Letersia E Sotme Shqiptare

[dikeafajtore]

Flmn 1000 here per te gjithe kete pune kolosale qe ke bere, sepse nuk e merr me mend cfare boshlleku me plotesove. flmn...Dikea

[macia_blu]

Postuar më parë nga dikeafajtore
Flmn 1000 here per te gjithe kete pune kolosale qe ke bere, sepse nuk e merr me mend cfare boshlleku me plotesove. flmn...Dikea

[Bel ami]

Superstrar ben mire te tregosh nga i ke bere kopy& paste se me jane lodhur gishat mua kur i kam shkruar .
Respekto punen e tjetrit!

[Albioni]

Per Dikean e gjithe te tjeret. Ketu duhet thene faleminderit per punen kolosale qe eshte bere.

[SUPERSTAR_N1]

Flm te gjithe,me vjen shume mire qe e keni kuptuar gjithe kete pune qe shte bere po te doni kam akoma them se do i shkruaj dhe keto te tjerat qe me kane ngel pa i shkruajtur dikea sa here me ke then flm ti???

[SUPERSTAR_N1]

Vetem ose Hamlet i semure



Pak po më jep, jeta ime,
e tepër po lyp nga Unë.
Të të jap s'mundem më tepër,
se sa të të ngre në këmbë.
S'mundem më tepër se sa të të jap emër,
se sa të të mësoj të ecësh
kah e vërtetë, kah njerëzit,
se sa kohën time për ta falur,
durimin e gurit, zjarrin, kaltrinë.
S'mundem më tepër të të jap
e ti tepër po lyp nga Unë.
Ne mes të verbërve vetëm jam,
në mes të hijeve, perëndive.
Vetëm para vetvetes e hapësisë e murit,
para dashurisë e urrejtjes vetëm.
Po ti tepër po lyp nga Unë
e pak pu më jep, jeta ime.
0 Hamlet, o Harnlet, po vijnë
mjekët me mantele të bardha,
me mantele të zeza po vijnë,
për të të shëruar, kokë e pafjetur e botës.

[SUPERSTAR_N1]

Ura e Artes




Ti na qenke ajo ura që në he.shtje të vdekshme
Të kohëve të serta kënduar të ka im atë
Bjeshkëve të Namuna e krahasuar me Urë të Shenjte
Urë moj Urë e Artës


Deri te guri yt i latuar nga mjeshtrit epirotas
Udhë bëra vite e vite
Po Hamzë Podrimja nga Gjakova ku arriti
Urë moj Urë e Artës
Lumit tim sa vjet i duhen
Nëpër ty të kalojë me një lulkuq në dorë
Apo historia jonë shtangu në sqep korbi
Urë moj Urë e Artës


Me një krah në qiell me tjetrin në mishin tim

[SUPERSTAR_N1]

PARISI, VENDLINDJA




Do të hyjmë në Paris
gurin tonë aty do ta ngulim,
nuk do të na presë Teuta, Genti,
nuk do të na presë hordhi e egër romake,
nuk do të na presë njeri i gjallë.


Në Paris do të hyjmë;
ëndërrat do t'i varim në krahë të lejlekëve
te një krua do t'i lajmë sytë, duart lythore,
do t'i lëmë netët ballkanike pas shpine
vallet, këngët, baladat, përrallat,
vetëm fyellin do ta marrim
t'i biem kur të na rrokë malli,
kur humbim në grumbullin e klosharëve,
të hijeve,
të minjve,
deri vonë rrugëve të Parisit në metro marramenthi:
do t'i marrim erë ftoit të vendlindjes
për kohët pis do të flasim me gishta,
nuk do të shkelim asnjë mizë,
nuk do të trembim asnjë zog,
nuk do të derdhim zjarr, vrer,
mbi kokë të njeriut,
Evropës së përgjumur s'do t'i përulemi
as perëndive të krisura.
Ma jep besën, Lum Lumi,
se nuk do të harrojmë vendlindjen

[SUPERSTAR_N1]

KUSH DO TA VRASE UJKUN
F. Altimarit


Dhe lëtini tha
Po qe se takon
Arbëreshin dhe Ujkun
Vraje Arbëreshin
Dhe kur fjala i ra në vesh
Arbëreshi buzëqeshi
Dhe drodhi një cigare
Po qe se më vret mua
more i gjorë
Kush do ta vrasë Ujkun?!
Mjerë kopeja

[SUPERSTAR_N1]

Dashuria


Koha është të duhemi,
të kesh besim ne mua kur të them: Trime,
të kem besim në ty kur më thua: Trim.
Por kokën time kryeneçe shumë kurthe ngrite,
shumë e pushkët mbushi babai yt, fisi yt,
një mijë e një të zeza kurdise ku do t'ma zije pritën.
E nën një kulm banonim,
nga frëngjia me ditë më peshove,
me ditë lexoja Shekspirin në hijen e Kullës,
se mos do të takoj te kroni i shpresave.
Ma ruaj syrin, dashuria ime,
ma ruaj shpinën nga dielli, nga acari!
Kam frikë se ma therin syrin cubat e territ,
kam frikë se më vrasin pas shpine të pabesët.
Dashuria ime, ma zgjat dorën ta kapërcejme këtë ujë të madh,
i huaj s'jam as vij nga tokë e vdekshme.
Në fund të livadhit të kositur a po sheh:
ai kali i bardhë është yni tash e përgjithmonë.
Më shikon drejt në sy, lëri zënkat, fjalët, sharjet.
Unë do të sjell Lulen nga zemra e bjeshkës,
do ta ndez llambën në kullë,
do ta hedh farën në tokën e re.
Kur të desha, çoje dashuri pas shtatë katundeve
e të rënat të forta i kishe.
Kur më deshe, çoja dashuri me një grua të marrë
e mëhalla jehonte nga shpifjet.
Na iku jeta, trime, si s'menduam pak edhe për vete.
Koha është të duhemi.