Arrestimi dhe pushkatimi i Genci Lekës dhe Vilson Blloshmi-t

[RaPSouL]

Si udhëhiqte poeti Blloshmi "sabotimin ekonomik" të "Grupit armiqësor të Bërzeshtës!"

Numer. 8/1

Pjestarët e grupit "armiqësor" të Bërzeshtës

Dy të pushkatuar dhe 70 vite burgim

1 prill 1976. Bedri Blloshmi, 25-vjeç, vëllai i poetit Vilson Blloshmi, thirret për një "sqarim"në polici ku i vihen prangat. Një ngjarje jo e zakontë për kohënnë qytetin e vogël kufitar, por që shpejt do të bëhej e bujëshme në gjithë vendin. Pas tij prangat do i provonin dhe dy poetët e talentuar Genci Leka e Vilson Blloshmi, si dhe 5 persona të tjerë. Akuza, referuar dosjes gjyqësore e penale "Blloshmi-Leka"(Nr.23) është "Sabotim ekonomik" dhe "Agjitacion e propogandë kundër pushtetit popullor!". Hetimet intensive ndaj të pandehurve përcaktuan si krerë të "grupit armiqësor" dy poetët, Vilsonin dhe Petritin. Ndërsa nga Partia në qendër(referuar procesverbalit "sekret" Nr. 23 datë 28.IV. 1977, dosja e cituar më sipër) ishte dhënë porosia që veprimtaria e tyre të cilësohej "Vepër penale në grup" dhe përveç dënimit ekstrem të "armiqve", vetë gjyqi të kthehej në një gjykim shembullor në funksion të "edukimit të masave".

Në pak kohë, pas gjykimit politik të "Grupit armiqësor të Bërzeshtës", nisin seancat gjyqësore në gjashtë dit radhasi. Në përfundim, dy poetët dënohen me pushkatim, ndërsa pjestarët e tjerë të grupit me dënime të ndryshme në shumën 70 vite .

1-Genci Leka, për krimin e sabotimit, në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal dhe për krimin e agjitacionit e propagandës kundër pushtetit popullor dhe në bazë të nenit 73/1, të Kodit Penal, dënohet me vdekje, me pushkatim, me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

2- Vilson Blloshmi, për krimin e sabotimit, në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal dhe për krimin e agjitacionit e propagandës kundër pushtetit popullor dhe në bazë të nenit 73/1, të Kodit Penal, dënohet me vdekje, me pushkatim, me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

3- Bedri Blloshmi, për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me 25 (njëzet e pesë) vjet të heqjes së lirisë dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

4- Demir Blloshmi, për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me 18 (tetëmbëdhjetë) vjet të heqjes së lirisë, me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

5- Rustem Çerri, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal e dënon me 12 (dymbëdhjetë) vjet heqje lirie e konfiskimin e pasurisë.

Vuajtja e dënimit i fillon nga dita e paraburgimit 05.08.197

6- Rustem Dashi, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal e dënon me 10 (dhjetë) vjet heqje lirie e konfiskimin e pasurisë.

7- Rexhep Sula, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal dhe 44 të Kodit Penal e dënon me 3 (tre) vjet heqje lirie.

8- Ali Isuf Goçi, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste në shumë të vogël dhe në bazë të nenit 81 e 42 germa "a" të Kodit Penal e dënon me 2 (dy) vjet heqje të lirisë.

Vendimi u shpall në Librazhd, më 13.06.1977

Vilsoni dhe Genci u pushkatuan mesnatën e 17 korrikut 1977

Ekskluzive / Nga dosja origjinale hetimore e arrestimitnë këtë numër po japim vazhdimin e ballafaqimit të poetit "armik" Vilson Blloshminë hetuesi, pyetjet e hetuesve, ballafaqimi me dëshmitarët lidhur me një akuzë tjetër ndaj tij, atë të sabotimit ekonomik, akuzë e cila refuzohet prerazi nga poeti


Hetuesit ia lënë radhën njëri-tjetrit, ndërkohë që përballë tyre, në seancat e njëpasnjëshme, vihet poeti "armik", Vilson Blloshmi. Pas akuzave të "agjitacionit e propagandës", Blloshmit i duhet të përballet dhe me një akuzë tjetër, atë të sabotimit ekonomik. Kështu, më datë 9 maj 1977, hetimin për këtë akuzë e drejton S.Caka. Nga Dosja origjinale hetimore "Blloshmi-Leka" (faqja 240-243), po japim në vazhdim pjesë të kësaj seance hetimore.

Tjetër akuzë, "Sabotim ekonomik!

Hetuesi:- Çfarë keni biseduar ju i pandehur me të pandehurin Genc Leka, lidhur me jetën në kooperativë?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë kam folur edhe një herë për këto probleme, edhe kur jemi ballafaquar me Gencin dhe nuk kam çfarë t'u shtoj tjetër atyre që kam thënë. Me Gencin kam diskutuar tema të lira që nuk përbëjnë asgjë armiqësore dhe nuk di që t'i kem thënë atij ndonjë gjë armiqësore qoftë për jetën në kooperativë apo tema të tjera.

Hetuesi:- Ju i pandehur keni biseduar me të pandehurin D.B., pas arrestimit të vëllait tuaj dhe në qoftë se po, çfarë keni biseduar?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë nuk kam takuar Demirin dhe nuk i kam thënë asgjë atij qoftë për vëllanë që u arrestua, dhe për asgjë tjetër, pavarësisht se ç'mund të thotë ai. Me D., si përpara dhe pas arrestimit të tij (Bedriut) nuk kam biseduar për asnjë problem armiqësor.

Hetuesi:- (I lexon Vilsonit procesverbalin e pyetjes së dëshmitarit të mësipërm, të datës 2.5.1977). Ç'keni për të thënë?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë e dëgjova këtë dhe kam për të thënë se nuk janë të vërteta ato që ka deponuar ai....

Hetuesi:- Sa kohë keni punuar ju i pandehur me të pandehurin tjetër R.S., si kafshar dhe në çfarë transportimesh keni marrë pjesë me të?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë kam punuar kafshar kur jam kthyer nga ushtria, pra nga muaj prill 1970 deri në muajt e parë të vitit 1973. Por të kuptohemi, nuk kam punuar gjithë kohën si kafshar, sepse kam kryer edhe detyra të tjera në bujqësi. Unë kam punuar si kafshar në brigadën e Sh.Blloshmit, ndërsa R.S ishte si kafshar në një brigadë tjetër, kështuqë puna nuk na lidhte në transportim, përveç kur takoheshim në rrugë. Unë kam transportuar nga të gjitha llojet e transportit, si prodhime bujqësore, artikuj ndërtimi, plehra etj., por bashkë me të nuk kam transportuar.

Hetuesi:- Keni transportuar ju me këtë të pandehur libra dhe në qoftë se po, kur dhe ku?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë vetë nuk kam transportuar libra , por me R., nuk kam transportuar asnjëherë.

Hetuesi - I lexohen më tej procesverbalet te të pandehurit R.S, datë 23.8.1976, 24.8.1976, 27.1.1977 dhe datë 2.5.1977). Çfarë keni për të thënë?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë i dëgjova se çfarë paska thënë ai dhe nuk pranoj aspak fjalët e tij, sepse nuk janë të vërteta...

Hetuesi:- Ju i pandehur keni biseduar për vjedhje me dëshmitarin F.C dhe nëse po, për çfarë vjedhjesh keni biseduar me të?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë nuk kam folur asnjëherë me këtë njeri për vjedhje, apo për gjëra të tjera të kësaj natyre.

Hetuesi:- Ju i pandehur akuzoheni për krimin e sabotimit të ekonomisë kooperativiste, parashikuar nga neni 72-12 të Kodit Penal.

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Unë akuzën që më bëhet nuk e pranoj në asnjë mënyrë, ajo për mua është e rreme dhe si e tillë, doemos, është e pa pranueshme....

Procesverbali lexohet e kërkohet firmosja

Hetuesi: S.Caka(Firma) I pandehuri Vilson Blloshmi(Refuzon firmën). (Firmosin dhe dëshmitarët A.O dhe T.B.)

Pakënaqësitë e të pandehurit ndaj pushtetit popullor

Procesverbal : "Mbi pyetjen e të pandehurit). Datë 08.08.1976

Unë hetuesi i Degës së Punëve të Brendëshme M.Hasa mora në pyetje të pandehurin Vilson Blloshmi.

Hetimi fillon ora 12:00 dhe mbaron në orën 16:00

Hetuesi:- Na shpjegoni i pandehur rreth veprimtarisë suaj armiqësore kundër pushtetit popullor dhe nëse e pranoni akuzën për të cilën akuzoheni?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Në vitin 1967-1970 kam kryer shërbimin e detyrueshëm ushtarak në rrethin e Lezhës, në NBU-Tale. Në këtë kohë kam filluar të lexoj ku gjeta libra të ndryshëm me autorë të ndryshëm. Këtë e bëja me qëllim që të shtoja njohuritë e mia kulturore. Veç këtyre që shpjegova, tjetër unë nuk di të kem zhvilluar ndonjë veprimtari armiqësore kundër pushtetit.

Hetuesi:- Që kur ke filluar të ndjesh pakënaqësi kundër pushtetit dhe pse?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Në vitin 1966 mbarova shkollën pedagogjike në Elbasan. Pas kësaj nuk ushtrova profesionin tim si arsimtar, megjithëse kërkova që të shërbeja si arsimtar, nuk më emëruan. Dhe unë, duke ditur se prejardhja dhe qëndrimi im politiko-shoqëror ishte i keq, pasi babai im Sami Blloshmi është dënuar me 7 vjet burg për agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor, dhe xhaxhai im, Hetem Blloshmi, dënuar me 15 vjet burg të diversantit B.L, të cilin e ka dajë. Duke qenë kështu, unë kam ndjerë pakënaqësi kundër pushtetit popullor, por nuk kam zhvilluar ndonjë veprimtari armiqësore. Tjetër, veç këtyre, unë nuk kam ç'të shtoj...

(Firmoset procesverbali nga i pandehuri, në prezencë të hetuesit M.Hasa dhe asistuesit N.Vila)

Hetimi në një seancë tjetër

Hetuesi:- Po, si ke reflektuar pakënaqësinë ndaj pushtetit popullor...?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Në vitin 1966 mbarova shkollën e mesme pedagogjike, ishim 2008 veta në maturë, unë u ndava, nuk m'u dha punë për të ushtruar profesionin si arsimtar. Kjo e drejtë nuk më jepej. Në këto rrethana unë kam shkruar poezinë: "Nëse nuk munda brengës t'i bëj ballë/ Zjarr përsëri unë kam në shpirt të djegur/ Nëse një i vdekur jam nga çdo i gjallë/ Mirë pra, më i gjallë jam se çdo i vdekur!" Me këto vargje kam dashur të shpreh këto mendime:

Së pari, kam shprehur mërzinë dhe dëshpërimin tim për mossistemimin tim në punë, pasi vitet kalonin dhe unë vazhdoja të punoja në prodhim. Këtë e konsideroja si thyerje para dëshirës sime, u bëra pesimist. Unë, Vilsoni, porsa i përket sistemimit tim në punë nuk u llogarita midis njerëzve e shokëve që mbaruam bashkë, por u llogarita midis klasave të vdekura, njerëzve të vdekur, sepse siç e thashë, merrej për bazë e kaluara e familjes simedhe qenia kulak. Për poezinë e mësipërme unë kam dashur të them se unë jam më i gjallë se të vdekurit. (Firmoset procesverbali nga i pandehuri, në prezencë të hetuesit M.Hasa dhe asistuesit S. Musaj)

(Vijon)

[RaPSouL]

Akuzat. Poeti "armik", Blloshmi, përballë dëshmitarëve mohon akuzat

Kontrolli në banesën e poetit "Armik"

Literaturë revizioniste që ju bllokua:

1-Muhameti, Profeti ynë!'

2-"Qyteti i djallit të verdhë", pa autor

3- "Njerëz të rinj-tokë e lashtë". Libër i ndaluar për arsye se autori i saj Bilal Xhaferri është i arratisur jashtë shtetit.

4- "Thelbi i qëllimit-Udha e shpëtimit", libër fetar i ndaluar.

5 "Heronjtë e Elladës!"

6- "Pikskill", me autor Hovard Fast, botim i vitit 1954.

7- "Thuaj vdekjes jo!", me autor Dymfna Kysak.

8- "Artikuj kritikë", me autor Bjelinski.

9- "Jeta në Madrid ose Ondonada", me autor Hezus Iskaraj.

10- "Vilhelm Tel", me autor Shiler.

11- "Oliver Tuist", me autor Dikens.

12- "Vjersha e poema", me autor Adam Miskieviç.

13- "Në kërkim të botës së humbur", Ekaterina Andrejeve.

14- "Lulja Magjike", me autor rus.

15- "Tregime nga Shekspiri", me autor Çarls Lang dhe Neri Lang.

16- "Dënimi i Paganinit", me autor A.Vinogradov

17- "Metodika analitike"

18- "Studime historike", revistë, dy copë.

19- "Drama" të Çehovit.

20- "Estetika e letërsia" e Plehanovit.

21- "Norma e punës me krahë dhe me kafshë".

22- "Jeta e Elena Gjikës", Vehbi Bala.

23- "Vdekja në anije",Çarls Snou

24- "Poezi" të Gëtes.

25- Revista "Nëntori", Nr.12

26- Gjashtë blloqe shënimesh të ndryshme, si dhe një bllok i vogël me shënime frëngjisht.



Ekskluzive / Nga dosja origjinale hetimore e arrestimit në këtë numër, po japim vazhdimin e ballafaqimit të poetit "armik", Vilson Blloshmi në hetuesi, me dëshmitarëtlidhur me "veprimtarinë armiqësore", pakënaqësinë ndaj pushtetit popullor, literaturën e huaj dhe mohimin e poetit për akuzat e tyre.


Në fillim të tetorit 1976, hetimet ndaj poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, të akuzuar për "agjitacion e propagandë kundër Partisë e pushtetit popullor", nisin me dëshmitarët. Procesverbalet origjinale të ballafaqimit me dëshmitarët, pjesë nga të cilët po japim në vazhdim, sjellin më të plotë atë situatë rrëqethëse, ku megjithëse përballë terrorit fizik e psikologjik, ata mohojnë akuzat për veprimtari armiqësore.

Dosja hetimore "Blloshmi-Leka".

Ballafaqimi me dëshmitarët

Sot më datë 8.10.1976, unë L. Kondili, hetues i Degës së Punëve të Brendshme Librazhd, duke parë kontradiktat që ekzistojnë ndërmjet thënieve të të pandehurit Vilson Blloshmi e dëshmitarit S.H., në lidhje me çështjen e dosjes që bën fjalë për agjitacion e propagandë, me qëllim që të sheshoj kontradiktat mes tyre, që të eliminoj thëniet që nuk janë të vërteta, vendosa të bëj ballafaqimin ndërmjet tyre.

Dëshmitë e S.H.

Hetuesi:- Na thoni ju dëshmitar, a e njihni personin që keni përpara dhe çfarë keni për të thënë?

Dëshmitari: - Personin që është përpara, unë e njoh, është Vilson Blloshmi. Me këtë unë jam njohur që në vitin 1962. Marrëdhëniet i kam pasur shumë të mira dhe nuk kemi pasur asnjëherë grindje. Po ashtu, në shkollën e mesme pedagogjike në Elbasan, kemi qenë bashkë. Si rezultat i shoqërisë që kemi pasur ne, i kemi dërguar letra njëri-tjetrit.

Në lidhje me Vilsonin kam për të thënë disa biseda që më ka bërë ky me karakter armiqësor. Më kujtohet se në dy vitet e fundit të shkollës së mesme 1965-1966, Vilsoni, në lidhje me problemin e artit më fliste me simpati për letërsinë franceze. Ishte pranvera e vitit 1966, në prag të provimeve, në një bisedë që më ka bërë, Vilsoni më ka thënë: "Që të bëhesh njeri i afirmuar, duhet studiuar gjuha e huaj, sidomos frëngjishtja, anglishtja, italishtja etj... Këta janë gjuhë në kuptiminplotë të fjalës, të hapin horizont, njeh jetën dhe kulturën botërore në tërësi. Kurse gjuha jonë, shqipja, është gjuhë monotone, nuk ka literaturë të bollshme, gjuhë e kufizuar e rrjedhimisht edhe dijet ngelen të kufizuara. Unë-më tha Vilsoni- po lexoj disa shkrimtarë, e më shumë më ka pëlqyer frëngjishtja e disa nga shkrimtarët si Sharl Bodleri, Shati Brinadi, të cilët po përpiqem t'i lexoj origjinal në gjuhën e tyre, në gjuhën frënge. Kultura perëndimore ka stadin më të lartë të zhvillimit, shumë ndryshe nga ajo e jona, që nuk lejohet të studiosh shkrimtarë dekadentë si këta që thashë.

Në vazhdim unë jam takuar me Vilsonin, i cili më ka thënë se lexon shkrimtarë që janë të mëdhenj, janë koha. Edhe shkrimtarët tanë (thëniet e Vilsonit për mua..) mundohen që të shkruajnë, por nuk ja arrijnë dot, nuk kanë liri veprimi. Nuk shkruhet ngjarja ashtu siç është realiteti, pasi e tillë është politika e vendit tonë, dhe duhet që t'ia përshtatim politikës. Unë i kam bërë pyetje se si i shkruajnë librat tanë. Ky më thoshte se ato nuk pasqyrojnë realitetin, pasi ato i përshtaten politikës së vendit tonë, ndërsa në vendet kapitaliste revizioniste ka liri veprimi, aty mund të shkruash si të duash, të lexosh çfarë të duash... Ndërsa këtu tek ne ndodh e kundërta...

Më vonë jam takuar në Prrenjas, kemi shkuar që të pimë një kafe tek klubi, më ka thënë që të shkoja nga dhoma e tij, i kam thënë se do të vete. E kishte dhomën në katin e pestë. Atje kishte disa libra. I kam thënë se cilat mund të më jepte për të lexuar, ai më ka thënë që të marr librin "Viti 93", i cili është shumë i mirë. E kam marrë këtë libër, e kam lexuar. Pastaj mora librin dhe ia çova. Më ka pyeturnëse e kisha lexuar, i thashë se po. Më pyeti se si më ishte dukur. Më tha se po aty në fund, ai Simon Dani, megjithëse e kishte bërë bir për shpirt Govenin, dënimin ia dha me vdekje, dhe në një gijotinë ai vrau veten me pistoletë. Merre me mend se çfarë ligji i fortë ishte në atë kohë. Unë nuk dija qëllimin se përse ma tha ky në këtë kohë.

Pas disa ditësh unë e kam takuar në Përrenjas, i cili ishte me gjithë gruan. Unë aty kam bërë disa fjalë me gruan e tij, po ashtu dhe Vilsoni kishte disa probleme me të.

Më vonë Vilsoni ka shkuar në kooperativë dhe unë edhe i kam shkruar ndonjë copë letër, të cilën ia kam dërguar. Në këtë letër unë i kam thënë se ti nuk je ndonjë njeri me karakter deveje, këtu e kisha fjalën për grindjet që kishte ky....

Më vonë është martuar, mua më kishte premtuar për të më dhënë disa libra. Një herë më ka rënë rruga, kam shkuar në shtëpinë e tij. Në fillim kam hyrë në një dhomë të pamobiluar mirë. Pasi kemi pirë kafe në darkë, më ka çuar në një dhomë të mobiluar mirë. Nuk di se përse ma bënë këtë ndryshim, pasi në dhomën tjetër që kam shkuar, kishte kolltukë etj...

Thëniet e të pandehurit Vilson Blloshmi

Hetuesi:- Na thoni i pandehuri Vilson Blloshmi, a e njihni personin që keni përpara dhe çfarë keni për të?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Personin që kam përpara, unë e njoh; është S.H. Thëniet e tij i dëgjova, por nuk pranoj asgjë.

Sa thashë më sipër i lexoj e i nënshkruaj.

I pandehuri Vilson Blloshmi (refuzon firmën)Hetuesi L. Kondili(Firma)

Sqarim i Blloshmit për refuzimin firmës

Referuar dosjes hetimore të poetit Blloshmi, të cilësuar si "armik" nën akuzën e agjitacion-propagandës, konfirmohet se në asnjë rast ai nuk ka pranuar "veprimtarinë armiqësore". Edhe në ballafaqimin me dëshminë e mësipërme, ai ka refuzuar të firmosë, duke shpjeguar me shkrim dore: Refuzoj firmën sepse fjalët "Unë nuk dua të flas", s'i pranoj. (Në fund firma e Vilson Blloshmit)

Ballafaqim me tjetër dëshmitar

Sot më datë 16.10.1976, unë L. Kondili, hetues i Degës së Punëve të Brendshme Librazhd, duke parë kontradiktat qëekzistojnë ndërmjet thënieve të të pandehurit Vilson Blloshmi e dëshmitarit H.B., në lidhje me çështjen e dosjes që bën fjalë për agjitacion e propagandë, me qëllim që të sheshoj kontradiktat mes tyre, që të eliminoj thëniet që nuk janë të vërteta, vendosa të bëj ballafaqimin ndërmjet tyre.

Hetuesi:- Hetuesi:- Na thoni ju dëshmitar, a e njihni personin që keni përpara dhe çfarë keni për të thënë?

Dëshmitari: - Personin që kam përpara, e njoh, është Vilson Blloshmi me të cilin unë jam njohur që në vitin 1873. Me të unë nuk kam pasur asnjë grindje. Në këtë vit unë kam qenë me makinë në Stravaj, aty ngarkoja gurë me makinë. Ndërmjet punëtorëve të tjerë unë kisha punëtor të ngarkimit të makinës dhe Vilsonin. Gjatë kohës që ngarkonin makinën, unë kisha në dorë një libër, "Bankieri", duke e lexuar. Është afruar Vilsoni atydhe e pa librin. Më tha se qenke duke lexuar Bankierin, bën fjalë për Vults Palmerin. Meqenëse më tha kështu, unë nuk e pyeta më gjatë. Unë kuptova se ky do ta kishte lexuar.

Më vonë unë kam vazhduar punën përsëri këtu. Një ditë Vilsoni kishte në dorë një libër me kopertinë të trashë. E pyeta së në ç'gjuhë ishte ai libër. Vilsoni më tha se e kishte në gjuhën frëngjishte. Në kopertinë ky kishte një fotografi femre të zhveshur e cila i kishte duart të futura në organet seksuale. Këtë e kemi parë të gjithë shokët që ishin aty. Vilsoni lexonte disa shprehje nga këto që kishte libri në gjuhën frënge dhe na i thoshte, po se çfarë na ka lexuar konkretisht, mua nuk më kujtohen. Kështu vazhdonim të punonim dhe ne njiheshim më mirë dhe më afër. E kemi afruar njeri-tjetrin dhe kemi bërë biseda të mëvonshme.

Më vonë unë kam vazhduar bisedën me Vilsonini cili më fliste për letërsinë, më thoshte se ky shkrimtar është i madh, nxirrte Balzakun, V.Hygonë etj...

Përgjigjet e të pandehurit Vilson Blloshmi

Hetuesi:- Na thoni i pandehuri Vilson Blloshmi, a e njihni personin që keni përpara dhe çfarë keni për të?

I akuzuari Vilson Blloshmi:- Personin që kam përpara e njoh, është H.B., me të cilin pasi e kam njohur, nuk kemi shkuar keq. Thëniet e tij i dëgjova dhe pranoj se unë kam qenë bashkë me të në punë. Ky ka qenë shofer dhe unë kam qenë punëtor. Po ashtu, është e vërtetë se H., ka ardhur në shtëpinë time. Bile këtë e kam kthyer unë, këtë natë që të rrimë tek unë.

Ato që thotë se i kam thënë unë, nuk i pranoj. Nuk di se përse flet kështu, por me këtë, është e vërtetë se unë kam pasur shoqëri, nganjëherë dhe jemi grindur.

Përsa thashë, pasi i lexoj, i firmos.

I pandehuri Vilson Blloshmi(Firma)Hetuesi L. Kondili(Firma)

(Vijon)

[Michaela]

o rapsoul cka te duhet ty qe flet per ish qytetaret e qytetit tim???

Ne nder te tyre dy shkollat 8-vjecare te qytetit te Librazhdit kane marr emrin e tyre "Genc Leka""Vilson Blloshmi" te kjo e fundit kam mbaruar une shkollen

[RaPSouL]

Gjyqi i poetëve. Leka e Blloshmi, "armiq" si Lubonja e Paçrami

Nr. 12


"Provë" për "armiqësinë" e Vilson Blloshmit

Veprimtaria "armiqësore" në ditarin e poetit



16 mars: - Unë takova në Qukës miq... Unë shëtita me... mbi hekurudhë, deri tek urat... Unë prita për disa gjëra në xhami shokun tim... Natë...



17 mars:- Elbasan... Gjithnjë e njëjta gjë. Unë pashë "Gronues", film franko-anglez.



19 mars: - Kthimi në shtëpi... Shpesh e urrejmë, se e duam nga mëshira...



22 mars:- Unë isha në Qukës. Unë udhëtova me "atë", deri tek Tre Urat.



3 prill- Librazhd. Raport mjekësor për nëntokë (shkruar në shqip). Unë e di tani atë, se njeriu fiton kur humbet! (Frëngjisht).



7 prill:- Stravaj. Shkëputje komplet. Sheherezade. Të kthesh Hygonë në ndonjë gjuhë, d.m.th., ta kthesh atë përmbys! (shqip).

9 prill:- Unë fillova punë në galerinë e Minierës së Përrenjasit. .............................(V) Për mungesë fjale, më sipër janë vënë pika...

12 prill:- Turni i dytë në barkun e tokës. Jetojmë se nuk mund të vdesësh. Vdes se nuk mund të jetosh.

15 prill:- Turni i parë. Nganjëherë njerëzit mbajnë mbi vete emra false njerëzish!

21 prill:- Tiranë. Unë lexova disa pjesë të "Divina Comidin" (Komedia Hyjnore) e Dante Aligierit.

22 prill:- U ktheva në shtëpi. Natë. Të gjithë flenë; dhe të vdekurit, dhe varret dhe...

23 prill:- Në punë, turni i dytë. Unë lexova Teofil Gëte. Faqe të mrekullueshme.

24 prill:- Pasnesër mbi shpinën time do të jenë 26 vjet. Kjo ditë nuk do të festohet nga unë, as tani, as kurrë. Humnera të gëlltit. Jetë, ditë të tmerrshme...

28 prill:- Ka njerëz të cilët janë si hija ime. Ata nuk më ndjekin, veçse në ditët me diell.

16 maj:- Dhe dashuria e përjetshme zgjati tre ditë...................

17 maj:- Nga erdhi ky njeri?... Ai iku në një botë tjetër dhe doli këtej...

26 maj:- Me atë. Shëtitje e mrekullueshme në pyll. Ditë lumturie e vërtetë. Në mbrëmje unë jam i sëmurë... Temperatura 39 gradë.

27 maj:- ...Sëmurë. Ethe të tmerrshme, 39.8 gradë. Tri ditë qetësi...

28 maj:- I sëmurë akoma. Në shtëpi. Ditë e bukur. Asgjë e madhe. Jetë për të jetuar...

29 maj:- U ktheva në punë. Prapë pushime mjekësore...

30 maj:- Turni i dytë. Unë fillova punën. Ladi, vëllai i madh, erdhi në dhomën time dhe ne diskutuam për literaturë...

6 qershor:- Në qoshe të një fushe me grurë, mesditë... Diell, dashuri, ëndrra, jetë e gjallë, ëndrra të gëzueshme. Me Edin.

8 qershor:- Vajzë e vogël me sy blu/ Më jep mua dashurinë tënde/ Vajzë e vogël me sy blu/ Ti je e bukur si dita. (Nga një këngë franceze).

13 qershor:- Ajo shkoi në shtëpi. Stefan Cvaik. Letra e një të panjohure. Unë shkova nga shtëpia.

20 qershor:- Zbor. Breg-Plep. Më kujtohet koha e shkuar që unë nuk e di tani...

21 qershor:- Punë... Vargje të bukura, shkruar nga unë, lexuar për mikun tim Genc...

22 qershor:- Shëtitje në pyll................!!!????!!!!??????

23 qershor:- Punë e zgjim me mua, miku i dashur. Ne pimë verë në Breg-Plep.

24 qershor:- Punë e shëtitje në Giovamë me Gencin.

25 qershor:- Ne folëm për muzikën...

26 qershor:- Gjithnjë bashkë, ditë e natë. Diskutime.

27 qershor:- "Ti ikën, ikën, dhe bie në një hon/ Ç'ke çdo ditë, çdo ditë të mungon......" (Shkrim, shkrim tjetër!)

28 qershor:- Pogradec. Qytet i bukur, liqeni. Unë e dua këtë liqen dhe në qoftë se është thënë, ai do të jetë shtrati im i përjetshëm.

29 qershor: - .................................................. ............................................

.................................................. ................................ Unë mendoj për ictyosames dhe rolin e tyre.

1 Korrik:- Unë u njoha me Li. Beth inteligjent dhe shpirt të pastër.

6 korrik:- Librazhd. Vetëm. Punë. Shpirt shumë i mërzitur (Frëngjisht). Ndarja fillon atje ku fillon bashkimi, ashtu siç fillon vdekja, atje ku fillon jeta (Shqip).

7 korrik:- Punë. Turni i parë. Me dy mësuese nga Tre Urat deri në Përrenjas. "Auxit"

8 korrik:- Ditë e bukur. Pyll. Fundi i "Auxietë". Ajo dhe unë, jemi ne që jemi. Uvertura e "Berberit të Seviljes".

15 korrik:- Turni i tretë. Pyll. Dashuri. Ajo Myrton e reja Ferentine.

23 korrik:- Unë isha në Tiranë.................!!!!!??????

27 korrik:- Zbor...........!!!

5 gusht:- Fundi i shërbimit ushtarak.

25 gusht:- Pyll. Të mira. Dashuri. Shqetësime. Ndarje.

Përkthyer materiali në bazë të origjinalit të kalendarit të Vilson Blloshmit:

Përkthyesi: Theofan Nishku

Librazhd më 15.07.1976

Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve, Vilson Blloshmi e Genci Leka, në këtë numër, po japim vazhdimin e procesverbalit origjinal të gjykimit e vendimit të dhënë në të, ku Blloshmi e Leka u dënuan me vdekje me pushkatim, ndërsa të cilësuarit bashkëpunëtorë, u dënuan me gjithsej 70 vite burg.



Është dita e fundit e gjykimit njëjavor të poetëve Blloshmi e Leka në Gjykatën e Librazhdit, përkatësisht 13 qershori 1978. Pretenca e prokurorit dhe diskutimet e porositura nga salla (gjashtë të tilla), i kanë lënë vendin vendimit të gjykatës. Ja pjesë në vazhdim nga vendimi i trupit gjykues, marrë te procesverbali origjinal i dosjes hetimore "Blloshmi-Leka" me Nr.48:



"Por zhvillimi i gjykimit vërtetoi se nga disa komunistë e kuadro në fshatin Bërzhitë, nuk është pasur parasysh sa e si duhet ky mësim i shokut Enver sepse ndryshe nuk ka se si shpjegohet ulja e vigjilencës revolucionare, indiferentizmi i theksuar, opinioni e korruptimit i tyre nga njerëzit e deklasuar, vendosja e personave me përbërje të keqe politike, në punë e detyra që kanë të bëjnë me administrimin e pasurisë së përbashkët. Në këtë sektor ishte krijuar një situatë e vështirë dhe opinioni shoqëror nuk qëndronte në lartësinë e duhur. Këtë gjendje e shfrytëzuan të pandehurit armiq e sabotatorë, Genci Leka, Vilson Blloshmi e Bedri Blloshmi, sepse ju krijua terren i përshtatshëm për të kryer veprimtari armiqësore për minimin dhe dobësimin e ekonomisë bujqësore të kooperativës në Bërzeshtë, si dhe të pandehurve të tjerë, R.Dashi, R.Çerri, R.Sula dhe A.Goçi, hajdutë e përvetësues që i kanë kryer një sërë përvetësimesh, sidomos në prodhimet bujqësore, e në veçanti në farat e mbjelljes. Pra, këta të pandehur kanë drejtuar veprimtarinë e tyre keqbërëse në dëm të pronës socialiste, e cila është baza e paprekshme e rendit socialist, burimi i mirëqenies së popullit dhe i fuqisë së Atdheut dhe ka mbrojtje të veçantë nga shteti, neni 17 i Kushtetutës së RPS të Shqipërisë.

Gjithashtu rezultoi se zbulimi, ndërprerja dhe asgjësimi i veprimtarisë së theksuar kriminale të të pandehurve armiq, sabotatorësh dhe hajdutësh, është rezultat jo i dëshirës së tyre por i forcës së shtetit tonë të Diktaturës së Proletariatit, i vigjilencës së lartë revolucionare dhe i mbështetjes së masave ta gjëra punonjëse që kanë ndihmuar në zbulimin e demaskimin e kësaj veprimtarie.




Gjatë gjykimit të çështjes, veprimtaria armiqësore e kriminale e secilit të pandehur u konkretizua si vijon:



I pandehuri Genci Leka, siç u përmend me lart, ka pasur predispozicion armiqësor të theksuar, prandaj ka ushqyer urrejtje të tërbuar kundër Parisë dhe Pushtetit Popullor. Qysh në vitet e Shkollës së Mesme Pedagogjike kur ka qenë nxënës e më vonë, kur ka dalë e punuar ai arsimtar për disa vjet, deri në vitin 1968, ai, mendimet dhe botëkuptimin e tij të huaj e ka manifestuar në disa shkrime që ka bërë në formë poezie, shkrimefkëto, me formë poezie, që nuk kanë pasur asgjë të përbashkët me frymën e shëndoshë revolucionare që ekziston në vendin tonë.

Por, në veçanti ai ka hyrë në rrugën kriminale, duke e shfaqur hapur urrejtjen e armiqësinë ndaj rendit tonë socialist qysh nga viti 1968, në formën e agjitacionit dhe propagandës kundër pushtetit popullor.




Këtë veprimtari kriminale e ka vazhduar e thelluar më tej, duke kryer dhe veprime që synonin të minonin ekonominë bujqësore të kooperativës Bërzeshtë, që nga muaji qershor i viti 1973 pra, që nga ky vit e deri në momentin e arrestimit të tij më 31.08.1976, ky i pandehur, agjitacionin dhe propagandën e tij e ka gërshetuar me veprimtari kriminale, armiqësore e sabotuese, drejtuar bazës ekonomike të vendit tonë.

Duke filluar nga viti 1968 i pandehuri Genci ka agjituar dhe propaganduar duke bërë thirrje për të minuar e dobësuar pushtetin popullor, ashtu dhe me anën e përgatitjes dhe përhapjes së shkrimeve me përmbajtje armiqësore.

Masat e marra nga Partia e Pushteti Popullor për revolucionarizimin e gjithë jetës së vendit mbas vitit 1966 i pandehuri Genci nuk e priti mirë. Prandaj dhe iu kundërvu atyre dhe mendimet armiqësore i pasqyroi në disa shkrime në formë poezish që bëri dhe i përhapi tek të tjerët, për të helmuar ndërgjegjen e tyre. Shkrime me përmbajtje të tilla janë, "Poezi pa titull", "Vjeshta", "Këngë për miqtë e parë", "Fillimi i pranverës", "Kjo rrugë", "Oxhaku", "Rrethi i hënës", "Harabelat", etj. Të gjitha këto, janë shkrime me frymë të theksuar armiqësore, ato janë me përmbajtje ideore të huaj, janë pesimiste. Në disa prej tyre, siç është ajo "Këngë për miqtë e parë", "Kjo rrugë", i thuret himn e ngrihet lart figura e tradhtarëve të popullit, armiqve dhe agjentëve në shërbim të vendeve të huaja, që kanë ardhur në vendin tonë si diversantë, midis të cilëve dhe i ati i tij, Bardho Leka, duke i cilësuar si njerëz që kanë parë shumë nga jeta dhe janë trima me fletë.



Këto shkrime e të tjera si këto, që i janë gjendur me rastin e kontrollit të banesës në shtëpi, ai i ka shkruar me frymë armiqësore, sepse shpreh pakënaqësi e urrejtje ndaj rendit tonë e pushtetit popullor dhe ëndërron të kaluarën, si dhe ndryshimin e situatës së vendit tonë, mbasi realitetin që ekziston në vendin tonë e konsideron të rëndë.

Por është fakt se këto shkrime me përmbajtje të huaj me frymën e realitetit tonë socialist, kur ua ka lexuar personave të ndryshëm, pjesa dërrmuese e tyre e ka hedhur poshtë me përbuzje. I vetmi person që ia ka pranuar si "shumë të mira", që "pasqyrojnë një realitet që ndodh" dhe që e ka frymëzuar dhe nxitur për të shkruar të tjera, është i pandehuri Vilson Blloshmi.

Gjithashtu, në biseda që ka bërë ai me persona të ndryshëm, ai ka shprehur armiqësi të theksuar kundër Pushtetit Popullor. Kështu, ai biseda me karakter të tillë ka zhvilluar sidomos me të pandehurin Vilson Blloshmi, me të cilin siç është shprehur vetë në hetuesi dhe në gjyq kanë qenë "shokë" sepse kanë përbërje të njëjtë klasore dhe të njëjtin botëkuptim armiqësor për realitetin e sotëm socialist që ekziston në vendin tonë. Biseda të tilla, gjithashtu, ka bërë me të pandehur D.Blloshmin, dëshmitarët D.Osmëria, E.Diko e persona të tjerë.




Në takimet e shpeshta dhe bisedat e shumat që ka bërë, sidomos me të pandehurin Vilson e D.Blloshmi, dëshmitari i është kundërvënë masave të marra nga Partia për revolucionarizimin e shkollës, për luftën kundër burokratizimit për luftën e klasave, për ngritjen e gruas në përgjegjësi dhe emancipimin e mëtejshëm të saj. Gjendjen ekonomike në vendin tonë e ka paraqitur në kundërshtim me realitetin, se "normat janë të larta e shpërblimet të ulëta, saqë mezi jetohet".

Figurën e të rinjve tanë të revolucionarë të edukuar nga Partia, ai është përpjekur për ta ulur e poshtëruar. Disa shfaqje të huaja e intime të mënyrës së jetesës e modës së huaj që u vunë re tek-tuk tek ndonjë i ri, para viteve 1973, që ishin pasojë e veprimtarisë së grupit të armiqve në ideologji, F.Paçrami e T.Lubonja, i ka përgjithësuar tek e gjithë rinia në bisedat që ka bërë.

Po kështu, masat e marra nga Partia e Pushteti Popullor kundër grupeve të armiqve në ideologji, F.Paçrami e T.Lubonja dhe armiqve në Ushtri, B.Ballukut, P.Dumes, Hito Çakos, nuk i kanë pritur mirë. Ka simpatizuar këta armiq dhe ka shprehur keqardhje për zbulimin e asgjësimin e veprimtarisë së këtyre grupeve.

Ka dëshiruar ndryshimin e situatës në vendin tonë, d.m.th., rrëzimin e pushtetit popullor dhe këtë ndryshim e priste nga veprimet e armiqve e tradhtarëve të brendshëm. Ja si ka pohuar në hetuesi dhe seancë gjyqësore ky i pandehur. "Me Demirin dhe Vilsonin kam biseduar edhe lidhur me goditjen e grupit të tradhtarëve F.Paçrami e T.Lubonja, në fushën e ideologjisë. Këta të dy i simpatizoja për veprimtarinë e tyre, që në letërsi dhe ne art, në vitet e fundit fryn një erë e re, era e liberalizimit, e futjes së rrymave të reja që u pasqyruan në veprat e ndryshme, si të Fadilit dhe të autorëve të tjerë apo Festivali i 11-të është vepër e Todi Lubonjës dhe më tej vazhdon: "Simpatinë për ta (F.Paçrami e T.Lubonja) e kam shprehur dhe në veprat e mia letrare që kam bërë, të cilat kanë pasur përmbajtje të rrymave të reja letrare". "Kur mësova goditjen e tyre, mua më erdhi keq...".




Lidhur me grupin e armiqve në Ushtri, i pandehuri ka pohuar: "Në bisedën që kanë bërë me Demir Blloshmin, në Gusht 1974, ku mësova për goditjen e grupit të armiqve në Ushtri, B.Balluku me shokë, i thashë se po të kishte fituar ky grup, do të kishte bërë të mundur të ndryshonte situata në Shqipëri në favorin tonë, e ne do të kishim të gjitha të mirat që nuk i kemi sot, sepse pushteti do të ishte i joni, por ç'e do që nuk fitoi".

Siç shihet i pandehuri Genci në bisedat e tij që ka bërë, ka prekur të gjitha sferat e veprimtarisë së pushtetit popullor. Ato kanë përmbajtje të theksuar armiqësore e janë bërë me qëllim për të minuar e dobësuar pushtetin popullor. Vepra e kryer formon krimin e parashikuar nga neni 73/1 i Kodit Penal".

(Vijon)

[RaPSouL]

Ja si drejtonin “grupin armiqësor” poetët Leka e Blloshmi

Kujton poeti Ylber Merdani

Ja si e hoqën nga arsimi Genc Lekën

Fund korriku 1960. Seksioni i Arsimit Librazhd bënte Mbledhjen Plenare me arsimtarët e rrethit. Unë dhe motra ime, Beatriçja, e kishim vitin e dytë në Zdrajsh të Çermenikës. Në mbarim të mbledhjes, më afrohet mësuesi Rrahman Gjorga dhe më prezanton me Genci Lekën: “Është mësuesi ri dhe e kanë emëruar në Zdrajsh Katund”. I dhashë dorën Gencit, duke u prezantuar: “Ylber Merdani, mësues në Zdrajsh Katund!”.

Unë dhe motra, ishim të parët mësues korçarë që vinim në Çermenikë. I ftoj për një kafe tek klubi i “Buqes” dhe kur konstatova hezitimin e Gencit, duke bërë humor i thashë: “Mos u tremb, se do i paguaj unë kafetë!”. E qeshura e Gencit më la një përshtypje të ëmbël. U bëmë shokë që në kafenë e parë dhe kjo shoqëri u kthye në miqësi familjare.

Megjithëse e emëruan në Zdrajsh, kur doli kuadri i dytë, e çuan në shkollën 7-vjeçare të Gur-Gegës (Orenjë), shumë më larg, ndërsa unë vazhdoja në Zdrajsh Katund. Takoheshim çdo fundjavë nëse nuk shkonim në shtëpi, megjithëse në Korçë shkoja një herë në dy muaj. Zakonisht, vinte ai tek unë në Zdrajsh. Më pas, ai erdhi në Zdrajsh Katund me bashkëshorten e tij.

Pasioni i përbashkët për poezinë, në veçanti për poetët e vargut klasik, na lidhi aq ngushtë me njëri-tjetrin. Nëse unë deklamoja dy vargje të Lasgushit, “Vështroni si shket sipër valash, e tundet anija me nge`”, Genci, aty për aty, do plotësonte: “Me krisma e prush prej stërkalash, mbi të shkreptin një rrufe”. Kështu, vazhdonim me Ali Asllanin apo Fishtën, me poetët e huaj, Eseninin, Isakovski apo Bërns...

Nuk mund të harroj ndodhinë me Jonuz K., një katundar që nuk donte të futej në kooperativën e Zdrajshit. Ishte mesi i dimrit dhe megjithëse kish fëmijë të vegjël, partiakët dhe pushtetarët vendas i kishin vënë kusht që të hynte në kooperativë, ndryshe nuk e ndihmonin. Genci më erdhi në mbrëmje vonë dhe më kërkoi një autorizim për mua e për motrën, në emër të Jonuz K., që të merrte racionin tonë të grurit në qytet. Po kështu i dha edhe autorizimin e tij dhe të gruas së tij, Zhulit. Jonuzi fisnik ju thoshte fëmijëve të tij të vegjël: “Ja shpëtimtari juaj, mos e harroni”, dhe tregoi Gencin.

Sinqeriteti i Gencit shkonte deri në naivitet. Ai kujtonte se të gjithë njerëzit kishin shpirtin e tij. Unë shpesh i thosha se në aspektin e kurtheve që ka jeta, mëso nga unë, kurse ti je profesori im për poezinë! Nga ajo kohë, ruaj nga Genci disa strofa poezish të pabotuara.

Dorëshkrimet i firmoste me pseudonimin “Lankomeliku” që ishte ndërrimi i vendit të rrokjeve të fjalës “Melankoliku”.

Por poeti i talentuar Genc Leka, si një intelektual me “cen” në biografi, kishte kohë që ndiqej nga Sigurimi e masa e parë, ishte heqja nga arsimi e dërgimi punëtor. Ai dhe shokët e tij të ngushtë e përjetuam dhimbshëm këtë fakt (pa ditur se tragjedia ishte pranë), por pa mundur ta ndihmonim.

Gjatë hetuesisë time (u arrestova në vitin 1969) hetuesi më shqepi në dru dhe për shkak se nuk pranoja akuzën e bashkëpunimit dikur me poetin e pushkatuar, Genc Leka.

…Ishte mesi i vitit 1976 kur në burg, i burgosuri Hysni Palla, kushëri i nënës së Gencit, më thotë se Gencin e kanë arrestuar. Më pikoi në zemër. U lirova në vitin 1977 dhe për çudi, internohem në Shtyllë të Vithkuqit. Data e internimit, 17 Korrik 1977. Më pas u informova se po atë ditë ishte pushkatuar dhe shoku im, Genci Leka.

Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve Vilson Blloshmi e Genci Leka, në këtë numër, po japim vazhdimin e procesverbalit origjinal të gjykimit e vendimit të dhënë në të, pjesë të vendimit ku jepet mënyra se si poetët Leka e Blloshmi drejtonin “Grupin armiqësor”


Vendimi që lexohej nga kryetari i trupit gjykues, me një “mal” argumentesh për poetët “armiq” e bashkëpunëtorët e tyre, nuk kishte të sosur atë mesditë të 13 qershorit 1978. Ja vazhdim i këtij vendimi, shkëputur nga dosja Nr.48 “Blloshmi-Leka”:

“I pandehur Vilson Blloshmi, veprimtarinë kryesore kundër pushtetit popullor e ka filluar në formën e agjitacionit dhe propagandës, me anë të thirrjeve që ju ka bërë disa personave për të dobësuar dhe minuar pushtetin popullor, si dhe me anën të përgatitjes së mjaft shkrimeve të përhapura tek persona të ndryshëm, me përmbajtje thellësisht armiqësore. Këtë veprimtari që formon krimin e parashikuar nga neni 73/1 i Kodit Penal, ai e ka filluar qysh në vitin 1966, kur ishte nxënës në Shkollën Pedagogjike të Elbasanit, dhe e ka vazhduar e thelluar më tej, duke e gërshetuar edhe me kryerjen e veprimeve të tjera kriminale të drejtuara kundër bazës ekonomike të rendit tonë socialist, për minimin e saj, d.m.th., për sabotimin, të parashikuar nga neni 72 i Kodit Penal.

I pandehur Vilson Blloshmi, ashtu si dhe i pandehuri Genci Leka, ka ushqyer urrejtje të tërbua kundër pushtetit popullor e rendit tonë socialist. Ai ka lidhje fisnie me të pandehurin Genci, sepse atin e këtij të fundit d.m.th., armikun e popullit, tradhtarin B.Leka e ka dajë. Por ajo që lidhte dhe afronte më shumë këta të pandehur ishte përbërja e tyre klasore e njëjtë që u përmend më lart, prandaj edhe kanë mendime të njëjta dhe kanë bashkëbiseduar veprimtarinë kriminale, kundër Partisë e Pushtetit Popullor.

Në bisedat që ky i pandehur ka bërë me persona të ndryshëm, si me S.Hykën, H.Bardhoshin, E.Dikën, A.Lepenicën, F.Blloshmin dhe të të pandehurit Genci Leka dhe D.Blloshimi, ai dhe me shkrimet, përkthimet që ka bërë nga gjuhë të huaja dhe literaturat jashtë qarkullimit që ka përhapur tek të tjerët, ka bërë thirrje për minimin e dobësimin e pushtetit popullor të regjimit tonë socialist.

Ka shkruar mjaft poezi që janë në kundërshtim të hapur me realitetin tonë dhe me frymë të theksuar armiqësore, siç janë “Sahara”, “Një ankth i llahtarshëm”, “Dhe Koha shkon”, “Jehonë vjeshte”, “Nëse nuk munda brengës t’i bëj ballë”, “Poezi pa titull” etj. Veç këtyre, ka mbajtur në shtëpi, lexuar e përhapur librat jashtë qarkullimit, si “Njerëz të rinj e tokë e lashtë” të Bilal Xhaferrit, i arratisur jashtë, librat fetarë “Thelbi i qëllimit, udha e shpëtimit”, “Muhamedi, profeti ynë”. Ka bërë përkthime nga autorë të huaj dekadentë e reaksionarë. Kështu, ka lexuar e përkthyer pjesë nga shkrimtarët dekadentë në gjuhën frëngjishte, si Shatobriani, Le Martini, Rembo, Bodler, Syli Predan etj., etj. Gjithashtu, ka nxjerrë nga autorë të huaj dekadentë e ka përkthyer fragmente të shkëputura ose vjersha të shkruara në shtatë blloqe shënimesh, si dhe ka mbajtur shënime në një bllok në formë kalendarike në gjuhën frëngjisht, pa përmendur këtu dy thasë me libra jashtë qarkullimit e me shënime armiqësore, që mundi t’i zhdukë gjatë kontrollit të banesës që iu bë.

Siç u tha edhe më lart, në të gjitha këto shkrime, shënime e përkthime të përgatitura nga ky i pandehur përshkruhen fund e krye, në pjesën më të madhe, nga përmbajtja reaksionare ndaj realitetit të sotëm socialist të vendit tonë, i kundërvihen atij.

Në këto materiale të shkruara ose të përkthyera, ai është munduar të helmojë ndërgjegjen e personave të ndryshëm me të cilët ka biseduar, kurse me të pandehurit, Genci Leka e D.Blloshmi, ka pasur qëllim që t’i nxitë, stimulojë e frymëzojë më tej ata, për t’u thelluar në veprimtarinë kriminale e sabotuese. Dhe me këta dy të pandehur ia ka arritur qëllimit.

Si nga përmbajtja e këtyre shkrimeve e shënimeve që ka pasur, dhe akt-ekspertimet letrare të ekspertëve kompetentë, del se ata janë me frymë thellësisht armiqësore. Disa të tjera kanë përmbajtje nihiliste, pesimiste, flasin për mërzitjen, për vdekjen, mohojnë jetën, kuptimin e punës së dobishme etj. Pra i bëhet jehonë çdo gjëje të shëmtuar, negative, regresive me këto shkrime e shënime.

Ja se çfarë thuhet në disa nga këto shkrime: “S’ka asgjë më të vërtetë të bukur, përveç asaj që nuk shërben për asgjë. Gjithçka është e dobishme, është e shëmtuar” ose “koha shkon dhe koha ikën/ dhe ne “ecim”/ dhe qeshim kur qan jeta/ dhe kur qesh varri vdesim”. Por dispozicioni i madh i këtij të penduari për t’i ngritur e bërë jehonë çdo gjëje të huaj e negative, del edhe nga një fakt tjetër, sepse edhe kur ka lexuar shkrimtarë të huaj përparimtarë, si Shekspirin, Hygonë, Gorkin etj., ka gërmuar e ka nxjerrë aty pjesët që janë më negative, ose ka lexuar edhe veprat e tyre me përmbajtje jo të shëndoshë, të cilat edhe këta autorë i kanë mohuar në shkrimet e mëvonshme. Kështu p.sh., nga Gorki ka nxjerrë citatin “nuk ka njeri që të jetë egoist më i madh se i sëmuri”. Nga poeti ynë i Rilindjes, Naim Frashëri, ka marrë citatin: “Mos u bëj mjaltë se të hanë mizat” e shumë të tjera si këto, me të cilat janë mbushur plot blloqe e kalendarë, të cilat i shërbenin si ushqim i ideologjisë së tij, si dhe për të infektuar personat e tjerë të cilëve ua lexonte.

Për më tepër, në mjaft shkrime e shënime të tjera të përgatitura nga i pandehuri pasqyrohet urrejtja dhe ligësia e tërbuar e tij që ushqen ndaj realitetit tonë socialist dhe fitoreve të mëdha që janë arritur në vendin tonë nën udhëheqjen e Partisë, siç është poezia “Sahara” me të cilën ai bën aluzion për vendin tonë, se “ka ngelur pa miq e pa shokë”… Pra, e konsideron vendin tonë të “izoluar”, pa miq, “shkretëtirë”. Është e qartë se realiteti ynë i mrekullueshëm flet për të kundërtën. Ne kemi plot miq, partitë Marksiste-Leniniste dhe popujt përparimtarë të botës. Vendi ynë gëzon një autoritet dhe prestigj të lartë, që çdo ditë po ngrihet e po shkon më tej. Për këtë flet më mirë jehona që kanë bërë punimet e materialeve të Kongresit të 7-të të PPSH, në shumë vende të botës etj.

I pandehuri Vilson, si armik i tërbuar, ka ëndërruar e shpresuar për ndryshimin e situatës në vendin tonë; d.m.th., për përmbysjen e pushtetit popullor. Jetën ekonomike, politike e shoqërore, në bisedat që ka zhvilluar e nxjerrë në kundërshtim të hapur me realitetin e gjërave. Se, sipas tij, gjoja jeta është e rëndë, normat (në kooperativë) të larta, shpërblimet të ulëta e nuk mund të përballohet jetesa. Përmbysjen e pushtetit popullor ai e ka pritur nga ndërhyrja e imperialistëve amerikanë dhe revizionistët sovjetikë.

Ka lavdëruar e ngritur lart, rendin politik shoqëror të Jugosllavisë e të vendeve të tjera kapitaliste, se atje jetohet më mirë, me liri veprimi e mendimi, kurse tek ne, sipas të pandehurit, njerëzit nuk janë të lirë të veprojnë si të duan.

Fajësia e tij për krimin e agjitacionit e të propagandës, megjithëse u përpoq ta mohojë, u vërtetua me provat materiale (shkrimet, përkthimet e shënimet), me dëshmitë e dëshmitarëve të përmendur më lart, si dhe me atribuimet e të pandehurve, Genci Leka dhe Vilson Blloshmi.

I pandehuri D.Blloshmi, njeri me mbeturina të së kaluarës, egoist dhe llafazan, i prirë nga interesi personal, fillimisht ka përvetësuar pasurinë socialiste, në bashkëpunim me të pandehurin A.Goçi, R.Dashi e persona të tjerë, që nga viti 1971. I prirë nga ndjenja për të përfituar nga shoqëria sa më shumë e të rrisë të ardhurat jo me djersë, ka kryer disa përvetësime në vitet 1971 dhe 1972, me të pandehurin A.Goçi; dhe ky person, me të njëjtat dobësi të karakterit, është përpjekur të zhvatë nga shoqëria. Kështu, në këto vite, ata kanë përvetësuar gëlqere dhe lëndë ndërtimi, që prodhonin për kooperativën bujqësore, duke e shitur me lekë në dorë e të hollat i përdornin për nevojat e tyre. Me kalimin e kohës, veprimtaria kriminale në dëm të pronës bujqësore është zgjeruar gradualisht; po kështu, edhe numri i personave që kanë marr pjesë në këtë veprimtari, është shtuar.

Veprimtaria kriminale e të pandehurit D.Blloshmi, bashkë me persona të tjerë, është shtrirë në aktivitete të tjera të kooperativës bujqësore. Ai dhe personat e tjerë filluan të përvetësonin produkte bujqësore si grurë, misër, fasule etj. Dhe, nga ana tjetër, gradualisht filluan të bashkëpunonin edhe me personat e tjerë në përvetësimet që kryenin, si me të pandehurin R.Çerri, B.Blloshmi, R.Sula, M.Çerri etj.

Përvetësimet u zgjeruan e u shtrinë sidomos në produktet bujqësore, e në veçanti në farën që destinohej për mbjellje si grurë, misër, fasule etj.

Të korruptuarit, nga përvetësimet e paligjshme që po siguronin me anë të vjedhjeve, si i pandehuri Demir e Bedri Blloshmi, R.Çerri, R.Sula, humbën çdo ndjenjë dashurie për punën e pronën socialiste dhe një pjesë e tyre, siç janë dy të parët, u thelluan më tej në veprimtarinë kriminale, duke arritur deri aty sa të kalojnë në veprimtari armiqësore, për të minuar bazën ekonomike të rendit tonë socialist dhe predikojnë e dëshirojnë përmbysjen e rendit socialist.

Këtë situatë të krijuar në kooperativën bujqësore të Bërzeshtës e në veçanti në Sektorin e Tretë, e nuhatën dy armiqtë e tërbuar të Partisë e Pushtetit Popullor, për të thelluar e avancuar më tej veprimtarinë kriminale në përvetësimet që kryheshin nga të pandehurit e tjerë, për të minuar ekonominë bujqësore të kësaj kooperative, për të dobësuar pushtetin popullor, domethënë, për të sabotuar.

(Vijon)

[RaPSouL]

Si i rekrutonin bashkëpunëtorët poetët "armiq" Leka e Blloshmi

Arkivat dhe dëshmitë

Poetët në sallën e gjyqit


"Gjyqi vazhdoi gjashtë ditë. Seanca e parëparaqiti përbërjen e trupit gjykues. Seancën e drejton jo kryetarja e gjykatës, por gjykatësi S. Sulçe. Pranë tij është dhe një gjykatës nga Tirana. Asnjë nga të afërmit e të akuzuarve nuk ishin lejuar të vinin në sallën e kinemasë. Në sallë janë aparatçikët e administratës së rrethit, hetues, nxënës, mësues, ushtarakë, njerëz të zgjedhur nga Bërzeshta, vendlindja e të akuzuarve dhe nga gjithë krahinat e tjera të rrethit Librazhd.

Menjëherë pas njoftimit të atyre që do ta drejtojnë këtë gjyq, e marrin fjalën njerëzit e përgatitur nga salla. Lexojnë në letër ato që u janë thënë. I pari flet një mësues nga Bërzeshta. Nuk e duam të birin e Bardho Lekës. Nuk duam të na ngjallet edhe një herë mbi kalë të bardhë Bardho Leka... pastaj një nxënëse e gjimnazit, një oficer i kufirit, një kryetar kooperative... Retorikë, sharje, kërcënime, betime e premtime para partisë dhe udhëheqësit të madh. Fjalë nga ato që të ngrijnë gjakun. Gjyqi do t'u merrte jetën dy të rinjve, por këta që janë në sallë, duke u bërë pjesëmarrës në këtë vrasje, do ta mbronin më pas vendimin që do të jepte ky gjyq.

Fjala e prokurorit është një fjalim politik. Të pandehurit nuk e pranojnë akuzën. Seanca mbyllet për t'u hapur prapë mbasdite.



Në qelinë e Gencit hyn kryehetuesi S. Caka. Dëgjohen të bërtitua. Fjalë të vrazhdëta dhe me zë të lartë. Pastaj me zë më të ulët.

Pasdite Genc Leka do ta pranojë akuzën: kemi bërë sabotim ekonomik, kemi qenë grup sabotator...Nuk dihet çfarë kanë bërë me Gencin, ç'i kanë premtuar atij. Ajo që nuk ndodhi në kaq muaj hetuesi, kur i rrihnin, i linin pa gjumë, i masakronin, u thyenin gishtërinjtë e dorës me thundrën e këpucës, ndodhi tani...

Akuzat për sabotimin ekonomik ishin të tilla: "U keni thënë njerëzve mos punoni", "Ky shtet po u shfrytëzon", "Popunoni shumë dhe nuk po merrni asgjë" etj... Nga kjo propagandë në fshat janë kalbur patatet, është kalbur misri. Kjo se njerëzit i dëgjonin këshillat e Gencit dhe të Vilsonit. Ata janë të demoralizuar nga falët e tyre. I kanë nxitur për të dëmtuar ekonominë. Është groposur nitrati, në vend që t'i hidhej grurit. Është flakur në Shkumbin plehu superfosfatik etj.Fara e grurit është trajtuar me helme më shumë se sa nevoitej që të sterilizohej...

...Vilsoni me krahun e majtë të varur, si të tharë, që e merrte me dorën tjetër për ta vënë mbi gjunjë, u qëndroi akuzave. Nuk i pranoi. I dolën dëshmitarë gjithë turp e djersë disa nga mësuesit e fshatit...



Një infermiere e internuar në ndërmarrjen pyjore flet për librat e ndaluar që i kërkonte Vilsoni. Një shofer, që nuk kishte lexuar kurrë libra, thotë se Vilsoni i ka dhënë libra me gra lakuriqe.

Pastaj ai gjykatësi nga Tirana do të flasë për vjershat dhe përkthimet e Vilsonit. Prokurori vë në dukje se në bibliotekën e tij me mbi 700 libra, nuk kishte asnjë vepër të Enver Hoxhës, por kishte gjithë farë "plehrash të borgjezisë e të reaksionit" si Lamartin, Shatobrian, Bodler etj. Seancat me vjershat e përkthimet ishin më të gjatat. Lexoheshin disa herë ekspertizat e ardhura nga Tirana. Pastaj gjykatësi i Tiranës i pyeste një për një për vargjet. Për përkthimet nga Bodleri, Remboja dhe S. Prydhomi. Me këto dilnin në përfundim se këta kanë patur në kokë dhe kanë shprehur në letër mendime armiqësore. Dhe si armiq dhe me të tilla mendime armiqësore, i kanë bërë edhe sabotimet për ta dëmtuar pushtetin popullor.."



Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, edhe në këtë numër, po japim vazhdimin e procesverbalit origjinal të gjykimit e vendimit të dhënë në të, për poetët Blloshmi e Leka, mënyrën se si këta rekrutonin pjesëtarët e "grupit armiqësor" në veprimtarinë kriminale.

-----------------------------------------------------------------------------


Në funksion të "dënimit të merituar" për dy poetët dhe bashkëpunëtorët e tyre në "veprimtarinë armiqësore", në akuzë dhe argumentimin e vendimit të pritshëm, siç del nga dosja gjyqësore, është formuluar dhe kërkohet përgjegjësia për akuzën e "sabotimit ekonomik" në dëm të ekonomisë së përbashkët e pushtetit popullor. Në përligje të akuzës së mësipërme, siç do të shohim në pjesët në vazhdim të procesverbalit origjinal, janë dhe një sërë të akuzuesish e bashkëpunëtorësh, për të cilët jepet në detaje mënyra e realizimit të "sabotimit ekonomik", futja në lidhje me njeri-tjetrin, mënyra e komunikimit dhe marrjes së udhëzimeve nga të cilësuarit si krerë të "Grupit armiqësor të Bërzeshtës". Gencit e Vilsonit.

Ja vazhdimi i dokumentit të mësipërm:

"Aty nga mezi i vitit 1973, secili nga këta dy të pandehur vihen në dijeni për grupin e personave që kryente përvetësime në këtë kooperativë bujqësore, nga i pandehuri D. Blloshmi. Ky i pandehur, i cili ishte martuar me të motrën e të pandehurit Genci, pasi ishte zhytur thellë në veprimet e përvetësimeve në dëm të kooperativës bujqësore, në muajin qershor të vitit 1973 shkon në shtëpinë e këtij të fundit për t'u këshilluar se si të vepronte.

I pandehuri D. Blloshmi e vuri në dijeni se në sektorin e Bërzeshtës ishte në aktivitet e kryente vjedhje një rrjet i tërë personash, kush ishin ata, si dhe forcat e mënyrat me të cilat i kryenin vjedhjet. I pandehuri Genci, menjëherë e shfrytëzon këtë për qëllimet e tij të errëta ndaj pushtetit popullor. Ai, menjëherë vihet në krye të këtij grupi vjedhësish, duke e drejtuar me anë të të pandehurit D. Blloshmi. Pasi mësoi për ekzistencën e rrjetit të madh të vjedhjeve të pronës së kooperativës,i pandehuri Genci i jep udhëzime herë pas here të pandehurit D.B, që të zgjerojnë më tej përvetësimet dhe personat, dhe i shpjegon qëllimet armiqësore që do të arrinin: "Të dobësojmë ekonominë e kooperativës,të ulen e të pakësohen të ardhurat e anëtarëve që të bëhen sa më tepër njerëz të pakënaqur e kështu të shtohen radhët e të pakënaqurve ndaj pushtetit popullor".Ky i pandehur, duke udhëzuar e nxitur të pandehurin D. Blloshmi që të vazhdojë vjedhjet i ka thënë: "Vazhdoni që të vidhni, mirë bëni që vidhni, veç kini kujdes se mos ju kapin, këta të marrin shpirtin. Mbajeni mirë me Mihane Çerrin, se tek ajo nuk dyshon njeri". Po në shtëpinë e të pandehurit Genc Leka, ku kanë qenë të grumbulluar dhe disa persona të tjerë me përbërje të keqe politike, të afërm të tij, midis të cilëve dhe A. Leka..........................., i cili do të gjykohet në një çështje të veçantë për krimin e nenit 73/1, ka qenë dhe i pandehuri D.B. Aty është vjellë vrer ndaj pushtetit popullor nga të gjithë të pranishmit dhe u bisedua edhe çështja e përvetësimeve që kryente rrjeti i gjerë i personave që është në aktivitet. Aty, i pandehuri Genci e udhëzoi më tej të pandehurin D.B për të vazhduar veprimtarinë armiqësore dhe sabotuese në dëm të kooperativës, i shpjegon edhe një herë për qëllimet armiqësore që do të arrinin me anë të përvetimeve e shpërdorimeve që po kryheshin.

Po në vitin 1975, në një bisedë tjetër që është bërë midis të pandehurve Genci Leka, D. Blloshmi e Bedri Blloshmi...është menduar që të punësoheshin si kafsharë, në mënyrë që të realizonin sa më lehtë detyrën...

...Pas kësaj, ai përsëri e porositi të pandehurin D.B që të vazhdonte më tej vjedhjet, të ruanin lidhjet me M.C se tek ajo nuk dyshon njeri për vjedhje, meqë është komuniste. Kurse i pandehuri Bedri i është përgjigjur: "Se si e kemi rregulluar ne me M., o Genc, nuk ka perëndi që të na shkatërrojë!". Këto shprehje të këtij të pandehuri flasin për vendosmërinë që të vazhdonte më tej veprimet armiqësore, në dëm të ekonomisë së kooperativës bujqësore, për lidhjet e ngushta që kishin vendosur midis tyre e në veçanti me ish-magazinieren e sektorit Bërzeshtë M. Ç., e cila përvetësonte dhe u krijonte kushte të favorshme këtyre sabotatorëve që të dëmtonin pasurinë e përbashkët.

Në bisedat e takimet që bënin, i pandehuri Genci me të pandehurin D.B, i pari i frymëzonte dhe i nxiste më tej si këtë, ashtu dhe pjesëtarët e tjerë të grupit, të hajdutëve, me anë të tij për të vazhduar e zgjeruar veprimtarinë kriminale të vjedhjeve. Siç e pohuan edhe vetë në hetuesi e seancë gjyqësore, të dy të pandehurit përdornin shpesh parullat "vidhni se mall kooperative është, ne nuk kemi sesi të dëmtojmë ndryshe kooperativën vetëm me anë të vjedhjeve".

Po kështu, dhe i pandehuri Vilson Blloshmi, në vitin 1973, mësoi për rrjetin e gjerë të përvetësuesve që vepronin në Bërzeshtë, sepse në të bënte pjesë dhe vëllai i tij, i pandehuri Bedri Blloshmi, me të cilin jeton bashkë në një familje. Edhe ky armik i Popullit e i Partisë, i shfrytëzon veprimet që kryheshin, për qëllimet armiqësore të tij, për sabotimin e ekonomisë të kooperativës bujqësore, të ulej vlera e ditës së punës e të shtoheshin radhët e të pakënaqurve ndaj pushtetit popullor, siç ëndërronte ai.

Fillimisht, ky i pandehur, duke përfituar nga niveli i ulët arsimor e kulturor dhe vështirësitë e përkohshme ekonomike që kishte i pandehuri R. Sula, që punonte kafshar me të, qysh në vitin 1971, e komprometuan dhe e futën në rrugën e përvetësuesve. Meqë i mungonin tre thasë doku nga ato që kishte në ngarkim për transportime me kafshët e kooperativës, i pandehuri Vilson i thotë që t'i merrte në magazinën e sektorit Bërzeshtë fshehurazi magazinieres, dhe kështu vepruan. Ai(Vilsoni), e gënjen dhe nxjerr jashtë magazinieren, kurse i pandehuri Rexhep merr dy thasë doku fshehurazi dhe një ia jep i pandehuri Vilson. Përsëri, në një rast në magazinën e sektorit Karkavec,i pandehuri Vilson e nxiti të pandehurin Rexhep dhe që të dy përvetësuan nga një thes bezeje.

Në vitin 1972, kur transportonin lëndë ndërtimi për kooperativën nga mali, i pandehuri ka përvetësuar 6 copë kolona ahu me dërrasa. Dhe kur e pyet i pandehuri tjetër R. Sula, ai i përgjigjet: se kështu e duan, nuk të paguajnë shpërblimin e punës... Ata vidhnin më pas nëpërmjet magazinieres.. Genci Leka i porosiste që "me atë të mos e prishin në mënyrë që të vazhdonin vjedhjet, ndihmojeni M.C, siç e keni ndihmuar për ndërtimin e shtëpisë dhe Bedriu e ndihmon në krahun tjetër" . Ndërsa në një rast tjetër, në vitin 1974 po ky i pandehur i ka thënë të pandehurit D.B, tek vendi i quajtur "Farka e Jevgut: "Ju me Bedriun jeni shumë të fortë, se edhe unë kafshar isha në kooperativë, por nuk e rregullova dot me magazinieren për të vjedhur aq mirë sa e keni rregulluar ju. E keni mirë, por tani mos e prishni më, mbajeni këtë terezi që keni".

Këto biseda të bëra nga i pandehuri Vilson me një nga anëtarët e grupit të sabotatorëve, të pandehurin D.B, flasin qartë se ai ka qenë në dijeni të grupit të vjedhësve të pronës së kooperativës dhe se më vonë, kur u sigurua për zgjerimin që kishte marrë, me organizimin që ekzistonte mes pjesëmarrësve, si dhe për faktin se në të marrin pjesë edhe njerëz me përbërje të mirë politike siM. Çerri, magaziniere e sektorit, bashkëshorti i saj R. Çerri, që shërbenin si mburojë e veprimeve kriminale të vjedhjeve, sepse tek këta nuk dyshonte njeri dhe se ata ishin korruptuar e zhytur thellë në veprimet që kryente grupi i vjedhësve, e shfrytëzuan për qëllimet e tija këtë veprimtari. Ky i pandehur, sikundër dhe i pandehuri Genci, e përpunojnë më tej grupin e vjedhësve, e orientojnë, e organizojnë dhe zgjerojnë për të thelluar veprimtarinë keqbërëse.

Kështu, në rrjetin e vjedhësve, që me kalimin e kohës po zgjerohej e po merrte përpjesëtime të mëdha, në vitet 1973-1974 u përfshinë edhe shumë persona të tjerë si roja i lëmit, punonjës të magazinës, transportues dhe mullixhiu i fshatit. Mullixhiu i fshatit u kthye në një vend për të lehtësuar sa më shumë përvetësimet, sepse mbuloheshin. Drithi nga lëmi ose magazina në shumë raste dërgohej në mulli, gjoja për t'u bluar, dhe natën merrej prej andej dhe çohej në persona të tjerë të cilëve u shitej.

Pra, edhe i pandehuri Vilson Blloshmi së bashku me të pandehurin tjetër Genci Leka janë kokat drejtuese të kësaj veprimtarie të gjerë armiqësore që është zhvilluar kundër pronës socialiste, për minimin e pushtetit popullor, domethënë për sabotim.

Fajësia e këtij të pandehuri është me tërësinë e fakteve dhe rrethanave që u përmendën më lart. Me atribuimet e të pandehurit D. Blloshmi, R. Sula, me të cilin ai ka pasur marrëdhënie shumë të mira,dhe nuk kanë asnjë interes të rëndojnë pozitën e tij, siç pretendoi ai në seancën gjyqësore. I pandehuri D.B ka shpjeguar se në bisedat që bënte me Vilsonin, ai e mësonte dhe e shtynte për të vazhduar më tej veprimtarinë kriminale, ai i jepte kurajë për këtë,...

... Këto të dhëna, si dhe fakti që i pandehuri Vilson pas thirrjes së vëllait të tij në hetuesika marrë pjesë në dy mbledhje, që kanë bërë disa nga pjesëtarët e grupit të përvetimeve dhe veprimtarisë sabotuese, ku ai ka udhëzuar e mësuar me çfarë qëndrimi duhet të mbajnë në qetësi, nuk lë asnjë dyshim se ai është koka drejtuese e sabotatorëve të ekonomisë së Bërzeshtës. Jo vetëm kaq, por ky i pandehur pas fillimit të ndjekjeve penalekundër të pandehurit Bedri Blloshmi, më 4.4.1976, duke arritur deri aty sa të bashkëpunojë me mashtruesin profesionist Ferit Çotra, i cili është dënuar me 5 vjet heqje lirie, për të korruptuar punonjës të organeve të diktaturës. Për këtë qëllim i ka dhënë të dënuarit F.C, të cilin e ka pasur shok të ngushtë, 6000 lekë që t'i jepte mitë personave që do të mbulonin çështjen penale në ngarkim të vëllait të tij.

Edhe veprimet e kryera nga i pandehuri Bedri Blloshmi, që kanë filluar përvetësimet në dëm të pasurisë së kooperativës në bashkëpunim me të pandehurin D. Blloshmi, M. Çerri, R. Çerri, R. Sula etj., në fillim kanë pasur karakterin e përfitimit personal, por më vonë, e në vitin 1973 i kanë ndryshuar me veprime e pikësynime armiqësore për sabotim. Kështu, ky i pandehur, ka bashkëpunuar me të pandehurin Bedri Blloshmi, armik e sabotator, si dhe me të pandehurit e tjerë. Vjedhjet e kryera prej këtij të pandehuri nga viti 1973 e deri në arrestimin e tij më 4.4.1976, janë bërë me qëllim të posaçëm armiqësor.. Ai, si me të pandehurin Demir Blloshmi dhe me të pandehurin R. Sula, përdorte shpesh shprehjet: Vidh se mall dërzhave është", "T'i biem mallit të kooperativës, ta vjedhim atë". Kur këshillohej me të e kërkonte ndihmë, i pandehuri D.B, ai(i pandehuri Bedri) i thotë: "Ti paske qenë gomar, ne mallin e kooperativës po vjedhim, nuk kemi si ta dëmtojmë ndryshe kooperativën".

(Vijon)

[RaPSouL]

Sabotimi ekonomik i "grupit armiqësor" që drejtuan poetët Blloshmi e Leka

Kujtime të të akuzuarit Bedri Blloshmi

Poetët "armiq" në sallën e gjyqit

Kryetari i seancës lexoi Akt-Ekspertizën deri në fund. Vazhdonte akuza ndaj Gencit. Rrinim mes rrethimit të policëve.

-Fol i pandehur, për helmin që ke vjellë! Për kë aludohet?- tha gjyqtari.

-Unë jam dakord që ato poezi janë shkruar nga unë, por jo me atë qëllim që komentohet në akt-ekspertizë, interpretimi nuk është ai që mendoni ju.

-Po ju s'keni se si t'i mohoni, se këto janë marrë gjatë kontrollit të banesës. Ndërsa, përsa i përket frymës dekadente që përmbajnë këto poezi, vlerësimi është yni. Shpejt do ta marrësh vesh, të siguroj se nuk ke për të shkruar më. Në vend që të ulje kokën, të shlyeje gjynahet e babait, merresh me shkrime, libra të ndaluara. Mirë, mirë, ulu. I pandehuri Vilson Blloshmi, çohu në këmbë, të porosis të ndryshosh qëndrim! Mos u sillni kaq kokëfortë se është në dëmin tuaj.

-Drejtues të seancës! Unë ju thashë që ditën e parë, nuk kam asgjë për të shtuar.

-I pandehur, ju po rëndoni veten më shumë me kokëfortësinë tuaj. Duhet të shpjegoheni për çfarë do të pyeteni.

-Jo, jo, nuk jam dakord me asnjë gjë. Ashtu siç e keni përgatitur planin tuaj, vazhdoni.

-I pandehuri Bedri Blloshmi, çohu në këmbë!

-Jo,-i them.- S'kam për të thënë asnjë gjë, se s'kam faj. Ju e dini, s'kam marrë as akt-akuzën sepse nuk e pranoj, nuk është fajësia ime.

-I pandehur, pak rëndësi ka kjo.

Gjeta momentin, pashë nga vëllai me vështirësi, se nuk të linin policët, rrinin në këmbë me qëllim që të mos shiheshim apo komunikonim me njëri-tjetrin me ndonjë shenjë. Vili ma aprovoi mendimin me një lëvizje të lehtë të kokës: të mos ndryshoja qëndrim.

Gjykatësi pasi nuk arriti të komunikonte me ne, iu drejtua një të pandehuri tjetër, ishte arrestuar qëllimisht me premtimin se, sa të mbaronte gjyqi, do ta lironin. Ai shpjegoi siç e kishin porositur, u tregua fajtor, i penduar. Duke përfunduar, shtoi se gjykata duhet të merrte parasysh se kishte shumë fëmijë, ishte shtresë e varfër, kishte besim te trupi gjykues. Kishte folur disa minuta Genci.

...Hetuesi i drejtohet Kryetarit të Gjykatës:

-Në rregull tani?

-Po, po.- ja kthen kryetari i gjykatës.

Dolën jashtë të ndjekur nga pas nga hetues të tjerë. Në këtë moment, vëllai gjeti mundësinë e më dha sinjale. Mblodhi buzët, që dha të kuptojë se çdo gjë mori fund dhe pse ne mendonim që me qëndrimin tonë mohues mund ta prishnim gjyqin.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, edhe në këtë numër, po japim vazhdimin e procesverbalit origjinal të gjykimit e vendimit të dhënë në të, për poetët Blloshmi e Leka, mënyrën e bashkëpunimit të pjesëtarëve të grupit në dëmtimet në ekonomi dhe fatura e këtij dëmi.


Para shqiptimit të vendimit për dënimin e poetëve "armiq", trupi gjykues, në argumentim të fajësisë rendit, rast për rast, dëmin ekonomik të secilit dhe atë në bashkëpunim, shoqëruar dhe me faturën financiare përkatëse. Ja vazhdim i këtij vendimi nga origjinali, shkëputur nga dosja Nr.48 "Blloshmi-Leka":

"Duke avancuar më tej në veprimet e hapura armiqësore e sabotuese në dëm të pronës së kooperativës bujqësore ky i pandehur në dy raste të veçanta, kur ka transportuar pleh e çimento, bashkë me të pandehurin R.Sula, ka hedhur në lum një thes me çimento e një thes me pleh kimik. Dhe kur i ka bërë vërejtje i pandehuri tjetër, ai i është përgjigjur: "Mos bëj llafe ti, ç'të duhet ty, ti po merr vetë sende në kooperativë", ose "ti mos bëj llafe shumë po vazhdo të vjedhësh se nuk është malli jot, që të vjen keq".

Nga ana tjetër, siç u provua në seancë gjyqësore, veç këtyre formave, ky i pandehur, për të dëmtuar sa më shumë pronën socialiste shpeshherë kur shkarkonte ose ngarkonte kafshë me thasë me drithë, i lëshonte të binin në tokë me forcë, që të çaheshin thasët e të derdhej drithi. Dhe kështu ka vepruar në disa raste, atij i është tërhequr vëmendje nga drejtuesi i sektorit për "pakujdesi" ndaj pasurisë së kooperativës.

Vepra e kryer nga ky i pandehur në bashkëpunim me të pandehurit e tjerë, Genci Leka, Vilson e D.Blloshmi, përmban plotësisht elementët e krimit të sabotimit, të parashikuar nga neni 72 e 12 të Kodit Penal.

Megjithëse i pandehuri ka mbajtur qëndrim mohues në hetuesi dhe seancë gjyqësore, fajësia e tij u provua me atribuimet e të pandehurve D.Blloshmi, R.Sula, R.Dashi, R.Çerri dhe dëshmitari R.Gurra.

Po kështu, u provua se të pandehurit e tjerë, R.Çerri, R.Sula, R.Dashi kanë përvetësuar pasurinë socialiste në grup të organizuar, krim i parashikuar nga neni 80/1 i Kodit Penal, kurse i pandehuri A.Goçi ka përvetësuar pasurinë socialiste në bashkëpunim në shuma të vogla, krim i parashikuar nga neni 81 i Kodit Penal.

Siç u vërtetua gjatë gjykimit, ndonëse veprimet e përvetësimeve të kryera nga këta të pandehur, nuk kanë motive kundërrevolucionare, sepse nuk kanë qenë në dijeni të veprimeve armiqësore sabotuese të katër të pandehurve të parë, këto veprime keqbërëse të tyre, në pjesën më të madhe, janë kryer nën influencën e veprimeve sabotuese të të pandehurve armiq e sabotues.

Përvetësimet nga të pandehurit R.Çerri, R.Dashi dhe R.Sula janë kryer kryesisht në ditët gjatë fushatave të mbjelljeve, duke çuar më pak për mbjellje nga sa nevojitej e shënohej në dokumente. Vjedhjet, në këtë mënyrë, janë kryer në magazinën e sektorit, në brigadat ku bëhej mbjellja, në lëmë gjatë shirjeve, si dhe në brigadën e blegtorisë ku transportohej ushqim për kafshët, si tagji, etj. Pra, vjedhjet janë kryer në kohë dhe vende të ndryshme, domethënë në objekte të ndryshme, por të së njëjtës ekonomi bujqësore.

I pandehuri R.Çerri, ka përvetësuar herë pas here në grup të organizuar, që nga viti 1972 e deri në vitin 1975, në disa objekte të kooperativës bujqësore Bërzeshtë, në veçanti mallra dhe të holla në një shumë prej 1180 lekësh, kurse në bashkëpunim me pjesëtarët e tjerë të grupit dhe disa persona të tjerë, produkte dhe materiale ndërtimi në vlerën prej 5977 lekësh. Shuma totale e përvetësimeve të kryera në veçanti e bashkëpunim, arrin në 7157 lekë. Pretendimi i të pandehurit se duhet të zbritet vlera e 32 copë kolonave të ahut, që ka marrë tek çajra në mal, sepse i ka patur me damkë, nuk është e bazuar. Është e vërtetë se ai, për nevojat e shtëpisë së tij (ndërtimin), ka marrë në vitet 1972-1975 leje-damkë për disa drurë, por kjo sasi ka qenë e pakët. Kjo lëndë është prerë e çuar në shtëpi përveç atyre që akuzohet nga ta pandehurit D. Blloshmi e R.Dashi. Sasia prej 32 copë kolonash ahu, siç doli e vërtetuar nga tërësia e rrethanave të çështjes, janë pronë e kooperativës bujqësore. Këto kolona kanë qenë çarë për kooperativën nga të pandehurit D.Blloshmi e R.Dashi, por i janë dhënë atij si "shpërblim" për drithin që ai u jepte nga magazina sipas marrëveshjes që kishin arritur më parë mes tyre.

I pandehuri R.Sula, ka përvetësuar pasuri socialiste, prodhime bujqësore, lëndë ndërtimi, të holla e të tjera pasuri të kooperativës bujqësore Bërzeshtë, në një shumë totale prej 5704 lekësh. Vjedhjet, ky i pandehur... i ka kryer si në magazinë, në farërat në kohën e fushatës, si dhe vende të tjera..., vepra e kryer përmban elementët e krimit të parashikuara nga neni 80/1 i Kodit Penal. Ky i pandehur ka përvetësuar në veçanti mallra në një shumë prej 1898 lekësh dhe në bashkëpunim me të pandehurit e tjerë e persona të ndryshëm, një shumë prej 3833 lekë. Vlera e mallrave të përvetësuara në total arrin 5704 lekë.

I pandehuri R.Dashi, ka përvetësuar pasurinë socialiste herë pas here dhe në objekte të ndryshme gjatë viteve 1973-1975, në një shumë prej 3282 lekë, si produkte bujqësore, lëndë ndërtimi, gëlqere etj.

Përvetësimet, i pandehuri R.D., i ka kryer në bashkëpunim me të pandehurin D.Blloshmi, R.Çerri, A.Goçi dhe M.Çerri. Çështja penale e kësaj të fundit, është e veçuar nga organet hetimore dhe do të gjykohet më vete.

Është e vërtetë se ky i pandehur për një pjesë të produkteve bujqësore, 4 kv grurë, nga i cili 1 kv grurë farë, 330 kg misër dhe një sasi gëlqere që u ka paguar lekë të pandehurve R.Çerri, D.Blloshmi e A.Goçi, por edhe për këto mallra, ai duhet të përgjigjet për përvetim të pasurisë socialiste. Në rastin konkret, blerjet e produkteve bujqësore dhe mallrat e tjera prej të pandehurit R.Dashi, nga të pandehurit D.Blloshmi, R.Çerri etj., kanë shërbyer si nxitje për këta të fundit, që të kryenin përvetësime të tjera.

Vepra e kryer prej tij duhet cilësuar në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal, sepse shuma e përvetësuar nuk është e vogël. Nga ana tjetër, ajo është bërë në një ekonomi bujqësore ku në të njëjtën kohë me vjedhjet e kryera nga ky i pandehur, zhvillonte veprimtari sabotuese grupi i sabotatorëve dhe deri në një farë shkalle i ka shërbyer kësaj veprimtarie. Jo vetëm kaq, por dëmet që ka pësuar sektori dhe kooperativa bujqësore ku është zhvilluar veprimtaria e përvetësimeve të sabotuesve, janë relativisht të mëdha.

Fajësia e këtij të pandehuri u provua me atribuimet e të pandehurve D.Blloshmi, R.Çerri, A.Goçi, thëniet e dëshmitarit H.Zagolli dhe Sh.Dashi, si dhe me pohimet e pjesshme të tij.

I pandehuri A.Goçi ka përvetësuar pasurinë socialiste, herë pas here, në objekte të ndryshme; vetëm materiale ndërtimi, si gëlqere, dërrasa, patavra, etj., që nga viti 1969 e deri në vitin 1975, në bashkëpunim, në një shumë prej 1187 lekë. Vepra e kryer përmban elementët e krimit të parashikuar nga neni 81 i Kodit Penal.

Fajësia u provua me pohimet e tij, në atribuimet e të pandehurve D.Blloshmi, R.Dashi, me dëshmitë e dëshmitarëve A.Sina, P.Leka, S.Vasku etj.

I pandehuri D.Blloshmi, në kuadrin e veprimtarisë kundërrevolucionare të sabotimit, ka kryer përvetësime në bashkëpunim me të pandehurin B.Blloshmi, R.Çerri, R.Sula, R.Dashi, A.Goçi e persona të tjerë, në një shumë prej 9200 lekë.

Ndërsa i pandehuri Bedri Blloshmi, gjithmonë në kuadrin e veprimtarisë sabotuese ka kryer përvetësime në bashkëpunim me të pandehurit e tjerë të përmendur më lart, në shumën e 7229 lekëve.

Si rezultat i veprimtarisë sabotuese të kryer me anën e përvetimeve nga të pandehurit Genc Leka, Vilson Blloshmi, Bedri Blloshmi, D.B., dhe katër të pandehurit e tjerë, përvetësues të pasurisë socialiste, është munduar të evidentohet se dëmi arrin në 20793 lekë. Po siç e pohuan vetë të pandehurit D.Blloshmi, R.Çerri, R.Sula dhe siç del nga tërësia e fakteve, dëmet ekonomike janë shumë më të mëdha se shuma e mësipërme. Vetëm në magazinën e këtij sektori ku është kryer veprimtaria, mungesat në drithëra bukë, raki etj., arrijnë shumën 67000 lekë. Por dhe kjo shumë nuk është e plotë, sepse dëmet janë akoma më të mëdha. Gjatë viteve që është kryer kjo veprimtari armiqësore e përvetimeve, rendimentet kanë qenë të ulëta e si rrjedhim, të ardhurat janë realizuar jo në masën e mundshme. Kjo, për shkak se pjesa dërrmuese e përvetimeve është bërë në kohën e fushatave të mbjelljeve, në farat e grurit, misrit, fasules etj. Dhe si rrjedhim, fara nuk ka shkuar në sasitë e nevojshme por më pak, prandaj janë marrë dhe rendimente më të ulëta.

Veprimtaria kriminale, armiqësore e sabotuese e të pandehurve Genci Leka, Vilson, D., e B.Blloshmi, si dhe ajo e të pandehurve të tjerë përvetësues, paraqesin rrezikshmëri të theksuar në kushtet aktuale, kur vendi ynë ndodhet i rrethuar nga imperialistët e revizionistët dhe bllokadës së egër të këtyre vendeve. Rrezikshmëria e veprave të kryera është tepër e madhe edhe për faktin se në stadin në të cilin ndodhet vendi ynë, ndërtimin e socializmit, që kërkon një mobilizim të të gjithë forcave dhe burimeve njerëzore e materiale, në zbatim të detyrave të mëdha historike që shtroi Kongresi i 7-të i PPSH, si dhe porosive shumë të vlefshme që ka dhënë shoku Enver në Aktivin e Komitetit të Partisë të rrethit të Vlorës.

Në frymën e këtyre materialeve të Partisë e të shokut Enver, duke u thelluar më tej në studimin e përvetësimin e tyre, duhet të nxjerrim mësimet e tyre nga ngjarjet e rënda në kooperativën bujqësore të Bërzeshtës. Të rritim e të kalitim vigjilencën revolucionare, të thellojmë vijën e masave, të dëgjojmë me kujdes zërin e tyre, të ngrehim e mobilizojmë opinionin shoqëror kundër çdo gjëje negative e të shkeljeve të ligjeve; duke arritur të krijojmë një ambient mbytës me të vërtetë për çdo shkelës të ligjeve.

Gjithashtu duhet të forcojmë e përsosim më tej diktaturën e proletariatit dhe bazën ekonomike të tij e t'i ruajmë e mbrojmë me fanatizmin më të madh. Duhet të mbajmë qëndrim klasor të mirë kundër njerëzve të deklasuar e atyre që kanë kryer shkelje të ligjeve tona.

Por duhet theksuar se, pas zbulimit e asgjësimit të grupit të armiqve e përvetuesve dhe demaskimit të bashkëpunëtorëve të tyre, që janë mbi 40 persona, të cilët nuk i kanë kaluar organeve përkatëse për ndjekje penale dhe masave të marra nga Partia e Pushteti në rreth, gjendja në kooperativën bujqësore Bërzeshtë ka filluar të shëndoshet e në veçanti në sektorin e Bërzeshtës ku ka patur qendrën e veprimtarisë, grupi i armiqve dhe vjedhësve. Është forcuar uniteti, si në gjirin e popullit dhe rreth Partisë. Kjo duket në frymën e lartë revolucionare që ka shpërthyer dhe në rezultatet e ndjeshme që janë arritur në drejtim të prodhimeve bujqësore blegtorale. Në vitin 1976, rendimenti në drithëra e prodhime të tjera bujqësore, është rritur mjaft në krahasim me vitin e kaluar kur kryhej veprimtaria armiqësore e grupit.

Rrezikshmëria shoqërore e veprave dhe secilit autor, që për të pandehurit Genc Leka e Vilson Blloshmi që janë kokat udhëheqëse të të gjithë kësaj veprimtarie kundërrevolucionare që është kryer, është tepër e madhe. Por më e theksuar është rrezikshmëria, qoftë e veprës, qoftë si person e të pandehurit Vilson Blloshmi, si dhe e vëllait të tij, të pandehurit Bedri Blloshmi, që edhe në hetuesi, edhe në seancë gjyqësore ka mbajtur qëndrim thellësisht armiqësor. I pandehuri Vilson Blloshmi, në Hetuesi dhe në gjyq, në disa raste manifestoi qëndrim të hapur armiqësor. Dhe, nga ana tjetër, edhe pse të ndodhur para fakteve të shumta që i demaskojnë dhe i venë me shpatulla për muri, lidhur me fajin e tyre, ata (Vilsoni e Bedriu) u përpoqën t'i shmangen përgjegjësisë, duke ngritur lloj-lloj pretendimesh, sa të pabazuara, aq edhe absurde".

(Vijon)

[RaPSouL]

Vendimi i trupit gjykues për dënimin me vdekje për poetët Leka e Blloshmi

Nr.16 - B-

Gjyqi ndaj poetëve "armiq"

Dëshmitarët në sallën e gjyqit

Dëshmitarët futen në sallën e gjyqit dhe pohojnë atë që kishin deklaruar për poetët "armiq" Genc Leka e Vilson Blloshmi. Të akuzuarit që kundërshtojnë, nuk lejohen t'u bëjnë pyetje. Ja si i rrëfen këto momente Bedri Blloshmi, vëllai i Gencit, që u dënua në këtë gjykim me heqje lirie: "...Të gjithë dëshmitarët u futën një e nga një. Shumë prej tyre nuk na njihnin. Ata thoshin porosinë sipas instruktazhit dhe dilnin jashtë. Gjykatësi vetëm hesht, pa kërkuar asnjë shpjegim. Nuk na lejuan të replikonim me asnjë. Kryetari i seancës i drejtohej sekretares, të shkruante ato fjalë që i diktonte ai. Mbaruan të gjithë, vetëm një nga mësuesit, që kishte qenë në shkollë bashkë me Vilsonin, në Elbasan, i drejtohet prapë trupit gjykues mbasi kishte dëshmuar se kishte diçka për të shtuar. Një bisedë që ishte bërë në vitin 1964, në Elbasan, në ambientet e shkollës, ose më saktë, në një orë mësimi. Mbasi profesori e kishte pyetur Vilsonin për mësimin që e shpjegoi shumë mirë, ai i kërkoi të bënte një paralelizëm. Bëhej fjalë për një familje shumë të varfër, e cila kishte shumë fëmijë dhe nuk mund t'i ushqente dot. Një ditë burri i thotë të shoqes, se do të shkonte të kërkonte fatin e fëmijëve, se kështu nuk jetohej më. Gjatë rrugës takon profetin. Mbasi i tregon për hallin që kishte, profeti i thotë: "Vazhdoje rrugën që ke nisur, atë ç'ka do të gjesh në fundin e rrugës, është kësmeti yt".




Rruga e çoi në një shpellë të errët. Tek hyrja u ndal. Shikoi rreth e rrotull dhe s'gjeti gjë. Vazhdoi deri në fund të shpellës, po priste. Aty dëgjoi se në çdo një orë, pikonte nga një pikë ujë. Ky u mërzit shumë, tha me vete: "Pse, ky qenka kësmeti im?". Mori pak baltë dhe e zuri vrimën ku pikonte. "Unë nuk e dua fare, as edhe këtë pikë ujë që bie një herë në orë".



Profesori e falënderoi, i tha të ulet.

Sa herë që unë e takoja, apo shkoja në shtëpinë e këtij, ma tregonte rastin e këtij fatkeqi.

-Kaq shoku gjykatës,- tha mësuesi.



Pasi del jashtë ky mësues, e merr fjalën prokurori gjithë inat: "Shikoni se ç'ka bërë qysh në shkollë! Vrer ka vjellë edhe me shokët e tij. Por mos ki merak i pandehur, se dhe ne do ta zëmë fare atë gojën tënde, ja, shumë shpejt!...".

Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, edhe në këtë numër, po japim vazhdimin e procesverbalit origjinal të gjykimit e vendimit të dhënë në të, për poetët Blloshmi e Leka që u dënuan ditën e 6-të të gjyqit me "vdekje me pushkatim", ndërsa bashkëpunëtorët e tyre, me 70 vjet burg gjithsej.



--------------------------------------

Gjashtë ditëve të gjyqit "shembullor" ndaj poetëve "armiq", Genci Leka e Vilson Blloshmi, u vjen fundi. Mes duartrokitjeve frenetike për "Partinë e Enverin" nga të pranishmit në sallë, jepet vendimi për "Grupin armiqësor të Bërzeshtës". Ja vazhdimi i këtij vendimi, shkëputur nga dosja Nr.48 "Blloshmi-Leka": "Për të pandehurin D.Blloshmi, megjithëse ka kryer dy krime të rënda, por duke patur parasysh se në hetuesi e në gjyq është treguar i sinqertë në tregimin e veprimtarisë kriminale të tij dhe, nga ana tjetër, ka ndihmuar në njëfarë mase edhe në zbërthimin e procesit për të zbuluar veprimtarinë e të pandehurve të tjerë, ka vend që ndaj tij të jepet një masë dënimi në përshtatje me këto rrethana.

Për të pandehurin R.Dashi kihet parasysh përbërja e keqe klasore e tij, format e kryerjes së përvetësimit, dhe se nuk është treguar i sinqertë në gjyq dhe hetuesi, është përpjekur të zvogëloj fajet e tij.

I pandehuri R.Çerri, ka përbërje të mirë politiko-shoqërore, por se është ky dhe bashkëshortja e tij, që duke u bërë vegla në duart e sabotatorëve e vjedhësve të tjerë, u dhanë mundësi të zhvillojnë veprimet armiqësore e keqbërëse në dëm të diktaturës së proletariatit e pronës socialiste.

Qëndrimi jo plotësisht pendues që ka manifestuar në hetuesi në gjyq dhe në hetuesi flet për rrezikshmëri të madhe.

Për të pandehurin R.Sula, se ka origjinë e përbërje politike të mirë, ka nivel të ulët arsimor e kultural, dhe se është ky që ka ndihmuar së tepërmi organet e diktaturës në zbulimin e goditjen e grupit armiqësor të vjedhësve.

Në hetuesi e në gjyq mbajti qëndrim mjaft pendues, prandaj ka vend të aplikohet neni 44 i Kodit Penal, për uljen e dënimit nën minimumin e parashikuar nga dispozitat penale përkatëse.

Për të pandehurin A.Goçi kihet parasysh shuma e përvetësuar, si dhe fakti që ka qenë i dënuar dhe më parë.

Për këto arsye

Gjykata, në bazë të neneve 278-279 të Kodit Penal

Vendosi:

1-Të deklarojë fajtor të pandehurin Genci Bardho (Feim) Leka për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me vdekje, me pushkatim dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

Të deklarojë fajtor të pandehurin Genci Bardho (Feim) Leka për krimin e agjitacionit e propagandës kundër pushtetit popullor dhe në bazë të nenit 73/1 të Kodit Penal e dënon me 10 vjet heqje të lirisë.

Duke bërë bashkimin e krimeve, në bazë të nenit 48 të Kodit Penal, përfundimisht e dënon me vdekje, me pushkatim dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

2- Të deklarojë fajtor të pandehurin Vilson Blloshmi, për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me vdekje, me pushkatim dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

Të deklarojë fajtor të pandehurin Genci Bardho (Feim) Leka, për krimin e agjitacionit e propagandës kundër pushtetit popullor dhe në bazë të nenit 73/1 të Kodit Penal e dënon me 10(dhjetë) vjet heqje të lirisë.

Duke bërë bashkimin e krimeve, në bazë të nenit 48 të Kodit Penal, përfundimisht e dënon me vdekje, me pushkatim dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

3- Të deklarojë fajtor të pandehurin Bedri Sami Blloshmi, për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me 25 (njëzet e pesë) vjet të heqjes së lirisë, dhe me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

Vuajtja e dënimit i fillon nga data e paraburgimit, 03.04.1976

4- Të deklarojë fajtor të pandehurin D.Blloshmi, për krimin e sabotimit dhe në bazë të nenit 72 e 12 dhe 28 të Kodit Penal e dënon me 18 (tetëmbëdhjetë) vjet të heqjes së lirisë, me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

Të deklarojë fajtor të pandehurin D.Blloshmi, për krimin e agjitacionit e propagandës kundër pushtetit popullor dhe në bazë të nenit 73/1 të Kodit Penal e dënon me 5 (pesë) vjet heqje të lirisë.

Duke bërë bashkimin e krimeve, në bazë të nenit 48 të Kodit Penal, përfundimisht e dënon me 20 (njëzet) vjet heqje të lirisë, me konfiskimin e pasurisë, si dhe me humbjen e të drejtës elektorale për 5 vjet kohë.

Vuajtja e dënimit i fillon nga dita e paraburgimit, 10.06.1976

5- Të deklarojë fajtor të pandehurin R.Çerri, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste, të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal e dënon me 12(dymbëdhjetë) vjet heqje lirie e konfiskimin e pasurisë.

Vuajtja e dënimit i fillon nga dita e paraburgimit, 05.08.1976

6- Të deklarojë fajtor të pandehurin R.Dashi, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal e dënon me 10 (dhjetë) vjet heqje lirie e konfiskimin e pasurisë.

7- Të deklarojë fajtor të pandehurin R.Sula, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste të kryer më shumë se një herë dhe në bazë të nenit 80/1 të Kodit Penal dhe 44 të Kodit Penal e dënon me 3 (tre) vjet heqje lirie.

Vuajtja e dënimit i fillon nga dita e paraburgimit, 10.06.1976

Edhe të pandehurit R.Dashi i fillon dënimi nga dita e paraburgimit, datë 11.06.1976

8- Të deklarojë fajtor të pandehurin A.Goçi, për krimin e përvetësimit të pasurisë socialiste në shumë të vogël dhe në bazë të nenit 81 e 42 germa "a" të Kodit Penal e dënon me 2 (dy) vjet heqje të lirisë.

Vuajtja e dënimit i fillon nga dita e paraburgimit, 06.05.1977

Detyrimin e të pandehurit D.Blloshmi që t'i paguajë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën prej 1105 (njëmijë e njëqind e pesë lekë).

Detyrimin solidarisht të të pandehurve D. e Bedri Blloshmi e R.Dashi t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 1927 (njëmijë e nëntëqind e njëzet e shtatë) lekë.

Detyrimin solidarisht të të pandehurve D. e Bedri Blloshmi e R.Dashi t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 870 (tetëqind e shtatëdhjetë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D. e Bedri Blloshmi e R. Sula t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 1122 (njëmijë e njëqind e njëzet e dy) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi e R.Çerri, solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 1336 (njëmijë e treqind e tridhjetë e gjashtë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi e R.Çerri e R.Dashi, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 1350 (njëmijë e treqind e pesëdhjetë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi e R.Çerri e B. Blloshmi , solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 502 (pesëqind e dy) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi dhe A.Goçi, solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 497 (katërqind e nëntëdhjetë e shtatë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi, A. e R.Dashi, solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 690(gjashtëqind e nëntëdhjetë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi e R.Dashi, solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 602 (gjashtëqind e dy) lekë.

Detyrimin e të pandehurve Bedri Blloshmi në veçanti t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 560 (pesëqind e gjashtëdhjetë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve D.Blloshmi e R.Sula, solidarisht, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 310 (treqind e dhjetë) lekë.

Detyrimin e të pandehurve R.Sula, në veçanti, t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë 6 copë shina në vlerën 457 (katërqind e pesëdhjetë e shtatë) lekë, t'i paguajë R.H. Elbasan 3 copë hekur betoni 3 ml gjatësi 20 ml, me vlerë 132 (njëqind e tridhjetë e dy) lekë, një karrocë dore me vlerën 80 lekë dhe dy blloqe betoni me vlerë 90 lekë. Dhe, kooperativës bujqësore Bërzeshtë t'i paguajë vlerën 3320 (tremijë e treqind e njëzet lekë)

Detyrimin e të pandehurve R.Sula dhe R.Dashi t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 137 (njëqind e tridhjetë e shtatë) lekë.

Detyrimin e të pandehurit R.Çerri t'i paguajnë kooperativës bujqësore Bërzeshtë shumën 4025 (katërmijë e njëzet e pesë) lekë.

Konfiskimin e provave materiale jashtë qarkullimit e blloqet e shinat që janë gjetur në shtëpinë e të pandehurve Genci Leka e Vilson Blloshmi. Ndërsa librat që janë pronë e Ndërmarrjes Bujqësore Librazhd, t'i kthehen kësaj ndërmarrje.

Kundër këtij vendimi mund të bëhet ankim ose protestë në Kolegjin Penal të Gjykatës së Lartë Tiranë brenda 6 ditëve nga e nesërmja e shpalljes së tij; për të pandehurit Genci Leka dhe Vilson Blloshmi, çështja për shqyrtim në shkallë të dytë Gjykatës së Lartë Tiranë. Dërgohen në bazë të neneve përkatëse të Kodit Penal.

U shpall në Librazhd, më 13.06.1977

Sekretarja: A.Xhani (Firma)

Gjyqtari: S.Sulçe (Firma), Vula e Gjykatës.

Shënim: Me Vendimin Nr.22, datë 02.07.1977, të Gjykatës së Lartë Tiranë, është vendosur: Lënia në fuqi e Vendimit Nr.25, datë 13.06.1977, të Gjykatës së Rrethit Librazhd.

Ky vendim, për të dënuarit Genc Leka e Vilson Blloshmi, në bazë të nenit 349, të Kodit të Procedurës Penale, nuk do të vihet në zbatim derisa të shqyrtohet kërkesa e tyre për falje nga Presidiumi i Kuvendit Popullor.

K/Sekretarja: A.Xhani (Firmë, vulë)".


(Vijon.)

[RaPSouL]

Poetët "armiq" në pritje të vendimit të dënimit në vdekje

Nr.15/1-A

Arkivat për "armiqtë" Blloshmi e Leka Si i përgatiti Sigurimi dosjet e poetëve

Raport:

Procedura hetimore dhe gjykimi për poetët "armiq" Genc Leka e Vilson Blloshmi, pasqyruar në dosjen hetimore (Nr.48), është paraprirë nga një punë e stërmundimshme e planëzuar e realizuar nga organet e Sigurimit të Shtetit, me bashkëpunëtorët e tij në bazë. Teksa poetët vuanin privimin e ushtrimit të profesionit, punonin në minierë apo kooperativë, dikush i ndiqte e survejonte. Ja pjesë si bëhej grumbullimi e raportimi i informacionit, referuar dy rasteve, nga shumë të tillë në origjinal, duke mos përfshirë vetëm emrat e personave pjesëmarrës.

Preferencat e poetëve për letërsinë bashkëkohore

(Marrë nga punëtori operativ "X". Dhënë nga bashkëpunëtori "Y")

Burimi njofton se më dt.20.05.1973 ai zhvilloi bisedë me Vilson Blloshmin rreth kritikës që i bëhet romanit "Dimri i vetmisë së madhe" të Ismail Kadaresë. Ndër të tjera, Vilsoni tha: "Ismaili është i madh si shkrimtar dhe këto kritika po i bëhen se e kanë zili. Edhe këtë radhë do ta kalojë me një kritikë besoj. Ismaili njihet mirë dhe nga të mëdhenjtë prandaj i shkruan kaq serbes, ai rrëshqet shumë si vijë.

Dritëro Agolli një herë ka rrëshqitur por nuk është kapur gabimi i tij. Ja si shkruan Dritëroi në një libër të tij. "Një piktor bëri portretin e një djali prej dru arre. Ky skulptori punonte me daltë në fytyrë. Një ditë shkoi në dhomën e punës së tij një piktor që e kishte shok. Por papritur dalta takoi në mesin e fytyrës një hekur. E nxjerrin dhe e shohin. Ishte një plumb. Plumbi që i kishte rënë arrës që në kohën e luftës". Këto ishin fjalët e Vilsonit të tregimit dhe si e mbaron, thotë: "Po e kupton se ç'deshi plumbi në ballin e këtij djali të partizanit? Domethënë që koka e këtij djali të partizanit që luftoi, nuk ka shpëtuar nga plumbi. Kjo duhet të ishte kritikuar".

Detyrat:-Do ta takoni përsëri Vilsonin dhe i thuaj se letërsia është thikë e hollë, unë mendoj se ju keni të drejtë që thoni se Dritëroi ka dashur të tregojë se djali i partizanit që luftoi nuk ka shpëtuar, kot që luftoi babai i tij.

Ndërsa për atë, që thonë se Ismaili ka gabuar, unë nuk e kuptoj mirë pse ka gabuar.

Masat operative: -Do të studiosh rrjetin shoqëror të Vilsonit në Stravaj. Meqenëse ai njihet me b.p. "…" që mbahet në lidhje me shefin e seksionit do të bisedohet më të, për ta drejtuar tek ai, do të studiohen të dhënat e Vilsonit.

Vlerësimi: Mendoj se e dhëna ka rëndësi, se Vilsoni në një interpretim e shpreh pikëpamjen e tij. Vilsoni është me shkollë.

Punëtori operativ

Si do arratiseshin poetët në Jugosllavi

(Përgatitur nga punëtori operativ, firmosur nga kryetari e DPB)

Plan masash agjenturor-operativ në drejtim të përpunimit në (XY). Në ngarkim të Vilson Sami Blloshmit. Nga të dhënat e marra në ngarkim të Vilson Blloshmit, del se ky zhvillon agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor. Më datën 09.05.1976 qytetari "X" denoncon në organet tona, se Vilson Blloshmi i ka propozuar për t'u arratisur në Jugosllavi së bashku me "Y", i cili u mor në përpunim... për këtë tendencë. Genc Leka në kontrollin operativ (X) po ashtu, është dhe një qytetar tjetër nga Rrajca, por emri i të cilit nuk dihet dhe as se kush është ky person.

Me qëllim për të parandaluar në kohë arratisjen e tij së bashku me personat e tjerë të lartpërmendur, do të merren këto masa agjenturalo-operative.

1-Do t'i jepet një vijë sjelljeje qytetarit "X" për të zbuluar se kush është personi nga Rrajca dhe kur e kanë lënë datën për t'u arratisur, në çfarë drejtimi do të lëvizin dhe nëse kanë armë, dhe çfarë lloji arme kanë.

2-Meqenëse Informatori do të takohet me Vilsonin më 10.05.1976, në Përrenjas, do të merret në survejim për ta saktësuar se me cilin person do të takohet dhe do të saktësohen dhe lëvizjet e tjera.

5-Me rastin e arrestimit të vëllait të Vilsonit i janë dhënë detyra (disa bashkëpunëtorëve) për ta patur nën kontroll, meqenëse banojnë dhe jetojnë në këtë fshat dhe për çdo lëvizje të Vilsonit, (largim nga fshati) të na njoftojnë me këtë parullë: "Pakon e nisëm për Librazhd".

7-Do të merren masa kontrolli dhe në drejtim të Genc Lekës i cili, del që edhe ky do të arratiset me Vilson Blloshmin.



-----------------------------------------------------------------------

Mbas përfundimit të këtyre detyrave të ngritura në këtë plan, do të bëhet analiza e tyre dhe do të merren masa të mëtejshme.

Punëtori operativ X.Y.



Ekskluzive / Nga dosja origjinale hetimore dhe gjyqësore e poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, në vazhdim, po japim momentet kur të akuzuarit prisnin vendimin me pushkatim nga gjykata nëpërmjet pohimeve të Bedri Blloshmit, si dhe mënyrën se si përgatiti Sigurimi suverjimin e arrestimin e tyre.





Është dita e fundit e gjyqit ndaj "Grupit armiqësor të Bërzeshtës" ku poetët Blloshmi e Leka pritet të marrin dënimin me pushkatim. Ja si e sjell dëshmia e Bedri Blloshmit, i dënuar me 25 vjet burg, këtë ngjarje të rëndë:



Fundi i ditës së parë të gjykimit

"...Mbaroi dita e parë e gjyqit…Kryetari i Gjykatës deklaron se seanca mbyllet. I drejtohet një personi në sallë të bënte gati dëshmitarët për ditën e nesërme. U lexua një listë me emrat e dëshmitarëve, që ishin të gjithë të gatshëm jashtë sallës ku zhvillohej gjyqi me dyer të mbyllura. Urdhërohen policët që të na çonin në dhomat e izolimit dhe të paraqiteshim ditën e nesërme, në orën 10:00.

Pasi na lidhën dy e nga dy, hipëm në makinë. Nisemi si ditët e tjera për në birucë. Kur dolëm jashtë, njerëzit prisnin në të dyja anët e rrugës dhe pëshpëritnin: "Hë a mbaruan? Sa u dënuan? Si s'po marrin vesh asnjë gjë? Gjithë këto ditë gjyq! Ç'po bëhet kështu?". Ata na shoqëronin deri në hyrje të Degës. Kur dilnim për seancën tjetër i shihnim ulur në trotuar, apo mbështetur në trungun e ndonjë druri të bulevardit. Dukeshin tamam të përgjumur, të lodhur. Ata shkonin me mendimin se do fitonin diçka, se kot nuk i kishin sjellë të organizuar. Prisnin në atë të nxehtë qershori...

Dielli sikur e bënte qëllimisht vapën përcëlluese, digjte në kokat tona të qethura. Sytë na ishin verbuar nga izolimi i gjatë. I hapnim, i mbyllnim shpesh, na dhembnin nga drita shumë e fortë e mesditës.

Edhe pse ishte kjo nxehtësi e padurueshme, njerëzit kureshtarë ishin të interesuar për një përgjigje. Ata prisnin, në të dy anët e bulevardit, nëpër ballkone dëgjoheshin zëra, donin të dinin nëse kishte seancë tjetër pasdite.

Shkuam në paradhomë, dhe që andej kalonim në korridorin e ngushtë. Ne, edhe pse ishim ambientuar, të detyruar me erën e igrasisë dhe të mykut, kur ktheheshim nga jashtë, kjo erë thartire na i ngacmonte prapë hundët, fillonin teshtitjet.

Të gjithë policët viheshin në lëvizje të rrëmujshme, të na zgjidhnin e futur në biruca, atje ku kishim qenë. Pasi mbaronin me ne, vendin e rrëmujës së zhurmshme e zinte një qetësi e detyruar, të cilën e thyente vetëm këpuca me gozhdë e policëve të qelisë: ishin 4-5-fishuar".

Biseda ime me vëllanë, Vilsonin

"Gjetëm mundësinë për të biseduar shkurt me Vilin, nëpërmjet murit, siç e kam shpjeguar më parë, në radhitjen e këtyre kujtimeve të hidhura dhe shkatërruese, me ne dhe familjen tonë. Vili më tha se as sot nuk kishte parë asnjë nga familja.

-Nuk di ç'bëhet me Dianën?! Bedri, ajo duhet të ketë ditë që ka lindur. Ne, nuk duhet të mërzitemi po morëm dënime kapitale, sepse jemi krenarë për ata prindër që na lindën dhe edukuan. Më e rëndësishmja është se askujt nuk i kemi as borxhin më të vogël. Jemi të qetë shpirtërisht. Unë nuk besoj që Zoti të përkrahë mendimin e këtyre njerëzve egërsira, megjithatë i jep disa dhe i merr shpejt. Nuk i lë gjatë në këtë botë të pashpirt, ku njeriu përpiqet të hajë njerinë. Unë po kuptoj se diçka e rëndë është përgatitur për ne.

I mërzitur, me zor i shtyja orët, minutat. Prisja me padurim përfundimin. Nga ajo gjendje shpirtërore që isha, më ishte prerë dhe oreksi. Buzët, gryka na thahej. Shoku që kisha në dhomën e izolimit, ishte një burrë i moshuar me pamje babaxhani. Më jepte kurajo. Shpesh më jepte nga një cigare, më detyronte ta pija. E vazhdonte bisedën.

-Bedri, ju s'jeni as të parët, as të fundit nga familja e Blloshmëve që dënoheni kot, kjo dihet. Prandaj mos u demoralizo se s'i dihet. Të rinj jeni, nuk e ndjeni, me moshë e kaloni çdo gjë. Ja që taksirati s'paska të mbaruar.

Nata e errët më e nxirë se herët e tjera (të paktën kështu më dukej mua). Mendoja: "Ditë të këqija do të na sjellë kjo natë qershori...". Gjithë natën nuk vura gjumë në sy. Edhe shoku i birucës nuk fjeti. Më është dukur një natë shumë e gjatë. Si duket, dita s'donte të hapte, ndoshta për të na dhënë kohë më shumë për ta shtyrë të keqen sa të mundej. Megjithatë u gdhi. Filloi lëvizja e shulave të dyerve të hekurta, përplaseshin me forcë nga dora e policëve. Dhe po të qe në gjumë ndonjë i arrestuar, do ngriheshe menjëherë nga zhurma".



Përsëri në sallën e gjyqit



Erdhi ora! Na nxorën nga birucat shpejt e shpejt e na lidhën si ditët e tjera. Qyteti ishte mbushur me fshatarë të ftuar, rrinin jashtë sallës së gjyqit. Makina ecte në mes të bulevardit, ku përpara makinës, ecte shumë ngadalë, hapte rrugën Kryetari i Gjykatës me prokurorin, herë pas here hidhnin shikimin nga ne të lidhur në makinë. Qyteti ishte mbushur me fshatarë të ftuar rrinin jashtë sallës së gjyqit.

Prokurori diç pëshpëriste kur i afroheshe ndonjë fshatar, kur afroheshin kokë më kokë. Kur ndaheshin, të tjerë e rrethonin për të dëgjuar diçka. "Do e merrni vesh për armiqtë e klasës me gojën e tyre të helmuar, nuk e kanë arritur qëllimin, se s'i latë ju, por u treguat vigjilentë, i sollët këtu ku janë".

Zumë vend në sallë, si ditët e tjera. Mbasi folën vesh më vesh, gjykatësi me prokurorin, një nga të ftuarit dukej se kishte një detyrë që ishte brenda në sallë; i dorëzoi një letër gjykatësit. Ndërsa e lexonte pa zë, ai e shoqëronte me lëvizjen e kokës, me shenjën që miratonte atë që ishte shkruar. Heshtja vazhdonte. Të gjithë shikonin gjykatësin që po lironte kollaren në qafën e majme. Fërkoi duart, liroi zërin mbasi u kollit, hodhi një shikim nga salla përballë.

-Mirë pra. Seanca e radhës hapet. I pandehuri Genc Leka! Për ju i pandehur kemi një provë të fortë, ka të bëjë me dorëshkrimet tuaja. Sipas Akt-Ekspertizës Letrare që kemi nga një kompetent letrar, del se janë shkruar me frymë armiqësore. Nuk i përshtaten realizmit të sotëm. Sado që je munduar të fshehësh, aludimi është i qartë.

"Poezia pa titull". Është pesimiste, ku autori shpreh dëshpërim. Ku nga e kaluara e tij nuk ka më asgjë veç gërmadha dhe gurë i kanë ngelur, ditët e lumtura dhe miqtë s'i ka më.

"Miqtë e parë". Dhe kjo tregon se nuk janë më, dhe prej tyre veç gjurmët kanë mbetur. Autori kujton me nostalgji kohën e shkuar.

"Kjo rrugë". Vjersha tregon rrugën malore, gjurmët nëpër zall, humbasin pa mundim.

"Oxhaku", "Harabelat", "Cigani" e shumë të tjera sipas Akt-Ekspertizës Letrare shprehin dëshpërim, pesimizëm, vuajtje, janë në kundërshtim me realitetin tonë. Kërkon t'i mohojë.

I pandehur, keni shumë dëshmitarë që provojnë një krim tjetër. Propagandën. Keni bërë herë pas here, në ambiente të ndryshme. Në fermë, në pyjore, kudo që je shprehur se je i dëshpëruar, pa të ardhme. Pa shpresë, asgjë s'të pëlqen.


(Vijon)

[RaPSouL]

Gjykata e lartë: "Poetët Leka e Blloshmi, të dënohen me vdekje me pushkatim!

Arkivat. Kërkesa në Gjykatën e Lartë


Blloshmi: "Ja pse nuk duhet të më pushkatoni!"



Dënimi me vdekje për dy poetët librazhdas, Vilson Blloshmi e Genci Leka, i sapo kumtuar në sallën e kinemasë së qytetit, mes një auditoritë përzgjedhur që duartrokiste "Rroftë Partia" "Poshtë armiqtë!", atë mesditë të 13 qershorit 1977 sapo është dhënë. Tashmë, në qeli të veçanta (birucat) ku rrinin, atyre u lidhen këmbë e duar, u vendoset helmeta në kokë dhe u dyfishohen rojet. Ditë-netë-javë të tëra në një gjendje të tillë të tmerrshme. Edhe e drejta për të përtypur dy kafshatë bukë, megjithëse ata nuk kishin uri e etje, nuk mund të realizohej. Edhe këtë shërbim ua kryenin policët e dubluar…Poetët, e jo vetëm ata, e kanë kuptuar se shpresa për falje jete, tashmë do të ishte vetëm një shpresë. Thuhet për çdo rast e për çdo rrethanë se, shpresa vdes e fundit…

Kështu që të dënuarit me vdekje atë mesvit të trishtë të 1977-ës, bëjnë ankimimin në Këshillin Gjyqësor të Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë. Kërkojnë t'u falet jeta, duke bërë dhe argumentimin se përse e kërkojnë një gjë të tillë…

Ja çfarë thuhet mes të tjerave në kërkesën e të dënuarit Vilson Blloshmi drejtuar Gjykatës së Lartë për zbutje dënimi:


"Si në hetuesi, edhe në gjyq unë e kam mohuar akuzën, nuk kam sabotuar, nuk kam agjituar për të përmbysur pushtetin…

Dënimi kapital, mendoj se nuk duhet të zbatohet kundër meje, sepse jam ende djalë i ri, me çdo mundësi për t'u edukuar nëse gjykata e shkallës së dytë do ta gjejë të provuar fajësinë time, qoftë edhe duke ndenjur për një kohë të gjatë i izoluar nga jeta e lirë, me çdo mundësi për të punuar dhe për t'i shërbyer më gjatë shoqërisë."


Arkivat për poetët "armiq"


Kush ishin Vilson Blloshmi dhe Genc Leka


Vilson Blloshmi dhe Genc Leka lindën në muajin Mars. Vilsoni, lindi më 18 mars të vitit 1948, ndërsa, Genci më 23 mars të vitit 1941. Që të dy ishin nga i njëjti fshat, nga Bërzeshta e Librazhdit, që të dy ishin poetë. Ashtu siç kishin lindur në të njëjtin muaj, ata patën të njëjtën vdekje dhe në të njëjtën natë. Vilson Blloshmi dhe Genc Leka u pushkatuan mesnatën e 17 korrikut të vitit 1977, për të vetmin "faj", se kishin lindur poetë. Jeta e tyre u fik nga plumbat e xhelatëve, ndërsa trupat e njomë u flakën në të njëjtën gropë. Të dy poetët e kallur nën dhè u lanë në harresë deri në shembjen e diktaturës, ndërsa poezitë e tyre u shpallën heretike. Diktatura i groposi, por të dy poetët kishin skalitur pavdekësinë me krijimtarinë e tyre, poezinë. Ata ishin poetë të lindur dhe i këndonin bukurisë, njeriut të thjeshtë.

Vilson Blloshmi dhe Genc Leka, ishin mësues dhe poetë të talentuar që aspironin për liri dhe demokraci, për një jetë më të mirë. Ndaj tyre u organizua një gjyq politik i inskenuar. Komiteti i Partisë së Librazhdit kishte bërë një plan masash për gjykimin dhe dënimin e Vilson Blloshmit dhe Genc Lekës. Pra, në Komitetin e Partisë merreshin vendime për pushkatimin e poetëve. Edhe diskutimet që do të bëheshin në gjyqin politik, ishin përgatitur në Komitetin e Partisë dhe aty ishin caktuar gjashtë vetë për të diskutuar ato që ishin përgatitur në Komitetin e Partisë. Në planin e masave të Komitetit të Partisë, thuhej se: "Gjykatat Popullore punojnë për të realizuar vendimet e Kongresit të 7-të të PPSH". Akuzat ishin të rënda për "krim, sabotim ekonomik, agjitacion dhe propagandë".



Vilson Blloshmi rridhte nga një familje patriotike. Ai fliste frëngjisht dhe anglisht në mënyrë të shkëlqyer. Shkruante poezi, por edhe përkthente poetët më në zë perëndimorë, sidomos ata francezë. Akuza kryesore ndaj tij ishte poezia "Saharaja", ku ai e simbolizon Shqipërinë të shkretë dhe pa miq e pa shokë, por Vilsoni u akuza edhe pse kishte thënë se, "që të bëhesh njeri i afirmuar, duhet të dish edhe gjuhë të huaja". Regjimi nuk i donte njerëzit që dinin gjuhë të huaja. Megjithëse dinte gjuhë të huaja, ai shikohej me sy të keq nga Partia e Punës dhe qeveria komuniste. Në aktakuzë thuhej se: "Vilson Blloshmi e ka filluar që në bankat e shkollës, në Normalen e Elbasanit, veprimtarinë armiqësore". Ai i kishte thënë një shoku në shkollë se, "vendi nuk ka literaturë të bollshme dhe njerëzit nuk marrin dije"...

...Genc Leka, ishte një mësues shembullor, por për probleme të biografisë e çuan në punë ndërtimi. Edhe pse punonte shumë, ai gjente kohë që të shkruante edhe poezi. Në aktakuzë ishte shkruar se ai ka bërë agjitacion, duke u shprehur se, "normat janë të larta dhe shpenzimet e ulëta sa mezi jetohet". Ai u akuzua për poezi pesimiste dhe jo realiste, sipas prokurorit, "poezitë shprehnin dëshpërim". Interpretimi i poezive e rëndoi akuzën. Edhe poezitë e natyrës cilësoheshin si politike.


Ekskluzive / Nga dosja origjinale dhe gjyqësore Nr.48 e poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka, në këtë numër, po japim pjesë të vendimit të Këshillit Gjyqësor i Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë, i cili, pasi shqyrton kërkesën e të dënuarve, lë në fuqi vendimin për dënimin me vdekje me pushkatim për poetët "armiq" Genc Leka eVilson Blloshmi.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Në përfundim të gjykimit të gjykatës së shkallës së parë Librazhd, më 13.6.1977, për 8 pjesëtarët e "Grupit armiqësor të Bërzeshtës", ku për dy poetët Genc Leka e Vilson Blloshmi kërkohet dënimi ekstrem , a i vdekjes me pushkatim, shpresa e vetme mbetet ndryshimi i kësaj mase nga KëshilliGjyqësor i Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë Tiranë të cilit i janë drejtuar. Tre javë më pas, ky Këshill, referuar vendimit origjinal (Dosja Nr.48, faqe 356-370), nën drejtiminkryesueses Eleni Selenica, merr në analizë ankimimin. Në përfundim, ky organizëm i lartë gjyqësor i kohës, lë në fuqi vendimingjykatës së Librazhdit, duke lënë në fuqi ndëshkimin e poetëve me pushkatim.

Ja pjesë nga ky vendim:

"KëshilliGjyqësor i Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë,

pasi dëgjoi relacionin e anëtarit S.Krongo, mendimin e prokurorit P.Konomi, që kërkoi lënien në fuqi të vendimit dhe pasi shqyrtoi e bisedoi në tërësi çështjen

Vëren:

Vendimi i gjykatës është i drejtë dhe si i tillë duhet të lihet në fuqi.

Nga materiali i çështjes rezulton e vërtetuar se të gjykuarit Genc Leka, Vilson Blloshmi, D.Blloshmi, Bedri Blloshmi, në bashkëpunim me njëri-tjetrin, për një kohë relativisht të lartë, kanë zhvilluar një veprimtari të theksuar kriminale ku kanë synuar minimin e ekonomisë bujqësore dhe për të dobësuar Pushtetin Popullor. Nga këta, tre të parët kanë zhvilluar edhe agjitacion e propagandë kundër Pushtetit Popullor, kurse të gjykuarit e tjerë R.Çerri, R.Sula, R.Dashi për disa vjet me radhë, sistematikisht dhe në grup të organizuar me njëri-tjetrin dhe me të gjykuarit Bedri e D.Blloshmi, si dhe në bashkëpunim me A.Gocin kanë përvetësuar pasuri socialiste.

Siç del nga të dhënat e gjykimit, të gjykuarit Genc Leka, Vilson Blloshmi, Bedri Blloshmi e R.Dashi, janë persona me prejardhje klasore e përbërje politike shumë të keqe, rrjedhin nga familje shumë të pasura, prindërit e të afërmit e tyre gjatë luftës Nacionalçlirimtare u lidhën dhe bashkëpunuan ngushtë me pushtuesin dhe organizatat tradhtare të Ballit Kombëtar, si dhe ju kundërvunë lëvizjes nacionalçlirimtare. Pas çlirimit kanë mbajtur qëndrim armiqësor ndaj pushtetit popullor. Kështu, i ati i të gjykuarit Genc Leka, B.Leka, jo vetëm që ka marrë pjesë në radhët e Ballit Kombëtar, por pas çlirimit u arratis në Jugosllavi dhe ishte vënë në shërbim të agjenturave të huaja duke vepruar disa herë si diversant në vendin tonë në zonën e Qukësit. Po kështu, familja e të gjykuarve të tjerë Vilson e Bedri Blloshmi(vëllezër) ka qenë e lidhur me Ballin Kombëtar dhe shtëpia e tyre pas çlirimit qe kthyer në strehë për bandat e diversantëve e të tradhtarëve si Haki Blloshmi, Bardho Leka, Hasan Blloshmi. I ati i tyre Sami Blloshmi është dënuar për krime kundër shtetit.

I gjykuari D.Blloshmi, megjithëse ka origjinë të varfër, por duke pasur një vëlla të pushkatuar gjatë luftës u lidh me këta armiq, duke marrë për grua vajzën e tradhtarit B.Leka, motrën e të gjykuarit Genc Leka dhe duke qenë edhe vetë egoist, llafazan e vjedhës, ra nën presionin e tyre..

…..Në këto kushte, kërkesat e të gjykuarve për të ndryshuar vendimin e gjykatës në lidhje me dënimet e caktuara, janë të pabaza dhe si të tilla, duhet të refuzohen.

Për këto arsye: Këshilli Gjyqësor i Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë, në bazë të pikës 1 të nenit 313 të K.Pr.P, vendosi:

Lënien në fuqi të vendimit Nr. 45, datë 13.06.1977 të gjykatës së rrethit Librazhd.

Ky vendim, për të dënuarit Genc Leka e Vilson Blloshmi, në bazë të nenit 349 K.Pr.P nuk do të vihet në ekzekutim, derisa të shqyrtohet kërkesa e tyre për falje nga Presidiumi i Kuvendit Popullor.

Tiranë më 2.7.1977

Anëtar S.Krongo(firma), Anëtar A.Zenko(firma) Kryesuese Eleni Selenica(firma)"

Aranit Çela, firmos vendimin përfundimtar

Fijen e fundit të shpresës për jetën, poetëve Leka e Blloshmi, ua pret shkresa e firmosur nga Aranit Çele. Ja si thuhet mes të tjerave në këtë vendim:

"...Siç del nga të dhënat e gjykimit të çështjes, të gjykuarit Genc Leka, Vilson Blloshmi etj., janë persona me prejardhje klasore e përbërje politike shumë të keqe. Këta rrjedhin nga familje të pasura, që bashkëpunuan me Ballin Kombëtar...

...Gjykata e Lartë, duke e shqyrtuar në tërësi këtë çështje dhe duke pasur parasysh edhe diskutimin e masës gjatë gjykimit, lë në fuqi vendimin e Gjykatës Librazhd për dënimin me vdekje me pushkatim të të gjykuarve Genc Leka e Vilson Blloshmi. (Burimi i cituar më lart)

Kryetari i Gjykatës së Lartë, Aranit Çela(Firma) (Burimi i cituar më lart)

Pushkatimi i poetëve

Genci dhe të Vilsonit, në mesnatën e errët të 17 korrikut 1977, u pushkatuan në një largësi prej rreth 5-6 km në largësi të Librazhdit, në një humnerë që quhet "Përroi" dhe "Firarit". Një toponim i çuditshëm. Atje jo që s'ka ujë, por as zogjtë nuk duan të kalojnë andej. Me sa duket e ndiejnë erën e vdekjes. Sipas kalimtarëve, atje rrallë mund të ndodhte të dëgjohej zëri i ngjirur i qyqes. Qyqja, siç tregon një gojëdhënë, kërkon vëllanë e vrarë nga shokët në pyll. Siç duket, edhe qyqes nuk i besohet që në të tilla humnera mund të ndodhin tragjedi të tilla.

Ditën që u bë zhvarrimi i trupave të Gencit dhe Vilsonit, kujton Bedri Blloshmi, plumbin e gjeta midis trupave të tyre. Kishte filluar të kalbej, ndërsa trupat e të ndierëve i kishin mbuluar rrënjët e drurëve që kishin mbirë më pas. Siç duket, i mbanin mbuluar nga ndonjë rrezik tjetër si i diktaturës, që të zhduknin çdo gjurmë mbas krimit.