Po nuk pretenduat me te miren ne jete, pra po s'pretenduat kristal, as me gota plastike s'do perfundoni por me ndonje bokal kungulli. E vetmja fushe ne te cilen s'pretendoj kompromise; me pelqen qamet kristali.
Po nuk pretenduat me te miren ne jete, pra po s'pretenduat kristal, as me gota plastike s'do perfundoni por me ndonje bokal kungulli. E vetmja fushe ne te cilen s'pretendoj kompromise; me pelqen qamet kristali.
Kam vetem nje limit: qiellin!
Epo atehere ti po pret princin e endrrave, po ja e zeme se e gjete...Postuar më parë nga Blue_sky
Bukur fort. Neser prishet gjithcka, e zeme edhe kete.
Atehere ku do e gjesh kristalin tjeter ti?
Se ideal s'mund te jene 100 veta. Ideali 1 eshte. Me i miri i me te mireve. Po sikur te prishen punet me me te mirin? Atehere me doemos do shkosh te tjetri, pra kompromisi.
As qe du me dit!
Une, ne te kunderten e shume njerezve, nuk besoj qe mund te me beje vetem nje njeri te lumtur. Kam bindje te plote qe ka shume njerez mbi kete rruzull qe mund te plotesojne imperfeksionin tim. Pra, endrrat e mija s'i lidh me nje njeri, ate sodisfaksion s'do mund t'ja jepja as vetes.
Persa i perket kristaleve te tjera: kur di qe mund te ofroj kristal, nuk behet fjale qe mund te kenaqem me plastike. Kristal per kristal.
Kam vetem nje limit: qiellin!
Per fat te mire, gjithcka eshte e mundur.
Per fat te keq, ajo qe kerkon ti eshte nje rast i rralle.
Me 6 miljard lloje materialesh te ndryshme ne kete bote, te gjesh kristalin e duhur eshte njelloj sikur te shikosh qiellin naten me sy te lire dhe te gjesh nje planet si toka ku mund te kete jete.
As qe du me dit!
Si te mundim dhimbjen?
Kur eshte fjala per nderprerjen e nje lidhjeje dashurie, qarja e vazhdueshme dhe degjimi i kengeve romantike qe prej nje kohe te gjate jane shnderruar ne demode....
Ankesat e vazhdueshme dhe bisedat per ish-të dashurin nuk jane e vetmja menyre për ta harruar ate. Lotet dhe vajin, zevendesojini me udhetimin, kengen e preferuar per te vallezuar...
Nëse ai mendon se nuk jeni e mirë për të, atëherë mos u dëshpëroni. Shikojeni këtë nga ana e mirë: ai ka humbur dhe jo ju.
"Carpe Diem"
Dashuria nuk lendon ajo smund te lendoje eshte mungesa e dashurise ajo qe lendon...
Dashuria smund te shfrytezohet per te lenduar.Nese nje person manipulon nje tjeter atehere egziston mungesa e saj.......Ekziston ajo qe mund ta quajme "fallsifitet ne nje lidhje"..
Ata qe qendrojne ne nje lidhje fyese per shkak te dashurise ata e mbajne ate sepse kane frike Ata besojne se skane mundesi tjeter ose te vete vleresohen pak por harrojne se vetevleresimi me i mire mund te jete pajtimi....
Dashuria sheron ajo nuk lendon sepse smundet te bej nje gje te tille. Romantizmi nuk eshte pergjigja e te gjitha problemeve ne marredheniet tona!.....
Romantizmi fillon mbas lidhjes.Hapat e pare I merr arsyeja jone .Njeriu me romantik me bote nese lidhet me nje person te papershtatshem do behet i mjere ose shume i trishtuar dhe konfuz.....
Duhen dy njerez te pershatshem per njeri tjetrin per te krijuar nje marredhenie te suksesshme.
Te pershtashme.... jo perfekte.
Ne rast te kundert nuk mund te ndalojme ndarjen!
"Carpe Diem"
Sa e lehte eshte te ndahesh me nje njeri.Ndodh si pa kuptuar,si pa prekur ne imagjinaten e te vertetes.Si nje genjeshter qe ka filluar ne mengjes,por ne darke duhet te mbaroje se mund te behet e vertete.Nje emer me pak ne listen e dashurise.Kaq eshte.Ndarja nuk ka brire per t,u dukur qe te tjeret ta dallojne qe nga larg dhe te ikin,por ajo eshte ashtu e ngjashme me te gjitha evenimentet e jetes.Eshte e ngjashme me martesen,me jeten,me vdekjen.Askujt nuk i vjen me cudi pse dikush ndahet ashtu sic nuk i vjen kur dikush martohet.Cdo gje eshte brenda normalitetit.Megjithese ka dicka anormale qe ndarja u ben shpirtrave te atyre qe gjenden ne ate situate.Le shume pikepyetje per jeten qe do vije.Jeta qe duhet te ishte nje oaz per t,u freskuar dhe per te gjetur ate qe ke enderruar,kthehet befas ne nje shkretetire ku syte mbesin duke shikuar mirazhet e saj qe deformojne endrrat ne karta te djegura pa asnje lloj vlere..Dhe sa per vlerat nuk pranon me te flasi njeri.Secili i ka caktuar vetes nje depozite te vecante qe perben ate qe ai e quan te mire dhe nje kosh tjeter ku hedh vlerat e te tjereve..Keshtu rrokulliset bota si nje top futbolli ne qindra kembe qe gjuajne nga nje cep ne tjetrin duke mos menduar shume se kujt mund t,i bjere ky top ne koke.Por meqe koka e te gjitheve eshte me pak e vlefshme se bota vete,atehere ka pak rendesi nese sakrifikohet koka e ndonjerit per te miren e perbashket..
"Carpe Diem"
Do thoni, boah nje tjeter teme idiote. Por jo, dua ta shoh ndarjen nga tjeter aspekt. Ndodh qe lidhjet nuk shkojne ashtu sic i kemi menduar apo sic deshirojme. Per nje arsye apo tjeter, vendoset qe eshte me mire per te dy palet ndarja. Po marr rastin, kur edhe pse me dhimbje dhe jo pa ndonje deshire te madhe per kete hap mbylles te nje historie ndoshta te bukur, njeri partner e pranon.
Perse na duhet aq shume kohe per tu ngritur serish ne kembe, per te filluar serish jeten, kur jemi koshient qe ajo lidhje s'ka me shanse? Ne vertete kishim nje jete tonen, perpara sa te njihnim ate per te cilen/cilin zemra rrahu aq fort, madje e kemi kete jete akoma, po perse ndihemi valle aq bosh, aq te plogesht? Humori yne i ngjan sinusoides apo kosinusoides se rrymes elektrike. Ndodh qe mbyllemi ne vetvete, preferojme me shume netet e vetmuara para tv ose pc sesa ato mes miqsh. Ndryshojme, behemi me arrogant, te padurueshem. Gjejme strehim ne pune apo shkolle duke menduar se duke punuar apo studiuar me shume, do e humbasim disi mendjen. Por netet mbeten te vetme, ana e krevatit eshte serish bosh. Pastaj stresi, jemi pothuajse gjithe kohen nen stres, edhe pse shpesh nuk ka arsye per te. Frekuentohemi me te tjere, por jane njohje, qe edhe pse interesante ne dukje, nuk levizin ndonje gje ne zemren tone. Eshte sikur ngadale te behemi te huaj per veten tone, dikush qe kur e sheh veten ne pasyre ne megjes, nuk e njeh me veten.
Cila eshte menyra"me e mire" per te perpunuar dhe pertypur nje ndarje? i njoh pergjigjet e tipit "lerja kohes" por nuk me duket shume e drejte, se deri sa kohes ti teket te mbylle ca plage, ato djegin me shume, dhembin, e nuk durohen.
C'duhet te bejme qe ti lehtesojme vetes kete lloj gjendje mpirjeje? Edhe pse ndoshta s'ka ndonje forumule per kete dhe s'eshte e prepre me thike.
Diskutim te mbare.
Elegance is an attitude.
e kam thene qe pas nje ndarje duhet te kujtohesh si ke jetuar para se te kesh qene lidhur me ate person !!! pra te nisesh ate jete qe kishe me pare pa ate person duke shijuar edhe gjera te reja !!! gjithsesi gjeja e pare nese do qe te heqesh nga mendja personin qe ke qene lidhur jane te gjitha sendet qe te lidhin me ate ti heqesh qafe !!! ndonje kenge apo ndonje vend qe thote shume per ty ti heqesh qafe !!! nejse gjithmone seshte se behet kollaj por eshte me e lehte per ta harruar dhimbjen qe ka shkaktuar ndarja !!!
YoUr DrEaM Is YoUr DeStInY...
Pershendetje
Patjeter na duhet kohe, sepse me kalimin e kohes mesojme dhe e kuptojme qe duhet shikuar dikund tjeter. Gjithsesi, koshienca se me nuk ka kthim eshte nje pergjegje qe i japim vetvetes, duke vendosur keshtu qe gradualisht t`i shmangemi asaj qe ka ndodhur dhe atij perfundimi te hidhur.Perse na duhet aq shume kohe per tu ngritur serish ne kembe, per te filluar serish jeten, kur jemi koshient qe ajo lidhje s'ka me shanse?
Nese zgjedhim arrogancen, vetmine e sjellje te tilla te padobishme, atehere kjo do ishte edhe nje humbje me e madhe, sidomos ne jeten psikike, dhe si rrjedhoje e kesaj do fillonin semundjet dhe demtimet graduale shendetesore. Kjo nuk eshte menyra me e mire qe do e ngushllonim vetveten.Ndodh qe mbyllemi ne vetvete, preferojme me shume netet e vetmuara para tv ose pc sesa ato mes miqsh. Ndryshojme, behemi me arrogant, te padurueshem. Gjejme strehim ne pune apo shkolle duke menduar se duke punuar apo studiuar me shume, do e humbasim disi mendjen.
Me mire do te ishte te merremi me pune, me studime, lexime dhe kontakte me miq, keshtu do i shmangeshim streseve te kota, vetemise, mendimeve ne te kaluaren e hidhur. Provojeni, te punoni, do e shihni rezultatin se do ju rikthehej deshira per nje jete te re.
Ato ditet e para te ndarjes jane te veshtira, por duhet te ballafaqohen me kujdesin me te madh. Diskutoni me miq, lexoni literature qe ju terhjek me se shumti, merruni me pune qe ju shkojne per dore, qe dikur nuk keni patur kohe ti beni, filloni tani te mirreni me to. Qetesine shpirterore do te mund ta fitoni duke larguar vemdjen nga ajo e kaluar. Filloni tani!C'duhet te bejme qe ti lehtesojme vetes kete lloj gjendje mpirjeje?
Ne jemi ata qe kemi ne dore jeten dhe fatin tone. Nese viktimizohemi ndaj te se kaluares, atehere askush nuk na ben faj neve, askush nuk eshte afer nesh, madje do ta bezdisnim secilin duke ju treguar historite tona te zymta. Largoni brengat dhe merzine nga vetevetja duke buzeqeshur dhe filluar nga e para me vendosmeri, pa perseritur dhe pa u bere preh e gabimeve te se djeshmes.
Provoni te filloni me nje tjeter... do e kuptoni se ai/ajo e djeshmja nuk ju ka dashur ashtu siç e keni merituar ju.
Natyrisht, kemi lloje te ndryshme te ndarjeve, por mesa e di, ndarjet me te shumta ndodhin per shkak te cikerrimave me te vogla.
"Fet` e besëtë t`i kemi, po të ndarë të mos jemi." Naim Frashëri
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt