Forca e aresyes te ndan, dhe po ajo force te ben te mbijetosh ndarjen!!!
Forca e aresyes te ndan, dhe po ajo force te ben te mbijetosh ndarjen!!!
Dhe keshtu ne rruge te madhe eshitme zemren tone, njerzve qe vetem nje te perqeshun dhane per te e shkuen te kenaqun e tu u gezue- pse pane mfshetsinat intime te kesaj jetes tone.
Mendoj se mund te jetojme mbas ndarjes....duhet te jetojme mbas ndarjes!
Duhet te mesohemi me dhimbjet e jetes...duhet ti kthejme keto dhimbje ne force!
Dhimbja eshte e madhe...te merr frymen..eshte shkaterruese....por a nuk kemi ardhur ne kete bote me misionin per te ndertuar nje jete?"...a nuk kemi ardhur ne kete bote me misjonin per te krijuar jete?"....a nuk kemi ardhur ne kete bote me misionin per ti dhene jete te ardhmes sone...asaj te ardhmeje qe do te vazhdoje te jetoje edhe mbasi ne te kthehemi ne pluhur...per kete te ardhme duhet te japim gjithshka...duhet te mbahemi me mish e me shpirt...duhet te harrojme vuajtjet tona ne menyre qe e ardhmja jone...te ushqehet me lumturi,dashuri dhe te jetoje e shendetshme...te mos njohe vuajtjet...te mos njohe trishtimin...te vleresoje sakrificat tona dhe te na kujtoje me admirim...te na kujtoje dhe ne bazat e atyre qe kemi bere per te...te vazhdoje jeten e vet...
Ndarja eshte e veshtire por ashtu si qytetet shkaterrohen e rindertohen serish...ashtu si endrrat prishen dhe rinisin nga e para,pse jo,akoma me te bukura...ashtu edhe ne duhet" dhe ngrihemi serish mbas rrezimeve te shpeshta qe ky terren i veshtire jetesor na ofron!...duhet te gjejme forcen ne disfatat tona pasi betejat e kesaj jete jane te pafundme..eshte nje lufte te cilen duhet ta fitojme pamvaresisht se kjo fitore ndonjehere na duket e pamundur....
Nuk duhet te humbasim besimin...nuk duhet te humbasim shpresen...nuk duhet te rreshtim se luftuari....
Nuk e kam provuar ndonjehere ndarjen.. nuk e di ta kem perjetuar vet kete dhimbje.. Nuk mund te them me shum per kete teme vecse faktit se do jete me te vertet shum e dhimbshme per te dyja palet ai moment (flas kur jane dashur me shpirt) ..
Jeta eshte labirinth.. nese do ta fitosh.. zbuloje
Përse!
Ju lumtë,sa thellë keni hy!,aty prej nga lind çdo gjë,DASHURIA . . .
Unë tash do shprehem mirëpo,qëndroj enigmatik! . . .kam shumë për të thënë,për atë do mundohem t'jem enigmatik-("gjithpërfshirës").
Definicioni i Dashurisë i kërkuar gati nga Miliarda njerëz,edhe nga Frojdi i famshëm ku pak para vdekjes tha:kam analizuar shumë psikologjinë e njerëzve dhe kam lënë definicione të shumta për të,mirëpo sa i përket Gruas............ aj vdiq......ju ndal fjala në fyt!
Aj nuk fliste për Gruan,aj fliste për Dashurinë,ku e ceku e nderuara DI_ANA,se "njeriu kërkon fajin" deri në perfeksion,kurse -e_panjohura- tha se futesh në humnerë,nga disa fjal që t'shtrydhin mendjën për ti kundërshtuar nga mospranimi i negatives dhe vuajtjes së paushqyeshme!
Më ka ndodh shpesh të shkruaj vargje pa qenë fare Poet,e cek më lart ku u tha që njeriu n'letër ( e tash virtuale) e zbraz "thesin" mirëpo vargjet apo shkrimet nuk janë për argëtim sa do që t'jenë ato t'zakonshme!.....,ato e kan diku një inspirim,e ajo është dhimja që njeriu dasht e pa dasht e takon gjatë jetës.
-Isha 14 vjeqar,"më ndodhi një gjë e rëndë" (për mua n'atë moshë)dhe nxora spontanisht një thënje nga jeta:"Jeta është një luftë e cila mbaron në fund të saj"! e futa nëthonjëza mbase sot e përdor pa pas zor për veti por,kur kan zor të tjerët në jetë,ngase ajo mua më ngushlloj një dit kur isha shumë i shenjtë!
-Ju paramendoj gjatë leximit tash,në frazën e fundit do t'gjeni diçka t'hidhur e ngushlluese,gjithashtu edhe unë.
Po flasim për lindjen e së keqës mos harroni!,aty ku lind jeta,gëzimi,hidhërimi,vdekja!!!,lufta,krimi,imoral iteti,etj.etj.e shumë tjera......po flasim për përbuzjen e Dashurisë së paqenë".
Tash nuk do mundohem ti vë kapak temës,përkundrazi pres me mirseardhje edhe shumë reagime nga Ju,mirëpo,do nisem nga fillimi: Hava dhe Ademi!
-Kush i pyeti ata që t'jetojnë jetën?!!!edhe pse unë besoj Zotin!
Pse njeriu qanë,pse njeriu qesh,pse njeriu ka mallë,pse njeriu urren,pse njeriu do,pse njeriu deshprohet,e pse,pse e pseeeeee??????..............
-"Dashuria është sëmundje kontaminuese e cila zgjatë sa Kolli i keq"!
Ja definicioni karikatural nga unë!
Kur t'fillon t'simpatizosh dikë,misteri e panjohura bën që imagjinata t'shenjtëron nga pritja jote për Dashurinë e shenjtë të jetës!e ajo unë mendoj është që ta kuptosh ekzistencën e Zotit për at pamjaftueshmëri që t'ka lënë në vetën tënde!
E kërkon,e gjen,thehet,ngrihet,thehet prap,ngrihet,thehet dikur e tera,rilind,kerkon lindjen e parë,se gjen,kerkon,kerkon prap,prap kerkon,lind,vdes,vdes besimi,lind,nuk e sheh më,lind tjera,nuk t'intereson sepse ti nuk beson, i kthehesh Zotit..................aty e kupton!..................
Pse ndihemi t'vetmuar?,pse edhe personi që do ta duam ndjehet i vetmuar?!
Unë mirë jam,jam vetëm,shoqëria nuk më pengon,përkundrazi e jetoj mirë shoqërinë por,fataliteti ka vdek tek unë!
Ndryshuar për herë të fundit nga Iliron_Eagle : 12-04-2007 më 17:34
Verdana]Bota sillet për ti dhënë marramendje njerzimit që t'mos e kuptojnë jetën! ! !. . .(nga unë)
Postuar më parë nga Iliron_Eagle
Me vjen keq qe i ke dhene kesaj teme nje karakter pak fetar sepse kam pushuar te besoj te zoti!
Po megjithate po te pergjigjem.
Jo dashuria nuk eshte aspak ajo qe ti pershkruan ne ate menyre karrikaturale!!!
Dashuria eshte dicka e forte qe jo te gjithe mund ta kuptojne!
Jeta,gezimi,hidherimi,jane pjese te jetes ashtu sic eshte edhe dashuria vete,nuk mund ta quaj si semundje do te pêrdorja me teper fjalen "nevoje zemre"!
I besoj vetes time dhe personit qe dua dhe nuk mund ti besoj teoremave ne lidhje me adamin dhe even....
Vuajme sepse kemi nje zemer;sepse jemi njerezore,vuajme sepse kemi shpirt dhe ndjenja,vuajme sepse jeta eshte lufte,vuajme sepse perfeksioni nuk ekziston te asnjeri nga ne,vuajme sepse edhe kemi njohur caste lumturie,vuajme sepse vuajtja eshte ndjenje ashtu sic jane te gjitha ndjenjat qe na perkasin!!
Me vjen keq per cka te ka ndodhur,po te gjitheve jeta na ka bere dhurata jo te mira ndonjehere dhe aspak te drejta,po ja qe deshiren per te jetuar dhe dashuruar e kemi qe te gjithe!
Nuk eshte fatale te duash dhe te vuash,fataliteti eshte kur pikerisht nuk arrin dot me te duash dhe kur nuk ke zemer per te vuajtur...
"Carpe Diem"
Nuk eshte fatale te duash dhe te vuash,fataliteti eshte kur pikerisht nuk arrin dot me te duash dhe kur nuk ke zemer per te vuajtur...
Jam pa fjale...ndihem vertet bosh...as vete nuk e di se si ndihem"...nje zemer...nje zemer te cilen e kemi...nje zemer te cilen duhet ta kemi...nje zemer prej se ciles duhet te udhehiqemi....nje zemer te cilen duhet ta degjojme...nje zemer se ciles duhet ti japim kurajo...nje zemer e cila duhet te na jape kurajo...nje zemer e cila nuk pushon se rrahuri deri ne fund te egzistences sone...nje zemer e cila nuk e njeh fatalitetin...ajo zemer e cila na ben te jetojme ne perjetesi....
pse arrihet deri tek ndarja edhe ne rastet kur ndarja nuk ka nje motiv preciz....??njeriu kerkon lumturine e tij dhe kur njeri nga te dy nuk ndihet me i lumtur e vetmja rrugedalje eshte ndarja...
Ndryshuar për herë të fundit nga DI_ANA : 28-11-2007 më 14:22
Postuar më parë nga xhuliana
Ke shume te drejte ne keto qe thua,cdo njeri kerkon lumturine e tij!!!
kiss
Ndryshuar për herë të fundit nga DI_ANA : 28-11-2007 më 14:23
"Carpe Diem"
Nje ndarje duhet pare ne menyren me optimiste qe mundet, pra si nje fillim i ri.....nje jete tjeter, nje ti tjeter dhe detyrimisht me i persosur.
Une per vete kshu boj, nuk ha qyrra e thoj tuj qajt gjith kohen se me la nje dashnore apo e lash une nje dashnore tjeter. varja mer.
Postuar më parë nga Homza
si gjithmone shakaxhi dhe i pandreqshem ti!
Nuk eshte kaq e lehte per te gjithe jo,kjo pjese qe mund te jete si ty,duhet te jete shume e paket!!!
respekte
"Carpe Diem"
Krijoni Kontakt