shtetit si dhe ate te Mbrojtjes mblodhi per kete qellim ministrat e jashtem te dhjete shteteve Evropiane si dhe te Kanadase dhe vune firmat ne ate dokument qe shenon edhe ditelindjen e Aleances .
NATO misheron partneritetin euroatlantik midis anetareve Evropiane te Aleances dhe SHBA e Kanadase dhe ka patur kurdohere qellimin qe te sjelle paqe dhe stabilitet ne Evrope . Objektivat e partneritetit te Evropianeve dhe amerikanoverioreve jane kryesisht politike, e pastaj ne planifikimin e perbashket ne fushen e mbrojtjes si dhe ne konsultimet e disiplinuara ne fushen e ekonomise, shkences, ambjentit si dhe fusha te tjera me interes te perbashket. Sigurisht qe gjate viteve te Luftes se Ftohte NATO u fokusua kryesisht ne zhvillimin dhe mbajtjen ne kembe te nje sistemi te mbrojtjes kolektive pergjate vijes ndarese midis dy blloqeve, ndersa sot ajo eshte e orientuar ne forcimin e stabilitetit ne tere kontinentin Evropian nepermjet bashkepunimit dhe zhvillimit te instrumentave te menaxhimit kolektiv te krizave si dhe te operacioneve paqeruajtese.
NATO, si nje aleance qe bazohet ne bashkepunimin politik dhe ushtarak midis vendeve anetare te pavarur, bazohet ne Artikullin 51 te Kartes se Kombeve te Bashkuara . Sic thuhet ne preambulen e Traktatit te Atlantikut te Veriut, anetaret e Aleances jane te vendosur ne mbrojtje te lirise, trashegimise se perbashket dhe qyteterimit te popujve te tyre, bazuar ne parimet e demokracise, lirive te individit si dhe te respektimit te ligjeve.
Vendimet ne NATO merren mbi bazen e konsensusit, mbas diskutimeve dhe konsultimeve midis vendeve anetare.Si nje organizem shumekombesh dhe nderqeveritar i shteteve te lira e te pavarura, NATO nuk ka autoritet mbikombetar dhe as funksion qe te beje politike te vecante nga ajo e vendeve anetare. Vendimet e marra ne NATO jane vendime te marra nga te gjitha anetaret dhe NATO ndermerr aksione vetem kur te gjithe vendet anetare jane dakord per nje gje te tille. Artikulli 4 i Traktatit te Uashingtonit parashikon konsultime midis Aleateve kurdohere qe njeri prej tyre beson se integriteti territorial, pavaresia politike apo siguria jane te kercenuara. Vendet anetare te Aleances jane zotuar qe te nxitojne ne mbrojtje te njeri-tjetrit, sic e shpreh kete gje Artikulli 5, i cili thote qe nje sulm i armatosur kunder nje ose me shume prej tyre ne Evrope ose ne Ameriken e Veriut duhet te konsiderohet si nje sulm kunder te gjitheve.

2. Politika e "zgjerimit " te NATO-s ?

Pergjate gjithe historise se ekzistences se vet, NATO ka evoluar duke marre parasysh ndryshimin e kushteve te ambjentit gjeopolitik.Gjate viteve 90 ajo iu nenshtrua nje procesi te gjithanshem adaptimesh, ne driten e ndryshimeve qe kishin ndodhur me perfundimin e Luftes se Ftohte, me synimin qe t'I pergjigjej me mire sfidave te reja qe kishte perpara. Qellimi i saj themelor mbeti mbrojtja kolektive, porse organizimi i saj, kapacitetet ushtarake dhe strukturat u adaptuan me kerkesat e reja, sidomos ato qe lidheshin me bashkepunimin me vendet jo antare te Aleances si dhe me menaxhimin e krizave. Aleanca zhvilloi procedura dhe mekanizma per bashkepunim te ngushte me vendet partnere, sic ishte per shembull Partneriteti per Paqe (PfP), Keshilli i Partneritetit Euro-Atlantik (EAPC), Aktit Themelor NATO -Rusi, Karta NATO -Ukraine si dhe Dialogun Mesdhetar .Nepermjet zhvillimeve, brenda Aleances, te identitetit Evropian te Sigurise dhe Mbrojtjes. Gjate kesaj periudhe eshte rritur koordinimi dhe bashkepunimi me organizatat e tjera nderkombetare si Organizata e Kombeve te Bashkuara (OKB-ja), Organizata per Sigurine dhe Bashkepunimin ne Evrope (OSBE), Bashkimin Evropian (BE), eshte arritur marreveshja per venien ne dispozicion te OKB-se te aseteve te NATO-s ne mbeshtetje te operacioneve nderkombetare te paqeruajtjes.Nje sere operacionesh te tilla ne Bosnje, Kosove, Maqedoni kane pasuruar eksperiencen e viteve nentedhjete.
Tema e zgjerimit te NATO-s, si nje mundesi per arritjen e nje modeli te ri te stabilitetit ne Evrope, ishte nje nder temat kryesore te diskutimit gjate fillimit te viteve nentedhjete e ne vazhdim. Duke zbatuar vendimin e mbledhjes se dhjetorit '94 te Ministrave te Jashtem te Aleances, u hartua nje "Studim per zgjerimin e NATO-s" i cili jepte pergjigje pyetjeve "perse dhe si" do te behej ky zgjerim.Ne pergjigje te pyetjes :"Perse duhet zgjerimi ?" ky studim arrinte ne konkluzionin qe me mbarimin e Luftes se Ftohte dhe daljen nga skena te Traktatit te Varshaves, ishte nevoja dhe mundesia unikale per te ndertuar nje arkitekture te re sigurie per te gjithe hapsiren Euro-Atlantike, pa krijuar vija ndarese .Sipas kesaj logjike zgjerimi i NATO-s do te jete nje hap drejt qellimit kryesor te Aleances , forcimit te sigurise dhe shtrirja e stabilitetit drejt hapsirave te reja Euro-Atlantike, duke plotesuar keshtu tendencat me te gjera integruese te Bashkimit Evropian si dhe forcimin e veprimtarise se OSBE-se . Pyetjes " Si do te behet zgjerimi" studimi i pergjigjej se me kete rast do te respektohej parimi i mbajtjes se Aleances hapur edhe per vende te tjera, ashtu sic eshte fiksuar ne Artikullin 10 te Traktatit te Uashingtonit, gje qe beri te mundur qe ne dekadat qe pasuan krijimin e Aleances, te shtohet numri i vendeve anetare, fillimisht, me kater anetare te rinj, duke e cuar numrin e pergjithshem ne 16 , e pastaj, ne vitin 1999, ne 50 vjetorin e Aleances, ne te u pranuan, per here te pare, tre vende, qe pak vite me pare ndodheshin ne anen tjeter te "Perdes se hekurt". Me pranimin e Polonise, Hungarise dhe Cekise numri i vendeve anetare u rrit ne 19-te. Ne te gjithe kete proces do te llogariteshin kontributet e gjithsecilit vend ne drejtim te realizimit te reformave te verteta demokratike, perfshire edhe kontrollin civil e demokratik mbi forcat e armatosura, kultivimin e sjelljeve miqesore dhe te bashkepunimit ne marredhniet me vendet fqinje, konsultimi dhe marrja e masave per krijimin e besimit, karakteristika keto tipike ne marredhniet midis vendeve anetare te Aleances.

3. Marredhenie te reja nepermjet transformimit te Aleances

Ne takimin e nivelit te larte te mbajtur ne Londer, ne korrik 1990, kryetaret e shteteve e qeverive te vendeve anetare te NATO-s rane dakord "mbi nevojen per ta transformuar Aleancen ne menyre qe te pasqyroje epoken e re e me premtuese ne Evrope". Gjashtembedhjete muaj me vone, ne Sammitin e Romes (Nentor 1991), pervec adoptimit te nje Koncepti te ri Strategjik, NATO hodhi nje hap vendimtar per nje bashkepunim te ri te institucionalizuar ne çeshtjet e sigurimit dhe ato politike, ndermjet Aleances Atlantike dhe vendeve te ish Traktatit te Varshaves, nepermjet krijimi te nje organizmi te ri konsultues te quajtuar NACC (Keshilli i Bashkepunimit te Atlantikut te Veriut). (Shqiperia u be anetare e NACC ne Qershor 1992).
Megjithate, ndryshimet e vrullshme ne peisazhin e sigurimit Evropian e bene shpejt te qarte se Aleanca kishte hyre ne nje periudhe ku aftesia e saj institucionale per t'u adoptuar do ta kishte te veshtire ti ndiqte ndryshimet ne terren. Tipike per kete situate te re ishte mbledhja e pare e NACC, me 20 Dhjetor 1991, kur pas perfundimit te saj delegati sovjetik u informua nga Moska se po ate dite BRSS kishte pushuar se egzistuari. Pak kohe me vone u be gjithnje e me e qarte se vizioni i stabilitetit dhe sigurise se nje komuniteti transatlantik qe shtrihej nga "Vankuveri deri ne Vladivostok" ishte nje sfide e nje madhesie te pa precedent, pasi per te promovuar paqe dhe stabilitet duheshin perballuar sfida serioze si kontrastet e theksuara ndermjet realiteteve te ndryshme ekonomike e sociale, ringjalljes se fuqishme te nacionalizmave ne mjaft vende te rajonit, si dhe krijimit te nje vakumi te gjere sigurie si rezultat i prishjes apo modifikimit te strukturave te meparshme.

Nevoja e perfshirjes se metejshme te demokracive te reja ne nje partneritet te metejshem me Aleancen, kerkonte procedura juridike qe t'u lejonin ketyre vendeve hapesirat e nevojshme per nje bashkepunim me te thelluar ne fushen jetike te sigurimit, pra, ne ato te bashkepunimit politik dhe ushtarak. Nisma e Partneritetit per Paqe, (PfP ), e adoptuar ne Sammitin e Brukselit, janar 1994, u krijua pikerisht per kete qellim dhe promovoi edhe nje here vizionin e gjeneralit Marshall per nje komunitet Euro - Atlantik te bashkuar nga interesa strategjike te peraferta e te konsoliduar nga vlera te njejta. PfP-ja i ofroi te drejten cdo vendi parner per tu konsultuar direkt me Aleancen ne lidhje me shqetesimet e tij ne fushen e sigurise, duke projektuar keshtu me teper stabilitet ne Evropen Qendrore e Lindore e duke u dhene mundesi reale vendeve te ketij rajoni qe qe te behen partnere ne procesin e pergjithshem te forcimit te sigurise ne Evrope, si dhe te ecej gradualisht drejt strukturave politike e ushtarake te Alences.

Gurin themeltar të PfP e përbëjnë objektivat e përcaktuara në Dokumentin Themelor si: Krijimi i transparencës në proceset e planifikimit të mbrojtjes kombëtare dhe të buxhetit; Sigurimi i kontrollit demokratik mbi forcat e armatosura; Ruajtja e aftësisë dhe e gatishmërisë së kontigjenteve të paracaktuara për të ndihmuar në operacionet paqeruajtese nën autoritetin e OKB-së ose nën përgjegjësinë e OSBE-së; Zhvillimi i marrëdhënieve të bashkëpunimit ushtarak me NATO-n, lidhur me planifikimin, përgatitjen dhe stërvitjet e përbashkëta; përgatitja e forcave të afta për të vepruar me ato të vendeve të NATO-s.Ne vazhden e ketij bashkpunimi te thelluar u hapen Zyrat e Koordinimit te Partneritetit (PCC) per vendet anetare qe u vendosen prane shtabit ushtarak te NATO-s (SHAPE) ne Mons (Belgjike), me detyre planifikimin e nevojshem ushtarak per te vene ne jete programet e ndryshme te partneritetit. Qe nga kjo kohe Shqiperia ka perfaqesuesin e vet ushtarake prane PCC-se.
Filloi dhe gradualisht u be nje praktike e zakonshme pune realizimi i stervitjeve te perbashketa ndermejt vendeve anetare dhe atyre partnere ne territorin e Evropes Qendrore e Lindore si dhe ate te vendeve te Aleances. Keto stervitje evoluan gradualisht nga kuadri i tyre fillestar "Kerkim dhe Shpetim" (Search and Recque) ne nje kuader me kompleks ku elemente luftarake e taktike erdhen gjthnje duke u shtuar.

Shprehja me rendesishme e me e spikatur e mundesive qe krijoi PfP-ja ishte pa dyshim pjesmarrja e 14 vendeve jo anetare te Aleances ne misionin IFOR, ne Bosnje dhe Hercegovine te udhehequr nga NATO.

3. Fillimet ne marredheniet Shqiperi - NATO

Partneriteti aktiv dhe rrjedhimisht antaresimi ne Aleance jane cilesuar kurdohere si prioritete te politikes se jashtme te te gjitha Qeverive shqiptare te pas viteve 90-te. Integrimin ne NATO Shqiperia e ka pare dhe e sheh jo thjesht si nje mjet per te permiresuar sigurine e saj momentale por si nje ndryshim epokal e afatgjate qe do ta fuse definitivisht vendin dhe shoqerine shqiptare ne rrjedhat e proceseve integruese Euro-Atlantike, me te te gjitha efektet e fenomeneve shumedimensionale emancipuese qe e shoqerojne kete proces.

Shqipëria ishte nder vendet e para te Evropes Juglindore, që kërkoi zyrtarisht anëtarësimin në NATO. Keshtu:
" Ne nentor te vitit 1991 nje delegacion i larte i MPJ-se shqiptare qe merrte pjese ne nje mbledhje te OSBE-se ne Prage, kerkoi dhe vendosi kontakte me Zyrtare te larte te Aleances .
" Shqipëria ishte ndër vendet e para që nënshkroi Dokumentin Themelor më 23 shkurt 1994, duke e vlerësuar PfP si një ngjarje historike, Brenda një kohe të shkurtër, ajo nënshkroi një varg dokumentesh zyrtare për të vënë mbi baza ligjore bashkëpunimin në kuadrin e PfP;
" Me 20 prill 1994, Parlamenti Shqiptar ratifikoi Dokumentin Themelor të PfP. Më 22 shtator u paraqit në NATO Dokumenti i Prezantimit të Shqipërisë në PfP;
" Më 25 janar 1995 u miratua Programi i Parë individual i PfP;
" Më 9 qershor 1995 u nënshkrua Dokumenti i Planizimit dhe i Rishikimit të PfP, PARP.
Nënshkrimi i këtyre dokumenteve të rëndësishme krijuan kushtet e nevojshme për pjesëmarrjen e ushtrisë sonë në veprimtari të përbashkëta me vendet aleate dhe partnere, jo vetëm brenda territorit të Republikës së Shqipërisë por dhe jashtë saj.

4.Studimi mbi zgjerimin e NATO-s dhe Dialogu intensiv

Me fillimin e Dialogut intensiv, te aplikuar nga NATO ne vitin 1996 mbi vleresimin e permbushjes nga ana e vendeve partnere te 5 parimeve te Studimit mbi Zgjerimin e NATO-s, vendi yne mori pjese ne dy raundet e para te ketij dialogu. Marredheniet tona me NATO-n gjate vitit 1996 hyne ne nje faze te konsiderueshme institucionale, te barazvlefshme pak a shume me ato te vendeve te tjera. Ne baze te kritereve te Studimit mbi Zgjerimin, nje peshe te veçante ne raportet me NATO-n filluan te kene zhvillimet e brendeshme dhe marredheniet e fqinjesise se mire.
Zhvillimet negative te krizes shqiptare te pranveres se vitit 1997 e bene te pamundur nje pjesmarrje te vendit tone ne raundin e trete te dialogut duke e perjashtuar ate nga procesi i zgjerimit qe u vendos ne Madrid.

Megjithate, orientimi i pergjithshem shqiptar ne favor te integrimit Euro- Atlantik, pavaresisht nga kushtet e veshtira qe kalonte vendi, e bene te mundur pjesmarrjen e Shqiperise ne takimin e pare te organizmit te ri qe zevendesoi NACC, dhe qe u quajt Keshilli i Partneritetit Euro-Atlantik (EAPC) dhe qe u mbajt ne Sintra te Portugalise me 30 maj 1997.

Me nje rendesi te vencante ishte deshira e shprehur nga pala shqiptare ne kete takim qe NATO te kontribuonte ne procesin delikat te rinderimit te ushtrise shqiptare sipas standarteve e koncepteve moderne bashkekohore.

Synimi kryesor i ketij bashkepunimi ishte ne radhe te pare riorganizimi dhe ringritja e Forcave tona te Armatosura sa me afer koncepteve dhe standarteve te Aleances. Si hap i pare, qe synonte njohjen me gjendjen, ne Gusht 1997 beri nje vizite ne vendin tone nje ekip faktmbledhes i NATO-s, dhe ne baze te rezultateve te kesaj vizite, ne kuadrin e PfP (Partneritetit per Paqe) u pergatit dhe u aprovua IPP (Individual Partnership Programme) i cili parashikonte tre faza:

1. Ndihme emergjente (deri ne fund te vitit 1997) ku perfshihej keshillimi dhe asistenca ne rindertimin e infrastruktures ushtarake.

2. Ndihme afatmesme ku perfshihej asistence mbi kualifikimin e oficereve dhe nenoficereve, asistence ne fushen e nderlidhjes dhe komunikacionit si dhe keshillim mbi sistemin efektiv te planifikimit te buxhetit te Mbrojtjes.

3. Ndihme afatgjate ku perfshihet keshillim dhe asistence ne emergjencen civile (raste katastrofash dhe fatkeqsish natyrore)

Ne perputhje me fazen e pare te pergatitjes se IPP, deri ne fund te viti 1997, erdhen ne Shqiperi nente grupe ekspertesh nga 12 qe ishin planifiluar gjithsejt. Nepermjet veprimtarive te lartpertmendura marredheniet e Shqiperise me NATO-n hyne ne nje faze te re dhe me te institucionalizuar.

Nje zhvillim shume i rendesishem ne marredheniet tona me NATO-n ishte hapja e Misionit Shqiptar prane Aleances ne Bruksel, ne tetor 1997 pas hyrjes ne fuqi te Marreveshjes se Brukselit mbi statusin e Misioneve dhe perfaqesuesve nga vendet e treta ne NATO.

5.Viti 1998, kriza e Kosoves, NATO...

Shperthimi i konfliktit ne Kosove, i dha nje dimension te vecante dhe shume impenjues marredhenieve te Shqiperise me Aleancen e Atlantikut te Veriut. Qe nga Marsi i 1998 Aleanca u shnderrua ne nje nga pikat kryesore dhe nevralgjike te fokusimit dhe kordinimit te perpjekjeve te Bashkesise Nderkombetare per zgjidhjen e krizes kosovare, qofte edhe me ane te perdorimit te forces. Kjo situate u pasqyrua edhe ne shtimin e vizitave te perfaqesuesve me te larte te NATO-s ne Shqiperi.

Ne baze te prerogativave qe rrjedhin nga Dokumenti kuader i Partneritetit per Paqe( neni 8). Shqiperia ishte vendi pare qe perdori mekanizmin e konsultimit politik me NATO-n ne format 19+ 1. Sipas ketij neni, cdo vendi partner i lind e drejta te kerkoje konsultime politike me Keshillin e NATO-s per te diskutuar ne format te rezervuar, pra vetem me vendet anetere te NATO-s,shqetesimet e tij ne lidhje me probleme te ndryshme te sigurise qe vendi ne fjale i gjykon te nje rendesise se vecante per te.

Keqesimi dramatik i situates ne Kosove dhe rritja e kercenimit ushtarak nga ana e Serbise, gjate fillimit te viti 1998 e shtyne Shqiperine e te perdori per here te pare ne historin e NATO-s kete mekanizem, ne nje takim te zhvilluar ne seline e aleances ne Mars 1998. Ne kete takim pala shqiptare diskutoi hapur me vendet e NATO-s shqetesimet saj ne lidhje me keqesimin e situates ne Kosove.

Ne qershor te vitit 1998, ne takimin e tyre te paranveres, duke iu pergjigjur zhvillimeve dramatike ne Kosove Ministrat e Mbrojtjes te NATO-s vendosen adoptimin e nje seri masash konkrete ku vecohen mbajtja e nje stervitje masive ajrore mbi Shqiperi dhe ish Republiken Jugosllave te Maqedonise, si dhe hapjen e zyres se NATO-s dhe Partneritetit per Paqe ne Tirane.

Fillimi i fushates ajrore te NATO-s kunder Jugosllavise , per te nderprere fushaten e spastrimit etnik kriminal te ndermarre nga regjimi diktatorial i Milloshevicit, i ngriti ne kulm marredheniet midis Shqiperise dhe Aleances. Shqiperia, de facto, sillej, reagonte e vepronte sikur te ishte nje vend anetar i NATO-s .

Ne te njejten kohe, duke perceptuar rreziqe dhe shqetesime eminente Shqiperia zhvilloi serisht, nen suazen e dialogut individual, edhe dy takime te njepasnjeshme te formatit 19 + 1 me Aleancen Atllantike.

Samiti i Uashingtonit i 23-24 Prillit 1999, jo vetem qe ridimensionoi kendveshtrimin e Aleances per sigurimin Euro-Atlantik nepermjet miratimit te Konceptit te Sigurimit te Permiresuar, por, ne te njeten kohe, krijoi nje mundesi te re veprimi per antaresimin e nente vendeve aspirante, nepermjet Planit te Veprimit per Antaresim (MAP). Ku ben pjese edhe vendi yne. Duke reflektuar ndaj zhvillimeve dhe sfidave te reja, Samiti i mesiperm frymezoi dhe vuri bazat mbi te cilat u ngriten nje numer institucionesh, iniciativash dhe instrumentash per te ndihmuar realizimin e harmonizuar te parimeve themelore mbi te cilat mbeshtetet Aleanca. Nder te tjera, Samiti i Uashingtonit ishte nje evidence e qarte e rendesise qe paraqisnin per NATO-n zhvillimet ne rajonin e Evropes Jug-Lindore dhe veçanerisht Kosova, si dhe te angazhimit te saj te metejshem per te mbeshtetur vendet e Evropes Juglindore ne perpjekjet e tyre drejt nxitjes te shoqerive demokratike, te paqes e stabilitetit ne rajon.

Raportet insitucionale Shqiperi - NATO, gjate vitit 2001, ndoqen ecurin e marredhenieve intensive te percaktuar nga etapat e Planit te Veprimit per Anetaresim (MAP ), dhe veprimtarive ne kuadrin e EAPC dhe PfP si dhe raportet e natyres politike qe kane per baze rolin dhe kontributin e Shqiperise ne rajon, e vecanerisht, ne mbeshtetje te misionit KFOR ne Kosove dhe, se fundi, atij "Task Force Harvest" ne ish Republiken Jugosllave te Maqedonis.

Persa i perket ecurise se ciklit te dyte te MAP-it, vlen te theksohet se ai perfundoi ne menyre te suksesshme me takimin e nivelit te larte te dates 7 maj 2001, ne format 19 +1. Ky takim u parapri nga takimi i mbajtur në 15 Mars ne Tirane, i cili mbyllte ciklin pranveror te PARP-IPP.

Pas perfundimit te ketyre takimeve te rendesishme organizmat perkates te NATO-s pergatiten raportin e dyte te perparimit individual (Individual Progress Report), i cili, ashtu si ne perfundim te ciklit te pare te MAP -it, ben nje pasqyre te arritjeve te Shqiperise ne drejtimi te integrimti te saj me NATO-n si dhe nenvizon fushat ku mbetet akoma pune per tu bere.

Gjate ketij viti nje ritem me te madh mori puna praktike ne zbatim te nismave kryesore te Summitit te Uashingtonit si SEEI, OCC dhe TAPE. Nisma e SEECAP u finalizua ne nje dokument konkrete qe u miratua nga Ministrat Jashtem te vendeve perkates ne takimin e tyre te Budapestit ne Maj 2001, ndersa vazhdoi me intensitet puna ne formatin SEEGROUP.

Per vitin 2002 ngjarja me e rendesishme e paralajmeruar eshte
mbledhja e nivelit te larte e Aleances qe do te mbahet ne vjeshte 2002 ne Prage, per te cilen eshte deklaruar se do te kete nje nder objektivat e saj edhe zgjerimin e Aleances me anetare te rinj. Shqiperia eshte nje nga dhjete vendet kandidate per te hyre ne NATO.

Copyright (c) 2002 - Ministria e Puneve te Jashtme - Republika e Shqiperise


Shkeputur nga faqja zyrtare e Ministrise se Puneve te Jashtme te Shqiperise

[Enri]

Kryeministri Nano dhe homologu i tij turk Rexhep Erdogan kane vleresuar dje si shume pozitive, gjate nje takimi mes tyre, marredheniet mes Tiranes dhe Ankarase. Te dy Kryeministrat kane shprehur mundesine e rritjes se bashkepunimit dypalesh dhe vecanerisht ndihmen qe mund te jape Turqia per integrimin e Shqiperise ne NATO. Aktualisht, marredheniet ushtarake mes dy vendeve jane ne nivele shume te mira, ndersa Nano dhe Erdogan kane vleresuar edhe mundesine e rritjes se kontakteve dhe shkmebimeve ekonomike. Turqia ka premtuar gjithashtu mbeshtetje te plote per aspiratat e Tiranes per te qene anetare e strukturave euroatlantike. Te dy Kryeministrat kane diskutuar edhe per situaten nderkombetare, pas luftes ne Irak.

[Laerta]

Sa budallenj jane ato ne pushtet mor aman!
shqiperia nuk ka leke qe tu japi njerezve persionet, do te harxhoje resorca per tu futur ne Nato. por nuk e marr vesh nga kush ka friek se do ti bjeri shqiprise dhe do filloje lulte, prape nga mbeturinat e vendeve ish komuniste kete rradhe sepse cdo shtet tjeter"demokrati-capitalist" eshte futur ne nato
jane budallalleqe me oke, por hajde

[Laerta]

Majeni mend, po u fut shqipnia ne nato, nuke di nga kush do zaptohet ne fillim per tu bere baze ushtarake, sepse asi shanc tjeter ekonomik apo politik nuk i jepet shqiperise,

Ah moj shqipni e mjera shqpitni ty po te qisin me 'krye n'hi.
ti ke pas kene nje zonje e rande
qe dobicat tani te shkelin me kame

[benevolent]

Per mendimin tim Shqiperia duhet te hyje me pare ne Nato per arsye se siç e dime te gjithe Europa kerkon nga Shqiperia forcimin e ligjit dhe te istitucioneve shteterore me qellim qe te luftohet krimi i organizuar dhe problematikat e tjera qe behen pengese per te integrimin e Shqiperise ne BE.Ushtria shqiptare ne kete rast ka detyrat e saj si ne forcimin e shtetit ashtu edhe ne aperacionet paqeruajtese qe do te thone nje pike plus per integrimin e Shqiperise ne BE.Siç e keni marre vesh se shpejti dhe Europa po formon ushtrine e saj qe do te jete pothuajse e barabarte per nga forca me Ushtrine amerikane. Per kete Shqiperia duke patur nje ushtri te kompletuar dhe te standarteve qe kerkon NATO do ta kete me te lehte te jete pjestare ne kete Ushtri Europiane dhe gjithashtu do te luaje nje kontribut te madh per integrimin e Shqiperise ne BE.Ne jemi nje shtet qe asnjehere nuk kemi dashur lufte por gjithmone kemi kerkuar te jetojme ne paqe perveç rasteve kur eshte cenuar atdheu.Prandaj siç permenda me lart problemet e Shqiperise sot jane krimi i organizuar,korrupsioni dhe dora e dobet e shtetit qe nuk eshte ne gjendje ti luftoje keto pengesa te tilla qe po pengojne vendin tone te behemi pjestare te familjes Europiane.Stabiliteti eshte nje nga çeshtjet kryasore qe duhet te zgjidhet.....