I dashuri vëlla!

[burbuqe1]

I dashuri vëlla!

Ne nuk po dimë të përgjigjemi, sepse kemi harruar si pyetet,

Nuk po e shohim më të vërtetën si qiellin mbi det, sepse po shikojmë pa menduar për sytë,

e sytë shohin shumë por jo veten,

I dashuri vëlla!

në mes të shkretëtirës është lodhur një deve duke bartur ujë mbi shpinë dhe po vdes nga etja ,

ndoshta, ndoshta edhe peshku do të vdisej, sikur të ngopej me ujë, e uji lagë gjithçka përveç vetes,

I dashuri vëlla!

Kam qeshur pa e kuptuar pse erdha në këtë botë duke qarë

Kam qarë pa e kuptuar pse kam qeshur symbyllur në djep,

E dua dhimbjen që më zgjoi nga gjumi i jetës, i asaj jete që nuk do të doja të ishte e imja

sepse kafazi sado që të jetë i gjërë prap kafaz është,

I dashuri vëlla!

Duke u mahnitur që po i dallojmë të gjitha ngjyrat harruam të mendojmë për dritën që na e mundësoi dallimin, rrugën e pishtarit ndriçues,

Ka dritë për të gjithë ata që nuk i mbyllin sytë para saj

Dritës nuk i duhet dikush të dëshmoj që ajo ekziston, sepse ajo vet dëshmon për veten, prandaj,

prandaj ka kohë që nuk po dimë të përgjigjemi sepse kemi harruar se çdo pyetje ka mbrenda edhe përgjigjen,

I dashuri vëlla!

Nëse jeton si ishull në mes të shkretëtirës, në mes të detit, pa ankth:

Një ditë do të vijnë anijet të të parkohen tek ti, sepse nuk kanë ku tjetër!

Në rrugën e jetës mund të ecin mirë vetëm ata, vetëm ata që dijnë ku shkojnë,

Ata që nuk dinë të ngrohen digjen, digjen pa menduar se zjarri djeg gjithçka përveç vetës,

I dashuri vëlla!

Duhet ta pranosh:

Duhet ta pranosh tri herë se je i padijshëm për ta kuptuar se padituria është sëmundje pa dhimbje,

Por më e dhëmbshmja, duhet të shkurërzohesh tri herë nga kjo botë për ta kuptuar se kjo i ngjan një plake, një plake e cila është fshehur nën vellon e nusërisë,

I dashuri vëlla!

Kur ndjehesh i vetmuar mes qiellit dhe tokës
mendo!

Mendo si ndjehen qielli dhe toka që të kanë në mes

Toka s‘është e jotja po ti ,

ti je nga toka...

Prandaj thuaj ballit:

Thuaj ballit le ta puth tokën,

e atëherë,

atëherë do ta ndjesh dashurinë e qiellit.

I dashuri vëlla!

Nëse mendja nuk mund ta qetësojë zemrën, atëher thuaj zemrës le ta qetësojë mendjen

sepse atë që kërkon mendja,
e gjen zemra

të gjitha vitet që shkuan i takojnë vdekjes,

çdo perëndim i diellit
është edhe lindje e tij,

nëse nuk don ta humbasësh kohën lutju, lutju Atij që është betuar në Të,

O Zot,
më jep aq mend,
ta kuptoj sa i pa mend që jam!

më jep aq dije ta kuptoj që sa i padijshëm që jam,
më jep aq forcë ta kuptoj që sa i pa fuqishëm që jam,

E kur të ngadhënjej mbi tokë,
më bëj të mos harroj se prap do të bëhem tokë…

O Zot unë që të kam vetëm Ty.

I shikoj me dhimbje,

i shikoj me dhimbje të gjithë ata që kanë përveç Teje çdo gjë,

e çfarë mund të kenë përveç Teje,

çfarë?!

Çfarë mund të kenë përveç Teje,

O ZOT?!

Shpërndaje!

Thotë Allahu ne Kur’an: "E kush është në rrugë më të mirë se ai që thërret në rrugën e All-llahut, që bën vepra të mira dhe që thotë: “Unë jam prej muslimanëve?". (Fussilet, 33)

Ka thënë Pejgamberi, Alejhi selam,: “Transmetoni nga unë qoftë edhe një verset!”.

Poashtu ka thënë: “Që Allahu ta udhëzojë nëpërmjet teje një njeri të vetëm, është më mirë për ty se sa devetë e kuqe (pasuria më e shtrenjtë dhe e cmuar tek arabët)”.



p.s. ma beni hallall kjo ka qene e punuar ne "powerpoint" po meqe kishte shum urtesi e postova ne kete menyre...