Më erdhi në endërr!....

[Agim Doçi]

Sa dëshiroja vetëm një mbrëmje
të flija gjumë se u kapita!...
e të më vije në mes t'nji ëndrre
Aty ku unë gjithë kohën prita!!!

Dhe ja, për fatin e mirë të shpirtit
më erdhe mbrëmë e përmalluar
më prekje trupin me bulzë të gishtit
më puthje buzën e përvëluar....

Dhe psherëtinje o shpirt në endërr
duke u ngjitur pas gjoksit tim
mbështesje kokën në gjoks e zemër
ti mbretëreshë e shtratit tim!

Pastaj rà drita ma prishi ëndrrën
sa u mërzita...mund t'a kuptosh.
Ku e kam shpirtin, ku e kam zemrën
Krevati im qenka krejt bosh...

[Palma]

...

Nje zbrazeti qe vetem ti,
munde ta sjellesh, vertete tek une
sado qe dites dukem nje mbret,
jam lypes endrre, s´dua me shume...

[Agim Doçi]

Nuk ka brenda jetës, më çaste magjije
se sa kur në zemër, futet një njeri !
Krejt si në përralla, në Kohë Dashurije
Vehten e ndjen Mbret, me dy mbretëri...

Njëra është e pasur me miljona puthje
Tjetra e pangopur, e etur nga Malli
Mbretëri e Parë, netët i shtyn tutje…
Mbretërinë e Dytë, pse nuk e merr djalli?…

[Palma]

...

Ndjeva perjetimin e dy Mbreterive,
Dallova ndryshimin, mes nates dhe dites,
Se dita kalon mbase pa u ndjere,
Ne mbreteri puthjesh, u shnderrova prites...

[Agim Doçi]

PaLma

po ju pergjigjem me vargje te varfera por qe kane si "arme" ngushellimin...
Respekte Agimi si mik i sinqerte

Po,po! Unë e pashë kohën që po ikte.
Sekondat, minutat dhe orët që shkonin.
Ju betohem!... Isha i ulur në karrike
Unë edhe koha njëri tjetrin numëronim.

Shfletova dhe hapa fjalorë e kodikë
Të gjeja nënfishë e shumëfishet e saj
Çudi në Fjalorin Enciklopedik
Vetë Koha humbiste në vehten e saj(!)

E ndarë dhe e coptuar në katër Epoka
Antikja, Mesjeta, Modernia dhe Sot(!)
Andaj katër mëndje strehohen ndër koka…
si stinët me dimër, si vjeshta me lot…

[mondishall]

PaLma

po ju pergjigjem me vargje te varfera por qe kane si "arme" ngushellimin...
Respekte Agimi si mik i sinqerte

Po,po! Unë e pashë kohën që po ikte.
Sekondat, minutat dhe orët që shkonin.
Ju betohem!... Isha i ulur në karrike
Unë edhe koha njëri tjetrin numëronim.

Shfletova dhe hapa fjalorë e kodikë
Të gjeja nënfishë e shumëfishet e saj
Çudi në Fjalorin Enciklopedik
Vetë Koha humbiste në vehten e saj(!)

E ndarë dhe e coptuar në katër Epoka
Antikja, Mesjeta, Modernia dhe Sot(!)
Andaj katër mëndje strehohen ndër koka…
si stinët me dimër, si vjeshta me lot…

E mrekullueshme! E rilexoj dhe me shtohet kenaqesia e leximit te pare. Pershendetje dhe urime, mik!

[jam ajo qe jam]

Meqe nje krijim s'meriton teme me vete, dhe meqe kjo teme po me pelqen po e postoj ketu edhe dicka nga mua. S'besoj se ju vjen keq.

Hip-n-Ozi im,
madheshtor,
edhe pse i mishte i kapshem, i ndukshem.
Hip-n-Ozi im,
i zhdervjellte, i rreshqitshem
qe ne nje neuroze te habitshme terbimi
rreshqet jashte pushtim-perqafimit tim
dhe me sterkal me helmin tend magjik.

Ne rregull, jam robine e jotja!

E c'mund te beja tjeter
mbasi me erdhe naten si nje cigan,
cub i gjate, i holle, i zi,
duke mbajtur nje trendafil te kuq me gjemba ne dhembe?

E c'mund te beja tjeter
mbasi gjembat u kacafyten
e u ngulen pazgjidhshmerisht ne zemren time?

[Brari]

je ajo qe je po qysh je a je mire po si te kemi o qe te kemi ajo qe te kemi..

gjej nje nick moj aman.. o ti jam o qe je ajo qe jam..

[antipedagog]

sa per poezine bravo po mundohem te pergjigjem dhe une me menyren time

Ëndërr vrasëse

Ndonëse heshta, kur nuk duhej
Ndoshta zemra kot druhej
Ndoshta gabim I madh I jetës sime
Që ti je fshirë sot nga ato kujtime

Në ëndërrën e gjatë që zgjat pafund
Thellësia e shpirtit mu lëkund
Ti fare praën, më prek me ngrohtësi
Sa hap sytë, ti zhdukesh për cudi

I djerësitur nga vuajtja e gjatë
E cila spaska fund këtë natë
Ëndërra që më zgjoi kaq papritur
Një humnerë në zemrën time ka ngritur

Pyes veten me mosbesim
Cishte kjo ëndërr me kaq trishtim
Si ka mundësi që një zjarr I fikur
Të sjellë vuajtje kaq papritur

Një fytyrë e mbuluar nga harresa
Ikur nga mendja pa pendesa
U rikthye sonte kaq pranë
Mendjen në copash po ma ndanë

Djall e ëngjëll sonte në mendjen time
Në dyluftime për ca kujtime
Djalli I largon ato në harresë
Ëngjëlli më ndihmon e më jep shpresë…

[antipedagog]

Sonte në diskotekë
Se cndjej se di as vetë
Perballë, në tavolinë tjetër
Qëndron indiferente, dashuria e vjetër

E kisha harruar, vite më parë
Pasi ka kohë që jemi ndarë
Por sot teksa e shikoj
Nje afsh I nxehte, trupin përshkoj

E shoh sesi qesh e e kënaqet nga gëzimi
Bëj të fortin, hiqem si më trimi
Bëj sikur sma ndjen, sdua tia di
Se përballë meje qëndron ti

dhe ti ndoshta ske harruar
Pasi s’harrohet aq shpejt një dashuri
Ndoshta dhimbjen time dëshiron
Ndaj me aq dashuri, tjetrin ledhaton

Ska fund mbrëmja, vuajtejet e mia
ca nga ndjenja ca nga pija
loti për pak sa s’shpërthen
por një tjetër stehëz ai gjen

jetës nuk I dihet, është e gjatë pafund
ndoshta zgjidhjen time, sonte po e lëkund
por nesër kur në rrugë të ti shoh prap ata sy
ndoshta për veten do të vijë turp ty